رئیس جمهوری: صرفه جویی۱۰ درصدی برای حفظ رونق صنعت ضروری است
رئیس جمهوری با تأکید بر اهمیت رعایت شاخص های استاندارد گفت: برای جلوگیری از ناترازی ها و حفظ رونق صنعت، همه باید حداقل ۱۰ درصد در مصرف انرژی صرفه جویی کنیم. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، مسعودپزشکیان در مراسم بزرگداشت روز جهانی استاندارد، ناترازی های موجود را زاییده فقدان شاخص های استاندارد دانست و اظهار کرد: چنانچه در هر زمینه ای تناسب را به هم بزنیم با عکس العمل روبه رو خواهیم شد. همه باید تلاش کنیم در تمام بخش های انرژی حداقل ۱۰درصد صرفه جویی کنیم تا مشکلی برای صنعت، تولید و صادرات ایجاد نشود. اگر موفق شویم این صرفه جویی را انجام دهیم، هیچ کارخانه و واحد تولیدی با مشکل مواجه نمی شود.وی پذیرش چارچوب صرفه جویی را عامل رونق اقتصادی بیان کرد و افزود: انتظار نداریم الگوی مصرف یکباره اصلاح شود؛ بلکه اگر مسیر را بتدریج به سمت صرفه جویی و مصرف بهینه هدایت کنیم و در مسیر ارتقای کیفیت قدم برداریم، وضع در تمامی حوزه ها بهتر می شود. رئیس جمهوری تأکید کرد: استاندارد را باید به عنوان حرکت همیشه رو به جلو در ذهن و نگاه خود داشته باشیم و با زبان و نگاه مشترک در این زمینه برای تحقق شاخص های استاندارد در زمینه های مختلف از جمله در زمینه مصرف بهینه انرژی تلاش کنیم.
رئیس جمهوری بر ضرورت کاهش مصرف انرژی با تکیه بر مدل مدیریت محله محور تأکید کرد و گفت: با کاهش ۱۰ درصدی مصرف انرژی، معادل صرفه جویی۸۰۰ هزار بشکه نفت خواهیم داشت که این هدف، تنها از طریق قانع سازی و مشارکت مردم قابل دستیابی است.
پزشکیان همچنین در نشستی با استانداران سراسر کشور، بر اهمیت مدیریت ناترازی های انرژی، بویژه در آستانه فصل سرما تأکید کرد و گفت: تلاش برای مدیریت انرژی از طریق مدل مدیریت محله محور، می تواند به شکل موثرتری دنبال شود.
وی افزود: اگر بتوانیم تنها ۱۰ درصد از مصرف انرژی کشور را کاهش دهیم، معادل صرفه جویی۸۰۰ هزار بشکه نفت خواهد بود. این هدف با صدور بخشنامه و دستور محقق نمی شود؛ بلکه باید با استفاده از راهکارهایی مانند مدل مدیریت محله محور و قانع سازی مردم به آن دست یافت.
رئیس جمهوری با تأکید بر ضرورت بهره گیری از نخبگان و متخصصان عرصه های مختلف در مدل مدیریت محله محور افزود: هم اکنون دستگاه ها، سازمان ها و تشکل های مختلفی در زمینه رسیدگی به مشکلات مردم مشغول تلاش هستند که هرکدام از آنها،یک جمعیت هدف مشخص دارند؛ اما استانداران به عنوان نمایندگان دولت و متولیان اصلی امور هر استان و مردم آن، باید به دنبال رسیدگی به مطالبات و رفع مشکلات همه مردم بدون هیچ استثنایی و بر مبنای عدالت باشند.
پزشکیان به تلاش ها و اقدام های دولت برای سامان دادن به ناترازی ها، بویژه در زمینه انرژی و نیرو اشاره و بیان کرد: اقدام های خوبی برای توسعه نیروگاه های خورشیدی انجام شده و ذخایر سوخت نیروگاه ها نیز نسبت به پارسال در وضع بسیار مناسب تری قرار دارد. با این وصف موظف هستیم برای به حداقل رساندن ناترازی ها و جلوگیری از قطع برق و گاز بخش تولید، همه تلاش خود را به کار بگیریم. مدیریت محله محور،یکی از مناسب ترین زمینه ها برای همراه کردن مردم با سیاست های مدیریت مصرف بهینه است.

نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی تبیین کرد
ریشه های ناترازی و تشدید فشار زمستانی بر منابع گازی
نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، ریشه های ناترازی انرژی را یارانه های گسترده، تعرفه های پلکانی کم شیب و کاهش سرمایه گذاری در بخش بالادستی گاز دانست و گفت: سهم بالای گاز در سبد نیروگاهی، کندی توسعه انرژی های تجدیدپذیر و افزایش مصرف برق در بخش گرمایش برخی مناطق، فشار بر منابع گازی در زمستان را تشدید کرده است.
فرهاد شهرکی به ریشه های ناترازی انرژی در کشور اشاره و بیان کرد: یارانه های گسترده و تعرفه های پلکانی کم شیب، هزینه نهایی مصرف را غیرواقعی کرده و سبب افزایش کشش تقاضا شده که در نتیجه آن، مصرف رشد یافته است.
وی عقب ماندگی بخش عرضه را از دیگر دلایل ناترازی انرژی دانست و افزود: کاهش نرخ رشد سرمایه گذاری در بالادست گاز، افت طبیعی برخی مخازن و... نیز امروز به ناترازی انرژی کمک کرده اند؛ البته بهره وری پایین در بخش ساختمان و صنعت، همچنین اجرای ناقص مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان، تجهیزات گرمایشی قدیمی، اتلاف حرارت در پوسته ساختمان و فرایندهای صنعتی (کوره ها، بویلرها و بخار) نیز از دلایل ناترازی انرژی هستند.
نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس با بیان اینکه وابستگی تولید برق به گاز، امروز زیان های بسیاری برای کشور به همراه داشته است، تصریح کرد: سهم بالای گاز در سبد نیروگاهی، کندی توسعه انرژی های تجدیدپذیر و افزایش مصرف برق در بخش گرمایش برخی مناطق، فشار بر منابع گازی در زمستان را تشدید کرده است.
شهرکی به موضوع حکمرانی و تنظیم گری در حوزه انرژی اشاره و بیان کرد: تداخل نهادی، تغییرات مکرر قواعد و اجرای ناقص احکام قانونی به ناترازی ساختاری دامن زده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا امروز مصرف گاز خانگی و صنعتی به مرز هشدار رسیده است، گفت: در بخش خانگی تعرفه های پایین پله های ابتدایی، عایق بندی ناقص، نبود ترموستات و کنترل هوشمند، شیشه تک جداره و نفوذ هوا و شدت انرژی بالا در سیمان، فولاد، سرامیک و پتروشیمی، نبود مدیریت انرژی نظام مند و انگیزه اقتصادی ناکافی برای نوسازی تجهیزات با راندمان بالا در صنایع از دلایل به هشدار رسیدن مصرف گاز خانگی و صنعتی است.
راهکارهای کلیدی مقابله با ناترازی انرژی
نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس اظهار کرد: سیاست های جاری (مدیریت تقاضا با هشدارعمومی، محدودیت های مقطعی صنایع و تأمین سوخت مایع جایگزین) ماهیتاً پاسخ اضطراری دارند و ناترازی ساختاری را درمان نمی کنند.
شهرکی جایگزینی سوخت پاک تر در نیروگاه ها، ذخیره سازی گاز در کوتاه مدت با بهینه سازی مخازن موجود و افزایش تزریق پیش دستانه پیش از شروع فصل سرد، بازیافت گازهای مشعل در میدان های نفتی و گازی و پالایشگاه ها و اختصاص آن به پیک زمستان، حفظ حمایت از دهک های پایین جامعه؛ اما واقعی سازی پله های بالا به همراه جایزه صرفه جویی و برگشت پذیر به مشترک، توسعه انرژی های تجدیدپذیر، تکمیل زیرساخت های انتقال و فشارافزایی گاز و توسعه ذخیره سازی تا سطحی که چند روز بحرانی پی درپی را پوشش دهد. همچنین اجرای کامل احکام برنامه هفتم توسعه در زمینه جمع آوری مشعل ها، ذخیره سازی گاز و ارتقای بهره وری را راهکارهای مهم برای حل ناترازی انرژی دانست.

سخنگوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس:
ذخایر سوخت  در وضع مطلوبی قرار دارد
سخنگوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی گفت: گزارش ها بیانگر آن است که ذخایر سوخت در وضع مطلوبی قرار دارد و با همکاری مردم، زمستان را با کمترین مشکل سپری خواهیم کرد.
محمد رستمی در تشریح نشست اعضای کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: در این نشست، موضوع نحوه مدیریت ناترازی انرژی مورد بررسی قرار گرفت وکرامت ویس کرمی، مدیرعامل شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران و سعید توکلی، مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران به ارائه گزارشی از وضع ذخیره سازی سوخت پرداختند.
وی افزود:این گزارش ها نشان دادند که ذخایر وضع مطلوبی دارند و اگر مردم نیز با صرفه جویی همکاری کنند، در زمستان با مشکلی مواجه نخواهیم شد.
اوپک اعلام کرد
افزایش تولید نفت ایران  در سپتامبر
بر اساس تازه ترین گزارش سازمان کشورهای عضو اوپک (در ماه اکتبر)، تولید روزانه نفت کشورهای عضو اوپک در ماه گذشته میلادی (سپتامبر) با ۵۲۴ هزار بشکه افزایش به ۲۸ میلیون و ۴۴۰هزار بشکه و تولید نفت ایران نیز در این ماه با ۴۴ هزار بشکه افزایش به ۳میلیون و ۲۵۰ هزار بشکه در روز رسید.
به گزارش دبیرخانه سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک)، تولید نفت ۱۲ کشور عضو این سازمان بر اساس تازه ترین گزارش (ماه اکتبر)، در ماه سپتامبر (شهریور - مهر)، درمجموع ۲۸ میلیون و ۴۴۰هزار بشکه در روز بوده که نسبت به ماه اوت (مرداد - شهریور)، ۵۲۴ هزار بشکه در روز افزایش داشته است.
همچنین اداره اطلاعات انرژی آمریکا در تازه ترین گزارش ماهانه خود اعلام کرد که تولید نفت خام ایران در سپتامبر نسبت به اوت با ۲۵۰ هزار بشکه افزایش همراه بوده است.
 اداره اطلاعات انرژی آمریکا در تازه ترین گزارش چشم انداز کوتاه مدت انرژی خود اعلام کرد که تولید روزانه نفت ایران در ماه سپتامبر با ۲۵۰ هزار بشکه افزایش نسبت به ماه اوت به روزانه ۳ میلیون و ۴۵۰ هزار بشکه رسیده، در حالی که این رقم در ماه اوت ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه بود.
 بر اساس این گزارش، میانگین تولید نفت خام ایران در سال ۲۰۲۴ میلادی ۳ میلیون و ۳۱۰ هزار بشکه در روز اعلام شده، در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۳ میلادی روزانه ۲ میلیون و ۸۷۰هزار بشکه بوده است.
داده های این اداره، میانگین تولید نفت ایران در سه ماه سوم سال ۲۰۲۵ میلادی را ۳ میلیون و ۳۳۰ هزار بشکه نشان می دهد، در حالی که این رقم در سه ماهه دوم امسال ۳ میلیون و ۳۷۰هزار بشکه بوده است.
این در حالی است که دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا با به کارگیری کارزار فشار حداکثری به دنبال صفر کردن صادرات نفت ایران است؛ اما آمارهای وزارت انرژی این کشور حکایت از شکست این کارزار دارد.

امضای قرارداد احداث خط لوله انتقال فرآورده های نفتی پارس
قرارداد احداث خط لوله انتقال فرآورده های نفتی پارس (مهرآران، فسا، شیراز) با ظرفیت انتقال ۷۳ هزار بشکه در روز و مبلغ سرمایه گذاری ۱۵۰ میلیون یورو امضا شد.
قرارداد احداث خط لوله راهبردی پارس میان محمد مشکین فام، مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران و عبدالرضا عابد، فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا(ص) با حضور محمدصادق عظیمی فر، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران امضا شد.
خط لوله انتقال فرآورده های نفتی پارس به طول حدود ۴۰۰ کیلومتر به صورت انشعاب از خط لوله اصلی انتقال فرآورده بندرعباس - رفسنجان از تلمبه خانه مهرآران، واقع در شمال غربی استان هرمزگان آغاز می شود و پس از عبور از شهرستان های داراب، فسا و سروستان در استان فارس در پایانه موجود در کنار پالایشگاه شیراز پایان می یابد. این خط لوله با قطر ۱۴ اینچ و ظرفیت انتقال ۷۳ هزار بشکه در روز (حدود ۱۲ میلیون لیتر فرآورده در روز)، شامل احداث دو تلمبه خانه واقع در مهرآران و فسا، یک پایانه در شیراز و نیز یک انبار نفت با ظرفیت ذخیره سازی ۸۰ میلیون لیتر در فسا است.
خط لوله جدید پارس با سرمایه گذاری ۱۵۰ میلیون یورو در مسیر شهرهای مهرآران، فسا، شیراز با هدف تأمین و توزیع بهینه سوخت مورد نیاز استان فارس احداث می شود که مجری این پروژه شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران و بهره بردار آن شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران است. استفاده از خط لوله به عنوان جایگزین حمل ونقل جاده ای، افزایش سهم انتقال فرآورده از طریق خط لوله و کاهش تردد جاده ای از مزایای احداث این خط لوله است. خط لوله جدید پارس همچنین نقش مهمی در کاهش مصرف سوخت، کاهش هزینه های عملیاتی (اعم از جاده ای و خطوط لوله)، کاهش مخاطره های جاده ای و آثار محیط زیستی ناشی از حمل ونقل جاده ای و افزایش حجم ذخیره سازی فرآورده های نفتی در استان فارس با رعایت ملاحظات پدافند غیرعامل ایفا خواهد کرد.

مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی خبرداد:
ابلاغ مصوبه اجرایی آمایش سرزمین در صنعت پتروشیمی
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی با اعلام ابلاغ مصوبه اجرایی آمایش سرزمین به هلدینگ ها و شرکت های پتروشیمی گفت: بر این اساس استقرار صنایع آب بر در مناطقی غیر از کنار دریا ممنوع شده است.
حسن عباس زاده با اشاره به اجرای آمایش سرزمین در صنعت پتروشیمی اظهار کرد: بر این اساس استقرار منابع آب بر در مناطقی غیر از کنار دریا ممنوع شده است؛ اما پروژه های زنجیره ارزش را  که در تکمیل زنجیره است، می توان در استان هایی مانند فارس اجرا کرد.
هیأت وزیران در اردیبهشت امسال به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه کشور آیین نامه اجرایی سازی آمایش سرزمین را تصویب کرد. این آیین نامه که دارای ۱۳ ماده است، شورای عالی آمایش سرزمین را به عنوان مرجع استقرار نظام راهبری توسعه سرزمین، مسئول نظارت بر حسن اجرای سند ملی آمایش سرزمین و اسناد استانی معین کرده و به موجب آن، دستگاه های اجرایی موظف به اجرای کامل مصوبه هشتادمین نشست هیأت مقررات زدایی و بهبود محیط کسب و کار با موضوع مجوزهای کسب و کار هستند.
این آیین نامه همچنین تصویب همه طرح و پروژه ها در شورای برنامه ریزی و توسعه استان ها را منوط به کسب تأییدیه استعلام انطباق با اسناد آمایش سرزمین دانسته و دستگاه های اجرایی را مکلف کرده است تا حسب مورد، تکالیف و ضوابط زیست محیطی مربوط به طرح پروژه ها را به تفکیک ابلاغ کند، همچنین از زمان ابلاغ این آیین نامه، صنایع آب بر و انرژی بر که اولویت استقرار آنها بر اساس اسناد آمایش سرزمین از طرف شورای عالی در سواحل جنوب کشور تعیین شده است، در نبود الزام های ذاتی سرزمینی و مزیت نسبی و پایه مصرح در این اسناد، در صورت استقرار در مناطقی غیر از سواحل جنوبی از معافیت ها، مشوق ها، تسهیلات و تخفیفاتی که مبنای آن مصوبه دولت است، برخوردار نمی شوند و قیمت آب، برق، مواد اولیه سوخت و خوراک آنها بر اساس قیمت های تمام شده محاسبه می شود.
افزون بر این، آیین نامه مقرر کرده است که فهرست صنایع آب بر و انرژی بر از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت و با همکاری وزارت نیرو، وزارت نفت، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان برنامه و بودجه کشور حسب مورد این آیین نامه تدوین شود و به تصویب شورای عالی برسد.

مشاور وزیر نفت در امور بهینه سازی انرژی:
رفع ناترازی انرژی نیازمند عزم و اراده کارشناسی است
مشاور وزیر نفت در امور بهینه سازی انرژی گفت: برای رفع ناترازی انرژی، ابتدا باید عزم و اراده جدی شکل بگیرد و کارها جدا از دیدگاه های سیاسی به صورت کارشناسی پیش رود؛ چراکه جزیره ای عمل کردن دستگاه های بزرگ تولیدکننده و مصرف کننده انرژی که خارج از دولت فعالیت می کنند، مانع رسیدن به نتیجه مطلوب می شود. عبدالعلی رحیمی مظفری با بیان اینکه دلایل بسیاری وجود دارد که سیاست های کاهش مصرف انرژی و مدیریت ناترازی در کشور تاکنون جواب نداده است، اظهار کرد: یکی از این دلایل بحث نرخ گذاری و یارانه های پنهان و گسترده ای است که در بخش انرژی وجود دارد. معتقدم اگر یک دهم منابعی که برای تولید سرمایه گذاری می شود، به بهینه سازی اختصاص می یافت، طبیعتاً به نتایج مطلوب تری می رسیدیم. وی با بیان اینکه مسابقه اشتباهی که در آن همواره تولید انرژی افزایش می یابد و مصرف نیز بالا می رود، در حالی که هیچ کس پاسخگو نیست، باید پایان یابد، افزود: همچنین باید هرچه سریع تر سازمان بهینه سازی تأسیس شود. معتقدم در صورت ایجاد این سازمان، باید استقلال عمل به آن داده شود. در غیر این صورت، ایجاد این سازمان کارایی لازم را نخواهد داشت.
اجرای ناقص طرح های بهینه سازی انرژی
مشاور وزیر نفت در امور بهینه سازی انرژی به موضوع تلفات و هدررفت انرژی اشاره و تصریح کرد: در این خصوص مشکلاتی داریم که متأسفانه کسی پاسخگو نیست و به صورت فنی نه سؤالی پرسیده و نه به صورت فنی پاسخی به آن داده می شود. طبیعتاً پرسشی هم که در مجلس مطرح می شود، با عنوان سؤال یا استیضاح، خروجی خاصی ندارد.
رحیمی مظفری به طرح جایگزینی بخاری های قدیمی و جدید اشاره و اظهار کرد: گاه مشاهده می کنیم که طرح مناسبی همچون جایگزینی بخاری های کم مصرف ارائه می شود؛ اما مسیر آن در اجرا، به طور کلی تغییر می کند یا به صورت اشتباه و ناقص اجرا می شود و برای آن برنامه ریزی مشخصی وجود ندارد.
رئیس مجمع امور نمایندگان مجلس با بیان اینکه در بحث ناترازی انرژی، شعار کارشناسی داده می شود؛ اما کار به صورت کارشناسی پیش نمی رود، افزود: به اعتقاد من احداث پروژه های مگاواتی، مُسکن های مقطعی برای رفع ناترازی انرژی هستند و در آینده نزدیک هزینه های آن بیش از درآمدهای آن خواهد بود که نمی تواند به ناترازی کمک زیادی کند. رحیمی مظفری درباره الگوبرداری از تجربیات موفق دیگر کشورها در زمینه مدیریت ناترازی انرژی نیز گفت: دانمارک، یکی از کشورهایی بود که در بحث توسعه نیروگاه ها موفق عمل کرد و سرمایه گذاری مناسبی نیز انجام داد و توانست طی مدت کوتاهی ۳۰ درصد شدت مصرف انرژی خود را کاهش دهد، همچنین ژاپن کشوری است که در زمینه افزایش بهره وری انرژی در آسیا موفقیت های بزرگی کسب کرده است.چین و عربستان سعودی نیز ازجمله کشورهایی هستند که در بخش رفع ناترازی انرژی و سرمایه گذاری در بهینه سازی و کاهش شدت مصرف انرژی کارهای بزرگی انجام داده اند.
مشاور وزیر نفت در امور بهینه سازی انرژی گفت: اگر بخواهیم در بحث رفع ناترازی انرژی به نتیجه مطلوبی برسیم، ابتدا باید عزم و اراده برای حل این موضوع ایجاد کنیم و سپس جدا از دیدگاه های سیاسی کار به صورت کارشناسی انجام شود؛ زیرا معتقدم دستگاه هایی در کشور داریم که خارج از دولت بوده و هم تولیدکننده و مصرف کننده بزرگ انرژی هستند و به هیچ عنوان از دولت تبعیت نمی کنند، بنابراین با جزیره ای عمل کردن در بحث انرژی به نتیجه نخواهیم رسید.

دومین نشست شورای مناطق پنجگانه صنعت نفت برگزار شد
دومین نشست شورای هماهنگی مدیران روابط عمومی مناطق پنجگانه صنعت نفت با تاکید برهم افزایی و ارتقای جایگاه روابط عمومی های صنعت نفت برگزار شد. این نشست  با حضور مجید بوجارزاده، مدیرکل روابط عمومی وزارت نفت برگزار و بر مواردی همچون تقویت هم افزایی، هدف گذاری مشترک، مدیریت دانش و توجه به فرهنگ سازی در حوزه مصرف انرژی به عنوان راهبردهای کلان روابط عمومی های صنعت نفت، مطرح و بر آنها تأکید شد. مدیریت دانش، وحدت رویه و شناخت فرصت ها و نیازهای واقعی مناطق پنجگانه روابط عمومی های صنعت نفت، دیگر محورهای اصلی این نشست بود که اعضای شورای روابط عمومی ها بر آن تاکید کردند. در دومین نشست شورای هماهنگی مدیران روابط عمومی مناطق پنجگانه صنعت نفت، همچنین بر ضرورت نگاه کلان نگر و حرکت هماهنگ در مسیر اهداف مشترک به منظور توفیق در پیشبرد اهداف شورا تاکید شد.
در این نشست، اعضای شورای هماهنگی مدیران روابط عمومی مناطق پنجگانه صنعت نفت مناطق با اشاره به نقش مهم  روابط عمومی ها در مدیریت مصرف انرژی، ترویج فرهنگ صرفه جویی و تغییر نگرش عمومی در زمینه مصرف انرژی برضرورت برنامه ریزی اطلاع رسانی، آگاهی بخشی و طراحی پیوست رسانه ای در این خصوص تاکید کردند.
ضرورت هماهنگی میان شوراهای روابط عمومی و شوراهای فرهنگی، افزایش هم پوشانی رسانه ای در برابر تهدیدهای خبری و اطلاع رسانی یکپارچه از سختی های کار، عملکرد و خدمات صنعت نفت، دیگر موارد مطرح شده در این نشست بود.
در این نشست، اعضای شورای هماهنگی مدیران روابط عمومی مناطق پنجگانه صنعت نفت شورای مناطق پنجگانه روابط عمومی های صنعت نفت، همچنین با اشاره به چالش ریزش نیروهای کارآمد در روابط عمومی ها، خواستار توجه ویژه به آموزش، انگیزش و جذب نیروهای متخصص شدند.  شناسایی روابط عمومی های کم تحرک و ارائه راهکار برای ارتقای عملکرد مناطق نیز از دیگر موضوع های مطرح شده در این نشست بود.
آمادگی مواجهه با شرایط بحرانی همچون آلودگی هوا، محدودیت های سوخت رسانی و مشکلات فصلی و برنامه ریزی و هماهنگی پیش دستانه برای ایفای نقش فعال تر روابط عمومی در مدیریت افکار عمومی (در شرایط خاص) موضوع مهم دیگری بود که در این نشست بر آن تاکید شد. حضور مؤثر مناطق در نمایشگاه های تخصصی از جمله نمایشگاه بین المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی و نمایشگاه ایران پلاست نیز از دیگر پیشنهادهای مطرح شده در این جلسه بود. پیش از شروع نشست شورای هماهنگی مدیران روابط عمومی مناطق پنجگانه صنعت نفت، سید مجتبی موسوی شاد، گزارشی از اقدام های انجام شده نشست گذشته و عملکرد مناطق پنجگانه ارائه کرد و اعضای شورا به بیان دیدگاه ها، چالش ها و پیشنهادهای خود در حوزه اطلاع رسانی و ارتباطات سازمانی پرداختند.

صندوق پژوهش و فناوری صنعت نفت برنده جایزه ملی فناوری و نوآوری شد
صندوق پژوهش و فناوری صنعت نفت به عنوان صندوق پژوهش و فناوری برتر کشور انتخاب و برنده جایزه ملی فناوری و نوآوری تأمین مالی شد.
آیین اختتامیه نخستین جایزه ملی تأمین مالی فناوری و نوآوری ایران و رونمایی از گزارش تأمین مالی فناوری و نوآوری سال ۱۴۰۳ با حضور جمعی از مدیران و مسئولان کشور با حضور حسین افشین، معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان رئیس جمهور، محمد نبی شهیکی تاش، معاون فناوری وزیر علوم و اصغر نوراله زاده، رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست جمهوری برگزار شد و فعالان برتر اکوسیستم مالی نوآوری و فناوری کشور در بخش های مختلف معرفی و تقدیر شدند.
در این آیین، صندوق های پژوهش و فناوری که تسهیل گران کلیدی در مسیر تجاری سازی محصولات دانش بنیان کشور و قلب تپنده حمایت های مالی و اعتباری از پروژه های فناورانه هستند، صندوق پژوهش و فناوری صنعت نفت به پاس تلاش های بی وقفه در اعتلای خدمات مالی نوآورانه در کشور، از سوی داوران و صاحب نظران این اکوسیستم بزرگ به عنوان صندوق پژوهش و فناوری برتر کشور انتخاب و برنده جایزه ملی فناوری و نوآوری تأمین مالی شد.
صندوق نفت توانسته است نقش محوری و پررنگی در میان سایر صندوق ها در ارائه خدمات اعتباری و مالی به شرکت ها داشته باشد و با پیوند میان سرمایه با نوآوری و ارائه این خدمات نوین، به عنوان یکی از بازیگران کلیدی در اقتصاد شرکت های دانش بنیان و فناور کشور نقش آفرینی کند.

صنعتی که ورزش را بر بلندای افتخار می نشاند
جان تازه در کالبد نفت
مشعل: در سایه سار دکل های بلند، آنجا که بوی نفت با نم خاک آمیخته می شود، ریتم دیگری از زندگی جریان دارد. صنعت نفت با قلبی پرتپش در تلاش است برای به جریان انداختن زندگی و در این میانه، بزرگ ترین سرمایه اش را انسان می بیند؛ همان هایی که در دل گرمای سوزان صحرا یا بادهای تند سکوهای دریایی، قطره قطره از توان شان را می بازند و خود را در معرض فرسایش جسمی و روحی قرار می دهند تا چرخ این ابر صنعت بچرخد؛ صنعتی که به پشتوانه بیش از یک قرن تجربه، سلامت نیروی انسانی را کلید طلایی تداوم مسیر پرچالش خود می بیند تا جایی که اداره ای مستقل برای ورزش ایجاد کرده تا سلامت از حاشیه به متن بیاید. شاید برای همین است که در میادین عملیاتی، ورزش های قدرتی، پشتوانه اسکلت و عضلات کارکنان می شود و در دفاتر ستادی، ورزش های گروهی و شنا، درمان کم تحرکی و استرس های روزمره. به واقع «ورزش در خدمت صنعت» برای شان تنها یک شعار نیست؛ بلکه نقشه راهی است برای ساختن بدنی آماده و روحیه ای مقاوم. به همین دلیل است که کمیته های سلامت پا گرفته اند تا اطمینان حاصل کنند از سلامت و تناسب اندام هر یک از کارکنان که سکوی پرتابی هستند برای استمرار و قدرت بی چون و چرای صنعت نفت ایران. در این صنعت، فوتبال در شیفت عصر، والیبال پس از ساعت های کاری طولانی و دویدن در هوای تازه صبحگاهان، نه تنها جسم که جان ها را هم جلا می دهند. صنعت نفت با دستانی پرتوان، ورزش را در آغوش کشیده و بر اوج نشانده. از ساخت ورزشگاه های سرپوشیده تا حمایت از تیم ها و قهرمانان این صنعت سترگ که سنگ بنای پیشرفت ورزشی شده. گویی نفت که رگ های طلایی زمین را می کاود، در عرصه ورزش نیز معدن استعدادها را شکافته و به آنها بال پرواز داده. این پیوند ناگسستنی، چرخه ای پربار آفریده؛ صنعتی که با سرمایه گذاری بر ورزش، سلامت، شادابی و نشاط را به نیروی انسانی خود هدیه می دهد و در عوض، ورزشی پویا و زیرساختی مستحکم، تصویری ماندگار و انسانی از این صنعت عظیم در اذهان می سازد. این همان همزیستی مسالمت آمیزی است که در آن، نفس های ورزشی، جان تازه به کالبد صنعت می دمد و دستان پرتوان صنعت، ورزش را بر بلندای افتخار می نشاند؛ هرچند در این پهنه صنعتی، ورزش تنها سنجش توان و آمادگی جسمانی نیست؛ نوایی است از همبستگی. لحظه هایی که توپ و زمین، روح خسته مردان و زنان این عرصه را در آغوش می گیرد. از زمین های خاکی اطراف چاه های نفت تا سالن های ورزشی مدرن در پالایشگاه ها. ورزش، رگباری از طراوت است در دل روزهای سخت و ماشینی. همه این داستان، بهانه ای است برای گفتن از هفته تربیت بدنی و این تفکر که توسعه پایدار استوار است بر سلامت انسان و در این میان روایت صنعت نفت، الگویی برجسته از این تفکر است.

