ارفع دهتابلویی از زیبایی های طبیعت

شبنم اعماري - روستاي « ارفع ده» يکي از جاذبه هاي طبيعت گردي شناخته شده در ايران است  که در فاصله 90 کيلومتري ساري و 180 کيلومتري شمال شرق تهران قرار گرفته است. سرزميني با درختان درهم تنيده، چشمه هاي پرآب، کوه هاي سر به فلک کشيده و چشم اندازهاي بي نظيري که چشم هر مسافري را مي نوازد.  در اين روستاي کوچک و بسيار زيبا، فقط 100 خانوار سکونت دارند. در بهار درختان نيمه عريان اين دهکده که در احاطه مه هستند، حسي رويايي به انسان منتقل مي کنند. تابستان هايي خنک دارد و پاييزش را مي توان به تمام شعرهاي عاشقانه تشبيه کرد.  درختان و درختچه هاي منحصربه فردي مانند سف، تل، تلکا، زرشک، آلاش و لازه به همراه گياهان ريشه دار وحشي مانند ازگل، وليک، زال زالک، سولس و ته دونه، در کنار پوشش گياهي که در آن مي توان گلابي وحشي، ازگيل وحشي، گوجه وحشي، خرمالوي وحشي، وليک قرمز و سياه، زرشک، توت فرنگي وحشي و تمشک را ديد، تصويري بي بديل خلق کرده است. اين منطقه و زيبايي هاي بکرش قابل وصف نيستند. براي لمس آنچه گفتيم، بايد راهي جاده شويد و مسير اين روستا را در پيش بگيريد.

اقامت در روستا

در سفر به ارفع ده اگر قصد ماندن داريد، مي توانيد شب را در امامزاده اي که در ورودي روستا قرار گرفته، بگذرانيد. در حياط اين امامزاده، چشمه جوشاني ديده مي شود که در تمام فصول سال، جاري است. در داخل روستا هم يک حسينيه وجود دارد که مي توان با هماهنگي در آن اقامت داشت.

بهترين فصل

بهار اين منطقه خوش آب و هوا با آن مسير جنگلي سرسبز، روح انسان را نوازش مي کند.  زمستان ارفع ده هم با بارش برف سنگين و سخت همراه نيست و پاييزي هزار رنگ دارد. با اين حال اگر قصد داريد از بودن در اين منطقه لذت ببريد و به گشت و گذار بپردازيد، بهتر است فصل بهار يا پاييز را انتخاب کنيد.

جنگل ارفع ده

براي رسيدن به مناطق جنگلي اين منطقه، ابتدا بايد از مراتع و چمنزارهاي روستا عبور کنيد و در انتها به جنگل ارفع ده برسيد. با پيشروي در عمق جنگل، مناظر بکري پيش رويتان قرار مي گيرند که نمي توان لحظه اي از آنها چشم برداشت. از ديگر جاذبه هاي طبيعي و ديدني اين منطقه بايد به ارفع کوه و چشمه پراو اشاره کرد.

ارفع کوه

اين روستا در دامنه ارفع کوه قرار دارد؛ کوهستاني مرتفع که مناظري در آن جا خوش کرده اند و تلفيقي از صخره، سنگ، درختان تنومند و دشت هاي زيبا هستند. ارفع کوه به دليل داشتن تنوع و چشم انداز هاي زيبا، يکي از مسيرهاي مورد علاقه کوهنوردان و گردشگران محسوب مي شود. در قله ارفع کوه، کمپي کوچک وجود دارد که کوهنوردان مي توانند براي بيرون بردن خستگي از تن خود، از آن استفاده کنند و با آسودگي خاطر، غرق در چشم اندازهاي زيباي اين قله شوند.

