خانه ها کوچک تر قوانین سخت تر
مشعل شهرها از چند نسل قبل، میزبان جمعیت های میلیونی بوده اند و این حضورهای میلیونی در بلند مدت، به زیرساخت و امکانات بسیاری نیاز دارد که یکی از آنها مسکن است و به دلیل همین نیاز، خانه های ویلایی، دربستی و حیاط دار، به آپارتمان های چند طبقه و برج های بلند مرتبه تبدیل شد. در مرحله بعد و با توجه به تعداد کم افراد خانواده و شرایط اقتصادی در جوامع مختلف، خانه های آپارتمانی، کوچک و کوچک تر شدند و قاعدتا شرایط زندگی و قوانین این آپارتمان های کوچک و محدود، قواعدی سخت گیرانه تر است. خانه ها از فضایی که امکان انجام هر کاری در آن وجود داشت، بیرون آمده و به فضایی محدود و همراه با الزام های قانونی تبدیل شده است. در آپارتمان های جدید، حتی بلند حرف زدن، مساوی است با فاش شدن راز های زندگی و سروصدای اضافی، باعث ایجاد مزاحمت برای همسایگان می شود و درنهایت، واکنش آنها را به دنبال خواهد داشت. رعایت الزام ها و قوانین زندگی در کنار دیگران، حسن همجواری و نیز رعایت قوانین آپارتمان نشینی، می تواند به ما در این سبک از زندگی، کمک بزرگی کند. این چاردیواری گرانقیمت امروزی، حالا دیگر چندان هم اختیاری نیست و رعایت برخی نکات، لازم و ضروری است؛ چون افراد ساکن در هر واحد آپارتمانی، بر سبک زندگی یکدیگر تاثیر مستقیم دارند. در ادامه، برخی از الزام های زندگی آپارتمان نشینی را مرور می کنیم.
بسیاری از آپارتمان ها و برج های مسکونی، یک هیأت مدیره یا مدیر ساختمان دارند که به امور مختلف آن مجتمع رسیدگی می کند و نتایج را در برد ساختمان به اطلاع عموم می رساند. در نتیجه توجه به اطلاعیه های روی برد ساختمان اهمیت دارد.
مدیر یا نماینده هیأت مدیره ساختمان، کسی است که در جریان همه امور مجتمع قرار دارد، در نتیجه برای رفع هرگونه مشکل یا مسأله به وجود آمده، هریک از ساکنان نباید مستقل عمل کرده؛ بلکه لازم است که مدیر ساختمان در جریان قرار گیرد و مشکل را حل کند.
همه آنچه در بخش های مشاع و عمومی ساختمان اعم از حیاط، راه پله و پشت بام قرار دارد، جزو ساختمان و اموال همه ساکنان محسوب می شود و همه ساکنان باید در مراقبت از آنها کوشا باشند.
ساکنان ساختمان های آپارتمانی باید متناسب با فضای تملکی خود، برای پارکینگ و انباری اقدام و حریم خود با همسایگان را رعایت کنند، بخصوص درباره برخی مسائل مثل محل پارک خودرو که می تواند به یک چالش تبدیل شود.
معمولا جلوی آپارتمان های چند واحدی، فضای محدودی وجود دارد، به همین دلیل نباید کفش ها یا لوازم دیگر را جلوی در رها کرد. این وضعیت علاوه بر مسأله محدودیت در تردد، نمای آپارتمان یا محیط زندگی دیگران را هم نازیبا می کند.
در آپارتمان های جدید، ساعت تردد، مهمانی و صدای بلند تلویزیون و ضبط محدود است، بنابراین ساکنان آن نمی توانند بدون توجه به این قوانین، تا نیمه شب مهمانی بگیرند یا مهمان ها هنگام پایین رفتن از پله ها یا آسانسور بلند صحبت کنند یا سرو صدا به راه بیندازند.
