همکارکاراته کا شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت:
کاراته عشق و زندگی است
مشعل همکار ورزشکار شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران منطقه جنوب شرق، در ابعاد مختلف رشته ورزشی کاراته به فعالیت می پردازد. حمیدرضا ضیغمی نژاد، کارمند قرارداد موقت امور کارکنان شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه جنوب شرق با بیش از سه دهه فعالیت ورزشی کلکسیونی از افتخارات ورزشی، تقدیرنامه و لوح سپاس و مدال های رنگارنگ قهرمانی از فدراسیون کاراته و هیئت کاراته استان کرمان را در کارنامه خود دارد. او که عضو باشگاه فرهنگی-ورزشی دلاوران شهرستان رفسنجان است، اکنون افتخار دستیابی به دان 6 این رشته ورزشی را پیدا کرده است. او به غیر از اینکه یک مبارزه گر است، در مربیگری و داوری هم در این رشته دستی بر آتش دارد. با همکار کاراته کا در خصوص ورزش های رزمی به خصوص کاراته گفت وگویی داشتیم که با هم می خوانیم.
از خودتان برایمان بگویید؟
متولد 1352 و دارای مدرک کارشناسی هستم و از سال 1380 در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران منطقه جنوب شرق مشغول به کار شدم. دو فرزند پسر دارم. عرشیا کلاس یازدهم مدرسه تیزهوشان است و ایلیا کلاس هفتم می رود و همسرم نیز خانه دار است.
از چه سالی به ورزش می پردازید؟
از سال 1368 افتخار پوشیدن لباس صلح و دوستی کاراته را پیدا کردم و هنرجوی رشته ورزشی کیوکوشین کاراته شدم و زیر نظر هانشی اصغری از آن سال به تمرینات خود تاکنون ادامه دادم.
چرا این رشته را انتخاب کردید؟
ابتدا باید بگویم دیگران به این رشته می گویند کاراته. اما برای من زندگی است، دایی من که کاراته کا بود و در خانه تمرینات ورزشی خود را انجام می داد، به همین دلیل به کاراته علاقه مند شدم.
چرا در بین سبک های کاراته، کیوکوشین را انتخاب کردید؟
این رشته قدرتمندترین سبک کاراته محسوب می شود و کاراته آزاد است.
کاراته آزاد به چه معناست؟
کاراته آزاد یعنی این که در مبارزات ضربات آزاد ردوبدل می شود، البته رعایت قوانین برای ایمنی ورزشکاران حین ضربه زدن لحاظ می شود، مانند اجتناب از ضربات به سروصورت و نقاط ممنوعه و قوانین داوری سخت گیرانه ای دارد.
با این اوصاف باید گفت سه دهه از عمر ورزشی تان در رشته کاراته می گذرد؟
بله همینطور است. در این سه دهه پیوسته به امر ورزش مشغول بودم، حتی زمان دانشجویی و سربازی تمرینات خود را ادامه دادم و بیش از ده سال نیز مربی فرزندان کارکنان شهرک نفت رفسنجان بودم و مدرک داوری رفری (A درجه 1 ملی ) و مربیگری درجه 1 را دارم.
چه شرایطی برای مربیگری وجود دارد و شما از چه سنی مربی شدید واینکه چگونه داوری و مربیگری را با همدیگر کسب کردید؟
با قوانین جاری فدراسیون کاراته فردی می تواند مربیگری انجام دهد که حداقل کمربند سیاه دان سه و شرط سنی لازم را داشته باشد، برای مربیگری شرط تجربه و سن هر دو مهم است. سوسای اویاما(بنیانگذار کیوکوشین) می گوید علاوه بر این دو شرط، مربی باید متأهل نیز باشد به این دلیل که فرد متأهل نسبت به هنرجویان مثل یک پدر سعی می کند از آسیب به آنها جلوگیری شود. اما خودم از سال 74 به عنوان کمک مربی در باشگاه مشغول بودم و از سال 79 زمانی که دان دو را گرفتم، به عنوان مربی سانس تعلیم داشتم، در سربازی و دانشگاه در این امر وقفه افتاد اما از سال 80 تاکنون دائم مربیگری و همزمان شاگردی کردم، چون کاراته ورزشی پویاست و اگر به تمرینات ادامه ندهیم، از تغییرات قوانین و دستورعمل های جدید و... عقب می مانیم. در مورد داوری هم باید بگویم، مربیگری از داوری جدا نیست و می توانند این دو با هم باشند و البته کسی به سمت داوری می رود که دوره های مربیگری را گذرانده باشد.
به طور مرتب چه مقدار در هفته ورزش می کنید؟
در هفته سه جلسه در باشگاه فرهنگی - ورزشی دلاوران شهرستان رفسنجان به امر ورزش مشغول هستم.
