آغاز فوتبال حرفه ای با آژاکس ایران
حسین آزادی علی بهمئی از کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب در بخش مدیریت مهندسی و ساختمان این شرکت، می گوید: فوتبال خوزستان به دلیل نبود مشاور خوب، خیلی رشد نمی کند.
بهمئی متولد سال 1358 در اهواز است و تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی مدیریت صنعتی به پایان رسانده است، اما فعالیت های او تنها در حوزه کاریش در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب خلاصه نمی شود، چون پیش از این در تیم های مختلفی فوتبال بازی کرده و از فوتبالیست های شناخته شده خوزستان به شمار می رود.
بهمئی، تجربه حضور در تیم های فوتبال فولاد خوزستان، صنعت نفت آبادان، شاهین اهواز، نیروی اهواز و تیم ملی فوتبال جوانان کشور را دارد و به دلیل یک آسیب دیدگی، مجبور شد از دنیای ورزش خداحافظی کند. در گفت وگو با این فوتبالیست قدیمی خوزستانی با ما همراه باشید.
علاقه شما به فوتبال از چه زمانی آغاز شد و چگونه به سمت فوتبال حرفه ای رفتید؟
خوزستانی ها از بچگی، در کوچه پس کوچه ها و روی آسفالت داغ با توپ پلاستیکی، فوتبال بازی می کنند.من هم مثل همه فوتبال را شروع کردم و در15، 16 سالگی مورد توجه قرار گرفتم و به تیم نیرو اهواز پیوستم. حضورم درتیم نیرو اهواز به این ترتیب بود که هنگام تحصیل در دبیرستان سعدی اهواز در مسابقات آموزشگاه های این شهر بازی کردم و شاهین کاتبی که از مربیان تیم های پایه این تیم بود و مسابقات آموزشگاهی را رصد می کرد، بازیم را دید و از من خواست که به تیم نیرو اهواز ملحق شوم؛ اما از آنجا که اولویت اصلی من درس و تحصیل بود و مطمئن بودم که پدرم اجازه نمی دهد، فوتبال را در اولویت قرار دهم، به ایشان به این دلیل که پدرم اجازه نمی دهد و باید درس بخوانم، پاسخ منفی دادم. اما ماجرا به همین جا ختم نشد و شاهین کاتبی یکی از بستگانش را که هم سن من بود و در همسایگی ما زندگی می کرد، واسطه قرار داد و خواست که یک جلسه در تمرین های تیم نیرو که او مربی اش بود، شرکت کنم و همین اصرارها باعث شد به تیم نیرو اهواز بپیوندم. در واقع فوتبال حرفه ای من ازسال 1374 با تیم نیرو اهواز شروع شد، حمید نادریانفر، امید زاهدی، حاج حسن سالمی، حبيب شريفي و سلمان صالح تبار از بازیکنانی بودند که فوتبالشان را از همین تیم شروع کردند و به قول سیف الله دهکردی، تیم نیرو اهواز در آن دوره آژاکس ایران بود. سال دوم حضورم در این تیم، کاپیتان جوانان نیرو اهواز شدم و دو سال با این تیم همکاری کردم. این تیم در رده های جوانان و بزرگسالان در لیگ باشگاه های خوزستان حضور داشت، البته این را هم بگویم که در آن دوره، همزمان در تیم جوانان و بزرگسالان نیرو در دفاع راست بازی می کردم و سرمربی تیم نیرو اهواز در آن دوره حاج حسن سالمی بود.
چه چیز باعث شد تا تیم نیرو اهواز را رها کنید و به تیم شاهین اهواز بپیوندید؟
از کودکی عاشق شاهین اهواز بودم. شاهین تیم بزرگی است که بازیکنان پرآوازه ای همچون فرزاد آهک پور، برادران بختياري زاده، جهانبخش داراب پور، هوشنگ لوينيان، مجيد سيلاوي، سهراب بختياري زاده، عظيم فرحاني، مسعود نوروزی و عبدالله ویسی در آن بازی کرده اند. من از11 سالگی تمرین های این تیم را در زمین های 16 هکتاری اهواز دنبال می کردم. سال های 76-75 سیروس پورموسوی، سرمربی جوانان شاهین بود و مرا به این تیم دعوت کرد و گفت اگر سطح بازیم خوب باشد به تیم بزرگسالان شاهین اهواز می روم. خوشبختانه شرایطم درتیم جوانان به گونه ای بود که توانستم از مسابقه سوم، زیر نظر رضا پورگر برای تیم فوتبال بزرگسالان شاهین بازی کنم.