 

عدالت ورزشی برای کارکنان صنعت نفت با اجرای طرح «ورزش در دسترس» تحقق می یابد
نفت پَرپَرواز قهرمانان آینده
مشعل: میثم رفیع پرهیزکار، مدیرکل سلامت و تربیت بدنی وزارت نفت چند ماهی است سکان ورزش و سلامت وزارت نفت ایران را به عهده گرفته است؛ وزارتخانه ای که سلامت جسمانی و روحی کارکنان و خانواده های آنان همانقدر برایش در اولویت است که تولید نفت در کشور.
 اداره کل سلامت و تربیت بدنی وزارت نفت، مسئولیت سیاست گذاری و ساماندهی ورزش و سلامت را در چهار شرکت اصلی وزارت نفت (شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی گاز ایران، شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران و شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران) به عهده دارد.ورزش در صنعت نفت به دو شاخه اصلی ورزش همگانی و ورزش قهرمانی تقسیم شده و اولویت، ورزش همگانی و توسعه آن است. با توجه به اهمیت ورزش و توسعه آن و البته آغاز هفته تربیت بدنی، با این مدیر نفتی درباره ورزش، اهمیت ورزش و توسعه آن در آینده گفت وگو شده است که در ادامه می آید.
  چرا ورزش به یکی از اولویت های اصلی صنعت نفت تبدیل شده است؟
پیش از هر چیز باید بگویم که ورزش در صنعت نفت به عنوان یک اداره کل در وزارتخانه در نظر گرفته شده که این اتفاق به دلیل نگاه عمیق به ورزش در این صنعت است؛ نگاهی که از گذشته بوده و به مرور زمان تقویت شده است. نفت یک صنعت با فناوری بالا (هایتک) است. صنعت هایتک در شرایط محیطی سخت و دشوار برای نیروی انسانی شکل می گیرد و باعث فرسودگی های بسیاری از لحاظ جسمانی، شغلی و روحی می شود. این فشارها سبب خواهد شد که نیروی انسانی از جهات مختلف مورد آسیب  قرار گیرد. به همین دلیل اگر می خواهیم زنجیره ارزش صنعت نفت استمرار داشته باشد و با قوت کار خود را در مناطق عملیاتی از جمله جزایر، سکوها و در شرایط اقماری و عملیاتی، به خوبی پیش ببرد، باید به ورزش و سلامت کارکنان،اهمیت ویژه داد.
 البته این نگاه زمانی می تواند شکل بگیرد که نیروی انسانی در صنعت نفت به عنوان سرمایه تلقی شود نه به عنوان یک ابزار کار که پس از مصرف، آن را کنار بگذاریم. این نگاه سرمایه محور که یک نگاه مدرن، دقیق و درست است، باید دنبال شود.
با نگاهی به تاریخچه صنعت نفت در دنیا می توان شاهد وجود چنین تمایزی باشیم؛ به این معنا که کارکنان صنعت نفت به عنوان شرکای راهبردی این صنعت و نه به عنوان یک منبع به شمار می روند و تفاوت منبع و سرمایه در این است که منبع مصرف و سرمایه اضافه می شود. ما نیز نیروی انسانی را در صنعت نفت ایران به عنوان سرمایه می بینیم؛ سرمایه ای که می تواند سبب حفظ این زنجیره و ارتقای آن شود.
 در این صورت باید شاهد استانداردهای بین المللی برای حفظ سلامت کارکنان این صنعت باشیم. همین طور است؟
بله، همین طور است. در حوزه سلامت صنعت نفت، استانداردهایی در سطح بین المللی با نام IOGP ازسوی تولیدکنندگان نفت و گاز دنیا به عنوان یک انجمن منتشر و به روزرسانی می شود و این استانداردها، سلامت در صنعت نفت دنیا را از دیگر صنایع متمایز کرده است؛ البته تفسیرهای متفاوتی نیز از این استانداردها صورت می گیرد که دلیل آن می تواند دامنه نیروی انسانی و حلقه ای باشد که صنعت باید در آن به نیروی انسانی متعهد باشد و اقدام های لازم برای ایجاد سلامت جسمی آنها را فراهم کند. در این میان خانواده ها نیز می توانند نقش مهمی داشته باشند.
شاید در صنعت نفت دنیا؛ به فراخور بلوغ سازمانی و مدیریتی، نگاه های متفاوتی به این موضوع وجود داشته باشد. به عنوان مثال در برخی کشورهای منطقه، امکانات بسیار خوب و شرایط بسیار عالی برای خانواده های کارکنان در نظر گرفته می شود و در برخی کشورها نیز محدودیت های زیادی در زمینه ارائه امکانات به کارکنان و خانواده آنها وجود دارد.
با توجه به اینکه ایران بیش از 110 سال سابقه در صنعت نفت دارد و با توجه به وجود پایه علمی و دقیق این صنعت در ایران، نگاه متعالی به سلامت کارکنان و خانواده های آنان وجود دارد و شاهد این نگاه نیز وجود اداره کل ورزش، به شکل مستقل آن است.
مساله مهم این است که کارکنان مناطق عملیاتی هم خود و هم خانواده هایشان با چالش های بسیاری روبه رو هستند. هریک از این نیروهای انسانی، در مناطق عملیاتی با فشارهای بسیاری رو به رو هستند و به دلیل زندگی اقماری، در بسیاری از شرایط سخت یا حتی شاد، نتوانسته اند کنار خانواده هایشان باشند.
بی شک چنین شرایطی فشارهای جسمی و روانی بسیاری را برای فرد به همراه دارد و ورزش می تواند راهکار بسیار خوبی برای برطرف کردن بخش عمده ای از این مشکلات باشد.
با وجود محدودیت های روزافزون در شرایط تحریم،زنجیره عرضه صنعت نفت، حفظ شده و به فعالیت های تولیدی خود ادامه  داده است؛ در این میان کارکنان صنعت نفت نقش اساسی دارند.
در حال حاضر شرایط در صنعت نفت به گونه ای است که محدودیت های آن با نیروی انسانی که شامل خلاقیت و تلاش آنهاست، تامین می شود. این شرایط و اهمیت کارکنان در صنعت نفت سبب شده تا ورزش را بخشی از زنجیره ارزش صنعت نفت برای حفظ سلامت  و روحیه کارکنان و خانواده آنها در نظر بگیریم و به هیچ عنوان نگاه ویترینی و لوکس به این حوزه نداشته باشیم.
در کنار آن اگر بخواهیم از نگاه سلامت محور، ورزش را مورد توجه قرار دهیم، ورزش می تواند بسیاری از مسائل سلامت را که شامل سلامت جسمانی و روحی کارکنان و خانواده آنهاست، ارتقا دهد. باید بگویم ورزش برای کارکنان و خانواده ها به عنوان اصلی ترین رکن سلامتی مورد توجه صنعت نفت قرار دارد.
مدیریت کلان صنعت نفت نگاهی توسعه محور به ورزش دارد؛ با این نگاه، برای کارکنان عملیاتی و ستادی با توجه به تفاوت در سلامت جسمانی چه برنامه ای در بخش ورزش همگانی در دستور کار قرار دارد؟
وقتی قرار است ورزش را در یک صنعت به عنوان یک اصل بدانیم، باید به این مساله نیز توجه کنیم که ورزش تا کجا؟ ورزش برای چه سطوح و چه سنی و حتی برای چه جنسیتی؟ به عنوان مثال زمانی که از ورزش کارکنان صحبت می شود، این ورزش در مناطق عملیاتی یک معنا دارد و در حوزه های ستادی معنایی دیگر. بیشترین مشکلاتی که در مناطق عملیاتی وجود دارد،به موضوع اسکلتی- عضلانی کارکنان مربوط می شود که ناشی از شرایط سخت کاری و جابه جایی اجسام سنگین است. در واقع استمرار در انجام یک کار سبب ایجاد فرسودگی می شود.در این بخش حوزه اچ اس ای مسئولیت این را دارد تا موضوع تناسب جسمانی برای کار را مورد توجه قرار دهد. بنابراین، زمانی که درباره کارکنان مناطق عملیاتی صحبت می کنیم، برنامه و تعریف مجزایی داریم و باید فرایندی دنبال شود که کارکنان آن منطقه مانند یک آتش نشان یا یک پلیس، آمادگی جسمانی بخشی از مسئولیت های آن به شمار رود، زیرا اگر چنین آمادگی نداشته باشد، نمی تواند به کار خود ادامه دهد.
خوشبختانه در صنعت نفت رویدادهایی برای ارتقای سلامت کارکنان برگزار می شود که از آنها جمله می توان به برگزاری مسابقات کارکنان آتش نشانی اشاره کرد که چندی پیش برگزار شد.
در برخی فضاهای کاری نیازاست کارکنان برای تقویت اسکلت - عضلات ورزش های قدرتی انجام دهند اما در برخی فضاهای کاری مثل حوزه های ستادی، به دلیل کاهش تحرک، کارکنان با معضلاتی مانند اضافه وزن، چربی خون، فشارخون و

 

  چرا ورزش به یکی از اولویت های اصلی صنعت نفت تبدیل شده است؟

پیش از هر چیز باید بگویم که ورزش در صنعت نفت به عنوان یک اداره کل در وزارتخانه در نظر گرفته شده که این اتفاق به دلیل نگاه عمیق به ورزش در این صنعت است؛ نگاهی که از گذشته بوده و به مرور زمان تقویت شده است. نفت یک صنعت با فناوری بالا (هایتک) است. صنعت هایتک در شرایط محیطی سخت و دشوار برای نیروی انسانی شکل می گیرد و باعث فرسودگی های بسیاری از لحاظ جسمانی، شغلی و روحی می شود. این فشارها سبب خواهد شد که نیروی انسانی از جهات مختلف مورد آسیب  قرار گیرد. به همین دلیل اگر می خواهیم زنجیره ارزش صنعت نفت استمرار داشته باشد و با قوت کار خود را در مناطق عملیاتی از جمله جزایر، سکوها و در شرایط اقماری و عملیاتی، به خوبی پیش ببرد، باید به ورزش و سلامت کارکنان،اهمیت ویژه داد.

 البته این نگاه زمانی می تواند شکل بگیرد که نیروی انسانی در صنعت نفت به عنوان سرمایه تلقی شود نه به عنوان یک ابزار کار که پس از مصرف، آن را کنار بگذاریم. این نگاه سرمایه محور که یک نگاه مدرن، دقیق و درست است، باید دنبال شود.

با نگاهی به تاریخچه صنعت نفت در دنیا می توان شاهد وجود چنین تمایزی باشیم؛ به این معنا که کارکنان صنعت نفت به عنوان شرکای راهبردی این صنعت و نه به عنوان یک منبع به شمار می روند و تفاوت منبع و سرمایه در این است که منبع مصرف و سرمایه اضافه می شود. ما نیز نیروی انسانی را در صنعت نفت ایران به عنوان سرمایه می بینیم؛ سرمایه ای که می تواند سبب حفظ این زنجیره و ارتقای آن شود.

 در این صورت باید شاهد استانداردهای بین المللی برای حفظ سلامت کارکنان این صنعت باشیم. همین طور است؟

بله، همین طور است. در حوزه سلامت صنعت نفت، استانداردهایی در سطح بین المللی با نام IOGP ازسوی تولیدکنندگان نفت و گاز دنیا به عنوان یک انجمن منتشر و به روزرسانی می شود و این استانداردها، سلامت در صنعت نفت دنیا را از دیگر صنایع متمایز کرده است؛ البته تفسیرهای متفاوتی نیز از این استانداردها صورت می گیرد که دلیل آن می تواند دامنه نیروی انسانی و حلقه ای باشد که صنعت باید در آن به نیروی انسانی متعهد باشد و اقدام های لازم برای ایجاد سلامت جسمی آنها را فراهم کند. در این میان خانواده ها نیز می توانند نقش مهمی داشته باشند.

شاید در صنعت نفت دنیا؛ به فراخور بلوغ سازمانی و مدیریتی، نگاه های متفاوتی به این موضوع وجود داشته باشد. به عنوان مثال در برخی کشورهای منطقه، امکانات بسیار خوب و شرایط بسیار عالی برای خانواده های کارکنان در نظر گرفته می شود و در برخی کشورها نیز محدودیت های زیادی در زمینه ارائه امکانات به کارکنان و خانواده آنها وجود دارد.

با توجه به اینکه ایران بیش از 110 سال سابقه در صنعت نفت دارد و با توجه به وجود پایه علمی و دقیق این صنعت در ایران، نگاه متعالی به سلامت کارکنان و خانواده های آنان وجود دارد و شاهد این نگاه نیز وجود اداره کل ورزش، به شکل مستقل آن است.

مساله مهم این است که کارکنان مناطق عملیاتی هم خود و هم خانواده هایشان با چالش های بسیاری روبه رو هستند. هریک از این نیروهای انسانی، در مناطق عملیاتی با فشارهای بسیاری رو به رو هستند و به دلیل زندگی اقماری، در بسیاری از شرایط سخت یا حتی شاد، نتوانسته اند کنار خانواده هایشان باشند.

بی شک چنین شرایطی فشارهای جسمی و روانی بسیاری را برای فرد به همراه دارد و ورزش می تواند راهکار بسیار خوبی برای برطرف کردن بخش عمده ای از این مشکلات باشد.

با وجود محدودیت های روزافزون در شرایط تحریم،زنجیره عرضه صنعت نفت، حفظ شده و به فعالیت های تولیدی خود ادامه  داده است؛ در این میان کارکنان صنعت نفت نقش اساسی دارند.

در حال حاضر شرایط در صنعت نفت به گونه ای است که محدودیت های آن با نیروی انسانی که شامل خلاقیت و تلاش آنهاست، تامین می شود. این شرایط و اهمیت کارکنان در صنعت نفت سبب شده تا ورزش را بخشی از زنجیره ارزش صنعت نفت برای حفظ سلامت  و روحیه کارکنان و خانواده آنها در نظر بگیریم و به هیچ عنوان نگاه ویترینی و لوکس به این حوزه نداشته باشیم.

در کنار آن اگر بخواهیم از نگاه سلامت محور، ورزش را مورد توجه قرار دهیم، ورزش می تواند بسیاری از مسائل سلامت را که شامل سلامت جسمانی و روحی کارکنان و خانواده آنهاست، ارتقا دهد. باید بگویم ورزش برای کارکنان و خانواده ها به عنوان اصلی ترین رکن سلامتی مورد توجه صنعت نفت قرار دارد.

مدیریت کلان صنعت نفت نگاهی توسعه محور به ورزش دارد؛ با این نگاه، برای کارکنان عملیاتی و ستادی با توجه به تفاوت در سلامت جسمانی چه برنامه ای در بخش ورزش همگانی در دستور کار قرار دارد؟

وقتی قرار است ورزش را در یک صنعت به عنوان یک اصل بدانیم، باید به این مساله نیز توجه کنیم که ورزش تا کجا؟ ورزش برای چه سطوح و چه سنی و حتی برای چه جنسیتی؟ به عنوان مثال زمانی که از ورزش کارکنان صحبت می شود، این ورزش در مناطق عملیاتی یک معنا دارد و در حوزه های ستادی معنایی دیگر. بیشترین مشکلاتی که در مناطق عملیاتی وجود دارد،به موضوع اسکلتی- عضلانی کارکنان مربوط می شود که ناشی از شرایط سخت کاری و جابه جایی اجسام سنگین است. در واقع استمرار در انجام یک کار سبب ایجاد فرسودگی می شود.در این بخش حوزه اچ اس ای مسئولیت این را دارد تا موضوع تناسب جسمانی برای کار را مورد توجه قرار دهد. بنابراین، زمانی که درباره کارکنان مناطق عملیاتی صحبت می کنیم، برنامه و تعریف مجزایی داریم و باید فرایندی دنبال شود که کارکنان آن منطقه مانند یک آتش نشان یا یک پلیس، آمادگی جسمانی بخشی از مسئولیت های آن به شمار رود، زیرا اگر چنین آمادگی نداشته باشد، نمی تواند به کار خود ادامه دهد.

خوشبختانه در صنعت نفت رویدادهایی برای ارتقای سلامت کارکنان برگزار می شود که از آنها جمله می توان به برگزاری مسابقات کارکنان آتش نشانی اشاره کرد که چندی پیش برگزار شد.

در برخی فضاهای کاری نیازاست کارکنان برای تقویت اسکلت - عضلات ورزش های قدرتی انجام دهند اما در برخی فضاهای کاری مثل حوزه های ستادی، به دلیل کاهش تحرک، کارکنان با معضلاتی مانند اضافه وزن، چربی خون، فشارخون و استرس های موجود در ستادها روبه رو هستند؛ به همین دلیل در اینگونه فضاهای کاری برای تناسب جسمانی کارکنان باید برنامه ای متفاوت تر شامل ورزش های گروهی یا ورزش هایی چون شنا و ورزش های سالنی در دستور کار باشد.

پیش از هر چیز تاکید می کنم ورزش را در خدمت صنعت نفت می دانیم نه صنعت نفت را در خدمت ورزش. البته باید این را بگویم که توجه به ورزش در صنعت نفت سبب شده است تا به ورزش کشور هم خدمت کنیم، زیرا باعث افزایش سلامت کارکنان، کاهش نرخ بیماری ها و کاهش فشار به نظام سلامت کشور شده است.

اگر جمله «ورزش در خدمت صنعت نفت است» به عنوان شعار تلقی شود،آن زمان است که ورزش به خصوص در حوزه همگانی معنای بهتری پیدا می کند. ضروری ترین بخش ورزش همگانی در صنعت نفت، کارکنان آن است؛ در مناطق عملیاتی به دلیل اینکه کارکنان برای مسئولیت های متفاوتی که دارند باید از آمادگی جسمانی بالایی برخوردار باشند، لازم است مهارت های ورزشی مختلف را فرابگیرند تا از نظر جسمانی آمادگی انجام کارهای خود در منطقه را داشته باشند. به همین دلیل اولویت در ورزش همگانی، تناسب جسمانی است و برای پیگیری این موضوع، کمیته سلامت در چهار شرکت اصلی وزارت نفت به صورت مجزا ایجاد شده است.

مسئولیت این کمیته ها با توجه به اینکه موضوع کارکنان را پیگیری می کنند به بخش اچ اس ای سپرده شده است که واحدهای ورزش و روابط کار نیز از دیگر اعضای آن هستند. در این کمیته شرایطی ایجاد شده است که بخش های دیگر صنعت نفت به کمک اچ اس ای بیایند. به عنوان مثال همکاران در بخش مددکاری از نظر روحی و روانی از همکاران اقماری حمایت می کنند، همچنین بخش بهداشت و درمان در جهت سیاست های این کمیته معاینات دوره ای کارکنان را به عهده دارد که مشکلات سلامت کارکنان مناطق و ستاد را شناسایی و اعلام می کند.این کمیته پس از دریافت گزارش از بخش های مختلف و بررسی آنها، برای ارتقای سلامت کارکنان تصمیم گیری می کند.

در این میان حضور و توجه به سلامت خانواده های کارکنان در چه جایگاهی قرار دارد؟

وقتی حلقه خدمات ورزشی و سلامت بزرگ تر می شود و این حلقه خانواده های کارکنان را هم در برمی گیرد، با پیچیدگی و تنوع بیشتری به خصوص در حوزه ورزش مواجه می شویم. کارکنان صنعت نفت فرزندانی دارند که برای آنها بسیار اهمیت دارد و پدر خانواده که از خانه و محیط زندگی خود دور است، برایش بسیار اهمیت دارد که بداند هنگامی که در کنار خانواده نیست، فرزندش به چه کاری مشغول است و اینکه آیا در فضای سالمی در حال رشد است؟

ورزش یکی از فضاهای سالم و تاثیرگذار برای فرزندان به شمار می آید و اگر در صنعت نفت برای فرزند کارکنان،چنین فضایی را فراهم کنیم، ذهن والدین هنگام کار آسوده خواهد بود.خانواده را از کارکنان صنعت نفت جدا نمی دانیم. زمانی که کارکنان اقماری دو هفته از خانواده خود دور هستند، باید ذهنی آرام داشته باشند و اگر برنامه مناسبی برای خانواده نداشته باشیم، آنها که دور از خانواده اند با فشار مضاعفی از نگرانی ها مواجه می شوند که می تواند در درازمدت به ایجاد اختلال در کار کارکنان بینجامد؛ بنابراین همه تلاش خود را کرده ایم تا در شهرک های نفتی مناطق مختلف کشور، امکانات ورزشی ایجاد کنیم که بخشی از این امکانات در اختیار خانواده ها قرار می گیرد. نباید فراموش کرد که کارکنان صنعت نفت در شرایط بسیار سخت مشغول خدمات رسانی هستند و باید با ارائه امکاناتی به آنها و خانواده شان در حوزه هایی مثل ورزش، این شرایط را برای آنها قابل تحمل تر کرد.

معتقدم شرایط کار در صنعت نفت با کار در دیگر بخش ها بسیار متفاوت است.

اگر صنعت نفت خوب کار کند، می توان از منابع آن برای دیگر حوزه ها و بخش ها هم استفاده شود. در صنعت نفت، بخشی از ورزش همگانی به تناسب جسمانی کارکنان و بخش دیگر از آن هم  به خانواده کارکنان مربوط می شود. نمی توانم بگویم شرایط ایده عالی در این زمینه فراهم شده است، زیرا درصد همکارانی که از خدمات ورزشی استفاده می کنند، بالا نیست و در خوش بینانه ترین حالت در برخی مناطق، به ویژه مناطقی که امکانات ورزشی مناسب در آنها وجود دارد، به 60 درصد می رسد.

 به عنوان مثال در مناطق نفت خیز جنوب در شهر اهواز مشارکت بالاست، اما درکلان شهری مانند تهران این عدد به 10 تا 15 درصد هم نمی رسد و این یعنی 85 درصد جامعه هدف، از امکانات ورزش نفت استفاده نمی کنند. البته این به آن معنا نیست که آنها ورزش نمی کنند بلکه از امکانات صنعت نفت بی بهره اند.

 مهم ترین دلیلی که سبب شد تا درصد پایینی از جامعه هدف از امکانات ورزشی استفاده کنند، چیست؟

یکی از دلایلی که سبب می شود تا درصد بالایی از جامعه هدف از امکانات ورزشی صنعت نفت استفاده نکنند این است که شرایط، امکانات و زیرساخت ها ی وزارت نفت کفاف نیاز فرد را نمی دهد و یا مکان های ورزشی دور از زندگی کارکنان است، بنابراین فرد ترجیح می دهد در نزدیک ترین مکان محل زندگی خود، این هزینه را پرداخت کند تا خود یا فرزندش از امکانات ورزشی مناسب استفاده کنند.

در همین زمینه یک راهکار مناسب در شورای ورزش صنعت نفت که اولین نشست آن با ترکیب جدید در سال جدید است؛با عنوان «ورزش در دسترس» یا «ورزش آزاد برای کارکنان و خانواده آنها» مصوب شد که البته نتیجه خوبی نیز به همراه داشت. به این شکل که  در بستر نرم افزارهای تلفن همراه به چند اپلیکیشن رسیدیم تا خدمات خاصی را به کارکنان و خانواده های آنان ارائه بدهند. متقاضیان می توانند با ورود به این اپلیکیشن ها تمام مراکز ورزشی سراسر کشور را که با وزارت نفت قرارداد دارند شناسایی و با استفاده از اعتباری که برای هر فرد در نظر گرفته شده است، در هر نقطه از کشور از امکانات ورزشی استفاده کنند. این طرح در جهت ارتقای عدالت ورزشی و ارتقای امکانات ورزشی و سهولت دسترسی برای کارکنان و خانواده های آنان مصوب شده است.

  طرح مورد نظر از چه زمانی اجرایی می شود؟

این طرح به صورت آزمایشی در شرکت بهینه سازی مصرف سوخت در حال اجراست و 98 درصد رضایت از آن ثبت شده است. البته در مرحله اول به کارمندان خدمات ارائه می شود و در مرحله بعد در نظر داریم با توسعه مراکز ورزشی، خانواده ها نیز بتوانند از این امکانات استفاده کنند.

با توجه به برنامه ریزی انجام شده، قرار است این طرح تا پایان امسال در کلان شهرهایی که امکانات ورزشی در آن است اما صنعت نفت مالکیتی به آنها ندارد، اجرایی شود. شرکت ملی نفت ایران و شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران متقاضی شده اند تا این طرح را به صورت آزمایشی انجام دهند. امیدوارم با این طرح، بخشی از عدالت ورزشی در صنعت نفت  اجرا شود.

  با اجرای این طرح، صنعت نفت از واحدهای استیجاری ورزشی در سراسر کشور که البته با استقبال کمی نیز مواجه است؛ فاصله می گیرد؟

دقیقا چنین اتفاقی رخ خواهد داد. در حال حاضر از مکان های استیجاری با ظرفیت پایین استفاده می شود و خیلی وقت ها شاهد هستیم که مراجعه کننده در مقایسه با هزینه ای که برای اجاره سالن می شود، بسیار کم است. به عنوان مثال به استخری سر زدم که برای جانبازان و معلولین نوبت ویژه ای در نظر گرفته شده بود و تنها دو نفر مراجعه کننده داشت و برای آن 25میلیون تومان هزینه شده بود. با استفاده از امکانات استیجاری، مکان های ورزشی برای خدمات رسانی محدود می شود، اما با استفاده از اپلیکیشن، کارکنان می توانند از امکانات ورزشی در سراسر کشور

  چرا ورزش به یکی از اولویت های اصلی صنعت نفت تبدیل شده است؟

پیش از هر چیز باید بگویم که ورزش در صنعت نفت به عنوان یک اداره کل در وزارتخانه در نظر گرفته شده که این اتفاق به دلیل نگاه عمیق به ورزش در این صنعت است؛ نگاهی که از گذشته بوده و به مرور زمان تقویت شده است. نفت یک صنعت با فناوری بالا (هایتک) است. صنعت هایتک در شرایط محیطی سخت و دشوار برای نیروی انسانی شکل می گیرد و باعث فرسودگی های بسیاری از لحاظ جسمانی، شغلی و روحی می شود. این فشارها سبب خواهد شد که نیروی انسانی از جهات مختلف مورد آسیب  قرار گیرد. به همین دلیل اگر می خواهیم زنجیره ارزش صنعت نفت استمرار داشته باشد و با قوت کار خود را در مناطق عملیاتی از جمله جزایر، سکوها و در شرایط اقماری و عملیاتی، به خوبی پیش ببرد، باید به ورزش و سلامت کارکنان،اهمیت ویژه داد.

 البته این نگاه زمانی می تواند شکل بگیرد که نیروی انسانی در صنعت نفت به عنوان سرمایه تلقی شود نه به عنوان یک ابزار کار که پس از مصرف، آن را کنار بگذاریم. این نگاه سرمایه محور که یک نگاه مدرن، دقیق و درست است، باید دنبال شود.

با نگاهی به تاریخچه صنعت نفت در دنیا می توان شاهد وجود چنین تمایزی باشیم؛ به این معنا که کارکنان صنعت نفت به عنوان شرکای راهبردی این صنعت و نه به عنوان یک منبع به شمار می روند و تفاوت منبع و سرمایه در این است که منبع مصرف و سرمایه اضافه می شود. ما نیز نیروی انسانی را در صنعت نفت ایران به عنوان سرمایه می بینیم؛ سرمایه ای که می تواند سبب حفظ این زنجیره و ارتقای آن شود.

 در این صورت باید شاهد استانداردهای بین المللی برای حفظ سلامت کارکنان این صنعت باشیم. همین طور است؟

بله، همین طور است. در حوزه سلامت صنعت نفت، استانداردهایی در سطح بین المللی با نام IOGP ازسوی تولیدکنندگان نفت و گاز دنیا به عنوان یک انجمن منتشر و به روزرسانی می شود و این استانداردها، سلامت در صنعت نفت دنیا را از دیگر صنایع متمایز کرده است؛ البته تفسیرهای متفاوتی نیز از این استانداردها صورت می گیرد که دلیل آن می تواند دامنه نیروی انسانی و حلقه ای باشد که صنعت باید در آن به نیروی انسانی متعهد باشد و اقدام های لازم برای ایجاد سلامت جسمی آنها را فراهم کند. در این میان خانواده ها نیز می توانند نقش مهمی داشته باشند.

شاید در صنعت نفت دنیا؛ به فراخور بلوغ سازمانی و مدیریتی، نگاه های متفاوتی به این موضوع وجود داشته باشد. به عنوان مثال در برخی کشورهای منطقه، امکانات بسیار خوب و شرایط بسیار عالی برای خانواده های کارکنان در نظر گرفته می شود و در برخی کشورها نیز محدودیت های زیادی در زمینه ارائه امکانات به کارکنان و خانواده آنها وجود دارد.

با توجه به اینکه ایران بیش از 110 سال سابقه در صنعت نفت دارد و با توجه به وجود پایه علمی و دقیق این صنعت در ایران، نگاه متعالی به سلامت کارکنان و خانواده های آنان وجود دارد و شاهد این نگاه نیز وجود اداره کل ورزش، به شکل مستقل آن است.

مساله مهم این است که کارکنان مناطق عملیاتی هم خود و هم خانواده هایشان با چالش های بسیاری روبه رو هستند. هریک از این نیروهای انسانی، در مناطق عملیاتی با فشارهای بسیاری رو به رو هستند و به دلیل زندگی اقماری، در بسیاری از شرایط سخت یا حتی شاد، نتوانسته اند کنار خانواده هایشان باشند.

بی شک چنین شرایطی فشارهای جسمی و روانی بسیاری را برای فرد به همراه دارد و ورزش می تواند راهکار بسیار خوبی برای برطرف کردن بخش عمده ای از این مشکلات باشد.

با وجود محدودیت های روزافزون در شرایط تحریم،زنجیره عرضه صنعت نفت، حفظ شده و به فعالیت های تولیدی خود ادامه  داده است؛ در این میان کارکنان صنعت نفت نقش اساسی دارند.

در حال حاضر شرایط در صنعت نفت به گونه ای است که محدودیت های آن با نیروی انسانی که شامل خلاقیت و تلاش آنهاست، تامین می شود. این شرایط و اهمیت کارکنان در صنعت نفت سبب شده تا ورزش را بخشی از زنجیره ارزش صنعت نفت برای حفظ سلامت  و روحیه کارکنان و خانواده آنها در نظر بگیریم و به هیچ عنوان نگاه ویترینی و لوکس به این حوزه نداشته باشیم.

در کنار آن اگر بخواهیم از نگاه سلامت محور، ورزش را مورد توجه قرار دهیم، ورزش می تواند بسیاری از مسائل سلامت را که شامل سلامت جسمانی و روحی کارکنان و خانواده آنهاست، ارتقا دهد. باید بگویم ورزش برای کارکنان و خانواده ها به عنوان اصلی ترین رکن سلامتی مورد توجه صنعت نفت قرار دارد.

مدیریت کلان صنعت نفت نگاهی توسعه محور به ورزش دارد؛ با این نگاه، برای کارکنان عملیاتی و ستادی با توجه به تفاوت در سلامت جسمانی چه برنامه ای در بخش ورزش همگانی در دستور کار قرار دارد؟

وقتی قرار است ورزش را در یک صنعت به عنوان یک اصل بدانیم، باید به این مساله نیز توجه کنیم که ورزش تا کجا؟ ورزش برای چه سطوح و چه سنی و حتی برای چه جنسیتی؟ به عنوان مثال زمانی که از ورزش کارکنان صحبت می شود، این ورزش در مناطق عملیاتی یک معنا دارد و در حوزه های ستادی معنایی دیگر. بیشترین مشکلاتی که در مناطق عملیاتی وجود دارد،به موضوع اسکلتی- عضلانی کارکنان مربوط می شود که ناشی از شرایط سخت کاری و جابه جایی اجسام سنگین است. در واقع استمرار در انجام یک کار سبب ایجاد فرسودگی می شود.در این بخش حوزه اچ اس ای مسئولیت این را دارد تا موضوع تناسب جسمانی برای کار را مورد توجه قرار دهد. بنابراین، زمانی که درباره کارکنان مناطق عملیاتی صحبت می کنیم، برنامه و تعریف مجزایی داریم و باید فرایندی دنبال شود که کارکنان آن منطقه مانند یک آتش نشان یا یک پلیس، آمادگی جسمانی بخشی از مسئولیت های آن به شمار رود، زیرا اگر چنین آمادگی نداشته باشد، نمی تواند به کار خود ادامه دهد.

خوشبختانه در صنعت نفت رویدادهایی برای ارتقای سلامت کارکنان برگزار می شود که از آنها جمله می توان به برگزاری مسابقات کارکنان آتش نشانی اشاره کرد که چندی پیش برگزار شد.

در برخی فضاهای کاری نیازاست کارکنان برای تقویت اسکلت - عضلات ورزش های قدرتی انجام دهند اما در برخی فضاهای کاری مثل حوزه های ستادی، به دلیل کاهش تحرک، کارکنان با معضلاتی مانند اضافه وزن، چربی خون، فشارخون و استرس های موجود در ستادها روبه رو هستند؛ به همین دلیل در اینگونه فضاهای کاری برای تناسب جسمانی کارکنان باید برنامه ای متفاوت تر شامل ورزش های گروهی یا ورزش هایی چون شنا و ورزش های سالنی در دستور کار باشد.

پیش از هر چیز تاکید می کنم ورزش را در خدمت صنعت نفت می دانیم نه صنعت نفت را در خدمت ورزش. البته باید این را بگویم که توجه به ورزش در صنعت نفت سبب شده است تا به ورزش کشور هم خدمت کنیم،زیرا باعث افزایش سلامت کارکنان، کاهش نرخ بیماری ها و کاهش فشار به نظام سلامت کشور شده است.

اگر جمله «ورزش در خدمت صنعت نفت است» به عنوان شعار تلقی شود،آن زمان است که ورزش به خصوص در حوزه همگانی معنای بهتری پیدا می کند. ضروری ترین بخش ورزش همگانی در صنعت نفت، کارکنان آن است؛ در مناطق عملیاتی به دلیل اینکه کارکنان برای مسئولیت های متفاوتی که دارند باید از آمادگی جسمانی بالایی برخوردار باشند، لازم است مهارت های ورزشی مختلف را فرابگیرند تا از نظر جسمانی آمادگی انجام کارهای خود در منطقه را داشته باشند. به همین دلیل اولویت در ورزش همگانی، تناسب جسمانی است و برای پیگیری این موضوع، کمیته سلامت در چهار شرکت اصلی وزارت نفت به صورت مجزا ایجاد شده است.

مسئولیت این کمیته ها با توجه به اینکه موضوع کارکنان را پیگیری می کنند به بخش اچ اس ای سپرده شده است که واحدهای ورزش و روابط کار نیز از دیگر اعضای آن هستند. در این کمیته شرایطی ایجاد شده است که بخش های دیگر صنعت نفت به کمک اچ اس ای بیایند. به عنوان مثال همکاران در بخش مددکاری از نظر روحی و روانی از همکاران اقماری حمایت می کنند، همچنین بخش بهداشت و درمان در جهت سیاست های این کمیته معاینات دوره ای کارکنان را به عهده دارد که مشکلات سلامت کارکنان مناطق و ستاد را شناسایی و اعلام می کند.این کمیته پس از دریافت گزارش از بخش های مختلف و بررسی آنها، برای ارتقای سلامت کارکنان تصمیم گیری می کند.

