برای شروع  پول توجیبی چه باید کرد ؟

1) تصميم بگيريد چه قدر از عهده پرداخت يک پايه معمول پول توجيبي برمي آييد.

2) با فرزندان تان بر سر موارد استفاده از پول توجيبي توافق کنيد.

3) چيزهايي را که توافق کرده ايد فرزندتان با پول خودش بخرد، خريداري نکنيد.

4) براي افزايش منظم پول توجيبي با هم به توافق برسيد. انتخاب سالروز تولد فرزندتان براي اين منظور فکر خوبي است.

در ابتدا مقداري پول توجيبي تعيين کنيد که کودک بتواند کمي تفريح کند و براي مثال با آن شکلات و عکس برگردان بخرد.

5) براي فرزندان بزرگ تر بهتر است مذاکره کرده و راجع به مقدار پول توجيبي با آنها گفت وگو کنيد.

6) پول توجيبي را به عنوان جيره هفتگي يا ماهانه براي آنها در نظر بگيريد و بيشتر شبيه مستمري باشد.

7) پول توجيبي تمرين بسيار خوبي است که از طريق آن کودکان ياد مي گيرند چگونه خرج و چگونه پس انداز کنند.

8) پول را به صورت هاي مختلف (رقم هاي مختلف، سکه و اسکناس) پرداخت کنيد تا فرزندتان با همه شکل هاي آن آشنا شود. الگوي منظمي را براي پرداخت آماده و با مقدار کم شروع کنيد.

9) از همان ابتدا فرزندان را به پس انداز کردن تشويق کنيد. سه وسيله مثل قلک، پاکت و جعبه پول در نظر بگيريد. اولي براي پس انداز کردن، دومي براي خرج کردن و سومي براي پول دادن به ديگران.

10)  فرزندان را تشويق کنيد که از همان ابتدا گزارشي براي خرج کردن پول هايش داشته باشند.

11)   با او در مورد مديريت پول توجيبي صحبت کنيد. کودکاني که بهتر تربيت مي شوند، مي توانند ارزش پول را بهتر درک کنند. براي بحث کردن در مورد پول توجيبي هيچ وقت دير نيست. اگر مي خواهيد سيستم را تغيير دهيد، براي فرزندتان تشريح کنيد که چرا مي خواهيد اين کار را بکنيد. در هر سني با روش مناسب همان سن در مورد پول توجيبي بحث کنيد. فرزندان را تشويق کنيد که فهرستي از پول هاي خرج شده داشته باشند. اگر به آنان پولي قرض مي دهيد، در مورد پس دادن آن بحث کنيد. از حق و حقوق خريدار آگاه باشيد و راجع به آن با فرزند تان صحبت کنيد. به آنها آموزش دهيد که چگونه با خرده فروشان معامله کنند. اگر در خريد کردن مشکلي دارند، آنها را پشتيباني کنيد تا بتوانند خريد موفقيت آميزي داشته باشند و تا حد ممکن تجربه منفي براي آنها ايجاد نشود.

 پول توجيبي از چه سني بايد پرداخت شود؟

6 سالگي سن مناسبي براي تعيين پول توجيبي است. به معناي واضح تر بايد آن قدر بزرگ شده باشند که بتوانند مسئوليت پول شان را به عهده بگيرند. بايد به کودک توضيح دهيد که مبلغي پول به عنوان مستمري به او مي دهيد و او در قبال آن مقدار پول مسئول است. پس پول ديگري از شما نمي گيرد تا اين که نوبت پول توجيبي بعدي شود. با او در مورد پول صحبت و در خرج کردن به او کمک کنيد. اگر زودتر از زمان ورود به دبستان هم رشد عقلي مناسبي در کودک خود ديديد، مي توانيد پرداخت پول توجيبي را آغاز کنيد. در کل، سني که شروع به دادن پول توجيبي مي کنيد، به کودک شما بستگي دارد. بهترين راه اين است که ببينيد والدين ديگر چه کار مي کنند و شما آن کاري را انجام دهيد که بچه احساس حسادت کمتري کند. گروهي از روانشناسان معتقدند که سن مناسب براي شروع پرداخت پول توجيبي 3 سالگي است، چرا که در اين سن، کودکان به صورت کلي با مفهوم پول آشنا شده و به اين درک رسيده اند که براي خريد هر کالا بايد پول پرداخت کرد. ديرتر شروع کردن اين برنامه ممکن است باعث جا افتادن عاداتي در کودک شود که ترک آنها انرژي زيادي مي طلبد...

ادامه دارد...

