
گفت و گو با فرزند نفتی دارنده مدال طلای المپیاد استعدادهای برتر ورزش کشور در رشته اسکیت برد
بدون مربی تمرین کردم
مشعل خانواده بزرگ صنعت نفت، هر روز با جوانه های امید بیشتری همراه می شود. نسل جدید، رویکردهایی متفاوت و جالب نسبت به زندگی و خواسته هایشان دارند. بسیاری از دختران و پسران این نسل جدید که در میان خانواده های نفتی حضور دارند، به دنبال خواسته ها و علاقه مندی هایشان می روند. نشریه «مشعل» با توجه به این رویکرد، در شماره های مختلف به سراغ بسیاری از کارکنان موفق یا اعضای موفق این خانواده ها می رود و به معرفی آنها می پردازد. خانواده نفت این شماره نیز به معرفی یکی دیگر از فرزندان افتخار آفرین کارکنان این صنعت عظیم اختصاص دارد. آلما درخشان، فرزند خاقان درخشان، مسؤول دفتر رئیس منطقه عملیاتی آغار و دالان در شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی است که بتازگی در چهارمین دوره المپیاد استعدادهای برتر ورزش کشور در رشته اسکیت برد دختران به مدال طلا دست یافته است که در ادامه گفت وگو با این خانواده نفتی را می خوانید.
آلما درخشان، این ورزشکار خوش آتیه که در رده سنی نوجوانان موفق به کسب نشان طلا در اسکیت برد شده، به تیم ملی این رشته راه یافته و در ماه های آتی، در مسابقات قهرمانی مالزی، با رقبای جهانی خود رقابت خواهد کرد. او پیش از این در مراحل انتخابی اسکیت برد دختران نوجوان که در شهر شیراز برگزار شده بود، توانست امتیاز برتر را از آن خود کند.
زیرساخت برای تمرین ندارم
چه شد به سراغ اسکیت برد رفتید ؟ این ورزش در ایران تا چه اندازه شناخته شده است؟
از بچگی به رشته اسکیت برد و بازی با آن علاقه داشته و در ادامه یک اسکیت برد خریدم و به شکل انفرادی شروع به تمرین کردم. از همان ابتدا خودم به تنهایی تمرین را با دیدن ویدئوها در اینترنت شروع کردم و بدون مربی این ورزش را ادامه دادم. بخش زیادی از این ورزش تمرین و خلاقیت های شخصی است.
برای رشته اسکیت برد زیرساخت و زمینه تمرین و فعالیت حرفه ای وجود دارد ؟ این ورزش برای زنان هم به شکل رسمی وجود دارد؟
این رشته ورزشی در کشورمان به شکل حرفه ای مربی ندارد، بخصوص برای خانم ها هنوز فضای لازم فراهم نشده است؛ البته در استان تهران و در سطح ملی امکاناتی وجود دارد؛ اما در شیراز که ما زندگی می کنیم این امکانات بسیار محدود است و حتی زمین تمرین، یعنی پیست استاندارد برای تمرین نداریم. در شهر شیراز، پیست اسکیت استاندارد و اختصاصی وجود ندارد. چند پیست اسکیت کوچک در پارک ها طراحی شده که مردم در آنها فرش پهن می کنند و برای تفریح می نشینند و دیگر جایی برای تمرین باقی نمی ماند. البته یک پیست دوچرخه سواری هست که ما در آنجا تمرین می کنیم اما شرایط استانداردی ندارد.
در این 5 – 6 سالی که در این رشته فعالیت دارید چه میزان حمایت از نهادهای دولتی داشته اید؟
وسایل اصلی این ورزش را نمی توان براحتی نمی تواند خریداری کرد چرا که در داخل کشور وجود ندراد. قطعات اسکیت برد را باید از تهران به شکل جداگانه خریداری و خودم سرهم بندی کنم. هر اسکیت برد در حال حاضر بین 5 تا 6 میلیون تومان است و هر 6 ماه یکبار به طور تقریبی تخته اسکیت برد می شکند که باید تعویض شود و همه این هزینه ها را شخصی پرداخت می کنم.
