گفت وگو با قهرمان سابق شیرجه ایران و همکار نفتی
دوست داشتم با نام ایران در مسابقات جهانی ژاپن شرکت کنم
ورزش نفت نقش زیادی در توسعه رشته شیرجه دارد
قائم میرابیان، از شیرجه روهای موفق کشور در سطح بین المللی به شمار می رود که چند سالی است از دنیای قهرمانی فاصله گرفته و در تلاش است بتواند این رشته را در ورزش نفت توسعه دهد. او که از همکاران شاغل در صنعت نفت است و نقش زیادی در شکل گیری و توسعه این ورزش در مجموعه نفت دارد ، برای به روز رسانی علم مربیگری خود ، دو سال به آمریکا رفت. میرابیان همزمان طی برگزاری دوره مربیگری خود در رقابت های جهانی ورزش های آبی بزرگسالان که در شهر کیوشو ژاپن برگزار شد، توانست 3 مدال طلای جهانی را از آن خود کند. کسب این مدال ها بهانه ای شد تا با این قهرمان شیرجه و مربی که تا امروز توانسته ملی پوشان بسیاری را به کشور معرفی کند، گفت و گو داشته باشیم.
پدر شما از کشتی گیران مطرح کشور هستند و شما قهرمان شیرجه و شنا هستید. معمولا پسرها دنباله رو پدر هستند، اما شما راه دیگری را در ورزش انتخاب کردید.
در واقع شنا و شیرجه با کشتی هیچ سنخیتی نداشته و حتی نزدیک هم نیستند. پدر من مربی کشتی است و من به این ورزش کاملا آشنایی دارم، حتی زمانی که در تیم ملی شنا و شیرجه حضور داشتم، وقتی به همدان سفر می کردم، در کنار پدر و دیگر کشتی گیران، تمرین بدنسازی انجام می دادم و هرازگاهی نیز با آنها کشتی می گرفتم. پدر به این مساله معتقد بود که اعضای یک خانواده ورزشی حتما استعدادی در ورزش دارند و هر کدام می توانند در یک رشته موفق باشند. ورزش کشتی در واقع جنگ عضله و تاندون است، اما شیرجه و شنا یک ورزش تکنیکی است که به نوعی هماهنگی اعصاب و عضله در آن نقش دارد و شبیه ورزش ژیمناستیک است با این تفاوت که در آب انجام می شود. به همین دلیل رشته ورزشی که من انتخاب کردم، با کشتی کاملا متفاوت بود.
به یاد دارم در دوران دانشجویی، یک دوره مسابقات کشتی برگزار شد که در یک وزن، کشتی گیر کم داشتند و وزن خالی دقیقا وزن من بود. با توجه به اینکه کشتی را بلد بودم، البته نه به صورت حرفه ای، در این وزن شرکت کردم، به گونه ای که تا فینال مسابقات هم رفتم. در فینال حریف من، کشتی گیری بود که یکی از قهرمانان کشتی جهان به شمار می رفت و کارمند وزارت نفت بود. در این جدال، 10 بر صفر ضربه فنی شدم و به او باختم. در نهایت مدال نقره گرفتم. این مسابقه، یکی از بهترین خاطرات من از کشتی است.
پس می توان گفت استعداد کشتی دارید؟ چه شد که به سمت شنا و شیرجه رفتید؟
زمانی که بچه بودیم، در طول تعطیلات تابستانی، بی شک نباید یکجا می ماندیم و باید کل انرژی ما تخلیه می شد. به همین دلیل پدر و مادرم در تابستان ها، ما را در رشته های مختلف ورزشی ثبت نام می کردند، البته این را بگویم که پدرم دوست نداشت فرزندانش رشته کشتی را ادامه دهند و علاقه بسیاری به رشته شنا داشت، چراکه معتقد بود، شنا محیط آموزشی سالم تر و متفاوت تری دارد و افرادی که در این رشته حضور دارند، آرامش خاصی دارند. به همین دلیل ما تابستان ها در کانون بسیج به کلاس شنا می رفتیم، البته من اول در رشته شنا فعالیت داشتم و بعد شیرجه را به عنوان رشته اصلی خود انتخاب کردم. تاکید می کنم که پدرم، مشوق اصلی من برای انتخاب رشته شنا و بعد شیرجه بود؛ شرایط رشته کشتی در آن زمان بسیار متفاوت بود و افرادی که در آن دوره به این رشته ورود پیدا می کردند، سیستمی کاملا متفاوت با ورزشکاران رشته های دیگر داشتند.
با توجه به اینکه با مصائب و مشکلات شنا و شیرجه آشنا هستید، اگر روزی پدر شوید، اجازه می دهید فرزندتان این رشته را انتخاب کند؟
شاید باورتان نشود، اگر روزی پدر شوم، اجازه نمی دهم که فرزندم به رشته شنا و شیرجه وارد شود. شاید به این دلیل که من هم سختی های این رشته را با پوست و استخوانم لمس کرده ام و بخوبی می دانم که ورزش قهرمانی با چه مشکلاتی مواجه است. می توان گفت آنقدر رقابت در ورزش قهرمانی فشرده است که ورزشکار زمان کافی ندارد برای روح و جسم خود وقت بگذارد و همیشه در تلاش است تا از گردونه رقابت ها خارج نشود. به همین دلیل خیلی چیزها را از دست می دهد. پس اگر فرزندم زمانی به سمت ورزش رفت، می خواهم که آن را تفریحی دنبال کند تا بتواند از زندگی اش لذت ببرد. شاید پدر من نیز چنین فکری می کرد.
