پاييزگردي در مسيري خيال انگيز

یوش زادگاه نیما

شبنم اعماري     کشور چهار فصلمان ايران که هر گوشه اش رنگ و بويي خاص و جاذبه هايي ديدني دارد، در پاييز هم جلوه اي ديگر از زيبايي هايش را به رخ مي کشد. جلوه هايي خيال انگيز که فقط در پاييز مي توان آنها را ديد. گشت وگذارهاي پاييزي به قدري دلنشين، آرامش بخش و روح نواز هستند که نمي توان به سادگي از آنها گذشت. برگ هاي خزان ديده و رنگارنگ اين فصل در کنار نم باران هاي گاه و بي گاه در مناطق مختلف ايران، چنان فضايي را خلق کرده که دلتان نمي آيد لحظه اي از آن را از دست بدهيد.يکي از مناطقي که در پاييز نبايد ديدن آن را از دست داد، روستاي يوش است، زادگاه پدر شعر نو ايران، جايي که وجب به وجبش پر از زيبايي است. در راه رسيدن به اين روستا که در پاييز هزاررنگ محو زيبايي هاي وصف ناپذيرش مي شويد؛ آسمان آبي، زمين گل آلود و برگ هاي رنگارنگ شما را وادار به توقف هاي گاه و بي گاه مي کند تا از لحظه لحظه سفرتان لذت ببريد و چيزي را از دست ندهيد.

مسيري خيال انگيز

يوش، روستايي از توابع بلده شهرستان نور در استان مازندران است. اين روستا که در دره اي زيبا و در ميان کوه هاي البرز جا خوش کرده، پاييزي دل انگيز دارد. براي رسيدن به يوش بايد 2 ساعت به سمت آمل برانيد تا به ورودي جاده يوش - بلده برسيد.با کمک گرفتن از تابلوي راهنمايي که در مسير وجود دارد، به سمت بلده و يوش برويد. پس از 30 دقيقه به جاده اي باريک مي رسيد، جايي که محو زيبايي آسمان و زمينش مي شويد. در طول مسير ابرهايي را مي بينيد که آرام آرام پايين مي آيند و هوا را نمناک مي کنند.همين طور که به راهتان ادامه مي دهيد، کنار جاده گل هاي سفيد و گياهاني را مي بينيد که در نوع خود بي نظيرند و تصويري زيبا را در طول جاده خلق کرده اند. اينجا مي توان فارغ از دغدغه هاي زندگي و آلودگي، هواي پاک را وارد ريه ها کرد و از بوي گل هاي وحشي جاده سرمست شد.

علاوه بر اين، بوته هاي اسفند، سبزه ها و گياهان ديگر همچون هندوانه ابوجهل هم بر زيبايي هاي جاده افزوده است. با گذر از روستاها و جاذبه هايي که در مسير وجود دارد و نزديک شدن به يوش هوا خنک و خنک تر مي شود.

ديدني هاي جاده

با عبور از روستاي تاکر مه گرفته و دشت سبزي که حيوانات در آن در حال چرا هستند، به روستاي ولاشد مي رسيد و با گذشتن از پل تاريخي اين روستا که متعلق به دوره قاجار است، کمي جلوتر و در ميان سبزه ها و کوه ها ساختماني مي بينيد که کاشيکاري هاي رنگارنگش شما را وادار به توقف مي کند؛ اينجا امامزاده ابراهيم است. در ادامه مسير و پس از طي مسافتي کوتاه به روستاي باصفاي بلده مي رسيد. در ورودي بلده مجسمه نيما را خواهيد ديد.

قلعه پولاد

از ديدني هاي بلده مي توانيد به سراغ قلعه پولاد که قدمتي 700 ساله دارد، برويد. اين قلعه که به قلعه بلده و قلعه نو نيز معروف است، يکي از آثار تاريخي ارزشمندي است که متاسفانه بخش اعظمي از آن فرو ريخته است.

بقعه سلطان احمد

در حاشيه شرقي بلده هم گنبدي مخروطي شکل ديده مي شود که بنايي آجري با روکش گچ دارد که روي کتيبه چوبي نام شيخ احمد نوري و تاريخ 1102 هجري قمري حک شده است.

يوش و خانه نيما

7 کيلومتر بعد از بلده به يوش و شهر نيما مي رسيد. اهالي يوش ورودي شهرشان را با نام خانه نيما معرفي مي کنند. به کمک تابلوهاي راهنمايي که خانه نيما را نشان مي دهند، به خياباني سنگ فرش شده مي رسيد که کوچه اي باريک در آن ديده مي شود. در ادامه مسير خانه هاي کاهگلي زيبايي را مي بينيد که لحظه اي نمي توانيد از آنها چشم برداريد. با گذر از کوچه نيما با خانه اي مواجه مي شويد که ظاهري متفاوت دارد. اينجا خانه پدر شعر نو ايران است. براي ورود به اين خانه بايد بليت تهيه کنيد و کفش ها را درآوريد و روي نمدهاي زيباي کف خانه راه برويد و از کتابخانه و اتاق پنج دري و سه دري و... ديدن کنيد.بناي خانه نيما يوشيج به قدري زيبا و جذاب است که ساعت ها شما را محو تماشا مي کند، به طوري که گذشت زمان را متوجه نمي شويد.

