ناهنجاری سر به جلو

در وضعیت آناتومیک و از نمای جانبی، در یک فرد سالم و طبیعی، طرز قرارگيری سر روی بدن بايد به صورت متعادل باشد، به طوری كه خط كشش ثقل از لاله گوش گذشته و در امتداد مركز مفصل بازو قرار گيرد. چنانچه خط كشش ثقل بر اين دو نقطه منطبق نباشد و سر نسبت به بدن به سمت جلو انحراف یابد، این ناهنجاری را سربه جلو می گویند.

از جمله دلایل ابتلا به این ناهنجاری می توان به عادات غيرصحيح در نشستن، به ویژه هنگام مطالعه يا كار با رايانه، ضعف بينايی، به ویژه در افراد نزدیک بین، به کارگیری بالش های با ارتفاع زياد در هنگام خوابيدن، آسيب در اثر ضربه، تصادف، شيرجه در آب اشاره کرد.

مهم ترین اقدام در زمينه اصلاح اين عارضه حذف عادات غلط و اتخاذ وضعيت صحيح هنگام نشستن، راه رفتن، ايستادن و خوابيدن است و گام بعدی انجام تمرينات موثر به منظور حفظ راستای طبيعی ستون فقرات گردنی و پشتی و حفظ دامنه حركتی سر و گردن در تمامی جهت هاست.

تمرینات ناهنجاری سر به جلو

مهار:استفاده از فوم غلتان و ابزارهای كمكی به منظور كاهش چسبندگی فاشيای عضلات ضعيف و كوتاه شده ذوزنقه ای فوقانی، گوشه ای و جناغی چنبری. نحوه اجرا به مدت 30 ثانيه در ناحيه مشخص حركت داده شود.

افزايش طول؛ حركات كششی استاتيک توسط فرد يا با استفاده از فرد كمكی انجام می شوند. تمرينات كليدی، افزايش طول برای عضلات؛ جناغی چنبری، گوشه ای و ذوزنقه ای فوقانی از طريق کشش های ايستا فراهم می کنند.

نحوه اجرا؛ حركات كششی را به مدت 30 ثانيه نگه داريد.

 

ناهنجاری شانه نابرابر

در وضعيت بدنی مطلوب، شانه ها در دو طرف در یک امتداد و راستای خط افق قرار می گیرند. چنانچه فاصله دو كتف با مرجع در دو طرف يكسان نباشد و يكی از کتف ها نسبت به ديگری پایین تر قرار گيرد اين عارضه را شانه نابرابر می گویند. قابل ذكر است، در اغلب افراد راست دست افتادگی جزئی در شانه راست به همراه انحنای مختصر در ستون فقرات و كمی بالاآمدگی در لگن سمت راست قابل مشاهده و اين وضعیت ها در افراد چپ دست برعکس است.

علل ناهنجاري شانه نابرابر

از جمله عوامل ناهنجاری شانه نابرابر می توان به اتخاذ وضعيت بدنی ناصحيح در طولانی مدت؛ از جمله حمل یک طرفه كيف و نشستن یک طرفه، عدم تعادل در عضلات نگهدارنده و ثبات دهنده كتف و كمربند شانه ای، استفاده بيش از حد از عضو برتر در اندام فوقانی، به ویژه در ورزشكاران، وجود برخی ناهنجاری های وضعيتی همچون لگن نابرابر، كج گردنی و اسكوليوز، برخی آسیب ها مثل شكستگی ترقوه يا دررفتگی جناغی-ترقوه ای.

عوارض ناهنجاری شانه نابرابر 

کاهش تحرک و دامنه حرکتی بازو، گردن و حتی تنه، وجود درد در اطراف شانه ها و گردن، بروز عدم تعادل عضلانی در بالاتنه برحسب شدت عارضه (تاثير بر کتف، ستون فقرات و...)، تاثير بر قسمت های ديگر بدن و احتمال بروز ناهنجاری های مختلف از جمله کج گردنی، اسكوليوز .