در این میان حضور و توجه به سلامت خانواده های کارکنان در چه جایگاهی قرار دارد؟

وقتی حلقه خدمات ورزشی و سلامت بزرگ تر می شود و این حلقه خانواده های کارکنان را هم در برمی گیرد، با پیچیدگی و تنوع بیشتری به خصوص در حوزه ورزش مواجه می شویم. کارکنان صنعت نفت فرزندانی دارند که برای آنها بسیار اهمیت دارد و پدر خانواده که از خانه و محیط زندگی خود دور است، برایش بسیار اهمیت دارد که بداند هنگامی که در کنار خانواده نیست، فرزندش به چه کاری مشغول است و اینکه آیا در فضای سالمی در حال رشد است؟

ورزش یکی از فضاهای سالم و تاثیرگذار برای فرزندان به شمار می آید و اگر در صنعت نفت برای فرزند کارکنان،چنین فضایی را فراهم کنیم، ذهن والدین هنگام کار آسوده خواهد بود.خانواده را از کارکنان صنعت نفت جدا نمی دانیم. زمانی که کارکنان اقماری دو هفته از خانواده خود دور هستند، باید ذهنی آرام داشته باشند و اگر برنامه مناسبی برای خانواده نداشته باشیم، آنها که دور از خانواده اند با فشار مضاعفی از نگرانی ها مواجه می شوند که می تواند در درازمدت به ایجاد اختلال در کار کارکنان بینجامد؛ بنابراین همه تلاش خود را کرده ایم تا در شهرک های نفتی مناطق مختلف کشور، امکانات ورزشی ایجاد کنیم که بخشی از این امکانات در اختیار خانواده ها قرار می گیرد. نباید فراموش کرد که کارکنان صنعت نفت در شرایط بسیار سخت مشغول خدمات رسانی هستند و باید با ارائه امکاناتی به آنها و خانواده شان در حوزه هایی مثل ورزش، این شرایط را برای آنها قابل تحمل تر کرد.

معتقدم شرایط کار در صنعت نفت با کار در دیگر بخش ها بسیار متفاوت است.

اگر صنعت نفت خوب کار کند، می توان از منابع آن برای دیگر حوزه ها و بخش ها هم استفاده شود. در صنعت نفت، بخشی از ورزش همگانی به تناسب جسمانی کارکنان و بخش دیگر از آن هم  به خانواده کارکنان مربوط می شود. نمی توانم بگویم شرایط ایده عالی در این زمینه فراهم شده است، زیرا درصد همکارانی که از خدمات ورزشی استفاده می کنند، بالا نیست و در خوش بینانه ترین حالت در برخی مناطق، به ویژه مناطقی که امکانات ورزشی مناسب در آنها وجود دارد، به 60 درصد می رسد.

 به عنوان مثال در مناطق نفت خیز جنوب در شهر اهواز مشارکت بالاست، اما درکلان شهری مانند تهران این عدد به 10 تا 15 درصد هم نمی رسد و این یعنی 85 درصد جامعه هدف، از امکانات ورزش نفت استفاده نمی کنند. البته این به آن معنا نیست که آنها ورزش نمی کنند بلکه از امکانات صنعت نفت بی بهره اند.

مهم ترین دلیلی که سبب شد تا درصد پایینی از جامعه هدف از امکانات ورزشی استفاده کنند، چیست؟

یکی از دلایلی که سبب می شود تا درصد بالایی از جامعه هدف از امکانات ورزشی صنعت نفت استفاده نکنند این است که شرایط، امکانات و زیرساخت ها ی وزارت نفت کفاف نیاز فرد را نمی دهد و یا مکان های ورزشی دور از زندگی کارکنان است، بنابراین فرد ترجیح می دهد در نزدیک ترین مکان محل زندگی خود، این هزینه را پرداخت کند تا خود یا فرزندش از امکانات ورزشی مناسب استفاده کنند.

در همین زمینه یک راهکار مناسب در شورای ورزش صنعت نفت که اولین نشست آن با ترکیب جدید در سال جدید است؛با عنوان «ورزش در دسترس» یا «ورزش آزاد برای کارکنان و خانواده آنها» مصوب شد که البته نتیجه خوبی نیز به همراه داشت. به این شکل که  در بستر نرم افزارهای تلفن همراه به چند اپلیکیشن رسیدیم تا خدمات خاصی را به کارکنان و خانواده های آنان ارائه بدهند. متقاضیان می توانند با ورود به این اپلیکیشن ها تمام مراکز ورزشی سراسر کشور را که با وزارت نفت قرارداد دارند شناسایی و با استفاده از اعتباری که برای هر فرد در نظر گرفته شده است، در هر نقطه از کشور از امکانات ورزشی استفاده کنند. این طرح در جهت ارتقای عدالت ورزشی و ارتقای امکانات ورزشی و سهولت دسترسی برای کارکنان و خانواده های آنان مصوب شده است.

طرح مورد نظر از چه زمانی اجرایی می شود؟

این طرح به صورت آزمایشی در شرکت بهینه سازی مصرف سوخت در حال اجراست و 98 درصد رضایت از آن ثبت شده است. البته در مرحله اول به کارمندان خدمات ارائه می شود و در مرحله بعد در نظر داریم با توسعه مراکز ورزشی، خانواده ها نیز بتوانند از این امکانات استفاده کنند.

با توجه به برنامه ریزی انجام شده، قرار است این طرح تا پایان امسال در کلان شهرهایی که امکانات ورزشی در آن است اما صنعت نفت مالکیتی به آنها ندارد، اجرایی شود. شرکت ملی نفت ایران و شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران متقاضی شده اند تا این طرح را به صورت آزمایشی انجام دهند. امیدوارم با این طرح، بخشی از عدالت ورزشی در صنعت نفت  اجرا شود.

  با اجرای این طرح، صنعت نفت از واحدهای استیجاری ورزشی در سراسر کشور که البته با استقبال کمی نیز مواجه است؛ فاصله می گیرد؟

دقیقا چنین اتفاقی رخ خواهد داد. در حال حاضر از مکان های استیجاری با ظرفیت پایین استفاده می شود و خیلی وقت ها شاهد هستیم که مراجعه کننده در مقایسه با هزینه ای که برای اجاره سالن می شود، بسیار کم است. به عنوان مثال به استخری سر زدم که برای جانبازان و معلولین نوبت ویژه ای در نظر گرفته شده بود و تنها دو نفر مراجعه کننده داشت و برای آن 25میلیون تومان هزینه شده بود. با استفاده از امکانات استیجاری، مکان های ورزشی برای خدمات رسانی محدود می شود، اما با استفاده از اپلیکیشن، کارکنان می توانند از امکانات ورزشی در سراسر کشور استفاده کنند و امیدوارم بتوانیم طی دو سال آینده  پوشش «ورزش در دسترس» در کل کشور فراهم شود.

توزیع امکانات ورزشی صنعت نفت در مناطق و شهرهای مختلف را چگونه ارزیابی می کنید؟

خوشبختانه صنعت نفت، به لحاظ امکانات ورزشی از شرایط بسیار خوبی برخوردار است و در سطح استاندارد و قابل قبولی قرار دارد. از جمله این امکانات می توان به مراکز حرکات اصلاحی که در سراسر کشور وجود دارد، اشاره کرد. کارکنان با حضور در این مراکز می توانند از وضعیت سلامت جسمانی خود آگاه شوند. اما اینکه آیا عدالت در توزیع این امکانات وجود دارد یا خیر حتما جای سوال دارد. به عنوان مثال در یک منطقه به دلیل بلوغ مدیران آن سازمان، به ورزش نگاهی ویژه شده و امکانات خوبی برای کارکنان آن فراهم شده است و به خوبی هم  مورد استفاده قرار می گیرد. گاهی نیز در برخی مناطق به واسطه مسئولیت اجتماعی وزارت نفت، امکاناتی ایجاد و تحویل متولیان ورزش کشور شده است اما بهره برداری مناسبی از آن صورت نمی گیرد.برای نمونه یک زمین بسیار خوب فوتبال از سوی شرکت بهره برداری نفت و گاز اروندان در خرمشهر ساخته و تحویل مسئولان شد، اما این زمین کاملا رها شده است. از این فرصت استفاده و این سوال را مطرح می کنم که آیا مسئولیت اجتماعی که صنعت نفت در قبال مناطق نفت خیز دارد،شامل ورزش و سلامت می شود یا خیر؟ اگر می شود که حتما هم می شود و برای آن هم به خوبی هزینه می کنیم، لازم است این هزینه ها با نظر تخصصی حوزه ورزش و سلامت انجام شود. البته این نقد به مدیران تصمیم گیرنده مجموعه صنعت نفت نیز وارد می شود.زمانی که در این حوزه فعالیت می کنیم بسیار بهتر خواهد بود تا مطابق آمایش سرزمین این کار انجام شود نه اینکه در کویر یزد تیم واترپلو ایجاد کنیم و مجبور به ایجاد زیرساخت برای آن شویم.

اگر قرار است امکاناتی در یک منطقه ایجاد شود باید دید که آیا وجود این امکانات در منطقه مورد نظر ضروری است؟آیا استعداد لازم در آن منطقه وجود دارد؟ آیا هیات های ورزشی متناسب با امکانات آن منطقه فعال هستند؟ اگر تمام این شرایط وجود داشت آنگاه با نظارت سازمان ورزش این کار را انجام دهیم،زیرا باید پول بیت المال را هزینه کنیم.

یکی از دغدغه هایی که بسیاری از همکاران در مناطق با آن مواجه هستند این است که صنعت نفت در مناطق به خوبی هزینه می کند، اما هیچ اختیاری از هزینه ای که کرده ندارد. چرا نباید از امکانات خودمان استفاده کنیم.

برای مثال صنعت نفت در همسویی با مسئولیت های اجتماعی در یک منطقه یک سالن ایجاد کرده و تحویل مسئولان شهر داده است، اما وقتی کارکنان این صنعت می خواهند از این امکانات استفاده کنند با مشکلات بسیاری مواجه می شوند. حوزه مسئولیت های اجتماعی در گذشته در قالب این اداره، تمشیت می شد یعنی در گذشته نام این اداره کل، اداره کل ورزش، سلامت و مسئولیت اجتماعی بود، اما در مقطعی، حوزه مسئولیت اجتماعی از این اداره جدا شد.

تاکید می کنم امکانات ورزشی خوبی در صنعت نفت وجود دارد، اما کفایت نمی کند. همچنین توزیع جغرافیایی دقیقی در این زمینه وجود ندارد؛ به همین دلیل باید روی سیاست گذاری زیرساخت ها توجه ویژه داشته باشیم و در این زمینه دست یاری به دوستان در مسئولیت های اجتماعی دراز می کنیم که بی شک می توانند کمک کننده باشند.

 یعنی این امکان وجود دارد که بحث توسعه فضای ورزشی با تغییراتی همراه شود؟

خیر؛ توضیحاتی که ارائه دادم به معنای مخالفت در ایجاد امکانات نیست و حتی اگر یک نفر هم از این امکانات استفاده کند، به معنای موفقیت است، اما زمانی که در علم اقتصاد با محدودیت ها سروکار دارید و مجبور می شوید تصمیم بهینه ای برای توسعه خدمات بگیرید، اینجاست که هنر مدیریت، خود را نشان می دهد. درواقع مدیریت خوب می تواند منابع محدود خود را به خواسته های نامحدود به گونه ای تخصیص دهد که هم هدفمند باشد و هم بتواند رضایت نسبی به همراه داشته باشد.

  با توجه به اینکه بخش های بزرگی از مناطق عملیاتی صنعت نفت در کنار دریا قرار دارند؛ به راحتی می توان در زمینه ورزش های ساحلی و آبی پیشرو بود، اما از چنین موقعیتی به خوبی استفاده نمی شود.چرا؟

مناطق ساحلی صنعت نفت به نوعی یک گنج بزرگ به شمار می رود، اما در ارتباط با ورزش های ساحلی و آبی مغفول مانده اند. می توان گفت در مملکتی زندگی می کنیم که پشت به دریا دارد. واقعیت این است که توسعه بدون دریا امکان ناپذیر است و این موضوع در ورزش نیز صدق می کند.

ورزش شنا در مناطق ساحلی بدون هیچ محدودیتی می تواند دنبال شود؛ به گونه ای که می توان با ایجاد یک محدوده امن، امکان شنا در دریا را فراهم کرد. در کنار آن می توان از چنین ظرفیتی برای توسعه ورزش های آبی مفرح مانند قایقرانی و یا واترپلو استفاده کرد، اما موضوع این است که برای ورزش های آبی، برنامه ریزی دقیق نمی شود. در مناطق شمالی نیز شرایط به همین منوال است. صنعت نفت ایران 234 تیم قهرمانی درکل کشور در تمام رده های سنی، لیگ های مختلف استانی و کشوری برای خانم ها و آقایان دارد. وقتی توزیع جغرافیایی این ورزش ها را می بینیم، متوجه می شویم توزیع جغرافیایی نامتوازنی در این زمینه وجود دارد.

از 234 تیم قهرمانی حدود 136 تیم در خوزستان قرار دارد، در بوشهر و تهران هرکدام 26 تیم قرار دارند اما در نوار شمالی کشور که مناطق متعددی وجود دارد حتی یک تیم قهرمانی نیز وجود ندارد. این در حالی است که ورزش های ساحلی در شمال کشور جزو آمایش سرزمینی این منطقه است؛ به گونه ای که اعضای تیم های ملی ساحلی فوتبال، والیبال و دیگر ورزش های ساحلی عموما از شمال کشور هستند. مثال دیگر منطقه هرمزگان .

برای اختصاص بودجه به ورزش چهار شرکت اصلی چه فرایندی طی می شود؟

در چارچوبی که در اداره کل ورزش تعیین شده، چهار سرفصل تعریف شده است که در قالب بودجه ورزش به آن می پردازیم. این چهار فصل شامل ورزش همگانی، ورزش تربیتی، زیرساخت های ورزشی و ورزش قهرمانی است که در بودجه سالانه شرکت ها لحاظ می شود. در واقع بررسی و سیاست گذاری نهایی از سوی اداره کل صورت گرفته و بعد از تصویب در شورای ورزش به چهار شرکت اصلی ابلاغ می شود و شرکت ها نیز در خارج از این چارچوب نمی توانند یک ریال هم هزینه کنند؛ آنها باید از برنامه های خود در شورا دفاع و پس از تصویب آن را دنبال کنند.

   یکی از نکات مثبت که ورزش نفت می تواند از آن دفاع کند، استعدادیابی و قهرمان پروری است؛ در این باره توضیح می دهید؟

ما در صنعت نفت اعتقاد داریم که ورزش قهرمانی سرریز ورزش همگانی است به این معنا که یک فرد در ورزش همگانی، توانمندی یا علایق خود را شکل داده و بعد وارد مرحله تربیت و پرورش استعداد شده است تا بتواند به قهرمانی دست یابد. اگر قهرمانی در ورزش صنعت نفت شکل می گیرد اتفاقی نیست، بلکه نتیجه یک فرایند است و این فرایند از ورزش همگانی به ورزش تربیتی و از ورزش تربیتی به ورزش قهرمانی مرتبط می شود. ورزش نفت تمام این زنجیره را دارد و این مساله بسیار مهم است.در مناطق مختلف نفتی، قهرمانان ورزشی و مربیان کاملا حرفه ای داریم که در روند توسعه ورزش قهرمانی تلاش می کنند. در رابطه با ورزش تربیتی و استعدادپروری هم، بی شک ورزش صنعت نفت فعالیت های بسیار خوبی دارد.به عنوان مثال بعد از ورزش همگانی، تقاضا برای رشته هایی افزایش پیدا می کند که از آن جمله می توان به وزنه برداری، شنا یا واترپلو، بسکتبال یا والیبال، فوتبال بانوان و... اشاره کرد.  در برخی مناطق به یک رشته ورزشی علاقه نشان داده می شود؛ برای مثال در آبادان، به فوتبال بسیار علاقه مند هستند.به همین دلیل، آکادمی فوتبال آبادان را شکل دادیم و در حال حاضر مجید جلالی را که از بزرگان فوتبال ایران است، جذب کرده ایم تا مسئولیت آکادمی فوتبال آبادان را به عهده بگیرد. جالب این است در اولین فراخوانی که برای این آکادمی منتشر شد، حدود 800 نفر از سراسر کشور برای حضور در تست های او در آبادان حضور پیدا کردند و با توجه به این استقبال رشد بسیار خوبی هم در بودجه داشتیم. به صورت مشخص، امسال در آبادان، بودجه ورزش رشدی حدود 300درصد را داشت. در مدیریت ورزش نفت براین باوریم که اگر فونداسیون را درست نکنیم، نمی توانیم روی آن ساختمان خوب بسازیم.

در این حوزه تیم های پایه تا چه اندازه جدی گرفته می شوند؟

 متاسفانه در صنعت نفت تیم های قهرمانی داریم که تیم پایه و رشته همگانی آن فعال نیست و این نکته ای بسیار بد به شمار می رود. درحالی که بارها تاکید کرده ایم که ورزش قهرمانی سرریز ورزش همگانی است، یک تیم قهرمان بدون اینکه هیات ورزشی فعال  داشته باشد، آکادمی نداشته باشد یا بدون آنکه ورزش همگانی آن فعال باشد،چطور ممکن است به کار خود ادامه دهد؟ در چنین شرایطی انگار چند قهرمان را از سراسر کشور جمع کرده ایم تا یک تیم تشکیل دهیم و نام آن را نفت بگذاریم. به همین دلیل تاکید می کنم ساماندهی ورزش قهرمانی، یکی از اولویت ها در شورای ورزش نفت است و با همین نگاه در جلسه شورا، سیاست های ساماندهی ورزش قهرمانی را مصوب کردیم.

 این ساماندهی در ورزش قهرمانی چه مواردی را شامل می شود؟

به عنوان مثال همه تیم های قهرمانی صنعت نفت موظف هستند یک تیم پایه داشته باشند؛ در غیر این صورت به آنها بودجه ای تعلق نمی گیرد. همچنین اگر از یک رشته ورزشی دو تیم در سطح لیگ برتر داشته باشیم، حتما باید تیم دوم 100درصد شرکتی باشد و حتی نمی تواند از نیروی بومی استفاده کند؛ در غیر این صورت مجوز حضور در لیگ برتر صادر نمی شود، زیرا صنعت نفت وظیفه قهرمانی ندارد، بلکه باید استعدادها را به مرحله ای برساند که برای آن «پرپرواز» شود. شاید این استعداد بخواهد در تیم های دیگر داخلی و خارجی باز کند و وظیفه ما در صنعت نفت این است که راه را برای زندگی قهرمانی استعدادها باز کنیم.

ورزش قهرمانی در صنعت نفت چارچوب دارد به این معنا که یک جدول ابلاغی به تیم ها ارائه شده که هر تیم قهرمان باید از سیستم چهل -چهل - بیست استفاده کند؛ به این معنا که باید برای ترکیب تیم از 40 درصد شرکتی، 40 درصد بومی و 20 درصد غیربومی استفاده شود. در سیاست گذاری جدید این نسبت را به نفع کارکنان تغییر داده ایم، به عنوان مثال صنعت نفت در تهران مسئولیت اجتماعی ندارد، زیرا جزو مناطق نفت خیز نیست، اما مسئولیت شرکتی در تهران دارد به همین دلیل اعلام کردیم در صورت وجود تیم قهرمانی، مثلا در تهران این نسبت به 60، 20، 20 تغییر کند. البته بستگی به این دارد که رشته ورزشی در کلانشهر مورد نظر چقدر طرفدار دارد به عنوان مثال صنعت نفت در تهران، دیگر تیم فوتبال ندارد، زیرا تیم فوتبال در تهران زیاد است. اگر صنعت نفت در تهران آکادمی فوتبال یا تیم پایه داشته باشد، در صورتی که ورزشکار، خوب پرورش داده شود، می تواند حتی  در تیم های حرفه ای حضور پیدا کند.

  سال گذشته اعلام شد تیم فوتبال نفت تهران دوباره فعالیت خود را آغاز می کند؛ این تصمیم به کجا رسید؟

در حال حاضر این موضوع مطرح نیست، در واقع تنها رشته ای که در تهران کاملا حرفه ای است، فوتبال لیگ برتر است و براساس قوانین موجود، سازمان های دولتی، امکان حضور در لیگ های حرفه ای را ندارند یعنی اگر هم نفت تهران دوباره فعال شود، باید در لیگ دسته یک و یا دو یا سه فعالیت کند. از نظر ما شکل گیری این تیم چندان ضرورت ندارد، اما اگر تیم پایه که تا زیر 21 سال را پوشش می دهد، پرورش دهیم می توانیم پری برای پرواز و رشد ورزشکاران فراهم کنیم.

  تجربه توسعه ورزش در صنعت نفت طی سال های متوالی چه آورده ای برای توسعه ورزش قهرمانی در مناطق مختلف داشته است؟

این مهم که از معیارهای ارزیابی تیم های قهرمانی به شمار می رود، مصوب شورای ورزش صنعت نفت است؛ اینکه در چه رشته هایی در سطح آسیایی، جهانی و المپیک تا چه اندازه مدال آور است. موضوع دیگر این است که در هر منطقه چه استعدادهای خاصی وجود دارد؟ به عنوان مثال در خوزستان کشتی فرنگی، فوتبال و وزنه برداری، در مازندران رشته کشتی آزاد را داریم، اما اینکه منبع این آمارها برای صنعت نفت چه چیز است، این است که طرح آمایش سرزمین از سوی وزارت ورزش ارائه شود.  در واقع هر تیم قهرمانی برای اینکه بتواند شروع به فعالیت کند، باید از وزارت ورزش مجوز بگیرد و این مجوز که مبتنی بر آمایش سرزمینی صادر می شود، شامل کمیسیون ماده 5 است. همچنین وجود زیرساخت ها در حوزه قهرمانی از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ به این معنا که در رشته ای ورود پیدا کنیم که زیرساخت آن را داشته باشیم. همچنین وجود استعداد نفتی و بومی در منطقه از معیارهای لازم برای ارزیابی تیم های قهرمانی است. ورزش قهرمانی در صنعت نفت نیازمند ساماندهی است و در روند ساماندهی یک جایی با حذف، جایی دیگر با کاهش و در نقطه دیگر با افزایش مواجه هستیم. به همین دلیل برنامه داریم ارزیابی کاملی از تمام تیم های قهرمانی بر مبنای معیارهای مصوب شورای ورزش داشته باشیم. برای ادامه فعالیت تیم ها در سال 1405 نیز تصمیم گیری خواهد شد که کدام تیم ها تا چه رده هایی ادامه فعالیت دهند، کدام تیم ها دیگر نمی توانند فعالیت کنند و در کدام مناطق باید تیم حرفه ای ایجاد شود.

درباره وضعیت تیم های فوتبال نفت که همگی در لیگ آزادگان حضور دارند؛ توضیح می دهید؟

همسو با سیاست های ورزش قهرمانی، فوتبال نیز در این سیاست ها قرار دارد با این تفاوت که فوتبال به دلیل مخاطبی که دارد، رسانه ای که آن را پوشش می دهد و تاثیر اجتماعی که دارد، با حساسیت و روند تصمیم گیری متفاوت تر و ملاحظات اجتماعی بیشتر مواجه است، زیرا تخلیه هیجان، بخشی از کارکرد ورزش برای ورزشکار و تماشاچی است و این تخلیه هیجان در فوتبال به اوج می رسد. به عنوان مثال مردم آبادان حتما برای دیدن بازی تیم خود بلیت می خرند چون تیمشان برای آنها اهمیت بسیار زیادی دارد؛ از این رو هنگام ارزیابی باید این مساله را مورد توجه قرار دهیم که فوتبال یک رشته کاملا حرفه ای و تابع قوانین AFC است و چه در سطح لیگ برتر و چه در سطح لیگ یک، قوانینی بر آن حاکم است. یکی از این قوانین برای لیگ برتر این است که باشگاه های دولتی نمی توانند در لیگ برتر حضور داشته باشند و به استناد همین موضوع تیم فوتبال نفت تهران نیز منحل شد. در یک مقطع، تیم صنعت نفت آبادان و پارس جنوبی جم در لیگ برتر بودند و به همین دلیل موسسه ای ثبت کردند که زیر نظر وزارت نفت فعالیت می کرد  که باعث بروز مباحث حقوقی شد. این دو تیم در حال حاضر در لیگ دسته یک هستند و محدودیتی در قبال حمایت نهاد دولتی براساس قانون AFC ندارند، اما باید از چنین فرصتی استفاده کنند تا تبدیل به یک بنگاه اقتصادی شوند. نباید فراموش کرد که اگر امسال هرکدام از این تیم ها به لیگ حرفه ای ورود پیدا کنند، قطعا باید فرایند ایجاد موسسه خصوصی را دنبال کنند زیرا غیر از آن نمی توانند در لیگ برتر باشند.

 در حال حاضر در لیگ آزادگان تیم هایی چون پارس جنوبی جم، نفت آبادان، نفت و گاز گچساران به عنوان نماینده ورزش نفت در فوتبال حضور دارند و تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان نیز که فصل گذشته به لیگ دسته دو سقوط کرد. حال اگر دو تیم فوتبال از نفت به لیگ برتر صعود کنند، هر دو باید تبدیل به تیم خصوصی شوند.اما اگر در رشته واترپلو، سال آینده سه تیم نفت در لیگ برتر حضور داشته باشند، براساس قوانین و سیاست ها، ناگزیریم یک تیم اصلی ایجاد کنیم و بازیکنان نفتی و بومی را مبتنی بر نتایج قدمت و سابقه در تیم اول قرار دهیم، ضمن اینکه امتیاز سایر تیم ها باید واگذار شود یا اینکه در لیگ های پایین تر حضور داشته باشند. البته این مساله نیز الزام شده است که همه تیم ها باید از تیم های پایه خود ورزشکار انتخاب کنند.

  یکی از اتفاق های مثبتی که در ورزش نفت به تازگی رخ داده، مجوز استفاده از بازیکن خارجی در تیم های بسکتبال است، درباره این موافقت آن هم بعد از گذشت 7 سال توضیح می دهید؟

پیش از هر چیز باید بگویم که معتقدیم نفت، بهترین و شایسته بهترین هاست، اعتقاد داریم همکاران و خانواده های نفت لایق ارائه بهترین خدمات هستند، پس اگر نفت در حوزه قهرمانی فعالیت می کند، باید برای قهرمانی نیز به اندازه برند و ارزش نفت و همکارانش مایه بگذاریم و نمی توانیم یک تیم ضعیف را به لیگ برتر بفرستیم. در همین زمینه می توان به تیم بسکتبال نفت آبادان اشاره کرد که سال ها سابقه حضور در لیگ برتر و قهرمانی در آن را دارد.مردم آبادان نسبت به این تیم و رشته ورزشی علاقه مند هستند و استعدادهای بسیاری در این رشته وجود دارد. در کنار آن نیز مدیریت شرکت ملی پالایش و پخش  فراورده های نفتی ایران و به طور مشخص مدیرعامل پالایشگاه آبادان هم به بسکتبال و هم به آبادان علاقه مند هستند. باشگاه ورزشی آبادان درخواست مجوز برای حضور بازیکن خارجی کرده است و از آنها خواسته ایم تا دلایل خود را برای چنین درخواستی ارائه دهند. بعد از آن جلساتی تشکیل شد و تبادل نظرهای مختلف صورت گرفت که به صدور مجوز برای جذب بازیکن خارجی منجر شد. البته این باید بگویم که هیچ ممنوعیتی برای حضور بازیکن خارجی در تیم های قهرمانی صنعت نفت وجود ندارد، اما ترجیح براین است که در شرایط مساوی حتما از همکاران شرکتی یا بازیکن بومی استفاده شود. در رشته ای مانند بسکتبال در بعضی از پست ها با فقر بازیکن مواجه هستیم. بازیکنان خوب در سطح تیم ملی از سوی تیم های دیگر به سرعت جذب می شوند و با کمبود بازیکن مواجه می شویم، به دوستان اعلام کرده ایم می توانند در پست های یک و پنج، بازیکن باکیفیت خارجی جذب کنند که عضو تیم ملی کشور خود باشند. از سوی دیگر، نیز مقررات فدراسیون را رعایت کنند؛ به این معنا که ویزای کار برای حضور در تیم های ورزشی و شروط لازم برای حضور در تیم را داشته باشند.

  یعنی ممکن است این اتفاق برای تیم های دیگر نیز رخ دهد؟

بله، حتما چنین احتمالی وجود دارد، اما باید ضرورت نیاز آن به اثبات برسد.

در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمایید.

در درجه اول تاکید در ورزش صنعت نفت، ورزش همگانی است و ورزش قهرمانی در ادامه آن خواهد بود. همچنین باید یادآور شوم قرار نیست صنعت نفت مشکلات ورزش کشور را حل کند، بلکه باید مشکلات خود را در این زمینه حل کند. امیدوارم با اجرایی شدن طرح «ورزش در دسترس» رضایت از ارائه خدمات ورزشی در حوزه ورزش همگانی افزایش پیدا کند.

رئیس ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی نفت ایران در گفت وگو با «مشعل» تاکید کرد:
توسعه ورزش درسکوهای نفتی
مشعل: بهرام رضاییان، رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی نفت ایران، تجربه مدیریت ورزشی در مناطق مختلف عملیاتی را در کارنامه دارد. وی برنامه های مختلفی را در حوزه توسعه ورزش همگانی و قهرمانی در دستور کار دارد. ورزش در مناطق عملیاتی و سکوهای نفتی نیز از اهداف مهمی است که از بدو فعالیت در سمت کنونی به آن توجه ویژه داشته و با آنکه چند ماهی است مسئولیت ورزش شرکت ملی نفت ایران را به عهده گرفته، قرار است بزودی نخستین دوره مسابقات ورزشی سکوها را در مناطق عملیاتی برگزار کند. هفته تربیت بدنی بهانه ای شد تا رضاییان به سوال های خبرنگار هفته نامه «مشعل» درباره ورزش صنعت نفت، بخصوص نقش شرکت ملی نفت ایران در توسعه آن پاسخ دهد. در ادامه متن این گفت وگو را می خوانید.
  از میان چهار شرکت اصلی وزارت نفت، شرکت ملی نفت ایران، فعالیت بیشتری در زمینه ورزش، چه در بخش همگانی و چه قهرمانی دارد. دلیل این تفاوت را در چه می دانید؟
شرکت ملی نفت ایران به عنوان یک شرکت بزرگ مادرتخصصی در حوزه نفت و گاز فعالیت می کند و وظیفه انجام بسیاری از فرایندها در تولید و صادرات را به عهده دارد. به همین دلیل گستردگی فعالیت های این شرکت هم در سراسر کشور بسیار زیاد است و بخش های مهمی از مناطق نفتی را دربر می گیرد.
این گستردگی، بویژه در حوزه کاری و البته تعداد کارکنان و خانواده آنها سبب شده است تا شرکت ملی نفت ایران در کنار فعالیت های تولیدی و در کنار پالایشگاه های در حال ساخت، پیش ازهر چیز به حوزه سلامت همکاران خود توجه کند؛ زیرا در شرایط سختی فعالیت می کنندو لازم است ازنظر جسمانی، در شرایط مناسبی  باشند. 
شرکت ملی نفت ایران،در بیش از یکصد سال فعالیت و تجربه در حوزه صنعت نفت، به بحث ارتقای سلامت کارکنان، بخصوص در حوزه ورزش توجه بسیاری داشته که می توان نتیجه این حضور را در رشد ورزش کشور دید.
آیا با شروع مدیریت جدید در ورزش نفت کشور، سیاست های جدیدی هم در ساماندهی ورزش قهرمانی دنبال می شود و اگر پاسخ مثبت است، این سیاست ها تا چه اندازه روی اهداف موجود در این بخش تاثیرگذار خواهد بود؟
شرکت ملی نفت ایران در حوزه قهرمانی رشته های مختلف ورزشی، فعالیت دارد و افتخارات بسیاری را هم برای کشور به دست آورده است. مهم ترین دلیل ورود شرکت ملی نفت ایران به بحث ورزش قهرمانی، اهدافی است که از سوی این شرکت دنبال می شود. به عنوان مثال، یکی از این اهداف، شناسایی استعدادهایی است که در شرکت های تابع شرکت ملی نفت ایران وجود دارد و به دنبال آن،  فراهم کردن شرایط مناسب برای رشد و شکوفایی این استعدادها. بنا بر تاکید سرفصل های ابلاغی وزیر نفت، ورزش قهرمانی صنعت نفت ایران باید از دل ورزش همگانی نمود پیدا کند؛ سیاستی بسیار ارزشمند که باید برای آن برنامه ریزی های لازم انجام شود.
براین اساس، فرزندان همکاران شرکتی را که در رشته های مختلف ورزشی استعداد دارند، شناسایی کرده و با پرورش آنها، مسیر را برای ورودشان به تیم های ملی و قهرمانی کشور فراهم می کنیم.
 گستره ورزش قهرمانی در مناطق مختلف نفتی بر اساس چه آمار و ارقامی صورت گرفته است؟
در بخش ساماندهی تیم های قهرمانی، مطابق سیاست کلان موجود در ورزش کشور با نام «آمایش سرزمین»، برنامه ریزی و فعالیت می کنیم. برخی رشته های ورزشی شرکت ملی نفت در بخش قهرمانی فعال هستند از بحث آمایش سرزمینی به نوعی تبعیت کرده اند که از آن جمله می توان به رشته های ورزشی موجود در استان بوشهر اشاره کرد که تیم های والیبال ساحلی و فوتبال ساحلی نفت در این استان فعال هستند و معمولا در لیگ های حرفه ای با موفقیت عمل می کنند.
دیگر رشته های ورزشی مانند کشتی در استان های فارس و خوزستان و رشته فوتبال در جنوب کشور،  آمایش سرزمینی را بخوبی رعایت کرده اند، ضمن آنکه دستورعمل ها و سیاست های ابلاغی مدیران ارشد وزارت نفت در حوزه ورزش دنبال می شود که این سیاست ها همگی براساس مبنای علمی است.