در آپارتمان ها، نگهداری حیوانات خانگی محدودیت دارد و می تواند باعث ایجاد مزاحمت برای همسایه ها شود، به همین دلیل، برای نگهداری از حیوان باید با همسایه ها یا مدیر ساختمان هماهنگ یا در محیطی جداگانه نگهداری شود.
اگر برای جمع آوری زباله ساختمان، مسؤولی وجود ندارد و هر شخص خود باید زباله ها را به بیرون از ساختمان منتقل کند، حتما زباله را در پلاستیک یا ظرفی قرار داده شود تا شیرابه های آن، روی کف راه پله چکه نکند.
در خانه های جدید عموما موکت یا فرش پهن نیست و کف آپارتمان از سنگ، سرامیک، کاشی یا چوب است، از این رو لازم هنگام جابه جایی اجسامی مثل میز، صندلی، تخت و ... این وسایل روی زمین کشیده نشوند؛ چراکه صدای آن آزار دهنده است و بخصوص در هنگام شب می تواند ایجاد مزاحمت کند.
از استفاده همزمان لوازم برقی مثل اتو، ماشین لباسشویی، سرخ کن، مخلوط کن و ... در ساعت های اوج مصرف انرژی خودداری شود؛ زیرا بی توجهی به این موضوع، هم به ضرر خود ما و هم همسایگانمان خواهد بود.
باز کردن و بستن در واحد آپارتمان یا اتاق های داخلی هم اهمیت زیادی دارد. به هم کوبیدن در، آن هم چند بار در روز، می تواند برای همسایه ها آزاردهنده باشد. نمی توان گفت چون فضای داخلی خانه است پس کسی نمی تواند دخالت کند.
فضای آپارتمان، فضای اشتراکی است، در نتیجه نمی توان همانند فضای داخلی خانه در آن تردد کرد، ضمن اینکه رفت و آمد با لباس مناسب در این فضا، هم برای خانم ها و هم برای آقایان الزامی است.
آسانسور هم یکی از بخش های اشتراکی آپارتمان محسوب می شود؛ زیرا تمامی ساکنان آپارتمان به آن نیاز دارند. بنابراین در هنگام استفاده از آسانسور، لازم است که مراقب آن باشید؛ ضربه وارد کردن به بخش های داخلی آن یا نگه داشتن آسانسور در طبقات و ... جزو موارد غیر مجاز است.
آپارتمان، جزو اماکن شلوغ و پرتردد به شمار می رود و ممکن است در طول روز، افراد زیادی به واحدهای مختلف مراجعه داشته باشند، به همین دلیل لازم است در زمان باز کردن در ورودی یا در حیاط از طریق آیفون، فرد مراجعه کننده را بشناسیم.
درست است که در فضای جدید آپارتمان ها، همسایه ها کمتر یکدیگر را می شناسند؛ اما دادن هرگونه اطلاعات به افراد غریبه و خارج از ساختمان، اشتباه است و هرگونه ارائه اطلاعات را باید به مدیر ساختمان بسپارید.
بسیاری از آپارتمان ها، حیاط یا محیطی برای بازی بچه ها دارند؛ اما استفاده از این فضا محدود به ساعت های خاصی است. به همین دلیل باید بازی بچه ها، به زمان مشخصی محدود شود تا مزاحمت دیگران را به دنبال نداشته باشد.
جز عشق نمی خواهم
علیرضا عصار از جمله خوانندگان پاپ در دهه 70 است که با قطعه «عیدانه» در صدا و سیما و در اعیاد مذهبی به شهرت رسید. «قدسیان آسمان»، «ای عاشقان»، «کوی عشق» از دیگر قطعات موسیقی مذهبی عرفانی او هستند. آلبوم «نهان مکن» عصار هم با همکاری شهرداد روحانی در استودیو «اَبی رُد» لندن با ارکستر سمفونیک لندن ضبط شده است. او در سال های اخیر فعالیت کمی در دنیای موسیقی داشته و آخرین آلبوم این خواننده با نام «جز عشق نمی خواهم» در ۲۸ آذر ۱۳۹۶ منتشر شده است.
