پرخاشگري منفعلانه چيست؟
برخي پرخاشگريها بدون علامتهاي معمول مانند مشاجره، بالابردن صدا و.. هستند. به اين نوع پرخاشگري، پرخاشگري منفعلانه ميگويند که با رفتارهاي افراد خود را نمايان ميسازد.  پرخاشگري منفعلانه، يک نوع رفتار آزاردهنده در رابطه است. اين نوع رفتار شامل همه رفتارهاي پرخاشگرانه و خصومتهايي است که فرد آن را آشکارا نشان نميدهد؛ طعنه، ترشرويي، انجام ندادن کاري يا تعلل در آن نوعي بيان غير مستقيم خشونت و خصومت است. در چنين رابطهاي عملا نميدانيد چطور بايد از افکار و احساسات فرد مقابل سر در بياوريد. او حرف نميزند و احساساتش را آشکارا بيان نميکند و شما هيچ تصوري از آنچه او دقيقا ميخواهد، نداريد. شايد حتي با اين که متوجه هستيد چيزي در اين ارتباط ناخوشايند است، متوجه نشويد که در رابطهاي پر از پرخاشگري پنهان قرار داريد.
فقدان خشم
 يکي از مهمترين چيزهايي که فرد در اين نوع پرخاشگري پنهان ميکند، خشم است. هر آدمي در موقعيتهايي دچار خشم ميشود. اين مسئلهاي طبيعي است. خونسردي زياد يا بيتفاوتي در شرايطي که هر آدمي خشمگين ميشود، اصلا عادي نيست. در پرخاشگري منفعلانه، خشم به شکلي کاملا متفاوت نشان داده ميشود. آنها خشم عاديشان را پنهان ميکنند تا زماني که به شکلي بسيار آزاردهندهتر آن را ابراز کنند. آنها همچنين پنهان کردن خشم را به عنوان راهي براي کنترل ديگران استفاده ميکنند. شريک زندگيتان ممکن است در يک موقعيت بد خودش را خوشحال، خونسرد و بي تفاوت نشان بدهد؛ اما بالاخره اين خشم به شکلي بسيار ناخوشايند و نامناسب بروز پيدا ميکند‎.‎
 ارتباطي مبهم
 يکي از ويژگيهاي رفتارهاي پرخاشگرانه، ابهام واژههاست. اين سلاحي است که آنها براي محافظت از خود و براي کنترل ديگران استفاده ميکنند. منظور و هدف آنها اصلا از ميان چيزي که ميگويند، مشخص نيست. آنها با کلمات مبهم و گفتههاي نامشخص سعي ميکنند اثر منفي آنچه را ميگويند، بر شنونده (شريک زندگي) کم کنند. مثلا شما ممکن است از اين حرف ناراحت شويد که همسر يا دوستتان بگويد شما روزهايتان را هدر ميدهيد و خوب کار نميکنيد.  پرخاشگري منفعلانه، يک اختلال رفتاري است که در بزرگسالي و در رابطه با افراد ديگر به ويژه در رابطه نزديک با اعضاي خانواده، همسر و دوستان قابل تشخيص است. وجود اين نشانهها در رفتار فرد مقابل شما هشدار دهنده است، چون اين رفتارها عملا رابطه را دچار مشکل ميکنند. اين رفتارها سوء تفاهم ايجاد ميکند و باعث خشونتهاي خانگي ميشوند. اگر در چنين رابطهاي قرار داريد، اين علائم را جدي بگيريد. بهترين کار اين است که با يک مشاور خانواده گفتوگو کنيد تا دليل پيچيدگيهاي رفتاري شريک زندگيتان و تاثير آن بر رابطه را بهتر بشناسيد.


ناتور دشت
يکي از اشکالهاي اين آدمهاي روشنفکر و باهوش اينه که درباره چيزي حرف نمي زنن ، مگه اين که مهار کار دست خودشون باشه . هميشه بايد وقتي خودشون خفه شدن، تو هم خفه شي و وقتي خودشون مي رن تو اتاقشون تو هم بري...!

ناتور دشت - جي دي سالينجر - مترجم: محمد نجفي


خيلي خشونت هاست که ما نمي شناسيم
خيلي از آدمها گمان ميکنند فقط کتک زدن، کودک آزاري محسوب ميشود و امروزه در جامعه ايران، خوشبختانه خانوادههاي زيادي ميدانند که نبايد فرزندشان را تنبيه بدني کنند؛ اما در مورد کودک آزاري عاطفي،اطلاعات کافي ندارند، به طور کلي ميتوان کودک آزاري را اينگونه تعريف کرد: مجموعه رفتارها يا گفتارهايي که انجام دادن يا انجام ندادنشان باعث وارد شدن نوعي آسيب عاطفي، فيزيکي به کودک ميشود و اين احساس را در او به وجود مي آورد که خوب و دوست داشتني و مورد احترام نيست و ناخواسته است. آمارها نشان ميدهد 70 درصد آزارهايي که به کودکان از نظر عاطفي و جسمي وارد ميشود، از سوي غريبهها نيست و در چارچوب خانواده و به وسيله مراقبان و افراد نزديک اتفاق ميافتد.

