راهکارهایی برای تقویت خودمان در مقابل کسانی که دوستشان داریم

شکست عاطفی را  جدی بگیریم

مشعل  بسیاری از ما در طول زندگی و تعاملات خانوادگی، دوستانه و اجتماعی که داریم، با تجربه بحران عاطفی رو به رو بوده ایم. این دوره معمولا شرایطی منحصر به فرد برای هر شخص دارد. عموم افراد این گمان را دارند که شرایطی که آنها تحمل می کنند، قابل درک و تحمل برای دیگران نیست و یا از بیان این احساسات درونی خود پرهیز می کنند؛ به همین دلیل پس از مدتی با بحرانی درونی و عاطفی رو به رو می شوند که می تواند در بلند مدت به آسیبی جدی تبدیل شود. این گمان که فقط افرادی که عاشق شده اند، ممکن است بحران عاطفی را تجربه کنند، اشتباه است چرا که در روابط همه ما حال و هوا و جزئیاتی وجود دارد که می تواند ما را با یک بحران عاطفی رو به رو کند؛ از بی توجهی یا رفتار تلخ یک مادر به فرزندش، کم توجهی یا عدم همراهی یک پدر در جشن فارغ التحصیلی یا مهمانی خانوادگی، نیامدن دوستمان در جشن تولد گرفته تا فراموش کردن روز سالگرد ازدواج و بی مهری های همسر می تواند به نحوی همه ما را دچار کمبود و یاس در روابطمان کند، اما نکته قابل توجه این است که همه ما به این آسیب های عاطفی کم توجهی می کنیم و از کودکی یاد نگرفته ایم باید مراقب اثرات آنها باشیم و با آنها مقابله کنیم و به عکس روی آنها سرپوش می گذاریم و سعی داریم تعریفی دیگر از آنها داشته باشیم. در ادامه به برخی راه های کاهش آسیب و مراقبت از خودمان در روابط عاطفیمان می پردازیم که می تواند برای همه ما مفید باشد.

   مهمترین موضوع درباره آسیب های عاطفی این است که بدانیم به روابط عاطفی و تامین این نیاز از سوی کسانی که دوستشان داریم نیاز داریم و نباید آن را به دلایل مختلف سرکوب کنیم. در بسیاری از موارد از کودکی نسبت به این نیازهای عاطفی و نحوه تامین آن از سوی اطرافیانمان و به عکس آسیب های احتمالی آگاهی نداریم.

   ارتباط عاطفی بین انسان ها، معمولا به دو شکل دلبستگی و وابستگی بروز دارد. دلبستگی، شکلِ سالمِ یک ارتباطِ عاطفی و وابستگی، شکل ناسالم آن است. پایه این ارتباط در کودکی و در محیط خانه و خانواده شکل می گیرد که تاثیر عمیق و مستقیم بر ارتباطات عاطفی ما در بزرگسالی دارد. کودکانی که در خانواده های سرد، بی اعتنا، تندخو و پرخاشگر پرورش پیدا می کنند، افرادی بی اعتماد و بدبین هستند و با طرح واره رهاشدگی و نقص و ناکافی بودن رشد کرده اند.

   اگر احساس آسیب عاطفی در روابطمان داریم خوب است که به خودمان حق بدهیم که ناراحت باشیم و از گفت وگوهای تکراری و بی حاصل درونی بپرهیزیم. سرزنش و محاکمه خودمان به دلیل اتفاقاتی که همه آنها تحت کنترل ما نیست هیچ فایده ای ندارد، چرا که استدلالِ بر پایه احساس است و به هیچ جایی نمی رسد.

    احساساتمان را سرکوب نکنیم و به قول معروف درونمان نریزیم. خوب است درباره آنچه تجربه کرده ایم و افکاری که ما را درگیر می کند، با کسی که مورد اعتمادمان است، حرف بزنیم. صحبت درباره این حس و حالی که تجربه کرده ایم، باری را از دوش ما برمی دارد و شاید پیشنهاد یا توصیه ای هم در پی داشته باشد.

   اجازه ندهیم دیگران به تحقیر ما ادامه دهند و ما ساکت باشیم. باید از حق خودمان دفاع کنیم. در عین حال فراموش نکنیم که بسیاری از مشکلات از جایی شروع می شود که ما قدرت نه گفتن به موقع را نداریم و نمی توانیم از آنچه نیاز داریم یا به نظرمان درست است، دفاع کنیم.

   صادق و قابل اعتماد بودن شاخص های رفتاری خوبی هستند، خوب است همانقدر که خودمان دوست داریم با ما صادق باشند با دیگران صادق و وفادار باشیم تا از دلخوری و ناراحتی های دو طرفه جلوگیری شود. بسیاری از بی اعتمادی ها و ناراحتی ها از عدم اعتماد شروع می شوند.

    همه آدم ها نیازهای عاطفی دارند و تفاوت هایی در رفتار و خواسته هایشان وجود دارد، پس وجود تفاوت دلیل بر اختلاف نیست و می توان با وجود تفاوت ها یکدیگر را دوست داشت و نسبت به یکدیگر احترام و محبت داشت. اگر این اصل را رعایت کنیم که همه آدم ها نیاز به محبت کردن و محبت دیدن دارند، نگاهمان به رفتارهایمان تغییر می کند.

    وقتی از کسی که دوستش داریم دلخوری یا عصبانیت داریم، خوب است که کمی به خودمان و طرف مقابل زمان بدهیم. آدمها در زمان عصبانیت رفتارهای اشتباه دارند و عموما در همین شرایط یکدیگر را می رنجانند. به همین دلیل لازم است رفتارهای اشتباه هنگام عصبانیت را بشناسیم و از آن بپرهیزیم چرا که اگر حرفی گفته شد، دیگر نمی توان صدمات آن را برطرف کرد.

