اندر احوال تنبلی
مشعل درباره آدم های تنبل تعاریف و قضاوت های مختلفی وجود دارد. برخی تنبلی را جزئی از رفتار آدم ها قلمداد می کنند، تعدادی دیگر آن را ویژگی شخصیتی افراد می دانند و دیگرانی هم هستند که این رفتار را واکنشی به شرایط پیرامونی می دانند که کاملا انتخابی است. افرادی هستند که تنبلی را اصلا منفی نمی دانند و راه و روشی معمول و کاربردی برای رسیدن به اهداف و شرایطشان می دانند و برخی دیگر تنبلی را منفی و اشتباه و مطرود می خوانند. این ویژگی با هرکدام از این توصیف ها در خود ما و افرادی که هر روز در خانواده و محل کار و ... با آنها در ارتباط هستیم، وجود دارد. برای همین خوب است بیشتر درباره تنبلی و مزایا و معایب آن بدانیم و ببینیم چقدر این ویژگی می تواند برای دیگران مهم باشد.
مزیت های تنبلی
تنبلی، کاهلی یا تن پروری را عدم تمایل به فعالیت یا تلاش، با وجود برخورداری از توانایی کافی معنا کرده اند، اما بسیاری از افراد تنبلی را منفی نمی دانند و معتقدند تنبلی مزایا و خوبی های بسیاری دارد. مثلا بسیاری از کارفرمایان و موسسات خصوصی و استارت آپی از افراد تنبل استفاده می کنند چون افراد تنبل ساده ترین راه را در زمانی کوتاه پیدا می کنند تا زودتر کارشان تمام شود و استراحت کنند. افراد تنبل برای رسیدن به مسیری که کمترین فشار و سختی را داشته باشد، ابتکار و خلاقیت به خرج می دهند. یک ویژگی دیگر افراد تنبل این است که سعی می کنند کار را با دیگران شریک شوند و فشار کار را از روی خودشان کم کنند و به همین دلیل بسیار دیده شده که افراد تنبل تبدیل به کارآفرین های خوبی شده اند. از طرف دیگر چون تنبل ها نمی خواهند سرشان خیلی شلوغ باشد و استرس و فشار کاری داشته باشند، یک کار را قبول می کنند و روی همان مورد تمرکز می کنند تا تمام شود و این ویژگی افراد موفق است. در بسیاری از موارد بین دوستان، اعضای خانواده یا فامیل با افرادی مواجه بوده ایم که از نظر ما یا دیگران افرادی تنبل و تن پرور و بی خیال بوده اند، اما وقتی به کارنامه تحصیلی، شغلی که الان دارند یا نوع زندگیشان نگاه می کنید، می بینید بدون مشکل پیش رفته اند و حتی موفق تر از ما هم بوده اند. افراد تنبل چون اهمیتی به کار و فعالیت و سختکوشی و ... نمی دهند، بیشتر به دنبال لذت از زمان حال هستند و تلاش می کنند آنچه برایشان جذاب و دلنشین است را تجربه کنند و خودشان را به سختی نمی اندازند و شاید به همین دلایل افراد تنبل معمولا افرادی خوش رو و آرام و منطقی هستند. البته این ویژگی ها منحصر به همه افراد تنبل نیست اما در موارد زیادی دیده شده است.
چرا تنبل می شویم؟
روان شناسان و رفتارشناس ها تنبلی را ناشی از عوامل مختلفی می دانند که یکی از مهمترین آنها نوع تربیت و خانواده و شرایطی است که کودک در آن رشد کرده است. در سیستم آموزشی کشورها و از جمله کشور ما تاکیدی روی آموزش های فردی و توانمندی های فردی و گروهی و اجتماعی وجود ندارد و بسیاری از افراد در سنین مختلف به سمت گوشه گیری و انزوا و عدم تعامل با دیگران و نیز تنبلی گرایش پیدا می کنند. یکی از دلایل مهم دیگر توقع افراد از خود و توقع و نگاه والدین و جامعه نسبت به افراد است که در شکل افراطی آن فرد به قول معروف از آن سوی بام می افتد و همه چیز را رها کرده و به تنبلی روی می آورند. برخی دیگر از روان شناسان هم معتقدند شرایط اقتصادی و اجتماعی و افکار منفی و ناامیدی از ادامه راه تاثیر زیادی در انفعال و تنبلی افراد دارد. به عبارتی فرد پس از تلاش های مکرر بی خیال ادامه راه می شود و تنبلی را ترجیح می دهد. البته برخی افراد هم ترس از شکست دارند و به همین دلیل ترجیح می دهند کاری را شروع نکنند تا اینکه شکست خورده بماند. همین دو موضوع اخیر می تواند ناشی از عدم اعتماد به نفس باشد که این موضوع هم در تنبلی افراد و عدم تمایل به شروع کاری جدید تاثیر می گذارد.