چشمه پراو

اين چشمه پرآب که از قلب زمين مي جوشد و در گويش محلي به آن پراو مي گويند، مسافران را محو آرامش خود مي کند و ذهن آنها را به دوردست ها مي برد. آب اين چشمه گوارا و قابل آشاميدن است.  از جاذبه هاي گردشگري و طبيعت گردي اين منطقه مي توان به غار اسپهبد خورشيد و قلعه کنگلو، درياچه شورمست، روستاي سنگده و جنگل راش اشاره کرد.  مسير دسترسي به آن تهران - دماوند و فيروزکوه است. با عبور از فيروزکوه و ادامه مسير از شورآب و ورسک، حدود 2 کيلومتر پس از سرخ آباد، خروجي سمت چپ جاده را در پيش بگيريد. پس از 15 دقيقه رانندگي و عبور از امامزاده سام و لام،  ارفع ده را مقابل خود مي بينيد.

 

غذاهاي محلي ايران زمين

مناطق مختلف ايران با توجه به مواد اوليه خاص خود، غذاهاي محلي و معروفي دارند که مي توان با امتحان کردن آنها، طعم هاي جديد و لذيذي را تجربه کرد. از اين پس در اين ستون مي خواهيم مخاطبان هميشه همراه را با غذاهاي محلي ايران آشنا کنيم.

بز قورمه؛ کرمان

يکي خوشمزه ترين غذاهاي محلي کرمان، بز قورمه است. همان طور که از اسم اين غذا پيداست، از گوشت بز تهيه مي شود و طعم بسيار مطلوبي دارد. اين غذا چيزي شبيه به آبگوشت است که در آن نان خرد مي کنند. در سفر به کرمان مي توانيد در تمام رستوران هاي اين شهر بز قورمه را امتحان کنيد تا طعم آن تا مدت ها در خاطرتان بماند.

قيمه نثار؛ قزوين

اين غذاي سنتي خوش رنگ و لعاب ايران را بايد در قزوين امتحان کنيد. قيمه نثار با مخلفات زيادي که دارد، به يکي از انواع غذا هاي خوشمره و پرطرفدار ايراني تبديل شده است. گاهي در گويش عاميانه به اشتباه آن را قيمه نسا نيز مي گويند. اين غذا درگذشته جزو غذاهاي مجلسي بوده و در عروسي ها به عنوان شام به همراه سبزي خوردن سرو مي شده است.

چکدرمه؛ بندر ترکمن

اين غذا که با نام هاي چکدرمه، چکديرمه يا چگدريمه شناخته مي شود، در صدر فهرست غذاهاي سنتي استان گلستان قرار دارد. غذايي لذيذ که بيشتر در سفره هاي مراسم مهم از جمله عروسي ديده مي شود و شباهت زيادي به استامبولي پلو دارد. چکدرمه، مخصوص بندر ترکمن و منطقه آق قلاست و به شکلي سنتي درون ديگ مخصوصي به نام «قازان» پخته مي شود که عطر و بوي آن هوش از سرتان مي برد.

 

صنايع دستي، فاخرترين اثر هنري ايران زمين

معرق کاری

يکي از فاخرترين آثار هنري ايران، صنايع دستي است؛ صنعتي که با استفاده از هنر دست افراد به واسطه ابزارهاي اوليه و مواد بومي شکل گرفته است. هويت هر کشوري را بايد در لا به لاي فرهنگ و تاريخ آن سرزمين جست وجو کرد. آثار هنري به عنوان بخشي از هويت فرهنگي ايران توانسته با ايجاد لايه هاي مختلف بومي و ملي، رسالت خود را به نحوي شايسته انجام دهد. در هر شماره از اين بخش، به معرفي يکي از صنايع دستي ايران مي پردازيم؛ هنري که آشنايي با آن مطمئنا به کارتان مي آيد.