 

فازمتر چگونه کار می کند؟

فازمتر، وسيله اي براي تشخيص وجود ولتاژ الکتريکي است. شما به کمک اين وسيله مي توانيد وجود جريان الکتريکي را داخل هادي برق تشخيص دهيد.برعکس تصور خيلي از مردم، فازمترها تنوع زيادي دارند و در انواع و اشکال مختلف در بازار قابل دسترس هستند. فازمترها به شکل پيچ گوشتي، عمومي ترين شکل فازمتر که بيشتر مردم با آن آشنايي دارند، افزون بر باز و بسته کردن پيچ، براي تشخيص سيم فاز از سيم نول نيز به کار مي روند. فازمتر همانند لامپ عمل مي کند؛ چون بدن انسان توانايي منفي دارد، بنابراين مي تواند قطب منفي براي مقاومت بسيار بالاي موجود در فازمتر باشد. به همين دليل وقتي که فازمتر را وارد پريز برق مي کنيد، بخش بسيار کمي از الکترون ها که از مقاومت فازمتر عبور مي کنند، وارد بدن تان شده و لامپ درون فازمتر بر اثر عبور اين جريان کم، روشن مي شود.

استفاده از فازمتر براي تشخيص فاز

در فازمترهاي معمولي، يک لامپ نئون و يک مقاومت سري در حد چند مگا اهم وجود دارد. لامپ هاي نئون بر حسب فاصله دو الکترود داخلي، به اختلاف پتانسيل خاصي نياز دارند که در لامپ نئون فازمتر ها، اين مقدار نزديک به 70 ولت است. وقتي ولتاژ از مرز 70 ولت مي گذرد، گاز داخل لامپ يونيزه مي شود و جريان عبور مي کند و انتقال الکترون هاي گاز به مدار بالاتر و برگشت به مدار قبلي، نور مرئي ايجاد مي کند. مقاومت سري تضمين مي کند که جريان عبوري به مرز خطرناک نرسد و در حد چند ميکرو آمپر باشد.

در واقع، با ورود فازمتر به پريز برق (بخش فاز) و اتصال انگشت به قسمت انتهايي، يک مدار ايجاد مي شود و اين اختلاف پتانسيل را فراهم مي کند، از اين رو چراغ فازمتر روشن مي شود.

 فازمتر از 8 قطعه تشکيل شده است:

1-لبه 2-عايق 3-مقاومت 4-لامپ نئون 5-فنر 6-پيچ 7-گيره 8-محفظه

 تمام اين اجزا بجز نوک آن، در يک بدنه عايق شده شفاف که از پلاستيک ساخته شده، پوشيده مي شوند.

 

پای برنج و قارچ

مواد لازم (براي 4 تا6 نفر)

روغن: يک قاشق سوپ خوري

آب مرغ: 500 ميلي ليتر (2 پيمانه)

برنج نيم دانه: يک پيمانه

تخم مرغ: 3 عدد

نمک و فلفل: به ميزان لازم

قارچ خرد شده: 250 گرم

کدو حلوايي مکعبي خردشده: 250 گرم

پياز خرد شده: يک عدد

پنير چدار يا گوداي رنده شده: يک پيمانه

شير: 80 ميلي ليتر (يک سوم پيمانه)

روش تهيه

فر را با دماي 180 درجه سانتي گراد گرم و قالب 18 × 28 سانتي متري را چرب کنيد. سپس يک پنجم پيمانه از آب مرغ را به همراه برنج در قابلمه بريزيد و روي حرارت بگذاريد تا برنج بپزد و بعد آن را دم کنيد تا کاملاً نرم شود. صبر کنيد تا برنج خنک شود.

2 عدد از تخم مرغ ها را همراه با نمک و فلفل به آن بيفزاييد و در قالب بريزيد و خوب آن را فشرده کنيد.

باقيمانده آب مرغ، قارچ، کدو حلوايي و پياز را به مدت 8 دقيقه بپزيد و بگذاريد آب آن کشيده شود. سپس اين مخلوط را روي برنج بريزيد و روي آن پنير بپاشيد.

تخم مرغ باقيمانده را با شير مخلوط کنيد و روي پاي بريزيد. در آخر پاي را به مدت 25 تا 30 دقيقه در فر قرار دهيد.

 

راه های جلوگيری از سرماخوردگی

سرماخوردگي، يک عفونت ويروسي مسري است که راه هاي تنفسي فوقاني را آلوده کرده و باعث تحريک و ترشح در راه هاي هوايي مي شود. ابتلا به سرماخوردگي ممکن است بر اثر تماس با فرد آلوده يا تماس با وسايل آلوده صورت گيرد و گاهي عواملي مانند سرما، استرس و خستگي مي تواند شرايط را براي فعاليت ويروس سرماخوردگي نهفته در مجراي تنفسي مناسب کند. سرماخوردگي ها معمولا ناگهاني شروع مي شوند. آب ريزش در ابتدا شفاف بوده و ممکن است شدت يافته و زرد رنگ شود. گرفتگي بيني، سرفه، گلودرد، بي حالي، خستگي، بي تابي، بي اشتهايي، گاه ريزش اشک و التهاب از علايم عمده آن است.سرماخوردگي بيماري است که اگر چه مرگ و مير به دنبال ندارد؛ ولي بروز آن باعث مشکلات زيادي مثل غيبت از کار مي شود. از طرفي با انجام اقدام هايي به راحتي قابل پيشگيري است، بنابراين در مبارزه با سرما خوردگي، پيشگيري بايد هدف اصلي باشد. براي اينکه به سرماخوردگي مبتلا نشويد، مي توانيد راهکارهاي زير را به کار گيريد:

