بانویی از سرزمین تفتیده فارس مسیرهای سخت گذر را برای سوخت رسانی درمی نوردد
یکه تازی اراده در پیچ و خم جاده
در سرزمین سوزان فارس، بانویی از دیار حافظ و سعدی، فرمان نفتکشی را هدایت می کند که بار مسئولیت آن بر دوش زنانه اش سنگین است؛ بانویی که نخستین گواهینامه موتورسیکلت تا رانندگی تانکرهای سوخت در سخت گذرترین مسیرها روی آسفالت داغ را در کارنامه دارد. اوکه حتی مادر بودن را با چرخ های غول پیکر نفتکش آشتی داده و نماد یک ممکن از ناممکن است. شقایق غلامپور که به واسطه شغلش چندی پیش از سوی محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهوری تقدیر شد، از نحوه ورود به شغل رانندگی نفتکش جاده پیما می گوید .
در جاده های پرپیچ وخم و پرخطر اطراف شیراز، زنی با اراده ای فولادین سوار بر نفتکشی غول پیکر یکه تازی می کند. او نه تنها اولین زنی است که در ایران گواهینامه رانندگی موتورسیکلت را گرفته است، بلکه حالا به عنوان تنها راننده زن نفتکش در استان فارس، به شهرهای دورافتاده سوخت می رساند؛ بانویی که با عشق به رانندگی و حمایت خانواده، کلیشه ها و مرزهای جنسیتی را درهم شکسته و در دنیای مردانه حمل ونقل سنگین، نام خود را به ثبت رسانده است. شقایق غلامپور متولد ۱۳۵۳ شیراز است که از کودکی رویای رانندگی تریلی را در سر می پرورانده و امروز نه تنها رویای خود را محقق ساخته، بلکه به عنوان نخستین راننده زن نفتکش در استان فارس، نقش آفرینی می کند و جاده های این استان را در می نوردد؛ جاده های نورآباد، فسا و استهبان که بسیاری از رانندگان مرد از رانندگی در آنها پرهیز دارند، حالا به محل تک تازی روزانه این زن تبدیل شده است.
مسیر پرچالش
شقایق غلامپور سال ۱۳۸۰ گواهینامه پایه یک رانندگی و یک سال بعد به عنوان نخستین زن در ایران، گواهینامه موتور سیکلت را دریافت کرد. غلامپور از سال ۱۳۸۶ به عنوان راننده اتوبوس در مسیر شیراز-بوشهر مشغول به کار شد و سال ۱۴۰۲به جرگه رانندگان نفتکش پیوست. او می گوید: «اگرچه این شغل مردانه است، اما با عشق و پشتکار آن را انجام می دهم.» سال 1403 گواهینامه ویژه برای رانندگی لودر (ماشین های فوق سنگین) را گرفتم، چون علاقه داشتم این کار را کردم؛ برای دریافت گواهینامه ناخدایی کشتی هم اقدام کردم، اما چون سنم بالا رفته بود و شرط سنی داشت، نتوانستم آن را دریافت کنم». او در باره فعالیتش می گوید: «ساعت 7 صبح به پالایشگاه شیراز می روم. دفتر کار را داخل نوبت می گذارم و طبق نوبت، سوخت رسانی مشخص می شود. من چون شب باید در خانه و کنار خانواده باشم، سوخت رسانی به شهرهای اطراف شیراز (نورآباد، فسا و استهبان) را به عهده می گیرم. شهرها و مسیرهایی که می روم، سخت گذر است و تقریبا هیچ کس راندن در این مسیرها را قبول نمی کند. ساعت 10 صبح برای سوختگیری وارد پالایشگاه می شوم. این کار با احتساب دریافت مجوز (بارنامه) خروج از پالایشگاه، حدود یک ساعت طول می کشد. بیشتر مواقع به نورآباد یا فسا سوخت می برم. مسیر رفت 4 ساعت و یک ساعت هم طول می کشد تا سوخت را تخلیه کنم. ساعت حدود 10 تا 11 شب هم در خانه هستم. به دلیل مشغله شغلی، پسرم را مادرم بزرگ کرد که الان نامزد کرده و در آستانه ازدواج است.» غلامپور ادامه می دهد: «شغلم تعطیلی ندارد و طبق قراردادی که با کارفرما دارم، هرروز سرکار می روم».