ايرانيان به داشتن هنرهاي مختلف شهره هستند، يکي از اين هنرها که با زيباترين اشکال هندسي و با به کارگيري علم رياضي شکل گرفته، هنر معرق کاري است. معني لغوي معرق وصله، تکه و رگه است، يعني مي توان هر کار رگه داري را معرق ناميد؛ ولي مفهوم آن در هنر، ايجاد شکل و طرح هاي زيبايي است که از تلفيق چوب هاي رنگي يا تکه هاي ريز چوب، فلز، پارچه، کاشي و... در زمينه چوب يا پلي استر سياه نقش مي بندد. از تطبيق آن با هنر کاشيکاري مي توان رابطه اين دو هنر را دريافت. تاريخ پيدايش معرق کاري بدرستي مشخص نيست؛ اما گفته مي شود که اين هنر زيبا در دوره سلجوقيان به اوج خود رسيده است.  در بيشتر شهرهاي ايران، بخصوص در اصفهان، تبريز، يزد و کاشان مي توان نمونه هايي از معرق کاري و کاشي معرق را در ساخت ابنيه تاريخي ديد.

 

دانستني هاي بوم گردي

تجربه شکل جديدي از سفر در کنار حضور در اقامتگاه هاي بوم گردي، دريچه اي تازه از يک مسافرت به يادماندني را به رويتان مي گشايد. در اين تجربه جديد، نه تنها آسيبي به محيط زيست نمي رسد، بلکه باعث حفاظت از آن و حمايت از مردم بومي مناطق مختلف نيز مي شود.  در اين ستون مخاطبان را با تمام آنچه لازم است درباره بوم گردي بدانند، آشنا مي کنيم؛ سفر و اقامتي متفاوت که خيلي از ما هنوز آن را تجربه نکرده ايم. پس اگر از علاقه مندان به سفر هستيد، اين ستون را دنبال کنيد.

بوم گردي

قبل از هر چيز بهتر است با واژه بوم گردي آشنا شويد. کلمه اي که از دو بخش اکو«Eco» و توريسم «Tourism» تشکيل شده است. اکو برگرفته از زبان يوناني و به معني آميزه اي از مفاهيم محيط زيست و زيستگاه و توريسم هم به معناي گردشگري است. نکته جالب توجه اينکه معادل اکوتوريسم در فارسي، بوم گردي است.

در تعريف بوم گردي مي توان گفت، نوعي مسافرت پايدار و بي ضرر در طبيعت است که از محيط زيست حمايت و به حفظ آن کمک مي کند. انجمن بين المللي بوم گردي هم در تعريفي ساده تر، بوم گردي را سفري مسؤولانه به مناطق طبيعي عنوان کرده که باعث حفظ محيط زيست و بهبود رفاه مردم بومي مي شود.

بوم گرد

بوم گرد يا اکوتوريست هم به گردشگري گفته مي شود که از يک منطقه و جاذبه هاي آن ديدن و از امکاناتش استفاده مي کند. اين بازديد، کمترين اثر منفي را بر ساختار محيط مي گذارد، به اين دليل که بوم گرد، خود را نسبت به محيط اطرافش مسؤول مي داند و تلاش مي کند تا الگوي زيستي و فرهنگي منطقه سفرش را حفظ کند.

اقامتگاه بوم گردي

اقامتگاه بوم گردي، جايي براي اقامت مسافران است؛ محلي که منطبق با فرهنگ و جغرافياي آن منطقه باشد. در سال هاي اخير اين اقامتگاه هاي محلي در ايران بيش از آنچه تصور مي شد، مورد استقبال قرار گرفته اند. اين اقامتگاه هاي زيبا که حضور در آنها شما را به عمق تاريخ مي برد و آرامش را مهمان لحظاتتان مي کند، نقطه مقابل هتل ها و مهمانسراها هستند. اقامتگاه هاي بوم گردي کمي هستند که با وجود قرار گرفتن در يک منطقه جغرافيايي شبيه به هم باشند. بوميان مناطق مختلف جغرافيايي ايران بر اساس شرايط ساخت و ساز و از همه مهم تر طبق فرهنگ منطقه خود، دست به ساخت چنين اقامتگاه هايي مي زنند يا خانه هاي قديمي و روستايي خود را به شکلي بازسازي مي کنند که مسافران جذب و علاقه مند به حضور در آنها شوند. مالکان اين اقامتگاه ها به داشتن سبک سنتي اصرار دارند، مسأله اي که وجه تمايز آنها با هتل هاي چند ستاره است.