زندگی در دوران کرونا و شرایط سخت آن ادامه دارد
اندر احوال دورکاری و بچه داری
مشعل- تا قبل از شیوع و همه گیری ویروس کرونا، بسیاری از کارمندان در ایران و کشورهای دیگر با شرایط دورکاری یا نوبت کاری آشنا بودند، یعنی در شغل هایی که شرایط لازم را داشتند، کارمند از خانه یا هر محیطی غیر از محیط شغلی خود، همان وظایف را انجام می داد و از همان حقوق و امتیازهای شغلی هم بهره مند می شد. این ویژگی معمولا در شغل هایی کاربرد دارد که فرد با ارباب رجوع در ارتباط نیست و کارمند در جریان تکمیل کار خود، نیازی به عوامل دیگر ندارد. تا قبل از شیوع ویروس کرونا، دورکاری برای بسیاری شرکت ها و به طور مشخص برای کارمندان زن در دوران بارداری و نگهداری فرزند کاربرد زیادی داشت و کارمند و شرکت هر دو راضی بودند؛ اما با همه گیری جهانی این ویروس، بخصوص در ماه های اولیه که به قرنطینه و در خانه ماندن تاکید زیادی می شد، بسیاری از شرکت ها و اداره های دولتی و خصوصی چاره ای جز دورکاری نداشتند و ترجیح می دادند با این شیوه، هم نیروی کار را سالم و راضی نگه دارند و هم چرخ کار مجموعه را بچرخانند؛ اگرچه بسیاری، از ابتدا با این شیوه مخالف بودند و مقاومت هایی هم برای اجرای آن می شد؛ اما به مرور همه متوجه شدند که این کار چندان هم بی منفعت نیست و می توان با این شیوه و تعیین الزام هایی، همان کار را با شرایط جدید اجرایی کرد.
کارمندان هم در این شرایط که از یک سو نگران جانشان و از سوی دیگر نگران بیکاری و از دست دادن شغل بودند، این شیوه را به عنوان راهکاری مناسب پذیرفتند، هرچند که همیشه توصیه شده فضای کار و خانه را نباید با هم تلفیق کرد. در همان ماه های اولیه، در فضای مجازی، تصاویر زیادی از دورکاری در خانه منتشر شد که اتفاقا برخی از آنها با شوخی و ظنز همراه بود. بسیاری همزمانی کار و آموزش فرزندان و مدیریت امور خانه را سخت می دانستند و می گفتند که نمی توان همه را با هم انجام داد. برخی دیگر که زن و مرد هر دو شاغل بودند، نمی توانستند همزمانی حضورشان در خانه را مدیریت کنند و بعضی دیگر هم از محدودیت فضای خانه و کوچک بودن آن گلایه می کردند. خلاصه که دورکاری در این مدت، تجربه های متفاوتی را ایجاد کرده که شاید مهمترین آن، همزمانی دورکاری و بچه داری برای والدین، بخصوص مادران بوده است؛ با اینکه انجام این دو مسؤولیت در یک زمان، شرایط را برای زنان سخت تر می کرد؛ اما بسیاری از زنان این شرایط را با توجه به اهمیت در خانه ماندن و مصون ماندن از ابتلا به کرونا ترجیح می دادند و در عین حال به دنبال راهکارهایی برای کاهش سختی ها و شرایط ناهماهنگ بودند. در ادامه به برخی از این تجربه های مشترک می پردازیم، شاید به کمک دیگران هم بیاید.
وقت مشترک بگذارید
درست است که باید در ساعاتی آنلاین باشید و نمی توانید وقتی را برای کودکتان بگذارید؛ اما بعد از کار حتما زمان مشترکی را به بازی و سرگرمی یا خواندن درس های کودک اختصاص دهید. این کار باعث می شود کودکان احساس عشق و امنیت داشته باشند و بفهمند که مهم هستند. مدت این زمان به خود شما بستگی دارد. این زمان می تواند هر روز در یک وقت معین باشد تا کودک یا نوجوان چشم به راه نباشد. علاوه بر بازی هایی که در خانه می توان انجام داد، کارهای روزمره را با هم انجام دهید و تمیزکاری و آشپزی را به یک بازی هیجان انگیز تبدیل کنید.
