خاصیت دارد اما مراقب باشیم
قهوه سبز یا همان قهوه کال و بو نداده به دلیل حرارت ندیدن، میزان کافیین، بخصوص پولیفنول ها، اسید کلروژنیک، کافییک و کینیک آن بیشتر از قهوه بو داده است. در نتیجه خواص آنتی اکسیدان و ضدالتهابی آن از قهوه معمولی بیشتر است. به نظر می رسد این پولیفنول های موجود در قهوه سبز هستند که اثرات مثبتی روی سلامت انسان و لاغری دارند. در این نوشتار با ما همراه باشید تا هم از خواص قهوه سبز و هم طریقه دم کردن آن برای شما بگوییم.
کاهش وزن و لاغری
قهوه سبز، سرشار از اسید کلروژنیک و پولیفنول است. به اعتقاد برخی پزشکان، اسید کلروژنیک، خواص آنتی اکسیدانی دارد و به همین دلیل به کاهش فشار خون و کاهش وزن کمک می کند. در واقع قهوه سبز با افزایش عملکرد سوخت و ساز بدن و متابولیسم، سبب کاهش وزن و لاغری می شود. با این همه در مورد خواص لاغری هیچ ماده غذایی نمی توان اغراق کرد. یکی از خواص قهوه سبز این است که تا حدی باعث کاهش اشتها می شود، ضمن اینکه به دلیل دارا بودن کافیین، می تواند تا حدی متابولیسم بدن را افزایش دهد. همین افزایش متابولیسم، چربی سوزی را افزایش می دهد، بنابراین واقعیت این است که قهوه سبز روی کاهش وزن تاثیر دارد، اما این خاصیت زمانی تاثیرگذار است که به طور منطقی و با رعایت اصول صحیح تغذیه و ورزش مصرف شود.
کاهش احتمال ابتلا به کبد چرب
تاثیر عملکرد قهوه سبز در پیشگیری از چرب شدن کبد هنوز ثابت نشده است؛ اما طبق تحقیقاتی که روی موش های آزمایشگاهی انجام شده، اسید کلروژنیک موجود در قهوه، از کبد در برابر مضرات رژیم های غذایی نامناسب محافظت می کند. علاوه بر این کافستول و کاوئول موجود در این قهوه، باعث تحریک آنزیم های سم زدای کبد و محافظت از آن می شود.
کاهش فشار و قند خون
آنتی اکسیدان های موجود در قهوه سبز به کاهش فشارخون کمک می کند. از سوی دیگر، تأثیر قهوه در کنترل قند خون به دلیل پولیفنول ها و اسید کلروژنیک موجود در آن است. این ترکیبات روی هورمون های ترشح شده از لوله گوارش تأثیر گذاشته و جذب گلوکز (قند) را کاهش می دهد؛ البته نوشیدن این قهوه به تنهایی، نه سبب کاهش فشار خون و نه پایین آوردن قند خون می شود. رعایت یک رژیم غذایی اصولی و سالم در کنار نوشیدن روزانه ۲ فنجان قهوه سبز به کاهش فشار خون و قند خون کمک می کند.
سرحال و هوشیار شوید
کافیین موجود در قهوه معمولی، خستگی را از بین برده و سطح هوشیاری را بالا می برد؛ اما از آنجا که میزان کافیین موجود در قهوه سبز ۲ تا چهار برابر قهوه معمولی است، تاثیر بیشتری روی بدن انسان می گذارد و باعث افزایش تمرکز می شود.
پیشگیری از آلزایمر
پولیفنول های موجود در قهوه سبز، مانع تشکیل پلاک «آمیلوتید» می شود که عامل اصلی ابتلا به بیماری آلزایمر است. از سوی دیگر کافیین موجود در قهوه، خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می دهد. بنابراین اگر می خواهید به آلزایمر مبتلا نشوید، ۲ فنجان قهوه سبز یا قهوه معمولی مصرف کنید. بررسی ها نشان داده است ۶۵ درصد کسانی که قهوه میل نمی کنند، به زوال عقل مبتلا می شوند.
