توضیح سند
نمونه استشهاد رسمی کارگران شرکت نفت مبنی بر دریافت تمامی حق و حقوق پس ازخاتمه خدمت
چراغ روشنایی دوفتیله ای
در روند تکامل چراغ های فتیله ای تخت و به منظور تأمین نور بیشتر برای مصرف کننده، در ماشین ها یا سرچراغ های نگهدارنده فتیله، به جای یک فتیله تخت از دو فتیله استفاده می شد که در این نوع و برحسب نیاز مخزن نفت بزرگ تر، قطر سر چراغ یا ماشین بیشتر و با توجه به تجملی تر شدن کارکرد آن از طرح های هنری و فاخر برای تولید آنها استفاده می شد. از این رو، حباب های تزیینی و زیباتر نیز برای پوشش دوم و جلوه نور آن طراحی و ساخته شد که ناگزیر برای نگهداری آنها از چنبره در گرداگرد سرچراغ استفاده می شد.
باغ موزه كرمان، به عنوان یکی از موزه های هفتگانه صنعت نفت، مجموعه اي از چراغ ها، وسايل گرمايشي، اجاق هاي خوراك پزي نفت سوز و... نگهداري مي شود.
موزه نفت کرمان، از جمله بناهاي قديمي شهر كرمان است كه از سوي والي اين شهر در دوران زنديه ساخته شده و به عمارت «باغ آقا» معروف بوده است. اين عمارت سپس از سوي انگليس براي كنسولگري خريداري شد و پس از رفتن انگليسي ها، به ساختمان شركت نفت ایران- انگليس واگذار شد و تا زمان ملي شدن صنعت نفت در اختيار آنها باقي ماند.
سفر به تاریخ موزه های نفت جهان
«پرمین بیسن گنجینه ای از اسناد
موزه، محلی برای نمایش و نگهداری مجموعه آثار تاریخی است تا این مجموعه های مهم برای نسل های آینده باقی بماند، در جهان و ایران موزه های مختلف در بخش های نفتی، هنری، صنعتی و... وجود داردکه در آن اسناد، اشیاء و تصاویر در معرض نمایش عموم قرار می گیرد، در این نوشتار تلاش شده است به بررسی یکی از مهم ترین موزه های نفت و گاز جهان پرداخته شود که نمونه آن (موزه نفت) در ایران نیز وجود دارد؛ «موزه نفت حوضه پرمین بیسن».
موزه نفت پرمین بیسن شهر میدلند در ایالت تگزاس، در قلب یک منطقه تولید نفت وگاز قرار دارد. این موزه که در سال 1975 از سوی بیش از 500 پیشرو جامعه با رهبری جورج تی آبل تأسیس شد، داستان نفت و زندگی مردان و زنانی را که به دنبال زندگی بهتر بودند، بازگو می کند.
حوضه نفتی پرمین بیسن، غرب تگزاس و بخشی از منطقه شرقی جنوب نیومکزیکو را شامل می شود. تاریخ اکتشاف و استخراج نفت و گاز در این منطقه به دهه های 20 و 30 سده 1900 می رسد و این موزه در سال 1975 تأسیس شده و هم اکنون با برخورداری از اسناد و تجهیزات غنی، یکی از مهم ترین موزه های نفت و گاز جهان و از جمله مراکز مهم نمایش آثار و اسناد تاریخی در آمریکا به شمار می رود.
این حوضه نفتی که به عنوان یک رویا برای جامعه آغاز شد، با گذشت زمان، به بزرگترین موزه کشور تبدیل شد که به صنعت نفت و پیشگامان آن اختصاص یافته است. در این موزه، داستان نفت و انرژی و تأثیر آن بر زندگی روزمره از طریق برنامه های آموزشی، نمایشگاه های تعاملی، مرکز آرشیو و تالار مشاهیر نفت به اشتراک گذاشته شده است.
بازدید از موزه نفت، یک سفر شگفت انگیز در طول بیش از 230 میلیون سال تاریخ است. موزه نفت واقع در قلب حوضه پرمین، بیش از 40 هزار فوت مربع شامل آموزش و سرگرمی، تعاملی را برای مخاطبان خود در هر سنی ارائه می کند. مأموریت موزه نفت حوضه پرمین به اشتراک گذاشتن داستان نفت و انرژی و تأثیر آن بر زندگی است.
این موزه، سفری شگفت انگیز به میلیون ها سال تاریخ را به اشتراک می گذارد، از جمله دریای وسیعی که 230میلیون سال پیش حوضه پرمین را پوشانده است. این موزه برای حدود 50 سال، داستان نفت و انرژی و تأثیرآن بر زندگی روزمره را به اشتراک گذاشته است.
