همکاری مشترک برای ایمن سازی

با پیمودن مسیری دو ساعته، در میانه راه و قبل از رسیدن به سروآباد، در دل کوهستان، عملیاتی درکیلومتر66 خط انتقال گاز20 اینچ کامیاران – مریوان در دست اجراست.

چند دستگاه بیل مکانیکی همراه با شماری از نیروهای عملیاتی متشکل از گازاستان کردستان و منطقه 7 عملیات انتقال گاز که هر یک مسؤولیتی به عهده دارند، اطراف گودال بزرگی که خط لوله 20 اینچ گاز درآن قرار گرفته است، تجمع کرده اند. چند نفرهم در داخل گودال مشغول به جوشکاری هستند.  امید رجبی نیا، رئیس اداره گازناحیه سروآباد که خود درمنطقه حضور دارد، درباره این عملیات می گوید: سروآباد منطقه ای کوهستانی وسیلابی است؛ خط لوله گازی که ازمنطقه سروآباد می گذرد، به دلیل بارندگی های پیاپی اواخر پارسال و اوایل امسال و رانش زمین در کیلومتر66مسیر کامیاران–مریوان ناایمن شده بود. از این رو، به منظور تثبیت خط لوله مزبور و پایداری در انتقال گازمشترکان، عملیاتی با همکاری نیروهای تعمیراتی منطقه هفت عملیات انتقال گاز تعریف و به نصب یک دستگاه شیر اطمینان در کیلومتر 66 این خط لوله اقدام شد.  وی ادامه می دهد: جغرافیا وتوپوگرافی منطقه به گونه ای است که فعالیت های تعمیراتی را سخت می کند، اما ایمنی خط و استمرارانتقال گاز باهدف تامین بدون وقفه آن برای مشترکان، موضوعی مهم تراست که گروه تعمیرات، متشکل از شرکت گاز استان کردستان و منطقه هفت عملیات انتقال گاز آن را هیچ می انگارند.  رجبی نیا درخلال حرف هایش چند باربرتلاش نیروهای عملیاتی منطقه هفت عملیات انتقال گاز تاکید و از این همکاری دو سویه، قدردانی می کند.

فراموشی سختی ها

رئیس اداره گازسروآباد دربخش دیگری از صحبت هایش اشاره ای هم به گازرسانی در شهرستان سروآباد دارد و می گوید: سروآباد افزون بر40 هزار نفرجمعیت دارد که همه آنها زیرپوشش گازطبیعی قرار دارند.  وی درباره گازرسانی روستایی حوزه عملیاتی خود نیزمی گوید: شهر ستان سروآباد دارای 73روستاست که تاکنون 65 روستای آن زیرپوشش گاز قرار گرفته اند و گازرسانی به بقیه نیز در دستور کار قراردارد.  رجبی نیا ادامه می دهد: باگازرسانی به این تعداد روستا، 93درصد جمعیت روستایی این شهرستان از خدمات گازرسانی بهره مند شده اند.  گازرسانی درچنین مناطقی که کوه و کوهستان است، سختی های خود را دارد، اما وقتی کار به نتیجه می رسد، سختی ها فراموش می شوند و لذت جای آن را می گیرد؛ لذت از این که توانسته ایم درجهت رفاه و آسایش هموطنانم گام برداریم.

ماسوله ای درغرب کشور

ایمن سازی خط لوله 20 اینچ درمسیر کامیاران– مریوان ادامه می یابد تا این بخش ازخط لوله که به دلیل رانش زمین ناایمن شده بود، ایمن شود.  ما نیز ادامه مسیرمی دهیم تا بخش دیگری از فعالیت های شرکت گازاستان کردستان را نظاره گرباشیم. این بار دراورامان، ماسوله ای دیگردرغرب کشور با پشت بام های مطبقی که حیاط خانه ای دیگر است.  اورامان مرکب از دو کلمه «اهورا» و «مان» به معنای سرزمین خورشید، در 75کیلومتری سرو آباد قراردارد وبه لحاظ بافت و پیشینه تاریخی یکی از مناطق جذاب و گردشگر استان کردستان برشمرده می شود.  مقبره «پیرشالیار» از مکان های تاریخی این دیار است که در موسمی از سال، گردشگران بسیاری را از نقاط مختلف کشور به سمت و سوی خود  می کشاند.  این روستا و مردمان ساده زیستش، چهارسالی می شود که گاز گرمابخش خانه هایشان در زمستان های سرد است و از این بابت خوشحالند و خرسند.