  افزون بر مباحث علمی، ممکن است یک مدیر ورزشی در مناطق مختلف، با استعدادهایی از رشته های مختلف مواجه شود که از چشم آمایش سرزمینی دورمانده باشد. با چنین استعدادهایی مواجه شده اید؟
در تاریخ ورزش کشور، بسیاری از استعدادها در رشته های مختلف ورزشی، کاملا اتفاقی بروز کرده  و رشد یافته اند. در شرکت ملی نفت ایران نیز ورزشکارانی هستند که در تیم های نفتی حضور داشته و حالا به عنوان ستاره در تیم ملی می درخشند، از این رو به دنبال شناسایی چنین استعدادهایی هستیم؛ استعدادهایی که می توان آنها را به  ورزش قهرمانی کشورمعرفی کرد.
به همین دلیل است که در مراسم برگزاری المپیادهای ورزشی در تمامی سنین، استعدادیاب های ورزشی شرکت ملی نفت ایران نیز حضورمی یابند تا استعدادهای ورزشی را شناسایی کنند.
گاهی تجربه می تواندبر علم پیشی بگیرد، از این رو در کنار آمایش سرزمینی، نباید تجربه را فراموش کرد. تاکیدمی کنم که سیاست صنعت نفت در خصوص هزینه و سرمایه گذاری در حوزه ورزش، بر این است که نتیجه آن به رضایت مندی کارکنان و خانواده های آنها منجر شود.
به همین دلیل می توان گفت که صنعت نفت به هر قیمتی دنبال قهرمان کردن تیم های خود نیست؛ بلکه در پی پشتوانه سازی و رشد تیم ها میان مردم است. معتقدم تیم داری در مناطق عملیاتی،یک شاخص مهم برای توسعه پایدار است و اگر فرزندان و خانواده کارکنان در مناطق عملیاتی، انگیزه حضور در تیم های ورزشی را داشته باشند، علاقه خانواده ها به حضور در این مناطق نیز افزایش می یابد.
  با توجه به شرایط موجود، در حوزه  قهرمانی با افزایش سقف دستمزد ورزشکاران مواجه خواهیم بود؟
در ورزش صنعت نفت باید بیشتر به ماندگاری تیم ها توجه کنیم و در حوزه تعیین سقف قرارداد، نگاه احساسی نداشته باشیم. به عنوان مثال برخی باشگاه ها و شرکت ها در حوزه ورزش قهرمانی و در یک فرایند مثلا دو ساله، هزینه های بالایی را می پردازند؛ اما در نهایت تیم مورد نظر از بین می رود. معتقدم که در صنعت نفت، باید عدد معقولی به بازیکنان تیم ها در رشته های مختلف پرداخت شود؛ البته این رقم از سوی باشگاه مورد نظر ارائه و حتما تورم موجود در جامعه نیز در افزایش بودجه وزارت نفت لحاظ می شود.
نباید فراموش کرد که شرکت های وزارت نفت، دولتی هستند، از این رونمی توانند خارج از عرف با ورزشکاران قرارداد ببندند. در ورزش صنعت نفت، هدفی جز خدمت به ورزش خانواده، ورزش کشور و تیم داری البته خارج از فضای احساسی نداریم. تاکیدمی کنم که ورزش قهرمانی با تمام جذابیت هاو چالش هایی که دارد، می تواندانگیزه ای برای کارکنان و خانواده آنها باشد؛ اما هدف اصلی در صنعت نفت، ورزش همگانی است و وزیر نفت نیز بر گسترش آن تاکید بسیاری دارد.
با اجرای طرح «ورزش در دسترس» شاهد کاهش فضاهای استیجاری خواهیم بود. در چنین شرایطی تا چه اندازه امکان افزایش فضای ورزشی برای کارکنان در مناطق عملیاتی وجود دارد؟
شرکت ملی نفت ایران در حوزه زیرساخت ها، بویژه در مناطق عملیاتی و شهرک های مسکونی موفق عمل کرده است؛ البته با افزایش تعداد کارکنان اقماری، نیازمند گسترش فضای ورزشی در این مناطق هستیم؛ اما در مورد کلانشهرها، موضوع فرق دارد. به عنوان مثال در کلانشهری مانند تهران، زیرساخت های صنعت نفت، پاسخگوی تعداد کارکنان و خانواده آنها نیست، از این رو امکان توسعه این فضا وجود ندارد؛ البته در چند سال گذشته با ساخت اماکن ورزشی در سطح کلانشهرها توانستیم فضای مورد نیاز را فراهم کنیم؛ اما به دلایل مختلف استقبال از این اماکن به نسبت هزینه ای که برای اجاره آن پرداخت می شد، چندان بالا نبود. در نتیجه تصمیم گرفته شد بحث «ورزش در دسترس» را اجرایی کنیم. این طرح کمک می کند تا همکاران صنعت نفت در مکان های ورزشی حضور یابند و سلامت خود را تامین کنند، بی آنکه مجبور به هزینه کرد زمانی باشند. اماکن ورزشی شرکت ملی نفت ایران، معمولا فاصله بسیاری با محل سکونت کارکنان دارد، از این رو بسیاری از آنها تمایلی به استفاده از این امکانات ندارند؛ اما با اجرای طرح «ورزش در دسترس» و فراهم کردن مکان های ورزشی در دسترس، انتظار می رود که درصد مشارکت کارکنان صنعت نفت در رشته های مختلف ورزشی نیز افزایش یابد که نتیجه این طرح، ارتقای سلامت جسمانی آنان خواهد بود.
  در توسعه ورزش همگانی، بویژه افزایش رشته های ورزشی، تا چه اندازه به میزان استقبال ها اهمیت می دهید؟
در این زمینه آمار مناسبی در اختیار ورزش صنعت نفت قرار دارد؛ چراکه همکاران من با حضور در اماکن ورزشی، براساس استقبال از رشته های مختلف ورزشی، آمار دقیقی به دست می آورند که همین امر باعث می شود بتوانیم برنامه ریزی دقیق تری در حوزه ورزش همگانی انجام دهیم. به عنوان مثال رشته هایی چون بدنسازی، آمادگی جسمانی، ورزش های آبی، فوتسال و والیبال چه در بخش آقایان و چه در بخش بانوان، مورد استقبال قرار می گیرند و همین میزان استقبال، سبب می شود که بهترین شرایط را برای این رشته های ورزشی فراهم کنیم.
البته این خبر خوش را هم به علاقه مندان رشته ورزشی شنا درکلانشهر تهران می دهم که بتازگی با شهرداری تهران به توافق رسیده ایم تا کارکنان صنعت نفت از تمام استخرهای موجود در سطح شهر تهران که تعداد آنها به بیش از 50 استخرمی رسد، با 50 درصد تخفیف استفاده کنند.
این آمادگی وجود دارد که کارکنان سایر شرکت های اصلی وزارت نفت هم بتوانند از این شرایط استفاده کنند تا هدف اصلی این صنعت که همانا توسعه ورزش میان کارکنان و خانواده آنهاست، محقق شود.
  حضور استعدادیاب ها در المپیادها و شناسایی استعدادهای آینده دار تا چه اندازه نتیجه بخش بوده است؟
معتقدم که در میان خانواده صنعت نفت، می توانیم استعدادهای درخشانی را شناسایی کنیم؛ البته شرایط برای ظهور این استعدادها نیز وجود دارد. به عنوان مثال فرزندان نفتی در رشته های مختلف تیم های ملی مانند بسکتبال، والیبال، شنا، وزنه برداری و دوومیدانی حضور دارند که این خود، یکی از مهم ترین افتخارات ورزش نفت به شمار می رود.
شناسایی این استعدادها، نه تنها وظیفه نیست؛ بلکه قانون نیز ما را به انجام این کار مکلف کرده است به گونه ای که در ترکیب تیم های قهرمانی، باید از فرزندان و همکاران نفتی استفاده کنیم. معتقدم اگر این مسابقات و المپیادها برگزار نشود، چنین استعدادهایی نیز از دل ورزش نفت شناسایی نخواهد شد؛ چراکه بخشی از این شناسایی ها، نتیجه حضور استعدادیاب ها در روند برگزاری مسابقات است.
در زمینه توسعه ورزش و برگزاری برخی مسابقات ورزشی در مناطق عملیاتی و سکوها چه برنامه ای دارید؟
قرار است بزودی همایش های متعددی برای کارکنان و خانواده آنها در مناطق عملیاتی برگزار شود که پایلوت و اجرای آزمایشی آن از پارس جنوبی (شهرک های توحید و تندگویان جم) شرکت مناطق نفت خیز جنوب در اهواز و سکوهای نفتی آغاز خواهد شد. در واقع هدف ما از برگزاری این مسابقات در سکوها، ایجاد انگیزه برای کارکنان این مناطق است. این مسابقات شامل رکوردزنی پرس سینه و دارت می شود که آیین نامه آن در حال نگارش است و با بهترشدن شرایط آب وهوایی برگزار خواهد شد.
برای ورزش بانوان چه برنامه هایی را دنبال می کنید؟
ورزش بانوان، یکی از مهم ترین شاخص هایی است که باید در ورزش صنعت نفت به آن پرداخته شود. در آخرین المپیادی که چندی پیش در شهر شیراز و برای دختران زیر 17سال به میزبانی شرکت ملی نفت ایران برگزار شد، 712 نفر حضور داشتند.
در این دوره، برای اولین بار در تاریخ برگزاری مسابقات وزارت نفت، حتی یک اعتراض نیز به بحث داوری در مسابقات وجود نداشت که اتفاق بسیار مهمی در ورزش نفت به شمار می رود. بعد از پایان این رقابت ها، استعدادهای مورد نظر شناسایی و تیم های مختلف قهرمانی بسکتبال، بدمینتون و شنا معرفی شدند که نتیجه بسیار قابل قبولی را هم به دنبال داشت.
پایان امسال، چند المپیاد ورزشی بانوان در رده های سنی مختلف و در مناطق گوناگون برگزارمی شود که این امر باعث ایجاد رقابت و در نهایت گسترش ورزش بانوان و دختران نفت خواهد شد.
در خصوص گسترش رشته های ورزشی برای بانوان، سیاست بر آن است که رشته هایی را توسعه دهیم که بانوان به حضور در آن علاقه مند هستند، از این رو بهترین مربیان را برای رشته های مختلف به خدمت گرفته ایم تا بانوان و دختران نفت بتوانند بهترین آموزش ها را دریافت کنند.
درباره توسعه تیم های پایه در رشته های قهرمانی هم توضیح دهید؟
در بخش قهرمانی، تیم هایی داریم که تنها یک تیم هستند و هیچ آکادمی و تیم پایه ای برای آموزش ندارند. این در حالی است که چنین رویکردی با اهداف ورزش صنعت نفت بسیار تفاوت دارد. تیم های قهرمانی باید از دل صنعت نفت و ورزش همگانی بیرون بیایند که بی شک این امر، از طریق آکادمی، تاسیس مدارس رشته های مختلف و در نهایت ایجاد تیم های پایه اتفاق می افتد.
بنابراین باید گفت که تیم های قهرمانی نفت باید آکادمی و تیم پایه داشته باشند؛ آکادمی که از فرزندان کارکنان تشکیل شده باشد. به همین منظور شرکت های تابعه شرکت ملی نفت ایران مطابق با فرایند پیش بینی بودجه خود، دوره های آموزشی و تربیتی در نظر می گیرند و براساس استقبال از هر رشته ورزشی، به جذب مربیان خوب اقدام می کنند و در نهایت هم کسانی که در این تیم ها آموزش دیده اند، جذب تیم های قهرمانی می شوند.

صنعت گاز ایران در استعدادیابی و توسعه ورزش همگانی پیشگام است
تولد قهرمانان از دل خانواده کارکنان
مشعل:  محمد عسگری، رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی گاز ایران از جمله مدیران ورزشی در صنعت نفت ایران است که تمام تلاش خود را کرده است تا در حوزه ورزش و توسعه آن قدم های مثبتی بردارد. در گفت وگوی خبرنگار «مشعل» با این مدیر ورزشی به موارد مختلفی در حوزه ورزش ازجمله  توجه ویژه به استعدادیابی در ورزش همگانی پرداخته شد.عسگری خبرهای خوشی درباره توسعه فضای ورزشی برای همکاران خود در شرکت ملی گاز ایران و خانواده های آنان داشت که در ادامه می خوانید.
    با توجه به اهمیت ورزش همگانی در تامین سلامت کارکنان شرکت گاز، چه تمهیداتی برای توسعه این بخش دنبال می شود؟
پیش ازهر چیز باید به این موضوع تاکید کنم که شرکت ملی گاز ایران از شرکت های پیشگام وزارت نفت در بخش ورزش همگانی و ورزش سلامت محور است و در این زمینه هم برنامه های متنوعی را پیگیری می کند.
در بخش ورزش همگانی، استعدادیابی و استعدادپروری از اولویت های این شرکت است و روی فرزندان کارکنان (دختران و پسران) تمرکز دارد. این استعدادیابی از 6 سالگی شروع می شود و تا 20 سالگی در15رشته ورزشی ادامه دارد. پیش از این، استعدادیابی تا 25سالگی فرزندان کارکنان انجام می شد، اما امسال به 20 سال کاهش یافته است.
 استعدادیابی میان فرزندان کارکنان چگونه انجام می شود و برای پرورش آنها چه برنامه ای اجرا می شود؟
موضوع استعدادیابی زمانی نمود پیدا می کند که فرزندان کارکنان در مسابقات و المپیادهای ورزشی به رقابت بپردازند. در طول سال، 8المپیاد برگزار می شود که چهار مورد آن در سطح وزارت و چهار مورد دیگر به صورت داخلی و برای بانوان و آقایان است.
رده سنی این مسابقات شامل فرزندان زیر17سال، بانوان زیر 25 سال، کارکنان 26 سال به بالا در حوزه بانوان، کارکنان زیر 44 سال و کارکنان بالای 44 سال در حوزه آقایان و در نهایت مسابقات ایثارگران است.
در طول برگزاری این مسابقات، استعدادهای برتر شناسایی و در صورت امکان در قالب تیم های شرکتی و قهرمانی با آنها همکاری می شود.
این استعدادهای برتر، تربیت و برای حضور در مسابقات تیم های حرفه ای از آنها استفاده می شوند. می توان گفت که شرکت ملی گاز ایران تلاش می کند تا با ایجاد تیم های پایه، بهترین ها را به دنیای ورزش معرفی کند.
   با افزایش استقبال و مشارکت در ورزش های همگانی؛ زیرساخت های موجود تا چه اندازه پاسخگوی نیازهای ورزشی کارکنان است؟
شرکت ملی گاز ایران به صورت تملکی هیچ گونه زیرساخت ورزشی ندارد؛ البته درگذشته زیرساخت هایی در این حوزه وجود داشت، اما تصمیم هایی گرفته و براساس آن، باشگاه ورزشی شرکت ملی گاز ایران واگذار شد. اگر این باشگاه واگذار نمی شد، امروز از نظر زیرساخت و استعدادپروری موفق تر عمل می کردیم و هزینه کمتری نیز در این حوزه می پرداختیم زیرا نه تنها می توانستیم آن فضا را به واسطه افزایش رشته های ورزشی توسعه دهیم بلکه با استقلال تملکی، مشکلی در زمینه اجاره باشگاه های ورزشی مورد نیاز کارکنان و خانواده آنها نداشتیم.
 به هرحال با توجه به تصمیم هایی که در گذشته گرفته شده است، در ورزش شرکت ملی گاز ایران با مشکل اجاره اماکن ورزشی مواجه هستیم؛ مشکلاتی مثل تخصیص بودجه و افزایش آن برای پرداخت به واحدهای استیجاری.
   توجه و ارتقای سلامت کارکنان، یکی از مهم ترین اصول در ورزش همگانی است؛ در زمینه توسعه ورزش های سلامت چه برنامه هایی اجرا کرده اید؟
موضوع دیگری که در ورزش همگانی پیش از هر چیز مورد توجه قرار می گیرد؛ توجه به سلامت کارکنان است.به همین دلیل تلاش می شود تا رشته هایی مثل آمادگی جسمانی، شنا، یوگا که سلامت محور باشند  کانون توجه باشد.
در این زمینه هم نزدیک به هشت سال پیش، طرح «حلقه سلامت» مورد توجه قرار گرفت که متاسفانه به صورت اصولی اجرایی نشد تا نتیجه نهایی آن را شاهد باشیم. البته برخی شرکت ها تلاش کردند تا این طرح را اجرا کنند اما چون پایش درستی در این پروژه صورت نگرفت، نتیجه ای هم به دست نیامد.
100درصد همکاران در شرکت ملی گاز ایران در بخش ورزش سلامت محور، تحصیلات دکترای ورزش دارند و در حوزه پالایش سلامت کارکنان دارای تخصص لازم هستند؛ با چنین ظرفیتی از نیروی انسانی برای اینکه بتوانیم طرح حلقه سلامت را اجرایی کنیم پیشنهادهای بسیاری ارائه کردیم که متاسفانه فضای لازم برای اجرای این طرح اختصاص داده نشد.
 اهمیت حلقه سلامت این است که وقتی افراد از نظر سلامت پالایش می شوند، براساس همین پالایش به آنها پیشنهاد می شود که در چه رشته ورزشی فعالیت کنند. به عنوان مثال یک فرد با گرفتگی رگ های قلبی، نباید ورزشی را دنبال کند که برای او ضرر داشته باشد.
 اینجاست که ما می توانیم جلوی این فرد را بگیریم، زیرا کمیته سلامت باید تشکیل شود تا الزام های لازم برای انتخاب رشته های ورزشی به کارکنان ابلاغ شود.
  در یک سال گذشته کدام رشته با استقبال بالایی همراه و دلیل آنچه بوده است؟
در طول یک سال گذشته برخی رشته های ورزشی با استقبال بالایی همراه بوده که تلاش کردیم فضای لازم به نسبت افزایش تقاضا را فراهم کنیم. در حوزه فرزندان به واسطه استعدادیابی صورت گرفته رشته های ورزشی به صورت تیمی و همراه با آموزش را فراهم کردیم. البته برخی رشته ها نیز پیش از این با استقبال کمتری همراه بود، اما با سیاست گذاری های مناسب این استقبال بالا رفت، به عنوان مثال می توان به رشته تنیس خاکی اشاره کرد. این رشته در ابتدا تنها 15نفر متقاضی داشت، اما این رشته از سال گذشته تا به امروز به 120 متقاضی در حوزه بانوان و 80 متقاضی در حوزه آقایان رسیده است. این افزایش را تنها می توان به دلیل ایجاد سیاست گذاری های درست، تبلیغات و پیگیری های به موقع و ایجاد انگیزه، برگزاری المپیادها و مسابقات دانست. در این حوزه یک دوره مسابقات با نام جام صیانت در سطح شرکت ملی گاز ایران برگزار شد که نزدیک به 1500 نفر از کارکنان در این مسابقات حضور داشتند که این خود یک آمار بسیار جالب توجهی بود.
اما نتیجه ای که برگزاری چنین مسابقاتی به همراه دارد این است که افراد بعد از حضور در مسابقات با ضعف جسمانی مواجه می شوند و از کارشناسان ما می خواهند که بهترین راهکار را در اختیار آنها بگذارند. کارشناسان نیز بهترین مشاوره را به آنها داده و در نهایت پیگیری های لازم برای حضور کارکنان در کلاس های ورزشی صورت می گیرد. در کنار تمام شرایطی که برای ارتقای سلامت کارکنان فراهم می شود؛ خدمات تفریحی دیگری نیز فراهم کرده ایم که شامل مجموعه تفریحی اوپارک است که بسیاری از بازی های آبی در آن وجود دارد تا کارکنان بتوانند از این امکانات برای تفریح استفاده کنند که البته با استقبال بالایی نیز همراه بود.
در پایان به عنوان رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی گاز ایران چه خبر خوشی برای کارکنان این شرکت در حوزه ورزش دارید؟
شاید بهترین خبر خوشی که در این زمینه به کارکنان شرکت ملی گاز ایران بدهیم این است که قرار است بخشی از پارکینگ شهید باقری تبدیل به فضای مناسب ورزشی شود. این مجموعه ورزشی در چند رشته ورزشی و در 2 هزار متر خلاصه می شود که شامل زمین های تنیس مجزا برای خانم ها و آقایان، سالن چندمنظوره و سالن تیراندازی خواهد بود. نکته مهم این است که با ایجاد چنین فضایی به راحتی می توان در بخش هزینه مدیریت خوبی داشته باشیم. نکته این است که مدیران ما در شرکت ملی گاز ایران نگاهی مثبت به توسعه ورزش همگانی دارند، اما مهم این است که این طرح ها به مرحله اجرایی برسد. در صورتی که مجوزهای لازم صادر شود، ابتدای سال 1405 امکان بهره وری این طرح وجود دارد.

 

توجه به ورزش کارکنان و خانواده های شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران در چارچوبی منسجم و هدفمند پیگیری می شود
تنـــدرستی، سرمایه ای  پایدار
حمیدرضا زینلی: از آغاز شکل گیری صنعت پتروشیمی ایران، ورزش به عنوان ابزاری برای حفظ سلامت و نشاط کارکنان مورد توجه بوده و امروز، این نگاه به برنامه ای ساختاریافته و هدفمند تبدیل شده است. شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران با رویکردی نو و راهبردی، مجموعه ای از اقدام ها را برای کارکنان و خانواده هایشان اجرا می کند.  محمدجواد صادقی، رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، در گفت وگو با خبرنگار «مشعل» رویکردها و برنامه های نوین این حوزه، از طراحی شناسنامه ورزشی و توسعه امکانات ورزشی گرفته تا برگزاری مسابقات، استعدادیابی فرزندان و برنامه های ویژه بانوان و خانواده ها را با هدف ارتقای سلامت جسمی و روانی، افزایش نشاط و ایجاد محیطی پویا و انگیزه بخش تشریح کرده است.  این گزارش، تصویری روشن از تأثیر ورزش در زندگی حرفه ای و اجتماعی کارکنان شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران ارائه و نشان می دهد که چگونه ورزش و تندرستی به رکن اصلی رفاه و بهره وری تبدیل شده است.
شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، با طرح ها و برنامه های ورزشی هدفمند، فضایی ایجاد کرده است تا کارکنان و خانواده ها بتوانند سلامت جسمی و نشاط روحی را همزمان تجربه کنند و ورزش را بخش طبیعی زندگی خود بدانند.
شناسنامه ورزشی؛ گامی برای سلامت کارکنان
محمدجواد صادقی، رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، با بیان اینکه سلامت کارکنان از اولویت های اصلی این شرکت است، تصریح کرد: ایجاد شناسنامه ورزشی، یکی از پروژه های شاخصی به شمار می رود که با هدف ساده سازی و تسهیل فرایند آزمون و آزمایش های سلامت آغاز شده است. وی افزود: پیش از این، کارکنان مجبور بودند برای انجام مراحل اداری و پزشکی این گونه موارد، به مجموعه های بیرون مراجعه کنند؛ فرایندی که گاه دو تا سه روز به طول می انجامید و نارضایتی زیادی را نیز به همراه داشت؛ اما اکنون با اجرای طرح شناسنامه ورزشی، تمام مراحل به صورت متمرکز و در کوتاه ترین زمان در ساختمان پتروشیمی انجام می شود. صادقی همچنین گفت: در این مسیر با درمانگاه غدیر همکاری می شود، ضمن اینکه به جذب تخصص هایی مثل روانشناس و فیزیوتراپ هم نیاز است تا سلامت جسم و روان کارکنان به شکل جامع تری  زیر پوشش قرار گیرد. 
توسعه زیرساخت ها و امکانات ورزشی
رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، همچنین با اشاره به گسترش فضاهای ورزشی اظهار کرد: یکی از مهم ترین اقدام ها در حوزه ورزش، آغاز ساخت سالن ویژه بانوان است که تاکنون حدود ۵۰ درصد پیشرفت داشته است. وی افزود: فضای ورزشی ویژه بدنسازی در شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران نیز توسعه یافته و به حدود
 ۶۰ درصد پیشرفت رسیده است تا کارکنان از امکاناتی مجهزتر بهره مند شوند. هدف این است که به جای استفاده از امکانات غیرشرکتی، شرایطی فراهم شود تا کارکنان بتوانند در داخل مجموعه از امکانات ورزشی استفاده کنند؛ اقدامی که افزون بر صرفه جویی در وقت و هزینه، به تقویت هویت سازمانی نیز کمک می کند.
بانوان و خانواده ها در کانون توجه
صادقی با تاکید بر اینکه بانوان همواره در برنامه های ورزشی صنعت پتروشیمی، جایگاه ویژه ای دارند، توضیح داد: فرصت ورزش کردن برای بانوان به دلیل مشغله های کاری و خانوادگی، محدود است. به همین دلیل استفاده از استخر دو نوبت در هفته در نظر گرفته شده که با استقبال گسترده ای نیز روبه رو بوده و قرار است بتدریج بر تعداد روزهای استفاده بانوان از استخر افزوده شود. وی ادامه داد: افزون بر شنا، رشته های ورزشی دیگری مانند بدمینتون نیز برای بانوان فعال شده و در رشته ورزشی تنیس روی میز، فوتسال و والیبال، مربیانی حرفه ای برای آموزش دعوت شده اند.
رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران همچنین بیان کرد: تابستان گذشته به منظور انجام فعالیت های ورزشی، فرهنگی و آموزشی فرزندان کارکنان، استفاده از امکانات مجموعه ورزشی انقلاب برای مدت دو ماه در نظر گرفته شد که فرصتی ارزشمند را برای پر کردن اوقات فراغت این عزیزان فراهم آورد. او با بیان اینکه برای خانواده کارکنان، مسابقات متنوعی تدارک دیده می شود، تصریح کرد: اگرچه جنگ تحمیلی 12 روزه مانعی کوتاه ایجاد کرد؛ اما برنامه های جایگزینی مثل مسابقه پیاده روی خانوادگی در کنار دریاچه چیتگر برگزار و هدایایی نیز به شرکت کنندگان اهدا شد.
استعدادیابی فرزندان کارکنان
رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران با تأکید بر اهمیت برگزاری مسابقات ورزشی در شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران گفت: این رقابت ها افزون بر ایجاد نشاط، فرصتی طلایی را برای شناسایی استعدادهای جوان فراهم می کند. وی افزود: در دوازدهمین دوره مسابقات پسران ۱۷ سال و پایین تر و ۲۵ سال و پایین تر که در تبریز و به میزبانی پتروشیمی برگزار شد، حدود ۴۰۰ نفر از فرزندان کارکنان حضور داشتند و استعدادهای برجسته شناسایی و کشف شدند که شماری از آنها به وزارت نفت معرفی و پس از تست در تیم های ورزشی صنعت نفت ماندگار شدند، حتی برخی نیز به تیم ملی راه پیدا کردند. به همین دلیل، استعدادیابی از اهمیت ویژه و بالایی برخوردار است.
جانبازان و توان یابان؛ نماد اراده و امید
رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران با بیان اینکه توجه به جانبازان و توان یابان موجب افتخار است،گفت: نهمین دوره مسابقات جانبازان و توان یابان از ۱۳ مهرماه امسال در شیراز برگزار شد که حدود ۳۰۰  نفر از کارکنان صنعت پتروشیمی در آن حضور داشتند. وی تصریح کرد: این مسابقات در پنج رشته شنا، آمادگی جسمانی، دارت، شطرنج و فوتسال برگزار شد. پس از این رقابت ها، المپیاد سراسری وزارت نفت نیز در آذرماه به میزبانی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران برگزار خواهد شد که حدود ۷۰۰ نفر در آن شرکت خواهند داشت. صادقی توضیح داد: این برنامه ها فرصتی است برای پاسداشت کارکنانی که با وجود محدودیت های جسمی، با اراده و امید همچنان در عرصه ورزش حضوری فعال دارند.
چشم انداز آینده؛ ورزش به عنوان فرهنگ پایدار
رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران با اشاره به اهمیت همکاری میان واحدهای مختلف گفت: مشکلات و نیازهای ورزشی سایر شرکت های پتروشیمی از طریق ارتباط مستقیم و نامه نگاری دریافت و به مدیران منتقل می شود تا اقدام های لازم برای رفع مشکلات و نیازها صورت گیرد. وی ادامه داد: با وجود چالش هایی که به دلیل جدایی هلدینگ ها و کاهش هماهنگی ایجاد شده بود، تلاش کردیم همکاری ها ادامه یابد. نمونه ای از این تلاش ها، حضور تیم های صنعت پتروشیمی در مسابقات پیشکسوتان وزارت نفت بود که در 9 رشته برگزار شد و از پنج تیم صنعت پتروشیمی، سه تیم مقام نخست کسب کردند. صادقی در پایان با بیان اینکه نگاه شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران به ورزش، نگاهی آینده نگر و توسعه محور است، گفت: برای دستیابی به این هدف، برنامه ریزی های بلندمدتی شامل تکمیل پروژه شناسنامه ورزشی، توسعه امکانات ورزشی، گسترش برنامه های بانوان و خانواده ها و ایجاد فرصت های تازه برای کارکنان پیش بینی شده است. وی افزود: تعامل میان کارکنان و خانواده ها با مدیریت شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، موجب شده فعالیت های ورزشی در این مجموعه به طور منسجم پیگیری شود که نتایج آن در سلامت جسمی، افزایش بهره وری و ایجاد محیطی پویا و با انگیزه به وضوح قابل مشاهده است.

 

نقشه گازی ایران در دولت چهاردهم بازنویسی شد

پازن شاهکاری از دل زاگرس

بزرگ ترین میدان خشکی ایران با7هزار میلیارد فوت مکعب گاز به کمک ناترازی می آید

مشعل: در امتداد رشته کوه های زاگرس در نزدیکی روستای سمنگان، بزرگ ترین میدان گازی ایران در خشکی متولد شد؛ میدانی  که عایدی هیدروکربوری قابل توجهی دارد: افزایش ذخیره درجای گاز 10 هزار میلیارد فوت مکعب، 7 هزار میلیارد فوت مکعب قابل برداشت با ضریب بازیافت 70 درصد، معادل تولید 7 هزار روز تولید یک فاز میدان گازی پارس جنوبی با ذخایر نفتی حداقل 200 میلیون بشکه نفت خام.

میدان پازن در حدود ۲۱ کیلومتری شهر جم (استان بوشهر) واقع شده و بر اساس اقدام های اکتشافی، ذخایر گازی درجای کشور را ۱۰ هزار میلیارد فوت مکعب افزایش داده است. وزارت نفت دولت چهاردهم پس از توقف حدود ۸ ساله فعالیت های اکتشافی در این میدان، عملیات اکتشاف روی چاه دوم را  از سر گرفت و در پایان آن براساس آزمایش های انجام شده روی این چاه، به این دستاورد قابل توجه دست یافت.

نخستین بار 14 مهرماه بود که محسن پاک نژاد، وزیر نفت، خبر کشف میدان پازن را رسانه ای کرد و گفت که این میدان می تواند نقش مهمی در جبران ناترازی انرژی کشور در سال های آینده ایفا کند. این میدان ۱۰ تریلیون فوت مکعب ذخایر گاز جدید دارد که اگر ضریب بازیافت ۷۰ درصد را در میدان های گازی کشور لحاظ کنیم، به عدد برداشت ۷ هزار میلیارد فوت مکعب می رسیم که معادل ۷ هزار روز تولید یک فاز پارس جنوبی است و حدود ۱۷ تا ۱۸ سال تولید یک فاز پارس جنوبی گاز دارد، از این رو رقمی چشمگیر است.

امکان برداشت گاز تا 40 ماه آینده

قرارداد توسعه میدان گازی و نفتی پازن واگذار شده است و به زودی شاهد آغاز عملیات اجرایی آن خواهیم بود. طبق اعلام وزیر نفت، برآورد می شود حدود ۴۰ ماه آینده، امکان برداشت از این میدان فراهم شود.

براساس گزارش سید محی الدین جعفری، مدیر اکتشاف شرکت ملی نفت ایران، از روند عملیات حفاری و کشفیات جدید، میدان پازن، دارنده بیشترین حجم گاز درجا و قابل استحصال در میان میدان های خشکی کشور است و حفاری چاه سوم این میدان به زودی برای تعیین مرزهای نفت، گاز و آب و ارزیابی نهایی حجم مخزن انجام می شود.