  دست هاي خود را بشوييد: بيشتر ويروس هاي سرماخوردگي از طريق تماس مستقيم منتشر مي شوند. کسي که سرماخورده، داخل دست هاي خود عطسه کرده و سپس اشيايي مثل تلفن، صفحه کليد کامپيوتر يا ليوان را لمس مي کند. ميکروب ها مي توانند براي ساعت ها و در بعضي موارد هفته ها زنده باقي مانده و سپس به فرد بعدي که آن اشياء را لمس مي کند، منتقل شود. بنابراين بايد دست هاي خود را به طور مرتب بشوييد. در صورتي که امکان شستن دستتان را نداريد، دست هاي خود را بسيار سخت براي يک دقيقه محکم به هم بماليد. اين کار باعث جداشدن بيشتر ويروس هاي سرماخوردگي از پوست مي شود.

  سيگار نکشيد: آمار نشان مي دهد که سيگاري ها دچار سرماخوردگي هاي بيشتر و مکرر مي شوند. حتي نزديک به افراد سيگاري بودن به طور واضح سيستم ايمني را از بين مي برد. دود، راه هاي هوايي بيني را خشک و مژک هاي آن را فلج مي کند. مژک ها، موهاي ظريفي هستند که مخاط بيني و ريه ها را پوشانده و با حرکات موجي شکل خود، ويروس هاي سرماخوردگي را از مجاري بيني خارج مي کنند. يک سيگار مژک ها را براي مدت40-30 دقيقه فلج مي کند.

غذاهاي گياهي مصرف کنيد: مواد طبيعي موجود در گياهان، باعث افزايش ويتامين هاي بدن مي شود. بنابراين ميوه و سبزيجات سبز تيره، قرمز و زرد مانند اسفناج، کاهو، هويج، گوجه فرنگي، سير و... مصرف کنيد. آب پرتقال هرچه تازه تر باشد، ويتامين C بيشتري دارد و طول مدت درمان را کوتاه تر مي کند.

  سرفه و عطسه خود را با دستانتان نپوشانيد: زماني که احساس مي کنيد در حال سرفه يا عطسه هستيد، از يک دستمال استفاده کرده و آن را بلافاصله دور بيندازيد. اگر دستمال نداريد، سر خود را از افرادي که نزديک شما هستند، به طرف ديگر چرخانده و در فضاي آزاد سرفه کنيد.

  صورتتان را لمس نکنيد: ويروس هاي سرماخوردگي از طريق چشم، دهان و بيني وارد بدن شما مي شوند. لمس صورت کودکان، راه اصلي ابتلاي آنان به سرماخوردگي است و همچنين موجب انتقال سرماخوردگي از آنان به والدين شان مي شود.

  ورزش هاي ايروبيک را به طور منظم انجام دهيد: اين ورزش ها باعث افزايش سلول هاي مقابله کننده با ويروس در بدن مي شود.

راحت و آسوده باشيد: اگر شما آرامش داشته باشيد، مي توانيد سيستم ايمني خود را به هنگام نياز فعال کنيد.

  از سونا استفاده کنيد: وقتي به سونا مي رويد، هوايي که استنشاق مي کنيد، بالاتر از 80 درجه است و اين درجه حرارت، باعث از بين رفتن ويروس هاي سرماخوردگي مي شود.

قرقره کردن آب نمك: يک قاشق چايخوري نمک را داخل يک استکان آب ولرم بريزيد و روزانه حدود 4 بار آن را قرقره کنيد، اين كار باعث مرطوب شدن گلو و بهبود موقت مي شود.

  از هواي آزاد استفاده کنيد: بيشتر افراد در زماني که هوا سرد است، در خانه و محوطه هاي بسته مي مانند. بنابراين ميکروب هاي بيشتري در اتاق هاي خشک و شلوغ در حال گردش است.

مقدار زيادي مايعات بنوشيد: آب سيستم بدن شما را شست وشو داده و باعث خروج سموم از بدن شما مي شود. يک فرد بالغ سالم به طور متوسط روزانه به 8 ليوان مايعات نياز دارد.

  ماست بخوريد: باکتري هاي مفيد موجود در ماست، باعث تحريک توليد مواد سيستم ايمني شده که با بيماري مبارزه مي کند.