پای صحبت باغبان صنعت نفت ماهشهر که نجات یک درخت را نجات یک انسان می داند

بیمارستانی پر از آرامش با نخل و زیتون

مشعل    عبدالرحیم مطور از همکاران نفتی فضای سبز سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت ماهشهر و سال هاست که در بیمارستان صنایع پتروشیمی بندر ماهشهر به عنوان باغبان مشغول کار است.

مطور متولد سال 1349 آبادان است که با آغاز جنگ ایران و عراق به همراه خانواده خود از آبادان به ماهشهر مهاجرت کرده است.  عبدالرحیم مطور می گوید حفظ و نگهداری درختان به اندازه نجات جان انسان ها اهمیت دارد، به خصوص درختانی که در فضای سبز بیمارستان ها هستند، زیرا می تواند محلی باشد تا در آن بیماران و پزشکان فرصتی برای آرامش بیابند. گفت و گو با این باغبان پرتلاش صنعت نفت را در ادامه می خوانید.

از چه زمانی به باغبانی روی آوردید و تصمیم گرفتید در این حوزه فعالیت کنید؟

از17 سالگی به شغل باغبانی مشغول هستم؛ درواقع، باغبانی اولین شغلی است که در ابتدای جوانی آن را انتخاب کردم و تا امروز هم آن را ادامه داده ام؛ البته شروع کارم در مجتمع پتروشیمی رازی بود و بعد که بیمارستان صنایع پتروشیمی ماهشهر تاسیس شد، به صورت کامل به عنوان باغبان در این بیمارستان مشغول کار شدم.

 چه چیز باعث شد از آبادان به ماهشهر مهاجرت کنید؟

من در اروندکنار آبادان به دنیا آمدم، اما با شروع جنگ به همراه خانواده به بندر ماهشهر مهاجرت کردیم و در این شهر به عنوان باغبان مشغول به کار شدم؛ البته بعد از مدتی، به سربازی رفتم و با پایان دوره خدمت، دوباره به باغبانی پرداختم.

 به باغبانی علاقه مند بودید یا اینکه اتفاقی این شغل را از میان مشاغل مختلف انتخاب کردید؟

از همان ابتدا باغبانی و سروکار داشتن با گل و گیاه برایم جذابیت بسیاری داشت؛ اگر فرد بتواند گل یا گیاهی بکارد و در حفظ و نگهداری آن کوشا باشد، ثواب بسیاری برده است چون هم خودش لذت می برد و هم باعث شادی و نشاط دیگران می شود.

از طرفی دیگر هیچ وقت به این فکر نکرده ام که شغل دیگری را داشته باشم؛ مهم این است بتوانیم از طریق شغلی که انتخاب می کنیم، هزینه زندگی خانواده را تامین کنیم.

  به دلیل شرایط سخت آب و هوایی در ماهشهر حتما باغبانی و پرورش گل و گیاه می تواند با مشکلات بسیاری همراه باشد؛ در این باره توضیح می دهید؟

بله همین طور است؛ آب و هوای ماهشهر بسیار خشک و گرم است؛ به همین دلیل، کاشت نهال و حفظ و نگهداری از آن بسیار سخت است. این شرایط در ماه های تیر و مرداد و شهریور بدتر هم می شود و باید تمام تلاش خود را برای نگهداری درختان به کار بگیریم تا سلامت درختان به خطر نیفتد.

نکته مهمی که وجود دارد این است که فضای سبز بیمارستان ماهشهر به گونه ای است که بسیاری از افراد، جدا از کسانی که برای درمان به این بیمارستان می آیند؛ تنها برای دیدن درختان و گل های آن است و همین موضوع سبب می شود که برای نگهداری فضای سبز بیمارستان بیشتر تلاش کنیم.

 برای ایجاد فضای سبز بیمارستان چقدر زمان گذاشتید؟

از سال 1379 که این بیمارستان شکل گرفت؛ من نیز در واحد باغبانی آن کار و تلاش خود را برای رونق و شکل دادن به فضای سبز آن آغاز کردم و از آن زمان تا به امروز برای نگهداری از فضای سبز این بیمارستان، تلاش های بسیاری شده است.

در ابتدا، تعداد کارمندان بخش باغبانی بیمارستان، 40 نفر بود اما هم اکنون به 12 نفر کاهش یافته و همه این 12 نفر در همه کارها به هم کمک می کنیم؛ البته این را هم باید بگویم که فضای سبز بیمارستان،  بسیار زیاد  و دورتا دور آن را فراگرفته است.