حفاری چاه نخست میدان پازن در سال ۱۳۹۴ تا عمق ۳۸۰۰ متر انجام و به کشف اولیه منجر شد، اما به دلیل مشکلات عملیاتی ادامه کار متوقف شد و پس از چند سال، این نقطه دوباره به عنوان هدف اکتشافی انتخاب شد و حفاری چاه دوم تا عمق حدود ۴۶۰۰ متر ادامه یافت.به گفته مدیر اکتشاف شرکت ملی نفت ایران، در حفاری چاه دوم، دو لایه جدید نفتی و گازی کشف شده است. در بخش دالان بالایی، آثار نفتی مشاهده و حجم

نفت درجا حداقل ۲۰۰ میلیون بشکه برآورد شد. همچنین در سازند فراقون که یکی از قدیمی ترین

سازندهای زمین شناسی ایران به شمار می آید، لایه جدید گازی کشف شد.جعفری با اعلام اینکه عملیات آزمایش از اسفند پارسال (۱۴۰۳) آغاز شده و نتایج پتروفیزیکی نشان دهنده ظرفیت بالای این میدان برای تولید است، گفت: در چاه سوم که به زودی حفاری می شود، مرزهای دقیق نفت، گاز و آب مشخص شده است و حجم نهایی مخزن مورد ارزیابی قرار می گیرد. وی با بیان اینکه با احتساب کشف اولیه و افزایش حجم جدید، درمجموع ۱۰ تریلیون فوت مکعب (TCF) گاز به منابع کشور افزوده شده است، بیان کرد: این میدان اکنون دارنده بیشترین حجم مخزن گازی خشکی ایران محسوب می شود و بالاتر از میدان های تابناک، کنگان، هما، وراوی، شانول و شاهینی قرار دارد.وی با اشاره به تلاش های انجام شده در حوزه های زمین شناسی، لرزه نگاری، حفاری و مهندسی مخزن، از حمایت های مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران و رهنمودهای وزیر نفت در زمینه تمرکز بر کشف مخازن جدید گازی قدردانی کرد.

پازن با ارزش اقتصادی بیش از 100 میلیارد دلار 

مدیر اکتشاف شرکت ملی نفت ایران همچنین با اشاره به هزینه های حفاری چاه های اکتشافی گفت: هزینه حفاری هر چاه در خشکی بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون دلار است که در مقایسه با حفاری در دریا رقمی قابل قبول به شمار می رود، زیرا در حفاری های دریایی، این رقم به طور متوسط چند برابر است.

ارزش اقتصادی میدان پازن بر اساس محاسبات انجام شده و با در نظر گرفتن نرخ متوسط جهانی گاز (۳۰ سنت به ازای هر مترمکعب) براساس گزارش شرکت ملی نفت ایران، حداقل ۱۰۰ میلیارد دلار اعلام شده است که این رقم بسته به نرخ فروش داخلی و صادراتی گاز، متغیر خواهد بود.

مدیر اکتشاف شرکت ملی نفت ایران با تأکید بر تفاوت ماهوی ریسک در حوزه های اکتشاف و تولید افزود: مدیریت ریسک در بخش اکتشاف به مراتب پیچیده تر از تولید است، زیرا در فرایند اکتشاف با عدم قطعیت های زمین شناسی و چالش های عملیاتی متعددی مواجه هستیم.

فعالیت اکتشافی در ۲۶ استان ایران

جعفری با بیان اینکه هم اکنون عملیات اکتشافی در ۲۶ استان کشور در حال انجام است، افزود: مناطق زاگرس، دزفول شمالی و جنوبی، لرستان، فارس، اردبیل، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، خراسان رضوی، کرمانشاه، ایلام، بوشهر و نواحی مرزی با جمهوری آذربایجان از جمله مناطق امیدبخش برای کشف میادین جدید به شمار می روند.

وی از آغاز مناقصه لرزه نگاری دریایی پس از ۲۵ سال خبر داد و گفت: آخرین عملیات لرزه نگاری دریایی در سال ۲۰۰۰ انجام شده بود. اکنون با حمایت هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران، مناقصه ای برای اجرای عملیات لرزه نگاری در ناحیه پارس آبادانا در خلیج فارس آغاز شده است که حدود ۱۰ درصد از این پهنه را پوشش می دهد.

مدیر اکتشاف شرکت ملی نفت ایران با تأکید بر اینکه افزایش تعداد دکل ها یکی از مؤثرترین راه ها برای تسریع کشف میادین جدید است، گفت: اگر تعداد دکل های فعال از ۶ به ۱۰ دستگاه افزایش یابد، سرعت کشف ها دو برابر خواهد شد.  از برنامه دوم تا پایان برنامه ششم توسعه، میانگین تعداد دکل های اکتشافی حدود ۶ دستگاه بوده که عملکرد واقعی آنها به طور متوسط نزدیک به ۵ دستگاه بوده است.

به دنبال نفت در اردبیل

جعفری با بیان اینکه با وجود محدودیت ها، در مسیر توسعه منابع هیدروکربنی کشور به وظایف خود در حوزه اکتشاف ادامه خواهیم داد، گفت: در استان اردبیل، عملیات لرزه نگاری دوبعدی و سه بعدی در حال انجام است. وجود چشمه های نفتی در این منطقه و تولید نفت در کشور آذربایجان، نویدبخش امید برای کشف میادین جدید در این ناحیه مرزی است. وی با اشاره به تحول دیجیتال در صنعت نفت گفت: مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران برای نخستین بار نقشه راه هوش مصنوعی را تدوین و در اردیبهشت امسال قرارداد اجرایی آن را منعقد کرده است. از این فناوری در پردازش داده های لرزه نگاری، پتروفیزیکی و پیشنهاد سیال حفاری استفاده شده که دقت و سرعت عملیات را به طور چشمگیری افزایش داده است.

پیچیده ترین تعمیرات اساسی واحدهای پالایشی خاورمیانه در پایتخت صنعتی ایران انجام شد  
عصر طلایی در شازند
مشعل |   تعمیرات اساسی پالایشگاه های سراسر کشور در یک سال گذشته، از اقدام های راهبردی به شمار می رود که با هدف تضمین تأمین پایدار فراورده های سوختی، به ویژه بنزین، نفت گاز و جلوگیری از هرگونه اختلال در چرخه تأمین و توزیع سوخت، در دستور کار شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، وزارت نفت و دولت قرار گرفته است.
با استقرار دولت چهاردهم، وزارت نفت و شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران نیز رویکردی نوین در زمینه تعمیرات اساسی پالایشگاه ها به کار گرفته اند؛ رویکردی که با هدف رفع عیوب، ارتقای توان عملیاتی و افزایش پایداری واحدهای پالایشی دنبال می شود.
حفظ و پایداری تولید حداکثری فراورده های راهبردی در پالایشگاه های کشور، هم زمان با اجرای برنامه های تعمیرات اساسی، با در نظر گرفتن راهکارهای جبران کاهش کمی و کیفی تولید، از جمله موضوع هایی است که محمدعلی دادور، معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، بر آن تأکید دارد تا هیچ گونه خللی در تأمین نیازهای کشور به فراورده های نفتی ایجاد نشود.
بنابر اعلام دادور، در یک سال گذشته، تعمیرات اساسی واحد آرسی دی «RCD» و واحد تصفیه نفتا (NHT-12) این پالایشگاه انجام شده است. بازسازی مجتمع RFCC نیز از مرداد امسال آغاز شده است و پیش بینی می شود تا آبان ۱۴۰۴به طول بینجامد. همچنین تعمیرات اساسی مشعل تمام واحدهای فاز ۲ پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند در دستور کار قرار گرفته است.
رضا چراغی، مدیرعامل شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره) شازند، به همراه جمعی از همکاران خود در بخش های مختلف این پالایشگاه، ضمن ارائه نگاهی تحلیلی به روند تعمیرات اساسی، به تشریح برنامه ها، اقدام های اجرایی و دستاوردهای حاصل از این عملیات گسترده پرداخته اند که در ادامه می خوانید.

شرکت پالایش نفت امام خمینی(ره) شازند، ازجمله پالایشگاه های مهمی است که در آن فراورده های راهبردی همچون بنزین یورو4 تولید می شود؛ از این رو لازم است فعالیت های تولیدی این پالایشگاه بی هیچ وقفه ای تداوم داشته باشد و در این میان، تعمیرات اساسی عملیاتی راهبردی برای استمرار بخشی این فعالیت هاست.
تعمیرات اساسی در مراحل پایانی 
رضا چراغی، مدیرعامل پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند با بیان این که تعمیرات اساسی این پالایشگاه بزرگ ترین تعـــمیرات اساسی خاورمیانه بر شمرده می شود،گفت: تعمیرات اساسی ۱۳واحد پالایشگاه امام خمینی (ره)، در دستور کار قرار گرفته که تاکنون ۱۲واحد آن انجام شده است و یک واحد دیگر به زودی پایان می یابد.
وی با بیان اینکه این پالایشگاه پیچیده ترین شرکت پالایشی کشور است و بخش قابل توجهی از نیازکشور به انرژی را تأمین می کند، افزود: این شرکت 90 درصد خوراک دریافتی را به صورت محصولات اصلی(بنزین، نفت گاز و گازمایع) به دولت تحویل می دهد و10 درصد باقی مانده را به محصولات ویژه ای همچون گوگرد، ATR (سوخت مورد نیاز کشتیرانی)، پروپیلن و نرمال هگزان تبدیل می کند تا درچرخه بازاریابی به فروش بر ساند و از این طریق مطالبات سهامداران را پرداخت کند.
مدیرعامل پالایشگاه امام خمینی(ره)شازند اراک با بیان اینکه بخش قابل توجهی از مسائل مربوط به این پالایشگاه ازجمله انتقال پالایشگاه از یک شرکت دولتی به غیردولتی، دریافت مطالبات از دولت و پرداخت مطالبات سهامداران، انجام تعمیرات اساسی، چگونگی تأمین تجهیزات مورد نیاز، همچنین همزمانی انجام آن با جنگ ۱۲روزه رژیم صهیونی علیه ایران با ارائه و اجرای راهکارهای مناسب و تلاش شبانه روزی کارکنان در سطوح مختلف برطرف شده است، اظهار کرد: پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند به عنوان یکی از پیشرفته ترین شرکت های پالایشی کشور ظرفیت بالایی برای توسعه دارد؛ از این رو تلاش می شود تا از ظرفیت های آن برای تولید محصولات ویژه، بیشتر استفاده شود و به سمت پروژه های زودبازده حرکت کنیم.
برنامه ریزی های بهنگام 
رضا خلیلی، رئیس هیات مدیره پالایشگاه امام خمینی (ره)شازند نیز با اشاره به تکالیف پالایشگاه در قبال مردم و کشور گفت: با توجه به اینکه انجام به موقع تعمیرات اساسی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، لازم است برنامه ریزی های مناسب برای انجام به موقع و دقیق این فرایند انجام شود.به گفته وی، از آنجا که تعمیرات اساسی پالایشگاه امام خمینی (ره)شازند با جنگ تحمیلی ۱۲روزه رژیم صهیونی علیه ایران همراه بود، مجموعه مدیریت شرکت و کارکنان صدیق و متعهد آن با اتخاذ تدابیر درست توانستند با موفقیت از این بحران عبور کنند. مهندسان، متخصصان و کارکنان شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره) شازند همگام و همدل با دیگر نیروهای دفاعی کشور در جبهه اقتصادی پالایشگاه خوش درخشیدند و موفق شدند وظایف خود را به بهترین شکل در این مجموعه بزرگ صنعتی انجام دهند.

پیچیده ترین تعمیرات اساسی واحدهای پالایشی خاورمیانه در پایتخت صنعتی ایران انجام شد 

عصر طلایی در شازند

مشعل:  تعمیرات اساسی پالایشگاه های سراسر کشور در یک سال گذشته، از اقدام های راهبردی به شمار می رود که با هدف تضمین تأمین پایدار فراورده های سوختی، به ویژه بنزین، نفت گاز و جلوگیری از هرگونه اختلال در چرخه تأمین و توزیع سوخت، در دستور کار شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، وزارت نفت و دولت قرار گرفته است.

با استقرار دولت چهاردهم، وزارت نفت و شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران نیز رویکردی نوین در زمینه تعمیرات اساسی پالایشگاه ها به کار گرفته اند؛ رویکردی که با هدف رفع عیوب، ارتقای توان عملیاتی و افزایش پایداری واحدهای پالایشی دنبال می شود.

حفظ و پایداری تولید حداکثری فراورده های راهبردی در پالایشگاه های کشور، هم زمان با اجرای برنامه های تعمیرات اساسی، با در نظر گرفتن راهکارهای جبران کاهش کمی و کیفی تولید، از جمله موضوع هایی است که محمدعلی دادور، معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، بر آن تأکید دارد تا هیچ گونه خللی در تأمین نیازهای کشور به فراورده های نفتی ایجاد نشود.

بنابر اعلام دادور، در یک سال گذشته، تعمیرات اساسی واحد آرسی دی «RCD» و واحد تصفیه نفتا (NHT-12) این پالایشگاه انجام شده است. بازسازی مجتمع RFCC نیز از مرداد امسال آغاز شده است و پیش بینی می شود تا آبان ۱۴۰۴به طول بینجامد. همچنین تعمیرات اساسی مشعل تمام واحدهای فاز ۲ پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند در دستور کار قرار گرفته است.

رضا چراغی، مدیرعامل شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره) شازند، به همراه جمعی از همکاران خود در بخش های مختلف این پالایشگاه، ضمن ارائه نگاهی تحلیلی به روند تعمیرات اساسی، به تشریح برنامه ها، اقدام های اجرایی و دستاوردهای حاصل از این عملیات گسترده پرداخته اند که در ادامه می خوانید.

 

شرکت پالایش نفت امام خمینی(ره) شازند، ازجمله پالایشگاه های مهمی است که در آن فراورده های راهبردی همچون بنزین یورو4 تولید می شود؛ از این رو لازم است فعالیت های تولیدی این پالایشگاه بی هیچ وقفه ای تداوم داشته باشد و در این میان، تعمیرات اساسی عملیاتی راهبردی برای استمرار بخشی این فعالیت هاست.

تعمیرات اساسی در مراحل پایانی

رضا چراغی، مدیرعامل پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند با بیان این که تعمیرات اساسی این پالایشگاه بزرگ ترین تعـــمیرات اساسی خاورمیانه بر شمرده می شود،گفت: تعمیرات اساسی ۱۳واحد پالایشگاه امام خمینی (ره)، در دستور کار قرار گرفته که تاکنون ۱۲واحد آن انجام شده است و یک واحد دیگر به زودی پایان می یابد.

وی با بیان اینکه این پالایشگاه پیچیده ترین شرکت پالایشی کشور است و بخش قابل توجهی از نیازکشور به انرژی را تأمین می کند، افزود: این شرکت 90 درصد خوراک دریافتی را به صورت محصولات اصلی(بنزین، نفت گاز و گازمایع) به دولت تحویل می دهد و10 درصد باقی مانده را به محصولات ویژه ای همچون گوگرد، ATR (سوخت مورد نیاز کشتیرانی)، پروپیلن و نرمال هگزان تبدیل می کند تا درچرخه بازاریابی به فروش بر ساند و از این طریق مطالبات سهامداران را پرداخت کند.

مدیرعامل پالایشگاه امام خمینی(ره)شازند اراک با بیان اینکه بخش قابل توجهی از مسائل مربوط به این پالایشگاه ازجمله انتقال پالایشگاه از یک شرکت دولتی به غیردولتی، دریافت مطالبات از دولت و پرداخت مطالبات سهامداران، انجام تعمیرات اساسی، چگونگی تأمین تجهیزات مورد نیاز، همچنین همزمانی انجام آن با جنگ ۱۲روزه رژیم صهیونی علیه ایران با ارائه و اجرای راهکارهای مناسب و تلاش شبانه روزی کارکنان در سطوح مختلف برطرف شده است، اظهار کرد: پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند به عنوان یکی از پیشرفته ترین شرکت های پالایشی کشور ظرفیت بالایی برای توسعه دارد؛ از این رو تلاش می شود تا از ظرفیت های آن برای تولید محصولات ویژه، بیشتر استفاده شود و به سمت پروژه های زودبازده حرکت کنیم.

برنامه ریزی های بهنگام

رضا خلیلی، رئیس هیات مدیره پالایشگاه امام خمینی (ره)شازند نیز با اشاره به تکالیف پالایشگاه در قبال مردم و کشور گفت: با توجه به اینکه انجام به موقع تعمیرات اساسی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، لازم است برنامه ریزی های مناسب برای انجام به موقع و دقیق این فرایند انجام شود.به گفته وی، از آنجا که تعمیرات اساسی پالایشگاه امام خمینی (ره)شازند با جنگ تحمیلی ۱۲روزه رژیم صهیونی علیه ایران همراه بود، مجموعه مدیریت شرکت و کارکنان صدیق و متعهد آن با اتخاذ تدابیر درست توانستند با موفقیت از این بحران عبور کنند. مهندسان، متخصصان و کارکنان شرکت پالایش نفت امام خمینی (ره) شازند همگام و همدل با دیگر نیروهای دفاعی کشور در جبهه اقتصادی پالایشگاه خوش درخشیدند و موفق شدند وظایف خود را به بهترین شکل در این مجموعه بزرگ صنعتی انجام دهند.

شرکت نفت فلات قاره ایران

بومی سازی رادیاتور توربین راستون

رئیس برنامه ریزی توسعه و حمایت از ساخت داخل مدیریت تدارکات شرکت نفت فلات قاره ایران گفت: با هدف تولید بار اول و با حمایت شرکت نفت فلات قاره ایران، رادیاتور روغن توربین راستون 4000- TD از سوی یک شرکت داخلی ساخته و در نیروگاه قدیم منطقه عملیاتی خارک نصب شد. سیدمحمود طیبی گفت: فرایند خرید رادیاتور روغن توربین راستون پس از هشت مرحله استعلام گیری و دو بار صدور سفارش با مجوز انحصاری، به دلیل تحریم های ظالمانه غرب به نتیجه نرسید، زیرا تأمین کننده خارجی از تحویل این قطعه به ایران خودداری کرد.

وی گفت: با ارجاع بررسی امکان ساخت داخلی آن به این واحد و برگزاری فرایند استعلام با همکاری واحد تعمیرات توربین منطقه خارگ با شرکت های متعدد، پس از مذاکره فنی سرانجام کالای مورد تقاضا از سوی سازندگان داخلی ساخته، تحویل و تأیید شد. طیبی افزود: با توجه به اهمیت سیستم خنک کننده روغن توربین در صحت کار توربین و عمر قطعات بخش داغ آن، ماهیت کار از ریسک بسیار بالایی برخوردار بود و برای جلوگیری از ریسک ساخت با کیفیت پایین پس از بررسی های متعدد میان سازندگان خوشنام داخلی، در نهایت یک شرکت سازنده برتر در اهواز برای ساخت انتخاب شد. فرایند ساخت و تست های کارگاهی با نظارت همکاران واحد تعمیرات توربین منطقه و همکاران این اداره انجام شد و نکته قابل توجه این است که این رادیاتور دو بار ساخته شد، اما در مرحله تست کارگاهی، به دلایل فنی نمونه ساخته شده تأیید نشد و ساخت آن از سر گرفته شد که سرانجام سومین رادیاتور موفق به گذراندن مراحل تست کارگاهی شد.

بازدهی بالاتر از نمونه خارجی

رئیس برنامه ریزی توسعه و حمایت از ساخت داخل مدیریت تدارکات شرکت نفت فلات قاره ایران با بیان اینکه رادیاتور ساخته شده به لحاظ ساختار فیزیکی، طراحی و بازدهی نسبت به نمونه خارجی برتری های محسوس دارد، گفت: ازجمله تغییرات آن ارتقای سیستم تبادل حرارتی از Fin Tube به Fin Plate و افزایش سطح تبادل حرارتی است که بازدهی آن را به مراتب بالاتر برده، به طوری که حداکثرخنک کنندگی در رادیاتورهای فعلی ۱۰+ درجه سانتی گراد نسبت به دمای محیط است، اما در این رادیاتور خنک کنندگی به ۱۵+ درجه سانتی گراد رسیده است. طیبی با اشاره به اینکه در رادیاتورهای معمولی یک ورقه آلومینیومی حول یک لوله مسی قرار دارد و فرایند تبادل حرارت را انجام می دهد، اما این رادیاتورها یک ضعف عمده دارد و آن اینکه پس از مدتی گرد و غبار روی ورقه آلومینیومی نشسته که به مرور با افزایش حجم گرد و غبار، میزان تبادل حرارت رادیاتور کاسته می شود، افزود: برای جلوگیری از این مشکل در رادیاتور ساخته شده، ورقه های آلومینیومی به شکل کاملاً جدیدی طراحی و پیاده سازی شده است؛ به گونه ای که با ایجاد گردباد روی سطح خنک کننده، سبب رانش ریزجسم ها می شود و از رسوب اجسام روی خود جلوگیری می کند که این ویژگی دوام و کیفیت خنک کنندگی را در بازه زمانی افزایش می دهد.

 

شرکت ملی گاز ایران 

بهینه سازی مصرف گاز و مهار قاچاق سوخت

بورس انرژی با ایجاد بستری شفاف در حوزه گاز و فراورده های نفتی، به ابزاری کارآمد برای بهینه سازی مصرف، تأمین مالی پروژه های انرژی و مقابله با قاچاق سوخت تبدیل شده است. علی اصغر رجبی، مدیر انرژی و کربن شرکت ملی گاز ایران، نشست هم اندیشی بازار انرژی ایران به سهم بالای گاز در سبد انرژی کشور اشاره کرد و گفت: بیش از ۷۲ درصد از انرژی مصرفی ایران را گاز تشکیل می دهد و این موضوع ضرورت برنامه ریزی دقیق برای بهینه سازی مصرف و تأمین مالی پایدار را دوچندان کرده است.

وی با تأکید بر اینکه بورس انرژی بهترین و اجرایی ترین مسیر تأمین مالی در بخش انرژی است، اظهار کرد: هفته گذشته هریک مترمکعب گاز صرفه جویی شده در بخش خانگی به ارزش ۱۷ هزار تومان در قالب گواهی صرفه جویی در بورس انرژی فروخته شد. این اقدام نشان داد سازوکار بازار سرمایه می تواند به طور مستقیم در مدیریت بهینه مصرف و تأمین مالی پروژه های انرژی نقش آفرینی کند. مدیر انرژی و کربن شرکت ملی گاز ایران با اعلام اینکه با استفاده از ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر، تاکنون حدود ۸ هزار میلیارد تومان از محل صرفه جویی به شرکت ها پرداخت شده است، یادآور شد: از محل پروژه های بهینه سازی، ۸۰۰ میلیون مترمکعب گاز معادل ۱۰ هزار میلیارد تومان درآمد حاصل شده است.

کاهش 26 درصدی مصرف سوخت مایع با بهینه سازی و اقدام های کنترلی

نعمت الله نجفی، عضو هیات مدیره شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران نیز با اشاره به وضع مصرف سوخت در کشور گفت: بر اساس برنامه ریزی ها، سقف برداشت از کارت های سوخت اضطراری باید ۱۰ درصد تعیین می شد، اما در عمل این سقف رعایت نشده است.

وی اظهار کرد: با اجرای اقدام های کنترلی و بهینه سازی مصرف در حوزه نفت سفید و نفت گاز، کاهش ۲۶درصدی در میزان مصرف ثبت شده است.

عضو هیات مدیره شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران با تأکید بر نقش بورس انرژی در ایجاد شفافیت و مقابله با قاچاق سوخت تصریح کرد: امکان خرید نفت گاز آزاد در جایگاه ها باید با قیمت مبتنی بر معامله های بورس انرژی فراهم شود. همچنین بخشی از نفت سفید به صورت قاچاق وارد بازار می شود و با نفت گاز ترکیب که سبب افت کیفیت سوخت می شود. اگر خرید و فروش نفت سفید از مسیر بورس انرژی انجام شود، می توان بخش قابل توجهی از قاچاق را مهار کرد.

 

شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران

پیشرفت ۸۵ درصدی خط لوله میاندوآب - عجب شیر

مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران از پیشرفت ۸۵ درصدی خط لوله انتقال گاز میاندوآب - عجب شیر خبر داد و گفت: این خط لوله بخشی از طرح خط نهم سراسری انتقال گاز است که در قالب سه گستره میاندوآب - عجب شیر، عجب شیر - تبریز و تبریز - مرند تعریف شده است.

بهنام میرزایی با بیان اینکه بخش نخست این طرح، در گستره میاندوآب - عجب شیر به طول ۹۹ کیلومتر و با قطر ۵۶ اینچ در حال اجراست، اظهار کرد: تاکنون ۴۱ کیلومتر از عملیات جوشکاری و ۲۱ کیلومتر از لوله گذاری آن به پایان رسیده است.

وی با اشاره به برنامه زمان بندی طرح افزود: بهره برداری از این پروژه تا پایان امسال پیش بینی شده است. همچنین مناقصه گستره دوم، عجب شیر - تبریز، تا پایان امسال برگزار و پیمانکار مربوطه انتخاب می شود. مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران هدف از اجرای این پروژه را تقویت صادرات گاز ایران به ترکیه و افزایش پایداری انتقال گاز در استان های آذربایجان شرقی و غربی عنوان و تصریح کرد: هماهنگی های لازم میان شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران، منطقه ۸ عملیات انتقال گاز و شرکت گاز استان آذربایجان شرقی انجام شده تا این پروژه با حداکثر هم افزایی پیش برود.

میرزایی تأکید کرد: در چارچوب این طرح، اینترکانکشن هایی (عملیات اتصال ارتباطی) میان خط در حال احداث میاندوآب - عجب شیر و خطوط موجود در نظر گرفته شده است تا امکان پشتیبانی و تقویت شبکه گاز منطقه به شکل پایدار فراهم شود.

 

شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی

کاهش مستمر شاخص مصرف انرژی در پالایشگاه اول

رئیس اداره بهینه سازی مصرف انرژی و مدیریت کربن پالایشگاه اول با اعلام اینکه این پالایشگاه با بهره گیری از پروژه های نوآورانه در حوزه انرژی و محیط زیست، موفق به کاهش مستمر شاخص مصرف انرژی و انتشار آلاینده های کربنی شده است، گفت: این موفقیت گامی مؤثر در تحقق سیاست های کلان وزارت نفت برای توسعه پایدار به شمار می رود.

هومن حقیقی با بیان اینکه شاخص مصرف انرژی (SEC) در نتیجه پروژه های اجراشده، در پنج سال اخیر ۵درصد کاهش یافته است، اظهار کرد: همچنین با اصلاح سیستم مشعل، نصب تجهیزات کنترلی نوین و اجرای فعالیت های تعمیرات پیشگیرانه (PM) در دوره تعمیرات اساسی سال ۱۴۰۴، مصرف بخار بیش از ۱۰درصد و انتشار گازهای مشعل ۷ درصد کاهش یافته است.

وی تصریح کرد: در سال های اخیر اقدام های گسترده ای برای ارتقای بهره وری عملیاتی و کاهش اثرات زیست محیطی انجام شده که همسو با سیاست های کلان وزارت نفت در زمینه بهینه سازی انرژی و مدیریت کربن است.

بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر در برنامه های آینده

رئیس اداره بهینه سازی مصرف انرژی و مدیریت کربن پالایشگاه اول شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی در تشریح اقدام های انجام شده گفت: اجرای پروژه هایی مانند استقرار سیستم مدیریت ردپای کربن، نصب کنتورهای آب و برق در ساختمان های غیرصنعتی، نصب فلومتر در مسیر گاز سوختی توربین های گازی و تجهیز خطوط هوای فشرده، نیتروژن و بخار به فلومتر نقش مؤثری در پایش دقیق مصرف انرژی و کنترل آلاینده ها ایفا کرده است.

حقیقی با اشاره به پروژه های جاری پالایشگاه افزود: ممیزی و پایش عملکرد تله های بخار، تعویض تجهیزات معیوب، بازطراحی شبکه جمع آوری میعانات بخار در واحدهای بازیافت گوگرد و پایش وضعیت عایق های حرارتی، ازجمله اقدام های فعال در حال اجرا هستند.

وی درباره برنامه های آتی این پالایشگاه بیان کرد: برنامه ریزی برای انجام ممیزی تفصیلی انرژی بر اساس استاندارد بین المللی 50002 ISO، امکان سنجی نصب توربین تولید برق از کاهش فشار بخار (STG) و بررسی استفاده از انرژی های تجدیدپذیر برای تأمین برق ساختمان های غیرصنعتی، ازجمله پروژه های آینده است.

 

شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون

تحقق اهداف تولید

مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون از تحقق اهداف تولید در این شرکت خبر داد و گفت: افزایش تولید حاصل اقدام های ترمیمی و تعمیری در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ معادل روزانه ۱۲۷ هزار بشکه بوده که ۱۱۸ هزار بشکه آن مربوط به اقدام های ترمیمی بوده است. حسن شهرویی در نشست پیش بینی پنج ساله بهره دهی چاه های نفت و بررسی وضع تولید و توزیع نفت و گاز در این شرکت بیان کرد: نصب و راه اندازی تلمبه های چندفازی با ظرفیت ۱۶۵۰۰ بشکه در روز، تعویض شیرآلات معیوب تاج چاه بدون حضور دکل با مجموع دبی ۸۵۰۰ بشکه در روز و اجرای ۸۹ مورد عملیات تعمیر با دستگاه لوله مغزی سیار از مهم ترین دستاوردهای فنی شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون در این دوره است. وی با اشاره به اینکه ۴۲ فقره اصلاحیه فراورشی همسو با نگهداشت و افزایش تولید، بهبود کیفیت نفت و کاهش گازسوزی در تأسیسات نفت و گاز انجام شد، تصریح کرد: تعمیرات مخزن ائتلاف کننده ثقلی اهواز آسماری، نمک زدایی منصوری، واحدهای تقویت فشار گاز آسماری اهواز ۳ و ۴، بنگستان اهواز و منصوری، بخش مشترک 800 NGL و ردیف B پالایشگاه شیرین سازی، از جمله اقدام های شاخص در این حوزه بوده است. مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون با بیان اجرای ۱۳ پروژه سرمایه ای با برآورد بیش از ۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد ریال در شرکت نفت و گاز کارون بیان کرد: پروژه های دیگری نیز در مراحل تصویب و پیگیری قرار دارند. همچنین ۴۹ پروژه توسعه ای و بهسازی در حوزه های مرتبط با تولید، محیط زیست و محصورسازی اراضی نفتی تکمیل شده و به بهره برداری رسیده اند.

 

صندوق پژوهش و فناوری صنعت نفت  برنده جایزه ملی فناوری و نوآوری شد

صندوق پژوهش و فناوری صنعت نفت به عنوان صندوق پژوهش و فناوری برتر کشور انتخاب و برنده جایزه ملی فناوری و نوآوری تأمین مالی شد. آیین اختتامیه نخستین جایزه ملی تأمین مالی فناوری و نوآوری ایران و رونمایی از گزارش تأمین مالی فناوری و نوآوری سال ۱۴۰۳ با حضور جمعی از مدیران و مسئولان کشور با حضور حسین افشین، معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان رئیس جمهوری، محمد نبی شهیکی تاش، معاون فناوری وزیر علوم و اصغر نوراله زاده، رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست جمهوری برگزار شد و فعالان برتر اکوسیستم مالی نوآوری و فناوری کشور در بخش های مختلف معرفی و تقدیر شدند. در این آیین، صندوق های پژوهش و فناوری که تسهیل گران کلیدی در مسیر تجاری سازی محصولات دانش بنیان کشور و قلب تپنده حمایت های مالی و اعتباری از پروژه های فناورانه هستند، صندوق پژوهش و فناوری صنعت نفت به پاس تلاش های بی وقفه در اعتلای خدمات مالی نوآورانه در کشور، از سوی داوران و صاحب نظران این اکوسیستم بزرگ به عنوان صندوق پژوهش و فناوری برتر کشور انتخاب و برنده جایزه ملی فناوری و نوآوری تأمین مالی شد.صندوق پژوهش و فناوری صنعت نفت توانسته است نقش محوری و پررنگی در میان سایر صندوق ها در ارائه خدمات اعتباری و مالی به شرکت ها داشته باشد و با پیوند میان سرمایه با نوآوری و ارائه این خدمات نوین در اقتصاد شرکت های دانش بنیان و فناور کشور نقش آفرینی کند.

 

 

شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران

رکورد زنی در ذخیره سازی سوخت نیروگاهی

مدیرعامل شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران از کاهش سه میلیون لیتری مصرف نفت گاز در ۶ ماه گذشته خبر داد و گفت: بیش از ۳.۲ میلیارد لیتر نفت گاز در نیروگاه ها ذخیره شده که رکورد جدیدی در حوزه ذخیره سازی سوخت نیروگاهی در آستانه فصل سرد سال است.

کرامت ویس کرمی در نشست هماهنگی روابط عمومی های شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران در زمینه سوخت رسانی زمستانی بیان کرد: توسعه زیرساخت های توزیع و ذخیره سازی شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران در حال انجام، اما لازم است مدیریت مصرف با همکاری همه دستگاه ها انجام شود.

وی با اشاره به اینکه مصرف نفت گاز کشور با استفاده از مدیریت مصرف، روزانه بیش از ۳ میلیون لیتر در ۶ ماه گذشته کاهش یافته است، افزود: بیش از ۳.۲ میلیارد لیتر نفت گاز در نیروگاه ها ذخیره شده است که رکوردی تازه در حوزه ذخیره سازی سوخت نیروگاهی در آستانه فصل سرد سال است.

