مهم ترین آرزوی ملی پوش نفتی پینگ پنگ در گفت و گو با «مشعل»
حضور در المپیک با پرچم ایران
یکتا لرکیان،فرزند یکی از کارکنان صنعت نفت است که با 16 سال سن در رشته پینگ پنگ خوش درخشیده و نزدیک به 2 سال است که با عضویت در تیم ملی، مسیر حرفه ای خود را پشت سر می گذارد. او همچنین در تیم پینگ پنگ نفت تهران حضور دارد و در مسابقات مختلف، این تیم را همراهی می کند. لرکیان بتازگی با همراهی تیم ملی موفق شده مقام اول مسابقات آسیای میانه را به دست آورد. این موضوع بهانه ای شد که خبرنگار «مشعل» با این قهرمان ملی پوش کشورمان گفت وگو کند که در ادامه می آید.
از چه زمانی متوجه شدید که به رشته ورزشی پینگ پنگ علاقه دارید؟
به یاد دارم وقتی دختری 8 ساله بودم، احساس کردم به رشته پینگ پنگ علاقه دارم، از این رو تصمیم گرفتم این رشته ورزشی را ادامه دهم. آن زمان، برادر بزرگترم هم در همین رشته فعالیت می کرد و از بهترین های استان خوزستان به شمار می رفت. با دیدن بازی های برادرم، به پینگ پنگ علاقه مند شدم و با توجه به استعدادی که درخودم می دیدم، تصمیم گرفتم این رشته را ادامه بدهم تا به امروز که عضو تیم ملی هستم.
با این توصیف می توان گفت که برادر شما بیشترین تاثیر را در ایجاد علاقه و کسب موفقیت شما در این رشته داشته است؟
متاسفانه برادرم در سن 23 سالگی فوت کرد. به همین دلیل دیگر نمی توانم در کنار او ورزش کنم؛ اما تاثیرگذارترین فرد برای کسب موفقیتم در این رشته، برادرم بود. به خاطر دارم طی 3 سال ابتدایی فعالیت در این رشته، هر روز در خانه با برادرم تمرین می کردم. در واقع کسی که برای اولین بار راکت پینگ پنگ را به دست من داد، برادرم بود؛ البته پدر و مادرم نیز در این راه من را در تمام این سال ها حمایت کردند؛ آنها هرچه را که نیاز داشتم، برایم فراهم کرده اند و چیزی کم نگذاشته اند. برادرم تا زمانی که حضور داشت، پشت من بود و از من حمایت می کرد.
در این سال ها، شرایطی پیش آمده که از این رشته ورزشی دلسرد شوید؟
قبل از اینکه برادرم از دنیا برود، هیچ مقام خاصی نداشتم و عضو تیم ملی هم نبودم. زمانی هم که برادرم را از دست دادم، حدود 5 ماه پینگ پنگ را کنار گذاشتم، حتی نمی خواستم دیگر به راکت دست بزنم و این ورزش را ادامه بدهم؛ اما خانواده و دوستانم بسیار به من کمک کردند و در نهایت تصمیم گرفتم به خاطر برادرم، دوباره این رشته را ادامه دهم. نکته بسیار جالب این بود، زمانی که دوباره پینگ پنگ را شروع کردم، توانستم در این رشته بسیار موفق عمل کنم. با اینکه شرایط روحی بسیار بدی داشتم و حدود 5 ماه این ورزش را کنار گذاشته بودم، توانستم تنها با یک ماه تمرین، در مسابقات انتخابی تیم ملی اول شوم. معتقدم که در آن مدت، برادرم برایم دعا کرد و باعث پیشرفت من شد.
تا چه اندازه از امکانات شرکت ملی نفت ایران برای تمرین و آموزش استفاده کردید؟
چند سال اولی که به این رشته ورزشی روی آوردم، در باشگاه نفت و زیر نظر خانم منجزی تمرین می کردم؛ اما بعد از آن، روند فعالیت ورزشی ام تغییر کرد و در باشگاه های خصوصی شروع به تمرین کردم که این تمرین ها تا امروز نیز ادامه دارد.