  با توجه به شرایط محیطی معمولا از چه گیاهانی در فضای سبز استفاده می کنید؟

با توجه به آب وهوای ماهشهرتلاش کرده ایم گونه های گیاهی و درخت هایی که با این اقلیم سازگاری دارد، کاشت و نگهداری شود مثل درخت کهور و درخت برهان که از قبل در محوطه کاشت شده است.درحال حاضر هم تعدادی درخت و گل جدید مانند گل شیپوری و خرزهره یا شاه پسند کاشته ایم. تعدادی درخت چهارفصل نیز در محوطه کاشت شده است. افزون بر این، درختان زیتون و نخل در فضای سبز بیمارستان، چشم نوازی می کنند. من و همکارانم همه تلاش خود را به کار گرفته ایم تا فضایی جذاب و چشم نواز برای کسانی که به بیمارستان می آیند ایجاد شود.زمانی که درخت برهان را در بیمارستان کاشتیم، فکر می کردیم که این نوع درخت نمی تواند در چنین فضایی دوام بیاورد. گاه پیش آمده است برخی درختان که در این فضا کاشته می شوند، در چنین فضایی دوام نمی آورند اما درباره درخت برهان، برخلاف تصور، سازگاری خوبی با محیط ایجاد شد و زیبایی فضای سبز را دوچندان کرد.

 فضای سبز در یک بیمارستان، تا چه اندازه اهمیت دارد؟

بیمارستان ها به دلیل اینکه پذیرای بیماران در شرایط مختلف هستند، معمولا فضای غم انگیزی به نظر می رسند.بیشتر کسانی که به آن مراجعه دارند، معمولا با شرایطی پراسترس و ناراحت کننده روبه رو هستند؛ به همین دلیل وجود فضایی که بتواند آرامش را به این افراد هدیه کند، بسیار مهم است. فضای سبز بیمارستان ها نه تنها برای بیماران بلکه برای همراهان و حتی کارکنان آن می تواند محلی برای آرامش باشد، اما فضای سبز بیمارستان ما با دیگر بیمارستان ها بسیار متفاوت است؛ به گونه ای که هرکس که تمایل داشته باشد می تواند وارد محوطه آن بشود و از تماشای این فضا لذت ببرد. موضوع دیگر نیز این است که معمولا هر فردی وارد بیمارستان می شود و از فضای سبز آن استفاده می کند، از ما برای ایجاد چنین فضایی تشکرمی کند و این خیلی ارزشمند است.

 آیا به جز شما فرد دیگری از اعضای خانواده شما در صنعت نفت مشغول به کار است؟

پیش از این خیر، اما در حال حاضر برادرم هم در صنعت نفت مشغول به کار است؛ البته او در قسمت انبارداری فعالیت می کند. من در سن پایین ازدواج کردم چون تنها فرزند خانواده بودم و پدرم دوست داشت که زودتر ازدواج کنم و صاحب فرزند شوم. هم اکنون هفت فرزند دختر و پسر دارم که بزرگ ترین آنها متولد سال 1365 است و هیچ یک از آنها در صنعت نفت مشغول به کار نیستند.

 به عنوان یک باغبان مهم ترین هدف شما در زندگی کاری چیست؟

فکرمی کنم همه ما باید تمام تلاش کنیم تا بهترین فضای سبز و آرام را ایجاد کنیم، بی شک پزشکان و بیمارانی که در بیمارستان حضورمی یابند معمولا در شرایط سختی قرار دارند؛ از این رو وجود چنین فضایی با طراوت می تواند تا حد زیادی به آنها آرامش بخشد و امیدوارم با حضوردراین فضای سبز، لحظاتی را در آرامش سپری کنند؛ این بزرگ ترین و مهم ترین هدف من بشمار می رود. هیچ وقت روزهای شیوع ویروس کرونا را فراموش نمی کنم که پزشکان و پرستاران و برای نجات جان بیماران حتی از خودشان گذشتند.معتقدم نجات یک درخت به اندازه نجات یک بیمار ارزشمند است؛ بنابراین من به عنوان یک باغبان تمام تلاش خود را در این زمینه انجام می دهم. البته باز تأکید می کنم ماهشهر هوای خشک و بسیار گرمی دارد؛ به همین دلیل به سختی می توان گل و گیاهان را در چنین فضایی حفظ و نگهداری کرد.