گفت و گو با مدیر اچ اس ای و پدافند غیر عامل شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران
اچ اس ای را در حوادث خلاصه نکنیم
سمیه راهپیما مدیریت اچ اس ای شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، امسال نگاهی متفاوت تر به این حوزه دارد و می خواهد رویکردی جامع تر و سیستماتیک تر به اجزای اچ اس ای داشته باشد وفصل مشترک بین گروه ها را اتخاذ کرده و با نگاهی در تامین وضعیت بهبود، به تمام لایه های شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران ورود کند. همچنین سعی دارد ردپای اچ اس ای در شرکت های خصوصی پالایش نفت و پیمانکاری نیز در سال 1401 نمایان شود، از این رو برنامه ای برای آنها از سوی این مدیریت نوشته شده تا هر آنچه که برای بخش های دولتی مورد توجه قرار می گیرد، در شرکت های خصوصی نیز لحاظ شود. به گفته رئیس اچ اس ای شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، «این مدیریت، خود را از شرکت های خصوصی جدا نمی داند؛ زیرا تجربه حوادث سال های قبل نشان می دهد که اگر حادثه ای در این شرکت ها اتفاق بیفتد، کسی به خصوصی بودن آن شرکت اشاره نمی کند؛ بلکه گفته می شود در شرکت ملی پالایش و پخش فرارده های نفتی ایران حادثه ای رخ داده است.» علیرضا نریمان نژاد، رئیس اچ اس ای و پدافند غیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران به اچ اس ای و موضوعات مرتبط با آن پرداخته است. آنچه می خوانید، ماحصل این گفت وگوست.
فکرمی کنم با ارائه تعریفی کلی از اچ اس ای، وارد بحث های مرتبط با این حوزه شویم بهتر باشد. تعریف شما به عنوان مدیر اچ اس ای شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران از این واژه چیست؟
اچ اس ای، مرکب ازسه کلمه بامعنای فارسی بهداشت، ایمنی و محیط زیست است و هریک از آنها دایره گسترده ای از فعالیت ها را در برمی گیرند. وقتی از بهداشت سخن به میان می آید، موضوع و نظر اصلی در وهله نخست، بهداشت انسان هاست که ابعاد مختلفی دارد و شاید مهم ترین آن، بهداشت روانی باشد.
ایمنی نیز بخش دیگری است که نخستین نگاه و رویکرد در آن به حوزه انسانی مربوط می شود و در پی آن، این تجهیزات هستند که پس از نیروی انسانی به عنوان ابزار در مسیر پیشبرد اهداف، کانون توجه قرار می گیرند.
و اما محیط زیست، یعنی محیط پیرامونی که انسان درآن رشد و زندگی می کند ولازم است دراین محیط پیرامونی، شرایطی فراهم باشد تا انسان باحداقل آلودگی ها رو به رو شود.
می بینید که درهریک از این سه بخش، انسان محور اصلی است، بنابراین شاید بتوان گفت که اچ اس ای، حفاظت پیشگیرانه از انسان، محیط انسانی و انجام فعالیت های گسترده برای دستیابی به این هدف است.
امسال چه برنامه هایی در حوزه اچ اس ای مورد توجه قرار گرفته است؟
برنامه های ما برای امسال، روی 6 محور اصلی مدیریت اچ اس ای، بهداشت صنعتی، ایمنی، محیط زیست، مدیریت بحران و پدافند غیر عامل و آموزش متمرکز شده است.
در مدیریت اچ اس ای سعی شده است تا مشترکات این مدیریت بر پایه چهار محور ارتقای عملکرد اچ اس ای پیمانکاران، توسعه علمی و پژوهشی در حوزه اچ اس ای، انطباق با ساختار سازمانی و متناسب با ماموریت های محوله به ساختار اچ اس ای و توسعه فرهنگ اچ اس ای از طریق آموزش متمرکز باشد.
محور دوم به بهداشت صنعتی اختصاص دارد که بر اساس الگوی رایج سیستم مدیریت اچ اس ای بر پایه مدل OGP برنامه ریزی شده و اهداف و برنامه ها را براساس آن پیش خواهیم برد.
طی سه سال گذشته، بیشتر اقدام های بهداشت صنعتی در زمینه پیشگیری و مقابله با کرونا بود، ضمن آنکه ریسک های بهداشتی در سطح شرکت های پالایش و پخش و زیر مجموعه های آن را شناسایی کردیم و پیش بینی اقدام های کنترلی و پروژه های بهبود را در برنامه داریم که عمده ترین آن، به عوامل زیان آور محیط کار مانند سر و صدا، روشنایی، بخارات مواد شیمیایی و...باز می گردد. همچنین در بهداشت صنعتی معاینات شغلی کارکنان، ممیزی و پایش وضعیت بهداشتی شرکت های زیر مجموعه دنبال می شود.
در زمینه ایمنی چه اقداماتی در دستور کار دارید؟
امسال برای ایمنی، پنج هدف مهم در نظر گرفته ایم که شامل نظارت بر الزامات، دستورعمل ها و برنامه های ایمنی در شرکت های زیر مجموعه، نظارت بر استقرار مدیریت ایمنی فرایند، کنترل ریسک های عملیاتی و فرایندی، بهبود و ارتقای وضعیت سیستم های ایمنی و آتش نشانی و شناسایی، حذف و کنترل علل ریشه ای حوادث به منظور پیشگیری از وقوع دوباره آن می شود.
محیط زیست، یکی از بخش های مهم در صنایع به شمار می رود. به گونه ای که عملکرد ضعیف در آن باعث زیر سوال رفتن تمام فعالیت های یک مجموعه می شود. بفرمایید که چه اقداماتی به منظور تقویت این حوزه در دستور کار قرار گرفته است؟
مهم ترین اهداف محیط زیست به کنترل و انتشار آلاینده های هوابرد، گازهای گلخانه ای و مدیریت آب و پساب باز می گردد. درکنترل و انتشار آلاینده های هوابرد و گازهای گلخانه ای، به روز کردن بانک اطلاعات موجود درباره انتشار آلاینده های گازهای گلخانه ای، برنامه ریزی و نصب پایش های لحظه ای، استقرار پروژه نشت یابی و رفع نقص و نظارت بر پروژه کهاب دیده شده است. توسعه فرایندهای باز تصفیه و بازآوری مجدد از آب، توسعه فناوری های جدید مانند تکنولوژی برج های خنک کننده هیبریدی وکاهش راندمان مصرف آب و الزام در پایش آنلاین روی خروجی پساب پالایشگاه ها از مهم ترین برنامه های مدیریت آب و پساب به شمار می رود.