مدیرعامل شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران یادآور شد: در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، رکورد توزیع روزانه بیش از ۲۰۰ میلیون لیتر بنزین در میانه شعله های بی رحم آتش رژیم صهیونیستی در انبارهای نفت،  شکسته شد.

 

روابط عمومی های پخش یک حوزه عملیاتی است

مجید بوجارزاده، مدیرکل روابط عمومی وزارت نفت نیز در این نشست با تأکید بر اینکه حوزه روابط عمومی شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران حوزه ای عملیاتی است، افزود: تابستان امسال، حدود ۱۲.۵ میلیارد لیتر بنزین در کشور تولید، بارگیری و از طریق بیش از ۱۵ هزار دستگاه نفتکش و خط لوله توزیع شده که رقم بسیار قابل توجه است. 

 

عزم وزارت نفت، مانع هدررفت۷۱۱ میلیارد تومان منابع کشور شد

عزم جدی وزارت نفت در شناسایی ۵۳۰ هزار کارت سوخت غیرمجاز سبب شد از هدررفت سالانه ۴۷۴ میلیون و ۵۰۰ هزار لیتر بنزین جلوگیری شود که این اقدام افزون بر پیشگیری از هدررفت منابع سوختی، سبب پیشگیری از هدررفت سالانه بیش از ۷۱۱میلیارد تومان منابع کشور نیز شده است.

کارت های سوخت به عنوان ابزاری مهم در مدیریت مصرف سوخت و پیشگیری از سوءاستفاده های احتمالی در کشور طراحی شده اند و به صورت ویژه برای تخصیص و نظارت بر مصرف بنزین در خودروها استفاده می شوند، اما به تازگی گزارشی منتشر شده که نشان می دهد بیش از ۵۳۰ هزار کارت سوخت غیرمجاز در کشور شناسایی شده که سبب جلوگیری از هدر رفت روزانه یک میلیون و ۳۰۰ هزار لیتر بنزین می شود؛ آماری تکان دهنده که نه تنها به اقتصاد کشور آسیب می زند، بلکه سبب افزایش فشار بر منابع سوختی می شود. این کارت ها به نحوی در سیستم سوخت گیری خودروها مورد استفاده قرار می گرفتند که سبب می شد سوخت های تخصیص یافته به مصرف کننده واقعی نرسند و به صورت غیرقانونی به فروش برسند، یا در فرایند قاچاق سوخت به کار گرفته شوند که با همکاری سازمان ها و ارگان های مختلف ازجمله وزارت نفت و پلیس امنیت اقتصادی این کارت ها شناسایی شده اند.

طبق آخرین بررسی ها، هدررفت حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار لیتر بنزین در روز از طریق این کارت های سوخت غیرمجاز، نه تنها سبب کاهش منابع سوختی کشور می شود، بلکه از نظر اقتصادی نیز تبعات سنگینی به همراه دارد، به گونه ای که در محاسبات مالی، با احتساب هر لیتر بنزین با نرخ ۱۵۰۰ تومان، هدررفت روزانه بنزین معادل هزینه ای بیش از یک میلیارد و ۹۵۰ میلیون تومان است.

جلوگیری از هدررفت سالانه بیش از ۴۷۴ میلیون لیتر بنزین

هدررفت ماهانه بنزین از طریق ۵۳۰ هزار کارت سوخت غیرمجاز معادل ۳۹ میلیون لیتر است. به عبارت دیگر، کشور هر ماه حدود ۵۸.۵ میلیارد تومان هزینه سوخت هدر می دهد، همچنین اگر بخواهیم این میزان هدررفت را برای یک سال محاسبه کنیم، این رقم به حدود ۴۷۴ میلیون و ۵۰۰ هزار لیتر بنزین می رسد که معادل ۷۱۱.۷۵ میلیارد تومان در سال است. هدررفت چنین مقادیر بالای سوخت، سبب افزایش هزینه های داخلی سوخت و نیاز به واردات بیشتر می شود که این مساله به شدت می تواند فشار مالی بر دولت و منابع ارزی وارد کند. این هدررفت نه تنها به اقتصاد کشور آسیب می زند، بلکه سبب افزایش فشار بر منابع طبیعی و آسیب های زیست محیطی می شود. با انجام اقدام های مؤثر و استفاده از فناوری های نوین، می توان به بهبود وضع موجود و جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی در آینده کمک کرد.

بهبود رفاه با پیشگیری از هدررفت منابع

۷۱۱ میلیارد تومان رقمی قابل توجه است که با استفاده از آن می توان پروژه های مهمی در حوزه های بهداشت، حمل ونقل، انرژی و آموزش راه اندازی کرد. برای مثال این مبلغ برای ساخت و تجهیز حدود چهار تا هفت بیمارستان کوچک در مناطق محروم کافی است که می تواند با ارائه خدمات درمانی هزاران نفر را بهبود بخشد، همچنین می توان با این مبلغ حدود ۱۷۷ اتوبوس شهری جدید با قیمت هر دستگاه ۴ میلیارد تومان خریداری کرد که به بهبود حمل ونقل عمومی در شهرها و کاهش ترافیک کمک می کند. در زمینه انرژی می توان حدود هفت نیروگاه خورشیدی ۱۰ مگاواتی راه اندازی کرد که برق پاک برای هزاران خانه تولید و به کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی کمک می کند. افزون بر این، با این مبلغ می توان حدود ۷۱ مدرسه فنی و حرفه ای در نقاط مختلف کشور ساخت که به آموزش مهارت های تخصصی برای جوانان و کاهش نرخ بیکاری کمک خواهد کرد.

 

شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی

برداشت بیش از ۸۰ درصد گاز قابل استحصال از میدان نار

مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی با تأکید بر نقش حیاتی ایستگاه های تقویت فشار در پایداری تولید از میادین گازی گفت: بیش از ۸۰ درصد از گاز قابل استحصال میدان نار تاکنون استخراج شده است. سیدمحمود میرباقری در جمع خبرنگاران با اشاره به اهمیت ایستگاه های تقویت فشار در حفظ تولید پایدار افزود: میدان گازی نار از سال ۱۳۸۸ با راه اندازی ایستگاه تقویت فشار وارد فاز دوم تولید شد و این ایستگاه طی 6 سال گذشته نقش کلیدی در استمرار برداشت ایفا کرده است. وی با یادآوری اینکه حجم اولیه ذخایر میدان گازی نار حدود ۱۶ تریلیون فوت مکعب برآورد می شود که در ۲۰ سال نخست، حدود ۷.۵ تریلیون فوت مکعب آن به صورت طبیعی تولید شد، افزود: از سال ۱۳۸۸ تاکنون نیز با بهره گیری از ایستگاه تقویت فشار، حدود ۳.۷۵ تریلیون فوت مکعب دیگر برداشت شده است؛ به این ترتیب، تاکنون بیش از ۸۰ درصد از گاز قابل استحصال این میدان استخراج شده است.

 

ضرورت توسعه ایستگاه های تقویت فشار

مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی درباره تأمین مالی پروژه های تأسیس این ایستگاه های تقویت فشار گفت: با ورود ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره)، دو ایستگاه و یک مرکز تفکیک با سرمایه گذاری حدود ۲۸۱میلیون دلار احداث شده و هر ایستگاه بین ۶۰ تا ۷۰ میلیون دلار هزینه داشته است. میرباقری با اشاره به اینکه شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی به عنوان یکی از بزرگ ترین شرکت های تابع شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، مسئولیت بهره برداری از میادین گازی و نفتی در سه استان فارس، بوشهر و هرمزگان را به عهده دارد، گفت: میدان های تابناک، هما، شانول و سرخون نیز در نیمه دوم عمر تولید خود قرار دارند. حدود ۶۰درصد از گاز قابل استحصال این میادین تاکنون برداشت شده و نیازمند فشارافزایی و نوسازی زیرساخت ها هستند.

 

آمادگی برای تولید پایدار در زمستان

مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی با بیان اینکه در هشت ماه گذشته، بیش از ۱۸۲ هزار نفر - ساعت عملیات تعمیراتی روی خطوط و تجهیزات انجام شده و ۲۲۰ مورد عملیات روی چاه های گازی و نفتی صورت گرفته است، بیان کرد: با این اقدام ها، آمادگی کامل برای تولید حداکثری در فصل زمستان فراهم شده است. میرباقری با اشاره به دشواری های تولید در مناطق عملیاتی گفت: تولید گاز در سخت ترین نقاط کشور با بیشترین هزینه و پیچیدگی انجام می شود. همکاران ما در شرایط دشوار جغرافیایی، از جمله مناطق کوهستانی و سخت گذر، عملیات بهره برداری را با موفقیت پیش می برند.

 

شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران

تولید پلی اتیلن سنگین با کاتالیست بومی

تولید پلی اتیلن سنگین با استفاده از کاتالیست بومی 201-SAZ شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی، در پتروشیمی ایلام به ثمر رسید. در اقدامی مشترک میان شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی و شرکت پتروشیمی ایلام همسو با تجاری سازی کاتالیست بومی201-SAZ، برای نخستین بار محصول پلی اتیلن سنگین در واحد صنعتی مجتمع پتروشیمی ایلام با این کاتالیست تولید شد. این همکاری اقدامی موثر در مسیر کاهش وابستگی و خودکفایی در صنعت پتروشیمی، جلوگیری از خروج ارز و نقطه عطفی در اثبات عملکرد این دانش فنی کلیدی در محیط واقعی تولید به شمار می رود. شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در ادامه فعالیت های پژوهشی و فناورانه خود با هدف توسعه فناوری بومی، ارتقای توان داخلی و رفع وابستگی در تأمین دانش های فناورانه مورد نیاز صنایع پتروشیمی، پس از طی مراحل دست یابی به سطح فناوری (TRL)، در سال های اخیر موفق به کسب دانش فنی کاتالیست مورد استفاده در واحدهای صنعتی تولید پلی اتیلن سنگین با فرایند CX شرکت میتسوئی شده است.

تولید پلی اتیلن سنگین با استفاده از این کاتالیست بومی تحت نام تجاری  201-SAZ، از سوی شرکت پتروشیمی ایلام در مقیاس صنعتی در شهریور امسال آغاز و گرید فیلم F7000 به مدت ۹ روز با موفقیت تولید شد. از این رو، با پذیرش ریسک های احتمالی و با همکاری پتروشیمی ایلام، گام مؤثری در تجاری سازی این کاتالیست بومی برداشته شد. کاتالیست بومی 201-SAZ شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در مقایسه با کاتالیست های تجاری وارداتی مورد استفاده در پتروشیمی ایلام، از فعالیت بالاتر، عملکرد بهتر، مصرف کاتالیست کمتر و مشخصات بهتری برای پودر پلی اتیلن تولیدی برخوردار است. مقدار مصرف داخلی این کاتالیست، با در نظر گرفتن مصرف واحدهای تولید پلی اتیلن سنگین با فرایند CX شرکت میتسوئی، حدود ۱۰۰ تن در سال است که با راه اندازی طرح های در دست احداث، مقدار مصرف به ۱۶۰ تن در سال افزایش می یابد. با بومی سازی این کاتالیست و احداث واحد تولید آن، همچنین سالانه از خروج بالغ بر ۳۰ میلیون یورو ارز جلوگیری می شود. مدیران شرکت های پژوهش و فناوری پتروشیمی و پتروشیمی ایلام با ابراز خرسندی از این دستاورد، بر اهمیت تلاش های ملی در توسعه فناوری های بومی و کاهش وابستگی به واردات تأکید کردند. این دستاورد، گامی مهم برای تقویت پایداری صنایع پتروشیمی کشور و شتاب گیری گام های آینده در اجرای طرح های مشابه است.

مسئولیت پذیری بهداشت و درمان صنعت نفت در مراقبت از سالمندان تا پایان مسیر خدمت ادامه دارد
سلامت در سال های طلایی
فاطمه دهقان نیری: پینه های کوچک، لرزش های آرام و چین های ظریف، هرکدام حکایتی دارند از سال ها زحمت، بی خوابی، دلتنگی و عشقی بی چشمداشت که بر سر فرزندان باریده اند. این نشانه ها، نقشه ای از جغرافیای جسم پدران و مادران سالمند است؛ جسمی که دیگر مانند گذشته نیرومند نیست، اما حضورش امن ترین جای جهان و ستون دل هاست. سالمندی، برهه ای از زندگی است که به گفته صادق مشتری دوست، رئیس کلینیک مرکزی بهداشت و درمان صنعت نفت، می تواند شیرین ترین دوره عمر باشد، به شرط آن که تبعات و آسیب های آن شناخته و به درستی مدیریت شود. با توجه به اهمیت این دوره و ضرورت گذر سالم از آن، صنعت نفت با برگزاری دوره های آموزشی سلامت برای افراد در آستانه بازنشستگی، گام های مؤثری در جهت افزایش امید به زندگی در میان کارکنان و بازنشستگان برداشته است. صادق مشتری دوست، رئیس کلینیک مرکزی بهداشت و درمان صنعت نفت و متخصص طب سالمندی در گفت وگو با خبرنگار «مشعل» در این باره توضیح بیشتری ارائه کرده  است که در ادامه می خوانید.
الهی پیر شوی، یگانه جمله ای بود که وقتی می خواستند برای کسی دعا کنند، می گفتند و با شنیدنش، لبخندی بر لب ها می نشست، برای تداوم این لبخندها و داشتن زندگی سالم و برای اینکه محاسن سفید، مایه افتخار شود نه مایه از کارافتادگی.
 صادق مشتری دوست با اشاره به اینکه سالمندی از 65 سالگی آغاز و به سه دسته سالمند جوان، میانسال و کهنسال تقسیم می شود، افزود: براساس آخرین آمار سازمان بهزیستی، جمعیت سالمندان کشور از مرز ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر گذشته و سهم آنان به حدود ۱۴ درصد جمعیت رسیده است.
 وی گفت: به تناسب جامعه، صنعت نفت هم دارای همین میزان جمعیت سالمند است که ضرورت توجه ویژه به افرادی را که در آستانه سالمندی و بازنشستگی هستند، دو چندان کرده است؛ طوری که سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت را بر آن داشت تا با برگزاری دوره ها و کارگاه های آموزشی مختلف، شرایط زندگی را برای داشتن دوران سالمندی بهتر، به این افراد آموزش دهد. 
مشتری دوست با بیان این که سرفصل های این دوره ها، گوشزد اتفاق ها و بیماری هایی است که احتمال بروز آن برای شخص بازنشسته پیش بینی می شود، تصریح کرد: به عنوان مثال در این دوره ها به مشکلات ریوی، کبدی، قلبی و عروقی اشاره و بیان می شود که چه مشکلاتی در کمین است و چگونه باید با آنها مقابله کرد.
وی گفت: تدریس این دوره های آموزشی از سوی اساتید طب سالمندی انجام شده است و موفق شده ایم برای این سرفصل ها، در اداره آموزش وزارت نفت کد ثبت شده تا هر زمان از سوی چهار شرکت اصلی، تقاضای برگزاری این دوره ها داشتیم، بتوانیم استاد اعزام کنیم.
به گفته مشتری دوست، از شروط اصلی برگزار کردن این دوره ها، حضور همزمان همسر این افراد است که دریابد از فردای بازنشستگی، چه وضعیت جسمی و روحی برای فرد بازنشسته پیش می آید. در آخرین دوره به میزبانی شرکت ملی گاز ایران، حدود 25 خانواده بازنشسته زیر نظر 3 استاد طب سالمندی شرکت کردند که در نظرسنجی ها بسیار تشکر و اعتراف کرده بودند این موارد را نمی دانستند. 
رئیس کلینیک مرکزی بهداشت و درمان صنعت نفت تصریح کرد: هم اکنون این کدهای تدریس، در آموزش صنعت نفت وجود دارد و تمام شرکت های وابسته به این وزارتخانه، می توانند متقاضی برگزاری این دوره ها از سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت باشند و ما نیز آماده برگزاری هستیم.
بیماری های شایع در کمین سالمندان
رئیس کلینیک مرکزی بهداشت و درمان صنعت نفت، درباره بیماری های شایع دوران سالمندی، گفت: ابتلا به بیماری های قلبی یکی از شایع ترین بیماری های دوران سالمندی به شمار می رود و عضله قلب که سالیان سال وظیفه خون رسانی را به عهده داشته است، با کمترین بی توجهی دچار عارضه می شود؛ پس نیاز به تغذیه و ترمیم دارد تا این قلب خسته، دچار گرفتگی رگ ها نشود. آلزایمر و کوچک شدن مغز، بیماری کبد و کلیه و بسیاری موارد دیگر هم از جمله بیماری هایی است که در کمین افراد سالمند نشسته تا آنان را دچار ضعف عضلانی کند. 
مشتری دوست درباره بیماری آلزایمر تاکید کرد: وقتی سلول های مغز پیر می شوند یا بر اثر تصادف یا از دست دادن فرد مهمی از زندگی، دچار شوک می شوند و از بین می روند، فرد دچار فراموشی می شود؛ موضوعی که متاسفانه آمار بالایی از جمعیت سالمندان را تحت الشعاع قرار داده است. به همین دلیل به افراد سالمند توصیه می شود با مطالعه روزنامه، کتاب، قرآن، همچنین بهبود تغذیه و استفاده از مواد مغذی، این روند را به تاخیر بیندازند، زیرا هر چه از سلول های مغز بیشتر استفاده شود، سلول های جدید تولید می شود در نتیجه بیماری آلزایمر دیرتر گریبان فرد سالمند را می گیرد. 
وی افزود: در کنار بیماری های جسمانی، بیماری هایی هم هستند که روح و روان این افراد را نشانه می رود. فردی که به مدت 30 سال یا بیشتر، خود را موظف به بیدار شدن کرده و به صورت منظم آماده رفتن به محل کار می شود، به ناگاه پس از دوره بازنشستگی و با تغییر روند زندگی، دچار فشار روحی و روانی می شود. پس نیاز به آمادگی برای ورود به دنیای بازنشستگی و سالمندی دارد که در صنعت نفت، با تشکیل پرونده پزشک خانواده و معاینات دوره ای و همچنین برگزاری کلاس های آموزش سلامت برای افراد در آستانه بازنشستگی، تلاش کردیم این دوره از زندگی را کم خطرتر کنیم. 
مشتری دوست تاکید کرد: برگزاری کلاس های توجیهی و آماده سازی از ضروریات این افراد است، ضمن اینکه حتما باید از لحاظ جسمی تحت کنترل قرار گیرند تا دوره بازنشستگی و سالمندی هم طولانی و هم شیرین باشد. 
افزایش امید به زندگی با اصلاح سواد دارویی
مشتری دوست در بخش دیگری از این گفت وگو تصریح کرد: مصرف متعدد دارو در میان سالمندان به موضوعی شایع تبدیل شده و گاه فردی 10 تا 15 نوع دارو مصرف می کند و باز هم از کم خوابی خود گلایه و تقاضای دارو دارد. غافل از اینکه عامل 70 درصد افتادگی سالمندان و شکستگی دست و پا، اختلالات دارویی است که یا ضد هم هستند یا اثر خنثی کننده دارند؛ از این رو، طب سالمندی با ورود به این امر، داروها را برای این افراد تفکیک و کمک می کند که دوره سالمندی را بهتر ادامه دهند. 
به گفته وی، آماده نبودن برای ورود به دنیای سالمندی باعث می شود که تحت تاثیر داروهای زیاد دچار خمودگی و احساس ناکارآمدی شوند که همین موضوع به روح و روان و جسم آنان ضربه می زند. خوشبختانه در میان سالمندان، زنان به دلیل نقش پررنگ مادری یا همسری که دارند، بیشتر به بهبود وضعیت سلامت خود توجه دارند اما به طور کلی همه سالمندان نیاز به راهنمایی درست علمی دارند تا با هدایت های درست، دوران پس از بازنشستگی و سالمندی بهینه ای پیش رو داشته باشند. 
رئیس کلینیک مرکزی بهداشت و درمان صنعت نفت، با یادآوری اینکه اجرای طرح سلامت و معاینات دوره ای در صنعت نفت، به کمک سالمندان آمده است، تشریح کرد: در طب سالمندی،  یک تیم متشکل از متخصص قلب، تغذیه، روان شناس در این زمینه کار می کنند، شخص مراجعه کننده بررسی می شود در چه زمینه هایی ضعف دارد و به متخصص مربوط ارجاع می شود؛ البته این واحد، نیاز به تقویت دارد که با مراجعه افراد و فعال کردن پرونده سلامت خود، اجرایی می شود. استمرار برگزاری دوره های آموزشی پیش از بازنشستگی هم کمک بزرگی به آمادگی برای ورود به دوران سالمندی افراد خواهد کرد.   

 

گفت و گو با همکار بازنشسته نفتی که دوره های آموزشی  تخصصی را درصنعت نفت برگزار می کند

آموزگار تجربه ها

حمیدرضا زینلی: در روزگاری که تخصص و تجربه با پایان عمر دوره کاری افراد، غالبا در بایگانی ها به فراموشی سپرده می شوند، هنوز هستند کسانی که دست از تلاش برنداشته و دانش و تجربیات ارزشمند خود را زنده نگه داشته اند تا آن را به نسل حاضر و پس از آن عرضه دهند و صنعت نفت که همواره متکی به سرمایه های انسانی توانمند بوده است،خالی از این  ذخایر با ارزش، متعهد و تلاشگر نیست؛ سرمایه هایی که مسیر توسعه این صنعت راهبردی را هموار ساخته اند. در این میان، علی غریب دوست با 32 سال سابقه خدمت در صنعت نفت و کارنامه ای با سمت های سازمانی مختلف چهره ای برجسته است که شور وصف ناپذیری در چهره اش هویداست و امروز در کسوت یک مدرس با برگزاری دوره های آموزشی در سطوح مختلف صنعت نفت، جای پایی باز کرده است تا انتقال دهنده تجارب خود به نسل حاضر باشد. غریب دوست که از گذشته تا امروز صنعت نفت پلی ساخته است برای انتقال تجربیات، با خبرنگار «مشعل» به گفت وگو نشست و از سال های فعالیتش در صنعت نفت و دوره های آموزشی که امروز در این صنعت برگزار می کند، سخن گفت.

ضمن معرفی کامل خود بفرمایید ازچه زمانی وارد صنعت نفت شدید؟

علی غریب دوست، متولد 8 فروردین ماه  ۱۳۳۳ و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته حسابداری هستم. سال۱۳۶۴ پس از موفقیت در آزمون استخدامی، به خانواده بزرگ صنعت نفت پیوستم و کارم را در شرکت ملی گاز ایران آغاز کردم. در بیش از سه دهه خدمت نیز مسئولیت های گوناگونی به عهده داشتم.

دوره بازنشستگی خود را چگونه می گذرانید؟ این دوره برای شما چه معنایی دارد؟

این روزها بیشتر اوقاتم را صرف تدریس می کنم؛ کاری که به آن علاقه دارم و از آن لذت می برم. تدریس نیازمند اشتیاق و توانایی برقراری ارتباط با مخاطب است و خوشبختانه توانسته ام این ارتباط را برقرار کنم.

 در دوران بازنشستگی، با یادگیری مداوم و ثبت نکات برجسته  کتاب ها و منابع مختلف، تلاش کرده ام دانش خود را به دیگران منتقل کنم. این فعالیت ها باعث شناخته شدنم در سطح کشور و تبدیل شدن به چهره ای برجسته در صنعت نفت شده است. برای من بازنشستگی پایان مسیر نبود، بلکه آغاز فصل تازه ای از خدمت بود. تجربه و دانش وقتی ارزشمند است که به نسل های بعد منتقل شود، به همین دلیل پس از بازنشستگی با انگیزه در حوزه آموزش فعال بوده ام. آموزش نه تنها زندگی ام را معنا بخشیده است، بلکه دیگران نیز تأیید می کنند که راهی درست و پربار را انتخاب کرده ام.

فعالیت های آموزشی شما از چه زمانی آغاز شد و چه دستاوردهایی داشته است؟

از سال ۱۳۷۳ فعالیت آموزشی را آغاز کرده ام و در حوزه های مالی، اداری و مدیریتی، با تدریس بیش از ۷۰ سرفصل تخصصی در قالب ۶۷۰۰ دوره آموزشی، دانش و تجربه خود را در دانشگاه ها و صنایع مختلف کشور در اختیار مدیران و کارشناسان قرار داده ام. همچنین چند کتاب مهم از جمله «نظام پیشنهادات»، «تجزیه و تحلیل صورت های مالی»، «تجزیه و تحلیل بهره وری» و «صورت های مالی برای مدیران غیرمالی» تألیف کرده ام .خدمت و آموزش همیشه برای من اولویت بوده است و پس ازبازنشستگی همچنان به تربیت مدیران و کارشناسان ادامه داده ام.

ایده برگزاری دوره های آموزشی از کجا شکل گرفت و مخاطبان شما چه کسانی بودند؟

ایده برگزاری دوره های آموزشی ابتدا با تدریس چند سرفصل آغاز شد و به تدریج درخواست برای سرفصل های بیشتر شکل گرفت. با توجه به تخصصی که در حوزه مالی داشتم، هدفم همیشه انتقال مطالب به شکلی ساده و قابل درک برای مخاطبان بود، به همین خاطر هم  تلاش کردم آموزش ها را با رویه ها و تجربه ها منطبق کنم تا کاربردی و ملموس تر باشند. مخاطبان این دوره ها هم، غالبا مدیران میانی و کارشناسان ارشد با حدود ۲۰ سال سابقه کاری بودند.

این دوره ها شامل چه محتواهایی می شود؟

صنعت نفت و تنوع فعالیت در آن، ارائه سرفصل های مربوط به خود را می طلبد، بنابراین در هر شرکت زیرمجموعه این صنعت، دوره های آموزشی همسو با فعالیت های شرکت ارائه می شود. برای مثال، در دوره «تجزیه و تحلیل» محتوای آموزشی بر شاخص ها و روش های تحلیل متمرکز است تا مخاطبان بتوانند بازده سرمایه گذاری و نقاط قوت و ضعف را ارزیابی کنند. هدف اصلی در برگزاری دوره های آموزشی، افزون بر انتقال تجربیات، توانمندسازی مخاطبان برای تحلیل مسائل مالی و اقتصادی برای پاسخگویی به نیازهای واقعی و تصمیم گیری مدیران در جهت بهبود و ارتقای سازمانی در حوزه های مربوطه است.

آموزش و به روز نگه داشتن دانش کارکنان چه نقشی در پیشرفت صنعت نفت می تواند ایفا کند؟

آموزش و به روز نگه داشتن دانش کارکنان نقش بسیار مهمی دارد.نیروی انسانی پایه و اساس موفقیت در صنعت است و مدیران باید باور داشته باشند که نیروی انسانی حرف اول را می زند. آموزش ها باید در صنعت نفت اثرگذار و کاربردی باشند و تنها حضور در دوره ها یا ثبت آن در سابقه کافی نیست.

 آموزش ، زمانی اثرگذار است که مخاطب آن نیز حین برگزاری دوره ها موثر و فعال عمل کند؛ تبادل نظر داشته باشد و اثربخش ظاهر شود و در نهایت نیز یافته های آموزشی  را در فعالیت کاری خود به کار گیرد.

چه بازخوردهایی، به ویژه از نسل جوان دریافت کرده اید؟

بازخوردها از دوره ها متفاوت بوده است؛ برخی شرکت کنندگان بسیار فعال و علاقه مند بوده و برخی کمتر مشارکت داشته اند. این بازخوردها در ارزیابی ها مشخص می شود و این وظیفه شرکت های درخواست دهنده برگزاری دوره های آموزشی هستند که باید تأثیراین دوره ها را ارزیابی کنند.

یکی از ویژگی های مهم در برگزاری دوره های آموزشی، ایجاد فرصت برای تبادل نظر و تحلیل مسائل است؛ در اینگونه محافل شرکت کنندگان با بیان دیدگاه های خود، دیگران را در تجربیات خود شریک می کنند.

به نظر شما آموزش، چه پیش نیارهایی دارد و آن را  تا چه حد اثرگذار در پیشبرد فعالیت ها می دانید؟

اگر نیازسنجی ها به درستی انجام شود و برنامه ها براساس نیازهای واقعی کارکنان طراحی شوند، آموزش ها می توانند بسیار اثرگذار وکاربردی باشند.

به نظر من، مدل آموزش در آینده، ترکیبی خواهد بود؛ به این معنا که در کنار آموزش های تئوری لازم است از کارگاه های عملی و مهارتی در قالب فناوری های نوین بهره گرفته شود؛ بی شک در این فناوری های جدید، دیجیتال نیز جایگاهی دارد که برای ارتقای سازمان نباید از آن غافل ماند. موضوع دیگر اینکه همواره معتقدم آموزش باید براساس تقویم آموزشی و نیاز واقعی مخاطبان طراحی  شود تا دوره ها بیشترین اثربخشی را داشته باشند.

در پایان اگر صحبتی باقی مانده که لازم به بیان آن است، بفرمایید.

توصیه ای به کارکنان جوان صنعت نفت دارم ، اینکه نقش شما در پیشرفت سازمان بسیار مهم است؛ لازم است شما ایده ها و دیدگاه خود را مطرح کنید و پرسشگر باشید. تلاش کنید با انگیزه در فعالیت ها مشارکت داشته باشید. هر اندیشه تازه مسیر را برای رسیدن به هدف هموارمی سازد.

پشتیبانی مدیران از جوانان خلاق نیز جنبه دیگری است که باید به آن نیز توجه شود؛ این حمایت ها می تواند کلید موفقیت سازمان  باشد.

فعالیت و نوآوری جوانان نه تنها به پیشرفت برای خود شخص،  بلکه به رشد و تعالی سازمان  نیز کمک خواهد کرد.

معماران نفت با دانش می سازند؛ با عشق می آموزند

از تخته سیاه تا پالایشگاه

لیلا مهداد: 5 اکتبر، روز جهانی توست؛ روزی که زمین به پاس آسمانی ترین هنرت می درخشد؛ هنر آموختن. تو نه یک شغل که یک معجزه گری؛ دست هایت نه برای گرفتن که برای بخشیدن گشوده است. در کلاس هایت نه فقط الفبا که راه زندگی می آموزیم. وقتی تخته سیاه را با نور دانش روشن می کنی، گویی ستاره ها را بر پیشانی زمان می نویسی. هر کلمه ات، بذری است که در خاک ذهن مان می کاری و هر نگاه گرمت، آبی است که این بذرها را به درختانی تنومند بدل می کند. تو معمار روح ها هستی؛ با گچ و کلمات، نه ساختمان که انسان می سازی. آری، معلم عزیز! تو چراغ دار تاریکی هایی. روزهایی که گم شده بودیم، با نور دانایی ات راه را نشان مان دادی. وقتی اشک های شکست روی گونه هایمان غلتید، با دستان مهربانت آنها را پاک کردی و گفتی: «بلند شو، دنیا منتظر توست.» و امروز در این روز جهانی می خواهیم فریاد بزنیم؛ «سپاس! سپاس! سپاس!» سپاس برای تمام لحظاتی که صبر کردی. برای تمام لبخندهایی که در سخت ترین روزها به ما هدیه دادی. تو نه فقط یک معلم که پناهگاه آرزوهایمان بودی. روزت مبارک، ای قهرمان خاموش تاریخ!

برش اول

می نویسم؛ برای رسیدن به آرزوهایم تا آخر می جنگم

چشم که گشود با نماد شهرش خو گرفت؛ پالایشگاه آبادان. نمادی که الهام بخش او شد برای انتخاب مسیر تحصیل و حرفه اش. «محسن توسل» حالا یکی از استادان شناخته شده دانشگاه صنعت نفت است؛ مردی که علاقه اش به صنعت پالایش نفت او را ترغیب به تحصیل در این رشته کرد. تقویم که ورق خورد، فهمید که شیفته تدریس هم هست، بنابراین مدرس دانشگاه صنعت نفت شد که هم پالایش را داشت و هم شوق تدریسش را به او ارزانی می کرد: «شاید تدریس در دانشگاه صنعت نفت در واقع به نوعی ادای دین به شهر و مردمانش بود.»

هر کلاس، هر روز تدریس؛ شیرین و خاص

کلاس های «محسن توسل» باب میل دانشجویان است، چون خبری از حضور و غیاب نیست. در این کلاس ها شرط حضور، اشتیاق دانشجوست برای بهره بردن از دانش استاد: «یکی از بهترین احساساتی که یک معلم تجربه می کند، موفقیت دانشجوهاست. حسی وصف ناپذیر از شادی، شوق و غرور.» به باورش موفقیت هر دانشجو نشان از این دارد که تلاش های استاد نتیجه داده: «وقتی دانشجویی موفق می شود، استاد خود را بخشی از مسیر موفقیت او می بیند و خوشحال از اینکه درس هایش نتیجه داده. به نظرم موفقیت دانشجوها نه تنها برای من؛ بلکه برای هر معلمی در هر رشته ای ارزشمند و خاطره انگیز است.» معلمی کردن، یعنی سروکله زدن با نسلی نو که دغدغه ها و زبان خاص خودش را دارد و شاید همین خصوصیت است که هر کلاس و هر روز تدریس را برای «محسن توسل» شیرین و خاص کرده است: «وقتی وارد کلاس می شوم، تمامی دریچه های دنیا را می بندم تا  تک تک لحظات در کلاس درس همراه و همدل دانشجوها باشم. باید استاد باشید و محبت دانشجوها را مزه مزه کنید تا بفهمید وقتی از شیرین بودن کلاس های درس می گویم یعنی چه.»