ایجاد فضای مثبت و آرام به نفع هر دو طرف است
فضای شلوغ برای دورکاری و کار شما خوب نیست و همزمان برای بچه ها هم شرایط آرامش بخشی نخواهد بود. پس بهتر است که با بچه ها تعامل مثبت داشته باشید تا در ایجاد آرامش خانه در زمان دورکاری، با شما همکاری کنند. اینکه بدانند در زمان دورکاری نیاز است که آرام باشند؛ اما بعد از ساعت دورکاری با آنها بازی می کنید یا فیلم می بینند یا کارهای جذاب دیگرانجام می دهید، می تواند هدایت کننده آنها باشد.
برای وظایف خود برنامه مشخص داشته باشید
از آنجا که دورکاری شما یک محدوده زمانی دارد و باید آنلاین باشید، بهتر است که برای سایر امور خانه هم برنامه منظمی بچینید. به عنوان مثال، اینکه روزهای سه شنبه به پیاده روی یا دوچرخه سواری می روید، یا غذای دوشنبه ها بدون برنج است و مجبورید برای خرید نان به بیرون بروید یا کارهایی از این قبیل که باید از قبل برای هر یک از آنها هماهنگی داشته باشید، اتفاق خوبی است که بچه ها می توانند در این روند با شما همکاری کنند.
بی حوصلگی را با تشویق جبران کنید
بسیاری از کودکان، از اجبار در خانه ماندن یا حضور طولانی و همزمان همه اعضای خانواده ممکن است کلاقه شوند. بخصوص وقتی خانه کوچک است و اتاق های جداگانه ای وجود ندارد، خوب است که برای جبران بی حوصلگی بچه ها آن هم در زمانی که باید کاری را انجام دهید، پای یک عامل تشویقی را به میان بکشید. موضوع مهم دیگر این است که در آن ساعات کاری، بچه ها خسته ، خواب آلوده و گرسنه نباشند، چرا که این شرایط می تواند آنها را بد اخلاق کند.
قوانین را اعلام کنید
باید ساعت دورکاری یا کلاس آنلاین را به اعضای خانواده اعلام کنید تا آنها بدانند که در آن ساعت لازم است با شما همکاری داشته باشند. معمولا اعلام این شرایط یا وضع قوانین شفاهی برای این هماهنگی، می تواند کمک کننده باشد. به عنوان مثال،» اینکه هر روز بین ساعت 10 تا 12 صدای تلویزیون زیاد نمی شه تا جلسه مامان یا بابا تموم بشه. « این قوانین می تواند مسؤولیت پذیری و انضباط را هم به کودکان آموزش بدهد.
حساسیت و استرس را بالا نبرید
بچه ها، حساسیت و الزام های محیط یا روابط کاری بزرگترها را نمی دانند و درکی هم از آن ندارند، به همین دلیل تاکید روی برخی موضوعات روابط کار و اداره بزرگترها برای آنها گیج کننده خواهد بود. اینکه اتفاقات و حوادث شرایط کاری را بعد از ساعت دورکاری همچنان در خانه نگه دارید، اشتباه است.
درست است که در خانه دورکاری می کنید،؛ اما همچنان آوردن موضوعات محیط کاری خانه اشتباه است و می تواند آرامش خانه را مختل کند.