 مصاديق عاطفي کودک آزاري
تو ناخواسته بودي:ما موارد متعددي را ميبينيم که والدين يا يکي از آنها مثلا به فرزند7-6 ساله شان ميگويند ما نميخواستيم تو به دنيا بيايي و مامان اتفاقي تو را باردار شد، و گرنه همين دو تا بچه برايمان کافي بود؛ البته حالا خيلي دوستت داريم. برخي مادرها هم به محض بروز مشکلي با همسرشان، به کودک ميگويند اگر تو نبودي، حتي يک روز هم با پدرت زندگي نميکردم ! يا براي كودك تعريف ميكنند كه زايمان يا بارداري سختي داشته اند. اين حرفها احساس زيادي و ناخواسته بودن شديدي به کودک ميدهد و فکر ميکند وجودش در اين دنيا ناخواسته بوده يا باعث رنج مادرش شده است و اگر او به دنيا نميآمد، والدينش ميتوانستند زندگي راحت تري داشته باشند. گاهي هم پدر يا مادر به بچه ميگويند، اي کاش تو هيچ وقت به دنيا نميآمدي يا خيلي وقتها ميشنويم به کودک ميگويند: کي ميشود من بميرم و از دست تو راحت شوم... !   يا  تو منو پير كردي آخر از دست تو سكته ميكنم و ميميرم.
 سختي به خاطر تو :پدر و مادري که مدام به فرزندشان ميگويند من به خاطر تو از تمام خوشيها و تفريحات چشم پوشي کرده ام، او را آزار ميدهند.  همه ما ميدانيم وظيفه نگهداري و مراقبت از بچهها جزو وظيفه والدين است. اگر به خاطر وظيفه خود، سر كودك منت ميگذارند، بايد بدانند بيان آن کار درستي نيست و مصداق کودک آزاري است.

 به اسم صدا نزدن کودک يا نام او را با فرياد صدا زدن يا او را با صفات بد صدا زدن
 متاسفانه برخي پدرها و مادرها فرزندشان را با عبارتها و واژههايي مثل: « هي بچه »، « هي پسر »، « هي دختر» و... صدا ميزنند.برخي هم ناسزايي چاشني اين لقب ميکنند: بيعرضه، تنبل، بد، خنگ، احمق

مقايسه کودک با ديگران: ببين فلاني گريه نميكنه، ديدي اون بچه رو چه مودب بود؟ نمره كارنامه پسر خاله تو ديدي؟ برخي فکر ميکنند اين کار باعث پيشرفت و الگو برداري کودک ميشود؛ ولي اين کار فقط احساس خود کمبيني  به کودک ميدهد و اين که از نظر والدينش دوست داشتني نيست.
 تنبيه سکوت: قهر کردن پدر يا مادر که به آن تنبيه سکوت ميگويند و قطع رابطه کلامي به مدت چند ساعت تا چندروز با کودک به نشانه دلخوري، آسيب شديدي به او ميزند. اين آسيب ميتواند عميق تر از تنبيه كودك باشد، چون كودك به اين نتيجه ميرسد آنقدر من بد و ناخواستني هستم كه حتي حاضر نيستند مرا تنبيه كنند؟ آنها براحتي مرا از زندگي خود بيرون ميكنند و برايشان اصلا مهم نيستم.
 سبک کلامي نادرست: در برخي خانوادهها، سبک کلامي به عنوان يک فرهنگ رايج وجود دارد و اعضاي آن به صورت عادي در جملههايشان دشنام به کار ميبرند و فکر نميکنند اين خشونت کلامي چقدر ميتواند براي بچه ازنظر رواني آزار دهنده باشد.
 انتظارهاي غير واقع بينانه:برخي پدرها و مادرها انتظارهاي نامناسب با سن و توانايي از فرزند خود دارند. مثلا توقع دارند نوزاد از شب تا صبح بدون اينکه بيدار شود، بخوابد، در حالي که چنين چيزي بندرت اتفاق ميافتد. برخي هم از کودک نوپا انتظار دارند 30 دقيقه بدون اينکه تکان بخورد، گوشهاي بنشيند. به وسايل خانه دست نزند و ريخت و پاش نكند.  برآورده کردن چنين انتظارهايي فراتر از توانايي يک کودک و مصداق آزار است.


اتوکشي لباس هاي پشمي
  با آمدن فصل سرما، يکي از مواردي که افراد به آن توجه نميکنند، اتو کشي لباسهاي زمستاني مانند پليور و انواع لباسهاي پشمي است. شايد از ديد عده اي اصلا نيازي به اين کار نباشد؛ اما ما به شما ميگوييم که نه تنها اتوکشي نياز است؛ بلکه براي لباسهايي مثل پليور امري ضروري است. در ابتدا بايد بدانيد که اتوکشي صرفا به خاطر از بين بردن چين و چروکهاي لباس انجام نميشود، بلکه اگر با دماي مناسب صورت بگيرد، موجب ميکروب کشي و پاکيزگي لباسها ميشود.

چه نوع اتويي؟
در اتوهاي معمولي براي ايجاد فشار روي پارچه، وزنهاي به انتهاي آنها اضافه ميکنند که سنگيني آن روي پارچه، موجب صاف شدن پارچه ميشود؛ اما اين اتوها بيشتر براي لباسهاي پنبهاي و کتان مناسب است. براي پارچههاي پشمي که به فشار بيشتري نياز دارند، بهتر است از اتوهاي بخار استفاده شود؛ زيرا استفاده از بخار در اين اتوها لزوم وجود وزنه در اتو را از بين ميبرد و ضمن سبک شدن اتو، لباس نيز بهتر اتو ميشود، همچنين استفاده از اتوي بخار، خطر  سوختن پارچه را برطرف ميکند.

چگونه اتو بکشيم؟
نکته اي که بايد به آن دقت کنيد، اين است که نبايد اتو را روي لباس بکشيد؛ بلکه بايد آن را به صورت پرسي فشار دهيد. براي اين کار ابتدا پارچه اي نخي را نم دارکنيد و روي لباس پشمي خود قرار دهيد، سپس اتو را به صورت پرسي روي پارچه بگذاريد و اين کار را براي تمامي قسمتهاي لباس تکرار کنيد.  به اين ترتيب لباس شما هم جلوه بهتري پيدا ميکند و هم کاملا بهداشتي و بدون ميکروب ميشود.