جاذبه هاي يوش

علاوه بر طبيعت رنگارنگ پاييزي يوش و خانه زيباي نيما، اين روستا جاذبه هاي ديگري هم دارد که از جمله آنها مي توان به آرامگاه کيا داوود اشاره کرد. بناي کوچکي که گفته مي شود مربوط به زرتشتيان آتشکده بوده است. آرامگاه کياداوود که با نام آتشکده کياداوود هم شناخته مي شود، در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. از ديگر مکان هاي ديدني يوش هم بايد از حمام تاريخي يوش، بناي جفت برار و مساجد اين روستا نام برد.

اوزرود

طبيعت بي نظير يوش شما را به قدم زدن در کوچه باغ هاي اين روستا ترغيب مي کند. اينجا مي توانيد در آرامش و با خيالي آسوده ساعت ها قدم بزنيد و در کنار اوزرود از هواي روح نواز پاييزي سرمست شويد و سفري خيال انگيز را تجربه کنيد. رود هراز دو سرشاخه اصلي دارد که يکي از آنها اوزرود است که از پايين دست يوش مي گذرد. در حاشيه اين رود بنشينيد و از صداي آب و طبيعت خوش منظره اين روستا نهايت استفاده را ببريد.

مسير دسترسي

براي رسيدن به يوش مي توانيد از جاده هزار به سمت آمل برويد و قبل از رسيدن به آمل با استفاده از تابلوي راهنماي سمت چپ جاده راه يوش را در پيش بگيريد. از سمت جاده چالوس هم مي توان راه يوش را در پيش گرفت؛ بعد از گذشتن از تونل کندوان و سياه بيشه، تابلوي راهنماي يوش را خواهيد ديد. فاصله آمل تا يوش 110 کيلومتر و تهران تا يوش حدود 180 کيلومتر است.

 

سوغات خوزستان

استان خوزستان که يکي از قديمي ترين سکونتگاه هاي ايران است، سوغات زيادي دارد که در سفر به اين استان نبايد دست خالي برگشت.

خرما: خوزستان از برترين استان هاي کشور در زمينه توليد و صادرات خرماست که نيمي از حجم صادرات اين محصول را تامين مي کند. خرماي خوزستان علاوه بر کيفيت بالا، تنوع زيادي هم دارد.

کليچه: نوعي کلوچه است که در خمير آن از ماست و زيره استفاده مي کنند و لايه مياني آن از خرما تهيه مي شود و روي آن هم با زرده تخم مرغ و کنجد تزيين مي شود. پخت اين شيريني بومي در برخي از مناطق استان مانند خرمشهر، دزفول و شوشتر رواج دارد.

حلواشکري: فرآورده اي غذايي است که از ارده تهيه مي شود.

مرکبات دزفول: اين شهر در زمينه کشاورزي، جزو مناطق برتر کشور است و خاک حاصلخيز و آب فراوان آن، شرايط مناسبي را براي کشت انواع مرکبات، صيفي جات و گل فراهم کرده است.

صنايع دستي

 کپوبافي: نوعي حصيربافي است که در آن از کامواي رنگي براي تزيين بافته ها استفاده مي شود.

گليم افشار خوزستان: يکي از هنرهاي دستي عشاير عرب و بختياري استان است.

احرامي بافي: پارچه اي پنبه اي که تار و پود پنبه اي دارد و با نوعي دستگاه نساجي سنتي که طراحي پيچيده اي دارد، بافته مي شود.

عبابافي: بافت عبا در برخي از مناطق استان مانند بهبهان حدود پنج قرن قدمت دارد.

سوغات ويژه: قلم ني: از ابزارهاي مهم خوشنويسي قلم ني است که با برش و شکل دادن به ني تهيه مي شود. قدمت استفاده از قلم ني براي نوشتن به دوران مصر باستان برمي گردد.

 

هتل های سنتی ایران

 

گشت و گذار در شيراز را در کنار هتل هاي سنتي شهر شعر و ادب ايران تجربه کنيد تا با سفر به عمق تاريخ، لذت سفرتان دوچندان شود.