عوارضی که تنبلی می آورد
تنبلی کردن یک لبه منفی و نگران کننده هم دارد و آن اینکه می تواند زمینه ساز افسردگی افراد باشد و یا بالعکس یعنی تنبلی و افسردگی می توانند عامل یکدیگر باشند. اگرچه تنبلی لزوما به چاقی نمی انجامد، اما نمونه های زیادی دیده شده که افراد چاق عموما افرادی تنبل هستند. بر این اساس روان شناسان معتقدند که مجموعه چند عامل در افراد زمینه ساز تنبلی است و برای رهایی از تنبلی باید از همان دوران کودکی اصلاح در نوع تربیت و شیوه های زندگی را آغاز کرد. تنبلی در برنامه غذایی هم اثرات زیادی دارد و به همین دلیل است که افراد تنبل یا خیلی لاغر یا خیلی چاق هستند؛ بنابراین سعی کنید از یک رژیم غذایی سالم تبعیت کنید، برنامه ورزشی و تفریحی یا کلاسهای عمومی را در برنامه بگذارید. مهم تر از همه خوب است کنار تحصیل یک مهارت که درآمدزا هم باشد را دنبال کنید چون پول و درآمد می تواند مشوق خوبی برای افراد تنبل باشد. توجه کنید که تنبلی با اهمال کاری و پشت گوش انداختن برنامه ها و اهداف فرق دارد. اگر کارهایتان را دائم به یک روز دیگر موکول می کنید، اهمال کار هستید اما اگر کلا کارهایتان روی زمین مانده و بنایی برای انجامشان ندارید، تنبلید . پس تفاوت تنبلی و اهمال کاری دقیقاً همین جاست که در تنبلی شما اصلاً کاری انجام نمی دهید و فعالیتی ندارید، ولی در اهمال کاری ممکن است کاری انجام دهید، اما کاری که در آن زمان سودی برای شما ندارد.
تأدیب
رمان تأدیب با عنوان فرعی «روایت یک تحقیر» داستان تکان دهنده ای در دوران پادشاهی «سلطان حسن دوم» در مراکش است. دورانی که در آن مخالفان حکومت و افرادی را که خواهان دموکراسی هستند، دستگیر و به طرز شگفت آوری ادب می کنند تا دیگر حال و هوای اعتراض به سرشان نزند. این کتاب برگی از تاریخ کشور مراکش است که شاید عنوان فرعی کتاب بهترین توصیف برای آن باشد.
طاهر بن جلون، شاعر، نویسنده و نقاش فرانسوی – مراکشی است. داستان این رمان کوتاه در سال ۱۹۶۵ در کشور مراکش آغاز می شود و بخشی از زندگی نویسنده است که زمانی دستگیر و تأدیب شد. طاهر بن جلون در ابتدای کتاب می نویسد: «برای خواستن کمی دموکراسی، تأدیب شدم.» راوی – خود نویسنده به همراه جمعی دیگر از دانشجویان در مارس ۱۹۶۵ در تظاهراتی مسالمت آمیز شرکت می کنند تا علیه بی عدالتی و فقدان آزادی اعتراض کنند. بیشتر آنها عضو هیچ حزبی نبودند و فقط می خواستند چیزهایی را تغییر بدهند چرا که از نظرشان این کار شرافتمندانه است. تظاهرات درنهایت با خشونت و خونریزی سرکوب و پس از آن برای همه حکمی صادر می شود. این کتاب را محمدمهدی شجاعی ترجمه و انتشارات برج هم منتشر کرده است.
جز عشق نمی خواهم
محمد گلریز یکی از خوانندگان قدیمی کشورمان در سبک موسیقی کلاسیک است. آهنگ معروف انقلابی او یعنی «برخیزید» با همکاری احمدعلی راغب (آهنگساز) و حمید سبزواری (ترانه سرا)، مجتبی میرزاده (تنظیم کننده) به صورت همزمان با ورود امام خمینی (ره) به بهشت زهرا اجرا شد. شاخص ترین آثار وی سروده های «نیایش»، «این بانگ آزادی»، «شقایق های پرپر» (برای شهید بهشتی) و «دریغا» (در رابطه با امام راحل) است. او در سال های اخیر فعالیت زیادی ندارد، اما آهنگ های قدیمی او همچنان طرفداران خودش را دارد.
زین گونه ام که در غم غربت شکیب نیست
گر سر کنم حکایت هجران غریب نیست
جانم بگیر و صحبت جانانه ام ببخش
کز جان شکیب هست و ز جانان شکیب نیست
گم گشته دیار محبت کجا رود
نام حبیب هست و نشان حبیب نیست
عاشق منم که یار به حالم نظر نکرد
ای خواجه درد هست و لیکن طبیب نیست
در کار عشق او که جهانیش مدعی ست
این شکر چون کنیم که ما را رقیب نیست
جانا نصاب حسن تو حد کمال یافت
وین بخت بین که از تو هنوزم نصیب نیست
گلبانگ سایه گوش کن ای سرو خوش خرام
کاین سوز دل به ناله هر عندلیب نیست
هوشنگ ابتهاج
مادر
کارگردان فقید سینما یعنی علی حاتمی این فیلم را در سال ۱۳۶۸ ساخته است. فیلم مادر داستان پیرزنی است که در سرای سالمندان زندگی می کند، اما فرزندانش او را به خانه برمی گردانند تا روزهای پایانی عمرش را در خانه اش و کنار فرزندانش باشد. حضور مادر در خانه، فرزندان را به دور هم جمع می کند. ولی این حضور فرزندان، درگیری هایی را بین آنها ایجاد می کند… در این فیلم رقیه چهره آزاد، محمدعلی کشاورز، فریماه فرجامی، امین تارخ، حمید جبلی، اکبر عبدی و جمشید هاشم پور به هنرمندی پرداخته اند.