گفت و گو با خانواده نفتی که کشتی در آن موروثی است
3 نسل در صنعت نفت
مشعل جهانبخش نوکانی، مدیرشرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه کردستان است و سال هاست که دراین حوزه فعالیت می کند.
افزون براین، او از نوجوانی تا بزرگسالی، بیش از13 سال برای تیم های نفتی کشتی گرفته و مقام های متعددی هم به دست آورده است. نوکانی سه پسر دارد که هرسه آنها نیز در رشته کشتی فعالیت می کنند وفرزند بزرگش(پوریا)، همانند پدر درصنعت نفت مشغول به کار است.
با جهانبخش نوکانی و پوریا(فرزند بزرگ او) گپ و گفتی داشتیم تا کمی ازاین خانواده ورزشکار و زندگی شغلی شان برایمان بگویند.
با معرفی کوتاهی از خود بفرمایید از چه زمانی وارد صنعت نفت شدید و چطور به کشتی روی آوردید؟
جهانبخش نوکانی هستم؛ متولد سال 1342 و اهل کرمانشاه. ازسال 1367 وارد صنعت نفت شدم وهم اکنون با 35 سال سابقه فعالیت دراین صنعت، به عنوان مدیرشرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه کردستان، مشغول به کار هستم.
از نوجوانی علاقه زیادی به ورزش پهلوانی باستانی داشتم و مهم ترین دلیل هم برای انتخاب کشتی، به عنوان یک رشته ورزشی به همین موضوع برمی گردد.
پیش از ورودم به صنعت نفت، چند سالی هم برای این شرکت کشتی گرفتم وازآنجا که پدرم در پالایشگاه نفت کرمانشاه شاغل بود، به عنوان فرزند کارکنان، درتیم کشتی حضور داشتم تا اینکه در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه کردستان استخدام شدم.
چند سال به عنوان کشتی گیر برای تیم های نفتی کشتی می گرفتید؟
نزدیک به 15 سال برای نفت کشتی گرفتم و دراین سال ها حدود 15 بار مقام های اول تا سوم را کسب کردم. درسال های اخیر نیز به عنوان نفر اول پیشکسوتان کشوردر این رشته انتخاب شدم.
این پیشینه ورزشی تنها به کشتی محدود می شود؟
باتوجه به سال ها کشتی گرفتن و فعالیت دراین رشته، به نوعی با ورزش، شرایط و نیازهای آن آشنا هستم و از آنجا که به ورزش علاقه مندم، طی این سال ها هم تلاش کردم که با همکاری دوستان، ورزش در کردستان را رونق دهم و خوشبختانه هم موفق عمل کردیم و در تمام رشته های ورزشی که مسابقات آن درصنعت نفت برگزارمی شود، همکارانم حضور فعال دارند و به رقابت با رقبای خود می پردازند. بنابراین، فعالیت هایم تنهامحدود به کشتی نمی شود. یک باشگاه کشتی برای کارکنان و فرزندان آنها بزودی احداث می شودکه علاقه مندان به این رشته بتوانند درآن فنون کشتی را بیاموزند. فرزندان کارکنان مجموعه پالایش وپخش، بارها در رقابت های کشتی موفق به کسب مقام اول شده اند که نشان از وجود افراد مستعد دراین رشته ورزشی است. درهمین جا لازم است که از آقای رضا رمضانی، مسؤول ورزش کردستان که نقش موثری دراحداث سالن کشتی دارند، تشکرکنم.
آیا فرزندانتان هم در صنعت نفت مشغول به کار شده اند یا به ورزش کشتی علاقه مند هستند؟
سه فرزند پسر دارم و یک دختر؛ پسرانم هرسه درمقاطع نوجوانان، جوانان و بزرگسالان این رشته فعالیت می کنند. پسربزرگم، مهندس مکانیک است و در رشته کشتی، مقام کشوری دارد. پسر دومم هم که دبیر آموزش و پرورش است، در رشته زیبایی اندام عنوان قهرمانی کشوری دارد و درمجموعه پالایش و پخش در رشته کشتی عنوان داراست. اما پسرسومم که هم اکنون یک نوجوان 15 ساله است، مثل دو برادر دیگرش در رشته کشتی فعالیت می کند. او نیز عنوان دار قهرمانی نوجوانان دراستان کردستان است و در اردوی تیم ملی هم حضور دارد. دخترم هم دانشجوی رشته روانشناسی است. همانطورکه پیش تراشاره کردم، پدرم درپالایشگاه نفت کرمانشاه کارمی کرد. بعد از او من وارد صنعت نفت شدم وحالا هم پسربزرگم با ورود به صنعت نفت، درشرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران فعالیت می کند. بنابراین سه نسل ازخانواده نوکانی، وارد صنعت نفت و نمک خورده آن شده اند.
