زندگی شهری عامل افزایش مبتلایان به اوتیسم در دهه های اخیر
اوتیسم درمان پذیر است
مشعل اوتیسم، از بیماری هایی است که اگرچه در سال های اخیر تعداد بیشتری از کودکان به آن دچار شده اند اما شناخت مردم از آن و شناسایی و کنترل عوامل آن هم افزایش یافته است. اوتیسم بیماری است که کنترل و ارتباط بیشتر با کودک می تواند تاثیر زیادی روی درمان آن داشته باشد. این بیماری شرایط پیچیده عصبی- رفتاری را در بیمار ایجاد می کند و کودک دچار اختلالاتی در تعاملات اجتماعی و رشد و مهارت های ارتباطی می شود. کودکان مبتلا به اوتیسم، مشکلات ارتباطی دارند و از درک احساسات یا تفکرات دیگران عاجز هستند؛ بنابراین برای آنها مشکل است که احساسات خود را از طریق کلمات، رفتار و یا حالات صورت و بدن و یا لمس کردن دیگران بیان کنند. این کودکان نمی توانند همانند سایر کودکان در محیط های شلوغ و پرتردد در تماس با دیگر کودکان و افراد باشند و صداها و بوها یا اتفاقات اطراف خود را تحمل یا آنالیز کند و معمولا واکنش های غیر معمول نسبت همه این موارد در اطراف خود دارند. در بسیاری از موارد اختلال هایی که در این کودکان وجود دارد، آنها را محدود و تنها می کند در حالی که این کودکان در سایر حوزه ها هوش بسیاری دارند و در مهارت های انفرادی می توانند موفق باشند. با توجه به اینکه شناسایی بیماران اوتیسم در مراحل ابتدایی، اهمیت زیادی در درمان آنها در سنین ابتدایی دارد، لازم است نشانه های این بیماری را مرور کنیم و برخی موارد آموزشی در ارتباط با این بیماران را یادآوری کنیم.
علائمی که باید جدی بگیرید
بسیاری از این علائم معمولا در سه سال اول بعد از تولد در ظاهر و رفتار کودک خود را نشان می دهد و باید بدانید که پسران سه برابر دختران در معرض ابتلا به این بیماری هستند. اوتیسم یک سندروم است و درجات مختلفی از این اختلال های سندرومی وجود دارند که ممکن است نشانه های مشابهی داشته باشند. پس ممکن است بسیاری از این علائم مربوط به اوتیسم نباشد و به عنوان نمونه، کودک دچار بیش فعالی باشد و حتما با مشاهده برخی از این علائم به پزشک مربوطه مراجعه شود. این کودکان مشکلات ارتباطی دارند و در درک احساسات و تفکرات دیگران ضعیف و سرد رفتار می کنند و نمی توانند به راحتی کلمات را بیان کنند و حالت صورتشان در موقعیت های مختلف ثابت می ماند و خشم و عصبانیت یا شادی و هیجان را نمی توانند نشان دهند. این کودکان ممکن است در فضاهای اجتماعی و شلوغ و در ارتباط با صدا، بو و یا تماس با افراد دچار رفتارهایی تهاجمی شوند و یا حرکات بدنی تکراری و تقلیدی، مانند تاب خوردن، قدم زدن، یا دست زدن را انجام دهند و نسبت به افراد واکنش های غیر معمول یا رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند و به خودشان آسیب بزنند. کودک مبتلا به اوتیسم از نظر کلامی، دچار تاخیر است و رشدی کند دارد و نسبت به سایر کودکان ممکن است در شروع تکلم تاخیر داشته باشد. توجه داشته باشید که برخی کودکان مبتلا به اوتیسم، کلمات دیگران را به خوبی تکرار می کنند پس این مسئله نباید والدین را گمراه کند. برخی از این کودکان مبتلا به اوتیسم «خود» را نمی شناسند و در بیان حرف هایشان از نام خودشان استفاده می کنند و مثلا می گویند «به یاشار غذا بدهید». این کودکان در بیان حرف هایشان ضمیرها و فعل ها و در مجموع جمله سازی ضعیف هستند. آنها ممکن است ساعت ها تنها با یک وسیله یا اسباب بازی، سرگرم باشند و سراغ بازی های مهیج و پر تحرک نروند و به شدت محو تماشای وسایل چرخنده مثل پنکه یا ماشین لباسشویی شوند.
