سماحت چيست؟

عن ابي عبدالله جعفر بن محمد (ع):خياركم سمحاوءكم وشراركم بخلاوءكم ومن صالح العمال البر بالاخوان والسعي في حوائجهم

امام صادق (ع) فرمود: برترين شما بخشندگان شمايند وبدترين شما بخيلانند. نيكي به برادران و تلاش براي نيازمندي هاي آنان از جمله اعمال صالح است.

سماحت يعني روان وآسان بودن وانسان سمح كسي است كه در برخورد با ديگران با آساني و بدون سختگيري رفتار مي كند كه مظهر عمده اش بخشندگي مالي است. در مقابل بخل يعني چيزي به كسي نمي دهد و نمي بخشد و اگر به آن كس از طريق ديگري هم خيري برسد، اين فرد احساس ناخشنودي مي كند.

 سعي به معناي دويدن وتلاش كردن است وسعي در حوائج برادران ديني به اين معناست كه براي رفع حاجات ديگران دوندگي وتلاش كند.

 

رفع مشكل با نماز

ابن خلّكان در شرح حال شيخ الرئيس چنين نقل كرده است: هر گاه مسأله‏اى بر وى دشوار مى‏شد، وضو مى‏گرفت و به مسجد جامع مى‏رفت و نماز مى‏گزارد و خداى عزّوجل را مى‏خواند كه آن را بر وى آسان گرداند و آن در بسته را به روى او بگشايد.

چه کنم تا وقتي مُردم، راحت باشم؟

آيت الله سيدرضا  فيروزآبادي ضمن خاطره اي از دوران کودکي مي گويد: چهار ساله بودم و همسايه اي به نام غلامحسين داشتيم که از دنيا رفت. همراه پدرم در تشييع جنازه او شرکت کردم. جنازه را در گورستان دفن کردند. هنگام برگشت، از پدرم پرسيدم: چرا همسايه مان را زير خاک کردند؟ در پاسخ گفت: مُرد و خاکش کردند. گفتم: ديگر به خانه اش نمي آيد؟ گفت: نه. گفتم: ما هم همين طور مي شويم؟ گفت: بله. از آن زمان تاکنون، در دنيا راحت نبودم. هميشه حادثه مرگ همسايه مان به يادم مي آمد و ناراحتم مي کرد. براي گريز از اين ناراحتي، از پدر و مادرم پرسيدم: چه کنم تا وقتي مُردم، راحت باشم؟ گفتند: انسان بايد دروغ نگويد، کسي را اذيت نکند، مال کسي را نخورد، نمازش را بخواند روزه اش را بگيرد و...

 

اصلاح خود را  از كجا آغاز كنيم؟

«مَنْ اصْلَحَ ما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ اصْلَحَ اللَّهُ ما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ، وَ مَنْ اصْلَحَ امْرَ آخِرَتِهِ اصْلَحَ اللَّهُ لَهُ امْرَ دُنْياهُ.» نهج البلاغه ،حكمت 86

آن كه رابطه ميان خود و خدا را اصلاح كند، خدا، رابطه ميان او و مردم را سامان دهد و هر آن كه در اصلاح امر آخرت خود بكوشد، خداوند جريان دنيايش را اصلاح كند.

 

نكته‏ها و پيام‏ها

1- تقوا و ديندارى موجب محبوبيت انسان در ميان مردم مى‏شود.

زيرا، جاذبه و كشش انسان مؤمن از ناحيه اعتقاد اوست كه در گفتار و كردار وى به صورت اخلاق عاليه انسانى بروز مى‏كند و همچون مغناطيسى دل‏هاى مردم را كه فطرتاً زيباپسند هستند و گرايش به نيكى دارند، به خود مجذوب مى‏سازد. چه بسا شخصى خود، انسان صالح نباشد، اما افراد صالح را دوست بدارد.

قرآن كريم مى‏فرمايد:كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده‏اند، خداوند رحمان محبت آنها را در دل‏ها مى‏افكند.گرچه روايات بسيارى به اين نكته اشاره دارد كه اين آيه در شأن اميرالمؤمنين (ع) نازل شده است، اما مفهوم آيه كلّيت و عموميت خود را از دست نمى‏دهد و در تأييد آن روايات فراوانى موجود است، چنان كه از پيامبر اكرم (ص) نقل شده است: چون خداى بزرگ بنده‏اى را دوست بدارد، نداكننده‏اى از آسمان ندا كند:آگاه باشيد! خداى بزرگ فلانى را دوست مى‏دارد شما نيز او را دوست بداريد «دل ها او را در ميان خود جاى مى‏دهند».