چه چیز باعث شد رشته کشتی را انتخاب کنید و آیا در علاقه مندی فرزندانتان به این رشته نقش داشته اید؟
برادربزرگم کشتی گیر بود و در نوجوانی مرا به این رشته علاقه مند کرد؛ البته او درجنگ شهید شد. من کشتی را درسال 1356 شروع کردم و شاید به دلیل علاقه زیادم به ورزش باستانی، به کشتی روی آوردم.
ورزش کشتی درخانواده ما ریشه دارد. به این معنا که من هم پسران خود را با این رشته آشنا کرده ام و آنها عاشق ورزش و کشتی هستند، حتی همسرم هم ورزش می کند و روزی پنج کیلومتر پیاده روی دارد.
درکشتی مقام هم آورده اید؟
در این رشته موفق شدم بارها مقام اول تا سوم را در استان کرمانشاه کسب کنم و از آنجا که پدرم نفتی بود، هرسال به عنوان فرزند کارکنان نفت درمسابقات شرکت می کردم و مدال می آوردم، البته مدال ها را به پالایشگاه اهدا می کردم. این روند سال ها ادامه داشت تا اینکه بعد ازگذشت 13 سال وارد صنعت نفت شدم؛ البته هنوزهم با 60 سال سن، همچنان به کشتی گرفتن ادامه می دهم؛ طوری که هفته ای دو بار روی تشک می روم و درهیات های کشتی عضویت دارم.
به عنوان یکی از کارکنان نفت که در حوزه ورزش نیز فعالیت دارد، اوضاع این حوزه را چطور می بینید؟
متاسفانه مدت زیادی ورزش درشرکت پالایش و پخش راکد مانده بود و در بیشتر رشته های ورزشی، بخصوص کشتی که تقریبا اتفاقی در آن رخ نمی داد، این موضوع مشهود بود. خوشبختانه با حضور آقای رمضانی، مسؤول ورزش، مسابقات مختلف ورزشی دوباره جان گرفت و توانستیم در رشته های مختلف، ورزشکارانی را تربیت کنیم. حتی توانستیم در سال جاری مسابقات کشتی شرکت پالایش و پخش را در کردستان برگزار و از 150 کشتی گیر برای حضور در این مسابقات میزبانی کنیم. ما انتظار داریم این روند همچنان ادامه داشته باشد تا ورزش نفت به اوج خود رسیده و همچنان مانند گذشته موفق عمل کند.
پسر کو ندارد نشان از پدر
پوریا نوکانی، فرزند بزرگ منوچهر نوکانی که او نیز از کارکنان نفت به شمار می رود و متولد سال 1368 است، می گوید: تا مقطع کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک تحصیل کرده ام و نزدیک به 12 سال است که در صنعت نفت و پتروشیمی مشغول به کار هستم و تا امروز در مناطق مختلف از جمله پتروشیمی کردستان، پتروشیمی کرمانشاه، معدن طلا و سد مخزنی ژاوه مشغول به کار بودم؛ البته درباره ورزش و فعالیت هایی که در این زمینه داشتم، می توانم بگویم که از سال 1379 ورزش کشتی را به صورت حرفه ای زیر نظر پدرم شروع کردم و در سال جاری نیز به عنوان سرمربی تیم کشتی آزاد پالایش و پخش بودم و با همراهی تیم توانستیم مقام اول را در صنعت نفت به دست آوریم.
وی با اشاره به اینکه سال ها در مسابقات فرزندان پالایش و پخش وزارت نفت مقام اول را کسب کرده و حالا کشتی را به عنوان مربی دنبال می کند، توضیح می دهد: یکی از مهم ترین دلایلی که سبب شد من نیز به صنعت نفت بپیوندم، حضور پدرم در این صنعت بود. در کنار آن، رشته تحصیلی خود را طوری انتخاب کردم تا مرتبط با این علاقه مندی باشد و از سال 1387 همزمان با تحصیل کار خود را آغاز کردم و تا امروز در بخش های مختلف حضور داشتم.
پوریا نوکانی در در پایان صحبت های خود می گوید: برای ادامه راه پدر، تنها یک مثال می تواند توصیف کننده باشد: «پسر کو ندارد نشان از پدر». پدر برای من الگویی کامل بوده، به همین دلیل تمام تلاشم را کردم تا مسیر ایشان را در کار و ورزش ادامه بدهم. در واقع من از همه تجربیات پدر چه در کار و چه در ورزش که شاگردش بودم، استفاده می کنم. برادران دیگرم هم کشتی گیر هستند و آنها نیز با توجه به شور و هیجانی که در زمینه ورزش و قهرمانی در خانواده ما حاکم بود، به این رشته روی آورده و خوشبختانه آنها نیز در این حوزه موفق هستند.