درخواست موافقت با بازنشستگی پیش از موعد
اتاق کنترل، مقصد بعدی ما برای ادامه تهیه گزارش از مرکز انتقال نفت شهید سربرزگر است، اتاقی که جزء مهم ترین ارکان هر واحد عملیاتی شناخته شده و ایستایی و توقف در آن بی معناست. تمام اطلاعات و شاخص های کنترلی از طریق سیگنال های الکتریکی به این بخش هدایت شده و فرمان های اجرایی مشخص از آن استخراج می شود. اغلب کارکنان واحد اتاق کنترل نسبت به دیگر فعالان حوزه صنعت نفت، بیشتر در معرض انواع مخاطرات روحی و روانی قرار دارند، زیرا ماهیت کار در اتاق کنترل به شیوه ای است که بسیار پیچیده و حساس تلقی شده و پیشگیری از وقوع خطای انسانی، ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
علیرضا خدابنده لو، رئیس شیفت بخش بهره برداری مرکز انتقال نفت شهید سربرزگر با 26 سال سابقه، از پیشکسو تان مجموعه حاضر است که ردپای گذر سال ها روی موها و محاسنش نشسته و مانند هر انسان دیگری صورتش از خطوط روزگار بی نصیب نمانده است. وی از سال1369 به دلیل علاقه وافر به فعالیت در بخش های فنی، از طریق آزمون وارد صنعت نفت می شود و سالیان متمادی است که در سمت های مختلف در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمالشرق در حال فعالیت و خدمت رسانی است.
خدابنده لو در ابتدای اظهارات خود به مقوله بازنشستگی در صنعت نفت اشاره می کند؛ موضوعی که به زعم او دغدغه بسیاری از کارکنان بوده که یکسری قوانین قدیمی و دست وپا گیر بر آن سایه افکنده و نیازمند یک جراحی بزرگ و اصولی است.
وی امکان بازنشستگی پیش از موعد آن هم با موافقت بالاترین مقام اجرایی دستگاه را خواستار شده و تاکید می کند: من با سی وچهار سال سابقه همچنان در این صنعت مشغول به کار هستم، فارغ از کهولت سن و نبود توانایی سال های گذشته برای ادامه فعالیت که قطعا آسیب های جدی را به سیستم وارد خواهد کرد، اکنون نیروهای جوان و تحصیلکرده جویای کار در کشور کم نیستند، باید شرایط را برای حضور جدی تر آنان فراهم کرد.
وی همچنین به مقوله جانشین پروری و نخبه پروری اشاره و از آن به عنوان موضوع مغفول مانده در صنعت نفت یاد می کند و می گوید: لازم است با انتقال تجارب به جوانان، راه را برای اشتغال آنها هموار کرد و مانع خروج نخبگان از کشور شد.
خدابنده لو اظهار می کند: کار در اتاق کنترل شب و روز نمی شناسد و لحظه ای غفلت، آسیب های جبران ناپذیری را به بار می آورد، به همین خاطر، تلاشگران حوزه بهره برداری نسبت به سایر کارکنان، بیشتر درمعرض آسیب های روحی و روانی قراردارند. وجود یک روان شناس صنعتی درمجموعه به مراتب تاثیرات مخرب حاصل از ماهیت این نوع از کار و فعالیت را از بین خواهد برد که متاسفانه هم اکنون ما از وجود آن بی بهره هستیم، امیدوارم مدیران بالادستی شرایطی را ترتیب دهند و امکاناتی فراهم کنند تا حداقل هرازگاهی برای کارکنان بهره بردار معاینات دوره ای روان شناسی صنعتی انجام شود، تا به واسطه آن از بروزآسیب های احتمالی هم جلوگیری شود.
درخواست یک یادگار حماسه
جانباز 30 درصدجنگ تحمیلی است، سال 1363 در عملیات بدر بر اثر اصابت ترکش به ناحیه کمر و کتف، مجروح شده و تمام تلاش و هم وغم خود را برای روشن نگه داشتن راه شهدا و دفاع از آرمان های انقلاب اسلامی و نظام به کار گرفته است. نوزده ماه سابقه حضور در جبهه دارد که به آن می بالد. البته دیگر برادرانش هم از برکات جنگ و جبهه بی نصیب نمانده اند و آنها نیزجانباز هستند و متاسفانه یکی از برادرانش که دست بر قضا جزء بازنشستگان نفتی است، حال چندان مساعدی ندارد. اسماعیل محمدی، اصالتا شاهرودی است، اما در شهر گرگان متولد وبزرگ شده است، از سال 1369 وارد صنعت نفت شده و در حال حاضر به عنوان کارمند عملیات بخش بهره برداری مشغول فعالیت است.