ادبیات علیه استبداد
کتاب «ادبیات علیه استبداد» اثری مشترک از پیتر فین و پترا کووی است که روایتی مستند از زندگی بوریس پاسترناک ارائه می دهد؛ هرچند مترجم، عنوان اصلی کتاب را تغییر داده؛ اما با توجه به محتوای آن به نظر می رسد که این عنوان، چندان هم بد انتخاب نشده است. کتاب «ادبیات علیه استبداد» با اینکه بیشتر جنبه زندگینامه دارد، اما کتابی تاریخی است درباره شوروی و روابط خارجی این کشور. کتاب حاضر، روایتی کاملا مستند از زندگی بوریس پاسترناک، شاعر و نویسنده روس و خالق اثر برجسته دکتر ژیواگو است. «ادبیات علیه استبداد» از زمانی که پاسترناک شروع به نوشتن کتاب دکتر ژیواگو می کند، آغاز می شود و نشان می دهد که او چطور از همان زمان، مورد آزار و اذیت حکومت شوروی قرار گرفته است. ماجرای کتاب به همین جا ختم نمی شود و ماجراهای بعدی و دردسرهایی که انتشار رمان و جایزه نوبل برای او به دنبال داشت را نیز روایت می کند. در این کتاب، از دردسرهایی که انتشار رمان در خارج از مرزهای شوروی برای نویسنده به وجود آورده و از هنگامی که این رمان، به ابزاری برای فشار به حکومت های کمونیستی و استبدادی تبدیل شده، صحبت می شود و اینکه حتی برای جنگ سرد فرهنگی نیز از رمان استفاده می شود؛ رمانی که ضد حکومت شوروی اعلام شده و چاپ آن در شوروی ممنوع است؛ اما سال ها بعد از مرگ پاسترناک، خروشچف (دبیر کل حزب کمونیست شوروی در یک برهه زمانی) کتاب را می خواند و اعلام می کند، مطلبی که ضد شوروی باشد، در این کتاب وجود ندارد و از چاپ نشدن آن ابراز تاسف می کند.
این کتاب را بیژن اشتری ترجمه و انتشارات ثالث منتشر کرده است.
شعر
گوش کن، دورترین مرغ جهان می خواند
شب سلیس است، و یکدست، و باز
شمعدانی ها
و صدادارترین شاخه فصل، ماه را می شنوند
پلکان جلو ساختمان،
در فانوس به دست
و در اسراف نسیم، گوش کن، جاده صدا می زند از دور قدم های تو را
چشم تو زینت تاریکی نیست
پلک ها را بتکان، کفش به پا کن و بیا
و بیا تا جایی، که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو
و مزامیر شب اندام تو را، مثل یک قطعه آواز به خود جذب کنند
پارسایی است در آنجا که تو را خواهد گفت: بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه عشق تر است
*سهراب سپهری
قانون مورفی
قانون مورفی، فیلمی در ژانر کمدی و اکشن، به کارگردانی رامبد جوان و تهیه کنندگی محمد شایسته است که در سال 97 روی پرده سینماها رفت. در خلاصه این فیلم آمده: «بنا به اتفاقاتی، فرخ (امیر جدیدی) از اداره پلیس اخراج می شود و مجبور است با مشکلاتی همانند جهیزیه خواهرش و مهریه زنش دست و پنجه نرم کند. در همین کشمکش های زندگی،دختر یکی از دوستان او به نام بهمن (امیر جعفری) که قبلاً همکارش بوده و فردی پولدار است، ربوده می شود....» امیر جدیدی، امیر جعفری، سروش صحت و سیروس گرجستانی از بازیگران این فیلم با فضای طنز هستند.