قهوه سبز را چگونه دم کنیم؟
برای دم کردن قهوه سبز به یک فنجان دانه قهوه، یک قوری و یک قابلمه نیاز دارید. مثل قهوه معمولی می توانید هم از پودر و هم از دانه های قهوه سبز استفاده کنید. اگر می خواهید دانه قهوه را دم کنید، ابتدا باید دانه های آن را با آب بشویید. نسبت آب به قهوه 3 به یک است. پس سه فنجان آب و یک فنجان دانه قهوه را در قابلمه بریزید. ابتدا شعله را زیاد کنید تا آب به جوش بیاید. سپس شعله را کم و صبر کنید روی حرارت ملایم به مدت ۱۲ تا ۱۵ دقیقه به آرامی بجوشد. مخلوط آب و قهوه را مرتب هم بزنید تا دانه های قهوه بخوبی با آب جوش ترکیب شوند. بعد از ۱۵ دقیقه، مواد داخل قابلمه را از یک صافی رد کنید و اجازه دهید کمی خنک شود و سپس آن را میل کنید.
حواستان باشد
قهوه سبز به تنهایی برای لاغری و کاهش وزن کافی نیست، بلکه باید ورزش و رژیم غذایی اصولی را نیز چاشنی آن کرده، ضمن اینکه در مصرف آن نیز تعادل را رعایت کنید، زیرا مصرف بیش از دو فنجان قهوه سبز در طول روز برای بدن مضر است. در مصرف این قهوه به نکات زیر توجه داشته باشید:
قهوه سبز را دست کم ۲ ساعت بعد از مصرف مکمل های حاوی روی و آهن بنوشید؛ زیرا از جذب روی و آهن جلوگیری می کند.
این نوع قهوه را همراه با داروهای ضد دیابت مصرف نکنید؛ زیرا کلروژنیک اسید موجود در آن، اثر این داروها را تشدید می کند. در مجموع برخی عوارض قهوه سبز در صورت رعایت نکردن میزان صحیح مصرف و نیز در افرادی که برای میل کردن آن محدودیت دارند، عبارت است از:
بی خوابی، سردرد، اضطراب و بی قراری، سندروم روده تحریک پذیر، اسهال، استفراغ، تهوع، افزایش سطح کلسترول خون به دلیل وجود کافیین تصفیه نشده در قهوه و شکستگی استخوان در نتیجه استئوپروز. در واقع، کافیین و سایر ترکیبات موجود در این قهوه، مقدار آزاد شدن کلسیم از استخوان ها را افزایش می دهند. در نتیجه کلسیم از طریق ادرار دفع و همین امر باعث ضعیف شدن استخوان ها می شود. به همین دلیل افراد مبتلا به استئوپروز، بخصوص زنان یائسه، باید مصرف کافیین خود را به کمتر از ۳۰۰ میلی گرم در روز کاهش دهند.
مهارت پول خرج کردن را چگونه به نوجوانان بیاموزیم؟
فرزند نوجوان تان دیگر بزرگ شده و کم کم به سمت استقلال پیش می رود، پس بهتر است تا وقتی که زیر نظرشماست، پس انداز کردن را یاد بگیرد. با توجه به زمان بلوغ نوجوانان، شما باید تصمیم بگیرید که به فرزندتان پول توجیبی قابل ملاحظه ای بدهید که هم جواب تفریحاتش را بدهد و هم برای مثال لباس هایش را بخرد.
اگر او مرتکب تصمیم نادرستی شد، با خرج کردن پولش، به راحتی یاد می گیرد که چه اشتباهی مرتکب شده و بهتر است دیگر آن را تکرار نکند.
اگر برای اولین بار دچار مشکل شده باشد و پول توجیبی اش را تمام کرده، به او بگویید که کمکش می کنید و بگذارید بداند که بعد از آن همیشه باید نتیجه را به شما گزارش دهد.
از این که بیشتر به او پول بدهید، پرهیز کنید. از او نخواهید که همیشه به شما بدهکار باشد و پولش را پرداخت نکند. بدهی باعث رنجش می شود و بهتر است در همان ابتدا «نه» بگویید.
نوجوانان بزرگتر فرصت بیشتری دارند که بتوانند قسمتی از پول توجیبی شان را پس انداز کنند و کارهایی خارج از خانه انجام دهند. روشی که آنها پول درمی آورند و خرج می کنند، به خانواده ها بستگی دارد. خانواده ها با هم تفاوت دارند. در بعضی از خانواده ها نوجوان برای این که کمک خرج خانواده باشد، باید بیرون از خانه کار کند. وقتی نوجوان شروع به کار تمام وقت می کند، بیشتر خانواده ها توقع دارند که خرج و هزینه اش را خودش پرداخت کند. قبل از آموزش مدیریت پول به فرزند نوجوان خود، با او درباره کارهایی که نباید انجام دهد، توافق کنید. به عنوان مثال باید به او تذکر دهید که این پول نباید صرف خرید سیگار یا مواد مخدر شود.