با همسرتان همکاری کنید
ممکن است والدین، هر دو شاغل باشند یا یکی از آنها شرایط دورکاری را داشته باشد ، به همین دلیل لازم است پدر و مادر هر دو برای ایجاد هماهنگی و برنامه ریزی در دورکاری و نگهداری بچه ها، با هم هماهنگ باشند. جایگزینی وظایف زن و شوهر در این دوران لازم است و می تواند استرس و نگرانی فضای خانه یا مسؤولیت های باقی مانده در خانه را کاهش دهد.
شعر
ای توبه ام شکسته از تو کجا گریزم
ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم
ای نور هر دو دیده بی تو چگونه بینم
وی گردنم ببسته از تو کجا گریزم
ای شش جهت ز نورت چون آینه ست شش رو
وی روی تو خجسته از تو کجا گریزم
دل بود از تو خسته جان بود از تو رسته
جان نیز گشت خسته از تو کجا گریزم
گر بندم این بصر را ور بگسلم نظر را
از دل نه ای گسسته از تو کجا گریزم
*مولانا
فریاد
«فریاد»، نام آلبوم موسیقی سنتی ایرانی است که با صدای محمدرضا شجریان و تار حسین علیزاده در سال ۱۳۸۱ در لس آنجلس اجرا و در سال ۱۳۸۲ منتشر شده است. این آلبوم در دستگاه راست پنجگاه، شور و همایون اجرا شده و اشعار منتخب در این آلبوم، از بزرگان شعر و ادب فارسی، یعنی سعدی و حافظ و قطعه فریاد از مهدی اخوان ثالث است.
شغل مورد علاقه
کتاب «شغل مورد علاقه» اثر آلن دوباتن، نویسنده و فیلسوف سوئیسی است که دوره دکترای فلسفه در دانشگاه هاروارد را رها کرد تا کتاب های فلسفی قابل فهمی به زبان ساده بنویسد. آلن دوباتن در ایران بسیار معروف است و شمار زیادی از کتاب های او ترجمه و حتی به چاپ های بالا رسیده است. کتاب حاضر نیز از سری کتاب های مدرسه زندگی است که خود دوباتن از جمله اعضای هیات موسس آن است.
کتاب «شغل مورد علاقه» کمک می کند تا از خواب و رویا فاصله بگیریم و با دیدی واقع گرایانه به اطراف خود نگاه کنیم. درست است که دیدن یک فضانورد که در آن بالا مشغول انجام کارهای خارق العاده است، جذابیت زیادی دارد؛ اما این شغل برای اکثریت ما اصلا امکان پذیر نیست. هر فردی باید بر اساس شناخت ویژگی های شخصی خودش به انتخاب شغل بپردازد، ضمن اینکه شناخت شغل هم موضوع مهمی است و نباید آن را نادیده بگیریم. به عنوان مثال در فصل سوم کتاب، نویسنده از رضایت شغلی صحبت می کند که فاکتور بسیار مهمی است. در این فصل، آلن دوباتن از جنبه های لذت بخش کار کردن مانند لذت استقلال، لذت خلاقیت، لذت فهمیدن و... صحبت می کند.
این کتاب را محمدهادی حاجی بیگلو ترجمه کرده و از سوی انتشارات «کتابسرای نیک» منتشر شده است.
بی حسی موضعی
این فیلم که تازه اکران آن شروع شده، ساخته حسین مهکام است. جلال ، دانشجوی سابق رشته فلسفه، متوجه می شود خواهرش که به اختلال روانی دوقطبی مبتلاست، با مردی ثروتمند به نام شاهرخ ازدواج کرده که به شرط بندی بازی فوتبال اعتیاد دارد. جلال با عصبانیت از خانه بیرون می زند تا به خانه دوستش بهمن برود که یک آهنگساز زیرزمینی است؛ در مسیر، با یک راننده تاکسی به نام ناصر آشنا می شود و هر دو شب عجیبی را کنار هم سپری می کنند. حبیب رضایی، پارسا پیروزفر، باران کوثری، حسن معجونی و سهیل مستجابیان، از بازیگران این فیلم هستند.