عمل کرد؛ به خاطر دارم از اسفند 93 تا آبان 94 به صورت ریالی و ارزی اعتباری را نگرفتیم جا دارد اینجا از سازندگان، پیمانکاران، تامین کنندگان و تمامی کسانی که به شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب کمک کردند و فشارهای سنگین و بیشماری را به خاطر نبود اعتبارات از سوی ما تحمل کردند تشکر کنم، به واقع اگر صبر و همکاری آنها نبود به اهدافمان دست پیدا نمیکردیم.
در مجموع روابط عمومی خوبی دارید؟
خوشبختانه 90 درصد کارهای من در شرکت از طریق ارتباطات حل میشود.
کشور در آن زمان شرایطی را سپری میکرد که به دلیل شرایط بین المللی، امید به این بود که سهم نفتی را که در بازار های جهانی از دست داده، بازپس بگیرد و در این بین، یقینا مجموعه وزارت نفت و یا در بیان بهتر دولت، روی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب به دلیل حجم تولید نفت حساب ویژه ای باز کرده بود، لطفا در مورد رکورد گیری و افزایش تولید توضیح بفرمایید؟
بعد از اینکه برخی شرایط مهیا شد، آقای وزیر گفت رکورد گیری را شروع کنید و به خاطر دارم که در 5 آبان 94 بود که این اتفاق افتاد، ساعت 12 شب این رکورد گیری شروع شد و فردای آن روز آقای زنگنه به همراه تعدادی از مسئولان عالی رتبه وزارت نفت و نمایندگان مجلس به اهواز آمدند، وقتی به استقبال به فرودگاه رفتیم، حدود ساعت 14 بود. بلافاصله آقای وزیر از من پرسید که وضعیت افزایش تولید چگونه است؟ گفتم 830 هزار بشکه، خیلی خوشحال شد، حدود ساعت 16 بود که تولید شد 965 هزار بشکه و داشت به یک میلیون بشکه میرسید که طوفان شدیدی آمد و موجب قطع برق شد، نگرانی وزیر نفت این بود که این عدد پایدار است یا خیر که به ایشان از این جهت اطمینان خاطر دادیم.
یعنی در همان 960 هزار بشکه متوقف شدید؟
960 هزار بشکه غلط است و 965 عدد صحیح است، لطفا به این عدد دقت کنید (با جدیتی خاص) اگر خدا نکرده 5 هزار بشکه از تولید کم میشد، صبح اول وقت مدیران مربوطه یک به یک تماس میگرفتند و توضیح که چه عرض کنم! ( میخندد)، آقای زنگنه درمورد کم کاری با کسی تعارف ندارد!
فکر میکنم بخشی دیگر از فعالیت های شما در طول این چهارسال صرف واحد های نمک زدایی شد، در این مورد توضیح بفرمایید؟
اکثر واحد های نمک زدایی که در سرویس هستند، مراحل نهایی ساخت را طی میکنند. در آغاز مسئولیت 30 تا 40 درصد پیشرفت داشتند، اما با وجود تمام بی پولی ها، 10 واحد نمک زدایی راه اندازی شد که اگر این اتفاق نمی افتاد، کاهش تولید نزدیک به 500 هزار بشکه ای را به یقین داشتیم.
میخواهم فضای مصاحبه را عوض کنم و از بخش فنی به سمت پرسش های عمومی تر بروم که آقای عالیپور می گوید: قبل از این من یک صحبت در مورد عملکردی که در جوان گرایی داشتم بگویم؛ جوان گرایی که در طول این چهارسال داشته ام، در طول تاریخ صنعت نفت بی سابقه بوده است. مثال میزنید؟
بله حتما، مثلا در بخش امور فنی بجز آقای نصرتی که حدود 55 سال دارد، تماس مسئولان ما در این بخش که 50 تا 60 سمت الف به بالا هستند، حداکثر 46 سال دارند، یا در مدیریت تولید به جز دونفر همه بین 45 تا 48 نفر هستند، معاونت کالا، منابع انسانی، برنامه ریزی تلفیقی، مدیریت امورمالی نیز به همین ترتیب بوده است. حتی هم اکنون متوسط سن مدیران عامل و مدیران ارشد 5 شرکت بهرهبرداری تابعه 48 سال است.
با چه هدفی این کار را انجام دادید؟
جوان گرایی، امید و انگیزه؛ یادم هست روزاول آقای زنگنه روی دو مورد خیلی تاکید کرد، اول جوان گرایی و دوم آموزش، من سعی کردم هردو را به نحو احسن انجام دهم.
شیرین ترین روز در این 4 سال چه روزی بود؟
خاموشی چاه 147 رگ سفید، رکوردگیری و افزایش تولید و خاموشی مخزن پتروشیمی بوعلی مهمترین بوده است.