برای آنها سه قلک تهیه کنید. یک قلک برای خرج کردن، یک قلک برای پس انداز کردن و یک قلک برای پول دادن به دیگران. از فرزندان تان نخواهید که در قلک ها به مقدار مساوی پول بریزند. تناسب پول ها را به عهده خودشان بگذارید.
فهرست مرتبی از چیزهایی که خریده اید، تهیه کنید و قیمت آنها را بنویسید و فرزندان تان را تشویق کنید که به دنبال حراجی ها بروند. اگر پول های شان را پس انداز کردند، به آنها اجازه دهید روی پس انداز خودشان، مدیریت خرج کردن داشته باشند.
به دنبال حساب پس اندازهایی باشید که به آنها سود تعلق می گیرد. این موضوع را به فرزندان تان هم آموزش دهید و پول آنها را در بهترین حساب پس انداز بگذارید.
به یاد داشته باشید که باید همه جنبه های موضوع را در نظر بگیرید. به آنها بیاموزید که اگر پولی را در بانک پس انداز می کنید و سودی شامل آن می شود، شما می توانید از پول تان در فرصت های بهتر، مثل خریدهای بزرگ تر یا مسافرت ها استفاده کنید.
پول توجیبی فرزندان چگونه باید خرج شود؟
این دقیقاً به شما بستگی دارد که از ابتدا چگونه به فرزند خود، نحوه خرج کردن را آموزش داده باشید. وقتی کودک شما به دبستان می رود، باید به او یاد بدهید که قسمتی از پول توجیبی اش را پس انداز کند، بخشی را صرف خرید چیزهایی کند که نیاز دارد، مثل خرید انواع خوراکی ها و بقیه را زیرنظر والدین و با حق انتخاب خودش خرج کند. به یاد داشته باشید که هیچ گاه انتخاب او را مورد انتقاد قرار ندهید، حتی اگر آن انتخاب، شما را خوشحال نکند.
هنگامی که به فرزند خود پول توجیبی می دهید، دقیقاً به او بگویید که این پول باید به چه مصارفی برسد و به چه مصارفی نرسد، حس مسئولیت پذیری و استقلال را در او ضعیف نکنید.
بعضی والدین تصمیم می گیرند اگر فرزند آنها با پس انداز کردن کنار آمد و کارش را بخوبی انجام داد، به او کمک کنند. برای مثال آنها مقداری پول تعیین می کنند و برای مقدار معین پولی که فرزندشان پس انداز می کند، به او پاداش می دهند.
در مرحله های بعدی کودکان باید یاد بگیرند که خانواده ها با هم تفاوت دارند؛ چه در روش زندگی، چه در مقدار پولی که درمی آورند و چه در روشی که برای خرج کردن انتخاب می کنند. آنها باید بدانند و یاد بگیرند که همیشه کسانی هستند که از آنها پول بیشتری دارند.
ادامه دارد...
با فوت و فن کوبیده خانگی آشنا شوید
درست کردن کباب کوبیده نرم، آب دار و خوشمزه در منزل به روش حرفه ای و دقیقا شبیه آنچه کباب زن های حرفه ای در کباب فروشی و رستوران ها درست می کنند، کار چندان آسانی نیست؛ اما با دانستن فوت و فن ها و نکات مهم و طلایی این غذای سنتی و لذیذ ایرانی می توانید یک کباب کوبیده خانگی خوشمزه و حرفه ای درست کنید.