محمدی می گوید: سه فرزند دارم که در آستانه بیکاری قرار دارند، امیدوارم مدیران رده بالا تجدید نظری در بخشنامه های جدید داشته باشند تا امکان بیشتری برای اشتغال فرزندان کارکنان شاغل در صنعت نفت فراهم شود. البته یکی از فرزندانم در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال شرق (واحد مکانیک) جذب شده است که بزودی فعالیت خود را شروع خواهد کرد.
وی نحوه و نوع برخورد با کارکنان را به درختی تشبیه و عنوان می کند: مادامی که نهالی در خاک کاشته می شود، باید مرتب آبیاری تا به درخت تنومندی تبدیل شود و بتوان از بار و سایه آن بهره مند شد.
محمدی ازشرایط درمانی هم گلایه مند است و عنوان می کند: تحویل دارو با کدملی هم که از قوانین جدید تامین اجتماعی است، معضلات متعددی را برایمان به همراه دارد، به داروخانه مراجعه می کنیم که اغلب با قطع اینترنت روبه روهستند و باید مدت زمان زیادی را سپری کنیم تا اینترنت وصل شده و بتوانیم داروی مورد نیاز را تهیه کنیم.
وی ادامه می دهد: تنها خواسته من از مدیران بالادستی این است که جوانان را دریابند، سی سال سابقه تمام را برای کارکنان اجباری کنید و میدان را برای حضور پررنگ جوانان باز کنید، همچنین لازم است انتصابات مدیریتی به جوانان سپرده شود تا مسئولیت پذیر شده و بتوانند در مواقع بحرانی نقش تاثیرگذاری داشته باشند.
کمبود نیرو داریم
حسین شم آبادی، کارمند بخش عملیات بهره برداری مرکز انتقال نفت شهید سربرزگر شاهرود دارای تحصیلات کارشناسی ارشد رشته مهندسی الکترونیک است که از سال 1391 از طریق آزمون، جذب صنعت نفت شده است. به مدت 9 سال در شرکت نفت و گاز زاگرس جنوبی مشغول به کار بوده و سه سالی است که در شرکت خطوط لوله ومخابرات نفت منطقه شاهرود فعالیت می کند.
وی درباره مزایا و سختی های کار در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شاهرود می گوید: بزرگ ترین چالش کنونی این مرکز کمبود نیروست، به طورمتوسط در هر شیفت کاری یک نفر نیرو کم داریم و همین مسئله سبب شده رفتن به مرخصی را که حق مسلم هر کارمندی است، با مخاطرات زیادی همراه کند.
شم آبادی با اشاره به محدود بودن امکانات ورزشی وتفریحی برای کارکنان مرکزانتقال نفت شاهرود می افزاید: برخی محدودیت ها در حوزه بهداشت و درمان نیز وجود دارد ؛ از برخی امکانات بهداشتی و درمانی محروم هستیم و امیدواریم این روند بهتر شود، ضمن آنکه فرآیند پرداخت هزینه های درمان طولانی است؛ به گونه ای که وقتی به مراکز درمانی مراجعه می کنیم، می گویند با صنعت نفت قرارداد ندارید، از این رو ضروری است که مدیران حوزه بهداشت و درمان صنعت نفت، قدری جدی تر به این موضوع ورود کنند و با مراکز درمانی بیشتری قرارداد ببندند.
باشگاه حال خوب
رضا تاتار، مسئول واحد آزمایشگاه مرکز انتقال نفت شهید سربرزگر شاهرود هم در این گفت وگو همراه ما می شود، دهه شصتی است که سال 1390 از طریق آزمون وارد صنعت نفت شده است. در باب اهمیت کار در واحد آزمایشگاه و کنترل کیفی می گوید که فعالیت در این واحد بر مبنای یکسری استانداردهای تعریف شده به منظور آنالیز و ارزیابی انواع فراورده های نفتی است، به همین خاطر حساسیت کار در این واحد بسیار بالاست. جنس دلواپسی مسئول واحد آزمایشگاه مرکز انتقال نفت شهید سربرزگر شاهرود، قدری متفاوت از دیگر کارکنان است. به گفته تاتار، مقوله کتاب و کتابخوانی ازجمله موضوع های مهم و حساسی است که در صنعت نفت مغفول مانده و جای خالی آن به شدت احساس می شود، بنابراین می طلبد مدیرانی که در شاخه های فرهنگی صنعت نفت فعالیت دارند، در این زمینه به طور جدی و خاص تری ورود و راهکارهای مدونی را برای ترویج فرهنگ کتابخوانی در بین کارکنان صنعت نفت تبیین کنند.