مراجعه کنندگان به موزه نفت پرمین بیسن، حین بازدید، افزون بر آشنایی با تاریخچه و صنعت نفت در این منطقه، با زندگی روزمره مردم این منطقه و جنبه های مختلف زندگی و حیات اجتماعی آنها هم آشنا می شوند. این موزه افزون بر بیان داستان نفت و انرژی حوضه پرمین، امید دارد که الهام بخش بازدیدکنندگان جوان برای دنبال کردن مشاغل در علوم نفت و انرژی باشد.
مواد معدنی
گالری معدنی موزه نفت در دسامبر 2012 افتتاح شد تا زیباترین شگفتی های طبیعت را به نمایش بگذارد. در این گالری زمین شناسی، بیش از 90 نمونه سنگ معدنی از سراسر جهان در کنار نمونه هایی از سایر مجموعه های نفتی و همچنین قطعات نفیس امانت گرفته شده از بهترین مجموعه های معدنی در تگزاس به نمایش گذاشته شده است.
تجهیزات نفتی
در دهه های 20 و 30 سده 1900 تجهیزات بسیار متنوعی در میادین نفتی «نفت پچ» وجود داشت که شامل دکل ها و... می شد. محوطه نمایشگاهی 40 هکتاری موزه در فضای باز از دکل های حفاری و تجهیزات مرتبط، بزرگ ترین مجموعه در نوع خود در جهان به شمار می رود.
هشت دکل ابزار کابلی، دکل حفاری چرخشی 148، جرثقیل حمل بار بر کشتی1930، ابزارهای میدان نفتی مانند مته ها، ابزار، تجهیزات، کلاه ها و غیره، دکل حفاری چرخشی و... در این فضای باز قرار دارند.
کتابخانه و مرکز آرشیو
موزه نفت پرمین بیسن، یکی از کامل ترین و جامع ترین مجموعه های آرشیوی صنعت نفت آمریکا را در خود جای داده است. مقالات خصوصی، سوابق شرکت، دستنوشته ها، صداهای ضبط شده، دفترچه ها، عکس ها، فیلم های سینمایی و نقشه ها و زندگی در میادین نفتی، شهرهای پررونق و اتاق های هیأت مدیره را شامل می شود. کتابخانه و مرکز آرشیو موزه نفت، به عنوان منبعی برای روزنامه نگاران و نویسندگان در سطح بین المللی و همچنین دانش آموزان در هر سنی فعالیت می کند.
این کتابخانه دارای طیف گسترده ای از کتاب های منتشر شده، از زندگینامه گرفته تا کتاب های راهنمای فنی است. مرکز آرشیو افزون بر مجموعه بزرگی از نسخ خطی یا مطالب منتشرنشده، بیش از 500 صدای ضبط شده یک ساعته با رونوشت های تایپ شده، فیلم های سینمایی مربوط به سال 1926، نقشه ها و بیش از 250 هزار عکس مربوط به صنعت نفت حوضه پرمین را در خود جای داده است. همچنین 160 فیلم هوایی از کل حوضه پرمین وجود دارد که بین سال های 1943 و 1946 گرفته شده است.
عکس های چاپی و نگاتیو ها
کتابخانه و مرکزآرشیو تقریبا 400 هزار عکس چاپی و نگاتیو در مجموعه خود دارد. این پرینت ها و نگاتیوها در دسترس محققان است. حدود 50 هزار پرینت و نگاتیو موجود در موزه از مجموعه راندولف دی. روبین است.
حرفه او به عنوان یک عکاس حرفه ای در میدلند بیش از 50 سال طول کشید. او به عنوان نخستین عکاس در حوضه پرمین، زندگی ساکنان منطقه را در حالات مختلف و پرتره های خانوادگی و همچنین سایر صحنه های تجاری به تصویر کشید.
این مرکز همچنین مجموعه های عکاسی بنیاد آبل هنگر و سایر موارد را در خود جای داده که شامل تصاویر تاریخی متعددی است که در تاریخ دو جلدی حوضه پرمین ساموئل مایرس استفاده شده است.
تابلوهای نقاشی
یکی از بخش های جالب و الهام بخش موزه پرمین بیسن، تابلوهای نقاشی هنرمندی به نام تام لاول است که در 14 تابلو تاریخ اجتماعی و فرهنگی مردمان پرمین بیسن را به تصویر کشیده است. هر کدام از این نقاشی ها داستانی دارد که لاول آنها را استادانه روایت کرده است.