درباره چگونگی عضویت خود در تیم ملی بگویید.
نزدیک به 2 سال است که عضو تیم ملی پینگ پنگ ایران هستم. سال پیش در تیم ملی نوجوانان بودم و امسال نیز در تیم ملی جوانان بازی می کنم. به یاد دارم درست آن زمان که از پینگ پنگ دست کشیده بودم، فراخوان مسابقات تیم ملی نوجوانان منتشر شد و تنها یک ماه فرصت داشتم برای حضور در این مسابقات آماده شوم که خوشبختانه توانستم مقام اول را به دست آورم و همه کسانی که مرا می شناختند و از فوت برادرم و ناراحتی روحی ام آگاه بودند، از میزان آمادگی من متعجب شدند؛ البته خودم معتقدم که برادرم در کسب این موفقیت، تاثیر بسیاری داشت و همواره و با تمام وجود، حمایت او را احساس می کنم.
در این مسابقات تنها با یک باخت، موفق شدم مقام اول را به دست آورم؛ البته خودم هم باور نمی کردم که بتوانم مقام اول را کسب کنم؛ چون فقط به این فکر می کردم که برای تیم ملی انتخاب شوم.
در طول این سال ها چه موفقیت هایی کسب کرده اید؟
از زمانی که عضو تیم ملی شده ام 2 بار در مسابقات لیگ برتر جوانان شرکت کرده ام و یک بار مقام دوم و یک بار نیز مقام سوم را به دست آورده ام؛ البته بتازگی در مسابقات آسیای میانه، مقام اول بازی ها را به دست آورده ایم. همچنین در مسابقات لیگ برتر بزرگسالان، به همراه تیم خود یعنی نفت تهران، مقام اول را کسب کرده ایم.
با حضور در المپیادهای ورزشی نفت، هنگام روبه رو شدن با دیگر ورزشکاران که مانند شما حرفه ای نیستند، چگونه مسابقه می دهید؟
همیشه در هر مسابقه ای و هر سطحی که برگزار می شود، تمام تلاش خود را می کنم تا بهترین بازی را داشته باشم؛ اما با حضور در المپیادهای ورزشی نفت با توجه به اینکه مقابل ورزشکاران نفت بازی می کنم، سعی کرده ام به عنوان یک ملی پوش کمتر به خودم فشار بیاورم تا آنها نیز بتوانند فرصت بهتر بازی کردن و دیده شدن را داشته باشند.
شاید یکی از مهم ترین دلایلی که سبب می شود، همچنان در المپیادهای ورزشی نفت شرکت کنم، این باشد که شرایط بسیار خوبی را برای شرکت کنندگان فراهم می کنند. حضور در کنار دیگر فرزندان نفتی، تجربه بسیار خوبی است که همیشه از آن لذت می برم.
با حضور در المپیادهای نفت، با استعدادهایی که بتوانند درسطح ملی یا بین المللی نیز بازی کنند، رو به رو شده اید؟
بله، چندباری باحضور در این مسابقات با استعدادهای بسیار خوبی مواجه شده ام. یکی از آنها دوست صمیمی ام است که استعداد بسیاری در این رشته ورزشی دارد و در سطح کشوری هم بازی می کند؛ البته بازیکنان کوچک تر از خودم نیز در المپیادهای نفتی حضور دارند که آنها نیز در سطح کشوری کار می کنند و زمانی که با آنها بازی می کنم، مجبور هستم با بالاترین توان خود، برابر آنها قرار بگیرم و مسابقه بدهم.
در پایان بگویید چه برنامه ای برای آینده ورزشی خود متصور هستید؟
بی شک می خواهم درآینده نیز رشته پینگ پنگ و درکنار آن، درسم را ادامه بدهم؛ البته یکی از مهم ترین آرزوهایم این است که بتوانم یک روز در المپیک حضور داشته باشم و برای کشورم مدال آوری کنم.