۳۰۵ میلیون مترمکعب در یک روز مصرف شد

نبض مصرف گاز در دست نیروگاه ها

آمارها نشان می دهد، از مجموع مصرف بیش از ۴ میلیارد و ۳۰۰ میلیون مترمکعب گاز طبیعی در سه بخش نیروگاه ها، صنایع عمده و مشترکان خانگی، تجاری و صنایع جزء در هفته گذشته، بیش از ۲ میلیارد مترمکعب سهم نیروگاه ها بوده که در روز دوشنبه اوج گرفته و از ۳۰۵ میلیون مترمکعب عبور کرده است.

مجموع مصرف گاز طبیعی کشور از 7 تا 13 تیر ۱۴۰۴ در سه بخش اصلی شامل نیروگاه ها، صنایع عمده و مشترکان خانگی، تجاری و صنایع جزء بیش از ۴ میلیارد و ۳۰۰ میلیون مترمکعب ثبت شده است. از این حجم بیش از ۲ میلیارد مترمکعب در بخش نیروگاه ها، بیش از یک میلیارد و ۱۲۶ میلیون مترمکعب در صنایع عمده و حدود یک میلیارد و ۱۴۰ میلیون مترمکعب در بخش خانگی، تجاری و صنایع جزء مصرف شده است.

در نخستین روز این بازه، نیروگاه ها ۳۰۱ میلیون و ۲۰۰ هزار مترمکعب گاز مصرف کردند. مقدار مصرف در صنایع عمده ۱۵۲ میلیون و ۱۶۰ هزار مترمکعب و در بخش خانگی، تجاری و صنایع جزء ۱۵۹ میلیون و ۱۶۰ هزار مترمکعب بود. در مجموع بیش از ۶۱۲ میلیون مترمکعب گاز در روز 7 تیر به این سه بخش اختصاص یافت.

در روز 8 تیر، مصرف هر سه بخش با رشد همراه بود. نیروگاه ها ۳۰۱ میلیون و ۷۱۰ هزار مترمکعب، صنایع عمده ۱۵۸ میلیون و ۷۶۰ هزار مترمکعب و مشترکان خانگی، تجاری و صنایع جزء ۱۶۹ میلیون و ۵۷۰ هزار مترمکعب گاز مصرف کردند که نشان دهنده افزایش دما و رشد مصرف برق برای تأمین نیاز سرمایشی کشور است. مجموع مصرف روزانه گاز این سه بخش در این تاریخ به بیش از ۶۳۰ میلیون مترمکعب رسید.

9تیر، اوج مصرف هفتگی گاز در بخش نیروگاهی رقم خورد؛ به طوری که بیش از ۳۰۵ میلیون مترمکعب گاز به نیروگاه ها تحویل داده شد. در همین روز صنایع عمده ۱۶۴ میلیون و ۵۵۰ هزار مترمکعب و بخش خانگی، تجاری و صنایع جزء ۱۵۵ میلیون و ۶۰۰ هزار مترمکعب گاز مصرف کردند که مجموع مصرف سه بخش در این روز، ۶۲۵ میلیون و ۵۳۰ هزار مترمکعب بود. 10 تیر، تحویل گاز به نیروگاه ها با توجه به نزدیک شدن به تعطیلات پایان هفته، با کاهش به ۲۹۲ میلیون و ۲۱۰ هزار مترمکعب رسید. صنایع عمده ۱۶۲ میلیون و ۵۰۰ هزار مترمکعب و مشترکان خانگی، تجاری و صنایع جزء ۱۶۱ میلیون و ۴۰۰ هزار مترمکعب مصرف کردند. در مجموع مصرف روزانه این سه بخش در این تاریخ ۶۱۶ میلیون و ۱۱۰ هزار مترمکعب بود.

11 تیر، تداوم کاهش مصرف در بخش نیروگاهی را شاهد بودیم که به ۲۸۱ میلیون و ۴۴۰ هزار مترمکعب رسید. صنایع عمده ۱۶۱ میلیون و ۷۶۰ هزار مترمکعب و بخش خانگی و تجاری نیز ۱۶۶ میلیون و ۹۰ هزار مترمکعب گاز دریافت کردند. مجموع مصرف این سه بخش در این روز ۶۰۹ میلیون و ۲۹۰ هزار مترمکعب بود.

در 12 تیر، روند کاهشی نیروگاه ها ادامه یافت و به ۲۷۹ میلیون و ۵۹۰ هزار مترمکعب رسید. صنایع عمده ۱۶۱ میلیون و ۵۸۰ هزار مترمکعب و بخش خانگی و تجاری ۱۶۷ میلیون و ۹۵۰ هزار مترمکعب گاز مصرف کردند. مجموع مصرف سه بخش در این روز از ۶۰۹ میلیون مترمکعب عبور کرد.

در نهایت، با مصرف ۲۷۴ میلیون و ۵۳۰ هزار مترمکعبی نیروگاه ها، ۱۶۵ میلیون و ۲۶۰ هزار مترمکعبی صنایع عمده و ۱۵۸ میلیون و ۸۸۰ هزار مترمکعبی بخش خانگی، تجاری و صنایع جزء در 13 تیر، هفته به پایان رسید. مجموع مصرف سه بخش در این روز ۵۹۸ میلیون و ۶۷۰ هزار مترمکعب گزارش شد.

بررسی داده های مصرف گاز طبیعی در این هفته نشان می دهد، نیروگاه ها با مصرفی بالا و به نسبت پایدار، همچنان بزرگ ترین مصرف کننده گاز کشور بوده اند. در مقابل بخش خانگی، تجاری و صنایع جزء نوسانات متعددی را تجربه کرده که به نظر می رسد متأثر از شرایط جوی، تعطیلات پایان هفته و رفتار مصرفی باشد. مصرف صنایع عمده نیز در محدوده ای به نسبت با ثبات، بین ۱۵۲ تا ۱۶۵ میلیون مترمکعب در نوسان بوده است.

 

دانشگاه صنعت نفت در جمع دانشگاه های اثرگذار جهان

دانشگاه صنعت نفت در تازه ترین رتبه بندی تأثیر (THE Impact Rankings) ۲۰۲۵ با کسب رتبه بالاتر از ۱۵۰۰ در سطح جهانی، در زمره دانشگاه های اثرگذار در تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل قرار گرفت. رتبه بندی تأثیر یکی از معتبرترین نظام های بین المللی ارزیابی دانشگاه هاست که با تمرکز بر ۱۷ هدف توسعه پایدار از جمله آموزش باکیفیت، انرژی پاک و مقرون به صرفه، اقدام های اقلیمی و کاهش نابرابری ها، عملکرد دانشگاه ها را در زمینه مسئولیت پذیری اجتماعی، محیط زیستی و توسعه انسانی بررسی می کند.

بر اساس این گزارش، بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ دانشگاه از ۱۳۰ کشور در این رتبه بندی شرکت کرده اند که در آن، دانشگاه «وست سیدنی» از کشور استرالیا موفق به کسب رتبه نخست جهانی شده است.

دانشگاه صنعت نفت همچنین موفق شد در سطح ملی، رتبه بیست وهشتم را در میان دانشگاه های کشور به دست آورد. این موفقیت نشان دهنده تلاش هدفمند این دانشگاه برای ایفای نقش مؤثر در توسعه پایدار، بویژه در حوزه های مرتبط با صنعت نفت و انرژی است.

محمدرضا خسروی نیکو، رئیس دانشگاه صنعت نفت با بیان اینکه حضور این دانشگاه در رتبه بندی تأثیر، نشان دهنده تعهد جدی این مجموعه به انجام مسئولیت های اجتماعی و پیوند مؤثر میان آموزش عالی و اهداف توسعه پایدار است، گفت: دانشگاه صنعت نفت با بازنگری در برنامه راهبردی خود، اقدام های موثری را در حوزه های آموزش، پژوهش، فرهنگی و اجتماعی آغاز کرده تا زمینه ارتقای جایگاه خود در رتبه بندی های بین المللی را فراهم سازد.

 

پایان تعمیرات اساسی ۱۱ سکوی پارس جنوبی

مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس گفت: در جریان جنگ ۱۲ روزه، سکوهای پارس جنوبی بدون وقفه به فعالیت خود ادامه دادند و در کنار حفظ جریان پایدار برداشت گاز، عملیات تعمیرات اساسی نیز طبق برنامه پیش رفت، به طوری که تاکنون تعمیرات اساسی ۱۱ سکو با موفقیت به پایان رسیده است.

تورج دهقانی با اشاره به اهمیت اجرای به موقع برنامه های تعمیرات اساسی برای آمادگی سکوهای فراساحلی میدان مشترک پارس جنوبی در ماه های سرد سال اظهار کرد: با عملکرد منسجم و هوشمندانه در بخش عملیات و  پشتیبانی و همکاری مجدانه دیگر بخش ها، همزمان با برداشت پایدار گاز و تأمین انرژی مورد نیاز کشور در شرایط بحرانی، اجرای تعمیرات اساسی سکوهای دریایی نیز با هیچ وقفه ای مواجه نشد و طبق برنامه پیش رفت.

وی با بیان اینکه مطابق برنامه ریزی های انجام شده، تاکنون تعمیرات اساسی ۱۱ سکوی فراساحلی میدان مشترک پارس جنوبی انجام شده است، تصریح کرد: شرکت نفت و گاز پارس با تمرکز بر استمرار برداشت گاز، در مسیر تأمین پایدار انرژی و خدمت رسانی به ملت شریف ایران از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد.مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس با تأکید بر آمادگی کامل نیروهای عملیاتی و ستادی شرکت در تحقق برنامه ها، از تلاش ها و مجاهدت های شبانه روزی کارکنان، بویژه در بخش های عملیاتی و پشتیبانی که با وجود محدودیت های پروازی با حضور مستمر خود پایداری تولید را تضمین کرده اند، قدردانی کرد.

 

آغاز پیش ثبت نام نمایشگاه ایران پلاست

پیش ثبت نام نوزدهمین نمایشگاه بین المللی ایران پلاست از سه شنبه (17تیر) آغاز می شود و به مدت ۱۵ روز ادامه دارد.

ستاد برگزاری نوزدهمین دوره نمایشگاه بین المللی ایران پلاست در اطلاعیه ای اعلام کرد: متقاضیان این دوره از نمایشگاه ایران پلاست می توانند در چهار گروه کالایی مواد اولیه، ماشین آلات، محصولات ساخته، نیمه ساخته و خدمات فنی، مالی و مهندسی، از ساعت ۱۱ سه شنبه (17 تیر) با مراجعه به سامانه ثبت نام، فرایند پیش ثبت نام خود را طی کنند.

در این اطلاعیه از متقاضیان مشارکت در این نمایشگاه خواسته شده است به چند نکته توجه داشته باشند:  پیش ثبت نام به معنی ثبت نام قطعی نیست و شرکت های مجاز به ثبت نام و جانمایی متناسب با قوانین نمایشگاه، مرحله به مرحله در سامانه نمایشگاه تأیید می شوند و می توانند فرایند ثبت نام خود را تکمیل کنند. اختصاص سالن به گروه های کالایی متناسب با سیاست گذاری های مصوب انجام می شود و هر گروه کالایی، سالن های مختص به خود را دارد.  اختصاص غرفه در سامانه ثبت نام انجام می شود و شرکت ها می توانند به صورت آنلاین در این جانمایی، شرکت کنند. با توجه به محدودیت های موجود، پاسخگویی به متقاضیان فقط به صورت آنلاین و در سامانه ثبت نام صورت می گیرد و برای طی فرایند ثبت نام، نیازی به مراجعه حضوری نیست. تنها مرجع رسمی نمایشگاه ایران پلاست سایت www.iranplast.ir است و اطلاعیه های منتشرشده در این سایت، ملاک عمل خواهد بود. نوزدهمین نمایشگاه بین المللی ایران پلاست از ۱۷ تا ۲۰ شهریور ۱۴۰۴ در محل نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار می شود.

 

ایران دومین پالایشگر بزرگ اوپک

ایران با ظرفیت پالایشی ۲ میلیون و ۲۳۷ هزار بشکه در روز و سهمی ۱۶ درصدی در اوپک، جایگاه دوم را بین کشورهای این سازمان دارد، همچنین ۲.۱ درصد از ظرفیت پالایشی جهان را به خود اختصاص داده است.

دبیرخانه سازمان کشورهای صادرکننده نفت، شصتمین نسخه بولتن آماری سالانه خود را برای سال ۲۰۲۵ میلادی، منتشر کرد. یکی از مواردی که در این بولتن به آن اشاره شده، ظرفیت پالایشی کشورهای عضو اوپک در سال گذشته میلادی (۲۰۲۴) است. بر اساس این گزارش، ظرفیت پالایشی کشورهای عضو اوپک در سال ۲۰۲۴ در مجموع روزانه ۱۴ میلیون و ۱۳۹ هزار بشکه و مجموع ظرفیت پالایشی جهان در سال گذشته میلادی ۱۰۳ میلیون و ۷۶۹ هزار بشکه در روز بوده است.

این ارقام نشان می دهد، اوپکی ها در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۳.۶ درصد از ظرفیت پالایشی جهان را در اختیار داشته اند. ظرفیت پالایشی جهان نسبت به سال قبل یک درصد رشد کرده و ظرفیت پالایشی اوپک نیم درصد افزایش یافته است.

در میان اعضای اوپک؛ اما عربستان بیشترین ظرفیت پالایشی را به خود اختصاص داده و با ظرفیت ۳ میلیون و ۲۹۱ هزار بشکه در روز، بیش از ۲۳ درصد از ظرفیت اوپک را در اختیار دارد. بعد از عربستان، ایران با ظرفیت پالایشی ۲ میلیون و ۲۳۷ هزار بشکه در روز و سهمی حدود ۱۶ درصد در جایگاه دوم قرار گرفته، همچنین ۲.۱ درصد از ظرفیت پالایشی جهان را به خود اختصاص داده است.

جایگاه دوم ایران از آن نظر اهمیت دارد که ایران در تولید نفت در اوپک، بعد از عربستان و عراق سوم است؛ اما به دلیل تکمیل زنجیره ارزش در صنعت پالایش، حدود ۶۹ درصد از نفت تولیدی ایرا، در پالایشگاه های کشور به فراورده های ارزشمند نفتی تبدیل می شود که افزون بر جلوگیری از خام فروشی، تأمین نیاز داخلی را نیز میسر کرده است. این در حالی است که این سهم برای عربستان ۳۹ درصد و در عراق کمی بیش از ۳۰ درصد است.

پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد زنده ترین نماد ایستادگی در دل کویر است

سرسبز در غبار

اینجا مردان با اراده انرژی پاک را از دل خاک سخت بیرون می کشند

مهناز محمدی:  در دل کویر سوزان خراسان رضوی، جایی که آفتاب، بی امان بر زمین می تابد، بادهای گرم، شنزارها را درمی نوردد، آفتاب سوزان با سازه ها و تاسیسات عظیم گاز درآمیخته می شود و جوانه های مقاومت سر از خاک برمی آورند. اینجا، پالایشگاه شهید هاشمی نژاد است؛ پالایشگاهی در شهرستان سرخس؛ نقطه ای بسیار دور و جایی با شرایط آب و هوایی نسبتا نامناسب و غبار آلود از حمله ریزگردها که مردمانش، آهن را با اراده گداخته اند و از دل زمین سختش، انرژی پاک، بیرون می کشند. اینجا نه تنها ماشین آلات؛ بلکه انسان ها، با اراده ای پولادین، پایدارترین حلقه زنجیره انرژی ایران را می سازند و مردانش با دستانی پینه بسته ،ترش ترین گازهای مخازن زیرزمین را به انرژی پاک بدل می کنند. نه از گرمای طاقت فرسای تابستان هراس دارند، نه از سرمای استخوان سوز زمستان و نه گرد و غبار ریزگردها؛ هیچ سختی را بر خود کارگر نمی دانند؛ زیرا که فرزند کویرند. گزارش پیش رو، نگاهی دارد به زندگی حرفه ای گمنامان بی ادعایی از این دیار که در دل سازه های عظیم پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد، دست های پرتوانشان را به هم داده اند تا ترش ترین گاز ایران را در این پالایشگاه با قدمت شیرین سازند.اینان قلبشان برای ایران می تپد و هدفشان سربلندی صنعت نفت ایران است.

پالایشگاه شهید هاشمی نژاد با آن سازه های غول پیکر فلزی و شبکه های پیچیده لوله کشی، همچون شهری صنعتی درمنطقه ای محروم خودنمایی می کند. صدای ماشین آلات، فضایی پویا اما پرتنش را ایجاد کرده است. برج های تقطیر با ارتفاعی چشمگیر، آسمان آبی را خط خطی و جرثقیل های عظیم، قطعات چندتنی را با دقتی میلی متری جابه جا می کنند. اینجا، هر قطعه از تجهیزات، حکم عضوی از بدن را دارد که مهندسان مانند پزشکان متخصص، سلامت آن را تضمین می کنند.

گمنام از شهری گمنام

  ناصر نوذری، رئیس تعمیرات اساسی و نوسازی پالایشگاه شهید هاشمی نژاد که ۲4 سال است در این محیط صنعتی فعالیت می کند، یکی از همین جوانه های مقاوم کویر است. او که در شهر کوچک کاخک شهرستان گناباد ریشه دارد، می داند که رویش در این سرزمین به چه معناست: «ما با کمبودها بزرگ شده ایم؛ اما همین کمبودها به ما یاد داده که چگونه از هیچ، همه چیز بسازیم.» پالایشگاه خانگیران، این نگین صنعتی در دل کویر، گواهی زنده بر این ادعاست.»

در گوشه ای از جنوب خراسان، جایی که حتی نامش برای بسیاری ناشناخته است، شهری کوچک به نام «کاخک» وجود دارد. شاید نقشه نگاران هم بسادگی از کنار این نام عبور کنند؛ اما امروز این نام با مردی گره خورده که ۲4 سال است در پالایشگاه گازی شهید هاشمی نژاد نقشی تعیین کننده دارد.

«کاخک؟ کجاست آن؟» این اولین پرسشی است که با شنیدن نام زادگاه ناصر نوذری به ذهن می رسد: «شهری کوچک در شهرستان گناباد که نه در رسانه ها نامی از آن می آید و نه در کتاب های جغرافیا دیده می شود.» اما همین شهر گمنام، مردی را پرورش داده که امروز از اصلی ترین ستون های پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد است. نوذری با لبخندی که غرور زادگاهش در آن موج می زند، می گوید: «ما کاخکی ها یاد گرفته ایم که مهم نیست چقدر کوچک باشی، مهم این است که چقدر بزرگ فکر کنی.» شاید همین فلسفه باعث شده پسری از دیار گمنام کاخک، امروز به یکی از کلیدی ترین چهره های پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد تبدیل شود.

از مدرسه های کوچک تا دانشگاه های بزرگ

رئیس تعمیرات اساسی و نوسازی پالایشگاه شهید هاشمی نژاد می گوید: «مسیر زندگی ام از همان مدارس ساده کاخک شروع شد، جایی که حتی امکانات اولیه تحصیل هم محدود بود.» ما در کاخک با کمترین امکانات بزرگ شده ایم؛ اما همین شرایط سخت به ما آموخت که برای کسب هر موفقیتی، باید چند برابر تلاش کرد. سال 80 با آزمون وارد این پالایشگاه شدم و شروع به کار کردم و تا الان 24 سال است که در این پالایشگاه خدمت می کنم.

سال 79 وضعیت پالایشگاه شهید هاشمی نژاد، به گونه ای بود که باید برای اشتغال یک سری مراحل را طی می کردیم. پالایشگاه در رشته مکانیک به 15 نفر نیاز داشت که ما خوشبختانه از طریق آزمون وارد این پالایشگاه شدیم. وقتی به محیط صنعتی وارد می شوید، موضوع داشته های علمی، 10درصد یا حتی کمتر کارایی دارد. لازم است که داشته های علمی و آکادمیک اینجا صیقل داده و به نوعی چکش کاری شود تا بتوان از آن توانمندی در مسیر انجام کار صنعتی استفاده کرد.»

 نوذری ادامه می دهد: « کار باید از بخش پایین واحد شروع شود. به نظر من چند سال اول، فرصت بسیار خوبی برای آشنایی با ماهیت فیزیکی کار است. کم کم که با محیط کار آشنا شدید، بحث های فنی را یاد می گیرید و اینجاست که داده های علمی کارآمد می شود. اگر بخواهید یکباره در مدارج بالاتر قرار بگیرید، نتیجه خوبی نصیب سیستم، سازمان و فرد نمی شود. من پله پله بالا آمدم و به این سمت رسیدم.»

روزهای دلتنگی

  نوذری، کارشناس ارشد مکانیک رشته تبدیل انرژی است و دو فرزند دارد: «یک دختر که در رشته کامپیوتر تحصیل می کند و یک پسر که سال پنجم دبستان است.» از او درباره وضعیت اسکانش می پرسم که می گوید: «اینجا 2 نوع اسکان و اشتغال داریم. یکی روز کاری و شب کاری با 4 روز استراحت و یک حالت هم که دائم روز کار است و پنجشنبه و جمعه استراحت دارد. عمدتا با توجه به نوع کار، در دوسوم ایام سال، روزهای پنجشنبه و گاه جمعه هم سرکار هستیم. منزل من در شهر سرخس است و با خانواده در این شهر زندگی می کنم.»

 سرخس، شمال شرقی ترین شهر ایران است و در نزدیکی مرز ترکمنستان قرار دارد. در واقع این شهر، آخرین شهر در آن منطقه جغرافیایی ایران عزیز است که بیش از 42 هزار نفر جمعیت دارد. شهری کوچک که تقریبا از هیچ جاذبه ای برخوردار نیست.

وقتی از نوذری درباره تعامل خانواده با کار او می پرسم، می گوید: «کار عملیاتی شرایط ویژه ای دارد ؛ ما تقریبا 9 تا 11 ساعت از شبانه روز را در محیط کار هستیم، به عبارت دیگر بیش از آنکه در محیط خانواده باشیم، در محیط کار حضور داریم. این موضوع خیلی سخت است. بخشی از هزینه این موضوع را خانواده و بخشی را هم باید خودمان چند برابر پرداخت کنیم. منظور، هزینه مادی نیست؛ بلکه از لحاظ روحی و روانی عرض می کنم. سختی کار در محیط عملیاتی اجتناب ناپذیر است، از این رو سعی می کنیم با آن کنار بیاییم؛ هرچند که سخت است و برای خانواده ها سخت تر.»