فضای عمومی جامعه تا چه اندازه با این رشته آشنا است و برای فعالیت ورزشی شما همراهی وجود دارد ؟
هنوز درمورد این رشته ورزشی آگاهی زیادی وجود ندارد و آن را به عنوان یک رشته ورزشی نمی شناسند، در حالی که اسکیت برد در سطح بین المللی شناخته شده و حتی در المپیک 2026 هم پذیرش دارد و من هم دوست دارم در سطوح بالاتر این ورزش را ادامه دهم.
البته من با تمام مشکلات و محدودیت هایی که برای این رشته ورزشی، بخصوص برای خانم ها وجود دارد؛ باز هم می خواهم آن را ادامه بدهم و در صورت حمایت و ایجاد زمینه مناسب، در مسابقات ملی و بین المللی شرکت کنم.
شما چند سال دارید و برنامه تحصیلی خود را در کنار تمرین ورزشی چطور مدیریت می کنید؟
در حال حاضر 15 سال سن دارم و سعی می کنم حداقل هفته ای دو تا سه بار تمرین دو ساعته اسکیت برد داشته باشم و همزمان در طول هفته درس هم می خوانم. امسال به مقطع نهم می روم و درسها سخت تر می شود و باید زمانبندی بیشتری برای ورزش و امور دیگر از جمله درسهایم داشته باشم.
تلاش می کنیم برای آلما وقت بگذاریم
خاقان درخشان، پدر آلما که مسؤول دفتر رئیس منطقه عملیاتی آغار و دالان است هم در گفت وگو با «مشعل» به موفقیت فرزندش در مسابقات المپیاد استعدادهای درخشان ورزشی کشور در رشته اسکیت برد اشاره و تصریح می کند: آلما از حدود 5 سال قبل با توجه به علاقه خود، رشته اسکیت برد را شروع کرد و ادامه داد و من و همسرم به عنوان والدین او متناسب با شرایط کاری و زمان بندی در انجام تمرین ها به او کمک کردیم.
درخشان که 20 سال سابقه حضور در شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی را دارد، با اشاره به کمبود امکانات ورزشی در شهر شیراز برای رشته اسکیت برد می گوید: یکی از مشکلات فرزند من و دیگر بچه هایی که در این رشته فعالیت می کنند، نبود توجه کافی به تامین زیرساخت های لازم در این رشته ورزشی، بخصوص نبود یک پیست مناسب برای تمرین است.
پدر آلما، با بیان اینکه همسرم وکیل است و با کمک او در نوبت های جداگانه به امور دو فرزند خود رسیدگی می کنیم، ادامه می دهد: من اقماری هستم و در نوبت های استراحت که در کنار خانواده حضور دارم، با کمک همسرم تلاش می کنیم برای فرزندان مان وقت بگذاریم و آنها را همراهی کنیم.
درخشان که خودش سال ها پیش در ورزش های رزمی فعال بوده است، می گوید: آلما، مدتی رشته های رزمی، بخصوص کنگ فو را دنبال کرد؛ اما در ادامه به سراغ اسکیت برد رفت و تا امروز هم ادامه داده است.
این عضو خانواده بزرگ شرکت نفت مناطق مرکزی ایران با بیان اینکه برای رشته ورزشی اسکیت برد، فدراسیون و امکانات زیادی وجود ندارد، بویژه برای خانم ها که زمینه فعالیت کم است، می افزاید: امکانات و زیرساخت برای اسکیت برد در شهر شیراز بسیار کم است؛ اما آلما با علاقه ای که نشان داده، همچنان به فعالیت خود ادامه می دهد و بسیار تلاش می کند و ما هم از او حمایت می کنیم.