سخت ترین روز چه زمانی بود؟
یک سال و نیم اول خیلی سخت گذشت، به دلیل نواقصی که پیشتراشاره کردم، توام با استرس بود، چون موضوع افزایش تولید بسیار مهم بود و همه دنیا نگاه میکرد که ایران میتواند این عقب ماندگی را جبران کند یا خیر؟ اینکه جمهوری اسلامی میتوانست در مدت 6 ماه افزایش روزانه 500 هزار بشکه ای را داشته باشد، برای آنها خیلی عجیب بود، در صورتی که ما به کمک خداوند و تلاش شبانه روزی همکارانم موفق شدیم ظرف مدت تنها 3ماه، یک میلیون بشکه در روز به تولید نفت کشور اضافه کنیم که اگر با خوراک پتروشیمی ها و نفتا محاسبه کنیم، این عدد یک میلیون و 170 هزار بشکه است.
روز تلخ هم داشتید؟
جان باختن دو تا از بچه های ملی حفاری خیلی ناراحتم کرد و البته روزهایی که در رگ سفید از جان مایه میگذاشتیم، اما عملیات به خاطر شرایط خاصی که چاه داشت، به ثمر نمینشست نیز خیلی تلخ بود.
زخم زبانهایی که برخی افراد میزدند، هم تلخ بود؟
نه باور کنید، به خاطر این موضوع عرض نکردم، چون برای من مهم نبود که چه چیزی می گویند؟ چون همیشه میگویند که دعا کنید دشمنانتان نادان باشند، افرادی که در آن ایام متلک میگفتند، افرادی بودند که در نفت سمت های مدیریتی داشتند و همه عملکرد آنها را به یاد دارند، کسی فراموش نمیکند در کنگان چاه در چند روز خاموش شد و به غلط عددی کمتر را عنوان میکردند.
آیا دراین مدت هدفی را دنبال کردید که محقق نشد؟
دو آرزو داشتم، یک اینکه صبح ها که سرکار میرفتم جوان، میانسال، پیرمرد و پیرزن بیکار را در مسیر و جلوی شرکت نبینم، چون ظرفیت اشتغال برای همه موجود نبود و این مورد خیلی آزرده خاطرم میکرد که نمیتوانستم کاری برای آنها انجام دهم.
شنیده بودم در منزل شما هم نامه می انداختند، درست است؟
من دوست نداشتم نیروی حراست جلوی منزل در شهرک سازمانی داشته باشم و افراد می توانستند به منزل مراجعه کرده و نامه درخواست کار را حضوری تحویل به اعضای خانواده ام دهند، شبها هم معمولا هفت یا هشت نامه درخواست کار از طریق خانواده به دستم میرسید.
مورد دیگری هم بود که محقق نشود؟
بله، خیلی دوست داشتم حقوق کارکنان پیمانکاری یا ارکان ثالث افزایش پیدا کند تا در زندگی آنها تغییرات مثبتی ایجاد شود، حدود 20 هزار نفر نیروی ارکان ثالث داریم که باید حقوق آنها تغییرات صعودی حاصل شود، جدا از آن، تنوع در پرداخت و به سبب نوع قرارداد با وجود انجام یک کار مشترک نیز برای من تلخ بود و خیلی علاقهمند بودم اصلاح شود، به طور کلی معتقد هستم باید این موضوع ساماندهی شود.
اگر فهرستوار بخواهید مهمترین کارهایی که در این مدت انجام دادید، نام ببرید چه بوده است؟
جوان گرایی، آموزش، افزایش تولید، ضخامت سنجی، ساماندهی نیروی انسانی با توجه به تخصص های آنان، رسیدگی به تلمبه خانه ها و چند راهه گناوه، طرح های نمک زدایی، همراهی و تعامل با سازندگان، پیمانکاران داخلی را می توانم مهمترین آنها عنوان کنم.
در این مدت گلایه یا شکایت از شخص خاصی دارید؟
من از کسی گلهمند نیستم، تنها سه چهار نفر که بالاترین محبت ها را دیدند، اما بدترین برخورد ها را کردند که به خداوند واگذارشان کردم و امیدوارم خداوند آنها را ببخشد. اگر هم به دلیل شلوغی و اهمیت کار، موجب ناراحتی فردی شدم امیدوارم من را ببخشند و حلال کنند، از آنها عذرخواهی میکنم، اما باور کنید هرگز، هرگز و هرگز به دلیل مسائل شخصی این برخورد ها صورت نگرفته است.