2- كسى كه با تقوا، كار آخرت خود را اصلاح كند، خداوند كار دنياى او را اصلاح خواهد كرد. چه بسيارند كسانى كه گمان مى‏كنند در زندگى زرنگ و تردست‏اند و با زيركى و چالاكى قادرند مشكلات زندگى خود را برطرف کنند ولى غافل از اين كه گشايش گره‏هاى زندگى اعم از مادى و معنوى همه در دست خداوند و اوست كه تدبير امور عالم را در قبضه حكمت خود دارد. خداوند حكيم مى‏فرمايد:  «وَ مَنْ يَتَّقِ‏اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ‏حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ...»

 

نماز، زيباترين بزم حضور

احساس غربتى كه در دنياى خاكى به آدمى دست مى‏دهد و در زواياى قلبش شعله‏هاى عشق و دلبستگى به وجودى والا و متعالى زبانه مى‏كشد، گوياى اين حقيقت است كه اين موجود ضعيف به ارتباط با حىّ توانا و خالق حكيم نياز دارد. انبياي الهى آمدند تا راه اين ارتباط را نشان دهند و انسان را قادر سازند تا از ظلمت، حيرت و سرگردانى رها شده، به وادى نور و سعادت رهنمون شود.

الصَّلوةُ مِعْراجُ المُؤمِن.نماز نردبان عروج مؤمن است.

نماز زيباترين حالت پرستش است كه آدمى در چشمه جوشان آن خود را از همه آلودگي هاى ظاهرى و باطنى وغفلت ها و اغواها شست وشو داده، در حضورى‏ترين بزم گفت وگوى با خداوند، جان را صفا مى‏بخشد.

نماز، پرستش فردى و اجتماعى است و در سازندگى فرد و اجتماع داراى آثاري ارزشمند است. روابط فرهنگى، سياسى، اجتماعى، اقتصادى بر محور نماز جلوه حق مى‏گيرد و موجب تكامل فرد و جامعه مى‏شود. حاكميت فرهنگ نماز، عدالت، امنيت و تربيت و آزادى و آزادگى را به دنبال دارد.

برخلاف پندارهاى واهى، صنعت و فناورى جديد نيز، محصول دينداران و معتقدان به خداست. به‏طورى كه در طول تاريخ امثال ابن سينا، ابوريحان و انيشتن و نيوتون از معتقدان به خدا و عبادت‏كنندگان بودند. پاسكال، دانشمند بزرگ رياضى نيايشهاى زيبايى دارد و نيوتون يك ميليون و 300 هزار كلمه در رابطه با دين سخن گفته است.

و از همه مهمتر، انجام نماز در سايه‏سار ولايت است، زيرا نماز بى‏ولايت پذيرفته نمى‏شود. چنانكه امام جعفر صادق (ع) مى‏فرمايد: مَنْ لَمْ يَتَوَلّنا لَمْ يَرْفَعِ اللَّهُ لَهُ عَمَلًا. هر كس ولايت ما را نداشته باشد و رهبرى ما را نپذيرد، خداوند هيچ كارى را از او بالا نمى‏برد و نمى‏پذيرد.معارف نماز در حيات اجتماعى نقش مهمى دارد.انسان موحّد در نماز فقط خدا را ستايش مى‏كند، از او كمك مى‏خواهد، در صراط او گام برمى‏دارد و از همه ظلمت ها و گمراهي ها دورى مى‏كند. انسانى كه نماز را بپا دارد، پذيرفتن مسؤوليت هاى اجتماعى را وظيفه خود مى‏داند.

 

پرسش: اختلاف قرائت در قرآن يعني چه؟ آيا اختلاف قرائت به عدم تحريف قرآن آسيب نمي زند؟

پاسخ: براي رسيدن به پاسخ مناسب نخست لازم است توضيحاتي درباره معناي واژه تحريف و اقسام آن بيان كنيم.

واژه تحريف از ريشه «حرف» به معناي لبه، كناره و مرز يك چيز گرفته شده و در لغت به معناي مايل كردن و منحرف كردن و دگرگون ساختن است و تحريف سخن، به معناي ايجاد نوعي دگرگوني و انحراف در آن است.

در يك تقسيم‏بندي كلي، تحريف هر سخني و از جمله تحريف قرآن را مي‏توان به دو نوع تحريف معنوي و تحريف لفظي تقسيم كرد.

