تحریم پوچ

جمهوری اسلامی ایران در چند دهه اخیر در معرض دشمنی های پیدا و پنهان زیادی قرار داشته است؛ چه هشت سال جنگ تحمیلی و چه تحریم هایی که از حداقل دو دهه گذشته به شکلی علنی اقتصاد و رفاه مردم ایران را هدف گرفته است. این تحریم ها هر روز ابعاد جدیددتری به خود می گیرند و حالا چند ماهی است دولت آمریکا فشار خود را روی صنعت پویا و پردرآمد پتروشیمی متمرکز کرده است؛ غافل از اینکه این صنعت بسیار انعطاف پذیر است.

تحریم ها جدید نیست

تحریم ها در صنعت نفت و  یکی از زیرمجموعه های مهم آن یعنی پتروشیمی، مقوله جدیدی نیست و بخش قابل توجهی از تحریمها از حدود 1379 به بعد تاکنون شروع شده و ادامه داشته است. تحریم هایی که از سال 91 ابعاد بیشتری به خود گرفتند و اگرچه این امیدواری وجود داشت که پس از امضای برجام و قطعنامه سازمان ملل متناسب با قول های داده شده ، بسیاری از این محدودیت ها برداشته شود، اما تحولی رخ نداد.

ظرفیت 130 میلیون تنی تا 5 سال آینده

در همین شرایط سخت تحریم ،درآمد کشور از محل فروش محصولات صنعت پتروشیمی ۱۷ میلیارد دلار بوده است. با محاسبه ۶۴ واحد پتروشیمی که پیشرفتی بین ۲۰ تا ۹۹ درصد دارند و تا سال ۱۴۰۳ به بهره برداری می رسند ، ظرفیت تولیدات پتروشیمی کشور با افزایش ۹۰ تا ۹۵ درصدی به ۱۳۰ میلیون تن در سال می رسد. این یعنی بازاری چشمگیر و فعال که نه تنها کشورهای منطقه و همسایه بلکه کشورهای اروپایی از همین حالا تلاش می کنند در آن سهم داشته باشند.

مقاومت با خبر افتتاح های جدید پتروشیمی

در چند سال اخیر که موضوع تحریمها جدی شد، بسیاری از بخشهای صنعت پتروشیمی بدون توقف به کار خود ادامه داد و در دولت دوازدهم ۱۴ طرح بهره برداری رسید و روند افتتاح ها همچنان ادامه دارد. به عبارتی اگر در شرایط تحریم می توانیم اینگونه به اهدافمان برسیم ، پس کمتر مانعی می تواند جلوی این صنعت را بگیرد و حالا انبوهی از ایده ها و برنامه ها و پروژه های در حال اجرا داریم که با افتتاحشان خاری در چشم دشمنان و تحریم کنندگان هستند.

انعطاف پذیریم

به نظر می رسد پاسخ منطقی و بدون نگرانی معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی در رابطه با خبر تحریم های جدید برای صنعت پتروشیمی گویاترین واکنش به این تصمیم یکجانبه باشد. او  پتروشیمی را تحریم پذیر نمی داند و می گوید این صنعت تاب آوری بالایی دارد؛ صنعتی با حداقل ۳۵۰ نوع محصول و صدها خریدار از ده ها مقصد صادراتی است. به عبارتی صنعت پتروشیمی شرایط مختلفی در حمل و نقل زمینی و دریایی دارد و تنوع محصول و مشتری این صنعت را انعطاف پذیر می کند.

نقطه قوت در صنایع پایین دستی پتروشیمی

ادامه گسترش هزاران واحد صنعتی و تولیدی و صنفی در صنایع پایین دست پتروشیمی به راحتی می تواند کمر تحریم ها را بشکند. این حوزه به خوبی می تواند عرصه ای برای اقتصاد مقاومتی و تولید داخلی و بومی سازی بسیاری از محصولات باشد که جوانانمان را هم مشغول به کار و راضی نگه می دارد و از قدیم هم گفته اند وقتی بازاری شلوغ و پر کار باشد مشتری ها جای دور نمی روند.