
گفت وگو با خانواده ورزشکار بهداشت و درمان صنعت نفت آبادان
ارمغان ورزش برای خانواده ها
مشعل در خانواده ای ورزشی متولد شده است، یکی از برادرانش عضو تیم فوتبال و دیگری مربی وزنه برداری است. او از کلاس چهارم ابتدایی به فوتبال علاقه مند شد و از آن سال به صورت جدی این رشته ورزشی را دنبال کرد و اکنون مربی تیم امید صنعت نفت آبادان است.
پیمان رهبری، کارمند حراست بهداشت و درمان صنعت نفت آبادان که توانسته است تعادلی میان کار و ورزش ایجاد کند. با رهبری و همسرش که او نیز از ورزش و ورزش کردن دور نیست، گفت وگو کرده ایم که مشروح آن را می خوانید.
خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چه مراحلی طی کردید تا به مربیگری تیم امید صنعت نفت آبادان رسیدید؟
سال 1350 در آبادان و در خانواده ای متدین به دنیا آمدم. علاقه مندی به ورزش ریشه در خانواده دارد چون برادرانم هم ورزشکار هستند و در رشته های فوتبال و وزنه برداری فعالیت می کنند.
از کلاس چهارم ابتدایی چون یکی از برادرانم هم فوتبالیست بود، به فوتبال علاقه مند شدم. البته در رشته دو میدانی هم فعالیت داشتم و عنوان قهرمانی استان و کشور دراین رشته را هم کسب کرده ام؛ در بسکتبال نیز فعال بودم و در تیم استانی این رشته ورزشی هم حضور فعال داشتم.
به دلیل فوتبالیست بودن یکی از برادرهایم به این رشته ورزشی علاقه مندشدم. در رشته های ورزشی دیگر نیز فعالیت داشته ام و قهرمان دو و میدانی استان و کشوری را کسب کرده ام و در رشته بسکتبال استانی نیز حضور داشته ام.
اما ورزش اصلی من، فوتبال بود و تمام رده های فوتبالی از نوجوانان،جوانان،امید و بزرگسالان را طی کردم و عضو تیم امید صنعت نفت آبادان شدم. باخداحافظی از مستطیل سبز، با شرکت در دوره های مربیگری، موفق به کسب گواهینامه مربیگری سطح B آسیا در رشته فوتبال شدم.
به اعتقاد شما ورزش های گروهی کارکنان چقدر در بالا بردن روحیه آنها تاثیر گذار است؟
هر گاه مسابقات ورزشی در سطح سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت و وزارت نفت برگزار می شود، شور و شوق خاصی در میان کارکنان و اعضای تیم های ورزشی به وجود می آید، زیرا آنها در طی برگزاری چنین مسابقاتی چند روز کنار هم هستند، دوستی ها تجدید می شود و با روحیه ای بهتر و بانشاط تر از قبل سر کارخود حاضر می شوند؛ البته در این میان تبادل اطلاعاتی هم صورت می گیرد که این موضوع اهمیت دارد. از مسئولان سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت درخواست دارم در طول سال به برگزاری مسابقات ورزشی اقدام کنند.
در مربیگری فوتبال با چه سختی ها و کمبودهایی روبه رو هستید؟
آبادان از شهرهایی است که امکانات ورزشی مناسبی درآن وجود ندارد و باید حداقل یک سالن ورزشی برای آقایان و خانم ها داشته باشیم. هرچند مسئولان تلاش زیادی کرده اند و طی چند سال گذشته سالن بدنسازی و تنیس روی میز برای کارکنان فراهم کرده اند، اما پاسخگوی نیاز آنان نیست.
در گذشته دو زمین چمن داشتیم که یکی از آنها قابل استفاده نیست؛ بنابراین، تنها یک زمین چمن در اختیار داریم که تمرین های تیم درآن انجام می شود؛ بهتر است بودجه ورزشی مناسبی به صنعت نفت به ویژه سازمان بهداشت و درمان اختصاص یابد. ورزش در دنیا یک صنعت است و سرمایه گذاری های زیادی روی آن می شود.