گاز به جای هیزم و نفت سفید

سیدغفورحسینی که زاده همین دیاراست، ازسختی هایی می گوید که او پیش از گازرسانی به اورامانات با آن رو به رو بوده است. از جمع آوری هیزم زمستانه و پیمودن مسافت های زیاد برای این منظور، خطر حمله حیوانات وحشی واز بین رفتن احشام تا قطع جبری درختان جنگلی برای گرم کردن منازل و آسیب دیدن منابع طبیعی.  سیدغفور57ساله که با کلکسیونی از درد، کناربخاری خاموشی که تا چند ماه دیگربا سردشدن هوا، شعله آبی آن گرمابخش خانه اش خواهد بود، نشسته است. کار زیاد، چین و شکن زندگی را در چهره اش نمایان کرده است.   او می گوید: اورامان، زمستان های سختی دارد و سرمای آن بسیار آزار دهنده است، اما از چهارسال پیش که گاز به این منطقه آمده، دیگر برای گرم کردن خانه هایمان، ازنفت یا هیزم استفاده نمی کنیم.  وی ادامه می دهد: با انجام یک لوله کشی ساده، هم گرمای خانه هایمان تامین شده است وهم پخت و پز مثل گذشته برایمان سخت نیست.   سیدغفورکه کارگرساختمانی است ودرد کمر وپا، امانش را بریده است، گازرسانی به اورامان را یک موهبت بزرگ می داند و می افزاید: گاز راحتی زیادی را باخود به همراه آورده است. بوی دودبخاری های هیزمی و نفتی از خانه ها رفته است و نفس کشیدن مان هم بهترشده است چون گاز مانند نفت یا هیزم، آلودگی ندارد.  وی در ادامه می گوید: تامین کپسول های سنگین گاز از یک سو و حمل آن از سویی دیگر، مشکل دیگری بود که با آمدن گاز به این منطقه حل شد و افرادی مثل من که از درد کمر و پا رنج می برند، از این موضوع خوشحالند.  سیدغفور، فارسی رابه سختی حرف می زند، اما تلاش می کند کلمات را درست ادا کند و باهمان لهجه زیبای کردی می گوید: امروز با وجود گاز، درخت ها قطع نمی شوند وجنگل ها به عنوان منابع طبیعی، سلامت باقی می مانند.  وی همچنین کاهش هزینه های تامین سوخت رایکی دیگر از ویژگی های گازرسانی می داند واظهارمی کند: پیش تر، برای تامین نفت یاکپسول گازبا آن همه مشکلات جانبی که داشت، باید هزینه بیشتری می پرداختیم، اما با گازرسانی به این منطقه، هزینه های گرمایشی و پخت و پز کاهش یافته است.  لبخند رضایت بر چهره سیدغفور نقش بسته است. اوخوشحال است. خوشحال ازاین که او و هم ولایتی هایش در اورامان، زمستان ها را به واسطه وجود گاز، آسان تر از گذشته می گذرانند.

گاز آمد، تیشه رفت

حامدمردوخی اوارمان که ماموستا یاهمان روحانی مسجدروستای اورامان و امام جمعه شهراورامانات تخت است، نیزحرف هایی دارد.

او گریزی به گذشته نه چندان دورمی زند و این که مردم اورامان برای گرم کردن خانه های خود مجبور بودند تیشه به ریشه جنگل بزنند با قطع درختان جنگلی خانه های خود را گرم کنند، اما با آمدن سوخت هایی مثل نفت و پس از آن گاز، منابع طبیعی مانند جنگل ها که ثروت ملی این کشور هستند، حفظ شد و امروز دیگر کسی درخانه های خود هیزم نمی سوزاند تا فضای خانه خود را گرم کند.

اوهمچنین می گوید: گاز با گذر از نقاط کوهستانی تا در منازل هدایت شده وفضای خانه ها را گرم کرده است. این یک نعمت بزرگ خدادادی است که باید قدرش را دانست.  ماموستا مردوخی بابیان این که یکی از جذابیت های استان کردستان، جنگل های زیبای اورامانات است، ادامه می دهد:جنگل، ثروت ملی است و با گازرسانی به این منطقه، خدمت بزرگی به احیای منابع طبیعی و صیانت از این ثروت ملی شده است.  او اظهارمی کند: گاز در داخل خطوط لوله جریانی مداوم است و مانند آب یا برق نیست که گاه ممکن است به دلیل شدت برف وبوران یا آب بردگی قطع شوند.

مهاجرت معکوس از شهر به روستا

ماموستای اورامانات ادامه می دهد: گازرسانی موجب شده است مهاجرت جمعیت روستایی به شهرها، معکوس ومتوقف شود. وقتی توزیع امکانات رفاهی به درستی انجام شود، جمعیت روستایی دیگر تمایلی برای رفتن به شهرها ندارد.