طرز تهیه
گوشت چرخ کرده را در یک ظرف بزرگ و گود بریزید و کمی نمک به آن اضافه کنید. گوشت و نمک را خوب ورز بدهید. در این مرحله می توانید فلفل سیاه و زعفران را هم اضافه کنید تا بوی گوشت از بین برود. گوشت را در یخچال بگذارید، کمی به آن استراحت بدهید تا به اصطلاح بیات شود. پیازها را رنده کنید. یک نکته مهم این است که بعد از رنده کرده پیازها، آنها را با دست فشار بدهید و آب پیاز را بگیرید. گرفتن آب پیاز سبب می شود کباب کوبیده روی سیخ وا نرود و داخل آتش نریزد. پیازها را به گوشت اضافه کنید و حسابی وزر بدهید. هر چه گوشت و پیاز را بیشتر ورز بدهید، کباب کوبیده شما خوشمزه تر می شود. بعد از این که ورز دادن گوشت تمام شد، بهتر است روی گوشت یک کیسه پلاستیکی بکشید (برای این که رنگ گوشت تغییر نکند و سیاه نشود) و به مدت ۲ تا سه ساعت آن را در یخچال بگذارید. بعد از این مدت، گوشت را از یخچال بیرون بیاورید. به هر تعداد که تمایل به پخت کباب داشتید. گوشت ها را تقسیم کنید(هرکدام به اندازه یک پرتقال باشد) هر قسمت را دوباره کمی در دست ورز داده و به آن شکل یک بیضی بدهید.دست تان را با کمی آب مرطوب کنید و آن مقدار از گوشت را که برای هر سیخ کباب تقسیم بندی کرده اید، بردارید و روی سیخ پهن کنید. سپس با دو انگشت اشاره و شصت (انگشت اشاره روی گوشت و انگشت شصت زیر گوشت) به آرامی روی گوشت فشارهای کوچک بیاورید تا پستی و بلندی های گوشت صاف شود و حالت انگشتان تان روی گوشت به صورت یکی در میان فرو رفته باقی بماند.سر و ته گوشت را روی سیخ کمی بیشتر فشار دهید تا موقع کشیدن کباب از روی سیخ به راحتی از آن جدا شود.کباب ها را ابتدا روی حرارت خیلی تند آتش قرار دهید و وقتی گوشت کباب خودش را گرفت و کمی جمع شد، شعله را ملایم کنید.
نکته های مهم
*یکی از مهم ترین نکات برای تهیه یک کباب کوبیده لذیذ و خوش طعم، استفاده از مخلوط چرخ کرده گوشت گوسفند و گوساله است. یک فن مهم آشپزی برای کباب کوبیده این است که گوشت کباب کوبیده نه خیلی چرب باشد و نه خیلی خشک. در نتیجه مخلوط گوسفند و گوساله بهترین انتخاب است.
*برای داشتن یک کباب کوبیده خوب، باید حتما گوشت را حداقل دو تا سه بار خیلی ریز چرخ کنید؛ هر چه گوشت بیشتر چرخ و ورز داده شود، کباب ها یکدست تر می شود و از روی سیخ نمی ریزد.
*گوشت کباب کوبیده را حسابی ورز بدهید، چون ورز دادن زیاد گوشت سبب می شود تا کباب کوبیده روی آتش از سیخ جدا نشود و نریزد.
*به طور مرتب و به آرامی، نه به سرعت، سیخ کباب را پشت و رو کنید. به این ترتیب حرارت به طور تقریباً مساوی تقسیم می شود، گوشت کامل تر می پزد و لایه های بیرونی آن کمتر دچار سوختگی می شود.
*اگر می خواهید کباب ها روی آتش وا نرود و از سیخ جدا نشود، بهترین کار این است که سیخ های کباب را هم به مدت یک ساعت در یخچال بگذارید.
*قبل از به سیخ کشیدن گوشت، کمی سیخ را با آب نم دار کنید.
*اگر می خواهید از منقل و زغال برای درست کردن کباب کوبیده استفاده کنید، باید بگذارید آتش فروکش کرده و فقط زغال ها قرمز و گداخته باشند.
*فاصله سیخ کباب از زغال ها باید به اندازه باشد. اگر فاصله کم باشد، کباب می سوزد و اگر زیاد باشد، کباب کوبیده خام می ماند.
*اضافه کردن جوش شیرین به مایه کباب، طعم تلخی به آن می دهد.
*به مایه کباب کوبیده زردچوبه اضافه نکنید. نمک و فلفل سیاه کفایت می کند و در صورت دلخواه می توانید موقع ورز دادن گوشت، کمی زعفران آب شده اضافه کنید.
*اضافه کردن آرد یا آرد سوخاری یا حتی نان خشک ریز شده طعم لذیذ و حالت نرم و آبدار کباب را از بین می برد.