تدریس مفاهیم زندگی در کنار معلمی

سال ها تجربه کنار تخته سیاه به او آموخته که تدریس، تنها ارائه دیتاهای مختص آن رشته و درس نیست و استادی تنها در این خلاصه نمی شود. به باور «محسن توسل» استادان، معلمان زندگی هم هستند: «هر استادی به تناسب دانشجوهایش تجربه ها و آموخته های بیشتری دارد و به نظرم در کنار انتقال دانشش باید از تجربیاتش هم بگوید تا مسیر روشنی را به روی زندگی تک تک دانشجوهایش باز کند. آموختن مفاهیم زندگی و نحوه برخورد با مسائل و مشکلاتش گاه مهم تر از انتقال صرف مفاهیم درسی است.» گذر عمر، سبب شده تا توصیه اش به دانشجوهایش این باشد؛ قدر جوانی را بدانید و هر روز حتی اگر شده یک کلمه یا چیز جدید یاد بگیرید: «همیشه توصیه ام به دانشجوها این است که برای رسیدن به آرزوها، باید سخت تلاش کرد.»

آموختن جنگیدن  برای آرزوها

فروتنی شاید یکی از خصوصیات معلمی است؛ زیرا «محسن توسل» این استاد کهنه کار دانشگاه صنعت نفت می گوید تا به امروز از دانشجوهایش بسیار آموخته است: «علاقه و سماجت برخی دانشجوها برای آموختن بیشتر، همیشه مشوقی برایم بوده تا تلاشم را مضاعف کنم و این برایم بسیار خوشایند است.» هرچند امروز بر این باور است که اگر به روزهای اول تدریسش در دانشگاه برگردد، خیلی راحت از کنار سختگیری هایی که داشته، می گذرد. تدریس برای او، شوق و اشتیاق محض بوده و در همه این سال ها ورق خوردن تقویم و اضافه شدن به شمع های تولدش حریف این نشده که حس جوانی را در او کمرنگ کنند: «تدریس برای جوانان سبب شده دائم حس جوانی کنم. درواقع دمخور شدن با جوانان، حس جوانی را در من زنده نگه داشته. استادان، انرژی دانشجویان را جذب می کنند و این، یکی از بهترین حس هایی است که کسی می تواند تجربه کند.» این استاد دانشگاه با سال ها تجربه معتقد است که یک انسان خوب می تواند معلم خوبی هم باشد. وقتی صحبت به این می رسد که دوست دارد روی دیوار دانشگاه چه بنویسد، می گوید: «می نویسم برای رسیدن به آرزوهایم تا آخر می جنگم.» شاید «محسن توسل» با این جمله می خواهد دانشجوهایش را ترغیب کند به جنگیدن برای آرزوهای شان.

تجهیز به فناوری های نوین ضروری است

دلسوز دانشجوها و صنعت نفت است. مردی دغدغه مند که یکی از بزرگ ترین چالش ها در آموزش صنعت نفت را بیگانه بودن برخی مفاهیم از سوی دانشجوها می داند: «وقتی دانشجو با برخی مفاهیم مختص صنعت از نزدیک آشنا نباشد، درک و توضیح آن دشوار خواهد بود.» تجربه های «محسن توسل» به او می گویند که این چالش در بسیاری از دانشگاه ها وجود دارد و نیازمند افزایش حضور دانشجوها در صنعت است: «ارائه دروس تخصصی در پالایشگاه ها، بی شک به درک بهتر مفاهیم کمک می کند.» او شبیه به همه دلسوزان مام وطن دل نگران آینده است؛ زیرا بهترین ها را برای وطن آرزومندند: «آموزش در آینده باید براساس استانداردهای جدید و فناوری های نوین باشد. نیاز به یک تحول اساسی در این زمینه احساس می شود.» باورش این است، خیلی دور نیست که آموزش از این شکل سنتی دور می شود و خود را تسلیم استانداردها و فناوری های نوین می کند. شاید برای همین است که اصرار دارد دانشجویانش در کنار تحصیل، مهارت آموز هم باشند: «هر دانشجویی که وارد صنعت نفت می شود، باید در کنار دروس نظری در کارگاه ها و دوره های تکمیلی هم شرکت کند تا ماهر شود. دانشجویان باید با نرم افزارها و استانداردهای صنعت آشنا شوند؛ زیرا اینها از ضروریات مسیری است که انتخاب کرده اند.» به باورش استاد و دانشجو باید به طور منظم در صنعت حضور داشته باشند و دوره های کارورزی و کارگاه های تکمیلی را تجربه کنند: «دعوت از مدیران صنعتی برای برگزاری سمینارها هم می تواند به دانشجویان کمک کند تا از تجربیات آنها بهره ببرند.»

  برش دوم

می نویسم؛ به دانشکده ای با بیش از 85 سال سابقه درخشان علمی، خوش آمدید

اصالتش جنوبی است، از مردمان خوب بوشهر. «عباس هلالی زاده» به اینکه کارشناسی و کارشناسی ارشد را در دانشگاه صنعت نفت پشت سر گذاشته، می بالد. در ابتدای امر اندیشه اش بر آن بوده که پس از فراغت از تحصیل به دیارش بازگردد و در آنجا به کار مشغول شود؛ اما گذر زمان و کشش درونی اش به تدریس و عشق به پیشه شریف معلمی، به همراه توصیه سه تن از استادانش، مسیر زندگی او را دگرگون می سازد و اینگونه  اقامت در اهواز را برمی گزیند و به گفته خودش، توفیق خدمت در دانشکده نفت را می یابد. «هلالی زاده» باورش بر این است که محصول نهایی و اصیل دانشگاه، فارغ التحصیلان آن است و شاید به دلیل همین نگرش بوده که وقف خدمت بودن در این مجموعه را نه تنها برای خودش مایه افتخار که آن را سرافرازی برای دانشگاه صنعت نفت می داند و از این همراهی، سرشار از حس خرسندی و رضایت است.

آموختن نظم، پشتکار، تعهد و به روز بودن

تدریس و حضور در کلاس درس برایش همواره کاری شیرین و سرشار از خاطراتی به یادماندنی بوده: «اما صادقانه بگویم که هیچ چیز به پای آن دیدارهای دوستانه و گردهمایی فارغ التحصیلان قدیمی دانشکده نمی رسد.» شاید برای همین است که تاکنون چند بار در دانشکده نفت، جمعی از همان یاران قدیم دورهم گرد آمده و در فضایی سرشار از صمیمیت، خاطرات روزهای دانشجویی را مرور کرده اند: «یادآوری آن روزهای پرشور و زیبا در مکانی که بهترین سال های جوانی مان را سپری کرده ایم، همیشه حال و هوایی شیرین و ماندگار برای انسان به ارمغان می آورد.» باورش بر این است که تدریس و انتقال دانش، اصلی ترین رسالت یک استاد به شمار می رود؛ اما وظیفه شان تنها به اینجا ختم نمی شود: «باید کوشید تا افزون بر علم، ارزش هایی مانند نظم، احساس مسئولیت، پشتکار، تعهد و به روز بودن نیز در دل و ذهن دانشجویان نهادینه شود.» به اعتقاد این استاد دانشگاه، این ارزش ها، همان آموزه هایی هستند که نه فقط در کلاس درس که در تمام زندگی همراه آنان خواهد ماند و مسیر موفقیت شان را هموارتر خواهد کرد.

کارنامه ای سرشار از تلاش و مهر

بعد از سال ها استادی، هنوز به روزهای دانشجویی می اندیشید؛ روزهایی که به باورش فرصت بودن در این محیط، گنجی یگانه و تکرارناشدنی بوده: «آن روزهای نورانی، تنها یکبار در زندگی هر فرد رقم می خورد و دیگر بازنمی گردد.» همواره توصیه اش به دانشجویانش این بوده: «به عنوان کسی که سال ها پیش، همچون شما، افتخار دانشجویی در این دانشگاه و دانشکده را داشته، توصیه می کنم از این فرصت بی نظیر، نهایت بهره را ببرید و با کارنامه ای سرشار از تلاش و مهر، از این دیار علم و تجربه فارغ التحصیل شوید.» «عباس هلالی زاده» در میان گفتن از مفاهیم تخصصی نفت، به این نکته هم اشاره می کند که کارنامه دوران دانشجویی، همچون سایه ای تا پایان عمر همراه دانشجو خواهد ماند، بنابراین از دانشجوهایش می خواهد که  بکوشند تا این صفحه از زندگی شان، چنان درخشان باشد که همواره با افتخار به آن بنگرند و یاد این روزها، لبخند بر لبان شان بنشاند.

تلاش با همه وجود در راه آموزش دانشجویان

اعتقاد «عباس هلالی زاده» بر این است که بیشترین تأثیرگذاری در زندگی هر فرد، پیش از ورود به دنیای کار، در همین سال های دانشجویی شکل می گیرد: «بی تردید، استادان دانشکده نفت، بیشترین نقش را در این مسیر برای من داشته اند. آنانی که خود را همیشه شاگرد مکتب والای شان می دانم و شاگردی آن بزرگان را برای خود مایه مباهات و افتخار می بینم. امیدوارم توانسته باشم شاگردی درخور و شایسته برای آنها بوده باشم.» او معلم خوب را کسی می داند که با همه وجود، با عشق و نظم و تعهد، در راه آموزش دانشجویان بکوشد و مسئولیت سنگین تربیت نسل آینده را با جدیت و دل سپردگی به انجام برساند. وقتی به این بخش از گفت وگو می رسیم که دوست دارید روی دیوار دانشگاه چه بنویسید، می گوید:«دانشجویان عزیز! ورودتان به این دانشکده تاریخی و پرآوازه،  این نهاد علمی با بیش از 85 سال سابقه درخشان را خوشامد می گوییم. گام های تان استوار و راهتان پر از نور باد.»

بی انگیزگی، بلای جدید دانشگاه ها

دل نگران است همچون پدری که دلش برای جوانش می تپد: «سال ها بود که فضای آموزشی با چالش خاصی دست به گریبان نبود؛ اما با تاسف باید گفت که طی سال های اخیر، شاهد کاهش انگیزه در میان دانشجویان هستیم و متاسفانه آن تلاش و پشتکار گذشته را کمتر در آنها می بینیم.» به زعم «عباس هلالی زاده» این مساله تنها به دانشگاه صنعت نفت محدود نیست: «دیدن جوانانی که در اوج سال های نشاط و امید باید پرانرژی باشند؛ اما این روزها را با بی انگیزگی طی می کنند، واقعاً دردآور و تأسف بار است.» این استاد دانشگاه صنعت نفت می گوید، آموزش، هرگز متوقف نمی شود، از این رو باید همگام با تحولات جهانی خود را به روز کند: «با توجه به پیشرفت های شگفت انگیز علم و فناوری در حوزه صنعت نفت و گاز و نیاز مبرم کشور به دانش و فناوری روز، توسعه کمی و کیفی نظام آموزشی، یک ضرورت انکارناپذیر است.»

نمی توان مستقیم به سراغ حل مسائل پیچیده صنعتی رفت

به نظر «هلالی زاده» در مقطع کارشناسی، دانشجویان باید با اصول و مفاهیم پایه به طور عمیق آشنا شوند: «نمی توان بی آنکه بنیان علمی یک رشته را بدرستی آموزش داد، مستقیم به سراغ حل مسائل پیچیده صنعتی رفت.» او به نمونه ای هم اشاره دارد: «در مهندسی نفت، اگر استاد بدون تدریس مبانی اولیه، بخواهد درباره مشکلات مخازن و راه حل های آن صحبت کند، انتقال مطلب به دانشجو تقریبا ناممکن خواهد بود. منطق آموزشی حکم می کند که ابتدا مبانی تئوری بخوبی آموزش داده شود و سپس به سراغ مسائل کاربردی و صنعتی رفت.» او از یکی از برنامه های دانشگاه صنعت نفت، برای دانشجویان کارشناسی می گوید. از اینکه دانشگاه صنعت نفت، برای دانشجویان کارشناسی، سه واحد کارآموزی تابستانی در نظر گرفته. هدف از این برنامه، آشنایی دانشجویان با محیط های صنعتی، پیوند دادن آموخته های تئوری با واقعیت های عملی و شناخت چالش های پیش روی صنعت است.

رفع نیازهای واقعی صنعت به همت دانشجوها

خودش در دوران دانشجویی، دو دوره کارآموزی بسیار مفید را در صنعت نفت گذرانده و معتقد است که این فرصت ها باید از سوی دانشگاه، دانشجو و صنعت با جدیت بیشتری پیگیری شود. این استاد دغدغه مند بیان می کند که همه دانشجویان کارشناسی، در ترم آخر، درس سه واحدی «پروژه» را برمی گزینند. هدف از این درس، آشنایی دانشجو با اصول اولیه انجام یک کار پژوهشی برای حل یک مساله صنعتی است، پیش از آنکه قدم به عرصه کار بگذارد: «در مورد دانشجویان تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکترا)، باید گفت که نیمی از زمان تحصیل آنان به انجام پایان نامه اختصاص دارد. رویه معمول این است که موضوعی کاربردی و مورد نیاز صنعت، انتخاب شده و دانشجو تحت راهنمایی یک یا دو استاد راهنما و گاهی یک مشاور صنعتی، تحقیقاتش را پیش ببرد. این مسیر، نه تنها به رشد علمی دانشجو کمک می کند؛ بلکه گامی است در مسیر رفع نیازهای واقعی صنعت کشور.» 

با افتتاح مجتمع کود شیمیایی شیراز، مسیر صنعتی تازه ای در کشور گشوده شد

از مرودشت تا صادرات جهانی

مشعل: سال ها پیش، در قلب استان فارس و در دشت های حاصلخیز مرودشت، جایی که زاگرس با آفتاب جنوب پیوند می خورد، نخستین جرقه های صنعتی در قرن14 خورشیدی زده شد؛ زمانی که صنعت و کشاورزی دست در دست هم، بذر یکی از ماندگارترین پروژه های صنعتی کشور را کاشتند. صبح جمعه، ۲۶ مهر سال ۱۳۴۲، صنعتی متولد شد که زمین های کشاورزی این دیار را به آینده ای پربار پیوند داد؛ رویدادی که نقطه عطفی در توسعه کشاورزی کشور و سرآغاز تحول بزرگ صنعت پتروشیمی ایران بود. مجتمع کود شیمیایی شیراز، بیش از 6 دهه چراغ تولید کودهای شیمیایی و توسعه صنعتی کشور را روشن نگاه داشته و با بهره گیری از فناوری های پیشرفته، توانسته نیاز زمین های کشاورزی را پاسخ دهد و زنجیره تولید مواد اولیه پتروشیمی را تقویت کند. همچنین توسعه فرایندهای نوین و رعایت استانداردهای محیط زیستی، تولید کودهای متنوع شیمیایی را در دستور کار خود قرار داده و نقشی کلیدی در رشد صنعتی، ارتقای بهره وری محصولات و تقویت زیرساخت های پتروشیمی کشور ایفا کرده است؛ از کلنگ اولیه در مرودشت تا بهره برداری های گسترده و صادرات جهانی. این مجتمع همواره نمادی از همت، دانش و خودباوری بوده است. این مسیر پر فراز و نشیب، دریچه ای روشن از تأثیرات مجتمع بر کشاورزی، صنعت و زندگی مردم منطقه ارائه می دهد و خواننده را به سفری جذاب در تاریخ و صنعت ایران دعوت می کند.

در دهه ۴۰ خورشیدی، با آغاز موج صنعتی شدن کشور، مجتمع کود شیمیایی شیراز، به عنوان نخستین واحد تولیدی صنایع پتروشیمی ایران که در سال های بعد، به شرکت پتروشیمی شیراز تبدیل شد، با موقعیتی راهبردی در مجاورت رودخانه کر و نزدیکی مرودشت، با بهره گیری از فناوری های نوین و همت متخصصان ایرانی، ورود ایران به دوران نوین پتروشیمی را نوید داد. این مجتمع تولید کود شیمیایی، در دوران فعالیت خود، شاهد فراز و نشیب های تاریخی، تحولات اقتصادی و سیاسی و توسعه پایدار صنعتی بود و با دگرگون سازی مسیر توسعه صنعتی، نقش مهمی در تأمین نیازهای داخلی و صادرات محصولات پتروشیمی ایفا کرد.

اعزام برای آموزش با تولد صنعت پتروشیمی

ایده احداث مجتمع کود شیمیایی شیراز، اواخر دهه ۳۰ در چارچوب سیاست های توسعه صنعتی کشور شکل گرفت. دولت با هدف بهره گیری از گازهای همراه نفت که تا آن زمان در مناطق نفت خیز سوزانده می شد، ایجاد صنایع شیمیایی و پتروشیمی را در دستور کار قرار داد. همزمان، نیاز روزافزون بخش کشاورزی به کودهای شیمیایی و ضرورت افزایش تولیدات داخلی، احداث چنین مجموعه ای را ضروری ساخت. شیراز به دلیل موقعیت جغرافیایی مناسب، دسترسی به گاز گچساران و نزدیکی به مناطق کشاورزی و منابع آب، برای اجرای این طرح انتخاب شد. این اقدام سرآغاز تحولی بود در مسیر صنعتی سازی و بنیان گذاری صنعت پتروشیمی ایران.۱۳ نفر از فارغ التحصیلان دانشکده فنی دانشگاه تهران سال ۱۳۳۸، برای آموزش و کارآموزی در زمینه تولید کود شیمیایی به فرانسه، ایتالیا و بلژیک اعزام شدند. این مهندسان، ضمن آشنایی با فناوری و تجهیزات روز، تجربه عملی بهره برداری و نصب واحدهای صنعتی را کسب  و پس از بازگشت به ایران، نقش مؤثری در راه اندازی کارخانه و آموزش نیروهای داخلی ایفا کردند و سهم مهمی در آغاز فعالیت موفق مجتمع کود شیمیایی فارس داشتند. برای راه اندازی کارخانه، وزارت صنایع و معادن با شرکت ملی نفت ایران همکاری کرد و مهندسان و کارشناسان با تجربه نفت، مدیریت فنی کارخانه را به عهده گرفتند.

تحول درکشاورزی و توسعه منطقه ای

عملیات احداث مجتمع کود شیمیایی شیراز که شامل واحدهای تولید آمونیاک، اوره و تأسیسات جانبی بود، سال ۱۳۳۸ آغاز شد. اجرای این پروژه، با همکاری مهندسان ایرانی و خارجی با وجود محدودیت ها و چالش های فنی به موفقیت رسید. مجتمع کود شیمیایی شیراز سال ۱۳۴۲ به بهره برداری رسید و تولید صنعتی کود شیمیایی برای نخستین بار به طور رسمی در کشور آغاز شد. راه اندازی این واحد، نقطه عطفی در توسعه صنعت پتروشیمی ایران و تأمین نیازهای کشاورزی کشور به شمار می رفت و پایه ای مطمئن برای توسعه طرح های صنعتی و ایجاد مجتمع های بزرگ تر در آینده را فراهم ساخت. اهمیت این مجتمع به حدی بود که تمبر یادبودی نیز به پاس فعالیت آن منتشر شد؛ تمبری که یادآور تلاش مهندسان و کارشناسان، آموزش نیروهای متخصص و نقش برجسته مجتمع در ارتقای بهره وری کشاورزی و توسعه منطقه و نشان دهنده تأثیر ملی و منطقه ای در مسیر خودکفایی صنعتی ایران است. کارخانه کود شیمیایی شیراز در ابتدا شامل واحدهای تولید آمونیاک، اوره، اسید نیتریک و نیترات آمونیوم، همراه با واحدهای خدمات جانبی بود. ظرفیت تولید کارخانه بتدریج افزایش یافت و محصول مازاد بر مصرف داخلی به بازارهای خارجی صادر شد. در سال اول، بخشی از تولیدات برای صادرات و مابقی به وزارت کشاورزی تحویل داده شد. با گذشت زمان، مجتمع توسعه یافت و به ستون های اصلی صنعت پتروشیمی کشور تبدیل شد. دهه ۵۰، با افزایش نیاز به کودهای شیمیایی، طرح های توسعه ای متعددی به اجرا درآمد که شامل احداث واحدهای جدید اوره و آمونیاک با فناوری های به روز اروپایی بود؛ اقدام هایی که موجب شد ظرفیت تولید سالانه چند برابر افزایش یابد و محصولات کارخانه علاوه بر تأمین نیاز داخل، به بازارهای خارجی نیز عرضه شوند. راه اندازی مجتمع کود شیمیایی شیراز، نقطه عطف کشاورزی ایران بود. برای نخستین بار، کشاورزان به کودهای شیمیایی تولید ملی دست یافتند، وابستگی به واردات کاهش و بهره وری زمین ها افزایش یافت و تولید محصولاتی مانند گندم، چغندر قند و پنبه رشد قابل توجهی داشتند. با تثبیت فعالیت مجتمع، طرح های توسعه ای برای افزایش ظرفیت و تنوع محصولات اجرا و واحدهای جدید اسید نیتریک، نیترات آمونیوم و آمونیاک مایع راه اندازی شد. محصولات کارخانه افزون بر تأمین نیاز داخلی، به بازارهای خارجی نیز صادر شدند و نقش مجتمع به عنوان ستون اصلی صنعت پتروشیمی و توسعه پایدار کشاورزی به تثبیت رسید. این مجتمع، فراتر از یک پروژه صنعتی، محرک توسعه زیرساخت های شیراز بود؛ از احداث جاده ها و واحدهای مسکونی تا ساخت مدارس و مراکز درمانی برای کارکنان و خانواده ها انجام شد.

خودکفایی پس از انقلاب و پایداری در دوران دفاع مقدس

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مجتمع کود شیمیایی شیراز توسعه و نوسازی خود را با سرعت و جدیت بیشتری ادامه داد. واحدهای آمونیاک و اوره ارتقا یافت و فازهای جدیدی راه اندازی شد تا ظرفیت تولید از۶۶۰ هزار تن در سال فراتر برود و امکان صادرات مستقیم کود اوره به کشورهای آسیایی و آفریقایی فراهم شود. این توسعه مستمر، بهره وری بالا و توجه به محیط زیست، پتروشیمی شیراز را به نمادی از خودکفایی و توسعه پایدار کشاورزی ایران تبدیل کرد.

در سال های دفاع مقدس، مجتمع کود شیمیایی شیراز با وجود شرایط جنگی و تحریم ها، کمبود انرژی و مشکلات تأمین مواد اولیه، تولید خود را متوقف نکرد. کارکنان و متخصصان با تکیه بر توان داخلی و دانش فنی، قطعات موردنیاز را در داخل کشور ساختند و روند تولید را بدون وقفه ادامه دادند. این مجتمع، ضمن تأمین نیاز کشاورزی کشور، بخشی از تولید خود را نیز در خدمت صنایع پشتیبان جبهه قرار داد و به نمادی از ایستادگی، خودباوری و تعهد به توسعه صنعتی ایران تبدیل شد.

از بازسازی تا تحول

با پایان جنگ تحمیلی، مجتمع کود شیمیایی شیراز وارد دوره بازسازی و نوسازی شد. واحدهای آسیب دیده ترمیم و تجهیزات جدید با فناوری های نوین جایگزین شدند تا تولید به ظرفیت کامل بازگردد. در ادامه، اجرای طرح های توسعه ای و استقرار سیستم های کنترل خودکار، موجب کاهش مصرف انرژی، افزایش بهره وری و ارتقای کیفیت محصولات شد و حضور گسترده تر مجتمع در بازارهای داخلی و جهانی را رقم زد. پتروشیمی شیراز با تکیه بر تجربه دوران مقاومت و بهره گیری از فناوری های روز، جایگاه خود را به عنوان یکی از پیشگامان صنعت پتروشیمی کشور تثبیت کرد و با رویکردی دانش بنیان، نوسازی واحدها، تولید کودهای سبز و اجرای طرح های زیست محیطی، گام های مؤثری در مسیر تحول صنعتی برداشت و چهره ای نو و هم سو با استانداردهای جهانی گرفت. توجه به تحقیق و توسعه (R&D) و همکاری با دانشگاه ها و مراکز علمی، جایگاه مجتمع را به عنوان یکی از قطب های علمی و فنی کشور تحکیم کرده و پرورش نیروهای متخصص و تولید دانش فنی بومی نیز نقش مهمی در خودکفایی صنعتی ایران دارد. در کنار توسعه فنی، پتروشیمی شیراز با تأکید بر مسئولیت اجتماعی، در ایجاد اشتغال پایدار، آموزش های فنی وحرفه ای و ارتقای زیرساخت های منطقه فعال است. همچنین با اجرای طرح های تصفیه پساب، بازیافت گازها و توسعه فضای سبز، به الگویی از صنعت سبز و تولید پایدار در کشور تبدیل شده است.

چشم انداز آینده

مجتمع کود شیمیایی شیراز، با بیش از 6 دهه تجربه و بهره گیری از فناوری های نوین، چشم به آینده ای روشن و تحول آفرین دوخته است. این مجموعه با نوآوری مستمر، توسعه پایدار و مدیریت هوشمند منابع، جایگاه خود را به عنوان مرکزی پیشرو در تولید کودهای شیمیایی و مواد پایه صنعتی تثبیت می کند و با تمرکز بر افزایش کارایی، خلق محصولات دوستدار محیط زیست، گسترش صادرات، توجه به مسئولیت اجتماعی و آموزش نیروی متخصص سعی دارد  به نماد صنعتی مدرن و پایدار تبدیل شودومسیر تحول، نوآوری و خودکفایی صنعتی ایران را روشن نگه دارد.

انوری با 2 نشان نقره در جوجیتسو به ایران بازگشت
عرفان انوری از ورزشکاران شرکت ملی نفت ایران در رشته جوجیتسو، دست پر از ترکیه بازگشت.
عرفان انوری که از همکاران شرکت ملی نفت و از ملی پوشان این صنعت به شمار می رود، با حضور در مسابقات جوجیتسو ترکیه موفق به کسب 2 مدال نقره و برنز در وزن 94 کیلوگرم شد تا با دریافت مجوز، اجازه حضور در مسابقات جهانی ابوظبی با لباس تیم ملی را به دست آورد.
وی با تاکید بر اینکه مسابقات جوجیتسو به صورت حرفه ای و آکادمیک در دنیا پیگیری می شود، توضیح داد: ورزشکاران ایرانی نیز برای دریافت مجوز و سهمیه حضور در مسابقات بین المللی با همراهی آکادمی خود در ایران به مسابقات رفتند تا مجوزهای لازم را دریافت کنند. مدتی است زمزمه اعزام تیم ملی ایران در این رشته ورزشی به مسابقات ابوظبی به گوش می رسد. به همین دلیل اگر قرار باشد با لباس تیم ملی در این مسابقات شرکت کنم، باید مجوزهای لازم را دریافت کرده باشم که خوشبختانه این اتفاق افتاد. در واقع مسابقات ابوظبی که بزرگترین مسابقات بی جی جی دنیا به شمار می رود، با حضور ورزشکاران کاملا حرفه ای از سراسر جهان و در سطح بسیار بالای برگزار می شود.

حذف تلخ نفت مسجدسلیمان از جام حذفی
تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان از دور رقابت های جام حذفی کنار رفت. در مرحله دوم رقابت های جام حذفی فوتبال ایران، تیم نفت مسجدسلیمان در دیداری خارج از خانه به مصاف تیم هور اسپور ارومیه رفت. این بازی در وقت های قانونی با نتیجه بدون گل به پایان رسید و کار برای تعیین تیم صعود کننده به ضربات پنالتی کشیده شد. تیم نفت مسجدسلیمان با هدایت مهدی پاشازاده با حساب ۶ بر ۷ مقابل تیم ارومیه شکست خورد و از صعود به مرحله بعد باز ماند. همچنین فولاد نوین در خانه، پذیرای تیم دنا یاسوج بود که این دیدار با حساب ۲ بر صفر به سود شاگردان ایوب والی به پایان رسید.

برگزاری مسابقه پرس سینه ویژه کارکنان نفت
مسابقات انتخابی رشته پرس سینه ویژه کارکنان شرکت ملی نفت با حضور ۲۶ ورزشکار در دو رده سنی زیر ۴۴ سال و بالای ۴۴ سال (پیشکسوتان) برگزار شد. این رقابت ها به منظور انتخاب نفرات برتر برای حضور در المپیاد ورزشی کارکنان وزارت نفت انجام شد. رضا فخری، دبیر هیات پرورش اندام، پاورلیفتینگ و قوی ترین مردان شرکت ملی نفت ایران  گفت: این مسابقات هر ساله در سطح شرکت ملی نفت ایران  برگزار می شود و امسال نیز رده پیشکسوتان در المپیاد ورزشی وزارت نفت برگزار شد. در رده سنی زیر ۴۴ سال و در وزن ۷۲ تا ۸۳ کیلوگرم به ترتیب عرفان سلطانی، جواد حسنی و مهرداد فتحی رتبه اول تا سوم را کسب کردند. در همین رده سنی و در وزن ۸۳ تا ۱۱۰ کیلوگرم به ترتیب مرتضی اکرمی با رکورد ۱۲۰ کیلوگرم، ایوب نوری و بهزاد سعیدی نیز رتبه اول تا سوم را به دست آوردند. وی ادامه داد: در رده پیشکسوتان (بالای ۴۴ سال) نیز در وزن ۶۸ تا ۸۳ کیلوگرم به ترتیب مقام اول مشترک به محمود بیانک و شاه حسینی و مقام سوم به امیر اسکندری رسید. در همین رده سنی و در وزن ۸۴ تا ۱۱۰ کیلوگرم به ترتیب فرزاد سلجوقی، عارف حمیدی و امیر رحیمی رتبه اول تا سوم را کسب کردند. نتایج این مسابقات در بایگانی امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی نفت ثبت شده و از نفرات برتر در تیم های اعزامی به مسابقات المپیاد وزارت نفت استفاده خواهد شد.  بر اساس این گزارش، در این دوره از رقابت های پرس سینه در سطح شرکت ملی نفت ایران، محمدصادق زحمتكش به عنوان ناظر، علی صفوتی و مصطفی جنتی به عنوان كمک مربی و مهرداد رشیدی به عنوان داور ارشد مسابقات، نقش مؤثری در برگزاری این دوره از مسابقات ایفا کردند.

170کوهنورد وزارت نفت بر فراز الوند
در رویدادی کم نظیر و با حضور بیش از ۱۷۰ کوهنورد از شرکت های اصلی و تابعه وزارت نفت، نخستین صعود سراسری به قله الوند در استان همدان به میزبانی امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی گاز ایران انجام می شود.
محمد عسگری، امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی گاز ایران با بیان اینکه صعود به قله الوند با هدف گرامیداشت هفته تربیت بدنی انجام می شود، درباره جزئیات این صعود گفت: تاکنون هر شرکت به صورت مستقل برنامه های کوهنوردی خود را انجام داده؛ اما این صعود که برای نخستین بار در سطح وزارت نفت و با حضور نمایندگان شرکت های اصلی و تابعه برگزار می شود، نمادی از همدلی و اتحاد خانواده بزرگ صنعت نفت است.
وی تصریح کرد: درصعود به قله الوند، کوهنوردانی از شرکت های ملی نفت ایران، پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، صنایع پتروشیمی ایران و سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت با پنج نماینده حضور دارند. همچنین از ۳۱ شرکت گاز استانی، هفت شرکت پالایشی، شرکت انتقال گاز، مهندسی و توسعه گاز و بازرگانی گاز ایران نیز سه تا پنج کوهنورد شرکت خواهند داشت.
رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی گاز ایران با بیان اینکه قله باشکوه الوند با ارتفاع ۳۵۷۰ متر، از قلل شاخص ایران است و درمیان ۱۵۰۰ قله برتر جهان قرار دارد، پوشش کامل تلفن همراه، وجود پناهگاه های مجهز و استقرار دائم تیم امداد کوهستان را از مهم ترین دلایل انتخاب این قله برای صعود برشمرد.
عسگری با بیان اینکه صعود به قله الوند ۲۴ مهرماه انجام می شود، ارتقای سلامت جسم و روان کارکنان، افزایش تعلق سازمانی و ترویج فرهنگ کار گروهی را از محورهای مهم این صعود جمعی عنوان و اظهار کرد: این صعود، فرصتی است برای تقویت روحیه همکاری، اعتماد به نفس، تصمیم گیری در شرایط دشوار و خلق تجربه های مثبت جمعی؛ تجربه ای که می تواند در محیط کار نیز الهام بخش تعامل و همدلی بیشتر باشد.
وی تاکید کرد: این صعود سراسری، فراتر از یک برنامه ورزشی، جلوه ای از نشاط، همبستگی و پویایی در میان کارکنان صنعت نفت است؛ گامی استوار از سوی خانواده بزرگ نفت که این بار نه در میدان تولید؛ بلکه بر فراز قله الوند، وحدت و توان جمعی خود را به نمایش می گذارد.