اگر بخواهید از کسی تشکر کنید، آن فرد کیست؟
جدا از همه کارکنان زحمتکش شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب و خانواده های آنها در بخش های مختلف که واقعا در موفقیت هایی که حاصل شد بیشترین نقش را ایفا کردند. دوست دارم از وزیر نفت تشکر کنم، اما خدا شاهد است که این تشکر با نیت چاپلوسی نیست، چرا که آقای زنگنه یک کار نشد را برای شخص من انجام داد و آن ارتقای سمت مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب تا معاونت وزیر بود و این از لحاظ افکار عمومی اثرهای خوبی را در میان همکاران داشت و البته در استان وجود یک سمت معادل معاون وزیر بسیار مهم است و اثر مثبتی را در میان مسئولان استانی نیز دارد.
اگر دوست داشتید به این سوال جواب ندهید، شما شاید خیلی ظاهری مانند دیگر مدیران و مسئولان در جمهوری اسلامی ندارید، اما مسئولیت های مهمی را داشتید و الان هم مدیرعامل بزرگ ترین شرکت تولید کننده نفت در ایران هستید، فکر میکنید دلیل این رشد در چه بوده است؟
جنس افراد قابل تغییر نیست، من همین هستم که هستم! از ابتدا هم همین تیپ را داشتم ازسمت کارشناس گرفته تا الان که در راس شرکت هستم، رنگ عوض نکردم.
چطوری به شما اعتماد میشد؟
به دلیل عملکردی که داشتم همه می دانستند که فردی سیاسی نیستم، نه جناح چپ و نه راست برای من مهم نیست، برای من نظام ارزش دارد.
- اگر باردیگر پیشنهاد مدیرعاملی مناطق را به شما بدهند، قبول می کنید؟
تنها اگر آقای زنگنه بخواهد، بله قبول می کنم در غیر این صورت هرگز.
توصیه شما به مدیر عامل بعدی چیست؟
با صمیمیت و رفاقت البته در چارچوب قانون با کارکنان شرکت از سمت بالا تا پایین رفتار کند؛ کار خوبی که در این مدت و در همین ارتباط انجام شد، این بود که یک صندوق الکترونیکی داشتیم که کارکنان می توانستند به طور مستقیم با مدیر عامل در ارتباط باشند، پنج شنبه و جمعه ها تمام این تقاضا ها یا هر موردی را که بود، می خواندم و به مدیر مربوطه دستور پیگیری می دادم.
معمولا چند صفحه است؟
حدود 150 صفحه و در هر صفحه هم دو یا سه نفر تقاضا نوشتند، از رسیدگی به بیماری های صعب العلاج گرفته تا مشکلات دیگر که در این نامه ها مطرح می شد.
بعد از این مسئولیت چه برنامه ای دارید؟
مثل یک شهروند معمولی ادامه زندگی میدهم، همین الان هم چند پیشنهاد کار از تهران دارم اما قبول نکردم.
در اهواز میمانید؟
من هیچ موقع از خوزستان خارج نشدم و نخواهم شد، من نسبت به این استان عرق خیلی خاصی دارم.
برنامه ای برای نمایندگی مجلس دارید؟
هرگز! حتی چند سال قبل که بازنشست شدم، از شورای شهر پیشنهاد کردند که شهردار اهواز شوم، اما قبول نکردم.
نظر شما در مورد قانون اخیر بازنشستگی چیست؟
من اگر بگویم این قانون صحیح نبوده همه فکر میکنند به خاطر خودم میگویم، اما در هیچ کجای دنیا مثل ایران به این شکل این قانون را مصوب نمیکنند، چون یک وزیر فرد شایسته و توانا را به عنوان معاون خود منصوب میکند.
پس تکلیف انگیزه برای نیروهای جوان چه میشود؟
شما فکر کردید جایگزین این معاونان وزیری که بزودی میروند، جوانان 25 ساله میگذارند؟
25 سال که نه اما یک فرد 40 ساله را که میتوانند منصوب کنند.
نه! خیل جاها نمی توانند مثل اینجا (مناطق نفت خیز) نمی توانند، در شرکت های عملیاتی نمی شود، اگر به عنوان یک مدیرعامل نفتی تجربه نداشته باشی، کلاهت پس معرکه است، اول از همه ضربه به صنعت می خورد، دوم اینکه اگر زیرمجموعه ای نخاله داشته باشید، همان افراد خیلی راحت کلاه سرت می گذارند.
بالاخره سمت هرکسی برای خودش مهم، سخت و پراهمیت است، اینطور به نظرتان جهشی صورت میگیرد؟
من موافق ماندن همه معاونین وزیر در وزارتخانه ها نیستم، عرض من این است که قانون باید استثنا کند بعضی از سمت ها راهبردی و حساس است، نباید معاون وزیر نفت را با معاونت در فلان وزارتخانه یکی دانست، برخی از وزارتخانه ها کاملا تخصصی هستند؛ به طور مثال در مورد سفرا یا استاندارها حتما باید فردی با تجربه مسئولیت یک سفارتخانه یا استان را بر عهده بگیرد، باز هم تاکید می کنم و به کلام الله سوگند میخورم این صحبت ها را در مورد شخص بیژن عالیپور که شامل این قانون شده، عرض نمی کنم.
