قنواتی تصریح می کند: پس از دریافت این گزارش به نفرات تاکید کردم که از محل کاملا فاصله بگیرند و با عجله به محل حادثه حرکت کردم و در مسیر به آقای آزادی پور، رئیس واحد بهره برداری شرکت نفت و گاز آغاجاری اطلاع دادم که شرایط خطرناک است و باید با اداره ایمنی و ماشین آتش نشانی هماهنگ شود. نزدیک چاه متوجه شدم ایشان هم همزمان با من رسیده است. شرایط را که دیدیم متوجه شدیم هیچ راهی غیر از وصیت کردن و رفتن به حصار چاه نبود. حصارهای چاه ما معمولا نرده ای هستند و این چاه کاملا با ورق محصور بود. در چاه را باز کرده و داخل رفتیم. حدس ما ترکیدگی خط تزریق بود. به این دلیل با عجله سمت بستن دو سمت گاز تزریقی رفتم که حدود 20 ثانیه زمان برد و در این مدت نفسم را حبس کردم. چون به دلیل تراکم بالای گاز تنفس بسیار سخت بود. از محل بیرون آمده و دوباره تنفس گرفتم، اما نشتی برخلاف انتظار ما کم نشد. مجبور شدم دوباره داخل و به محل نشت نزدیک تر شوم تا دقیقا بدانم کجاست. خط لوله گرم کن نفت را دیده و دو سر خط را بسته و به خارج ازمحل چاه آمدم. پس از 20 تا 30 ثانیه جریان قطع شد و پس از آن اقدام به ایمن کردن بیشتر محل و بستن شیر نفت و ... شد و با رسیدن ماشین آتش نشانی شست وشو و دیگر مراحل انجام شد. او درباره شرایط سخت تنفس درچنین شرایطی می گوید: متاسفانه مخزن آغاجاری به سمت بالارفتن درصد H2S می رود و قاتل ناجوانمردی است؛ چون اولین چیزی که از شما می گیرد، حس بویایی است. قنواتی درباره ریسک های کار در صنعت نفت،عمده خطر را در بخش های عملیاتی دانسته و می گوید: با توجه به فرسودگی و قدمت تجهیزات، ادوات، خطوط و واحدها همیشه به همکارانم می گویم از لحظه ای که از خانه بیرون می آییم، مثل این است که وارد میدان مین می شویم، زیرا هر لحظه امکان یک حادثه و انفجار است. بخصوص آنکه ذره ای اشتباه نکردن هم کار را بسیار سخت کرده و باعث می شود هر قدم را با احتیاط برداریم. اتفاقاتی مشابه دو چاه که به آن اشاره شد، وجود دارد و تا زمان بهسازی و نوسازی کامل صنعت نفت، این خطرها ادامه دارد و مجبوریم با این شرایط کنار بیاییم.
ممکن بود فاجعه ای جبران ناپذیر رخ دهد
یوسف آزادی پور، رئیس بهره برداری آغاجاری نیز در این زمینه روایت می کند: زمانی که رسیدیم، حجم عظیم نشت گاز و نفت مثل ابر سفیدی دورتا دور چاه را فراگرفته بود. می دانستیم اگر اقدامی نشود، فاجعه بسیار بزرگی رخ خواهد داد.
او می گوید: در اکثر ترکیدگی های خطوط ناشی از شدت فشار گاز و برخورد با چاه و سنگ هایی که پرتاب می شوند و به هم می خورند، جرقه ایجاد می شود و این مساوی است با انفجار؛ از این رو با توجه به جدا و شکسته شدن خط لوله چهاراینچ تزریق گاز و همچنین خط نفت مربوط به کاهنده، گاز با فشار 1700 پی اس آی و خط نفت با فشار 500 پی اس آی، به طورمشترک فضای داخل و بیرون چاه را تا شعاع 200 متری گرفته بود که اقدام های لازم را انجام دادیم. در آن لحظه تمام تمرکز روی کنترل چاه بود و به هیچ چیز دیگری فکر نمی کردیم. وقتی حادثه ای ایجاد می شود، در کل حوادث ابتدا باید بتوانیم آن منبع را قطع کنیم؛ به همین دلیل ابتدا منبع نفت و بلافاصله خط گاز ورود به چاه و نفت و در ادامه شیرایمنی شکسته شده چاه خط نفت را بستیم. به دلیل ریسک بالای زیاد، وارد این محیط آلوده شدیم. نفر ما رسید و حاضر نشدیم ورود کند. خودمان وارد عمل شدیم. به دلیل مراقبت از همکاران سرپرست ها وارد شدند. در این حادثه اگر صدها ماشین آتش نشانی و هزاران نفر هم بیاید تا زمانی که منبع قطع نشود، هیچ کاری نمی توان انجام داد.
آزادی پور با اشاره به اینکه چاه 193در فاصله کمی از آن چاه گازی قرار دارد که نگهبان و حراست دارند، می گوید: اما متاسفانه درچاه های نفتی هیچ نگهبانی وجود ندارد و در صورت بروز حادثه، مهار آن زمان بر خواهد شد. هرحادثه و اتفاقی از سوی عشایر، رهگذران، حراست ها و... به ما اطلاع داده می شود. وی اظهار می کند: اگر حضور به موقع و ایمن سازی از سوی ما انجام نمی شد، شاید بیش از 50 مورد احتمال جرقه و برخورد گاز به ستون چاه وجود داشت، برخورد دو سنگریزه با هم و ایجاد جرقه، حتی باز و بسته کردن شیرآلات باعث اصطکاک، جرقه و انفجار می شود؛ به همین خاطر در زمان عملیات سعی کردیم با حداکثر ایمنی وارد شویم و موارد لازم را برای حفاظت از چاه و ادوات آن را انجام دهیم. شاید دراین میان اصلا فکر خودمان نبودیم که چه پیش خواهد آمد. چندین سال در این بخش هستیم این موارد را با شدت کمتری شاهد بودیم. مثلا حادثه چاه 99 آغاجاری با روش ایمن کنترل شد. وی ادامه می دهد: حوادث ناشی از نفت متفاوت با گاز و کنترل و میزان آتش سوزی آن کمترو نقطه اشتعال آن متفاوت با گاز است. این اقدام بسیار پرریسک و خطرناک بود و مرتب با این موارد مواجه هستیم. موارد مشابه و بدتر از آن هم شاهد بوده و هستیم. با حضور بیشتر و فعال تر زحمت همکاران ما را انعکاس دهید. تقدیر در حد انتشار مطلب برای ما موثر است. این تنها بخش کوچکی از ریسک های کار در بخش عملیات است و بدون شک کارکنان شاغل در این بخش از صنعت نفت خطرهای ریز و درشت زیادی را تجربه کرده اند. اهمیت اقدامی را که به شکل داوطلبانه ازسوی ابراهیم قنواتی و آزادی پور انجام شد، وقتی بهتر درک می کنیم که اگر در زمان مناسب انجام نمی شد، با توجه به نوع شکستگی و ترکیدگی، امکان بسته شدن شیر نفت هم میسر نبود و شاید پیامدی مشابه رگ سفید 147 را شاهد می بودیم.
چاه 193 اکنون در حال تولید است، اما این تجربه امکان تکرار در این بخش و دیگر چاه ها را دارد.