نفت زاگرس جنوبی بلندقامتان آبادان را پشت سرگذاشتند
در هفته دوم لیگ برتر بسکتبال کشور، تیم های بسکتبال نفت زاگرس جنوبی و نفت آبادان مقابل هم قرار گرفتند و زاگرس جنوبی این بازی را به نفع خود به پایان رساند. در این دیدار، تیم نفت زاگرس با نتیجه ۱۰۴ بر ۸۷ برابر آبادانی ها که تجربه سال ها حضور در لیگ برتر بسکتبال را دارند، به برتری دست یافت. در این دیدار محمد جمشیدی با ۴۱ امتیاز، ۶ پاس گل، ۵ ریباند، یک توپ ربایی و کارایی ۴۴ بهترین بازیکن زمین بود.

حضور ملی حفاری ایران در بازی های همبستگی کشورهای اسلامی
هاشمیه متقیان به عنوان ورزشکار و زهرا کرم زاده به عنوان مربی کاروان ایران، در ششمین دوره بازی های همبستگی کشورهای اسلامی به میزبانی ریاض عربستان شرکت می کنند. هاشمیه متقیان در رشته پرتاب نیزه و زهرا کرم زاده، به عنوان مربی که از کارکنان باشگاه فرهنگی - ورزشی شرکت ملی حفاری ایران هستند، در کاروان تیم ملی حضور خواهند داشت. این بازی ها 16 آبان به طور رسمی و با برگزاری مراسم افتتاحیه، آغاز می شود و 30 آبان ماه خاتمه می یابد.

اعزام دختران نفت به مسابقات بدمینتون  استعدادهای درخشان کشور
دختران ورزشکار نفت با انگیزه بالا و آمادگی کامل، برای حضور در مسابقات استعدادهای درخشان کشوردر ترکیب تیم بدمینتون استان خوزستان با مربیگری سارا فروتن از مربیان برجسته نفت اهواز عازم شهر اراک شدند. این رقابت ها که با هدف شناسایی و پرورش استعدادهای برتر ورزشی در سطح کشور انجام می شود، امسال به میزبانی استان مرکزی در شهر اراک برگزار خواهد شد. ترانه بهداروند شوشتر و فاطمه صفری، ورزشکاران اعزامی از مناطق نفت خیز جنوب، پس از گذراندن مراحل مختلف انتخابی و تمرین های فشرده، آماده اند تا نماینده ای شایسته برای شرکت نفت در این آوردگاه ملی باشند.

اولین برد نفت آبادان در هفته هشتم لیگ آزادگان
تیم فوتبال صنعت نفت آبادان در هفته هشتم لیگ یک فوتبال ایران به برد پرگل دست پیدا کرد. 
تیم فوتبال صنعت نفت آبادان در دیداری خانگی، پذیرایی تیم هوادار بود. این بازی پس از ۹۰ دقیقه تلاش دو تیم با حساب ۳ بر یک، به سود تیم فوتبال صنعت نفت آبادان به پایان رسید تا نفتی ها اولین برد خود در فصل جاری لیگ یک را جشن بگیرند. در این دیدار، رضا رضایی برای صنعت نفت در دقیقه ۲۴ گل زنی کرد؛ اما در ادامه سلمان بحرانی از روی نقطه پنالتی در دقیقه ۴۳ بازی را به تساوی کشاند. در نیمه دوم نیز محمدامین معیبدنژاد پس از ورود به زمین برای نفت گلزنی کرد و در ادامه و در دقیقه ۸۶ محسن سیفی، گل سوم صنعت نفت را به ثمر رساند تا در نهایت آبادانی ها برنده این دیدار باشند. صنعت نفت در هفت هفته گذشته به برد نرسیده بود و پیروزی مقابل هوادار، اولین سه امتیاز آبادانی ها در لیگ یک فصل جاری است.

سینما در یک نگاه

۲ فیلم جدید راهی سینما شد

فیلم های «سالن ۴» و «کج پیله» در سینماهای کشور اکران شدند. سیزدهمین جلسه شورای صنفی نمایش در سازمان سینمایی با حضور مجتبی بهزادیان، مدیر کل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم؛ مهدی کرم پور، دبیر شورای صنفی نمایش؛ مرتضی شایسته، نماینده انجمن پخش کنندگان؛ محمدرضا صابری و هادی اسماعیلی، نمایندگان انجمن سینماداران؛ اصغر نعیمی، نماینده کانون کارگردانان؛ علی میرزایی، نماینده سازمان سینمایی و مجتبی شریعت (نماینده سامانه سمفا) برگزار شد. در این جلسه مصوب شد که فیلم سینمایی «سالن ۴» به سرگروهی سینما ملت بعد از فیلم «ناجورها» با پخش هدایت فیلم و فیلم سینمایی «کج پیله» به سرگروهی پردیس سینمایی کورش بعد از فیلم «حرکت آخر» با پخش فیلمیران از ۲۳ مهر اکران شوند.

همچنین فیلم سینمایی «بچه مردم» از ۳۰ مهر به سرگروهی پردیس سینمایی فرهنگ با پخش شهر فرنگ، فیلم سینمایی «دو روز دیرتر» به سرگروهی پردیس سینمایی مگامال با پخش بهمن سبز بعد از فیلم «قسطنطنیه» و فیلم سینمایی «قرمز یواش» درسرگروه پردیس سینمایی ملت با پخش آفتاب عالم تاب بعد از فیلم «سالن ۴» روی پرده برود.

همچنین فیلم سینمایی «طهران ۵۷» به سرگروهی پردیس سینمایی آزادی با پخش خانه فیلم بعد از فیلم «شاه نقش» و فیلم سینمایی «خاتی» به سرگروهی ایران مال با پخش نیمروز فیلم بعد از فیلم «لاک پشت» و فیلم سینمایی «غریزه» در گروه آزاد با پخش عامریان فیلم از ۳۰ مهر اکران شوند.

 

اقتباسی ایرانی از فرناندو سورنتینو در فیلم کوتاه

فیلم کوتاه «تاداسانا» به کارگردانی محمد همتی با اقتباسی آزاد از داستان کوتاه «ترس های بی مورد» نوشته فرناندو سورنتینو آماده نمایش شد.

همزمان با نخستین نمایش جشنواره ای فیلم کوتاه «تاداسانا» به کارگردانی محمد همتی در بخش ویژه «کتاب و سینما» چهل ودومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران، از پوستر این فیلم رونمایی شد. این فیلم کوتاه در ژانر کمدی سیاه ساخته شده و اقتباسی آزاد از داستان کوتاه «ترس های بی مورد» نوشته فرناندو سورنتینو، نویسنده آرژانتینی با ترجمه محمدرضافرزاد است که تلاش شده در فضای ایرانی بومی سازی شود.

در خلاصه داستان «تاداسانا» آمده است: «هرکی تغییر نکنه، مضحک ترینه ... .» بازیگران این فیلم کوتاه عبارتند از: رامین سیاردشتی، نگین فیروزمنش، تینا عالی داعی، محمدرضامحمدپور، مهسا جوادی و پارسا فریدونی.

 

راهیابی فیلم «اُرُسی» به بخش مسابقه جشنواره هوف آلمان

فیلم کوتاه «اُرُسی» به کارگردانی محمد هرمزی به جشنواره بین المللی فیلم هوف آلمان راه یافت.

فیلم کوتاه «اُرُسی» به کارگردانی محمد هرمزی، محصول مشترک ایران و اسپانیا، در اولین نمایش جهانی خود، به بخش مسابقه پنجاه ونهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم هوف در کشور آلمان راه یافت. جشنواره فیلم هوف (Hof) در سال ۱۹۶۷ تأسیس شد.

 این رویداد بین المللی معتبر سینمایی، از نظر کشف استعدادهای جوان، پس از برلین، دومین جشنواره مهم فیلم در دنیای آلمانی زبان ها محسوب می شود. فیلمسازانی نظیر جیم جارموش، وین وندرس، ورنر هرتسوگ و تام تیکور از نام هایی هستند که نخستین حضور بین المللی خود را در این جشنواره تجربه کرده اند. آرزو تاج نیا، حسن عسگری، حامد برغانی، مریم شاه ولی، علیرضا رحیم زاده، الهام مختاری، گرشا میرزایی، دلاور خسرونیا، جلیل رفیعی و اکبر محمدی، در این فیلم کوتاه ایفای نقش کرده اند و پخش بین الملل اثر به عهده نگار فیلم است.

 

کامران تفتی و روایتی از جنگ 12 روزه

با پیوستن کامران تفتی به فیلم «گلوریا» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی بابک برجسته گروه بازیگران این پروژه تکمیل شد. کامران تفتی بتازگی مقابل دوربین «گلوریا» رفته و همزمان با ادامه فیلمبرداری، تدوین این اثر نیز از سوی کاوه ایمانی آغاز شده است. فیلمنامه این اثر براساس طرحی از زنده یاد علی برجسته نوشته شده و داستان آن درباره زنی جوان است که پس از شکست در ازدواج نخست خود، این بار با مردی به نام نیما که بیست سال از او بزرگ تر است ازدواج می کند. با آغاز حملات رژیم صهیونی و وقوع جنگ 12روزه، زندگی این زن، وارد مسیری تلخ و غیرمنتظره می شود. تفتی پیش تر در فیلم های «مرگ کسب و کار من است»، «رسوایی»، «پایان نامه»، «این زن حقش را می خواهد»، «ماهورا»، «تورنادو» و «شنگول و منگول» بازی کرده بود و فیلم «۲۸۸۸» به کارگردانی کیوان علیمحمدی و علی اکبر حیدری هنوز اکران نشده است. از دیگر بازیگران این فیلم می توان به بهمن دان، آشا محرابی، مهدی سلوکی، رضافیاضی، سیروس کهوری نژاد، سمیه حسینی، آرزو تاج نیا، افشین سنگ چاپ، رضا بنفشه خواه، عاطفه حبیبی، حمید خندان، عباس محبوب، نیما ساحلی، فریبا ترکاشوند، علیرضا خداوردی، پونه عبیسی، نیکا بیات، امیرخانزاده، محمدپارسا دهقان، کامران تفتی، رابیه میرزاد و محمد نیکبخت اشاره کرد.

 

جشنواره «دوگانه» در بخش مسابقه جشنواره تالین

جشنواره فیلم شب های سیاه تالین در کشوراستونی، فهرست فیلم های بخش مسابقه اصلی خود را با حضور یک فیلم ایرانی اعلام کرد.

بیست ونهمین جشنواره فیلم شب های سیاه تالین، فهرست فیلم های بخش مسابقه اصلی و بخش مسابقه فیلم اول خود را اعلام کرد که فیلم سینمایی «دوگانه» ساخته عباس نظام دوست در اولین نمایش جهانی در بخش مسابقه اصلی جشنواره به نمایش در خواهد آمد.

در خلاصه داستان فیلم «دوگانه» آمده است: «در خیابان های تهران و فراتر از مرزهای زمان، سه زندگی در مراقبه ای شاعرانه درباره عشق و فقدان در هم تنیده می شوند. در روزی بهاری، زوجی جوان از هم دور می شوند و دوباره به هم می رسند: نیما، غرق در روزمرگی های اداری و جشن شامگاهی و تارا، سرگردان در بازارها در جست وجوی لباسی تازه و مکانی برای پنهان کردن رازها. معصومه بیگی، سونیا سنجری، احسان گودرزی، پانته آحسینی، حمید پورآذری، امیدبنکدار، فرشته مصطفی، ارمغان نجفی و محمد شیروانیان بازیگران این فیلم هستند.  توزیع بین المللی این فیلم به عهده کمپانی مستقل های ایرانی است. بیست و نهمین جشنواره فیلم شب های سیاه تالین از ۷ تا ۲۳ نوامبر (۱۶ آبان تا ۲ آذر) در استونی برگزار خواهد شد.

 

پایان فیلمبرداری «استخر» سروش صحت

با پایان فیلمبرداری فیلم سینمایی «استخر» به کارگردانی سروش صحت، پسر او به عنوان آخرین بازیگر این فیلم معرفی شد.

«استخر» جدیدترین ساخته  سروش صحت به تهیه کنندگی محمد شایسته است که سورنا صحت به عنوان بازیگر در آن حضور دارد. پیش از این، امین حیایی، سحر دولتشاهی، کاظم سیاحی، پانته آ پناهی ها، علیرضاخمسه، بیژن بنفشه خواه، مجید یوسفی و مهران مدیری به عنوان بازیگران این فیلم معرفی شده بودند.

«استخر» اولین همکاری سروش صحت با پسرش سورنا صحت در یک پروژه سینمایی است. این فیلم سومین اثر بلند سینمایی سروش صحت پس از «جهان با من برقص» و «صبحانه با زرافه ها» محسوب می شود که جهانی مشابه به دو اثر قبلی این کارگردان دارد و برای حضور در چهل وچهارمین جشنواره فیلم فجر آماده خواهد شد.

 

پیشنهاد هفته

«ناتوردشت» داستانی برگرفته از واقعیت

این روزها فیلم سینمایی «ناتوردشت» به کارگردانی محمدرضاخردمندان در حال اکران است؛ فیلمی که روایتی از یک داستان واقعی درباره گم شدن یک دختر بچه را به تصویر می کشد. پیش از هرچیز باید به این مساله اشاره کرد که محمدرضا خردمندان از جمله کارگردانانی است که قهرمان داستان فیلم های خود را از نوجوانان انتخاب می کند و در بستر آن، یک داستان اجتماعی را به تصویر می کشد؛ اما این بار در «ناتوردشت» تجربه دیگری پیش روی مخاطب می گذارد؛ هرچند یک دختر بچه، شخصیتی است که داستان به دلیل گم شدن او شکل می گیرد؛ اما قرار است در کشاکش جست وجوی این دختربچه، چهره های متفاوتی از شخصیت های فیلم روایت شود.

درخلاصه داستان فیلم ناتور دشت آمده است: «من وقتی بچه بودم و چیزی می خواستم و برام نمی گرفتن، می رفتم یه گوشه قایم می شدم تا تنبیه شون کنم». درواقع فیلمنامه فیلم «ناتوردشت» با الهام از یک داستانی واقعی، به قلم سید محمدرضا خردمندان و حمید اکبری خامنه به نگارش درآمده است. آنطور که مشخص است این فیلم، ربطی به «ناطور دشت»، رمان معروف و محبوب سلینجر ندارد و تنها تشابه آن به یکسان بودن نام این دو اثر برمی گردد و داستان فیلم به یکی از اتفاق های مهم اجتماعی ایران برمی گردد؛ جایی که همه تلاش می کنند، دخترگمشده روستا را پیدا کنند که در این بین، رازهایی برملا می شود. در این فیلم، بازیگرانی چون هادی حجازی فر، میرسعید مولویان، شبنم قربانی، علی صالحی، بابک کریمی، سعید آقاخانی، علی مصفا، امیر دژاکام، اردشیر رستمی، حسین شریفی، ترنم کرمانیان و ارغوان عزیزی حضور دارند. منتقدان، نظرهای مختلفی درباره این اثر سینمایی ارائه کرده بودند که شامل فضاسازی و موسیقی آن می شد. به عنوان مثال «ناتوردشت» فیلم نماهای واید و زیباست که پر از رنگ و لعا بند؛ از تصویر هوایی مزارع گرفته تا آزاد کردن پرنده های وحشی کمیاب در یک آسمان وسیع. موسیقی دراین نماها، حضوری فعال و تماتیک دارد. در این لحظات که در زمره آرام ترین لحظات این فیلم محسوب می شوند و تماشاگر می تواند نفسی تازه کند، موسیقی نیز جریانی پررنگ تر دارد. همچنین درباره این فیلم گفته شده است: «ناپدید شدن یک شخصیت، ایده جذابی برای نگارش فیلمنامه ای سینمایی به حساب می آید؛ چرا که مصالح کافی برای خلق قصه ای پرپیچ وخم را در اختیار نویسنده قرار می دهد. درست مثل خبر گم شدن دختربچه ای به نام یسنا در روستایی از استان گلستان که پایه فیلمنامه فیلم ناتور دشت به کارگردانی محمدرضا خردمندان قرار گرفته است. خبری کوتاه و تکان دهنده که با تخیل نویسندگان فیلم درآمیخته و به قصه ای جذاب و پرتنش تبدیل شده است. به لحاظ کارگردانی هم ناتوردشت، فیلم شسته رفته ای است که قاب های کاملا سینمایی و چشم نوازی دارد. در عین حال یکدست بوده و سرشار از تعلیق است که همین موضوع، تماشاگر را تا پایان سر جای خود نگه می دارد. هادی حجازی فر و میرسعید مولویان نیز ستاره های ناتوردشت هستند که کاملا با نقش های خود جفت و جور شده و می توانند جزو نامزدهای بهترین بازیگر نقش اول باشند.

از صرفه جویی سنتی تا پایداری دیجیتال

مصرف در عصر هوشمندی

مشعل: در آینده، مدیریت مصرف دیگر به معنای صرفه جویی سنتی نیست. با گسترش فناوری های نوین مانند اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، بلاک چین و کلان داده ها، مصرف به فرایندی هوشمند، قابل اندازه گیری و قابل پیش بینی تبدیل می شود. وسایل خانگی، خودروها، سیستم های گرمایشی و حتی لباس ها به حسگرهایی مجهز می شوند که مصرف انرژی، آب، مواد غذایی و زمان را پایش و بهینه سازی می کنند.

سیستم های هوشمند قادر خواهند بود الگوهای مصرف خانوار را تحلیل و هشدارهای مصرف غیرعادی صادر کنند. همچنین پیشنهادهایی برای کاهش هزینه و افزایش بهره وری ارائه دهند. این تحول، سبک زندگی را از مصرف گرایی به مصرف سنجی سوق خواهد داد.

مصرف پایدار، ضرورت اخلاقی و زیست محیطی

با تشدید بحران های زیست محیطی مانند تغییرات اقلیمی، کمبود منابع طبیعی و آلودگی، مدیریت مصرف در آینده باید بر پایه اصول پایداری بنا شود. مصرف پایدار به معنای استفاده از منابع به گونه ای است که نیازهای نسل حاضر را بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده برای تأمین نیازهای خود برآورده کند.

مفاهیمی مانند اقتصاد چرخشی، بازیافت، کاهش ضایعات و انتخاب محصولات با ردپای کربن پایین، به بخشی از فرهنگ مصرف تبدیل خواهند شد. دولت ها، شرکت ها و شهروندان باید در جهت کاهش مصرف بی رویه و افزایش آگاهی زیست محیطی گام بردارند.

نقش هوش مصنوعی در کنترل مصرف

هوش مصنوعی در آینده نقش کلیدی در مدیریت مصرف ایفا خواهد کرد. الگوریتم های یادگیری ماشین می توانند رفتار مصرف کننده را تحلیل و الگوهای خرید، مصرف انرژی، استفاده از خدمات و حتی سبک زندگی را شناسایی کنند. بر اساس این داده ها، سیستم های هوشمند حتی می توانند پیشنهادهایی برای بهینه سازی مصرف ارائه دهند، به عنوان مثال، یک سیستم هوشمند خانگی می تواند بر اساس عادات روزانه ساکنین، زمان مناسب برای روشن کردن وسایل گرمایشی را تعیین کند، یا یخچال هوشمند می تواند مواد غذایی در حال فساد را شناسایی کند و پیشنهادهایی برای استفاده بهینه از آنها ارائه دهد.

اقتصاد دیجیتال و تغییر در الگوی خرید

در آینده، خرید و مصرف به طور فزاینده ای دیجیتال خواهد شد. پلتفرم های تجارت الکترونیک، پرداخت های بیومتریک، رمزارزها و قراردادهای هوشمند، فرایند خرید را سریع تر، شفاف تر و قابل ردیابی می کنند. این تحول، امکان تحلیل دقیق تر رفتار مصرف کننده و طراحی سیاست های مدیریت مصرف را فراهم می سازد.

همچنین با گسترش اقتصاد اشتراکی، مالکیت، جای خود را به استفاده موقت خواهد داد. افراد به جای خرید خودرو از خدمات اشتراک خودرو استفاده خواهند کرد و به جای خرید لباس، آن را اجاره می کنند. این تغییرات، مصرف را از فردمحور به جامعه محور سوق می دهد.

آموزش و فرهنگ سازی

مدیریت مصرف در آینده، تنها با ابزارهای فناورانه ممکن نیست، بلکه نیازمند تحول فرهنگی و آموزشی است. شهروندان باید از کودکی با مفاهیم مصرف مسئولانه، پایداری و تأثیر رفتارهای فردی بر محیط زیست آشنا شوند. مدارس، رسانه ها و نهادهای فرهنگی نقش مهمی در ترویج این فرهنگ ایفا خواهند کرد، برای مثال، آموزش درباره نحوه خواندن برچسب های انرژی، انتخاب محصولات با طول عمر بالا و اجتناب از خریدهای هیجانی می تواند به کاهش مصرف بی رویه کمک کند.

همچنین، ترویج سبک زندگی مینیمالیستی و ساده زیستی، به عنوان واکنشی فرهنگی به مصرف گرایی افراطی، در آینده رایج تر خواهد شد.

مدیریت مصرف در شهرهای هوشمند

شهرهای آینده با زیرساخت های هوشمند، نقش مهمی در مدیریت مصرف ایفا خواهند کرد. سیستم های حمل ونقل عمومی هوشمند، مدیریت انرژی شهری، بازیافت خودکار و پایش لحظه ای مصرف منابع، به کاهش مصرف و افزایش بهره وری کمک خواهند کرد. چراغ های خیابانی با حسگرهای حرکتی تنها در صورت حضور افراد روشن خواهند شد.

سیستم های آبیاری فضای سبز براساس رطوبت خاک و پیش بینی بارندگی تنظیم می شوند و ساختمان ها با پنل های خورشیدی و سیستم های ذخیره سازی انرژی، بخشی از مصرف خود را تأمین خواهند کرد.

چالش های اجتماعی مدیریت مصرف

با گسترش فناوری های پایش مصرف، پرسش هایی درباره حریم خصوصی، عدالت اجتماعی و مالکیت داده ها مطرح می شود. آیا دولت ها یا شرکت ها حق دارند رفتار مصرفی افراد را رصد کنند؟ آیا الگوریتم ها می توانند تصمیم گیری های مصرفی را به جای انسان انجام دهند؟ آیا مدیریت مصرف نباید با حفظ کرامت انسانی همراه باشد؟

نابرابری دیجیتال می تواند به شکاف در بهره مندی از ابزارهای مدیریت مصرف منجر شود. خانواده هایی که به اینترنت پرسرعت، تجهیزات هوشمند یا آموزش دیجیتال دسترسی ندارند، ممکن است از مزایای مصرف هوشمند محروم شوند؛ بنابراین، سیاست گذاری در این حوزه باید با رویکرد عدالت محور انجام شود.

آینده نگری برای مصرف در دهه های آینده

آینده مدیریت مصرف، وابسته به طرح های مختلفی است که بر اساس روندهای فناورانه، زیست محیطی، اقتصادی و فرهنگی شکل می گیرند. برخی از این طرح ها عبارتند از:

طرح سبز: تمرکز بر مصرف پایدار، انرژی های تجدیدپذیر و سبک زندگی زیست محیطی

طرح فناورانه: اتکای کامل به هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و داده محوری در مدیریت مصرف

طرح مشارکتی: همکاری میان دولت، بخش خصوصی و شهروندان برای طراحی الگوهای مصرف مسئولانه

طرح بحرانی: رویارویی با کمبود منابع، بحران های اقلیمی و نیاز به مدیریت اضطراری مصرف

هر یک از این طرح ها، نیازمند آمادگی، سیاست گذاری و آموزش متناسب با شرایط خود هستند. مدیریت مصرف در آینده، مفهومی چندبعدی خواهد بود.

 از خانه های هوشمند تا شهرهای پایدار، از آموزش کودکان تا طراحی الگوریتم های یادگیری ماشین، همه و همه در خدمت بهینه سازی مصرف و حفظ منابع قرار خواهند گرفت، اما این مسیر تنها با مشارکت فعال شهروندان، شفافیت نهادی و رویکردی انسانی و عدالت محور، به موفقیت خواهد رسید؛ آینده ای که باید از امروز برایش برنامه ریزی کنیم.

 

 

ﮐﻮﻓﺘﻪ ﻧﺨﻮدﭼﯽ

غذای معروف و محبوب

مشعل: غذا های سنتی زیادی را در گوشه و کنار کشور پهناورمان می توان دید که هر کدام از آنها طرفداران خاص خود را دارند؛ اما یکی از این غذاهای سنتی که هم معروف است و هم محبوب، کوفته است. این غذای اصیل ایرانی، انواع مختلفی دارد که معروف ترین آن کوفته تبریزی و محبوب ترین آن کوفته نخودچی است که این کوفته از نظر ابعاد کوچک تر از کوفته تبریزی است و بافتی نسبتا سفت دارد. کوفته ای محبوب که مختص مردم لرستان است و طرفداران زیادی دارد. حالا اگر شما هم به دنبال غذاهای سنتی هستید، دست به کار شوید و این کوفته لذیذ را درست کنید.

مواد لازم

گوشت چرخ کرده: 400 گرم

هویج رنده شده: 5 عدد

پیاز رنده شده: یک عدد

تره خرد شده: نصف پیمانه

آرد نخودچی: 4 قاشق غذاخوری

گردو خرد شده: نصف پیمانه

تخم مرغ: یک عدد

روغن: به مقدار لازم

نمک و زردچوبه: به مقدار لازم

مواد لازم  سس

 

پیاز: یک عدد

گوشت چرخ کرده: 100 گرم

تره خرد شده: یک سوم پیمانه

سرکه: یک سوم پیمانه

شکر: 3 قاشق غذاخوری

رب گوجه فرنگی: یک قاشق غذاخوری

آرد سفید: یک قاشق غذاخوری

آب: به مقدار لازم

روغن: به مقدار لازم

نمک و زردچوبه: به مقدار لازم

طرز تهیه

اﺑﺘﺪا ﮔﻮﺷﺖ، هویج، ﭘﯿﺎز، ﻧﻤﮏ و زردﭼﻮﺑﻪ را با هم ﻣﺨﻠﻮط کرده و ﮔﺮدو و ﺗﺮه ﺧرد ﺷﺪه را ﻧﯿﺰ به آن اﺿﺎﻓﻪ می کنیم. آرد ﻧﺨﻮدﭼﯽ را ﻫﻤﺮاه ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ ﺑﻪ ﻣﻮاد می افزاییم و ﺧﻮب ورز می دهیم تا کاملا با هم مخلوط شوند. از ﻣﺎﯾﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﯾﮏ ﺗﻮپ ﮐﻮﭼﮏ برمی داریم و در ﮐﻒ دﺳﺖ ﮔﺮد می کنیم. ﮐﻮﻓﺘﻪﻫﺎ را با روﻏﻦ ﺳﺮخ ﮐﺮده و ﮐﻨﺎر می گذاریم.

طرز تهیه سس کوفته

اﺑﺘﺪا ﭘﯿﺎز ﺧرد ﺷﺪه را در ﮐﻤﯽ روﻏﻦ ﺗﻔﺖ داده و ﻧﻤﮏ، زردﭼﻮﺑﻪ، ﺗﺮه و رب را هم اضافه می کنیم و با هم ﺗﻔﺖ می دهیم. آرد را اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮده و آب ﺟﻮش را داﺧﻞ ﺳﺲ می ریزیم و اجازه می دهیم تا ﺳﺲ ﻏﻠﯿﻆ و ﻣﻮاد آن ﭘﺨﺘﻪ ﺷﻮد. ﺳﺮﮐﻪ و ﺷﮑﺮ را ﺑﺮاي ﻣﺰه دار کردن (ﻣﻠﺲ) اﯾﻦ ﮐﻮﻓﺘﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮده و ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻪ ﺳﺲ ﻏﻠﯿﻆ ﺷﺪ، ﮐﻮﻓﺘﻪﻫﺎ را به آن اﺿﺎﻓﻪ کرده و ﺣﺪود ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ صبر می کنیم تا کامل بپزد. ﺑﺎﯾﺪ در پایان ﭘﺨﺖ، ﺳﺲ ﮐﻮﻓﺘﻪ رﻗﯿﻖ ﺑﺎﺷﺪ.

 

سوپ تاکو

مواد لازم

گوشت چرخ کرده: 500  گرم

پیاز: یک عدد

ادویه تاکو: یک چهارم پیمانه

کنسرو گوجه فرنگی: یک پیمانه

رب گوجه: 200 گرم

لوبیا قرمز پخته شده: یک پیمانه

ذرت: 5/1 پیمانه

پنیر پیتزا: 250 گرم

شکر: یک قاشق چای خوری

چیپس تورتیا (مثلثی): به میزان لازم

طرز تهیه

 

پیاز را خرد می کنیم و با گوشت خوب تفت می دهیم. روغن اضافه آن را جدا کرده و سپس گوجه فرنگی و رب گوجه را با ادویه تاکو به آن اضافه می کنیم و شکر را می افزاییم. اجازه می دهیم با حرارت کم پخته شود. حین پخته شدن مواد اولیه، لوبیا قرمز و ذرت را اضافه می کنیم. بعد از پخت هم سوپ خوشمزه تاکو را داخل ظرف مورد نظر می ریزیم و روی آن را با پنیر پیتزا و چیپس تورتیا تزیین می کنیم. این سوپ به دلیل دارا بودن مواد مغذی، غذای مناسبی برای روزهای سرد زمستانی محسوب می شود.

 

ژله سیب

مواد لازم

پودر ژله: یک بسته

آب جوش: یک و نیم پیمانه

وانیل: نوک قاشق چای خوری

شکر: یک قاشق

سیب: یک عدد

طرز تهیه

یک بسته پودر ژله را با هر طعمی که دوست دارید، با یک و نیم پیمانه آب جوش به روش بن ماری حل کنید. کمی وانیل و یک قاشق شکر به آن بیفزایید، سپس یک عدد سیب را پوست گرفته و به مواد اضافه کنید. گاهی سیب را زیر و رو کرده تا همه جای سیب کاملا رنگ ژله انتخابی تان را به خود بگیرد.(بهتر است در ظرف را اوایل پخت آن بگذارید) با حرارت ملایم ۲۵تا۳۰ دقیقه زمان می برد تا سیب ها کاملا رنگ ژله را به خود بگیرد و پخته شود. بعد از آماده شدن، داخل ظرف مورد نظر کمی ژله آماده بریزید و سیب ژله ای را داخل آن قرار دهید. این دسر را هم به صورت گرم و هم به صورت سرد می توان میل کرد.

 

حلوای شیر

مواد لازم

آرد: نصف پیمانه (لیوان)

شکر: نصف پیمانه

مخلوط شیر و گلاب: یک پیمانه

روغن: یک چهارم لیوان

زعفران دم کرده غلیظ: یک قاشق چای خوری

 هل: به میزان لازم

طرز تهیه

ابتدا آرد را به مدت 5 دقیقه آن هم با حرارت خیلی ملایم تفت می دهیم.سپس آرد را الک می کنیم تا یک دست شود. بعد در روغن کمی تفت می دهیم تا به رنگ طلایی درآید. سپس از روی حرارت برمی داریم و اجازه می دهیم کمی خنک شود. وقتی آرد خنک شد، شیر، شکر، هل و زعفران را به آن اضافه کرده و خوب مخلوط می کنیم. بعد آن را روی حرارت قرار می دهیم و خوب هم می زنیم تا حلوا جمع شود.حلوای آماده را در ظرف مورد نظر می ریزیم و تا زمانی که گرم است، با قیف و ماسوره به آن شکل می دهیم. (اگر حلوا سرد شود، برای شکل دادن از ماسوره بیرون نمی آید)

 

آشنایی با نان های محلی

در فرهنگ ما ایرانی ها، نان از جایگاه ویژه ای برخوردار است، به همین دلیل در مناطق مختلف کشور نان های سنتی زیادی را می توان یافت که هر کدام طعم و مزه خاصی دارند. از این رو آشنایی با انواع نان سنتی که در ایران وجود دارد، خالی از لطف نخواهد بود.

چزنک

رغو یا شله کینه، نانی سنتی و خوشمزه است که آن را روی یک تابه نچسب یا ساج می پزند. این نان سنتی بیشتر در استان های لرستان، ایلام، کرمانشاه و کردستان تهیه می شود و نام مختلفی در این شهرها دارد.

نان محلی چزنک به دلیل نیاز به مواد اولیه محدود و پخت آسان و سریع، یک میان وعده جذاب محسوب می شود. این نان به دلیل داشتن شیره خرما یا انگور بسیار مقوی است و طرفداران زیادی در مناطق مختلف دارد.

 

پاستیتسیو

یک نوع غذا یا  لازانیای یونانی است که از پاستا، سس گوشتی، بشامل و پنیر تهیه می شود. این غذا که به ذائقه ما ایرانی ها خیلی نزدیک است،  طرفداران زیادی در کشورمان دارد.