او که همسرش فرهنگی است، ادامه می دهد: «به همکاران تازه استخدام شده می گویم که یک سرگرمی برای خانواده شان ایجاد کنند. اگر کسی همسرش خانه دار باشد و سراغ فعالیت اجتماعی نرود، قطعا بعد از 2 سال همسرش اینجا را ترک خواهد کرد و خودش باید به دور از خانواده در این شهر زندگی کند. بیشتر کارکنان اینجا همسران شان فرهنگی هستند. اگر اینگونه نباشد، نمی توانند خانواده را بیشتر از 2 سال اینجا نگه دارند.»

برنامه بعد از بازنشستگی

رئیس تعمیرات اساسی و نوسازی پالایشگاه شهید هاشمی نژاد ادامه می دهد: «در محیط پالایشگاه، خیلی درگیر کار می شوید، از این رو کسانی که اینجا کار می کنند، از توان و تخصص بالایی برخوردارند؛ اما متاسفانه وقتی بازنشسته می شوند، هرگز نمی توانند در این محیط قرار گیرند. خیلی از شرکت های پیمانکاری به دنبال این افراد هستند؛ اما بیشتر آنها سراغ شغل هایی با استرس پایین تر می روند، تنها به این دلیل که سرگرم باشند. من هنوز برای بازنشستگی برنامه ای در نظر نگرفته ام؛ اما تمایلی هم ندارم که بعد از بازنشستگی به این محیط با استرس بالا بیایم.»

راه اندازی ایمن واحدها

اما کویر، همیشه مهربان نیست. روزهایی که حوادث، جان همکاران را تهدید و دوری از خانواده در سرخس، دلتنگی ها را بیشتر می کرد، خاطراتی را در ذهن نوذری شکل داده است. وقتی از او درباره خاطراتش می پرسم، می گوید: «خاطرات خوب و بد زیاد است. از بهترین خاطراتی که در ذهنم باقی مانده، مربوط به زمانی است که واحدی را از سرویس خارج می کنیم و گاز به خط تزریق و تلاطمی در خط لوله خالی از گاز ایجاد می شود. صدای این تلاطم برایم خیلی دلنشین است؛ زیرا نشان می دهد که کار به سلامت انجام شده و نتیجه داده است. یکی دیگر از خاطرات خوب من، مربوط به راه اندازی ایمن واحدهاست. در کل می توانم بگویم وقتی تعمیراتی بدون حادثه صورت می گیرد، خاطره ای خوب در ذهن ثبت می شود. خاطرات بد هم مربوط به چالش های به وجوده آمده است که خاطرات بدی را در ذهن رقم می زند.»

تجربه؛ گنجی با ارزش

در محیط پالایشگاه، افراد باتجربه، براحتی تجربیات خود را انتقال می دهند و در واقع به یک فرهنگ تبدیل شده است.

درباره ورود نیروی جدید هم باید بگویم، بعد از ارزیابی یکی، دو ماهه از کار و آنالیز توان جسمی و فنی، کوشش و مسئولیت پذیری مشخص می شود که این فرد باید در کدام قسمت به کار گرفته شود؛ البته برای کار در واحد ما، نیروی تازه وارد باید 2 سال در سایت عملیاتی فعالیت کرده باشد. از این رو در سال های بعد، این فرد می تواند در جلسات فنی کار را بخوبی تجزیه و تحلیل کند.

ما در اینجا، آموزش رودررو نداریم؛ بلکه مسیر را به آنها نشان می دهیم و خودشان باید کار را ارزیابی کنند و بسته به توانمندی کارکنان، خوراک کاری شان را کم و زیاد می کنیم. در این واحد 30 نفر مشغول به فعالیت هستند و در زمان تعمیرات اساسی نیز از حضور پیمانکار استفاده می کنیم.

نوذری تأکید می کند: «تجربه، مانند گنجی است که باید به نسل بعد سپرده شود.» مهندسان ارشد، نیروهای جدید را به مدت ۲ سال در بخش های مختلف می چرخانند تا «بوی کار» را حس کنند، به عبارت دیگر، آموزش های رسمی جای خود را به یادگیری عملی در کنار دستگاه ها می دهد.

خودکفایی؛ غرور ملی

پالایشگاه شهید هاشمی نژاد که روزی وابسته به قطعات خارجی بود، در سال 1362 و از سوی مقام معظم رهبری که در آن سال رئیس جمهور ایران بودند، افتتاح شد. بنابراین با توجه به قدمت این پالایشگاه، علاوه بر تعمیرات اساسی، بحث نوسازی آن نیز مطرح است.

 رئیس تعمیرات اساسی و نوسازی پالایشگاه شهید هاشمی  نژاد در این خصوص می گوید: «ماهیت کار تعمیرات اساسی، بازسازی، نوسازی و تعمیرات است. حدودا اگر حجم تعمیرات اساسی ر ا 100 واحد در نظر بگیریم 10 واحد نوسازی، 20 واحد بازسازی و مابقی آن تعمیرات اساسی است. در واحدهایی که مورد تعمیرات اساسی قرار می گیرند،70 درصد تعمیرات اساسی و 30 درصد نوسازی و بازسازی اجتناب ناپذیر است تا این واحد پس از آن، بتواند پیوسته کار تولید را انجام دهد.»

 زمستان سال گذشته، شرایط فوق العاده ای برای تولید گاز در کشور به وجود آمد. از آنجا که پالایشگاه شهید هاشمی نژاد، نقشی اساسی در تامین گاز مورد نیاز مردم شمال شرق کشور دارد، هیچ وقفه ای در بخش تولید صورت نگرفت.

 نوذری در این زمینه توضیح می دهد: «تولید دو مقوله دارد؛ حداکثر و پایدار باشد. موضوعی که برای ما تعریف شد، این بود که این پالایشگاه حتی چشمک هم نزند و هیچ وقفه ای در تولید آن ایجاد نشود. مهم ترین پروژه هر پالایشگاهی، بحث تعمیرات اساسی آن است؛ زیرا ارتباطی مستقیم با تولید حداکثری و پایدار دارد. برنامه ما در پالایشگاه این است که تعمیرات اساسی بر مبنای دستورعمل های مهندسی و بازرسی فنی به شکل کامل و با صرف کمترین هزینه و در زمان مقرر و پیش بینی شده صورت گیرد. حین تعمیرات اساسی، کار نوسازی و بازسازی را هم انجام می دهیم. برای این کار تا دو شیفت کار می کنیم؛ زیرا می دانیم اگر این کار بدرستی انجام شود، در فصل زمستان مشکلی برای تولید حداکثری و پایداری تولید نخواهیم داشت. رویکرد کلی واحد تعمیرات اساسی این است. مجموعه مدیریت پالایشگاه و واحدهایی که در بخش پشتیبانی، فنی و تخصصی خدمات ارائه می دهند، بیشترین همکاری را با این واحد دارند. بهترین زمان برگزاری جلسات پالایشگاه صبح هاست که مربوط به بخش تعمیرات اساسی است و کل موارد در این جلسه ارائه و در همان جلسه تصمیم گیری می شود. در این پالایشگاه حداکثر حمایت از بحث تعمیرات اساسی صورت می گیرد.»

نوذری در ادامه یادآور می شود: «برای تعمیر تجهیزات سخت پالایشگاه، نیازی به شرکت های خارجی نداریم. همه را خودمان می سازیم و اگر نتوانستیم ، آن را از شهر مشهد می خریم. در بحث مکانیکال از خارج خریدی نداریم. در برخی تجهیزات الکترونیکی آن هم به صورت محدود خرید داریم که البته وجود بسیاری از شرکت های داخلی در این زمینه ما را به خودکفایی رسانده است. ما نسل 3 پالایشگاه گازی هستیم. در تامین قطعات به خودکفایی رسیده ایم و از داخل کشور تامین می کنیم و مشکلی در این زمینه نداریم. چارچوب کلی پالایشگاه از ابتدا تغییر نکرده، فقط برخی اقلام مصرفی اولیه و یدکی را جایگزین کردیم که آنها را هم از داخل تامین می کنیم. با تلاش مهندسان داخلی، بیش از ۹۰درصد تجهیزات از ایران تأمین می شود. حالا وقتی قطعه ای می سازیم، می دانیم که چرخ صنعت کشور با دست خودمان می چرخد.»

او تاکید می کند: «از 16 فروردین برنامه تعمیرات اساسی را آغاز کردیم. برنامه شامل 3 بخش است: آماده سازی اولیه، بخش تعمیرات اساسی و یک بخش هم انتهایی پروژه است. برنامه تعمیرات اساسی پنج ماه است و یک ماه اول و آخر کار را برای مقدمات و جمع کردن کار در نظر گرفته ایم.»  نوذری در ادامه با افتخار می گوید: «ما در زمستان سال 1403، ثابت کردیم که می توانیم روی پای خودمان بایستیم.»

از گرمای سوزان ماهشهر تا گردوغبار خانگیران

سیدمهدی محمودی، مهندس مکانیک با ۲۵ سال سابقه کار در صنعت نفت و گاز، مسئول کارگاه مرکزی این پالایشگاه است؛ مردی که با اشتیاق و اراده در سنگر سازندگی و نگهداری از این پالایشگاه، روزهای خود را می گذراند. اهل مشهد است و طی ۱۵ سال فعالیت در پالایشگاه شهید هاشمی نژاد، به یک چهره کلیدی تبدیل شده است. کارشناسی ارشد مکانیک دارد و مسئولیت کارگاه برق، پمپ و دفتر فنی به عهده اوست.

او می گوید: «کارگاه مرکزی یک واحد پویا و پشتیبان برای واحدهای عملیاتی است، بویژه در زمان تعمیرات اساسی. ما باید به پالایشگاه خدمات ۲۴ ساعته ارائه دهیم.» محمودی از پتروشیمی خوزستان در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر به این پالایشگاه آمده؛ روزهایی که گرمای ۵۵ درجه و رطوبت بالا، آزمونی سخت برای کارگران بود. حالا اما در خانگیران، با بادی که گاه گردوغبار  دید را صفر می کند باز هم ایستاده است. او می گوید: «اینجا، کارگاه نیست؛ سنگر است. اگر ما تعطیل کنیم، پالایشگاه می میرد.»

کارگاهی که به پالایشگاه جان می دهد

کارگاه مرکزی، مانند قلب تپنده پالایشگاه است. واحدهایی که حتی در تعطیلات رسمی نیز تعطیل نمی شوند. از جوشکاری قطعات حساس توربین های گاز تا تعمیر شیرآلاتی که هر روز صدها بار باز و بسته می شوند. محمودی توضیح می دهد: «روزانه ممکن است ۲۵۰ عدد شیرآلات برای تعمیر به اینجا بیایند. برخی را باید از نو ساخت؛ چون قطعه اش در بازار نیست؛ اما ما دورریز نداریم؛ هر قطعه را تا آخرین حد بازسازی می کنیم.»

در گوشه ای از کارگاه، گروهی مشغول جوشکاری پره های استاتور توربین هستند. ۱۷ مدل از این پره ها را با مهندسی معکوس و همت شرکت های داخلی ساخته اند. روی میز دفتر فنی، پر است از نقشه هایی که هر کدام روایتی از بومی سازی دارند. «یاتاقان توربین را خودمان ساختیم، حتی برای پالایشگاه ایلام ، پارسیان و پارس جنوبی هم تجهیزات فرستادیم.» این را با افتخار می گوید؛ اما در چشمانش خستگی موج می زند.

جنگیدن با گردوغبار 

شرایط کار در خانگیران، روی دیگری از این داستان است. دمایی که از منفی25 درجه زمستان تا ۵۵ درجه تابستان نوسان دارد. گاهی گردوغبار چنان شدید می شود که ماشین های آتش نشانی برای شست وشوی هوا بسیج می شوند.

او از شرایط زندگی در سرخس می گوید: «اینجا حتی یک کلینیک مجهز هم نداریم. برای کوچک ترین درمان، باید کیلومترها راه برویم.»

محمودی ادامه می دهد: «جاده ها خطرناک است و امکانات رفاهی نیست؛ اما می مانیم؛ چون اگر نباشیم، فعالیت پالایشگاه دچار مشکل می شود.»

پایان روز نه پایان کار

غروب هم به پایان رسیده؛ اما نور کارگاه روشن است. صدای ماشین آلات و جرقه های جوشکاری قطع نمی شود. محمودی، با چهره ای خسته؛ اما مصمم می گوید: «ما اینجا نه برای حقوق، که برای حفظ این صنعت جنگیده ایم. فقط امیدوارم کسی صدای مان را بشنود. شاید وقت آن است که این صدا را به گوش همه برسانیم.»

۲۷ سال در قلب تپنده پالایشگاه

در پس دودکش های بلند و ماشین آلات عظیم پالایشگاه شهیدهاشمی نژاد، مردی با ۲۷ سال تجربه، نفس های صنعت نفت را تنظیم می کند. محسن مصیبی، از کارگاه مرکزی تا مسئولیت تعمیرات اساسی، نه تنها تجهیزات کهنه را احیا می کند؛ بلکه در سکوت شهرک های صنعتی، الگویی برای سه فرزندش شده است؛ فرزندانی که امروز در رشته های مهندسی، ردپای پدر را دنبال می کنند. او مسئول تعمیرات اساسی پالایشگاه است؛ تعمیراتی که «خون تازه» به رگ های پالایشگاه تزریق می کند و خانواده کوچکی که عشق به فناوری در ژن آنها  جاری است.

از برنامه ریزی تا اجرا

پالایشگاه هاشمی نژاد، هر سال پس از کاهش مصرف گاز خانگی در فصل بهار، به جراحی بزرگ تجهیزاتش می پردازد. مصیبی توضیح می دهد: «از ۱۶ فروردین، واحدها یکی یکی با برنامه ای دقیق از مدار خارج می شوند تا برای زمستان پیش رو، تولیدی پایدار داشته باشیم». این فرایند ۸ ماهه، با استانداردهای سختگیرانه و مشارکت ۹۵ درصدی نیروهای بومی انجام می شود. قلب این عملیات، واحدهای گوگردسازی و تصفیه گاز است؛ جایی که کوچک ترین خطا می تواند به آلودگی هوا منجر شود.

کیفیت تایید شده تجهیزات ایرانی

مصیبی با افتخار از جایگزینی تجهیزات ایرانی به جای نمونه های آمریکایی در برج های تماس واحد تصفیه گاز می گوید: «گاز در این برج ها با آمین واکنش می دهد وH2S جذب می شود. حالا مهندسان داخلی، کیفیت کار را تأیید کرده اند سه تا از برج فاز قدیم تعویض شوند. کیفیت این برج ها که ساخت ایران است، تایید شده و فاز جدید این پالایشگاه با ساخت همین برج های ایرانی از سال ۸۴ تاکنون در حال فعالیت است.»

فرزندان: آیینه های زندگی

در میان توصیف فنی ها، صدای مصیبی  وقتی از خانواده می گوید، نرم می شود: «همسرم معلم است و سه فرزندم همگی در رشته های مهندسی درس می خوانند؛ از مکانیک تا پزشکی». او که خود اهل گناباد است، زندگی در محیط صنعتی را فرصتی برای رشدِ بدون هیاهوی فرزندانش می داند: «آنها اولین الگوهای شان را در خانه دیده اند». پسر کوچکش، ۱۶ساله، حالا در کلاس ریاضی، مسیر پدر را پیش بینی می کند.محسن  مصیبی، با ۲۷سال تلاش، نه تنها نگهبان تولید پالایشگاه است؛ بلکه پلی میان نسل ها ساخته است؛ از برج های تماس در حال بازسازی تا فرزندانی که معادلات زندگی را با الهام از آنها حل می کند. تعمیرات اساسی، برای او فقط یک پروژه نیست؛ بلکه تنفس صنعت در سایه ای از عشق خانوادگی است.

ریشه های عمیق در خاک وطن

کویر فقط شن و ماسه نیست؛ مدرسه زندگی است. در این سرزمین، هر گیاهی که سبز می شود، درس بقا می دهد. کارکنان پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد  هم مانند همان گیاهان کویری هستند: ریشه های عمیق در خاک وطن دارند، با کمترین آب بیشترین بهره را می برند و در سخت ترین شرایط هم سرسبز می مانند. در دل کویرهای سوزان خراسان، جوانه هایی روییده اند که حالا به درختانی تنومند تبدیل شده اند. آنها ثابت کرده اند که می شود در سخت ترین شرایط هم رشد کرد، هم ماند و هم تاریخ ساخت. «ما جوانه های کویریم؛ ریشه در خاک داریم؛ اما سر به آسمان ساییده ایم.»

پالایشگاه شهید هاشمی نژاد، بیش از آنکه مجموعه ای از دستگاه ها باشد، زنده ترین نماد ایستادگی انسان هایی است که در سکوت کویر، انرژی ایران را جاری می کنند. مهندسان این خطه، با وجود همه دشواری ها، هر روز با عشق به میهن از خواب برمی خیزند و به کارشان ادامه می دهند، نه برای حقوق ماهانه؛ بلکه برای افتخار ساختن ایرانی مستقل. این گزارش، تنها گوشه ای از داستان آنها را روایت می کند؛ داستانی که باید در تاریخ صنعت نفت ایران ثبت شود. «انرژی ایران، مدیون دستان پرتلاش مهندسان گمنامی است که در پشت دیوارهای پالایشگاه ها می سوزند تا خانه ها روشن بماند.»

 

 

 

 

مردان نفتی در جنگ تحمیلی برای تولید و صادرات پایدار از خلیج همیشه فارس حماسه آفرینی کردند 

ایستاده پای ایران

مرجان طباطبایی: آسمانی آبستن حوادث، خط ممتد عبور موشک ها، صدای گذر پهپادها، تماس ها و نشست های پیاپی برای رویارویی با بحران ها، نگرانی خانواده ها، دل های پرامید و اراده های قوی، روایتی کوتاه از 12 روز زندگی و کار مردانی است که در میانه خلیج فارس، بی هیچ پناهی روی سکوهای نفتی زیر تهدید حمله، لحظه ای تولید و صادرات نفت ایران را به تاخیر نینداختند. حالا در تمام سکوها نام ایستادگان و استوارانی نقش می بندد که درست در روزهایی که بسیاری دنبال سقف های امن برای حفظ جان بودند، با ماندن در پای کار، درس ایستادگی و فداکاری را به همگان دادند. خیلی ها می توانستند بروند، اما نرفتند. خیلی ها می توانستند نیایند، اما خود را رساندند. حتی وقتی از برخی نفرات با اتمام شیفت شان خواسته می شد به شهرهای خود بازگردند، ماندند و گفتند «اگر برویم اینجا خالی می شود.» برخی هم خود را از شمالی ترین نقطه کشور با هر وسیله ای به مناطق عملیاتی رساندند؛ با اتوبوس، قطار، خودرو شخصی، فرقی نمی کرد چه باشد فقط باید خود را به مناطق عملیاتی می رساندند و از آنجا با شناور پای بر سکو می گذاشتند تا هیچ فعالیتی متوقف نشود و نفت زنده بماند. این قاب منحصربه فرد از داوطلبان و مردان نفتی را به خاطر خود و تاریخ بسپارید که سکو به سکو، سنگر به سنگر، صنعت نفت را با چنگ و دندان حفظ کردند. این گزارش، روایت هایی کوتاه است از مردان نفتی ایران روی سکوهای نفتی در 12 روز جنگ تحمیلی. نام هایی که بیگانه نیست؛ بهرگانسر، نوروز، سروش و... که هر کدام با جنگ آشنا هستند و از نو برخاستن و دوباره ایستادن در پیکره سخت آنها تنیده و تاریخ برای آنها به شکلی دیگر با نسلی دیگر، اما از همان جنس در حال تکرار است.

سکوی بهرگانسر

کارکنان ایستادند

جنگ برای سکوی بهره برداری بهرگانسر که در دوران دفاع مقدس چندین نوبت مورد حمله هواپیماهای دشمن قرار گرفت و خسارت های زیادی دید، غریبه نیست. همین طور برای کارکنان که سختی و خطر آن روزها را سینه به سینه، بین نسل ها تا امروز روایت کرده اند. این را ماندن آنها پای تولید و کار، گواهی می دهد. آنگونه که بیژن جمشیدی، معاون سکوی بهرگانسر، ایستادگی و مقاومت کارکنان سکو را در آن 12روز به تصویر می کشد: «از همان آغازین لحظات حمله به کشورمان، کمیته بحران در منطقه بهرگان و سکوها تشکیل و تمهیدات لازم در نظر گرفته شد. به هر حال سکو وسط دریاست و در زمان حمله، جنگ و هر حادثه ای هیچ راه فراری وجود ندارد.   بررسی و آمادگی از نظر فرایندی، پزشکی و ایمنی و موارد ضروری همچون قایق های نجات، تجهیزات و اقلام دارویی، مواد غذایی و  ...  با پشتیبانی منطقه سریعا در دستور کار قرار گرفت. پس از آن تمام کارکنان را در جلسه ای گردهم آوردیم تا شرایط را خیلی شفاف توضیح دهیم و در هر حال سناریوهای محتمل و آمادگی و پیش بینی های لازم برای هر کدام اعلام شد. خلاصه اقدام ها این بود که با مجموع این موارد، تولید از دو میدان بزرگ بهرگانسر و هندیجان لحظه ای متوقف نشد. جمشیدی در بیان آنچه میان کارکنان این سکو گذشت، می گوید: «کارکنان صنعت نفت در سکوی بهرگانسر به عنوان اولین و قدیمی ترین سکوی خلیج فارس در قامت سربازان خط اول جنگ در این ایام بار دیگر نشان دادند که حضور در سکوهای نفتی اراده قوی می خواهد و عشق و تعصب. در یک جمله باید بگویم کارکنان سکوی بهرگانسر در 12روز جنگ تحمیلی ایستادند و مقاومت کردند. همان گونه که در دوران تحریم با فداکاری کارکنان، این صنعت متوقف نشد در روزهای جنگ اخیر هم برای پایداری تولید، همان روحیه به چشم می خورد.» او صحبت هایش را با این جمله به پایان می برد که «با وجود مشکلات پای کار نفت و کشورمان ایران هستیم. ایران و ایرانی همیشه برقرار است. ما وظیفه داریم این صنعت را به بهترین شکل به نسل بعد تحویل دهیم.»