مبلغ اولین قراردادی که با تیم شاهین اهواز منعقد کردید، چقدر بود؟
مبلغ قرارداد اولیه 150 هزار تومان بود و ماهانه 15 هزار تومان هم به عنوان حقوق پرداخت می شد؛ اما چون از سومین بازی در ترکیب اصلی تیم شاهین اهواز قرار گرفتم، مبلغ قراردادم به 800 هزار تومان افزایش یافت.
حضور شما در تیم فولاد خوزستان چگونه شکل گرفت؟
در سال 77، تیم فولاد خوزستان، احمدرضا خوانساری را از نفت آبادان خرید که رباط صلیبی پاره کرد. عزیز فریسات راهم به عنوان پیستون راست جذب کرد؛ اما او هم به علت پارگی رباط کنار گذاشته شد. از بازی پنجم به بعد تیم فولاد خوزستان دفاع راست نداشت. مسؤولان این تیم، یکی دو بازی من را زیر نظر داشتند و من از این موضوع بی خبر بودم. در نهایت با تایید مجید باقری نیا(مربی) من به تیم فولاد خوزستان پیوستم. به یاد دارم که در یک روز هفته که سه شنبه بود با فولاد قرارداد بستم و دو روز بعد یعنی پنج شنبه همان هفته هم در جام آزادگان که آن موقع بالاترین سطح فوتبالی کشور بود، برای فولاد خوزستان بازی کردم.
اولین بازی که در جام آزادگان انجام دادید چه زمانی و مقابل کدام تیم بود؟
اولین بازیم برای تیم فولاد خوزستان، مقابل تیم سایپا در ورزشگاه شهید شیرودی تهران بود. مجید صالح، بهروز پرورش خواه، فرشاد فلاحت زاده و... در ترکیب تیم سایپا بودند. با یک جلسه تمرین و در سن 18 سالگی مربی تیم (مجید باقری نیا) به من اعتماد کرد و به من بازی داد. طی سال های77 و 78 هم وینگو بگوویچ، سرمربی فولاد خوزستان شد و باقری نیا در کنار او فعالیت کرد.
از چه سالی به تیم ملی جوانان دعوت شدید؟
سال 1376 بود که به تیم ملی جوانان دعوت شدم. با تيم شاهين اهواز در مسابقات ليگ يک کشور بازی کردم و تیم بانک ملی تهران نیز در این مسابقات حضور داشت. سرمربی این تیم رحیم میرآخوری بود که سرمربیگری تیم ملی فوتبال جوانان راهم به عهده داشت. او و کادر فنی طی برگزاری مسابقات، بازی هایم را زیر نظر داشتند و این بود که درنهایت به تیم ملی جوانان دعوت شدم.
همبازی های شما در تیم ملی جوانان چه کسانی بودند؟
جواد نکونام، حسين كاظمی، علیرضا نیکبخت واحدی، هادی مهدوی كيا، حميدرضا رجبي، امیر خلیفه اصل، مرحوم حميدرضا خدمتکاری، مجاهد خذیراوی، رسول فلحی، عليرضا دغاغله، علی اکبر مهدی پور و اميد كرمی از همبازی های من در این تیم بودند.
بعد از فولاد خوزستان به کدام تیم پیوستید؟
از سال 79 تا 81 به مدت سه فصل زیر نظر ابراهیم قاسمپور درتیم صنعت نفت آبادان بازی کردم و سال 81-80 ، تیم از لیگ یک به لیگ برتر فوتبال صعود کرد و بعد از سه سال هم از تیم نفت آبادان جدا شدم.
پس از جدایی از نفت آبادان فعالیت حرفه ای خود را چگونه ادامه دادید؟
سال 1383 فوتبال بازی نکردم و فکر می کنم اشتباه کردم و حتی اگر می شد باید در یک تیم «لیگ یکی» بازی می کردم. می خواستم در لیگ برتر بازی کنم و نباید می گذاشتم بدنم بخوابد. سال 84 تا 87 در تیم دیهیم اهواز توپ زدم که از لیگ دسته دوم فوتبال کشور به مسابقات دسته اول باشگاه های کشور صعود کرد.