ورزش کردن و اصولاً ورزش های مقاومتی چه تأثیری در سبک زندگی و سالم تر زندگی کردن شما داشته است؟
قرارداشتن در محیط های ورزشی موجب می شود دوستان ورزشکار انتخاب کنید و از محیط های ناسالم به دور باشید، ضمن اینکه ورزش پایه سلامتی است و موجب سبک زندگی سالم می شود.حتماً می دانید زمانی سیستم بدنی انسان به درستی عمل می کند که مغز عملکرد خوبی داشته باشد و این منوط به آن است که اکسیژن کافی به مغز برسد و چون ریه های ورزشکار اکسیژن کافی به بدن می رساند، از نشاط خاصی برخوردار است.
از چه سالی در شهرک نفت رفسنجان به مربیگری مشغول هستید؟
از سال 85 این افتخار را داشتم که در خدمت فرزندان کارکنان منطقه در شهرک بوده ام.
برگزاری اردو برای هنرجویان در شهرک و در باشگاه ورزشی که فعالیت دارید، با چه هدفی بوده است؟ و تاکنون به چه مکان هایی با هنرجویان رفته اید؟
این افتخار را دارم که اخیراً مسؤولیت روابط عمومی سبک کیوکوشین ماتسوئی در استان کرمان به بنده واگذار شده و یکی از وظایف من برگزاری اردوهاست، با چند هدف این کار را انجام دادیم؛ یکی اینکه تمرین در فضای آزاد نشاط روحی به ورزشکار می دهد و علاوه بر این تبلیغ برای جذب دیگران برای ورزش است، پیش آمده است زمانی که با هنرجویان در پارک درحال اجرای تکنیک هستیم، به خود می آییم و می بینیم که جمعیت زیادی اطراف ما حلقه زده اند و در حال تماشا هستند و همین موضوع موجب ایجاد انگیزه در افراد می شود، ضمن اینکه در این اردوها به حفظ محیط زیست نیز اهمیت می دهیم و سعی می کنیم محیط طبیعت را تمیز نگه داریم و آلوده نکنیم. تاکنون به روستای اودِرج در نزدیکی شهرستان رفسنجان، دره راگِه، دهکده باب نَدان، دریاچه سد سرچشمه و... رفته ایم و برای فرزندان هنرجوی شهرک نیز اردوی باغ شاهزاده ماهان و... را برگزار کرده ایم.
طی این مدت که با فرزندان هنرجوی علاقه مند در شهرک به تمرین پرداختید، پیشرفت هنرجویان به چه شکل بوده است؟
متأسفانه این سبک کاراته در مسابقات ورزشی شرکت برگزار نمی شود اما دو دوره میزبان مسابقات ورزشکاران این سبک در شهرک بودیم و توانستیم مقام دوم را بین باشگاه های سطح شهرستان کسب کنیم و علاوه بر آن محمدحسین محمدی و امیررضا راجی خواه در مسابقات این سبک در شهرستان در رده سنی نوجوانان توانستند به مقام دوم دست پیدا کنند.
از کارهای پژوهشی خود در سبک ورزشی تان بگویید؟
موفق شدم در سال 1397 یک سری تحقیقات ورزشی انجام دهم و واژه ورزش رزمی را مورد کنکاش قراردادم، اینکه این ورزش از کجا آغاز شد و در این تحقیقات به این نکته رسیدم که این ورزش رزمی به پنج هزار سال قبل برمی گردد و از دفاع انسان در مقابل حیوانات آغاز شد تا رسیدم به کاراته مدرن و تاریخچه شکل گیری کاراته در ایران، تولد کاراته در استان کرمان و...
وضعیت کاراته در ایران به چه شکل است؟
متأسفانه تاکنون کاراته المپیکی نشده است، با اینکه کیوکوشین رشته ورزشی ملی ژاپن است، اکنون کمپین بین المللی برای این موضوع به راه افتاده است و امیدوارم که کاراته به المپیک راه پیدا کند.
در مورد افتخارات ورزشی و مقامات قهرمانی که تاکنون کسب کرده اید بگویید ؟
چندین مدال استانی و شهرستانی دارم و سال 86 در مسابقات ملی کاتای کشوری مقام دوم و مدال نقره کسب کردم و سال 99 در اولین دوره مجازی مسابقات کاتا یادواره سردار شهید حاج قاسم سلیمانی مقام سوم و مدال برنز کسب کردم.
شما مسؤولیت روابط عمومی سبک کیوکوشین ماتسوئی را در استان کرمان به عهده دارید، در مورد آن توضیح می دهید؟
در این مسؤولیت باید خبررسانی، هماهنگی اساتید، برگزاری جلسات و ارائه آمار مقامات کسب شده ورزشکاران در مسابقات، درجات مربیگری هنرجویان، درجات داوری، عملکرد باشگاه های این سبک را در استان، به فدراسیون ارائه و هماهنگی و برگزاری اردوها و مسابقات و... انجام شود.