سکوی نوروز  

خیلی ها ماندند

جنگ برای سکویی مثل نوروز که در سال 1361 بیش از 10 مرتبه مورد اصابت موشک های عراق قرار گرفته و با وجود توقف تولید به دلیل گستردگی حملات دشمن، همان سال های پس از جنگ به شرایط طبیعی تولید بازگشته است، بیگانه نبود. کارکنان هم گویی همان روحیه گذشتگان را با خود به همراه داشتند که سهیل سرحدی، رئیس سکوی نوروز با توصیف فضای این سکو و حال و هوای کارکنان آن در 12روز روایت می کند: «خیلی ها می توانستند بروند، اما نرفتند. خیلی ها هم می توانستند نیایند، اما خود را به هر شکل ممکن رساندند. حتی وقتی از برخی نفرات با اتمام شیفت شان خواستیم به شهرهای خود بازگردند، ماندند و می گفتند اگر بروند دوستانشان در سکو تنها می مانند. برخی نفرات دو سه روز زودتر آمدند تا نفرات دیگر با اتمام شیفت زودتر به خانه برسند. برخی خود را از کنار دریای خزر، جایی که نقطه امن کشورمان در آن شرایط بود، به میانه خلیج فارس رساندند. تصور کنید در آن شرایط خاص خانواده را رها کنید و با احساس وظیفه شناسی و وطن پرستی خود را به جنوب کشور برسانی.» او می گوید: «ما همه سرباز وطن هستیم و هر کسی در جبهه ای خاص اعم از اقتصادی، فنی، نظامی و... با عناوین مختلف از سردار تا سرباز و کارمند در حال خدمت است و بنابراین باید تا آخرین لحظه در جبهه بماند. در چنین فضایی اگر روحیه سربازها به هر دلیلی پایین بیاید، جبهه را باخته ایم. همانطور که سربازهای کشور در پدافند جانفشانی کردند، در جبهه اقتصادی هم مردان نفت با روحیه همدلی و میهن دوستی وسط دریا بدون پناه با شجاعت و تعصب ماندند و با ماندن خود چرخ صنعت نفت را چرخاندند.

سکوی سروش

هیچ پناهگاهی جز سکو نبود

تاسیسات سروش هم که طی سال 1361 و 62 از حملات دشمن ایمن نماند، امروز کارکنان آن استوارتر از قبل در صف تولید ایستاده اند. محسن خاطری، مسئول خدمات چاه های سکوی نفتی سروش که از همان لحظات اولیه آغاز جنگ تحمیلی روی سکو بوده است. می گوید: «همه نگران شده بودند و با خانواده های خود تماس می گرفتند. شرایط سختی بود. از یک سو نگرانی از خانواده ای که در شرایط خطر قرار دارد و شما از آنها دورید و از دیگر سو در موقعیتی که هر لحظه امکان حمله به سکو محتمل بود. آن لحظات حسی مشابه جبهه و جنگ شکل گرفته بود یک سری در هر صورت باید خاک خود را حفظ می کردند.»محسن خاطری که خود ساکن بوشهر است و با شرایط جنوب آشناست، می گوید: «فکر رفتن از سکو حتی لحظه ای هم به ذهنم خطور نکرد.» او از دغدغه های خود در این روزها می گوید: «هر سکو یک کشتی پشتیبان دارد تا در صورت بروز اتفاق بتوانیم از آن استفاده کنیم. با این حال در آن روزها با توجه به دریای طوفانی به این فکر می کردم اگر اتفاقی رخ دهد، چگونه باید سوار کشتی شویم. همه می دانستیم که این کار ناشدنی است و اگر خدای ناکرده اتفاقی بیفتد، هیچ پناهگاهی جز همین سکو نداریم.» خاطری از همکاران خود روایت می کند که در سخت ترین شرایط کاری در حالی که خانواده های آنان در نقاط حساس مورد حمله از جمله تهران و اصفهان و اراک و غرب کشور اسکان داشتند، ضمن وظیفه روحیه دادن به خانواده، باید شرایط کار را حفظ می کردند. چرخاندن چرخ های صنعت نفت و حفظ بیت المال سرلوحه کار ماست. ما نفرات عملیاتی و فنی هستیم، نظامی نیستیم، ولی کاملا حس حضور در خط مقدم نبرد را داشتیم. در این شرایط گرفتن تصمیم هایی که بتوانیم از آن سربلند بیرون بیاییم، سخت است.

خلاصه آنچه از همکاران خود در این روزها دیدم، در این جمله خلاصه می شود که ایران همه جان من است. پای آن ایستاده ایم. یکایک نفراتی که از مسائلی مانند جنگ و... دور بودند، با جان و دل به موقع پای کار آمدند و این بسیار ارزشمند است. امیدوارم سیستم هم آن را درک کند.

پایانه شناور خلیج فارس

همه وجود ما نثار ایران

پایانه شناور صادراتی (FSU) خلیج فارس به عنوان یکی از بزرگ ترین مخازن شناور ویژه ذخیره سازی و صادرات نفت خام جهان کار ذخیره سازی و صادرات نفت خام را عهده دار است که کارکنان حاضر در آن طی همین روزهای جنگ تمام قد پای کار بودند. علیرضاافراسیابی، رئیس پایانه خلیج فارس دراین باره روایت می کند: «به دلیل شرایط اضطرار و لغو پروازها، تعداد نفرات پایانه به کمتر از حد نرمال رسید و در آن ایام هر فرد مسئولیت فعالیت چند نفر را عهده دار بود. با وجود تهدیدهایی که گزارش آماده باش آن از سوی منطقه به ما می رسید، لحظه ای عملیات پایانه متوقف نشد. این حاصل تلاش همکارانی است که حاضر نشدند در شرایط خطر از پایانه پیاده شوند و داوطلبانه ماندند و برخی نفرات هم خود را به سختی به پایانه رساندند تا کنار همکارانشان باشند. این صحنه ها قابل توصیف نیست. همکارانم همگی از جان مایه گذاشتند. ما کارکنان شاغل در دریا این شغل را آگاهانه و عاشقانه انتخاب کرده ایم و خطرهای آن را  پذیرفته ایم. نباید می گذاشتیم کار متوقف شود و این اتفاق نیفتاد.» افراسیابی در ادامه می گوید: «در این 12روز جنگ تحمیلی برای هر سناریویی آمادگی کامل وجود داشت و از آنجا که هر لحظه امکان حادثه بود، جلیقه نجات به یار جدا نشدنی نفرات تبدیل شده بود، بخصوص برخی روزها که سطح هشدارها بالاتر می رفت. تحمل شرایط سخت خطر در حالی بود که خانواده ها نیز خود در خطر بودند و دو طرف نگران یکدیگر.»

صحبت های او با این جمله به پایان می رسد که «همه چیز را برای ایران فدا می کنیم همه وجود ما نثار ایران.»

پای کشورم می مانم

قاسم پاکدل، از مهندسان اتاق کنترل شناور خلیج فارس که پدرش در حملات سال 1363 روی سکوی نوروز به شهادت رسیده است، از جمله نفراتی است که در شرایط 12 روز جنگ روی پایانه حضور داشت. او روایت می کند: وقتی از منطقه دستور آمد که کار با حداقل نفرات دنبال شود، دیدم ترک کردن پایانه کار من نیست. گفتم اگر همه نفرات پیاده شوند، من هم می روم وگرنه تا زنده ام خواهم ماند. وقتی 18 سال است روی این پایانه کار و زندگی می کنم، چگونه می توانم در این شرایط آنجا نباشم. وجدانم راضی نمی شد بروم، گفتم می مانم و تا آخرین روز کاری ماندم و در این روزها همدلی میان نفرات موج می زد و همه از دل و جان برای کشورمان مایه گذاشتند.

او از شب های حمله رژیم صهیونی روایت می کند: قطعا شرایط جنگی وضعیت آسانی نیست و نمی توان گفت نمی ترسیدیم. بخصوص شب های دریا که به خودبه خود، دلهره آور است، شرایط خاص جنگی را بسیار سخت تر می کرد. این یک سوی ماجراست، اما ماندن پای کار و متوقف نشدن آن، حکایتی دیگر دارد. در این شرایط سعی کردیم همه چیز را با قوت قلب دادن به یکدیگر دنبال کنیم.

تولید بدون تغییر تداوم داشت

کارکنان حاضر در پایانه شناور فراورشی کوروش(FPSO CYRUS) که در حال بهره برداری از لایه نفتی میدان پارس جنوبی در خلیج فارس و مرز مشترک با قطر هستند هم روزهای آسانی را پشت سر نگذاشتند. شناور فراورشی کوروش که استخراج، فراورش، ذخیره سازی و صادرات نفت خام از لایه نفتی میدان پارس جنوبی را همزمان انجام می دهد، مشتمل بر جمعیتی قابل توجه از کارکنان اقماری است که شبانه روزی در حال فعالیت هستند و رضا خوارزمی، رئیس واحد مخازن و بارگیری شناور کوروش به نمایندگی از همکاران خود در بیان آنچه 12 روز جنگ تحمیلی پشت سر گذاشتند، چنین روایت می کند: این مدت 12 روز، بسیار شوکه کننده شروع شد و همه ما مبهوت بودیم که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. از آنجا که روی پایانه فراورشی کوروش، دسترسی به شبکه موبایل نداریم، تنها راه ارتباطی مان اینترنت و تلفن ثابت هست که متاسفانه اینترنت به طور کامل قطع شد . همین موضوع باعث شد ارتباط با خانواده هایمان سخت باشد و نتوانیم ارتباط برقرار کنیم و این موضوع، نگرانی دو طرف را چند برابر کرد.

نکته مهم در صحبت های او این است که «با وجود روزهای پراسترس و متفاوت، تولید بدون تغییر تداوم داشت و همین باعث خرسندی بود. البته برخی فعالیت های غیرضروری تعمیراتی را متوقف کردیم. مهم از همه آنکه در طول این 12روز جنگ توانستیم عملیات صادرات نفتی را که زودتر از موعد و در شرایط خاص برنامه ریزی شده بود، با ازخودگذشتگی همکاران و فعالیت چند برابر با موفقیت انجام دهیم.»

خوارزمی اشاره می کند: «در این مدت تعداد نفرات حاضر در پایانه را به حداقل رساندیم و بیشترین نگرانی درباره وضعیت خانواده ها بود. از آنجا که همکاران حاضر در پایانه از شهرهای مختلف ایران هستند، با رسیدن اخبار حملات به شهرها و نقاط مختلف، هر بار باید به یکی از همکاران روحیه و دلداری و روحیه می دادیم. برخی را که استرس بیشتری داشتند، زودتر از موعد پیاده کردیم. البته برخی نفرات هم با ازخودگذشتگی بیشتر از زمان شیفت معمول خود ماندند تا سایر نفرات برسند. همین باعث شده بود فضای خاصی در این محیط دور از همه جا و بدون دسترسی شکل گیرد. در همین روزها، سعید زرین گل، رئیس پایانه با آنکه همزمان با آغاز جنگ شیفت دو هفته کاریش تمام شده بود، حدود ۱۰ روز بیشتر ماند تا به نفرات روحیه دهد و از رفت وآمد همکاران مطمئن باشد. این در حالی بود که خانواده شان در تهران سخت ترین شرایط را از نظر حملات تجربه می کردند. در یک کلام باید بگویم در این 12روز آنچه را به عنوان عرق ملی، تعهد شغلی و مسئولیت پذیری می شناسیم، به خوبی لمس کردیم.

در بیان آنچه این روزها گذشت باید به این بسنده کنم که ایران خانه ما است و برای آبادی این خانه انجام هر کاری آسان.

 آنچه گذشت چندخطی از روایت آن روزهای سخت بود؛ روزهایی که عیار خیلی از انسان ها در کوره داغ التهاب جنگ مشخص شد و چه زیبا که مردان صنعت نفت سربلند از این امتحان بیرون آمدند. مردانی که روزهای سخت تحریم صنعت نفت را سرپا نگه داشتند و بار دیگر تعهد خود به وطن مان را در آن 12 روز سخت ثابت کردند. آنچه بر این مردان گذشت، با چند کلمه قابل روایت نیست. کسانی که می توانستند کنار خانواده خود در محلی امن باشند، اما ماندن در سکوی نفتی را انتخاب کردند.

آنها عشق و تعهد و غیرت و مردانگی خود را ثابت کردند. امید که مسئولان و تصمیم گیران هم صدای ایشان و دردهایی را که چند سالی است خوره روح و روانشان شده است، بشنوند. حفظ روحیه و انگیزه این رزمندگان خط مقدم جبهه اقتصادی، وظیفه همه ماست.

اربعین گذشته سوخت  بیش از 600 هزار دستگاه خودروی شخصی و اتوبوس در  منطقه ایلام تامین و توزیع شد

درخشش در سرزمین مقاومت

مهناز محمدی:  شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ایلام به عنوان یکی از  مناطق زیر مجموعه شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران، نقش کلیدی در تامین سوخت و فراورده های نفتی مورد نیاز استان ایلام و مناطق همجوار ایفا می کند. این شرکت با مدیریت بهینه توزیع و ذخیره سازی فراورده های نفتی همچون بنزین، نفت گاز، نفت سفید و نفت کوره، به صورت مستقیم درخدمت صنایع ، حمل و نقل و خانوارهای این منطقه است. استان ایلام به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص و هم مرز بودن با کشور عراق از اهمیت راهبردی در حوزه انرژی برخوردار است و شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ایلام با بهره گیری از شبکه گسترده جایگاه های عرضه سوخت و پایانه های توزیع، امنیت انرژی و دسترسی پایدار به فراورده های نفتی در این استان را تضمین می کند. استان ایلام به دلیل هم مرز بودن با کشور عراق و قرارگرفتن در مسیر اصلی پیاده روی اربعین، یکی از شاهراه های تردد زائران محسوب می شود و شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ایلام، نقش بسیار مهمی در تامین سوخت مورد نیاز زائران اربعین حسینی دارد؛ این شرکت در ایام اربعین با افزایش ظرفیت سوخت رسانی و تامین به موقع سوخت جایگاه های،کمک بزرگی به روان سازی سفر زائران می کند. این موضوع و دیگر موضوع های مربوط به توزیع سوخت دراین منطقه عملیاتی، محور گفت و گوی خبرنگار «مشعل» با پرویزایدون، مدیر شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ایلام است که مشروح آن در پی می آید.

شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ایلام از چه زمانی تاسیس شد و روزانه چه میزان سوخت در این منطقه توزیع می شود؟

ایلام از استان های جنوبی ایران است که بالغ بر 20 هزار کیلومترمربع مساحت  از غرب با عراق 425 کیلومتر مرز مشترک دارد و از جنوب با استان خوزستان و از شمال هم با استان کرمانشاه هم مرز است. شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ایلام در سال 1367 تاسیس شد؛ این منطقه 6 ناحیه و 2 انبار نفت در شهرهای ایلام و دره شهر به ظرفیت اسمی 138میلیون لیتر دارد؛ انبار نفت دره شهر با ظرفیت120میلیون لیتر به شبکه انتقال متصل است. با بهره گیری از این دو انبار نفت، روزانه نزدیک به یک میلیون و400 هزار لیتر انواع فراورده نفتی دراستان ایلام توزیع می شود.

این منطقه به دلیل همجوار بودن با کشورعراق در بحث فروش سوخت مرزی بسیار فعال است؛در این مورد توضیح می فرمایید؟

با توجه به اینکه مرز مهران در استان ایلام فعال ترین مرز برای خروج زائران عتبات عالیات است، کنترل سوخت در این مرز با جدیت فراوانی صورت می گیرد. کنترل سوخت در این مرز به دو صورت ترانشیپ و ترانزیت انجام می شود. از دی ماه سال 1402 ترانزیت، بر اساس قانون باک پر در این منطقه به اجرا درآمد و ترانشیپ نیز مانند گذشته در این منطقه انجام می شود.  کار دیگرانجام شده هم این است که در کارگروه اصلی مبارزه با قاچاق در منطقه ایلام، قیمت سوخت کامیون های عراقی که وارد بازارچه مرزی می شوند، به صورت باک پر محاسبه شود؛ مقدمات این کار انجام ، جایگاه سیاری هم برای این منظور نصب شده و منتظر هستیم که دیگر دستگاه های متولی نیز آمادگی لازم برای اجرا را احراز کنند. این شرکت به منظور مبارزه با قاچاق فراورده های نفتی، انتفاع مرزنشینان و رونق بازارچه های مرزی، ضمن اجرای طرح باک پر در پایانه مرزی مهران با استقرار دو جایگاه ترانزیت و ترانشیپ سیار در این مرز، با اجرای طرح باک پر، سال گذشته بیش از ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار لیتر سوخت به نرخ تعادلی فروش ثبت و بیش از ۷۱۰ میلیارد و 800 میلیون ریال درآمد حاصله از این محل، به خزانه دولت واریز و با این شیوه کنترلی، ۲۰۸ درصد رشد درآمد فروش مرزی در این بازه زمانی ثبت شد.

 به عنوان منطقه ای که مرز مشترک با کشور عراق دارید، چطور با مقوله قاچاق سوخت مقابله می کنید؟

با کشورعراق ازطریق مهران مرزمشترک داریم؛ شهرمهران در زمان دفاع مقدس سه باراشغال و بازپس گرفته شد وبه دلیل مین های باقیمانده از دوران جنگ تحمیلی درآن،همچنان ناامن است؛همین موضوع افزون برمراقبت های مرزی، روی نبود قاچاق سوخت تاثیر گذاربوده است. کشفیات در این منطقه عملیاتی، عموما نفت گاز وارداتی از مرزهای مریوان در استان کردستان و مرز خسروی  در استان کرمانشاه بود که توسط کامیون های ورودی به داخل کشور انجام می شد. بنابر بررسی ها، مشخص شد که کامیون ها، داخل عراق سوخت خود را می فروختند و آب را جایگزین می کردند واز مرز خارج می شدند. با توجه به این شرایط،کامیون ها در مسیر خود تا ایلام درهر جا که می توانستند با تخلیه تدریجی آب، گازوییل را جایگزین می کردند. این موضوع به کمک اداره اطلاعات و پلیس اقتصادی پیگیری و پیرو آن از ابتدای سال 1403 تا 15 فروردین امسال، 9 دستگاه از نفتکش های حامل سوخت قاچاق کشف و در انبار ایلام تخلیه شد. از ابتدای اسفند سال گذشته تا 15 فروردین امسال 180 هزارلیتر گازوییل و 65 هزار لیترنفت سفید در این منطقه کشف و در انبارهای نفت منطقه تخلیه شد.  با رصد و کنترل گشت های بازرسی،کشفیات فراورده قاچاق، رشد351 درصد را در مقایسه با سال قبل داشت و مانع از قاچاق ۴۲۲ هزار لیتر فراورده نفتی شامل بنزین، نفت سفید، گازوییل و نفت کوره شد.

خالی کردن باک و پر کردن آن با آب به جای گازوییل، یعنی شیوه ای جدید در قاچاق سوخت در این باره توضیح می فرمایید؟

بله، کامیون ها از زمانی که وارد مرز می شدند، از آنجا که پلمب ها را گمرک انجام نمی داده و پلمب ها تحویل راننده های کامیون می شده است، به مرور آبی را که داخل باک پر کرده بودند، خالی  وگازوییل را جایگزین آن می کردند. در حال حاضر این شیوه قاچاق سوخت با تلاش کارکنان شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران با نیروی انتظامی، هنگ مرزی وپایش های کنترلی در این استان قفل شده است.

در بخش نفت سفید چطور؟ چه پایش ها و کنترل هایی در خصوص آن انجام می شودتا قاچاقی انجام نشود؟

 در این منطقه 2400 خانوار مصرف کننده نفت سفید داریم که عمده آنها عشایر هستند. استان ایلام، میزبان عشایر4 استان است. افزون بر عشایر استان ایلام ،عشایر استان های لرستان، کرمانشاه، بخشی از کردستان و همدان در 6 ماه دوم سال به استان کوچ می کنند؛ نفت سفید مورد نیز این عشایربه صورت تجمعی خریداری  و میان آنها توزیع می شود. البته پیشنهادی به مدیر عملیات  و شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران ارائه شده است که نفت سفید موردنیاز این عشایر هم همانند خانوار های مصرف کننده نفت سفید، روی کارت سرپرست خانوار به آنها تحویل شود. اگر این مهم انجام شود، نفت سفید هم مدیریت می شود. برای مثال امور عشایر استان ایلام، درخواست دریافت 9 میلیون لیتر نفت سفید داده بود؛بنابرسرشماری شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران، مشخص شد فقط 2 میلیون لیتر نفت سفید به آنها قابل تحویل است و 7 میلیون لیتر نفت سفید بقیه در محل خود مصرف نمی شود. قاچاق نفت سفید اینگونه است که آن را با گازوییل مخلوط می کنند ، سپس می فروشند. شناسایی این موضوع هم نیازمند وجود آزمایشگاهی مجهز است که با توجه به ناآگاهی خریدار این موضوع صورت می گیرد .

 یکی از اقدام های قابل توجهی که در این منطقه صورت می گیرد، تامین سوخت مورد نیاز زائران عتبات عالیات است؛ در این زمینه توضیح می دهید . 

تقریبا 65 تا 70 درصد زوار کربلای معلی، در ایام اربعین از مرز مهران تردد می کنند و 30 درصد زوار، دیگر مرزها را برای ورود به عراق انتخاب می کنند. حدود 4 میلیون نفر فقط درمدت زمان 20 روز، از مرز مهران  برای زیارت عتبات عالیات عبور می کنند. به صورت کلی، تعداد زائران در این ایام به 8 میلیون نفر می رسد.

زیر ساخت های موجود در منطقه ایلام برای 610 هزار نفر مهیاست اما در ایام اربعین، زیرساخت ها باید پاسخگوی 8 میلیون نفر باشد. 20 تا 30 نفر از همکاران ما در ایام اربعین زمان زیادی برای استراحت ندارند و شاید تنها 2 یا 3 ساعت بخوابند و این موضوع نشان از حجم بالای فعالیت ها در این منطقه دارد. منطقه ایلام در اربعین سال ۱۴۰۳ با استقرار ۶ جایگاه سیار در کنارجایگاه های ثابت، سوخت ۶۰۰ هزار دستگاه خودروی شخصی و بیش از ۲۰۰۰ دستگاه  اتوبوس درون شهری و برون شهری را همراه با گاز مایع مورد نیاز مواکب تامین و توزیع کرد. در یک روز رکورد ورود وخروج 2300 خودرو در پایانه برکت برای جا به جایی مسافر در مرز مهران به ثبت رسیده است.

 مصرف سوخت در این ایام چگونه است؟

در چنین ایامی مصرف سوخت به دلیل کثرت سفر زائران به عتبات و عالیات؛ افزایش می یابد؛ به طوری که این میزان مصرف در مقایسه با روزهای عادی 26 تا 29 درصد  افزایش می یابد. به عبارتی مصرف سوخت، تا یک پنجم افزایش می یابد؛ در این ایام، مصرف بنزین، 25 درصد وگازوییل نیز 12 تا 14 درصد بیشتر می شود.  مصرف بنزین در ایام اربعین تقریبا روزانه 250 هزار لیتر بنزین بیشتراز مواقع عادی است؛ مصرف این فراورده نفتی در استان ایلام روزانه 1 میلیون لیتر است و البته در برخی ایام خاص به یک میلیون و 600 هزار لیترهم می رسد .  استان ایلام، در روزعرفه و عید قربان امسال، 250 هزار نفر را میزبان بود که در مقایسه با ایام اربعین، رقمی قابل توجه به شمار نمی آید. با توجه به نزدیک شدن به موسم اربعین حسینی، همکاران شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ایلام آمادگی لازم را برای تامین و توزیع سوخت را دارند تا زائرانی که از مرز مهران به سمت عتبات عالیات را مشرف می شوند، از این نظر، سفری امن، روان و بی دغدغه داشته باشند.