لاول که با جورج آبل، بنیانگذار موزه روابط نزدیکی داشت، در هر کدام از آثار خود، لحظاتی را در تاریخ پرمین بیسن انتخاب و نهایتا در یک مجموعه بی نظیر ثبت و ضبط کرده است.
ایرانیان پس از انقلاب توانستند عملیات بزرگ صنعت نفت را مدیریت کنند ( بخش سوم )
این دانشکده در واقع محصول نوع مدیریت کنسرسیوم بود و کنسرسیوم در درجه نخست به رعایت نظم در همه اموری که به نفت مربوط می شد، خیلی توجه می کرد. به واقع، همه تشکیلات صنعت نفت از یک نظم خاص برخوردار بود.
آن هنگام، کنسرسیوم را بیشتر با عنوان «شرکت اکتشاف و تولید نفت ایران» می شناختند. از حق نگذریم، در صنعت نفت رعایت ایمنی، حفظ نظم و رعایت قوانین (مثلا تعمیرات پیشگیریPreventive Maintenance)، امری حیاتی و بسیار جدی است. اگر در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی بی نظمی کوچکی ایجاد شود، تبعات سنگین و جبران ناپذیری نظیر آتش سوزی و خطرات جانی و مالی بسیار به همراه می آورد. بنابراین از همان ابتدا به ما آموزش ایمنی و مبارزه با آتش می دادند. اگر همه موازین با اصول و حفظ نظم و ایمنی برگزار شود، طبیعتا حوادث خطرناکی نیز به همراه نخواهد داشت. از این رو، اعتقاد به نظم و عادت کردن به آن، موضوع مهمی بود که از همان ابتدای ورود ما به دانشکده و این صنعت عملا توصیه و تأکید می شد. با این همه نمی گویم اصلا اتفاق ناگواری روی نمی داد. نحوه مدیریت کنسرسیوم با نوع مدیریت انگلیسی در شرکت سابق نفت ایران _ انگلیس یا شرکت بی پی تفاوت هایی داشت. شرکت نفت ایران_ انگلیس در مورد ایران بیشتر از موضع اقتدار و استعماری رفتار می کرد. درحالی که شرکت کنسرسیوم به قواعد مدیریتی پایبند تر بود. براساس شنیده هایم، بی پی نیز خود با آموختن از روش های مدیریتی کنسرسیوم توانست رشد کند و سیستم های مدیریتی را بیاموزد. به هر روی، در زمان کنسرسیوم، متخصصان ایرانی بیشتر و بهتر توانستند اطلاعات فنی را در مورد این صنعت نسبت به دوران انگلیسی ها به دست آورند. متخصصانی همچون دکتر محمدعلی نابغ، استاد حاجیان تهرانی، حسینعلی حجاری زاده، مرحوم مهندس مهدی نوری، کریم نژند، علی تابان فر و احسان الله بوترابی، بدون تردید از زمان قرارداد کنسرسیوم به بعد در صنعت نفت ایران ظهور کردند. یکی از استادان ما در آبادان به نام «بابایان» روزی سر کلاس گفت: «من اطلاعات تخصصی خود را به سختی کسب کرده ام.» ایشان در ادامه به مشکلاتی که برای به دست آوردن اطلاعات فنی تحمل کرده بود، اشاره کرد. در واقع، امثال استاد بابایان بودند که تخصص ها و دانش های فنی را در زمینه صنعت نفت با زحمت زیاد به دست آوردند و به کسانی که پس از آنها آمدند، آموختند. باید به اشتیاق و انگیزه آنان برای آموختن و همچنین بردباری و پشتکارشان آفرین گفت. نتیجه این تلاش ها این بود که پس از انقلاب، ایرانیان توانستند عملیات بزرگ صنعت نفت را اداره و مدیریت کنند.
شکی نیست که من نیز مانند هر ایرانی دیگر، حتی از شنیدن برخی رفتارهای بیگانگان در صنعت نفت نسبت به ایرانیان یا دولت ایران رنج می برم؛ اما بهتر است در نظر بگیریم که چرا انگلیسی ها و سپس شرکت های عضو کنسرسیوم به چنین موقعیتی دست یافتند؟ اینکه بنشینیم و فقط عیب انگلیسی ها را برشماریم، کفایت نمی کند. یادمان باشد که از دیرباز ایرانیان نفت را می شناختند. در مسجدسلیمان Seapage (نشت نفت به سطح زمین) داشته ایم و ... .
تاریخ شفاهی وزرای نفت ایران، سید حسن سادات