یکی دیگر از نشانه های مهم این است که این کودکان تمرکزی روی ارتباط با دیگران ندارند و نمی توانند ارتباط چشمی برقرار کنند.
اوتیسم قابل کنترل است
بسیاری از متخصصان به این نتیجه رسیده اند که دلیل افزایش تعداد بیماران اوتیسم، صنعتی شدن زندگی انسانها و افزایش زندگی شهری و کاهش سلامت اجتماعی و جسمی است. زندگی در شهرها همراه با آلودگی هوا،استرس های همیشگی و تهدید سلامت غذایی شده است و حتی بسیاری از زنان باردار خواسته و ناخواسته در دوران بارداری اصول اولیه سلامت جنین و خودشان را رعایت نمی کنند. با این توصیف هر اندازه به خصوص در دوران بارداری از زندگی شهری و آلودگی هوا و مواد غذایی غیر ارگانیک دور بمانید، به سلامت خود و نوزادتان کمک کرده اید. کودکان مبتلا به اوتیسم درجه های مختلفی از بیماری دارند و بسیاری از این کودکان با استفاده از روش های کنترلی و درمانی می توانند همانند سایر کودکان به تحصیل ادامه دهند و الزامی به جدا کردن آنها از دیگر کودکان نیست. روش های درمانی تخصصی در ارتباط با کودکان مبتلا به اوتیسم وجود دارد که ممکن است در هر مورد متفاوت باشد و پزشک متخصص می تواند این موارد را تعیین کند؛ با این حال لازم است افراد در ارتباط با کودکان مبتلا به اوتیسم به خصوص والدین صبوری زیادی داشته باشند تا رفتارهای پرخاشجویانه و تند و یا سرد آنها را تحمل کنند. تنها ماندن این کودکان و انزوا راهکار مناسبی نیست و این کودکان باید با گروه همسالان خود در تماس باشند. در این مورد هم ممکن است کودکان مبتلا امکان ارتباط و حرف زدن را نداشته باشند و در عوض می توان به آنها کمک کرد تا با استفاده از تصاویر منظورشان را بیان کنند.
همچنین بسیاری از آموزش ها و مسائل ایمنی و زبانی را می توان با کمک بازی و داستان های جذاب برای این کودکان بازگو و نهادینه کرد چرا که در بازی می توان با کمک تماس فیزیکی (مثلا گرفتن دست ها) به درک بیشتر برخی مفاهیم کمک کرد. این کودکان به تنهایی و فرار از مکان های شلوغ عادت دارند و لازم است در فضایی بدون استرس قرار داشته باشند، افراد خانواده و به خصوص والدین لازم است در ارتباط با آنها کمترین استرس را داشته باشند و احساس امنیت در محیط منتقل شود. تنها یک روش درمانی را شروع کرده و ادامه دهید؛ این کودکان حساس هستند و کمترین تغییرات می تواند اثرگذاری بالایی روی آنها داشته باشد.
غذاهای خاص بیماران اوتیسم
در میان توصیه های غذایی هم، ویتامین «ب» در صدر ویتامین های توصیه شده برای کودکان مبتلا به اوتیسم است. این ویتامین در ساختن آنزیم هایی که مغز برای فعالیت خود به آنها نیاز دارد، مؤثر است و به روند یادگیری و افزایش تماس چشمی کمک زیادی می کند. روغن های گیاهی مثل روغن کندر به کاهش استرس و احساسات منفی کودکان کمک می کند. همچنین بهتر است محصولات غذایی را که حاوی امگا 3 هستند، در برنامه غذاییشان بگذارید. این بیماری یکی از عوارض زندگی صنعتی و عدم تامین سلامت مواد غذایی است پس تاجایی که امکان دارد این کودکان باید از میوه و سبزیجات و لبنیات تازه و ارگانیک استفاده کنند و عذاهایی سالم در برنامه غذاییشان باشد. توجه داشته باشید که شیر گاو حاوی پروتئین به نام کازئین است، این پروتئین در بدن می تواند عکس العمل ایجاد کند و آلرژی زا باشد.
بنابراین به جای کلسیم، سبزیجات، پرتقال و بادام بخورند. همچنین شکر باعث التهاب در بدن و نوسان قند خون در آنها باعث مشکلات رفتاری می شود، پس لازم است آب میوه های مصنوعی، نوشابه و شکلات حاوی قند نخورند.