نیروگاه ها یکی از بخش های مهمی است که ارسال به موقع سوخت به آنها اهمیت بسیار دارد، ارسال سوخت به این بخش درچه وضعیتی قرار دارد؟

سال گذشته، سوخت مایع مورد نیاز نیروگاه ها به وسیله نفتکش های این منطقه به نحو مطلوبی تامین شد ؛به گونه ای که  نسبت به سال ۱۴۰۲ رشد ۶۵ درصدی را تجربه کرد. امسال هم با تلاشی بیشتر از قبل این مهم در جریان است.

 بخش دیگری از وظایف شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ایلام، تامین  و توزیع سوخت هوایی است؛ عملکرد در این بخش چگونه است؟

سال گذشته این شرکت افزون بر تامین سوخت پروازهای مسافری، سوخت رسانی به بالگردهای اورژانس هوایی، هلال احمر، نظامی و انتظامی را نیز در مرکز سوخت گیری هواپیمایی فرودگاه شهدای ایلام به عهده داشت؛ به گونه ای که شاهد رشد ۶۰درصدی سوخت تحویلی به حمل و نقل هوایی و رشد ۴۳درصدی پروازها نسبت به سال ۱۴۰۲ بوده ایم. امسال نیز تلاش بر همین منوال بوده است که خدمات رسانی به این بخش به نحو مطلوب انجام شود. این منطقه با مرکز سوخت گیری هواپیمایی درفرودگاه بین المللی شهر ایلام ضمن ذخیره سازی مناسب در این ایام با داشتن ۲ واحد سوخت رسان به ظرفیت های «8» و «20» هزار لیتری، سوخت هوایی ا تی ک (ATK) و جی پی فور (JP4) پروازها، بالگردها وپروازهای VIP را بدون وقفه تأمین و عرضه کرده است؛ تعداد پروازها در تعطیلات نوروز ۹۵درصد رشد داشته است، ضمن آن که سوخت هوایی تحویلی در این ایام  نیز 128 درصد رشد را نشان می دهد .

 

 با توجه به موقعیت ایلام که به ویژه در ایام اربعین، ترددهای بسیاری را شاهد است، آیا توسعه انبارهای نفت برای سهولت در تامین سوخت صورت گرفته است؟

با توجه به اینکه انبار نفت ایلام در بافت شهری قرار دارد، در سال 94 به منظورارتقای ایمنی آن پیمانکاری مشخص اما بنا به دلایلی شهرداری مانع انجام کار شد و از آن موقع متوقف ماند. بنابر پیگیری ها و اخذ پروانه کار ازشهرداری، فروردین ماه امسال، فعالیت ها برای ارتقای انبار نفت از سرگرفته و مقرر شد پیمان سپاری شود. با توجه به زلزله ای که در ایلام اتفاق افتاده بود، ساختمان اداری انبار و سوله این انبار دچار آسیب شده بود؛ به همین خاطر مجوز ایمن سازی سوله و احداث یک ساختمان اداری اخذ شده است. فعالیتی هم درخصوص کارکنان و مسئولیت اجتماعی منطقه انجام شده و آن مجوز احداث یک زمین چمن مصنوعی در دره شهر است؛ دره شهر یکی از محروم ترین مناطق استان  ایلام به شمار می آید و با موافقت مدیرعامل شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران مقرر شد زمین چمنی در آن به منظور استفاده همکاران  و مردم منطقه احداث شود. در این منطقه انبارنفت شهید رضایی نیز فعال است. اجرای طرح نیروگاه خورشیدی نیز از دیگر اقدام های انجام شده درانبارهای نفت منطقه است؛ این نیروگاه خورشیدی 50 کیلواتی درانبار نفت شهید رضایی در دست ساخت  بوده و پیشرفت فیزیکی آن به 90 درصد رسیده است. 

شبکه انتقال فراورده های نفتی با بهره برداری از خطوط جدید پایدار تر می شود

تکمیل 1000 کیلومتر خط لوله تا پایان تابستان

مشعل:  شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران به عنوان بازوی اجرایی صنعت پالایش، همانند جریان تولید نفت و گاز و فراورده های نفتی در کشورمان، همواره در جوش و خروشی بدون توقف است؛ پروژه های مختلف یکی از پس دیگری به سر انجام می رسند و پروژه های بعدی شروع می شوند. شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران همزمان در چندین پروژه بزرگ و کوچک مشغول به کار است و برخی از آنها مانند خط لوله بندرعباس به رفسنجان، مراحل پایانی را می گذرانند.

با اجرای چنین طرح هایی تا پایان نیمه نخست امسال، 1000 کیلومتر خط لوله انتقال نفت و فراورده های نفتی ایران وارد مدار بهره برداری خواهد شد و این مهم افزون بر افزایش میزان جابه جایی سیالات نفتی، در هرچه متعادل  شدن چرخه انتقال نیز نقشی موثر خواهد داشت. بنابر این با بهره برداری رسمی از این میزان خطوط انتقال جدید، طول شبکه انتقال نفت و فراورده های نفتی کشور به بیش از 15 هزار کیلومتر خواهد رسید.محمد مشکین فام، مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران، در گفت وگو با خبرنگار «مشعل» درباره طرح های در دست اجرای این شرکت در حوزه احداث خطوط انتقال، گزارشی ارائه کرده است که در پی می آید.

بسیاری از تعهدهای اجرایی و پروژه هایی که برای شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران در نظر گرفته شده در مسیر اهداف کلان و برنامه های راهبردی وزارت نفت همچون رفع ناترازی فراورده های نفتی کشور و توزیع بدون وقفه و کامل آن است که نمونه آن را می توان در تلاش برای تحویل هرچه سریع تر خط لوله بندرعباس - سیرجان - رفسنجان دید؛ خط لوله ای که راه اندازی آن برای شبکه انتقال کشور بسیار حیاتی است.

انتقال فراورده از بندرعباس به قلب کشور

خط لوله بندرعباس - سیرجان - رفسنجان یک پروژه انتقال فراورده های نفتی و شامل چند بخش است. این خط لوله به طول 460 کیلومتر و قطر 26 اینچ از تلمبه خانه بندرعباس تا پایانه رفسنجان ادامه دارد. عملیات احداث آن در چهار گستره اجرایی شده است و ظرفیت  انتقال ۳۰۰ هزار بشکه (معادل روزانه ۴۸ میلیون لیتر) فراورده های تولیدی پالایشگاه های بندرعباس و ستاره خلیج فارس را به شمال کشور دارد.

ساخت خط لوله جدید بندرعباس - سیرجان - رفسنجان از سال ۹۸ به منظور پوشش ظرفیت انتقال دو پالایشگاه بندرعباس و ستاره خلیج فارس به مقاصد نیمه شمالی کشور در دستور کار قرار گرفت. این طرح علاوه بر سه تلمبه خانه در بندرعباس، قطب آباد و مهرآران، دارای دو پایانه در سیرجان و رفسنجان است. سرمایه گذاری انجام شده در این پروژه بیش از ۱۲۰ هزار میلیارد ریال است و اجرای آن، از تردد روزانه ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ کامیون سوخت در محورهای مواصلاتی جلوگیری می کند. همچنین این پروژه زمینه ساز صرفه اقتصادی و افزایش ضریب ایمنی انتقال فراورده در کشور و افزایش قطب های صنعت انتقال در کشور خواهد شد.

محمد مشکین فام، مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران با اعلام اینکه احداث بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر خط لوله در دستور کار قرار دارد و پروژه خط لوله 4۶۰ کیلومتری بندرعباس به رفسنجان مراحل پایانی را می گذراند، گفت: در آذرماه سال گذشته و در اوج زمان مصرف و ناترازی فراورده ها توانستیم نزدیک به  ۱۰۰ هزار بشکه فراورده نفتی را از بندرعباس به مرکز کشور منتقل کنیم.

مشکین فام تکمیل و بهره برداری نهایی از این خط لوله را گشایشی خوب در روند انتقال فراورده در کشور برشمرد و گفت: این پروژه در حال تکمیل است و انتظار داریم تا شهریور امسال(1404) ظرفیت 100 هزار بشکه ای کنونی به سقف ظرفیت، یعنی ۳۰۰ هزار بشکه افزایش پیدا کند.

مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران با اشاره به خط لوله ۳۷ کیلومتری راهبردی انشعابی از خط لوله گوره جاسک به پالایشگاه بندرعباس برای تامین خوراک این پالایشگاه، گفت: پیش از این خوراک از طریق شناور دریایی تامین شده است و ما تصمیم به اجرای خط لوله زمینی گرفتیم و با این خط لوله، تامین خوراک پالایشگاه  بندرعباس هم انجام شد.

عملیاتی شدن سبز آب - ری در تابستان امسال

طرح احداث خط لوله نفت خام ترش سبزآب - ری یکی دیگر از پروژه های مهم و در دستور کار شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران است که سال ۱۳۹۳ کار اجرای آن شروع شده و اجرای آن با تاخیر در این سال ها ادامه داشته است. هدف از احداث این خط لوله، تأمین خوراک تکمیلی پالایشگاه های کرمانشاه، شازند، تهران، تبریز و زیرساخت لازم برای تأمین خوراک پالایشگاه آناهیتا است و طبق پیش بینی ها بهره برداری از آن به زودی رقم می خورد.

مشکین فام درباره روند اجرای این طرح گفت:  این پروژه شامل احداث خط لوله ۳۰ اینچ در حدفاصل مراکز انتقال نفت سبزآب تا تنگه فنی با طول حدود ۱۰۲ کیلومتر و ظرفیت انتقال ۴۵۰ هزار بشکه در روز و یک رشته خط لوله ۲۶ اینچ از مرکز انتقال نفت تنگه فنی تا مرکز انتقال نفت شازند با طول حدود ۲۴۰ کیلومتر و ظرفیت انتقال روزانه ۲۹۵ هزار بشکه است. همچنین در ادامه این خط لوله در محل گذر از مراکز انتقال نفت آسار، پل بابا، رازان و شازند نیز دارای یک رشته خط لوله ۱۸ اینچی با طول حدود ۲۸۰ کیلومتر و ظرفیت انتقال ۱۰۵ هزار بشکه در روز است که در انتها به پایانه ری ختم می شود.

مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران درباره خط لوله نفت خام ترش سبزآب - ری نیز گفت: عملیات اجرایی خط لوله سبزآب به ری با ۳۴۰ کیلومتر خط لوله و 6 ایستگاه  انجام شده و  تابستان امسال عملیاتی و کل 340 کیلومتر وارد مدار می شود.

خطوط انتقال جدید با اثرگذاری بالا

مشکین فام در ادامه به بخش دیگری از پروژه های مهم و راهبردی این مجموعه اشاره و تصریح کرد:۲۲۰ کیلومتر خط لوله ۱۴ ارومیه به تبریز  و ۳۷ کیلومتر خط لوله ۱۰ اینچ سلماس به خوی تبریز آماده بهره برداری است و تا پایان مردادماه نهایی می شود.

وی همچنین با اشاره به اهمیت پروژه احداث خط لوله پارس گفت: خط لوله ۴۰۰ کیلومتری پارس قرار است روزانه ۱۲ میلیون لیتر فرآورده نفتی را از تلمبه خانه مهرآران به شیراز و مرکز کشور انتقال دهد و این خط لوله جایگزین انتقال سوخت از  طریق حمل ونقل جاده ای و حمل با نفتکش های حمل سوخت شود.

مشکــــین فـــــام همــــچنین اعـــــــلام کــــــرد که مناقصه «ای پی سی اف» این پروژه انجام شده و بخش خصوصی قرار است این پروژه ها را کاملا داخلی اجرا کند.

مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران در ادامه با اشاره به پروژه ساخت انبار نفت شهید مهدوی که قرار است به زودی عملیات اجرایی آن در مجاورت پالایشگاه نفت بندرعباس آغاز شود، گفت: منـــــاقــــــصه اجـــرای این پروژه به صورت «بی اوتی» انجام شده است و طبق برنامه در سه سال آینده اجرایی خواهد شد.

مشکین فام در ادامه با اشاره به پیشرفت 40 درصدی پروژه خط لوله رفسنجان - یزد  تاکید کرد: تلاش بر این است که این پروژه بسیار راهبردی و مهم 220 کیلومتری  تا پایان امسال (1404) به بهره برداری برسد.

مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران با تاکید بر اینکه 1000 کیلومتر خط لوله در قالب پروژه های مختلف در اقصی نقاط کشور، تا شهریور امسال به طور کامل وارد مدار می شود، افزود: با تکمیل و بهره برداری از این خطوط انتقال در بخش تامین فراورده و در بخش انتقال نفت خام به گشایش خیلی خوبی می رسیم.

احداث تلمبه خانه ها و پایانه های جدیددر پالایشگاه نفت آبادان

کیش ومات ناترازی انرژی

مشعل: تلمبه خانه ها و پایانه های پالایشگاه نفت آبادان به عنوان بخش مهمی از شبکه انتقال نفت و فراورده های نفتی در جنوب کشور شناخته می شوند. این تأسیسات به منظور تأمین خوراک پالایشگاه و انتقال فراورده های آن به مبادی مصرف نقش حیاتی دارند و طرح احداث تلمبه خانه ها و پایانه های تازه با هدف نوسازی، سامان دهی و روزآمد کردن تأسیسات انتقال پالایشگاه نفت آبادان در دستور کار قرار گرفت که غلامرضا سالاروند، مجری طرح  احداث تلمبه خانه ها و پایانه های جدید پالایشگاه آبادان در گفت وگو با خبرنگار «مشعل» به جزییات بیشتر این موضوع پرداخته است که در ادامه می خوانید.

پالایشگاه نفت آبادان، با سابقه فعالیت نزدیک به 114سال، به عنوان پالایشگاه پیشکسوت، همچنان  در چرخه پالایش نفت خام و فراورده های نفتی نقش آفرینی می کند؛ پالایشگاهی که در این بازه زمانی طولانی به همت و تکیه بر دانش متخصصان ایرانی، روزآمدی را در دستور کار قرار داده است و هم اکنون نیز طرح احداث تلمبه خانه ها و پایانه های جدید  را در دست اجرا دارد.

افزایش ظرفیت انتقال فراورده های نفتی

غلامرضا سالاروند، مجری طرح احداث تلمبه خانه ها و پایانه های جدید پالایشگاه آبادان هدف اصلی از اجرای این پروژه را نوسازی تأسیسات دریافت و تأمین هر نوع خوراک از جمله نفت خام پالایشگاه و انتقال فراورده های نفتی تولید شده به مبادی مصرف خواند و گفت: از اهداف فرعی هم می توان به بهسازی و روزآمد کردن تأسیسات و تلمبه خانه های پیشین اشاره کرد که در گذر زمان دچار فرسودگی شده اند و نیاز مبرم به بهسازی دارند، ضمن اینکه قدمت فناوری آنها پاسخگوی نیاز عملیاتی امروز این

پالایشگاه نیست؛ با اجرای این طرح، افزون بر بهسازی و نوسازی تلمبه خانه ها، ظرفیت پالایشی و انتقال فراورده های  نفتی نیز افزایش می یابد و به کاهش ناترازی انرژی کمک خواهد کرد.

وی افزود:  طرح احداث 6 تلمبه خانه تازه، سه پایانه دریافت خوراک و فراورده نفتی، ساخت چهار مخزن ۲۱هزار متر مکعبی و اتصال تلمبه خانه ها به لوله های خروجی از پالایشگاه(میترینگ) از طریق احداث ۶خط لوله به طول ۲.۵کیلومتر در زمینی به وسعت ۲۵ هکتار در شمال شرقی پالایشگاه آبادان در دستور کار قرار گرفت.

مجری طرح احداث تلمبه خانه ها و پایانه های جدید پالایشگاه آبادان درباره عملکرد این 6 خط لوله گفت: با اجرای این طرح، یک خط لوله، نفت کوره را به وسیله خط ۲۶ اینچی برای صادرات به ماهشهر، یک خط لوله 12 اینچ و یک لوله ۱۶ اینچ نیز بنزین و نفت گاز را از پالایشگاه به سمت اهواز و دو خط ۱۶ اینچ دیگر، فراورده های نفتی را برای تأمین خوراک پتروشیمی ها و مصارف عمومی به ماهشهر منتقل می کنند. خط لوله ۲۶ اینچ دیگری هم فراورده تولیدی را از پالایشگاه آبادان به تهران منتقل می کند.

مانع تراشی با تحریم های ظالمانه

سالاروند درباره چرایی توقف عملیات احداث تلمبه خانه های یاد شده در سال های گذشته توضیح داد: این طرح که کارفرمای آن شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران است، سال ۱۳۹۴ تعریف و مراحل اجرای آن آغاز شد؛ به گونه ای که تا سال ۱۳۹۹ به احداث 5 هزار مترمربع ساختمان اداری، ساختمان اتاق کنترل، فونداسیون لوله ها و پمپ ها، هزار و ۷۰۰ مترمربع سوله، ساخت چهار مخزن ۲۱هزارمترمکعبی و بازسازی سه مخزن قدیمی انجامید؛ اما ادامه اجرای طرح به دلیل تحریم های ظالمانه متوقف ماند. با گشایش بخش نخست از فاز دوم پالایشگاه نفت آبادان، ادامه عملیات اجرایی این طرح در دستور کار قرار گرفت و از ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ شروع به کار آن ابلاغ شد؛ امیدواریم این تلمبه خانه ها طی ۱۸ ماه تکمیل شوند و به بهره برداری برسند.

مجری طرح احداث تلمبه خانه ها و پایانه های جدید پالایشگاه آبادان درباره اعتبار پیش بینی شده اجرای این طرح گفت: اعتبار کلی که سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور برای این پروژه در نظر گرفته است، ۴۱۰۰ میلیارد تومان(۴.۱همت) است، اما پرداخت ابتدایی جهت شروع عملیات اجرایی ۱۸.۵ میلیون یورو در بخش ارزی به علاوه ۱۸۰۰میلیارد تومان (۱.۸ همت) در بخش ریالی برآورد شده است.

تمرکز بر ساخت داخل

مجری طرح احداث مجموعه تلمبه خانه ها و پایانه های تازه آبادان گفت:  تمرکز بر ساخت داخل از جمله اولویت هایی است که در اجرای طرح احداث تلمبه خانه ها و پایانه های جدید پالایشگاه نفت آبادان به آن توجه شده است؛ از این رو با توجه به افزایش تجارب و دانش ساخت در بسیاری از اقلام مورد نیاز پالایشگاهی، خوشبختانه به جز پمپ ها و بخش کوچکی از ابزار دقیق که ساخت آن در داخل کشور صرفه اقتصادی ندارد، بقیه اقلام و تجهیزات، همه از سوی شرکت های داخلی ساخته و تأمین می شود.

مقابله با ناترازی؛ چشم اندازی برای این پروژه

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر ۳۵۰ هزار بشکه نفت خام وارد پالایشگاه نفت آبادان می شود که طی فرایندی به فراورده هایی نظیر بنزین و نفت گاز تبدیل و وارد چرخه مصرف می شوند، یادآور شد: ورود ۶۰۰ هزار بشکه نفت خام به پالایشگاه نفت آبادان، چشم اندازی است که برای آینده این پالایشگاه ترسیم شده است و این موضوع جز با تکمیل پالایشگاه نفت آبادان ۲-۲ و احداث تلمبه خانه های جدید محقق نمی شود. با تکمیل این پروژه ها در دو سال آینده شاهد مرتفع شدن بخشی از ناترازی انرژی هم خواهیم بود.

توجه به اجتماعی ترین مسئولیت ها در عملیات

سالاروند در بخشی دیگر از این گفت وگو، بر توجه به انجام فعالیت های عام المنفعه در طرح ها اشاره و تصریح کرد: احداث تلمبه خانه ها و طرح توسعه و تثبیت ظرفیت پالایشگاه نفت آبادان از پروژه های شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران است که فعالیت های مربوط به حوزه مسئولیت های اجتماعی در آن نیز مورد توجه قرار گرفته؛ موضوعی که در اجرای ساخت و بهسازی تلمبه خانه ها نیز لحاظ شده است، ضمن اینکه استفاده از افراد بومی هم به عنوان گامی در همین حوزه همواره در اولویت قرار دارد.

صنعت پتروشیمی با ساخت انواع کاتالیست روند رو به رشدی را برای کاهش وابستگی طی کرده است

هلدینگ ها  در مسیر بومی سازی دانش فنی

32 لیسانس با حدود 40 میلیون یورو قرارداد به صنعت نفت ارائه شده است

مشعل: شرکت پژوهش و فناوری پتروشيمی، به عنوان یکی از بازوهای شرکت ملی صنايع پتروشيمی ایران، در سال های اخیر با وجود تحریم های مستقیم و همه جانبه ای که این صنعت متاثر از آن بود، توانسته است سهم قابل توجهی در ایجاد ثروت و کاهش وابستگی به شرکت های خارجی برای واردات محصولات شیمیایی و انواع کاتالیست داشته باشد. این شرکت در گروه های مختلف پژوهشی و فناوری اعم از پليمر، کاتاليست، فرايندهای شيميايی، مواد شيميايی و توسعه محصول، فناوری های نوين، فنی و مهندسی و پايلوت؛ همچنین مستندسازی و مالکيت فکری، در سه مرکز تهران، اراک و ماهشهر فعال است و این تلاش برای اثرگذاری بیشتر ادامه دارد.

ناصر نوح جاه، مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در گفت وگو با خبرنگارنشریه «مشعل»، بخشی از دستاوردها و اقدام های در دستور کار این مجموعه را تشریح کرده است.

شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی از زیرمجموعه های صنعت پتروشیمی است که توانسته در زمینه تولید انواع کاتالیست های پرمصرف پتروشیمی، افزون بر تامین نیاز داخلی، محصولات خود را به بازارهای جهانی برساند.

براساس سند چشم انداز توسعه20 ساله کشور و در مسیر توسعه صنعت پتروشیمی، این شرکت نیز به دنبال تبدیل شدن به یک مرکز جهانی و پیشرو در زمینه توسعه و تجارت فناوری های پلیمری، کاتالیست های صنعت پتروشیمی، فرایندهای شیمیایی، پتروشیمیایی و فناوری های نوین است.

