روایت کارکنان از سختی کار و رنج های سقف حقوق

جوانمردانه در سنگر تولید ایستاده ایم

مشعل کارکنان رسمی صنعت نفت در مناطق مختلف عملیاتی از بهرگان تا آغاجاری و سکوهای مختلف نفتی و گازی از سکوی ایلام تا ابوذر، از پایانه شناور خلیج فارس تا سکوی فروزان در مرز مشترک به طرح مطالبه خود برای حذف سقف حقوق پرداخته و خواستار حل این مشکل هستند. آنچه در گفت وگو با خبرنگار هفته نامه «مشعل» در این زمینه مورد اشاره قرار می گیرد، سختی ها و مصائب کار در دریا دور از خانواده یا در مناطق خشکی سخت گذر و دورافتاده است. کارکنان می گویند خطر و سختی را به جان خریده و انتظارشان برای حل این مشکل توقع زیادی نیست. حرف آنان این است که با وجود همه این شرایط سخت برای کارکنان اقماری و مناطق عملیاتی از حق سکو، فوق العاده غواصی، اضافه کار و... خبری نیست و هیچ انگیزه مالی و پاداش و اضافه کار و... شامل برخی همکاران و سرپرستان متخصص با تجربه و قدیمی که مشمول سقف حقوق شدند، نمی شود و در واقع با سقف حقوق فرقی در دریافتی آنها با افراد شاغل در غیرسکو وجود ندارد. می گویند اگر قرار بود مثل دیگر کارکنان حقوق دریافت کنیم که در دریا کار نمی کردیم. وقتی با فعالیت و عملکرد مناسب، ارزشیابی خوب گرفتیم، چرا باید با سایر کارکنان غیرعملیاتی یا حاضر در خشکی برابر باشیم؟ آنچه در ادامه می آید، حرف بدون تعارف برخی کارکنان مناطق عملیاتی مختلف صنعت نفت درباره سقف حقوق به نمایندگی از کارکنان است.

به ما انگیزه دهید

مازیار دهقانی، رییس سکوی ایلام: با وجود شرایط سخت کار در وسط دریا و روی سکوهای دریایی و رویارویی با خطرات مختلف، موضوع سقف حقوق قابل پذیرش نیست. از این جهت که یک ریال بابت کار روی سکو به کارکنانی که با سقف حقوق مواجه هستند، تعلق نمی گیرد.

مساله سقف حقوق در نفت باعث شده انگیزه کارکنان با سابقه بالا و دارای مسئولیت های بسیار مهم از بین برود، به این دلیل که در حال حاضر به عنوان مثال حقوق دریافتی مدیر منطقه با کارکنان تحت سرپرستی یکسان و چه بسا کمتر هم شده است که این موضوع در هیچ سازمان و یا نهادی وجود ندارد که هر میزان مسئولیت بالا و شرایط کار سخت و طاقت فرسا باشد، حقوق پایین تری دریافت شود.

به راحتی با مروری در نوع و مرتبه زندگی کنونی همکاران نفتی این موضوع به وضوح قابل لمس و مشاهده است؛ چرا  که اگر غیر از این باشد، تمامی کارکنان نفت باید زندگی تجملانی در بهترین نقاط شهرهای ایران با امکانات کامل داشته باشند. آیا چنین است؟ آیا کارمندان زحمتکش نفت پس از ۶۰ سال کار طاقت فرسا باید به دنبال راهی برای دریافت وام هایی با سود بالا برای گذران زندگی باشند. آیا درست است کارکنان با تحمل شرایط سخت کار و دوری از خانواده اکنون پیگیر مسائل معیشتی خود باشند؛ درحالی که انتظار خانواده و فرزندان این است که پس از تحمل سال های دوری زندگی نسبتا آرامی را تجربه کنند؟

 امیدواریم دولت و مجلس با در نظر گرفتن کار سخت روی سکوهای نفتی، موضوع سقف حقوق را به نحوی اصلاح کنند. ما در جنگ اقتصادی هستیم و سکوها و جزایرعملیاتی و تاسیسات نفت و گاز خط مقدم این جبهه هستند. قطعا در این جنگ به پشتیبانی و دسترسی به حداقل ها نیاز داریم تا سربلند بیرون آییم. ما فرزندان جنگ هستیم و همه به یاد داریم که چگونه پدرانمان درخط مقدم جبهه جنگیدند تا ایران سرافراز باشد و خوب می دانیم که در چه موقعیت حساس و مهمی قرار داریم و به وظایفمان عمل می کنیم اما برای ادامه این راه به انگیزه و حمایت بیشتری نیاز داریم.

شرایط سخت کاری سقف نمی شناسد

کامران قنواتی، رئیس اداره خدمات عملیات شرکت بهره برداری نفت و گاز آغاجاری: آنچه ما کارکنان صنعت نفت در گرمای این روزها با آن درگیر هستیم، گفتنی نیست؛ لمس کردنی است. از کسانی که منتقد حقوق، مزایا و مطالبات کارکنان صنعت نفت هستند، دعوت می کنم که در فصل تابستان چند روزی به امیدیه بیایند، با بهترین ماشین در تاسیسات و سرچاه ها یک بازدید داشته باشند و برگردند و شدت گرما را حس کنند، شاید نظرشان درباره حقوق و مزایای کارکنان صنعت نفت تغییر کند. میزان حقوق کارکنان طبق قراردادی که بدو استخدام بسته شده است در سالیان خدمت رشد می کند، با چه منطقی هم اکنون که به واسطه بالا رفتن سابقه کار کارکنان میزان حقوق به عدد فعلی رسیده است. کدام یک از کارکنان عملیاتی وزارت نفت اگر مانند سایر ادارات و ارگان ها با سابقه ۳۰ سال کار و در۵۰ سال بازنشسته شوند، حقوقشان بالاتر از سقف مصوب است؟ چرا برای تعیین میزان سقف حقوق بالا بردن کف حقوق مدنظر قرار نمی گیرد؟ آثار و تبعات کسر حقوق کارکنان به صنعت برای دلسوزان نظام و صنعت نگران کننده است از این رو باید به سمت اصلاح پیش رویم.