   در هربار اختلاف همه اتفاقات گذشته را مرور نکنیم اما خوب است که تجربه های گذشته را فراموش نکنیم. جلوگیری از تکرار دلخوری ها و حرف های ناراحت کننده گذشته می تواند جلوی ناراحتی های جدید را بگیرد. اگر کسی که در مقابلمان قرار گرفته را دوست داریم حتما راهی برای جبران و رفع دلخوری ها پیدا می کنیم.

   با یادآوری اینکه فرد مقابلمان در دایره اعضای خانواده، دوستان و همسرمان است، می توان دلخوری و تندی رفتار را به حداقل رساند. بهترین کار در این مواقع همان توصیه همیشگی یعنی پرهیز از خشونت و رفتارهای سلبی و توهین آمیز است چرا که هر دو طرف یکدیگر را دوست دارند و این رفتارها می تواند دلخوری ها را بیشتر کند.

   در بسیاری از موارد، افرادی که با شکست عاطفی مواجه می شوند، نیازمند دریافت مداخلات تخصصی هستند. در چنین مواردی معمولا صدمات جدی به عزت نفس و حس ارزشمندی درونمان وارد می شود که اگر جدی نگیریم درونمان باقی می ماند. به همین دلیل صحبت و مشورت با متخصصان و مشاوران می تواند در بهبود حس و حال درونی و جلوگیری از شکست ها و آسیب های آینده موثر باشد.

 

شـعر

ای عاشقــان ای عاشقـان پیمانه را گم كرده ام

دركنج ویران مــانده ام، خمخـــانه را گم كرده ام

هم در پی بالائیــــان، هم من اسیــر خاكیان

هم در پی همخــــانه ام، هم خــانه را گم كرده ام

آهـم چو برافلاك شد اشكــــم روان بر خاك شد

آخــر از اینجا نیستم، كاشـــانه را گم كرده ام

درقالب این خاكیان عمری است سرگردان شدم

چون جان اسیرحبس شد، جانانه را گم كرده ام

از حبس دنیا خسته ام چون مرغكی پر بسته ام

جانم از این تن سیر شد، سامانه را گم كرده ام

در خواب دیدم بیـــدلی صد عاقل اندر پی روان

می خواند با خود این غزل، دیوانه را گم كرده ام

گـــر طالب راهی بیــــا، ور در پـی آهی برو

این گفت و با خودمی سرود، پروانه راگم كرده ام

*مولانا

 

به من فرار کن

«محمدرضا علیمردانی» صداپیشه، بازیگر و مجری پس از انتشار چند تک آهنگ اولین آلبوم موسیقی خود را در شهریورماه 98 منتشر کرد. او بیشتر به فعالیت به عنوان هنرپیشه و دوبلور معروف است اما فعالیت در دنیای موسیقی هم موفقیت خوبی برای او داشته است. «شاعر شدن»، «دار مکافات»، «به من فرار کن»، «همین الان یهویی»، «جان من و جان تو»، «حواست نیست»، «عشق نارفیق»، «ای وای» و... برخی از قطعات این آلبوم هستند.

 

 

به دنبال جهان های موازی

به دنبال جهان های موازی کتابی است علمی که با زبانی بسیار ساده و زیبا در تلاش است که پیچیده ترین مفاهیم فیزیک و کیهان شناسی را برای مخاطب عام بیان کند. از بارزترین ویژگی های کتاب سادگی و بیان متفاوت آن است، به طوری که مخاطب جوان بی هیچ گونه پیش زمینه ی علمی می تواند از پس کتاب برآید.

موضوع جهان های موازی که بیشتر یادآور داستان های علمی تخیلی و شاید هم روایت های عرفانی است، چیزی حدود نیم قرن است که در تحقیقات علمی خود را نشان داده است. ایده جهان های موازی به نوعی راه حلی بود برای برخی ابهام های موجود در نظریه های مختلف فیزیک مدرن. از راه حل های نسبیت عام گرفته تا پارادوکس های کوانتومی و همچنین کاستی های مدل تورمی، همگی ما را به گونه های مختلفی از جهان های موازی رهنمود می سازد؛ از این رو ما به گونه های مختلفی از جهان های موازی برخورد می کنیم که هر کدام ویژگی های خاصی دارند.

سعید گراوندی - نویسنده این کتاب است که آن را در سال 96 آماده انتشار کرده و انتشارات آب خست آن را منتشر کرده است.

 

 

جعفرخان از فرنگ برگشته

14 آذر سالگرد فوت علی حاتمی، کارگردان معتبر سینمای ایران است و خوب است به این مناسبت یکی از فیلمهای خوب او را مرور کنیم. فیلم « جعفرخان از فرنگ برگشته» بیشتر از آن که کمدی باشد، فیلمی انتقادی است به وضعیت از خودباختگانی که به غرب می روند و علی حاتمی با آن نگاه ایرانی اش به نقد آن ها می پردازد. حاجی یک مرد متمول سنتی است که تنها پسرش جعفرخان را به فرنگ فرستاده تا درس بخواند. اما غافلگیر می شود وقتی پسرش با سر و وضع عجیب و غریب و یک سگ به ایران برمی گردد. جعفر که خودش را جفری می داند، همه را وادار می کند به ساز او برقصند و از طرف دیگر پدر در تلاشی ناکام می خواهد دوباره پسر را به دل خانواده و ایران برگرداند. مرحوم حسین سرشار و مرحوم عزت الله انتظامی دو نقش پدر و پسر را بازی کرده اند.