گفت وگو با همکار نفتی و مربی تیم ملی حفاری، قهرمان لیگ برتر تیراندازی
نفت باعث ورودم به رشته تیراندازی شد
مشعل مهدی نیسی پور ازکارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون است که به عنوان مربی تیم لیگ برتر تیراندازی ملی حفاری نیز فعالیت می کند. او از دهه 80 و با ورود به صنعت نفت، توانست رشته تیراندازی را به صورت حرفه ای دنبال کند و مقام های قابل توجهی را به عنوان یک تیرانداز به دست آورد. او در حال حاضر به عنوان مربی، تیم 7 نفره ملی حفاری را هدایت می کند و توانسته است با حضور در لیگ برتر، قهرمانی این لیگ در تیراندازی با تپانچه را به دست آورد.
چه شد که تیراندازی را به عنوان رشته ورزشی خود انتخاب کردید؟
مهم ترین دلیل من برای انتخاب و ادامه رشته تیراندازی، شرکت نفت بود. من کارم را در دهه 80 در صنعت نفت آغاز کردم و بعد از آشنایی با امکانات موجود، متوجه شدم که می توانم ورزش مورد علاقه ام که همان تیراندازی بود را ادامه دهم. در آن زمان مسابقات ورزشی به صورت گسترده در صنعت نفت برگزار می شد و همین مساله سبب شده بود تا شرکت های زیرمجموعه وزارت نفت، تجهیزات کاملی را برای تیم های مختلف خود در نظر بگیرند. وجود چنین امکاناتی سبب شد من نیز شانس خود را برای ورود به این رشته امتحان کنم.
اولین موفقیت شما در این رشته چه زمانی بود؟
اولین موفقیت من، همزمان با اولین حضورم در مسابقات بود و توانستم با شرکت در مسابقات تیراندازی که سال 1387 در مناطق نفت خیز جنوب برگزار شد، به مقام قهرمانی دست پیدا کنم. این موفقیت که برای اولین بار آن را تجربه کردم، علاقه و اشتیاقم را به آموزش رشته تیراندازی به صورت کاملا حرفه ای صدچندان کرد و تصمیم گرفتم یک فضای حرفه ای برای آموزش و ادامه تمرین هایم پیدا کنم تا اینکه متوجه شدم در استان خوزستان، یک هیأت تیراندازی قدرتمند، حرفه ای و مدعی در سطح کشور وجود دارد. با ملحق شدن به این گروه، مسیر تازه ای را در این رشته آغاز کردم. در سال 1388 به عنوان بازیکن تفنگ، با تیم ملی حفاری قرارداد بستم و حدود 4 سال برای این تیم تیر زدم.
از چه زمانی تصمیم گرفتید به عنوان مربی در این رشته ورزشی کار کنید؟
بنا به دلایلی، مدتی از تیراندازی فاصله گرفتم؛ اما از سال 1396 به عنوان تیرانداز تپانچه همکاری با هیأت استان خوزستان را شروع کردم و همان سال توانستم به عضویت تیم خوزستان درآیم و در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کنم. به عبارت دیگر، از سال 1396 تا 1401 تقریبا تمام مقام های قهرمانی استان را کسب کردم. در نهایت، سال گذشته به همراه تیم ملی حفاری به عنوان تیرانداز تپانچه، قهرمان لیگ دسته یک کشور شدیم و به لیگ برتر صعود کردیم؛ اما با توجه به سطح بسیار بالای مسابقات در لیگ برتر تیراندازی، تصمیم گرفتم به عنوان مربی در کنار تیم خود باشم که خوشبختانه با همراهی تیم و موفقیت هایی که به دست آوردیم، هفته دوم بهمن ماه، عنوان قهرمانی تیم ما، در لیگ برتر کشور قطعی شد.
با توجه به اولین تجربه شما به عنوان مربی، تیم خود را برای حضور در لیگ برتر چگونه آماده کردید؟
اولین گام، جذب 2 تیرانداز حرفه ای و باسابقه بود. تصمیم گرفتم تیم را به گونه ای بچینم که هم از بازیکنان حرفه ای بهره ببریم و هم از بازیکنان بومی و جویای نام. خوشبختانه اعضای تیم در کنار هم بخوبی توانستند از پس مسابقات برآیند و در لیگ برتر خوش بدرخشند. یکی دیگر از دلایل موفقیت ما در لیگ برتر، این بود که بعد از آمادگی کامل اعضای تیم و رسیدن آنها به سطح مطلوب، هر 6 تیم حاضر در لیگ برتر را بدقت آنالیز کردم و با تکیه بر توان بچه ها، بدون باخت در کل تورنمنت، با 7 هفته پیروزی پی درپی، با اقتدار قهرمان لیگ برتر ایران شدیم، حتی در این مسابقات، یکی از بچه های تیم موفق شد رکورد تاریخ مسابقات را بشکند. این تیرانداز که نامش وحید گلخندانه است، توانست امتیاز 586 از 600 را کسب کند و کلکسیونی از افتخارات را برای تیم به ارمغان آورد که در نوع خود بی نظیر است.
کدام بخش تیراندازی برای شما جذاب است که باعث شده تمام این سال ها در این رشته ورزشی فعالیت داشته باشید؟
تیراندازی در ظاهر ایستادن یک فرد و شلیک به سمت هدف است؛ اما واقعیت چیز دیگری است. در هر مسابقه، شما باید 60 تیر را به سوی یک هدف با قطر نیم میلی متر شلیک کنید که برای این کار به آمادگی بالایی نیاز است. باید از نظر ذهنی، تمرکز کافی و از نظر بدنی، استقامت لازم را داشته باشید. باید ضربان قلب را به 50 تا 60 تپش در دقیقه برسانید که این خود، مستلزم انجام تمرین های هوازی، یوگا، تن آرامی و افزایش مهارت توجه و تمرکز است. روتین های بسیاری در زندگی یک تیرانداز وجود دارد؛ اما اینکه باید 60 بار به سوی یک هدف شلیک کرد، کار بسیار دشواری است. نحوه نگه داشتن سلاح، تنظیم تنفس و هماهنگی با ریتم شلیک، نحوه ماشه کشی و تطبیق عناصر دید سلاح یا همان نشانه روی، شلیک، ارزیابی پس از شلیک و شلیک مجدد را باید در هر 60 مرحله به یک شکل انجام داد که تنها از پس یک ذهن آماده و پرورش یافته برمی آید. همه این موارد، تیراندازی را به یک رشته جذاب تبدیل کرده است.
حرف آخر
معتقدم که تیراندازی، مانند امضا زدن است. امضای غلط، نشانه نداشتن توازن روحی و روانی فرد است. تیراندازی به فرد، خودباوری، عزت نفس و اعتمادبه نفس می بخشد و روح انسان را بزرگ می کند و باوری را به ورزشکار می دهد که در کمتر رشته ورزشی می توان به آن رسید. زمانی که تیراندازی را یاد بگیرید، دیگر نمی توانید از آن دل بکنید و رهایش کنید. همه ما، نیازمند راهی برای تقویت تمرکز، حافظه و اعتماد به نفس هستیم. شاید تیراندازی، یکی از آن راه حل ها باشد؛ راه حلی که مستلزم ممارست و پیگیری است، هرچند در کنار این سختی، لذت و هیجانی بی مانند را تجربه می کنید.