قرارداد 32 لیسانس ایرانی به ارزش 40 میلیون یورو

مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با اشاره به وظیفه شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در تامین دانش مورد نیاز صنعت پتروشیمی گفت: در چند دهه اخیر، گام های مطلوبی در مسیر کسب دانش فنی صنعت برداشته و بیشتر تحقیقات انجام شده، بویژه طی چند سال اخیر به دانش فنی تبدیل شده اند، به طوری که تاکنون 32 لیسانس به صنعت نفت، بویژه صنعت پتروشیمی با ارزش قراردادی حدود 40 میلیون یورو ارائه شده است.

به گفته ناصر نوح جاه، در حال حاضر از ۹۹ کاتالیستی که درصنعت نفت مورد استفاده قرار می گیرند، ۹۵ کاتالیست داخلی سازی شده اند و شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی، سهم قابل توجهی در داخلی سازی، تامین داخل و صادرات آنها دارد.

وی اظهار کرد: تلاش این مجموعه بر آن است که با استفاده از نیروی انسانی متخصص و کارآمد، همچنین داخلی سازی دانش های فنی و کاتالیست های صنعت پتروشیمی، وابستگی به تامین مواد شیمیایی و کاتالیستی از خارج را کاهش دهد که یکی از اقدام های ارزشمند در این مسیر، همکاری با سازندگان تجهیزات و کالاهای مورد نیاز در داخل، بویژه دانش بنیان هاست.

وی با اشاره به نقش و جایگاه مجموعه هایی همچون شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی تصریح کرد: بنابر گزارش های رسمی، استفاده از لایسنس ایرانی که این شرکت تامین کننده آن است، کاهش۳۰ تا ۴۵ درصد قیمت تمام شده واحد صنعتی را به همراه دارد. به همین دلیل، شرکت های پتروشیمی بیشتری تمایل به استفاده ازلایسنس های داخلی و محصولات کاتالیستی ایرانی پیدا کرده اند، ازاین رو تلاش برای توسعه فعالیت و حذف موانع اجرایی، به منظور فعالیت این مجموعه یک ضرورت است.

تجاری سازی دانش فنی با همکاری دانش بنیان ها

مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی، یکی از مهم ترین اقدام های انجام شده در این شرکت را بومی سازی دانش فنی کاتالیست های صنعت نفت با همکاری شرکت های دانش بنیان دانست و افزود: تمرکز این شرکت در سال جاری بر استفاده دانش های فنی در واحدهای صنعتی است که به این منظور به دنبال همکاری با هلدینگ های داخلی برای تجاری سازی این دانش ها تا اجرای واحدهای تولیدی هستیم.

وی درباره توسعه تولید کاتالیست های پلیمری تصریح کرد: این شرکت به دنبال همکاری با شرکت های پتروشیمی برای توسعه کاتالیست های مورد نیازی است که برای نخستین بار در کشور تولید می شوند.

نوح جاه با اشاره به کسب 38 دانش فنی طی سال های گذشته اظهارکرد: از این تعداد، 9 مورد در بخش فرایندی، 18 مورد در بخش کاتالیست و 11 مورد در بخش مواد شیمیایی است و در تلاشیم که با ورود شرکت های توسعه دهنده به این حوزه، همه دانش های مذکورتجاری سازی شوند.

 وی تصریح کرد: هم اکنون کاتالیست هایی مانند سنتز آمونیاک، سنتز متانول، اتیلن اکسید، روپک و هیدروژناسیون استیلن با همکاری شرکت های دانش بنیان و توسعه دهنده، تجاری سازی شده اند.

نوح جاه با تاکید بر اینکه دانش فنی فرایندی و مواد شیمیایی مانند تولید پلی اتیلن سنگین، پلی پروپیلن، آمونیاک، آروماتیک ها، تولید پروپیلن از متانول، تری اتیل آلومینیوم (TEAL)، فعال کننده جذب CO2 به بخش خصوصی واگذار شده و در مرحله تجاری سازی هستند، گفت: در حال حاضر انعقاد قرارداد تولید پلیمرهای مهندسی همانند پلی وینیل الکل در دست اقدام است. مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در ادامه افزود: واحد ۳۰۰ هزار تنی پلی اتیلن سنگین شرکت پتروشیمی تبریز با بیش از ۶۵ درصد پیشرفت با دانش فنی شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در حال اجراست.

وی همچنین با اشاره به امضای 2 قرارداد ارائه دانش فنی تولید پلی پروپیلن به شرکت های پالایش گاز بیدبلند خلیج فارس و پتروشیمی پارس گفت: طرح پلی پروپیلن پتروشیمی پارس ۳۰۰هزار تنی و طرح بیدبلند خلیج فارس ۶۰۰ هزار تنی است که در مرحله تکمیل مدارک مهندسی پایه هستند و فعالیت های اجرایی آنها در دست اقدام است.

همکاری با شرکت های خارجی

نوح جاه با بیان اینکه شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی برای واردات و بومی سازی دانش های فنی که در کشور موجود نیست، با شرکت های خارجی همکاری دارد، افزود: به عنوان نمونه، این شرکت دانش فنی نسل جدید تولید پلی پروپیلن را با همکاری یک شرکت معتبر خارجی به پتروشیمی پارس ارائه کرده است، همچنین برای فرایندهای دیگری مانند تبدیل پروپان به پروپیل (PDH)، متانول به الفین (MTO ) و اکریلونیتریل مذاکره شده که پایلوت ها و واحدهای نیمه صنعتی خود را در شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با انجام فعالیت های مشترک اجرا کنند و به صورت مشترک لیسانس آنها به کشور عرضه شود.

بهره برداری از نمونه های موفق بومی سازی

مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با اشاره به جریان افزایشی صادرات کاتالیست های ایرانی طی چند سال اخیر اظهار کرد: افزون بر کاتالیست های شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی، همچون کاتالیست پلی اتیلن که ازسوی هلدینگ باختر به روسیه صادر می شود، شرکت های خصوصی داخلی نیز صادرات کاتالیست های ایرانی را به دیگر کشورها انجام می دهند.

وی به نمونه های موفق دانش های فنی بومی شده مثل تولید تجاری کاتالیست سنتز متانول اشاره و تصریح کرد: این کاتالیست پس از تکمیل مراحل دانش فنی برای تولید تجاری، به شرکت توسعه دهنده واگذار و در چند پتروشیمی بارگذاری شده است.

توسعه فعالیت ها در عسلویه و مکران

نوح جاه با اشاره به مراکز شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در اراک، ماهشهر و تهران اشاره و تصریح کرد: در حال اجرای یک مرکز جدید درعسلویه هستیم. این پروژه هم اکنون در مرحله تکمیل زیرساخت ها و تامین آب، برق و گاز  قرار دارد و اولین برنامه برای مرکز آن، ساخت یک واحد کالیبراسیون صنعتی است.

وی در عین حال از برنامه اجرای یک مرکز توسعه ای در منطقه مکران خبر داد و گفت: با توجه به اجرای پروژه های قابل توجه پتروشیمی در منطقه مکران، اجرای چنین پروژه ای الزامی به نظر می رسد، ضمن اینکه ساخت این مرکز با تاکید معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی در دستور کار قرار گرفته است.

زندگی سپیده نورایی، ترکیبی از ورزش، هنر و دانش!

بانویی از دامن کوه های پراو

لیلا مهداد:   در دل سرزمینی به دنیا آمده که کوه های افسانه ای اش چون نگهبانان سربه فلک کشیده، قرن هاست از اسطوره ها و تاریخ ایران پاسداری می کنند؛ کرمانشاه. زادگاهش، شهری است که نسیم خنک کوه های پراو-رشته کوهی امتداد یافته از شمال غرب تا شمال شرق شهر کرمانشاه- و صدای موسیقی کوردی اش، روح را جلا می دهد. در کرمانشاه، هر سنگ روایتگری است از روزگاران دور؛ از طاق بستان تا بیستون، جایی که فرهاد، عاشق داستان ها، برای شیرین کوه می تراشید؛ اما «سپیده نورایی» این روزها در هیاهوی تهران به عنوان مربی دارت و شطرنج در امور ورزش شرکت ملی نفت ایران فعال است و زندگی می کند، شهری که با نورها و آواهایش هر روز، تازه تر می شود؛ اما گاهی صدای شرشر رودخانه های کرج که بخشی از کودکی اش را در خود جای داده، به گوشش می رسد. یاد روزهایی می افتد که در دامن طبیعت سرسبز البرز می دوید و بوی خاک خیس پس از باران، روحش را تازه می کرد؛ اما هیچ چیز نتوانسته رشته های ناگسستنی قلبش را با غرب ایران ببرد. با مردمانی که مهربانی را در نگاه شان دارند. با آوازهایش که از عشق و رنج می گویند و با طبیعت بکر و شکوهمندش که گویی هنوز رازهای ناگفته بسیاری در سینه دارد. او از اهالی این خاک است. از آن کوه ها و دشت هایی که در خاطرش جاودانه شده اند.

هنر، زبانی فراتر از گفتار

از همان روزهای نخستین زندگی، هنر برایش بیش از یک همراه بود؛ همدمی بی قید و شرط که در سکوت دنیای کودکانه اش با رنگ ها، کلمات و آواها نجوا می کرد. پدرش، آن استاد فرهیخته و واژه باف چیره دست، نخستین کسی بود که چراغ این عشق را در دلش روشن نگاه داشت: «پدرم، مترجم و رمان نویسی است که واژه ها را با ظرافت می بافد. به جرات می توانم بگویم او نخستین مشوقم در این راه بود؛ چراغی بود که راه را برای عشقم به آفرینش هنری روشن کرد.» پدر با قلم سحرآمیزش که رمان ها را می سرود و فرهنگ ها را پیوند می زد، به دخترکش آموخت که هنر، زبانی فراتر از گفتار است؛ زبانی که روح را مستقیما خطاب قرار می دهد: «سال ها گذشت. گاهی مسیرم از هنر فاصله گرفت؛ اما هرگز از آن جدا نشدم.»

پژوهش هنر، پیوند عشق است با دانشی ژرف

 در جوانی، به دنبال رویایی منطقی تر، مهندسی نرم افزار خواند و حتی پا به دنیای پیچیده هوش مصنوعی گذاشت. اما چه فایده؟ قلبش همواره یک چیز را فریاد می زد؛ هنر. هنر که نه، حیات هنر، آن نیاز سیری ناپذیر به آفرینش، به کشف زیبایی در لابه لای خطوط و معناها. پس بازگشت. این بار نه از سر شیفتگی محض؛ بلکه با عزمی آگاهانه، رشته پژوهش هنر را برگزید تا عشق را با دانشی ژرف پیوند بزند. تا سخنانش درباره هنر، تنها از احساس نگذرد؛ بلکه بر پایه ای استوار از دانش و بینش تکیه کند. بنابراین امروز، هر کلامی که می نویسد، هر پژوهشی که انجام می دهد، پلی است بین آن شور کودکانه نخستین و کمال علمی ای که هنر سزاوارش است. هنر برایش فقط رشته ای دانشگاهی یا حرفه ای برای گذران زندگی نیست؛ بلکه هنر، نفس کشیدنش شده: «اکنون دانشجوی ترم آخر مقطع دکترا در رشته پژوهش هنر از دانشگاه اصفهان هستم.» پذیرش در این مقطع برایش رخدادی فرخنده بود؛ سال 1400 در رقابتی سخت از میان 3 هزار نفر نامش در میان 31 نفر منتخب، دیده شد: «کلاس ها نخست به صورت برخط(آنلاین) برگزار می شد؛ البته برای جلسات محدود و آزمون ها به اصفهان سفر می کردم.»

در کلاس هایش هنر به بازیگر زندگی تبدیل می شود

8 سال است که هر صبح، قدم به دنیایی می گذارد که در آن تحرک و نشاط ورزش با نظم و مسئولیت پیمانکاری در هم آمیخته. امور ورزش نفت، نه فقط محل کارش که عرصه ای برای تجربه های ناب بوده. در این سال ها، میان فرم های اداری و برنامه های ورزشی، راهی یافته تا هنر را نیز به این فضا بیاورد؛ راهی که با رنگ ها و خطوط آغاز شد: «6 سالی می شود در کنار وظایفم، آموزش طراحی و نقاشی را به شیوه ای آزاد و کارگاهی پیش می برم.» کلاس هایش، آکادمیک نیستند، اما چه اهمیتی دارد؟ وقتی می بیند چگونه چشم های هنرجویانش با کشف هر تکنیک جدید، برق می زند، یا چگونه دست هایشان، لرزان، اما مصمم روی کاغذ جان می گیرد. در کلاس هایش هنر از چارچوب های خشک بیرون می آید و به بازیگر زندگی تبدیل می شود و او خوشحال از اینکه نقشی هرچند کوچک در این دگرگونی داشته و دارد: «همچنان با افتخار در بخش ورزش حضور دارم؛ جایی که هر روز یاد می گیرم پشتکار و تیمی بودن چه معجزه هایی می توانند، بیافریند.» در این میان، شطرنج و دارت به زندگی اش رنگ دیگری بخشیده اند. مربیگری این دو رشته، او را به دنیایی برده که در آن تمرکز و استراتژی با لذت رقابت همراه می شود. هر مهره شطرنج که جابه جا می شود، هر دارتی که به هدف می خورد، یادآور این است که زندگی نیز گاهی نیاز به صبر حساب شده و گاهی به شهامت پرتاب ناگهانی دارد. سپیده نورایی این گونه میان ورزش، هنر و مسئولیت های روزمره راه خود را می سازد؛ راهی که در آن، هر نقش، هر حرکت و هر لحظه، روایتی از عشق به زندگی است.

ایستاده در آغاز راهی طولانی

با پیشینه ای آکادمیک در طراحی و نقاشی، اکنون مسیر پژوهشگری هنر را در پی گرفته؛ جست وجویی فلسفی در هم تنیدگی پدیدارشناسی و تجربه زیبایی شناختی در هنر با تاکید بر هنرهای نمایشی. تئاتر، به مثابه قلمروی بکر در پژوهش های هنری ایران، کانون اصلی کاوش هایش است. نورایی این مسیر را تلاشی برای گشودن افق های ناشناخته و واکاوی ماهیت حضور و ادراک در اثر هنری می داند؛ زنی که این مسیر را نه برای تربیت هنرمند، که برای کندوکاو در ژرفای نظریه و خوانش انتقادی هنر برگزیده؛ اگرچه تاکنون گام هایی در این راه برداشته و نوشته ها گواه این عشق نظری اند؛ اما هنوز به باور خویش در آغاز راهی بلند و ناپیموده ایستاده.

با تمام وجود، آواز این سرنوشت را می خوانم

هنر برایش بیش از یک رشته دانشگاهی است؛ نفس زندگی است. زبانی که پیش از هر کلامی با آن سخن گفته . رودی که خون رگ هایش شده: «پدرم نخستین قلم را به دستانم داد و الفبای زیبایی را با خطوط ساده بر کاغذهای سفید به من آموخت.» آن روزها، هنر تنها برایش بازی نبود؛ ندایی بود که در گوش جانش زمزمه می کرد؛ «این راه توست.» اما زندگی، گاه مسیرهایی پرپیچ وخم پیش پای آدمی می نهد.

سفر به دنیای مهندسی و  هوش مصنوعی

در میان اعداد و الگوریتم ها گم شد؛ اما هنر، همچون آتشی زیر خاکستر، هرگز خاموش نشد؛ بلکه با هر تجربه، شعله ورتر شد، چونان شمعی که باد آن را نمی سوزاند که بر فروزش می افزاید. امروز، هر طرحی که می کشد، هر پژوهشی که انجام می دهد و هر دانشجویی که راهنمایی می کند، حلقه ای از این زنجیره بی پایان است. هنر، مسیرش است و مقصدش راهی که در کرمانشاه جوانه زد، در کرج با رنگ ها و فرم ها بالید، در دانشگاه اصفهان به بار نشست و اکنون در تهران در تاروپود زندگی حرفه ای اش، ریشه هایی ژرف دوانده است: «هنر، نه انتخاب من که سرنوشت من بود و من با تمام وجود، آواز این سرنوشت را می خوانم.»

حاضرم بر بوم ایران، طرحی نو بکشم

نورایی می گوید: «دلم می خواهد این صنعت عظیم، دست از سکوت بردارد و آواز خواندن را بیاموزد، نه آواز سود و زیان که ترانه تعلق و هویت.» به باورش جوانان امروز در اقیانوس بیکران مجازی، سرگردان هستند. آنها به لنگرگاهی زنده نیاز دارند؛ جایی که بدانند این خاک چه رازها در خود نهفته دارد. نه از سر اجبار که از سر شوق کشف. او می گوید: «با تمام وجود حاضرم قلمم را بردارم و بر بوم ایران، طرحی نو بکشم. نه برای نام، نه برای نشان؛ که برای زنده نگاه داشتن ریشه هایی که در توفان فراموشی، هر روز لرزان تر می شوند.» او از ایده هایی می گوید که بارها در ذهن مرورشان کرده؛ ایده طراحی برنامه های چندرسانه ای که تاریخ نفت را نه با عدد و رقم که با صدای زندگی روایت کنند؛ مستندهایی از چهره های گمنام صنعت نفت، آنها که در سایه دکل ها، رویای پیشرفت این سرزمین را بافتند. راه اندازی کارگاه های هنر بومی در دل پالایشگاه ها و کارگران نفت هم راهگشاست.

ایران، جغرافیا نیست؛ دل هایی است که برایش می تپد

او رویای ایجاد موزه های زنده گردشگری در مناطق نفت خیز را در سر دارد، جایی که هر دکل، خود یک روایتگر باشد و هر لوله شعری از مقاومت و امید: «حاضرم داوطلبانه این کار را انجام بدهم.» دخترک ایران زمین حتی اگر این راه، هیچ مزدی جز لبخند رضایت یک کودک کنجکاو یا چشمان برق زده یک پیرمرد خوزستانی نداشته باشد، باز هم می گوید: «می ارزد.» چون این طرح ها، تنها برنامه ریزی روی کاغذ نیست؛ جهاد فرهنگی است برای نجات هویتی که روزبه روز در گرداب مدرنیته سطحی، رنگ می بازد. نورایی، راه اندازی گردشگری در مناطق نفتی را پیشنهاد می دهد: «فقط یک طرح نیست؛ جنبشی است برای بازگرداندن روح به صنعت و فرهنگ. اگر شما هم دغدغه ماندگاری این سرزمین را دارید، دست در دست هم، این راه را با عشق و تعهد ادامه دهیم. ایران، فقط جغرافیا نیست؛ دل هایی است که برایش می تپد.»

حرف از هنر، ورزش و ذوق دخترک ایران زمین، نورایی که می شود، او چنین خودش را تعریف می کند: «راهی به سوی بوم های سفید، جایی که رنگ ها فریاد می زنند، راهی به سوی صفحه شطرنج، جایی که سکوت مهره ها، فریاد استراتژی است و راهی به سوی دکل های نفتی، جایی که زمین با من سخن می گوید به زبان اعداد و فشار.» در اینجا، جهان را از دید خود می سازد از نو. هر ضربه قلمش، اعترافی است به زیبایی، هر رنگ، داستانی ناتمام از جست وجوی انسان برای معنا. بومش فقط پارچه ای آغشته به رنگ نیست؛ صحنه نبردش با فراموشی است. می کوشد تا آنچه را چشم ها می بینند و دل ها احساس می کنند، روی این سطح بی جان جاودانه کند.

مهره ها به پیش، در میدان شطرنج

شطرنج، رقص سکوت است. هر حرکت، فریادی است که تنها حریف می شنود. اینجا، او نه یک زن که یک فرمانده است؛ استراتژیست لحظه ها. شطرنج به او آموخته که گاهی باید قربانی داد تا پیروز شد، گاهی عقب نشست تا پیش رفت. زندگی هم همین است، مجموعه ای از انتخاب ها، هر کدام با پیامدی که تا ابد در ذهن می سوزند. به باورش نه صنعت محض، نه هنر خالص، نه بازی صرف؛ بلکه خدمت به انسانیت. نقاشی روح را می پرورد، شطرنج ذهن را تیز می کند و صنعت نفت، چرخ های تمدن را روان می سازد. نورایی در این تقاطع ایستاده ، نه به عنوان سه نفر که به عنوان یک زن؛ کسی که می خواهد جهان را کمی زیباتر، کمی هوشمندانه تر و کمی روشن تر ترک کند.

نورایی، این دخترک کرمانشاهی، دغدغه آیین ها و سنت های کهن را دارد. او آیین های کهن ایرانی، از تعزیه های پرصلابت تا نقالی های پرشور را رودخانه زنده فرهنگ می داند؛ خروشانی از رنگ ها، آواها و حکمت هایی که از دل تاریخ می آیند تا امروز را به آینده پیوند بزنند. نورایی نمایش در ایران را تنها سرگرمی نمی داند؛ بلکه به باورش آیینه ای است که روح جمعی را بازمی تاباند: از شادی های نوروزی تا سوگ سیاوشانه اش. نورایی اما آه این دریغ را به سینه دارد؛ دریغ از این گنج زنده که در نظام آموزشی به حاشیه رانده شده، گویی از یاد برده ایم که نمایش، نه یک درس که تنفس فرهنگ است. نورایی از آن سوی مرزها می گوید، از همین همسایه مان که از مهدکودک ها تا دانشگاه ها، تئاتر را چون نخی زرین در تاروپود آموزش می دوزد. کودکان آموزه های حافظ را با بازی می آموزند و نوجوانان، تاریخ امپراتوری عثمانی را با ایفای نقش درک می کنند. نمایش برای آنان زبان مشترک هویت است؛ زبانی که نسل ها را بی آنکه بنیادشان بگسلد، به آینده می رساند؛ اما ما چرا در این دریای بیکران، تنها به موج زنی اکتفا کرده ایم؟

نمایش، تنهاترین راه زنده نگه داشتن روح یک تمدن است

همکارانش گاهی با شگفتی از او می پرسند: «چرا ساعت ها به کودک می آموزید مهره وزیر را قربانی مات کند؛ پاسخ در نگاه نهفته است. او بر این باور است که آموزش واقعی، باغبانی است، نه بنایی. هر کودک، بوته یاس منحصر به خود است. شطرنج منطق را می پرورد و دارت تمرکز را؛ اما نمایش، جان را می آزماید. او را در آتش عشق، ایثار و شکست می سوزاند تا مانند فولاد، هم نرم شود و هم استوار. نورایی این دختر ایران زمین آرزوها در سرش پرورانده، آرزوی اینکه چه می شود اگر به جای انبار کردن محفوظات خشک در ذهن کودکان، به آنان بیاموزیم که حافظ را با بدن بخوانند، فردوسی را با حرکت روایت کنند و پروین اعتصامی را با نگاه معنا کنند؟ آنگاه شاید نهال های هویت، چنان ریشه بدوانند که هیچ توفانی نتواند آنها را برکَنَد. در دید او نمایش تنها یک هنر نیست؛ تنهاترین راه زنده نگه داشتن روح یک تمدن است و این انتخاب ماست یا بگذاریم این رود خروشان به کویر فراموشی برود یا از آن دریایی بسازیم که نسل ها را سیراب کند.