تاتار عنوان می کند: در صنعت نفت مجلات و نشریه های مختلفی ازسوی شرکت ها منتشر می شود که متاسفانه دسترسی به آنها بــرایـمان امـکان پذیر نیــســت ، بـرنامه نویسان می توانند با ارائه نرم افزارهای روزآمد، نشریات و محتواهای تولیدی را در بستر یکسری سامانه های داده پردازی قراردهند تا در دسترس همگان باشد و بتوانیم از محتوای آن نهایت استفاده را ببریم و حتی می توان برخی کتاب های صوتی یا پی دی اف شده را نیز به این سامانه لینک کرد و در دسترس همگان قرار داد، این شیوه، هم سطح معلومات را افزایش خواهد داد و روشی است که به ترغیب و ترویج فرهنگ کتابخوانی کمک خواهد کرد.
وی می افزاید: ایجاد انگیزه و نشاط در محیط کار که می تواند به شیوه وعناوین مختلفی ایجاد شود، از آن دست موضوعاتی است که باید به جد به آن پرداخت. صنعت نفت به نوبه خود و آنگونه که همگان به آن اذعان دارند، جزء مشاغل نه تنها سخت و زیان آور است، بلکه خشکی و سخت بودن که در ماهیت این نوع از کار و فعالیت وجود دارد، به مرور زمان افراد را با رخوت و بی انگیزگی مواجه می کند و در گذر زمان این مسئله به شدت به روح و روان کارکنان آسیب خواهد زد و پیامدهای ناخوشایندی در پی خواهد داشت.مسئول واحد آزمایشگاه مرکز انتقال نفت شهید سربرزگر شاهرود معتقداست: موفقیت هر فردی در زندگی به استعداد و یا مهارت داشتن در کار و حرفه ای بستگی ندارد، بلکه مهم ترین چیزی که یک انسان به آن نیاز دارد، داشتن انگیزه است، بنابراین تنها به حرف زدن درباره این مقوله بسنده نکرده و سعی کردم این طرز تفکر را در محیط پیرامون خود نیز پیاده کنم، از این رو عملیاتی کردن آن نیازمند به کاربردن ابزارها و تکنیک هایی بود که ایده باشگاه حال خوب در ذهن من شکل گرفت، برنامه باشگاه حال خوب در حقیقت یک دورهمی مردمی است که محور اصلی آن ایجاد انگیزه، شور و نشاط اجتماعی است. تاتار ادامه می دهد: برنامه فرهنگی باشگاه حال خوب، مدت 6 سالی است که در شهر شاهرود برگزار می شود و برنامه های آن به صورت مجازی به اطلاع عموم مردم شهر می رسد. خوشبختانه تا الان بسیار رضایت بخش بوده و دستاوردهای خوبی هم از آن حاصل شده است و امیدوارم که سالیان متمادی ادامه داشته باشد. مسئول واحد آزمایشگاه مرکز انتقال نفت شهید سربرزگر شاهرود می گوید: نیروی انسانی برای پیشبرد اهداف توسعه ای کشور حمایت می خواهد، اینکه بداند کار و تلاش شبانه روزی او دیده می شود و این مسئله به شدت در روحیه کارکنان تاثیرگذار است. مدیران بالادستی ما شرایط را مهیا کنند که کارکنان بتوانند با آنها ارتباط بیشتری برقرار کنند، این ارتباط و تعاملات دو سویه قطعا در رفع بسیاری از چالش ها کارساز و سازنده خواهد بود.
کاردر مناطق عملیاتی، معمولا دور از شهرها و در دل بیابان هاست و وقتی کسی از بیرون وارد چنین مجموعه هایی می شود، شور وهیجان تازه ای در افراد آن مجموعه نمایان می شود. اتاق کنترل و دیگر بخش های شرکت خطوط لوله ومخابرات نفت منطقه شمالشرق نیز چنین حال و هوایی را تداعی می کرد. دراین اتاق که قلب مرکز انتقال نفت شهید سربزرگر به شمار می رود، تقریبا همه افراد حاضر در آن حرف های فنی و حرف های دردل گونه شان را زدند؛حرف هایی که شاید برخی تکرار بود، اما بازتکرار کردند تا شاید در جایی منشا اثر شود.