مقصود از تحريف معنوي، برداشت انحرافي و تفسير و توجيه سخن، بر خلاف مقصود گوينده است. اين نوع تحريف، قطعا در قرآن رخ داده است. حضرت علي (ع) از وقوع چنين تحريفي در زمان خويش، به خدا شكوه مي‏برد و از وقوع آن در آينده نيز خبر مي‏دهد. قرآن مجيد نيز از وقوع اين نوع تحريف در كتاب‏هاي آسماني گذشته ياد كرده است.

نقطه مقابل تحريف معنوي، تحريف لفظي آن است. تحريف لفظي خود اقسامي دارد كه عبارتند از:

1-تحريف به زياده و نقيصه در اعراب و بنا و حروف كه اين نوع تحريف نيز يقينا در قرآن واقع شده است، زيرا با توجه به اختلاف قرائات قاريان و پذيرش اين جهت كه قرائت همه صحيح و قرآن است، چاره‏اي جز اين نيست. مگر اينكه بپذيريم تحريف در اعراب و بنا و حروف بر قرآن وارد شده است؛ چون به عنوان مثال در «مالك يوم الدّين» و «ملك يوم الدّين» و در: «يطّهّرن و يطهرن» در واقع و لوح محفوظ يكي از اين دو قرائت صحيح است، اگر «مالك يوم الدّين» صحيح باشد، پس در قرائت «ملك يوم الدّين» نقص وارد شده و اگر به عكس باشد، در «مالك يوم الدّين» زياده وارد شده است.

البته ناگفته نماند اينكه همه قرائات، قرآن باشند، طبق حديث نزول قرآن «علي سبعة أحرف» (يعني قرآن تا هفت لغت و زبان هم بخوانند صحيح باشد) است و طبق نظر شيعه باطل است و شيعه خلاف آن را از ائمه اهل بيت (ع) نقل كرده كه قرآن بر حرف واحد و از طرف شخص واحد نازل شده است و لذا اختلاف قرائات به اختلاف خود قراء بر مي گردد و ربطي به اصل قرآن ندارد.

قرائت يكي از وجوه احتمالي در نص قرآن كريم است كه به وسيله يكي از قرّاء ارائه شده است. قرائات قرآن به خود قرآن ربطي ندارد و دو امر متغايرند، زيرا بستر قرآن، بستر نص و تواتر مسلمانان است، در حالي كه بستر قرائات قرآن، اختيارات و استنباطات قراء در قرائات قرآن است و داراي تواتر و حجيت نيست.

2- تحريف به زياده در آيات و سور قرآن، يعني در قرآن فعلي آيات يا سور و يا يك سوره‏اي وجود داشته باشد كه قرآن واقعي نباشد، حال آن زياده از سوي پيغمبر (ص) و اوصياي او اضافه شده باشد يا به وسيله مخالفان و يا مسلمان، اين نوع زياده و تحريف طبق عقيده فريقين در قرآن واقع نشده است؛ زيرا درست بر خلاف آيات تحدي است كه قرآن معجزه است و جنّ و انس از آوردن همانند آن عاجز و ناتوانند؛ زيرا اگر شخصي (و لو پيغمبر) مي‏توانست چند آيه يا يك سوره مانند قرآن را بياورد و بر آن اضافه نمايد، قهرا قرآن ديگر نمي‏توانست تحدي نمايد و يا سند نبوت پيامبر اسلام (ص) باشد.

3- تحريف به نقيصه كه قرآن فعلي كمتر از آن قرآن واقعي باشد كه بر پيامبر (ص) نازل شده بود. يعني بخشي از آيات و سور و يا كلمات قرآن حذف و ساقط شده باشد.

اكثر علماي شيعه و سني منكر اين نوع تحريف در قرآن هستند جز عده اندكي كه با توجه به دلايل نارسا و باطل قائل به اين نوع تحريف شده اند.با توجه به توضيحات مذكور بايد بگوييم كه منظور از مصونيت قرآن شريف از تحريف اين نيست كه هر جا كتابي به نام قرآن يافت شود، قرآن كامل و محفوظ از اشتباه كتابتي يا قرائتي باشد و يا هيچ گونه تفسير غلط و تحريف معنوي درباره آن، امكان نداشته باشد و يا آيات و سوره هاي آن به ترتيب نزول، تنظيم شده باشد، بلكه منظور اين است كه قرآن كريم چنان در ميان بشر باقي بماند كه طالبان حقيقت، امكان دسترسي به همه آيات آن بدان گونه كه نازل شده است، داشته باشند؛ بنابراين، ناقص بودن يا غلط داشتن بعضي از نسخه هاي قرآن، يا اختلاف قرائت ها، يا تنظيم آيات و سوره هاي آن برخلاف ترتيب نزول، يا وجود تحريف هاي معنوي و انواع تفسير بِه رأي، منافاتي با مصونيّت قرآن كريم از تحريف مورد بحث ندارد. زيرا تحريف مورد بحث تحريف به زياده يا نقيصه در آيات و سور قرآن است و اينگونه تحريف نفي شده است.