فکر میکنید ده سال آینده صنعت نفت و به ویژه کارکنان مناطق در مورد مهندس بیژن عالیپور چه قضاوتی خواهند داشت؟
خدا می داند، خودشان می دانند و البته بستگی دارد به عملکرد من!
خودتان چه فکر میکنید؟
(می خندد) من هم مثل بقیه آمدم و رفتم.
شما با کدام مدیر عامل در مناطق راحت تر بودید و فکر می کنید که کارنامه خوبی داشت؟
مدیرعاملی در مناطق نفت خیز شرایط خاص خود را دارد، هرکدام معایبی داشتند و هرکدام مزایا، سوالتان جواب مشخصی ندارد (علاقه ای به پاسخ ندارد).
کدام دوران خوب نبود؟
به نظرم دوران آقای میرکاظمی، بدترین زمان در مناطق بود، شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب رزق 80 میلیون نفر را می دهد، نباید سلیقه ای عمل کرد، متاسفانه درآن دوران افرادی که شایسته نبودند، سمت های مدیریتی در این شرکت گرفتند، فردی را که من به دلیل عدم صلاحیت از سازمان بیرون کرده بودم، به عنوان مدیر آن بخش گماردند، کارمند کف بدون آنکه مراتب سازمانی را طی کند مدیر شد، کسی که حتی یک روز سابقه سرپرستی یک واحد کوچک هم نداشت در راس مجموعه نشست و افرادی را منصوب کرد که بله قربان گو باشند.
بعد از مسئولیت مناطق نفت خیز قصد سفر به خارج از کشور را دارید؟
41 سال است که کار می کنم اما حتی با اینکه قبلا شرایط فراهم تر از حالا بود، یک بار هم ماموریت خارجی نرفتم، آقای جشن ساز شاهد است و از ایشان بپرسید. سال 86 آقای نوذری گفت که یک شرکت اروپایی قرار است مدیران نمونه چهار شرکت را 11 روز سفر دور اروپا ببرد، هرچقدر آقای جشن ساز اصرار کرد، قبول نکردم.
چرا؟
چون اگر ماموریت خارجی رفتی، سریعا یه چیزی بهت میچسبانند، میخواهم و میخواستم زبانم بلند باشد، افرادی که ماموریت خارجی میروند برای کار میروند نباید پشت سرشان حرف بزنند، اینجا آدم داریم که من به پاکی در مورد او قسم می خورم اما هزار حرف را در آوردند، هرچقدر هم که سمت بالاتر باشد حرف و حدیث ها بیشتر میشود.
احتمالا برنامه ای دارید که بعد از مسئولیت با خانواده باشید، توضیح میدهید؟
نه!! لر چه کار به این حرف ها داره؟! (با خنده و شوخی میگوید). خانواده ام هیچ موقع سوال نمی کنند که کی می روی و می آیی؛ خانواده ام من را می شناسند و من هم آنها را می شناسم، همسر بسیار سازگاری دارم. بعد از ازدواج برای تحصیلات به آمریکا رفتیم و همسرم کارشناسی صنایع و خودم کارشناسی ارشد مهندسی صنایع اخذ کردیم.
همسرتان در صنعت نفت مشغول به کار شدند؟
خیر ایشان معلم بودند و به آموزش و پرورش رفتند، اما به دلیل مشغله های کاری من زودتر از موعد بازنشسته شدند تا به امور خانواده رسیدگی کنند و از این بابت از ایشان تشکر می کنم.
از اینکه به ایران برگشتید، پشیمان نیستید؟
اصلا و ابدا؛ من آدم آنجا نبودم. وقتی که به ایران برگشتم در کل مناطق نفت خیز جنوب تنها سه نفر مدرک کارشناسی ارشد داشتند.
آخرین سفری که با خانواده رفتید، چه زمانی بوده؟
به خاطر نمی آورم. (زیاد فکر می کند)
بیشتر از 5 سال بوده؟
5 یا 10 سال کجا بود؟ شاید سال 67 همراه خانواده محمود آباد رفته ام.
در مورد این افراد اولین چیزی که به ذهنان می رسد بگویید؟
- بیژن زنگنه؟
یک مدیر مدبر، قاطع و در عین حال بسیار پاک، همان طور که آیت اله هاشمی شاهرودی در بخشنامه ای قبلا اعلام کرده بود.
شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب؟
از بچه های خوب و زحمتکشی تشکیل شده که در سال های جنگ و پس از جنگ خودشان را نشان داده اند.
ادامه در صفحه 17