بانوی موفق شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه جنوب شرق از تلاش خود برای کاهش رنج بیماران  می گوید

کوله باری از تجربه

مدیر و پزشکی که حال و هوای درمانگاه شهرک نفت رفسنجان را تغییر داد

اعظم شفیع زاده  | صنعت نفت در گوشه فضای کاری خود زنان و مردانی دارد که چون یک قطعه کوچک، اما مهم در یک سیستم بزرگ فعالند و تاثیرگذاری فعالیتشان تنها در صورتی نمود می یابد که جایشان در زنجیره کار خالی باشد. در این میان اثرگذاری بالای زنان را نمی توان نادیده گرفت؛ چه در ستاد و پایتخت باشند و چه در جایی همانند درمانگاه نفت یک شهرستان همچون رفسنجان. دکتر حکیمه منگالی، مدیر و پزشک درمانگاه شهرک نفت رفسنجان از این دست افراد است که در دهه سوم زندگی با کوله باری از تجربه در حوزه درمان برای کاهش درد و رنج بیماران تلاش می کند. او متولد شهر کشکوئیه، از توابع شهرستان رفسنجان است و از 12 سال قبل که از دانشگاه علوم پزشکی یزد فارغ التحصیل شد، جامه سپید پزشکی به تن کرده است و امروز به عنوان یکی از زنان موفق صنعت نفت در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه جنوب شرق در درمانگاه شهرک نفت رفسنجان خدمت رسانی می کند.در ادامه گفت وگوی صمیمی با وی را می خوانید.

  از زمان آغاز به کارتان بگویید؟

در ابتدای فعالیت پزشکی تحت عنوان «طرح کار» با انتخاب خودم، به شهر "دیر" استان بوشهر و تنها اورژانس مرکز درمانی آن شهر رفتم تا در کنار ویزیت بیماران، کسب تجربه کنم و همین طور هم شد. گاهی در شیفت کاری تا 200 بیمار هم ویزیت می شدند. پس از آن در دانشگاه علوم پزشکی شهرستان رفسنجان مشغول فعالیت شدم و 4 سال هم در بخش درمانگاه اورژانس بیمارستان علی ابن ابیطالب(ع) شهرستان دیر و پس از آن نیز به مدت 8 سال در درمانگاه های مختلف این شهر به عنوان مدیر و پزشک  فعالیت می کردم و از سال 1402 هم در خدمت صنعت نفت، در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه جنوب شرق هستم

  این سؤال پیش می آید که چرا به کار کردن در اورژانس علاقه داشتید؟

من عاشق کار کردن اورژانس هستم، چون می توانم به تعداد بیشتری از بیماران کمک کنم؛ فضای آن را دوست دارم ؛ چون بار مسئولیت و احتمال خطا در اورژانس زیاد است؛ از این رو در مواجهه با بیمار اورژانسی، باید استرس کنترل شود. اینکه بیمار در همان معاینات و مراحل اولیه در اورژانس درمان می شود یا باید به بخش دیگر ارجاع داده شود، نیازمند آرامش و دقت است. اگر تشخیص اشتباه داده شود، روند درمان طولانی خواهد شد و این امر ممکن است جان بیمار را به مخاطره بیندازد، به همین دلیل باید از استرس دور بود و آن را کنترل کرد. با همه این احوال و شرایط سختی که در اورژانس وجود دارد، کار کردن در آن را دوست داشتم، چون از نظر من کار بزرگی است.

  از آغاز فعالیت خود به عنوان مدیر و پزشک درمانگاه شهرک نفت رفسنجان بگویید؟

با پذیرش مسئولیت درمانگاه شهرک نفت رفسنجان، خلوت نسبی آن در اوایل برایم قابل هضم نبود و برای اینکه علم من دچار ایستایی و رکود نشود، همزمان مطب خودم را افتتاح کردم، چون سال ها برای کسب این علم زحمت کشیده بودم و ممکن بود آموخته های پزشکی را به دست فراموشی بسپارم. خوشبختانه از زمانی که به این درمانگاه آمده ام، مراجعه کننده آن بیشتر شده است و آن ذهنیت اولیه وجود ندارد، ضمن آنکه وجود مطب به روزآمدسازی آموخته های پزشکی من کمک کرد. در درمانگاه شهرک، طیف سنی خاصی مراجعه دارند و بیماران شناخته شده هستند و می دانیم مثلاً چند بیمار فشارخونی یا دیابتی و... داریم. اگر موردی را اینجا ببینم که از نحوه درمانش فاصله داشته باشم، در مورد آن مطالعه می کنم. ارتباطم با بیمارهایم خوب است تا جایی که شماره تماس خود را در اختیار آنها گذشته ام و اگر بیماری به ارجاع نیاز داشته باشد، پیگیری می کنم که بدانم متخصص  چه درمانی برای وی در نظر گرفته و آیا بیمار تجویز و توصیه های پزشک را  انجام داده است یا خیر.

این ارتباط با بیماران در به روزرسانی اطلاعات پزشکی نقش بسیار مهمی دارد و حتی برای نتیجه بخشی درمان نیز مؤثر است. بیماران برای مصرف داروهایشان با من مشورت می کنند و این یعنی آنان به من اعتماد دارند و همین موضوع به من کمک می کند تا انگیزه بگیرم و این ارتباط دوطرفه در درمان بسیار مؤثر است.

  از روزی که وارد صنعت نفت شده اید، روند کاری خود را بر چه اساسی گذاشته اید؟

من با 12 سال سابقه کار به یک محیط بسته و متفاوت قدم گذاشتم. پیش از آن در زمینه طب کار، آموزش پزشکی دیده بودم، اما تجربه نداشتم، از زمانی که وارد درمانگاه شهرک نفت رفسنجان شدم، ضمن برقراری ارتباط با متخصص طب کار اداره بهداشت و درمان مشهد، مطالعه کردم که اصولاً فعالیت در صنعت نفت چه مخاطراتی دارد و حتی در روزهای نخست فعالیت در درمانگاه در پرونده ها به دنبال این بودم که شغل کارکنان را بدانم تا شناخت نسبی به کارآنها پیدا کنم، مثلاً اگر فرد از دست درد یا اضطراب شکایت داشت، باید می دانستم او چه شغلی دارد