حضور در مسابقات جهانی شنا و شیرجه ژاپن برچه اساس شکل گرفت؟ این در حالی است که مدتی از دنیای قهرمانی دور بودید.
شرکت در این مسابقات، داستانی طولانی دارد. در آن زمان به عنوان کمک مربی تیم ملی شیرجه آمریکا فعالیت می کردم. به خاطر دارم که برخی از ورزشکارانی که با من تمرین می کردند، از قهرمانان پیشین رشته شیرجه بودند که به اصطلاح به آنها «مستر» می گویند. مسترها، کسانی هستند که از دوره قهرمانی خود خداحافظی کرده و وارد مسابقات پیشکسوتان می شوند. با تیم ملی آمریکا در حال تمرین بودم و یک روز به صورت اتفاقی با آنها شیرجه زدم. به من گفتند که تو خیلی خوب و آماده هستی، چرا با ما در مسابقات جهانی شرکت نمی کنی؟ آنجا بود که از برگزاری مسابقات شیرجه مستر مطلع شدم؛ این مسابقات نزدیک به 12 دوره برگزار شده و امسال برای اولین بار به صورت رسمی در سطح جهانی برگزار شد. زمانی که از برگزاری این مسابقات اطلاع یافتم، تنها 6 ماه برای آماده شدن در آن زمان داشتم. به همین دلیل به ایران بازگشتم و به فدراسیون شنا اعلام کردم که می خواهم در مسابقات جهانی مستر شیرجه شرکت کنم. فدراسیون هم استقبال و اعلام کرد که در صورت موافقت، از تو حمایت می کنیم. من به آمریکا برگشتم و با تیم این کشور زیر نظر مربی تیم ملی آمریکا تمرین ها را آغاز کردم.
شروع تمرین ها برای حضور در مسابقات جهانی تا چه اندازه چالش برانگیز بود؟
می توانم بگویم دوره سختی را برای این تمرین ها پشت سر گذاشتم تا بتوانم آمادگی جسمانی لازم را پیدا کنم. در طول 6 ماه تمرین، فشار بسیاری به خود آوردم. در این مدت نتوانستم جواب درستی از فدراسیون شنا برای حضور در این مسابقات دریافت کنم. تیم شنا آمریکا با توجه به نتیجه ای که از تمرین هایم به دست آورده بود، نام من را نیز در تیم خود قرار داد تا بتوانم ویزای ژاپن را دریافت کنم. اصلا دوست نداشتم که از تیم آمریکا در این مسابقات شرکت کنم؛ اما برای دریافت ویزا و حضور در مسابقات مجبور بودم با آی دی این کشور درخواست ویزا بدهم و در نهایت وارد دهکده مسابقات شوم. آنجا بود که به سرمربی تیم آمریکا گفتم که من نمی توانم از تیم آمریکا مسابقه بدهم و باید از تیم ایران در این مسابقات شرکت کنم. به آنها گفتم ملیت من ایرانی است و می خواهم اگر قرار باشد مدالی بگیرم، برای کشور خودم باشد و توانستم دقیقه 90کشورم را از آمریکا به ایران تغییر بدهم که البته این مساله به ضرر من تمام شد؛ چراکه با تغییر کشور، 2 طلا را از دست دادم. این در حالی است که می توانستم 5 طلا از این مسابقات بگیرم. آن هم به این دلیل بود که نمی توانستم در 2 رشته تیمی حضور پیدا کنم، چراکه من تنها نماینده ایران بودم.
در چه رشته هایی توانستید مدال طلا کسب کنید؟
در روز اول مسابقات، در رشته تخصصی خودم که تخته سه متر بود و بارها در این رشته مدال گرفته بودم، شیرجه زدم که خوشبختانه در این بخش با اختلاف بسیار زیادی اول شدم و توانستم رکورد مسابقات جهانی را در رده سنی خود بشکنم. همچنین در رشته تخته یک متر نیز توانستم طلا بگیرم که البته در این بخش رقابت نزدیکی بود. در مسابقه آخر در سکوی 10 متر نیز هرچند مصدوم شده بودم، اما توانستم براحتی طلای این مسابقه را دریافت کنم. این مسابقات در شهر کیوشو ژاپن و بلافاصله بعد از مسابقات جهانی شنا برگزار شد، البته فکر می کنم دوره بعد از مدال گرفتن در این مسابقه، خیلی سخت تر شود، چراکه رقیبان قدرتمندتری حضور خواهند داشت. یادآور می شوم این مدال، اولین مدال جهانی تاریخ شیرجه ایران به شمار می رود.