هر سنگ، زمزمه ای از روزگاران فراموش شده دارد، هر درخت روایتی را در حلقه های سالانه اش پنهان کرده و هر بنا نگهبان قصه هایی است که در سایه هایش می لرزند. در این جهان بی وقفه که زمان چون شن های روان از میان انگشتان می گریزد، باید لحظه ای درنگ کرد و به نجوای خاموش فضا گوش سپرد. نورایی در پیاده روهای تاریخ زده، در تقاطع های پرهمهمه و در سکوت دالان های قدیمی، شهر را نه به عنوان مجموعه ای از سنگ و بتن که همچون دفترچه خاطراتی زنده یافته . هر دیوار ترک خورده، پنجره رنگ باخته، یا کوچه پیچ درپیچ، واژه ای از این روایت گسترده است؛ روایتی از عشق ها، رنج ها، پیروزی ها و تنهایی های بی شمار. به باور او شهر زنده است. نه با نبض آهن و سیمان که با ضربان قلب هایی که در آن می تپند و آه هایی که در باد گم می شوند. قلبا ایمان دارد که پژوهشگر، تنها کاشف این اسرار نیست؛ او شنونده ای است که به آواز خاموش دیوارها گوش می دهد و زیبایی را در سکوت معنا می یابد. شاید برای همین است که توصیه می کند بیایید گاه گامی آهسته برداریم و بگذاریم شهر با ما سخن بگوید. شاید در این گفت وگوی خاموش، رازهایی را بشنویم که زمان، تنها به گوش آگاهان زمزمه می کند.

سوابق ورزشی در دارت

مقام اول المپیاد 541 - سال 1387

نائب قهرمان 2 دوره لیگ کشوری دارت

نائب مقام دوم تیمی کشوری به عنوان مربی، سرپرست و بازیکن حرفه ای

مقام دوم و سوم کشوری با تیم دارت کرمانشاه ( 2 دوره)

مقام چهارم مسابقات دارت پارسیان - پاییز 1386

عضو تیم تهران نوین در اولین دوره لیگ دارت کشور

مربیگری و داوری

اولین مدرک مربیگری دارت - اردیبهشت 1386

مدرک داوری دارت - 1387

مربی و سرپرست تیم های دارت از 1386 تاکنون

پرورش بازیکنان حرفه ای (برخی عضو تیم ملی شده اند)

داوری مسابقات دارت (1387 تا 1393) در همکاری با انجمن دارت کشور

فعالیت های اجرایی و توسعه ای

پایه گذار ورزش دارت در استان کرمانشاه

مؤسس تیم دارت بانوان استان البرز

قهرمانی در مسابقات دارت صنعت نفت (2دوره در خط لوله - انفرادی و تیمی زیر 26 سال)

مربی تیم دارت شرکت ملی نفت (2 دوره - مقام های برتر انفرادی و تیمی)

سوابق درخشان در شطرنج

مقام اول انفرادی مسابقات سراسری وزارت نفت (بالای 26 سال)

مقام دوم تیمی وزارت نفت (زیر 26 سال)

مقام اول تیمی و انفرادی مسابقات انتخابی وزارت نفت (زیر 17 سال)

مقام سوم انفرادی (بالای 26 سال - بعد از 1401)

مقالات و فعالیت های علمی- فرهنگی

مقالات علمی - پژوهشی (داخلی و خارجی)

مقالات ارائه شده در کنفرانس های بین المللی

حضور در جشنواره های معتبر

سی و یکمین جشنواره بین المللی صلح سارایوو

جشنواره بین المللی تئاتر عروسکی (نمایش «بوی ایران» در ازمیر)

اجرای تئاتر گاماسیاب در بورسا

طراحی و ساخت قطعه ای مهم در تجهیزات پزشکی بهداشت و درمان صنعت نفت آبادان عمل گرایی به شعار سال را هدف قرار داد

تولید به وقت پروانگی

مشعل: مهندسان واحد ابزار دقیق و تجهیزات پزشکی بیمارستان امام خمینی(ره) صنعت نفت آبادان، موفق شدند کنترل تخت فلورسنت جراحی (C-ARM) را بازطراحی کرده و افزون بر بازگرداندن این تجهیزات مهم به چرخه استفاده، از هدررفت سرمایه جلوگیری و پرچم عمل به شعار  سال و رونق تولید ملی را بر فراز بهداشت و درمان صنعت نفت برافراشته کنند.

منصور جاسمیان، مهندس سرمایه گذار ابزار دقیق و تجهیزات پزشکی بیمارستان امام خمینی(ره) صنعت نفت آبادان و یکی از افراد فعال در این پروژه که از سال 1393 فعالیت خود را در این بیمارستان آغاز کرده، در گفت وگو با خبرنگار «مشعل» به جزئیات بیشتر درباره  بازطراحی و تعمیر این تجهیز تخصصی اتاق عمل پرداخته است که در ادامه آن را می خوانید.

کاربرد و اهمیت تخت فلورسنت جراحی چیست؟

 تخت فلورسنت جراحی، یکی از تجهیزات مهم و حیاتی اتاق عمل بیمارستان است که در جراحی ها و روش های تشخیصی مختلف کاربرد دارد. این دستگاه از اشعه ایکس برای تولید تصاویر زنده و بلادرنگ از داخل بدن بیمار استفاده می کند، به عبارتی این دستگاه به پزشکان اجازه می دهد در لحظه، تصویر واضحی از ساختار داخلی بدن بیمار داشته باشند و بتوانند روند جراحی را با دقت بالایی انجام دهند. به بیان ساده تر، از این نوع تخت هنگام قرار دادن بیماران در وضعیت مناسب برای انجام تصویربرداری استفاده می شود و بهترین گزینه برای انجام درمان بهینه در زمینه جراحی های اعصاب، قلب، ارتوپدی، ستون فقرات، آنژیوگرافی عروق قلب و عروق محیطی،ERCP  و آندوسکوپی است.

چه موضوعی باعث شد که به بازسازی و تعمیر این تخت   اقدام کنید؟

با اعلام خرابی کنترل تخت فلورسنت جراحی بیمارستان امام خمینی(ره) صنعت نفت آبادان به واحد تجهیزات پزشکی و پیگیری مکرر از شرکت سازنده و اعلام آن مبنی بر غیرقابل تعمیر بودن،کارشناسان واحد ابزار دقیق با بررسی فنی قطعه آسیب دیده، بازطراحی و ساخت آن را در دستور کار قرار دادند.

این تخت که از تجهیزات تخصصی و با ارزش اتاق عمل محسوب می شود، به دلیل خرابی در بخش ریموت کنترل، به طور کامل از چرخه بهره برداری خارج شده بود و با توجه به همکاری نکردن شرکت تأمین کننده، خطر ازکارافتادگی کامل این دستگاه وجود داشت. بنابراین، بازطراحی کنترل جدید در دستور کار قرار گرفت تا چنین اتفاقی نیفتد و تخت فلورسنت جراحی، فعال باقی بماند.

دستگاه ریموت کنترل جدید این تخت پس از روزها کار کارشناسی و بررسی های فنی، با الگوبرداری از کانکشن های کنترل حرکتی تخت فلورسنت جراحی(C-ARM) ، تحلیل نقشه شماتیک اتصالات برد تخت، همچنین پیاده سازی سیستم برق جک تخت و همانندسازی فیش هزارخاری اتصالات کانکشن ورودی تخت بازطراحی شد.

اگر قرار بود این تخت خریداری شود، چقدر برای آن هزینه می شد؟

در شرایط تحریم های کنونی و سرباز زدن شرکت سازنده برای تامین قطعه یاد شده، همچنین  نوسانات نرخ ارز، اگر قرار بود این تخت و تجهیزات وابسته به آن از جمله دستگاه کنترل فلورسنت از خارج کشور وارد شود، باید مبلغی نزدیک به 300میلیون تومان هزینه می شد، درحالی که خود قطعه معیوب مورد نیاز برای راه اندازی تخت فلورسنت جراحی که موجب ازکارافتادگی آن شده بود، با تکیه بر توان و تخصص مهندسان ایرانی با 500هزار تومان بازطراحی و ساخته شد.

 آنچه شما و همکارتان بازطراحی و تولید کردید، قابلیت رقابت با مشابه خارجی را دارد؟

نکته مهم در این بین، بحث باورپذیری است که خوشبختانه در بین سازندگان و تولیدکنندگان شکل گرفته است. این باورپذیری درباره قطعه بازطراحی شده نیز صدق می کند و با همین رویکرد می توان گفت که قطعه ای که بازطراحی شده، قابلیت رقابت با مشابه خارجی خود را دارد، همچنین تختی که ارزش سرمایه ای آن بسیار بالاست و برای خرید آن باید بهای گزافی پرداخت می شد، با صرف هزینه ای بسیار نازل به چرخه خدمت رسانی بازگردانده شد.

تحریم ها چه میزان در کیفیت ارائه خدمات شما تاثیر گذاشته است؟

تحریم ها بحث امروز نیست؛ بلکه سال هاست با این مقوله روبه رو هستیم؛ اما این دیواری که زمانی بلند و رفتن به آن سویش غیرممکن به نظر می رسید،  اکنون قابل عبور شده و نمادهای بیرونی و عینی آن در همه سطوح دیده می شود.

امروز با اطمینان می توانیم بگوییم که تحریم ها نه تنها بازدارنده نبوده اند؛ بلکه در مواقعی حرکت ها و پیشرفت های رو به جلویی را رقم زده اند که این مهم در اغلب زمینه ها ازجمله پزشکی بخوبی مشهود است. در بیشتر زمینه ها نگذاشتیم تحریم و شرایط تحمیلی آن، باعث توقف فعالیت ها شود و در شرایطی که تحریم های بین المللی و محدودیت های ارزی، تأمین قطعات تخصصی تجهیزات پزشکی را با دشواری های فراوان روبه رو کرده، با الهام از فرامین مقام معظم رهبری در مسیر تولید ملی گام هایی برداشته ایم که بازسازی تخت فلورسنت جراحی تنها نمونه ای از آن است؛ حرکتی که به صورت خودجوش و با مساعدت همکارم بنیامین مزارعه در این پروژه عملی شد.

بازطراحی و ساخت این قطعه چه نتایج و دستاوردی به همراه داشته است؟

این فرایند، با طراحی و پیاده سازی دقیق و با استفاده از قطعات موجود در بازار داخلی و بدون نیاز به کمک شرکت های خارجی انجام شد که بازگشت تخت فلورسنت به چرخه بهره برداری در اتاق عمل، صرفه جویی چشمگیر در هزینه های بیمارستان، جلوگیری از خرید یک دستگاه جدید با هزینه چند برابری، جلوگیری از خروج ارز از کشور در شرایط سخت تحریمی و افزایش کارایی تجهیزات جراحی  از نتایج بسیار ارزشمند آن  است.

این اقدام، تنها یک تعمیر ساده نیست؛ بلکه نمادی از توان تخصصی مهندسان ایرانی و الگویی الهام بخش برای استفاده بهینه از ظرفیت های داخلی در مسیر حفظ و ارتقای کیفیت خدمات درمانی در کشور است. این کار از لحاظ فنی کاری چندان سخت و پیچیده نبود و می توان در آینده، کارهایی بسیار بزرگ تر را با اتکا به توان مهندسان داخلی انجام داد. در پایان از تمامی کسانی که در انجام این کار سهیم بودند، بخصوص دکتر  بستانی، دکتر مسعودی، دکتر غانمی، مهندس کاشانی و مهندس  مرائی تشکر می کنم.

سختی کار اقماری از زبان بانویی که 8 قله بلند جهان را فتح کرد 

فعالیت اثرگذار دوشادوش آقایان

مشعل: اولین بانوی قهرمان ایرانی که پرچم شرکت ملی نفت ایران و سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس را برفراز 8 قله بلند جهان برافراشته، پرستار اقماری کلینیک بهداشت و درمان صنعت نفت در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس است؛ هرچند او خود را قهرمان نمی داند و تمامی بانوان اقماری صنعت نفت را قهرمان واقعی اعلام می کند. مریم بی غرض، زاده شهرستان شیراز، که از ۳۹ سالگی کوهنوردی را آغاز کرده، پس از چندبار فتح قله های شاخص ایران از جمله دماوند، سبلان و علم کوه، تصمیم به کوهنوردی در خارج از مرزهای ایران می گیرد. این پرستار اقماری در فعالیت های ورزشی برون مرزی خود، موفق به فتح 8 قله بلند جهان شامل، آیلند پیک، کالاپاتار، هیمالیا در نپال، آلبروس در روسیه، کلیمانجارو در آفریقا، آرارات در ترکیه، کازبکی در گرجستان و آراگاتس در ارمنستان شده است. وی ۲۱ سال به صورت اقماری در کلینک های منطقه ویژه مشغول به کار بوده و در تمام این سال ها در حوزه ورزش نیز به فعالیت خود ادامه داده است. گفت وگوی کوتاهی با این همکار نفتی داشتیم که در ادامه می خوانید.

در ابتدا معرفی کوتاهی از خود داشته باشید.

مریم بی غرض متولد سال ۱۳۵۶ در شیراز و دانش آموخته مقاطع کارشناسی پرستار صنعتی و کارشناسی ارشد اچ اس ای، ساکن شیراز و کارمند رسمی اقماری کلینیک بهداشت و درمان صنعت نفت در سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس هستم. فرزند اول خانواده ام، 2 برادر دارم که یکی از آنها در حوزه تجارت فعالیت دارد و دیگری استاد دانشگاه است. پدرم کارمند بازنشسته اداره ثبت احوال و مادرم فرهنگی بودند. در ابتدای نوجوانی، ورزش شنا و بدن سازی را شروع کردم وخانواده هم در این راه بسیار از من حمایت کرد؛ البته همه خانواده اهل ورزش هستند؛ اما هیچ کس به قهرمانی در رشته کوهنوردی فکر نمی کرد.

در مسیر دستیابی به این موفقیت ها با چه چالش هایی مواجه شدید؟

در مقطعی از زندگی، دچار تضاد می شدم و باید اهداف زندگی خود را اولویت بندی می کردم. از یک طرف درگیر مسائل شغلی خودم در استان بودم و از طرف دیگر با بیماری پدر و مادرم مواجه شدم. از گذشته های دور به ورزش حرفه ای فکر می کردم و از آنجا که پرستار و فرزند اول خانواده هستم، مسئولیت و وظیفه فرزندی من در مقابل نگهداری و سلامت والدینم چند برابر می شد. برادر بزرگم مهاجرت کرده بود و برادر دیگرم هم به کار پرسفر تجارت مشغول بود و کمتر حضور فیزیکی در شیراز داشت. به همین دلیل تصمیم گرفتم اولویت اولم مراقبت از پدر و مادرم باشد؛ البته ۳ سال پیش پدرم را از دست دادم. پس از سال ها فعالیت و تجربه، هنوز یک پرستار ساده هستم و جایگاه شغلی ندارم. چنانچه مسئولیتی پیشنهاد شود، یقین دارم که در بخش ورزش و سلامت خدمت بیشتری خواهم کرد؛ البته در اسکورت ورزشی هم تجربیاتی دارم.

شروع کارتان در بهداشت و درمان صنعت نفت چگونه بود؟

سال 1382 بود که در آخرین روزهای طرح پرستاری، در بخش ای سی یو جراحی مغز و اعصاب بیمارستان نفت بوشهر کار می کردم، یکی از پرستاران بورسیه دانشگاه نفت آبادان که در همان بخش فعالیت داشت، باید به مرخصی زایمان می رفت. به همین خاطر از من خواهش کرد که در طول مرخصی اش، مسئولیت او را به عهده بگیرم تا پس از دوران مرخصی زایمان بتواند در همان بخش کار را ادامه دهد. با اتمام این دوره، طبیعتا من باید بیمارستان ترک می کردم؛ اما رئیس وقت بیمارستان از من خواست که بمانم؛ با انعقاد قرارداد پیمانکاری، کار را در بیمارستان ادامه دادم تا اینکه سال 1388 در آزمون جامع شرکت ملی نفت ایران در رشته بهداشت و درمان شرکت کردم و پذیرفته شدم. هم اکنون هم بیش از 21 سال است که در عسلویه مشغول به خدمت هستم.

چه چیز باعث شد به عسلویه بروید؟

در سال ۱۳۸۳ که کلینیک های شهرستان های عسلویه و جم در حال افتتاح بودند و به کادر درمان و پرستار خانم نیاز داشتند، رئیس بیمارستان وقت نفت بوشهر خطاب به نیروهای پیمانکاری گفت، چنانچه مایل باشید روند جذب استخدامی و شرایط کاری شما سریع تر و بهتر شود، رفتن به کلینیک بهداشت و درمان عسلویه، گزینه خوبی برای شماست، از این رو من و 2 نفر از پزشکان تصمیم گرفتیم به عسلویه برویم. من، اولین بانوی بهداشت و درمان صنعت نفت بودم که همزمان با تعدادی از بانوان تازه استخدام شده پتروشیمی های مستقر در عسلویه کار خود را  آغاز کردیم. به یاد دارم تا چند سال اول، تنها خانم پرستار کلینیک های این منطقه بودم.

از حضور خود در عسلویه خاطره به یادماندنی دارید؟

اول از خاطره خوب شروع کنم؛ درسال ۱۴۰۲ به کلینیک اطلاع دادند که کشتی پهلو گرفته و بیماری نیاز به کمک کادر درمان دارد. حال بیمار را جویا شدم، گفتند بیمار ،جوانی است که علائم حیاتی ندارد. با هماهنگی پزشک کلینیک، خود را به کشتی رساندم و به موتورخانه کشتی رفتم. در آنجا و در اتاق تاریکی که بشدت گرم و کم نور و پر سر و صدا بود، با بیمار مواجه شدم؛ اما به دلیل شرایط موجود نمی توانستم او را احیا کنم. در آن دقایق به  2 تن از کارکنان کشتی آموزش دادم که چگونه بیمار را روی برانکارد قرار دهند و به عرشه کشتی بیاورند. در آن هنگام متوجه شدم که سطح هوشیاری بیمار پایین است؛ اما با گذشت زمان و انجام برخی اقدام های پزشکی توانستم او را احیا کنم. یک خاطره بد نیز دارم؛ در زمان کشیک با کلینیک تماس گرفتند و گفتند که یک کشتی بین المللی با ۷۰ مسافر از ملیت های اوکراین، سوریه، هند و... به همراه ملوانان ایرانی غرق شده است! بعد از این اعلام، با چند پزشک به اسکله اعزام شدیم. عملیات امداد و نجات شروع شد و بعد از گذشت چند ساعت، بیشتر مسافران دریایی از سطح آب دریا جمع آوری شدند. ما هم در اسکله عملیات اورژانس درمانی را آغاز و کسانی را که بدحال بودند، با آمبولانس هوایی به بیمارستان های شیراز و بوشهر اعزام کردیم و پس از گذشت چند هفته، تمامی نجات یافتگان به کشورهای خودشان برگردانده شدند؛ البته در این بین ۵مسافر و۴ غواص برای همیشه ناپدید شدند.

با همه این سختی ها و با وجود عناوین متعدد قهرمانی، همچنان دوست دارید که در عسلویه کار کنید؟

بله، من کار در عسلویه را رسالت خود می دانم؛ چون احساس می کنم این اهالی بومی و کارکنان اقماری بیش از شهرهای دیگر به خدمات من احتیاج دارند و در اینجا، انسان مفیدتری برای اجتماع هستم؛ اما کار اقماری در منطقه ای که دمای تابستانش به ۵۰ درجه سانتی گراد می رسد و  برای یک بانو کار آسانی نیست و کادر درمان خانم همانند آقایان در نوبت های شیفت روز و شب فعالیت می کنند. دشواری کار و زندگی اقماری این بانوان در مقایسه با سایر همکاران در اقصی نقاط کشور یکسان نیست! کادر درمان هر لحظه در آماده باش به سر می برد و استرس کاری، شرایط اقلیمی، روبه روشدن کارگران با حوادث کار و... بر مشقت کار نیروهای اقماری می افزاید.

اما در پاسخ به بخش دوم سوال شما با احترام تاکید می کنم که من قهرمان نیستم. قهرمان، آن بانوی اقماری صنعت نفت است که بچه شیرخوارش را ۱۴ روز نمی بیند، آن بانویی که چند فرزند دانش آموز و پشت کنکوری اش را با دلواپسی مادرانه ترک می کند و روزانه ۱۲ ساعت دوشادوش آقایان، کار مستمر انجام می دهد تا رفاه خانواده اش را تامین کند. مادر سرپرست خانواده ای که فرزندان کوچک خود را نزد اقوام می گذارد و در دمای بالای ۵۰ درجه کار می کند تا اجاره بهای خانه اش را تامین کند یا بانوان تحصیلکرده دانشگاه های صنعتی شریف و تهران و امیرکبیر که برای اینکه علمشان به ثروت ملی تبدیل شود و چرخ اقتصاد کشور بچرخد، شرایط کار اقماری در عسلویه را به کار و زندگی در اروپا ترجیح می دهند؛ آنها قهرمان واقعی هستند.

 عکس هایی از کوهنوردی شما منتشر شده که هنگام موفقیت در صعود، 2 پرچم شرکت ملی نفت ایران و سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس را بر فراز قله ای که فتح کرده اید، برافراشته می کنید. دلیل این کارتان چیست؟

سازمان منطقه ویژه  اقتصادی انرژی پارس، خانه من است؛ زیرا در آنجا رشد کرد ه ام. برافراشتن پرچم سازمان منطقه ویژه نیز نشانه تکریم و قدردانی من از این منطقه است؛ زیرا با حمایت مدیریت منطقه ویژه، کلینیک بهداشت و درمان و همکارانم بود که توانستم نماینده این شرکت و سازمان در جهان باشم. اگر همکاران، شیفتشان را با من جابه جا نمی کردند و حمایت های پدرانه و مشوقانه مدیران در بخش های مختلف  نبود، من فعالیت برون مرزی نداشتم و نمی توانستم هر ۶ ماه پرچم این شرکت و سازمان را برقله جدیدی از جهان به اهتزاز درآورم.