 

تقدير ازفعالان نماز ستاد وزارت نفت

همزمان با سالروز ولادت حضرت جواد الائمه (ع) ودرآستانه ولادت با سعادت امام المتقين اميرالمومنين علي بن ابي طالب (ع) در آييني از خادمان وفعالان نماز مراکز ستادي وزارت نفت تقدير شد.در سالروز ولادت امام نهم شيعيان حضرت جواد الائمه (ع) و در آستانه ولادت با سعادت اميرالمومنين علي بن ابي طالب (ع) با حضور مهدي مجيدي، دبير شوراي فرهنگي واقامه نماز، مديران وکارکنان ستاد وزارت نفت، از فعالان و خادمان نماز ادارات ستاد وزارت نفت، در نمازخانه مرکزي وزارت تجليل شد.

در اين مراسم که با مداحي، مداح اهل بيت حاج محسن طاهري آغاز شد، دکتر مجيدي ضمن تشريح گزيده اي از فعاليت هاي ستاد اقامه نماز وزارت نفت، نقش خادمان و فعالان نماز را در ترويج وتوسعه اقامه نماز درسطح صنعت نفت،نقشي ارزشمند و ستودني برشمرد و با اهداي هدايايي از 30 نفر از خادمان وفعالان نماز تقدير شد.

انتصاب اعضاي شوراي سياست گذاري دفتر ارتباطات حوزوي و شوراي فقه

در احکامي جداگانه از سوي دبير شوراي فرهنگي واقامه نماز وزارت نفت رئيس واعضاي شوراي سياست گذاري دفتر ارتباطات حوزوي وشوراي فقه نفت منصوب شدند.

 در احکامي جداگانه از سوي مهدي مجيدي دبير شوراي فرهنگي و اقامه نماز وزارت نفت،حجه الاسلام عباس ثقفي بعنوان رئيس وعضو شوراي سياست گذاري دفتر ارتباطات حوزوي وشوراي فقه نفت، حجه الاسلام مجيد کافي امامي رئيس و عضو شوراي فقه وسياستگذاري دفتر ارتباطات حوزوي و حجج اسلام والمسلمين محسن قمصر، رضا حيدري، علي محمد عليمحمدي به عنوان اعضاي شوراي سياستگذاري دفتر ارتباطات حوزوي وفقه نفت منصوب شدند.

 

شهيد حاتم احمدي

شهيد حاتم احمدي، يكي از قديمي ترين كارمندان شركت نفت بود كه از سال 1329 وارد شركت ملي نفت شد. علاقه مندي به خدمت و حضور مستمر در محل كار در بحراني ترين وضعيت هاي شركت نفت مسجد سليمان، از ويژگي هاي آن شهيد بود. شهيد احمدي سرانجام در دوران جنگ تحميلي كه مراكز نفتي يكي از اهداف دشمن بعثي در بمباران هاي هوايي بود، لباس شهادت را در دي ماه سال 65 براثر بمباران هوايي تاسيسات نفتي مسجد سليمان برتن كرد و نامش جاودانه شد. فرزند شهيد درباره پدر مي گويد: «ما هميشه از پدر به عنوان فردي كه هيچ گاه نماز و روزه اش تحت هيچ شرايطي فراموش نمي شد، ياد مي كنيم. شركت در كارهاي خير و دلسوزي نسبت به اطرافيان، دوستان و فاميل نيز از جمله خصوصيات ممتاز او به شمار مي رفت».

 

«پندهاي رسول اعظم(ص)»

 نرم افزار اندرويدي کتاب «پندهاي رسول اعظم(ص)» (انوار اخلاقي) به قلم حضرت آيت الله العظمي علوي گرگاني، از سوي مرکز تحقيقات کامپيوتري علوم اسلامي با قابليت هاي متنوع به صورت رايگان در اختيار کاربران قرار گرفته است.