از ورزشی بودن اعضای خانواده تان صحبت کردید، در این زمینه بیشتر توضیح می دهید؟
در خانواده ای ورزشی به دنیا آمده ام، پدرم ورزشکار بود. برادرهایم هم همینطور؛ یکی از آنها عضو تیم فوتبال و دیگری، مربی وزنه برداری بود. همسر و فرزندانم هم در رشته های ورزشی متفاوتی فعالیت می کنند. همسرم در رشته دارت، دخترم در رشته بسکتبال و پسرم نیز در رشته فوتبال فعالیت دارد.
نیمی از زندگی ورزشکاران در تمرینات و اردوهای ورزشی می گذرد و در این میان اگر صبوری و حمایت خانواده را نداشته باشیم، ادامه کار سخت خواهد بود.
خواسته شما به عنوان یک ورزشکار صنعت نفت از مسئولان چیست؟
به دلیل اینکه قراردادی هستم، همسرم نمی تواند در مسابقات سراسری سطح صنعت نفت حضور پیدا کند. او چند دوره قهرمان دارت درسطح بهداشت و درمان صنعت نفت شد، اما به دلیل نوع قرارداد کاری من، نتوانست به مسابقات سراسری صنعت نفت راه یابد. از مسئولان ورزش سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت خواهش می کنم همه امکانات را تنها به کارکنان رسمی اختصاص ندهند. بسیاری از کارکنان پیمانکاری و قراردادی هستند که می توانند برای مجموعه هایی که در آن کار می کنند، افتخار آفرینی کنند.
چه توصیه ای به جوانان دارید؟
ورزش برای تمام افراد جامعه در رده های سنی نونهالان، کهنسالان و ... توصیه می شود. حتی با یک پیاده روی می توان بدنی سالم داشت. از جوانان می خواهم ورزش را به عنوان یک هدف دنبال کنند و برای هر بخش از زندگی خود برنامه ریزی داشته باشند.
با شکست خوردن میدان را خالی نکنند بلکه از آن برای تقویت و رشد خود بهره بگیرند. متاسفانه نسل جوان کم طاقت است و می خواهد در کوتاه ترین زمان، به آنچه می خواهد، دست یابد. آنها باید بدانند که رسیدن به موفقیت راحت نیست، باید عزمی پولادین داشت. آینده متعلق به جوانان است، خانواده ها نیز جوانانشان را حمایت کنند.
ورزش، آموزش مقاومت در برابر سختی هاست
مریم طیبی نژاد، همسر پیمان رهبری هم ورزشکار است و در رشته دارت فعالیت می کند. با وی نیز گفت وگوی کوتاهی شده است.
به نظر شما ورزشی بودن همسرتان چقدر در زندگی شما و فرزندان تان تاثیر گذار بوده است؟
ورزش یکی از علاقه مندی های همسرم است و به آن احترام می گذارم . او بعد از کار با وجود خستگی به باشگاه ورزشی می رود. حتی از نظر جسمی آسیب می بیند، اما برای من و فرزندانمان وقت می گذارد. فرزندانم وقتی پدرشان را درحال ورزش و کار می بینند، ناخودآگاه به سمت ورزش کشیده می شوند؛ از این رو، دوری همسرم از خانواده برای آماده شدن و رفتن به مسابقات ورزشی من و فرزندانم را اذیت نمی کند، زیرا ایشان تا آنجا که بتوانند، وقت خود را برای ما خالی می کنند.
شما به رشته دارت علاقه دارید، چه مقام هایی در این زمینه کسب کرده اید؟
مقام استانی رشته دارت و قهرمان این رشته در سطح بهداشت و درمان صنعت نفت آبادان شدم، با توجه به نوع قرارداد همسرم نتوانستم در سطح صنعت نفت حضور داشته باشم، اما این امر باعث کناره گیری من از ورزش نشده است و پر قدرت تر از گذشته ورزش را دنبال می کنم. همچنین در مسابقات تیراندازی شرکت و مقام دوم را در سطح بهداشت و درمان کسب کردم.
در پایان اگر صحبتی برای اطلاع رسانی دارید، بیان کنید؟
ورزش در اخلاق و پرکردن اوقات فراغت بسیار تاثیرگذار است و درحفظ و پایداری سلامت انسان نقش مهمی دارد. ورزش آموزش مقاومت در برابر سختی ها و چگونگی گذر از آنهاست. من و اعضای خانواده ام نیز با توجه به این ویژگی ها ورزش را در خود نهادینه کرده ایم و توصیه می کنم دیگران نیز به نقش و اهمیت ورزش بها دهند.