در ۳۹ سالگی، ورزش کوهنوردی را شروع کردید و توانستید در ارتفاع ۶۱۸۰ متری، فاتح قله های درون و برون مرزی شوید. با این آغاز دیرهنگام و طی زمانی نسبتا کوتاه، چگونه 8 قله بلند دنیا را فتح کردید؟

من از سنین نوجوانی، ورزش شنا و بدن سازی را نه در حد قهرمانی؛ بلکه به عنوان یک علاقه و عادت دنبال می کردم. به عبارتی در حد حرفه ای تمرین های ورزشی داشتم و بدنم در آمادگی کامل بود.

چرا این ورزش را دیر شروع کردید و تا چه زمانی می خواهید فعالیت در این رشته را ادامه دهید؟

ابتدا بخش دوم سوال شما را پاسخ می دهم. اساسا سن بازنشستگی کوهنوردی ۷۰ سالگی است و من هم تلاش می کنم تا رسیدن به این سن، به بیشتر قله های بزرگ دنیا صعود کنم. درباره بخش نخست پرسش شما باید بگویم که در زمان کرونا، باشگاه ها و استخرهای کشور تعطیل بودند و پروتکل های بهداشتی سختی در ورزش وجود داشت که اقدام درستی هم بود، ضمن اینکه ما پرستاران در صف اول مبارزه با بیماری کرونا قرار داشتیم و من دغدغه بیماری والدینم را هم داشتم. از آنجا که ورزش کردن برای بدن من، حکم اکسیژن را داشت، تصمیم گرفتم ورزشی را که با پروتکل های بهداشتی مغایرت نداشت، انتخاب کنم، از این رو به این جمع بندی رسیدم که به سراغ رشته کوهنوردی بروم. در صعود به قله دماوند بود که منقلب شدم و دنیای من عوض شد. توصیف آن روزها و صعودها برایم دشوار است؛ ارتفاعات قله دماوند، زیبایی زمین و طبیعت، بسیار مسحورکننده است.

قدردانی بانوی طلایی ایران از اقتدار نیروهای مسلح

دارنده اولین مدال طلای رشته دوومیدانی بانوان ایران در پارالمپیک گفت: بابت اقتدار نیروهای مسلح در پاسخ قاطع به تجاوز رژیم غاصب صهیونیستی به ایران، حس غرور دارم و به خود می بالم.هاشمیه متقیان از جمله همکاران نفتی و قهرمان ورزشی گفت: ۱٠ سال است که در میادین ورزشی جهانی و پارالمپیک به حول و قوه الهی توانسته ام پرچم کشور عزیزم ایران را به اهتزاز دربیاورم که پس از هر افتخارآفرینی و اهتزاز پرچم ایرانم حس غرور به من دست داده است. حس غرور از این بابت که توانستم به عنوان سرباز وطنم کار کوچکی کرده باشم، اما امروز دوباره همان حس غرور را دارم، آن هم بابت اقتدار نیروهای مسلح در پاسخ قاطع به تجاوز رژیم غاصب اسرائیل به کشور عزیزم. به رزمندگان سلحشور نیروهای مسلح با تمام وجود خدا قوت گفته و می گویم به وجودتان افتخار می کنیم و به داشتن شما به خودمان می بالیم. خداقوت شیرمردان وطنم.

 

کسب مجوز حرفه ای باشگاه داری

مشاور فنی و مدیر آکادمی ورزش صنعت نفت آبادان معرفی شد

مدیرعامل موسسه فرهنگی ورزشی صنعت نفت آبادان گفت: مجید جلالی با قراردادی سه ساله به عنوان مشاور فنی و مدیر آکادمی این موسسه انتخاب شد. ناصر گودرزی، مدیرعامل موسسه فرهنگی ورزشی صنعت نفت آبادان گفت: انتخاب مجید جلالی به عنوان مشاور فنی و مدیر آکادمی این موسسه بر اساس توسعه رشته فوتبال منطقه آزاد اروند و پیشرفت و ساماندهی آکادمی، تیم های پایه ای و مدرسه فوتبال صنعت نفت آبادان صورت گرفت. قطعا جلالی که بیش از ۴۰ سال در فوتبال ایران سابقه مربیگری دارد و از مدرسان فیفا نیز به شمار می رود، می تواند ما را در شناخت و پرورش استعدادهای منطقه و استخراج بازیکن از تیم های پایه به تیم بزرگسالان کمک کند. هدف ما ساماندهی تیم های پایه ای، مدرسه فوتبال و تزریق بازیکن از تیم های پایه ای به تیم بزرگسالان است و به طور حتم انتخاب مجید جلالی گامی به سوی این هدف خواهد بود. گودرزی با تقدیر از تلاش های عباس هاشمپور، مدیر پیشین آکادمی موسسه فرهنگی ورزشی صنعت نفت آبادان گفت: هاشمپور از پیشکسوتان ارزنده فوتبال آبادان به شمار می رود که در جای دیگر از تجربیات وی استفاده خواهیم کرد.

 

تمدید قرارداد ۳ بازیکن نفت آبادان

قرارداد سه بازیکن تیم فوتبال صنعت نفت آبادان برای فصل جدید لیگ دسته یک تمدید شد.

باشگاه صنعت نفت آبادان که خود را برای حضور در لیگ دسته یک آماده می کند، تاکنون با خشایار زبرجد، مهاجم فصل گذشته، میلاد کمندانی و رضا علیاری مدافع  فصل گذشته خود تمدید قرارداد کرده است. پس از جدایی فراز کمالوند، سرمربی تیم، باشگاه هنوز موفق به انتخاب سرمربی نشده است و تلاش ها ادامه دارد. در حال حاضر از گزینه های مختلفی چون مهاجری، بیاتلو و شجاعی برای هدایت نفت نام برده می شود. مسابقات لیگ دسته یک از ششم شهریور آغاز خواهد شد.

 

باشگاه نفت آبادان مجوز ملی گرفت

موسسه فرهنگی ورزشی صنعت نفت آبادان موفق شد پس از سال ها، مجوز ملی باشگاه داری را دریافت کند.

باشگاه صنعت نفت آبادان که در حال حاضر در لیگ دسته یک فوتبال حضور دارد، توانست به مجوز ملی دسته پیدا کند. موسسه فرهنگی ورزشی صنعت نفت آبادان همچنین قصد دارد در فصل جاری برای نخستین بار در طول تاریخ فعالیت خود، مجوز حرفه ای باشگاه داری را نیز اخذ کند. این در حالی است که استقلال خوزستان هنوز برای حضور در فصل جاری لیگ برتر نه تنها موفق به اخذ مجوز حرفه ای نشد، بلکه در حال حاضر مجوز ملی هم ندارد که با توجه به این موضوع، احتمالا لیگ بیست و پنجم را با امتیاز منفی سه آغاز خواهد کرد.

 

تغییر رئیس امور ورزش شرکت ملی نفت ایران

طی حکمی بهرام رضائیان به عنوان رئیس امور ورزش  و تربیت بدنی شرکت ملی نفت ایران معرفی شد.رضاییان که به مدت چهار سال عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال بود، سابقه مدیرعاملی در باشگاه های فولاد خوزستان و پارس جنوبی جم را در کارنامه خود دارد. هادی افشار، رئیس پیشین امور ورزش شرکت ملی نفت ایران در مدت حضور خود بر مدیریت ورزش شرکت ملی نفت توانست پیشرفت چشمگیری در تجهیز و ساخت اماکن ورزشی، موفقیت های فراوان در ورزش همگانی و کسب عناوین مختلف قهرمانی در سطح جهانی و المپیک برای کارکنان نفت را رقم بزند.

 

درخشش استعدادهای فرزندان صنعت نفت در مسابقات بدمینتون

در رقابت های انتخابی بدمینتون که به میزبانی هیات بدمینتون اهواز برگزار شد، فرزندان شایسته کارکنان شرکت مناطق نفت خیز جنوب با ارائه نمایشی خیره کننده موفق به کسب عناوین قهرمانی و افتخارات متعددی در رده های سنی مختلف شدند. در بخش انفرادی رده سنی زیر ۱۱ سال، سیروان بابادی با اقتدار به مقام سوم دست یافت. همچنین در مسابقات دو نفره همین رده سنی، تیم متشکل از امیرمحمد رنجبر دانایی و سام بابادی با عملکردی درخشان عنوان نخست را به دست آورده و سکوی قهرمانی را از آن تیم خود کردند. هدایت و راهنمایی این استعدادهای جوان به عهده سجاد معلانی پور، مربی باشگاه فرهنگی ورزشی مناطق نفت خیز بوده است.

 

بازسازی مسیرهای سنگ نوردی باشگاه نفت و گاز مسجدسلیمان

مسیرها و گیره های دیواره های سنگ نوردی هیأت کوهنوردی و سنگ نوردی باشگاه نفت مسجدسلیمان بازسازی و نوسازی شد.

با حضور محسن شهنی، رئیس امور ورزش شرکت نفت و گاز مسجدسلیمان، معاون وی و جمعی از پیشکسوتان،عملیات بازسازی و نوسازی مسیرها و گیره های دیواره های سنگ نوردی با همت هیأت کوهنوردی و سنگ نوردی باشگاه نفت مسجدسلیمان انجام شد. در این بازسازی، چندین مسیر جدید برای رده های سنی کودک و بزرگسال ایجاد شده و این مجموعه آماده میزبانی از تمرین ها و مسابقات فرزندان مناطق نفت خیز جنوب است. این اقدام با حمایت مسئولان ورزش دوست شرکت مناطق نفت خیز جنوب و شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان در تیرماه ۱۴۰۴ صورت گرفت.

لوسادا، مربی بدنساز پرسپولیس شد

مربی بدنساز اسپانیایی که سابقه کار با پرسپولیس را داشت، دوباره به جمع سرخپوشان پیوست.خوزه آگوستو لوسادا بنیتز که با نام پپه لوسادا شناخته می شود، با درخواست وحید هاشمیان به کادر مربیان پرسپولیس پیوست. لوسادا که پیش از این سابقه همکاری با پرسپولیس را داشت و عملکرد موفقی نیز از خود به جا گذاشت، به عنوان مربی بدنساز به کادر جدید سرخپوشان پیوست. او پس از مذاکرات صورت گرفته با قراردادی یک ساله به پرسپولیس پیوست. این مربی اسپانیایی از دانشگاه اروپایی مادرید در رشته تناسب اندام و توانبخشی ورزشی فارغ التحصیل شده و دارای گواهینامه «پیشرفته» کمک مربی یوفاست.

 

رضا علیپور و کسب مقام پنجم جام جهانی سنگ نوردی

رضا علیپور، عنوان پنجم رقابت های جام جهانی سنگ نوردی لهستان در ماده سرعت را به خود اختصاص داد.رقابت های جام جهانی سنگ نوردی لهستان در کراکوف پیگیری و برگزار شد و در مرحله یک هشتم نهایی، رضا علیپور مقابل حریفی از چین به برتری دست یافت و راهی مرحله یک چهارم شد؛ اما در این مرحله و در رقابت با نماینده آمریکا شکست خورد و از صعود به نیمه نهایی بازماند. به این ترتیب، علیپور با کسب جایگاه پنجم در ماده سرعت به کار خود خاتمه داد. در جام جهانی سنگ نوردی لهستان، سنگ نوردانی از اندونزی اول و دوم شدند و جایگاه سوم هم به نماینده ژاپن اختصاص یافت.

 

تعویق مسابقات دوومیدانی قهرمانی جوانان کشور 

مسابقات دوومیدانی قهرمانی جوانان بانوان و آقایان کشور به زمان دیگری موکول شد.

برابر اعلام کمیته مسابقات فدراسیون دوومیدانی و پیرو مکاتبه هیأت دوومیدانی استان مرکزی در خصوص تعویق رقابت های قهرمانی جوانان کشور در هر دو بخش بانوان و آقایان، این مسابقات که قرار بود به میزبانی استان مرکزی در شهرستان اراک برگزار شود، به زمان دیگری موکول شد. زمان و محل برگزاری این رویداد متعاقباً طی بخشنامه اطلاع رسانی می شود. همچنین سایر رویدادهای مندرج در تقویم اصلاحی منتشر شده در سایت فدراسیون به قوت خود باقی است.

 

تیم های ورزشی سپاهان منحل نمی شود

باشگاه فولاد مبارکه سپاهان، خبر انحلال تیم های ورزشی منهای فوتبال و تمرکز صرف بر فوتبال را تکذیب کرد. در پی انتشار اظهاراتی در رسانه ملی مبنی بر انصراف باشگاه فولاد مبارکه سپاهان از تیم داری در رشته هندبال، این باشگاه خطاب به  هواداران و جامعه ورزشی تکذیبیه ای به شرح زیر صادر کرد:

«باشگاه فولاد مبارکه سپاهان، هیچ گونه تصمیمی مبنی بر توقف فعالیت های خود در رشته های غیر فوتبالی اتخاذ نکرده و همچنین هیچ مکاتبه یا گفت وگویی رسمی با فدراسیون های ورزشی در این خصوص انجام نشده است. سپاهان همواره خود را متعهد به توسعه ورزش قهرمانی در سطح ملی و حمایت از استعدادهای ورزشی کشور می داند و هرگونه شایعه یا برداشت ناصحیح در این زمینه را قویاً تکذیب می کند.»

رئیس فدراسیون هندبال در رسانه ملی بیان کرد که این باشگاه، انصراف خود از سایر رشته های غیرفوتبالی را اعلام کرده که سپاهانی ها با این اطلاعیه، آن را تکذیب کردند تا همچنان در سایر رشته ها مانند والیبال، هندبال، تیراندازی، رزمی و... برای ورزش اصفهان فعالیت کنند.

 

سرمربی تیم ملی بسکتبال وارد ایران شد

سوتیریس مانولوپولوس، سرمربی تیم ملی بسکتبال مردان وارد تهران شد.

سوتیریس مانولوپولوس، سرمربی یونانی تیم ملی بسکتبال ایران، از طریق فرودگاه مشهد وارد کشور شد و سپس با پرواز داخلی به تهران آمد تا در اردوی آماده سازی تیم ملی برای حضور در رقابت های کاپ آسیا در جده شرکت کند. رقابت های کاپ آسیا ۲۰۲۵ از ۱۴ تا ۲۶ مردادماه در کشور عربستان و شهر جده برگزار می شود.

 تیم ملی بسکتبال ایران در گروه B این رقابت ها با تیم های ژاپن، سوریه و گوام همگروه است.

 

پیگیری حمله رژیم صهیونیستی به اماکن ورزشی در مجامع بین المللی

رئیس فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی با تأکید بر لزوم پیگیری حقوقی جنایات رژیم صهیونیستی در مجامع بین المللی ورزشی و حقوقی گفت: باید از تمام ظرفیت هایدیپلماتیک و ورزشی کشور برای ثبت این جنایات در مجامع بین المللی استفاده شود.

محمدمهدی فروردین، رئیس فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی، با اشاره به نقش مردم در مقابله با تجاوز رژیم صهیونیستی گفت: ایستادگی، همدلی، وحدت و انسجام ملی در جریان جنگ ۱۲ روزه به وضوح تجلی پیدا کرد که نمونه آن را می توان در تمامی عرصه های فرهنگی، هنری و بویژه ورزشی دید. بسیاری از قهرمانان ملی با اقداماتی در داخل و خارج از میدان ورزش، همدلی خود را با مردم، نیروهای مسلح و دفاع از میهن ابراز کردند. واکنش های آنان در مسابقات بین المللی، انتشار مطالب در فضای مجازی و همراهی با خانواده های شهدا و آسیب دیدگان، پیام آور عزت، غیرت و دفاع از کشور بود.

فروردین با بیان اینکه ورزشکاران، زبان رسای ملت در صحنه های بین المللی هستند، افزود: ورزش، عرصه ای است که تصویری از ملت به جهان منتقل می کند. قهرمانان ما در این ایام نشان دادند که در بزنگاه های تاریخی، در کنار مردم و ارزش های ملی ایستاده اند.

وی در ادامه با اشاره به بمباران اماکن غیرنظامی از سوی رژیم صهیونیستی گفت: در پی حملات اسرائیل به کشورمان، برخی فدراسیون ها مانند فدراسیون هندبال آسیب دیدند. این اقدام های جنایتکارانه بار دیگر ماهیت ضدانسانی این رژیم منحوس را نشان داد؛ زیرا حمله به اماکن ورزشی، نقض آشکار قوانین بین المللی و اصول بنیادین حقوق بشر است.سکوت نهادهای بین المللی در برابر این جنایات، بار دیگر اعتبار آنها را زیر سوال برد، از این رو باید از تمام ظرفیت های دیپلماتیک و ورزشی کشور برای ثبت این جنایات در مجامع بین المللی استفاده شود.

 

خداحافظی امین اسماعیل نژاد با تیم والیبال اسکرا

امین اسماعیل نژاد پس از یک فصل حضور در تیم زرد و مشکی اسکرا از این تیم والیبال لهستانی جدا شد. میهاو باکیویچ، رئیس هیأت مدیره باشگاه اسکرا درباره این بازیکن گفت: «امین، نیروی محرکه تیم ما بود، همان طور که آمار پایان فصل نیز این را تأیید می کند. از تلاش هایی که در طول فصل برای تیم و تعهدی که در هر مسابقه از خود نشان داد، بی نهایت قدردان هستیم. بدون شک او در یاد باشگاه ما با خاطره ای خوش باقی خواهد ماند. از او بابت این فصل سپاسگزاریم و برای ادامه مسیر حرفه ای اش، بهترین ها را آرزو می کنیم.» او گفت: «این فصل برای من تجربه ای شگفت انگیز بود. اسکرا، یکی از بزرگ ترین باشگاه های لهستان با تاریخی پرافتخار است. خوشحالم که توانستم برای این تیم بازی کنم. از همه چیز ممنونم؛ خاطرات خوب، مسابقات، فضای فوق العاده بازی های خانگی و هواداران پرشوری که همیشه از ما حمایت کردند و در طول مسابقات یارمان بودند.»

 

دوری 2 ماهه سردار آزمون از فوتبا

مهاجم تیم ملی فوتبال ایران پای مصدومش را با موفقیت جراحی کرد. سردار آزمون که به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه پا در رقابت های باشگاهی، دو دیدار نهایی تیم ملی ایران در رقابت های انتخابی جام جهانی را از دست داده بود، در یکی از کلینیک های پزشکی اروپا در سوئیس جراحی شد. پزشکان، این جراحی را موفقیت آمیز اعلام کرده اند و آزمون از دو ماه دیگر به میادین بازخواهد گشت؛ اما او در فیفا دی بعدی نیز نمی تواند پیراهن تیم ملی را بر تن کند.

 

آذرپیرا، ملی پوش کشتی آزاد ایران در  رقابت های زاگرب شد

ملی پوش وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی آزاد ایران در رقابت های جهانی ۲۰۲۵ مشخص شد.

مبارزه انتخابی وزن ۹۷ کیلوگرم تیم ملی کشتی آزاد ایران، برای حضور در رقابت های قهرمانی جهان ۲۰۲۵ در کمپ تیم های ملی کشتی میان امیرعلی آذرپیرا و احمد بذری برگزار شد و در پایان آذرپیرا با نتیجه 3 بر صفر به برتری رسید و به عنوان ملی پوش وزن ۹۷ کیلوگرم ایران در مسابقات قهرمانی جهان انتخاب شد. آذرپیرا، دارنده مدال برنز المپیک ۲۰۲۴، در این مبارزه با یک  اخطار و 2 امتیاز زیرگیری و خاک کردن حریف به برتری رسید. رقابت های کشتی قهرمانی جهان، اواخر شهریور در زاگرب کرواسی برگزار می شوند.

لوسادا، مربی بدنساز پرسپولیس شد

مربی بدنساز اسپانیایی که سابقه کار با پرسپولیس را داشت، دوباره به جمع سرخپوشان پیوست.خوزه آگوستو لوسادا بنیتز که با نام پپه لوسادا شناخته می شود، با درخواست وحید هاشمیان به کادر مربیان پرسپولیس پیوست. لوسادا که پیش از این سابقه همکاری با پرسپولیس را داشت و عملکرد موفقی نیز از خود به جا گذاشت، به عنوان مربی بدنساز به کادر جدید سرخپوشان پیوست. او پس از مذاکرات صورت گرفته با قراردادی یک ساله به پرسپولیس پیوست. این مربی اسپانیایی از دانشگاه اروپایی مادرید در رشته تناسب اندام و توانبخشی ورزشی فارغ التحصیل شده و دارای گواهینامه «پیشرفته» کمک مربی یوفاست.

 

رضا علیپور و کسب مقام پنجم جام جهانی سنگ نوردی

رضا علیپور، عنوان پنجم رقابت های جام جهانی سنگ نوردی لهستان در ماده سرعت را به خود اختصاص داد.رقابت های جام جهانی سنگ نوردی لهستان در کراکوف پیگیری و برگزار شد و در مرحله یک هشتم نهایی، رضا علیپور مقابل حریفی از چین به برتری دست یافت و راهی مرحله یک چهارم شد؛ اما در این مرحله و در رقابت با نماینده آمریکا شکست خورد و از صعود به نیمه نهایی بازماند. به این ترتیب، علیپور با کسب جایگاه پنجم در ماده سرعت به کار خود خاتمه داد. در جام جهانی سنگ نوردی لهستان، سنگ نوردانی از اندونزی اول و دوم شدند و جایگاه سوم هم به نماینده ژاپن اختصاص یافت.

 

تعویق مسابقات دوومیدانی قهرمانی جوانان کشور 

مسابقات دوومیدانی قهرمانی جوانان بانوان و آقایان کشور به زمان دیگری موکول شد.

برابر اعلام کمیته مسابقات فدراسیون دوومیدانی و پیرو مکاتبه هیأت دوومیدانی استان مرکزی در خصوص تعویق رقابت های قهرمانی جوانان کشور در هر دو بخش بانوان و آقایان، این مسابقات که قرار بود به میزبانی استان مرکزی در شهرستان اراک برگزار شود، به زمان دیگری موکول شد. زمان و محل برگزاری این رویداد متعاقباً طی بخشنامه اطلاع رسانی می شود. همچنین سایر رویدادهای مندرج در تقویم اصلاحی منتشر شده در سایت فدراسیون به قوت خود باقی است.

 

تیم های ورزشی سپاهان منحل نمی شود

باشگاه فولاد مبارکه سپاهان، خبر انحلال تیم های ورزشی منهای فوتبال و تمرکز صرف بر فوتبال را تکذیب کرد. در پی انتشار اظهاراتی در رسانه ملی مبنی بر انصراف باشگاه فولاد مبارکه سپاهان از تیم داری در رشته هندبال، این باشگاه خطاب به  هواداران و جامعه ورزشی تکذیبیه ای به شرح زیر صادر کرد:

«باشگاه فولاد مبارکه سپاهان، هیچ گونه تصمیمی مبنی بر توقف فعالیت های خود در رشته های غیر فوتبالی اتخاذ نکرده و همچنین هیچ مکاتبه یا گفت وگویی رسمی با فدراسیون های ورزشی در این خصوص انجام نشده است. سپاهان همواره خود را متعهد به توسعه ورزش قهرمانی در سطح ملی و حمایت از استعدادهای ورزشی کشور می داند و هرگونه شایعه یا برداشت ناصحیح در این زمینه را قویاً تکذیب می کند.»