آیا به این رشته ورزشی به عنوان منبع درآمد می توان نگاه کرد؟
بیشتر از اینکه کاراته منبع پول درآوردن باشد، یک عشق است، در ورزش های حرفه ای مثل فوتبال، بسکتبال و... پول های کلانی جابه جا می شود و ورزشکاران دستمزدهای بالایی می گیرند اما در کاراته نه.
فرزندانتان را تشویق می کنید این رشته ورزشی را دنبال کنند؟
زمانی که فرزندانم کوچکتر بودند، هر دو را همراه خودم به باشگاه می بردم تا جایی که به کمربند قهوه ای نیز دست پیدا کردند، اما بزرگتر که شدند، حق انتخاب را به خودشان واگذار کردم و همیشه به آنها می گفتم، مهم نیست چه ورزشی را انتخاب کنید، مهم این است که ورزش کنید. در حال حاضر ایلیا کاراته کار می کند وعرشیا قبل از پاندمی کرونا عضو تیم بسکتبال شهرستان بود، اما اکنون تمرینات ورزشی خود را به شکل انفرادی ادامه می دهد.
همسر شما فعالیت ورزشی دارد؟
بله یوگا کار می کند.
مثل اینکه به کارهای هنری نیز علاقه دارید؟
جوان تر که بودم، نقاشی روی شیشه کار می کردم. اکنون از لاستیک های ضایعاتی گلدان درست می کنم، حتی به دوستان هم هدیه دادم. اینکه یک کالای دور انداختنی مورد استفاده دوباره قرار می گیرد، به من حس خوبی می دهد.
درخواستی از مدیران به عنوان ورزشکار برتر منطقه دارید؟
سال 1398 بخشنامه ای صادر شد مبنی بر اینکه از کارکنان شرکت به عنوان مربی استفاده نشود، مثل اینکه «آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم/ یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم» وقتی شرکت های تابعه وزارت نفت می خواهند مربی جذب کنند، چه اشکال دارد از توانمندی کارکنان صنعت نفت استفاده شود. امیدوارم این مشکل را حل کنند.
تا کجا می خواهید در این رشته ادامه بدهید؟
تا هر کجا که توانایی داشته باشم. کاراته انتها ندارد و سن وسال نمی شناسد، اساتیدی در این رشته ورزشی داریم که در 80 سالگی هنوزهم تمرین می کنند. کاراته ورزش روحی و جسمی است، جدا از اینکه جسمت تقویت می شود، آموزه های زندگی را یاد می گیری و روح، ذهن، فکر، تمرکز و... انسان را می سازد.
صعود همکاران شرکت ملی نفت به قله سبلان
گروهی از کارکنان شركت ملي نفت ايران روز چهارشنبه، 30 تير ماه 1400 با حضور در استان آذربايجان شرقي موفق شدند به قله سبلان، سومین قله بلند ایران پس از دماوند و علم کوه صعود کنند.
کوه آتشفشانی سبلان در 40 کیلومتری جنوب غربی اردبیل و 25 کیلومتری جنوب شرقی مشکین شهر قرار دارد. در بالای آن دریاچه ای قرار دارد که نماد قله سلطان است. سبلان در میان ترک زبانان محلی ایران «ساوالان» و در میان تالشی ها «سَوَلون» خوانده می شود، سَوَلون هم به معنای «آشیانه بلند برف» است؛ به همین دلیل به آن سلطان ساوالان نيز می گویند.
29 نفر از همکاران شرکت ملی نفت ایران برای صعود به قله سبلان از جبهه اصلی (شمال شرقي) رایج ترین مسير را انتخاب کردند که بعد از 5 ساعت کوهپیمایی به پناهگاه در ارتفاع 3700 متري رسیدند، سپس بعد از استراحت و خوابیدن در پناهگاه ساعت 7 صبح به سمت قله حرکت کردند و بعد از عبور از مسیر بالاي یخچال سبلان به سمت دهانه بعد از 5 ساعت کوهپیمایی به ورودی دریاچه و قله رسیدند.
مجيد خسرواني، سيد مصطفي احمدي نسب، محسن حدادي، علي تقوي، محمدعلي شيخلو، سيدامير انوري، فريدون ابوقداره ، علي قنبريان ، مسعود محمداصغري، عارف محمداصغري ، محمد محمداصغري، مهسا محمداصغري، معصومه مهمان دوست، سارا پايكار، مرضيه زین الدین، فرهاد كردار، حسين باصفا، حسن حكيمي، اعتماد باقري، نورالدين عباسي، منصور رشيدي، محسن صداقت، محمدرضا شهابي فر، موسی الرضا كريميان، محمد ملكان، محمود احمدي، حميد غفاري، فرامرز فرجي و حسين باقرزاده( سرپرست گروه) همکارانی بودند که در این صعود حضور داشتند و موفق به دریافت گواهي صعود و کوهنوردی شدند.