خاطره ای از دوران حضور در تیم دیهیم اهواز دارید؟
به همراه تیم دیهیم در لیگ دسته دوم فوتبال کشور، یک بازی مهم با تیم خیبر خرم آباد داشتیم، اما به دلیل پرداخت نشدن مطالبات، دودستگی در بین بازیکنان و کادر فنی ایجاد شد و برخی گفتند بازی نمی کنیم، اما ما موافق بازی بودیم. به هر شکل، 11 بازیکن را جمع کردیم و درحالی که 11 روز تمرین نکرده بودیم به خرم آباد رفتیم و تیم خیبر را 2 بر یک شکست دادیم و همین بازی، سرآغازی شد برای صعود به لیگ دسته یک فوتبال کشور؛ چراکه در ادامه بازی های آن فصل با نتیجه پرگل 4 بر یک تیم خوب کارون شوشتر را شکست دادیم و در آن سال به لیگ دسته اول فوتبال کشور راه یافتیم.
علی بهمئی فوتبال را مدیون چه کسانی است؟
در فوتبال پایه، شاهین کاتبی و در رده سنی بزرگسالان، مدیون مجید باقری نیا هستم. سیروس پورموسوی و شهرام غلامی هم در پیشرفت فوتبال من بسیار موثر بودند.
شیرین ترین خاطره ورزشی که دارید؟
حضور در تیم فوتبال شاهین اهواز و دعوت به تیم ملی فوتبال جوانان در سال های 77-76، همچنين صعود به ليگ برتر با تيم صنعت نفت آبادان در سال 81.
تلخ ترین خاطره ورزشی شما؟
در مسابقات جوانان باشگاه های کشور برای تیم کارون اهواز بازی می کردم که در مرحله گروهی تمامی بازی ها را بردیم، اما در نیمه نهایی، یک بر صفر به استقلال اهواز باختیم و سوم شدیم. تلخ ترین خاطره ورزشی ام همین باخت بود که هرگز از خاطرم پاک نمی شود.
اگر بخواهید مهم ترین مشکل فوتبال کشور را بیان کنید، چه می گویید؟
مشکل فوتبال ما مدیران فوتبالی هستند که تصمیم های اشتباه می گیرند.
چه چیز باعث شد که فوتبال را کنار بگذارید؟
هر ساله به مناسبت درگذشت مرحوم ظهراب حاتم پور، مسابقات فوتسال در شرکت مناطق نفت خیز جنوب برگزار می شود.در سال 88 در این رقابت ها به همراه تیم مهندسی و ساختمان شرکت کردم و در یکی از بازی ها، مینیسک و رباط صلیبی ام به طور همزمان پاره شد و از آن سال به بعد از فوتبال کناره گیری کردم.
به مربیگری هم علاقه دارید؟
از همان دورانی که فوتبال بازی می کردم، به مربیگری هم علاقه داشتم و پس از پایان بازی دوران فوتبال، در کلاس های مربیگری شرکت کردم و مدرک(B) آسیا را دارم. سال 88 مربي تيم جوانان فولاد خوزستان در ليگ برتر جوانان كشور بودم و موفق به کسب رتبه چهارم شدیم. چند سال هم مربی تیم جانبازان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب بودم و در المپیادهای ملی نفت و وزارت نفت شرکت کردم.سال 97 به همراه افشین بختیاری زاده، مربی جوانان نفت بودم که با بخشنامه ای که از سوی وزارت نفت ابلاغ شد، هر دو از تیم منفک شدیم.
از چه سالی در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب مشغول فعالیت هستید؟
از سال 81 فعالیتم را در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب آغاز کردم و تا سال 84 در طرح های عمده مهندسی و ساختمان فعالیت داشتم. دوباره از سال 87 فعالیتم را در این شرکت ادامه دادم و هم اکنون هم در امور اداری مهندسی و ساختمان مشغول به فعالیتم.
در چه سنی ازدواج کردید؟
20 ساله بودم که ازدواج کردم و یک فرزند دختر دارم که هم اکنون در دانشگاه مشغول تحصیل است و از زندگی ام هم راضی هستم.
به عنوان آخرین سوال، چه توصیه ای به علاقه مندان به رشته فوتبال دارید؟
خوزستان سرشار از استعدادهایی است که به فوتبال علاقه مند هستند؛ اما باید قبول کنیم که چون مشاوره های خوبی ندارند، چندان پیشرفت نمی کنند .از تمام علاقه مندان به رشته فوتبال در استان زرخیز خوزستان می خواهم که تمرین مداوم را در دستور کار قرار دهند و از تمرین فراری نباشند. با تمرین به همه جا می رسند، پله های ترقی را طی و به موفقیت های مورد نظر دست پیدا خواهند کرد.