رئیس فدراسیون هندبال در رسانه ملی بیان کرد که این باشگاه، انصراف خود از سایر رشته های غیرفوتبالی را اعلام کرده که سپاهانی ها با این اطلاعیه، آن را تکذیب کردند تا همچنان در سایر رشته ها مانند والیبال، هندبال، تیراندازی، رزمی و... برای ورزش اصفهان فعالیت کنند.

 

سرمربی تیم ملی بسکتبال وارد ایران شد

سوتیریس مانولوپولوس، سرمربی تیم ملی بسکتبال مردان وارد تهران شد.

سوتیریس مانولوپولوس، سرمربی یونانی تیم ملی بسکتبال ایران، از طریق فرودگاه مشهد وارد کشور شد و سپس با پرواز داخلی به تهران آمد تا در اردوی آماده سازی تیم ملی برای حضور در رقابت های کاپ آسیا در جده شرکت کند. رقابت های کاپ آسیا ۲۰۲۵ از ۱۴ تا ۲۶ مردادماه در کشور عربستان و شهر جده برگزار می شود.

 تیم ملی بسکتبال ایران در گروه B این رقابت ها با تیم های ژاپن، سوریه و گوام همگروه است.

 

پیگیری حمله رژیم صهیونیستی به اماکن ورزشی در مجامع بین المللی

رئیس فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی با تأکید بر لزوم پیگیری حقوقی جنایات رژیم صهیونیستی در مجامع بین المللی ورزشی و حقوقی گفت: باید از تمام ظرفیت هایدیپلماتیک و ورزشی کشور برای ثبت این جنایات در مجامع بین المللی استفاده شود.

محمدمهدی فروردین، رئیس فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی، با اشاره به نقش مردم در مقابله با تجاوز رژیم صهیونیستی گفت: ایستادگی، همدلی، وحدت و انسجام ملی در جریان جنگ ۱۲ روزه به وضوح تجلی پیدا کرد که نمونه آن را می توان در تمامی عرصه های فرهنگی، هنری و بویژه ورزشی دید. بسیاری از قهرمانان ملی با اقداماتی در داخل و خارج از میدان ورزش، همدلی خود را با مردم، نیروهای مسلح و دفاع از میهن ابراز کردند. واکنش های آنان در مسابقات بین المللی، انتشار مطالب در فضای مجازی و همراهی با خانواده های شهدا و آسیب دیدگان، پیام آور عزت، غیرت و دفاع از کشور بود.

فروردین با بیان اینکه ورزشکاران، زبان رسای ملت در صحنه های بین المللی هستند، افزود: ورزش، عرصه ای است که تصویری از ملت به جهان منتقل می کند. قهرمانان ما در این ایام نشان دادند که در بزنگاه های تاریخی، در کنار مردم و ارزش های ملی ایستاده اند.

وی در ادامه با اشاره به بمباران اماکن غیرنظامی از سوی رژیم صهیونیستی گفت: در پی حملات اسرائیل به کشورمان، برخی فدراسیون ها مانند فدراسیون هندبال آسیب دیدند. این اقدام های جنایتکارانه بار دیگر ماهیت ضدانسانی این رژیم منحوس را نشان داد؛ زیرا حمله به اماکن ورزشی، نقض آشکار قوانین بین المللی و اصول بنیادین حقوق بشر است.سکوت نهادهای بین المللی در برابر این جنایات، بار دیگر اعتبار آنها را زیر سوال برد، از این رو باید از تمام ظرفیت های دیپلماتیک و ورزشی کشور برای ثبت این جنایات در مجامع بین المللی استفاده شود.

 

خداحافظی امین اسماعیل نژاد با تیم والیبال اسکرا

امین اسماعیل نژاد پس از یک فصل حضور در تیم زرد و مشکی اسکرا از این تیم والیبال لهستانی جدا شد. میهاو باکیویچ، رئیس هیأت مدیره باشگاه اسکرا درباره این بازیکن گفت: «امین، نیروی محرکه تیم ما بود، همان طور که آمار پایان فصل نیز این را تأیید می کند. از تلاش هایی که در طول فصل برای تیم و تعهدی که در هر مسابقه از خود نشان داد، بی نهایت قدردان هستیم. بدون شک او در یاد باشگاه ما با خاطره ای خوش باقی خواهد ماند. از او بابت این فصل سپاسگزاریم و برای ادامه مسیر حرفه ای اش، بهترین ها را آرزو می کنیم.» او گفت: «این فصل برای من تجربه ای شگفت انگیز بود. اسکرا، یکی از بزرگ ترین باشگاه های لهستان با تاریخی پرافتخار است. خوشحالم که توانستم برای این تیم بازی کنم. از همه چیز ممنونم؛ خاطرات خوب، مسابقات، فضای فوق العاده بازی های خانگی و هواداران پرشوری که همیشه از ما حمایت کردند و در طول مسابقات یارمان بودند.»

 

دوری 2 ماهه سردار آزمون از فوتبا

مهاجم تیم ملی فوتبال ایران پای مصدومش را با موفقیت جراحی کرد. سردار آزمون که به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه پا در رقابت های باشگاهی، دو دیدار نهایی تیم ملی ایران در رقابت های انتخابی جام جهانی را از دست داده بود، در یکی از کلینیک های پزشکی اروپا در سوئیس جراحی شد. پزشکان، این جراحی را موفقیت آمیز اعلام کرده اند و آزمون از دو ماه دیگر به میادین بازخواهد گشت؛ اما او در فیفا دی بعدی نیز نمی تواند پیراهن تیم ملی را بر تن کند.

 

آذرپیرا، ملی پوش کشتی آزاد ایران در  رقابت های زاگرب شد

ملی پوش وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی آزاد ایران در رقابت های جهانی ۲۰۲۵ مشخص شد.

مبارزه انتخابی وزن ۹۷ کیلوگرم تیم ملی کشتی آزاد ایران، برای حضور در رقابت های قهرمانی جهان ۲۰۲۵ در کمپ تیم های ملی کشتی میان امیرعلی آذرپیرا و احمد بذری برگزار شد و در پایان آذرپیرا با نتیجه 3 بر صفر به برتری رسید و به عنوان ملی پوش وزن ۹۷ کیلوگرم ایران در مسابقات قهرمانی جهان انتخاب شد. آذرپیرا، دارنده مدال برنز المپیک ۲۰۲۴، در این مبارزه با یک  اخطار و 2 امتیاز زیرگیری و خاک کردن حریف به برتری رسید. رقابت های کشتی قهرمانی جهان، اواخر شهریور در زاگرب کرواسی برگزار می شوند.

کاربردهای گسترده  غیرنظامی  انرژی  هسته ای (بخش اول)

مشعل: از زمان ظهور انرژی هسته ای تا به امروز، گمانه زنی های زیادی در خصوص این فناوری وجود داشته و برخلاف ادعای کشورهای متخاصم، انرژی هسته ای بیش از آنکه خطرآفرین باشد و به ابزاری برای عملیات نظامی تبدیل شود، کاربردهای غیرنظامی زیادی دارد که موارد استفاده از آن در حوزه سلامت، پزشکی، کشاورزی، زمین شناسی و... بی شمار است.

این فناوری به ظاهر خطرناک در بخش های مختلف همچون سلامت توانسته انقلاب بزرگی در تشخیص و درمان بیماری هایی همچون سرطان ایجاد کند. همچنین در حوزه محیط زیست هم نقش مهمی را در ردیابی منابع آلودگی و مدیریت منابع آب و خاک ایفا می کند، کاربردهایی که نشان می دهد این انرژی، در اهداف غیرنظامی نقش تاثیرگذاری دارد و می تواند به ابزاری ارزشمند در حوزه توسعه علمی، اقتصادی و انسانی تبدیل شود و آینده ای درخشان را رقم بزند.

آنچه باید از انرژی هسته ای بدانیم

قبل از هر چیز باید بدانیم که انرژی هسته ای چیست و چگونه تولید می شود؛  انرژی هسته ای از طریق دو فرایند شکافت هسته ای (Fission) و همجوشی هسته ای (Fusion) ایجاد می شود. در شکافت هسته ای، هسته اتم های سنگینی مانند ایزوتوپ های اورانیوم یا پلوتونیوم به 2 یا چند بخش کوچک تر شکافته شده و طی این فرایند، مقدار زیادی انرژی به صورت گرما آزاد می شود. این گرما در نیروگاه های هسته ای برای تولید بخار و در نهایت برق مورد استفاده قرار می گیرد. در مقابل، همجوشی هسته ای که در خورشید و ستارگان رخ می دهد، از ترکیب هسته های سبک مانند ایزوتوپ های هیدروژن، انرژی عظیمی تولید می کند؛ هرچند فناوری همجوشی هنوز در مرحله تحقیق و توسعه است؛ اما شکافت هسته ای به طور گسترده در تولید برق مورد استفاده قرار می گیرد.

انرژی هسته ای و نقش اورانیوم غنی شده

همانطور که گفتیم؛ انرژی هسته ای، نوعی انرژی درونی است که در هسته اتم ها ذخیره شده و از طریق فرایندهای فیزیکی مانند شکافت یا همجوشی هسته ای آزاد می شود. مهم ترین روش تولید انرژی هسته ای در حال حاضر، شکافت هسته ای است؛ فرایندی که در آن هسته اتم های سنگین مانند اورانیوم-۲۳۵ یا پلوتونیوم-۲۳۹ به 2 یا چند هسته سبک تر شکسته می شوند و در آن مقدار زیادی انرژی گرمایی آزاد می شود. این انرژی برای تولید برق در نیروگاه های هسته ای به کار می رود. اورانیوم غنی شده هم ماده اصلی در فرایند شکافت است. اورانیوم طبیعی عمدتا از ایزوتوپ اورانیوم-۲۳۸ تشکیل شده که برای شکافت مناسب نیست؛ اما ایزوتوپ اورانیوم-۲۳۵ که توانایی شکافت دارد، تنها درصد کمی از اورانیوم طبیعی را تشکیل می دهد. برای استفاده در راکتورهای هسته ای، درصد اورانیوم-۲۳۵ باید افزایش یابد؛ به این فرایند، «غنی سازی» گفته می شود. گفتنی است بدون غنی سازی اورانیوم در ایران، کنترل و پایداری واکنش زنجیره ای شکافت در راکتورها ممکن نیست.

ایمنی، کنترل و حمل ونقل مواد رادیواکتیو

ایمنی، کنترل و حمل ونقل ایمن مواد رادیواکتیو از مهم ترین بخش های فناوری هسته ای است؛ زیرا این مواد در صورت نشت یا استفاده نادرست می توانند خطراتی جدی برای سلامت انسان و محیط زیست ایجاد کنند. برای ایمنی، مقررات سخت گیرانه ای از سوی سازمان های بین المللی مانند آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) وضع شده است. کنترل این مواد شامل رهگیری دقیق، نگهداری در ظروف محافظ و پایش تابش های احتمالی در محیط است. همچنین حمل ونقل مواد رادیواکتیو با استفاده از بسته بندی های بسیار مقاوم، دارای چندلایه حفاظتی و تحت نظارت شدید انجام می شود. این بسته ها باید در برابر ضربه، حرارت و نشت مقاوم باشند و مسیرهای حمل نیز با دقت انتخاب و ایمن سازی شوند. رعایت این اصول، برای جلوگیری از حوادث احتمالی و سوءاستفاده ضروری است. حال که با انرژی هسته ای و نحوه تولید آن آشنا شدید، براحتی می توانید دریابید که انرژی هسته ای بیش از آنکه کاربرد نظامی داشته باشد، نقشی حیاتی در بخش های انرژی، اقتصادی و تولید دارد.

تولید برق

تولید برق هسته ای بر پایه فرایند شکافت هسته ای انجام می شود. در این فرایند، هسته اتم های سنگینی مانند اورانیوم-۲۳۵ در راکتورهای هسته ای شکافته می شوند و گرمای زیادی تولید می کنند. این گرما برای تبدیل آب به بخار مورد استفاده قرار می گیرد.

بخار تولیدشده، توربین ها را به حرکت درمی آورد و این حرکت به ژنراتورها منتقل می شود تا برق تولید شود. برخلاف نیروگاه های سوخت فسیلی، نیروگاه های هسته ای، گازهای گلخانه ای یا آلاینده های هوا تولید نمی کنند و به همین دلیل از آنها به عنوان گزینه ای پاک و پایدار یاد می شود.

ساختار و عملکرد نیروگاه های هسته ای

 نیروگاه های هسته ای، تأسیساتی هستند که انرژی حاصل از شکافت هسته ای را به برق تبدیل می کنند. ساختار اصلی آنها شامل بخش هایی مانند راکتور هسته ای، مولد بخار، توربین، ژنراتور و سیستم های خنک کننده و ایمنی است. در قلب نیروگاه، راکتور هسته ای قرار دارد که در آن سوخت هسته ای در معرض واکنش زنجیره ای شکافت قرار می گیرند. طی این واکنش، گرمای زیادی تولید می شود که برای تبدیل آب به بخار مورد استفاده قرار می گیرد. بخار حاصل به توربین هدایت می شود و با چرخاندن پره های آن، انرژی مکانیکی تولید می کند. این انرژی از طریق ژنراتور به برق تبدیل می شود. پس از عبور از توربین، بخار به وسیله کندانسور سرد شده و دوباره به آب تبدیل می شود تا چرخه تکرار شود. برای جلوگیری از خطرات احتمالی، نیروگاه های هسته ای به سیستم های ایمنی پیشرفته ای مجهز هستند که از نشت مواد رادیواکتیو جلوگیری می کنند. این ساختار پیچیده، تولید برق پایدار با راندمان بالا را ممکن می سازد.

توسعه نیروگاه های برق هسته ای

توسعه نیروگاه های برق هسته ای در ایران از اوایل دهه ۲۰۱۰ آغاز شد و با تکمیل واحد نخست بوشهر در سال ۲۰۱۳ ادامه یافت. این نیروگاه که با همکاری روسیه ساخته شده، ظرفیت تولید حدود ۹۱۵مگاوات برق  را دارد. در دودهه آینده نیز صنعت هسته ای ایران برنامه ای بلندمدت برای افزایش ظرفیت هسته ای تا ۲۰ گیگاوات تا سال ۲۰۴۱ دارد.

 بخشی از این برنامه شامل ساخت چهار واحد ۱۲۵۰ مگاواتی در هرمزگان است که از سال ۲۰۲۴ شروع شده و برای آن حدود ۱۵ میلیارد دلار بودجه پیش بینی شده است. علاوه بر این، نیروگاه دارخُوِین با ظرفیت ۳۶۰ مگاوات به صورت بومی طراحی و ساخته شده و در حال اجراست. سازمان انرژی اتمی ایران (AEOI) در نظر دارد، منابع داخلی و تکنولوژی ملی را توسعه دهد تا ضمن افزایش امنیت انرژی، به خودکفایی در ساخت و بهره برداری از راکتورها دست یابد. به طور خلاصه، ایران با بهره گیری از مشارکت خارجی و ظرفیت بومی سازی، در حال گسترش زیرساخت های هسته ای برای تأمین انرژی پایدار و تقویت استقلال فناورانه است.

منبع: تک ناک

کدوبره غذای سالم و مقوی

مشعل: در هرگوشه ای از کشور پنهاورمان ایران، می توان روایتی از سنت ها و فرهنگ های اصیل را به تماشا نشست که یکی از جلوه های زیبای این فرهنگ اصیل، امتحان کردن غذاهای سنتی و خوشمزه نقاط مختلف ایران است.

کدوبره یکی از این غذاهاست که در گویش مازندرانی به آن کچلیک هوریشت یا کچلیک هاویشت گفته می شود. این غذای سالم و گیاهی نه تنها در مناطق شمالی کشور، بلکه در شهرهای دیگر هم طرفداران زیادی دارد، از آن جهت که هم سریع آماده می شود و هم به دلیل استفاده از انواع سبزیجات، سالم و مقوی است. همچنین این غذای اصیل ایرانی برای افرادی که به دنبال تناسب وزن هستند هم بسیار مناسب است.

مواد لازم

کدوسبز: ۴ عدد متوسط

گوجه فرنگی: ۴ عدد متوسط

سیب زمینی خرد شده: ۲ عدد متوسط

پیاز خرد شده: یک عدد بزرگ

تخم مرغ: 4 عدد

ادویه (نمک، فلفل و زردچوبه): به میزان دلخواه

روغن: ۳ قاشق غذاخوری

سیر: یک حبه (در صورت تمایل)

طرز تهیه

یک تابه بزرگ برمی داریم، کمی روغن در آن می ریزیم و روی شعله قرار می دهیم تا داغ شود. پیاز نگینی خرد شده را در روغن تفت می دهیم تا سبک و کمی طلایی شود، سپس زردچوبه را اضافه می کنیم.

در این مرحله سیب زمینی ها را نگینی خرد کرده و به مواد داخل تابه اضافه می کنیم و به مدت 2دقیقه تفت می دهیم. سپس در تابه را به مدت ۵ تا ۸ دقیقه می گذاریم و شعله را کم می کنیم تا سیب زمینی پخته شود.

در این فاصله کدو را با پوست یا بدون پوست حلقه حلقه کرده و به سیب زمینی و پیاز اضافه می کنیم. پس از اینکه کدوها کمی سرخ شدند، گوجه فرنگی نگینی خرد شده را به همراه نمک و فلفل در تابه می ریزیم.

آب گوجه ها که به خورد غذا رفت، تخم مرغ را روی تمام مواد می ریزیم و در تابه را می گذاریم تا کامل بپزد.

نکته: اگر به طعم سیر علاقه دارید، می توانید یک حبه سیر را رنده کرده و به مواد اضافه کنید.

 

سالاد میوه های تابستانی با ژله

مواد لازم

موز: یک عدد

انبه: یک عدد

انگور: یک پیمانه

سیب: یک عدد

توت فرنگی: نصف پیمانه   

زردآلود: نصف پیمانه

گردو خرد شده: 3 قاشق غذاخوری

زردآلو:  نصف پیمانه

ژله با طعم دلخواه: یک بسته

طرز تهیه

ژله را با یک لیوان آب جوش مخلوط کنید و بگذارید کمی خنک شود. سپس میوه ها را ریز خرد کنید و در یک کاسه بریزید. گردو خرد شده را با ژله آماده خنک شده روی میوه ها بریزید. ظرف را در یخچال قرار دهید تا ژله سفت شود. سالاد شما بعد از یک ساعت آماده سرو است.

نکته: این سالاد را می توانید با هر میوه ای که دوست داشتید، درست کنید.

 

مهلبیه

مواد لازم

شیر: 3 پیمانه

آرد نشاسته ذرت یا آرد برنج: 3 قاشق غذاخوری

شکر: نصف پیمانه (بسته به ذائقه می توانید مقدار آن را تغییر دهید)

وانیل: نصف قاشق چای خوری

خامه: نصف پیمانه (اختیار)

گلاب: 2 قاشق غذاخوری (بسته به ذائقه)

خلال پسته و گل سرخ برای تزئین

مواد لازم

 

شیر، آرد نشاسته ذرت و شکر را در یک قابلمه مخلوط کنید و روی حرارت ملایم قرار دهید و مرتب هم بزنید تا غلیظ شود. وقتی مخلوط غلیظ شد، وانیل و خامه را اضافه کنید و خوب هم بزنید. سپس گلاب را اضافه کنید و مخلوط را از روی حرارت بردارید. مهلبیه آماده شده را در ظرف های مورد نظر بریزید و با خلال پسته و گل سرخ تزئین کنید.

 

کیک گردو

مواد لازم

آرد: 3 پیمانه

تخم مرغ: 4 عدد

شکر: یک پیمانه

شیر: یک پیمانه

روغن مایع: نصف پیمانه

بیکینگ پودر: 2 قاشق مرباخوری

وانیل: یک قاشق چای خوری

مغز گردو: یک پیمانه

طرز تهیه

ابتدا تخم مرغ، شکر و وانیل را با دور تند همزن بزنید تا کاملا کشدار و کرم رنگ شود. روغن مایع و شیر را به آن اضافه کنید و در حد ترکیب شدن با همزن هم بزنید. آرد و بیکینگ پودر را در یک کاسه جداگانه سه بار الک و طی سه مرحله به مواد تخم مرغی اضافه کنید. مایه کیک را با یک لیسک و به صورت دورانی هم بزنید تا بافت آن کاملا یکدست شود. فر را روی دمای 180 درجه بگذارید و اجازه دهید تا کاملا داغ شود. مغز گردو را به صورت نگینی خرد کنید و کف قالب را کاغذ روغنی بیندازید. نصف مایه کیک را در قالب بریزید و سپس گردوی خرد شده را روی آن بچینید. باقیمانده مایه کیک را در قالب بریزید و حدود 35 تا 45دقیقه در طبقه وسط فر بگذارید.

 بعد از پخت آن را به شکل دلخواه برش بزنید و نوش جان کنید.

 

آشنایی با نان های محلی

در فرهنگ ما ایرانی ها، نان از جایگاه ویژه ای برخوردار است، به همین دلیل در مناطق مختلف کشور نان های سنتی زیادی را می توان یافت که هر کدام طعم و مزه خاصی دارند. از این رو آشنایی با انواع نان های سنتی که در ایران وجود دارد، خالی از لطف نخواهد بود.

شلکینه

شلکینه، یکی از معروف ترین نان های محلی کردستان است که علاوه بر مردم این خطه، مسافران هم این نان را به عنوان سوغات خریداری می کنند.

برای تهیه این نان خوشمزه از موادی مثل آرد، شیر، زرده تخم مرغ، روغن محلی، شیره خرما یا انگور و زعفران دم کرده استفاده می شود. نان شلکینه روی وسیله ای به نام ساج که شبیه تابه برعکس است، درست می شود و پخت آن در مهمانی های کردستان بسیار رایج است.

 

کورداک غذای قزاقستان

این غذای محبوب قزاقی از گوشت، جگر، دل، قلوه و پیاز درست می شود و می توان گفت خوراکی شبیه به جغول بغول ما ایرانی هاست. بنابراین اگر طعم جغول بغول را دوست دارید، مطمئنا طعم کورداک هم برای شما خوشایند خواهد بود. در برخی مناطق قزاقستان، این غذا به همراه هویج، سیب زمینی و ادویه نیز پخته می شود.