حمایت بی دریغ خانواده
پدر و مادر غلامپور از مشوقان اصلی در انتخاب شغل او بودند، اما برخی اعضای خانواده و از جمله پسرش با انتخاب شغلی مادر مخالف بودند.
وی می گوید: پسرم دانشجوی حسابداری و سال ها از گفتن شغل من به دوستانش خودداری می کرده است، اما نامزدش، برخلاف دیگران، از من حمایت و با افتخار از شغل من تعریف می کند.
تشویق های مردم
شقایق غلامپور به دلیل پیشگام بودن در این عرصه، مورد تقدیر استاندار فارس قرار گرفته است. او درباره انرژی مثبت مردم و اینکه تشویق های آنها چقدر در کارش اثر گذاشته است، می گوید: وقتی مردم مرا سوار بر نفتکش غول پیکر می بینند، برایم دست تکان می دهند و تشویقم می کنند و این حس غرور را در من زنده می کند.
لزوم حمایت از زنان در مشاغل مردانه
غلامپور با اشاره به چالش های پیش روی زنان در مشاغل مردانه، از مسئولان می خواهد تا از زنان فعال در این حوزه حمایت کنند. او تأکید می کند: «سال 86 من پنجمین خانمی بودم که راننده اتوبوس شدم، اما هیچگاه در این حیطه حمایت نشدم. وقتی که راننده نفتکش شدم، شغل من دیده شد و خیلی خوشحال شدم. » او ادامه می دهد: «وقتی کارم را شروع کردم، 32 ساله بودم و هیچ کس به جز پدر و مادرم از من حمایت نکرد.۱۰ سال پدرم در جاده ها همراهی ام کرد تا تنها نباشم. حالا نیازمند حمایت نهادها هستم تا زنان بیشتری بتوانند در این مسیر قدم بگذارند.»
الگوی جسورانه
شقایق غلامپور با اراده ای پولادین و عشق به حرفه اش، ثابت کرده است که زنان ایرانی می توانند در سخت ترین و مردانه ترین عرصه های شغلی حضور داشته باشند و با شایستگی و تعهدی مثال زدنی، الگویی برای نسل های آینده شوند. داستان او روایتی است از توانمندی زن ایرانی که با تکیه بر مهارت، پشتکار و حمایت خانواده، مسیرهای ناپیموده را در می نوردد و بار مسئولیت های خطیر را به دوش می کشد. امروز او نه یک راننده نفتکش که نماد زنی است با انتخاب های جسورانه و به جامعه یادآوری می کند که «زن بودن» هرگز معادل «ناتوانی» نیست. این داستان، فراخوانی است به همه زنان ایران که باور کنند می توانند در هر عرصه ای بدرخشند و یادآوری است به جامعه که با حمایت از چنین توانمندی هایی، می توان شاهد نقش آفرینی هرچه بیشتر زنان در ساختن آینده ای متوازن و پیشرفته به خصوص در عرصه صنعت نفت بود.
ظرفیت های حمایتی زنان در عرصه نفت
مسیر پرچالش شقایق غلامپور، نه یک دستاورد فردی که نمادی است از ظرفیت های نهفته در صنعت نفت ایران برای بهره گیری از توانمندی های زنان در سخت ترین مشاغل. این صنعت که همواره به عنوان موتور محرکه اقتصاد کشور شناخته شده، امروز با پذیرش نیروهای متخصص زن در بخش های عملیاتی و فنی، گامی بلند در مسیر عدالت جنسیتی و بهینه سازی نیروی انسانی برداشته است. تجربه موفق این بانوی پرتوان به عنوان اولین راننده زن نفتکش استان فارس، ثابت می کند که با حمایت های هدفمند صنعت نفت، از آموزش تخصصی تا ایجاد محیط کار امن، می توان زمینه را برای حضور پررنگ تر زنان در این عرصه مهم فراهم کرد. صنعت نفت این پیام را به جامعه زنان ایران می فرستد که ما نه تنها از حضور شما استقبال می کنیم، بلکه برای رشد و پیشرفتتان نیز برنامه داریم. این دستاوردها نشان می دهد که ترکیب «تخصص زنانه» و «زیرساخت های حمایتی صنعت نفت» می تواند به الگویی موفق در مدیریت منابع انسانی تبدیل شود.