کشش گوش تا شانه

برای شروع این تمرین باید صاف بایستید. سروگردن باید در خطی صاف قرار گیرند. شانه ها را ثابت نگه دارید و در عین حال سر را به سمت شانه بیاورید. از دست خود برای نگه داشتن یا ماساژ شانه مخالف استفاده کنید. به آرامی سر خود را به پایین و به سمت شانه بیاورید. موقعیتی را انتخاب کنید و آن را حداقل 30 ثانیه نگه دارید. سپس می توانید به موقعیت اولیه خود بازگردید و این حرکات را در طرف دیگر بدن خود تکرار کنید. تمرین را چند مرتبه تکرار کنید.

نحوه اجرا؛ حرکات کششی به مدت 30 ثانيه نگه داشته شود.

کشش متقاطع بازو

این کشش، به ویژه پس از یک روز طولانی تایپ کردن یا انجام کارهای منزل بسیار مفید است. شانه ها را شل کنید و بدون ایجاد انقباض، یک بازو را تا جایی که ممکن است به آرامی از روی سینه بکشید، بازو را با دست دیگر بکشید. همین کار را در طرف دیگر انجام دهید. حرکت را تکرار کرده و چند دقیقه نگه دارید.

 

  ناهنجاری گردپشتی

ناهنجاری گردپشتی یکی از عارضه های مهم در میان کارمندان به شمار می رود که پیش از این اعلام شد بالاترین درصد ابتلا را به خود اختصاص داده است.

در واقع در وضعیت آناتوميك و از نمای جانبی، در یک انسان سالم و طبيعی، ميزان زاويه قوس سینه ای(پشتی) بين 20 تا 40 درجه است و هرگونه افزايش غیرطبیعی زاويه قوس سینه ای را ناهنجاری گرد پشتی، قوز یا کايفوز می گویند.

اتخاذ وضعیت های بدنی نامناسب در طولانی مدت به ویژه در دختران جوان و چاق و در افراد با تيپ بدنی اکتومورف و سالمندان. عدم تعادل عضلانی در نواحی قدامی - خلفی تنه، افزايش چرخش قدامی لگن و بروز عارضه کايفوز جبرانی، تاکيد بر تمرينات فلكشن تنه در ورزشكاران.

عوارض

افزايش فشار بر قسمت قدامی مهره ها و دیسک های بين مهره ای، کاهش تحرک و دامنه حرکتی ستون فقرات، نبود تعادل عضلانی و قرينگی بافتی در سطوح قدامی و خلفی، بروز اسپاسم عضلانی و درد در ناحيه پشت، کاهش حجم قفسه سينه و اختلال در سيستم قلبی-تنفسی، خستگی زودرس عضلانی و برهم خوردن پوسچر، اختلالات عصبی، فشار بر ریشه های عصبی و نخاع، ايجاد ظاهری ناخوشايند و اختلال در راه رفتن، ايجاد ناهنجاری های ثانويه.

مهار:

تمرينات رهاسازی شامل استفاده از فوم غلتان برای کاهش چسبندگی فاشيای عضلات ضعيف و کوتاه شده و استفاده از ابزارهای کمكی برای رهاسازی عضلات سینه ای، پشتی بزرگ، سر کوتاه دوسر بازويی، دندانه ای قدامی، ستون فقرات گردنی، عضله بالابرنده کتف و ذوزنقه ميانی است.

 نحوه اجرا؛

در ناحيه مشخص به مدت 30 ثانيه حرکت داده شود.

حرکات کششی:

در این نوع از تمرینات، روی زمین به پشت خوابیده پاها همانند عکس جمع شده و دست ها در عرض شانه به سمت بالا کشیده شود. این تمرينات کليدی، افزايش طول را برای عضلات سینه ای، پشتی بزرگ، بازويی، دندانه ای قدامی، ستون فقرات گردنی، عضله بالابرنده کتف و ذوزنقه فوقانی از طريق کشش های ايستا فراهم می کنند. نحوه اجرا؛ حرکات کششی را به مدت 30 ثانيه نگه داريد.