هتل سنتي گلشن : در کوچه پس کوچه هاي شيراز که قدم بزنيد، هتلي سنتي به نام گلشن نظرتان را به خود جلب مي کند. خانه اي تاريخي که مربوط به اوايل دوره قاجار و در قلب شيراز جا خوش کرده است. هتل گلشن پس از بازسازي به اقامتگاهي سنتي تبديل شده و مناسب گردشگراني است که به اقامت و آشنايي با فرهنگ و زندگي سنتي ايران علاقه مند هستند. اين هتل با آن حياط باصفا و حوض آبي رنگ، پشتي هاي قديمي خاطره انگيز، آويزها و اشياي قديمي که در گوشه و کنار حياط و اتاق ها به چشم مي خورند، فضايي دوست داشتني ايجاد کرده است که نبايد به راحتي تجربه حضور در آن را از دست داد.

هتل خانه سپهري:خانه اي به جا مانده از دوران قاجار که تاريخي 120 ساله دارد. هتل سنتي سپهري در محله قديمي سنگ سياه واقع شده و همين مسئله يکي از بزرگ ترين مزيت هاي آن است، چون به بيشتر اماکن ديدني از جمله شاهچراغ، مدرسه خان، آرامگاه بي بي دختران و خانه فروغ الملک دسترسي دارد. اين بنا را مي توان يکي از زيباترين خانه هاي سنتي شيراز دانست. هتل سنتي سپهري، داراي هفت اتاق کاملا سنتي است که مي تواند اقامتي به يادماندني را براي مسافران رقم بزند. البته از معايب اين هتل بايد به ورودي مجموعه و پله هاي آن اشاره کرد که براي افرادي که محدوديت هاي حرکتي دارند، مناسب نيست.

عمارت سنتي فيل:عمارت سنتي فيل که در مرکز شهر شيراز قرار گرفته، قدمتي 280 ساله دارد. اقامتگاه سنتي فيل در دل بافت قديم شيراز و خيابان کريم خان زند واقع شده است. اين اقامتگاه، بنايي به جامانده از دوران قاجار است که پس از بازسازي به ثبت ملي هم رسيده است. هتل سنتي فيل، اتاق و سوئيت هايي دارد که دورتادور حياط خودنمايي مي کنند. از جمله مزيت هاي اين عمارت، سرويس دهي به مسافران داخل عمارت و روي پشت بام است که مي تواند اقامتي به يادماندني را براي مسافران به ثبت برساند.

شهر ادب ايران علاوه بر هتل هاي سنتي که به آنها اشاره کرده ايم، عمارت ها و بناهاي زيادي دارد که نبايد با حضور در شيراز تجربه حضور در آنها را از دست داد.

 

صنایع دستی

 

نوعي رودوزي سنتي است که با نخ گلابتون و طرح و نقش هاي زيبا ايجاد مي شود. گلابتون به نخ هاي ابريشمي که روکش طلا يا نقره دارند، گفته مي شود. در حال حاضر اين هنر در ايران با نخ هايي که روکش فلزي زرد يا سفيد دارند، انجام مي شود که هنرمندان با اين نخ ها و به کمک قلاب، نقوش متنوعي روي پارچه ايجاد مي کنند. از اين دوخت غالبا براي تزيين دور يقه، دم پاي شلوار، روي لباس، آستين و لبه آستين، دامن، پرده، بقچه، شب کلاه، کيسه پول، قاب شانه، جلد قرآن، سجاده، روميزي، ديوارکوب، کوسن و... استفاده مي کنند.

طرح هاي کاربردي

 از جمله اين طرح ها مي توان به بازوندي، بند رومي، گل شاه عباسي، شکارگاهي، محرابي، بته جقه اي، سروچه، گل و بوته، گل و مرغ، انواع گل ها، تصاوير انسان، مجالس شاهنامه اي، لچک ترنجي، گل ساعتي، شمسه اي، کتيبه خطي و نقشي، گل حاشيه اي، اشکال هندسي و... اشاره کرد.

انواع گلابتون دوزي

 به طور کلي اين دوخت به دو دسته تقسيم مي شود: گلابتون دوزي هايي که مستقيما روي زمينه اصلي دوخته مي شوند و دوخت هايي که براي اتصال و نصب روبان، نوار، يراق، قيطان، منجوق، پولک و غيره روي زمينه اصلي پارچه به کار گرفته مي شوند.

ابزار گلابتون دوزي

ابزار کار اين دوخت سنتي، دايره اي الک مانند است که به آن «کمان» يا «کم» مي گويند که پارچه را روي آن مي کشند، دور دايره را محکم با بند يا کش مي بندند تا مانند دف شود، يک قلاب شماره 12 يا 13 و نخ گلابتون که مي تواند طلايي، نقره اي و... باشد.در حال حاضر اين هنر در استان هرمزگان بسيار رايج است و بيشتر هنرمندان آن زنان و دختران خانه دار هستند. به غير از استان هرمزگان اين دوخت سنتي در شهرهاي اصفهان، شيراز، تهران، کردستان، قزوين، کاشان، يزد، بوشهر و... نيز رواج دارد.