گاز این نقش رابه درستی ایفاکرده وبه سهم خودمانع از مهاجرت روستاییان به شهرها شده است.  مسجدی که ماموستا مردوخی امام جماعت است ودرآن نماز برپا می دارد فضای نسبتا وسیعی را به خود اختصاص داده است.  وی با بیان این که هرهفته نمازجمعه دراین مسجد برپا می شود می گوید: نمازجمعه، تریبونی برای طرح مسائل روز و آگاه سازی مردم است؛ ازاین رو همواره تلاش شده است تا ازاین جایگاه معرفی عمیق تر ازاین انرژی ارزشمند به عنوان یک ثروت خدادای و نکات جانبی آن (مصرف ایمن و منطقی گاز، رعایت مسائل ایمنی، جلوگیری ازهدر رفت این انرژی ارزشمند و...) صورت گیرد.

ماموستا مردوخی با شنیدن صدای اذان، آماده برپایی نمازعصر می شود، اما پیش از رفتن، همه حرف های خود را در این جمله خلاصه می کند و می گوید: گاز با خود آرامش آورده و این خدمت بزرگی به مردم منطقه اورامانات تخت است که تا قبل از آن باحوادث زیادی به واسطه استفاده از بخاری های هیزمی و نفتی، رو به رو بوده اند.

خوشحالی «کاوان»

بیرون از مسجد پسربچه ای روی پله نشسته است و روزهای داغ تابستان را فازغ از درس و مدرسه می گذراند.  کاوان 11ساله که این روزها را به بازی و تفریح می گذراند، به نقطه ای در دل روستای اورامان اشاره می کند و مدرسه اش را که پرچم سه رنگ ایران درحیاط آن در اهتزاز است، نشان می دهد.   وقتی از گاز و مزیت هایش از او می پرسم، هرآنچه درباره انرژی در مدرسه یاد گرفته است، ربط و بی ربط، پشت سر هم ردیف می کند. حواسش، بیشترجمع بازی کردن است تاجواب دادن سوال.  لابه لای حرف هایش تنها یکی دوجمله از گاز می گوید؛ این که مدرسه اش، گازکشی شده و از نفت وهیزم درآن خبری نیست و دیگر این که کلاس های مدرسه اش درزمستان، مثل خانه شان گرم است و این برایش خوشحال کننده است.

پوشش 100درصدی با گازرسانی به 4 روستای دیگر

در دل روستای اورامان وکوهایی که اطراف آن را احاطه کرده اند، اداره گاز فعال است که بختیارحیدری مسؤولیت آن رابه عهده دارد.  او می گوید: اورامانات تخت شامل 10روستاست که6روستای آن از جمله کماله، ویسیان، اورامان، رودبر زیرپوشش گاز قرار دارند.  حیدری جمعیت اورامانات را10هزار نفر اعلام و اظهار می کند: غالب این جمعیت از گازطبیعی استفاده می کنند و با گازرسانی به روستاهای ناو، نوین، کلجی وعباس آباد، پوشش گاز دراورامانات به 100درصد خواهد رسید.

تنها نگرانی ام خانواده است

رئیس اداره گازاورامان باوجود18ماه سکونت دراین منطقه هنوز با بودن و ماندن درآن کنار نیامده است، گریزی هم به مشکلاتی که با آن رو به روست می زند و می گوید: خانواده ام هیچ کس را دراینجا ندارند وبه لحاظ روحی ازبودن دراین منطقه رنج می برند. این موضوع آزارم می دهد و با این که چند بارتقاضای انتقالی به شهرخود(سقز) را داده ام، اما تا کنون جوابی نگرفته ام. کاش شرایطی فراهم می شد که درسقز ادامه خدمت دهم.  وی همچنین به اتفاقی که برای فرزند خردسالش رخ داده است، اشاره و تصریح می کند: به دلیل امکانات ضعیف پزشکی، نتوانستم کمک چندانی به سلامت فرزند خود کنم.  بختیارحیدری ازاین که کیلومترها دور از شهر و کاشانه خود (سقز) خود است، حال خوبی ندارد و نگران است، البته نه برای خود بلکه برای خانواده اش که خود را دراین دیارغربیه می دانند.  بدون شک زمان و گذرآن، این حس غربت را با خدماتی که از ناحیه گازرسانی می شود، به حس شیرین ماندن، بدل خواهد کرد. بختیاری هم این راخوب می داند که پایان هرطرح، گامی روبه جلوبرای آسایش مردم است. خانواده او نیز از همین مردمانند و این نگرانی هایش را کمتر می کند و شوق خدمت را بیشتر.  او ازچند پروژه گازرسانی روستایی دیگر هم حرف زد و گفت: با پایان یافتن این طرح ها، همه ساکنان اورامان که روستایی در دل کوه است، گرم خواهند شد و ما نیز به گرمای وجود آنها دل گرم خواهیم شد.