روايت «مشعل» از ارائه خدمات بهداشت و درمان صنعت نفت مسجد ...

روايت «مشعل» از ارائه خدمات بهداشت و درمان صنعت نفت مسجد سليمان

بيمارستان نفت چشم و چراغ شهر اولين ها

مشعل - سميه راهپيما- بعد از کشف و استخراج نفت، کم کم نيروهاي متخصص از کشورهاي اروپايي به مسجد سليمان مي آيند و با افزايش تعداد کارکنان ساکن در اين منطقه به منظور ايجاد شرايط رفاهي بيشتر، اقدام به ساختمان سازي، ايجاد فروشگاه، باشگاه ورزشي و احداث بيمارستان مي کنند. اين در حالي است که چند سال در کمپ و چادر زندگي مي کردند. خدمات درماني اين منطقه، ابتدا در يک چادر ارائه مي شد؛ اما با گسترش فعاليت ها نياز به تاسيس يک بيمارستان احساس شد، از اين رو يک اتاق بستري و اورژانس به آن افزوده شد تا اين که در سال 1303 نخستين بيمارستان صنعت نفت با مجهزترين امکانات ساخته شد و عنوان نخستين بيمارستان خاورميانه را از آن خود کرد. به دليل وجود تجهيزات کامل در اين بيمارستان و پزشکان متخصصي که در آن بودند، هرکسي که بيماري نادري داشت، براي درمان به اين منطقه مي آمد. اين بيمارستان تا سال 1357 يکي از بهترين مراکز درماني کشور به شمار مي رفت؛ اما از آن زمان به دليل تغيير فناوري در استخراج نفت، اين منطقه با کاهش برداشت روبه رو شد و در مقابل، برداشت نفت در شهرهاي گچساران، اهواز و آغاجاري افزايش يافت. با کاهش برداشت نفت، نيروهاي متخصص از اين منطقه بيرون رفتند و بيمارستان کوچک تر شد؛ اما دوباره با آغاز جنگ تحميلي، اين بيمارستان به دليل دور بودن از حملات هوايي، اهميت پشت جبهه اي پيدا کرد. سال 68 بعد از جنگ تحميلي تمام بخش ها فعال بود و پزشکان هندي در آنجا فعاليت مي کردند؛ اما از سال 76 به بعد، چون وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکي در هر منطقه اي شروع به ساخت بيمارستان کرده بود و هر روستايي مرکز بهداشت داشت، براي کاهش هزينه درمان صنعت نفت، شرايطي ايجاد شد تا کارکنان آن بتوانند علاوه بر استفاده از خدمات درماني که شرکت در اختيارشان مي گذاشت، از خدمات درماني مراکز ديگر نيز استفاده کنند. با اين ديدگاه، بيمارستان نفت مسجد سليمان رو به افول رفت. با توجه به اين که عمر زيادي از بيمارستان نفت مسجد سليمان گذشته است و ساختمان هاي آن ديگر استحکام روزهاي اول را ندارد، به ساخت بيمارستان جديد روي آوردند. نزديک به 20 سال است که اسکلت بندي آن انجام شده؛ اما نيمه کاره رها شده است. براي آشنايي بيشتر با ارائه خدمات بهداشت و درمان صنعت نفت مسجد سليمان، هفته نامه«مشعل» به اين منطقه رفته و گزارشي ميداني تهيه کرده است که در ادامه مي خوانيد:

برای رفتن به مسجد سلیمان، به اهواز می روم و از طریق زمینی به مسیر خود ادامه می دهم و از گردنه هایی رد می شوم که هر کدامشان زیبایی و نماد خاص خود را دارند، کوه نماد استواری و استقامت است و خبر از مردمانی سخت کوش با زندگی سخت را می دهد.
بعد از گذشت 2 ساعت و نیم به این شهر که روزگاری به شهر اولین ها معروف بوده و عنوان دارنده نخستین بیمارستان، فرودگاه، راه آهن و.... را از آن خود کرده، وارد می شوم؛ اما دیگر خبری از فرودگاه و راه آهن در این منطقه نیست و به دلیل فرسودگی زیاد، غیر قابل استفاده شده است.
در شهری هستم که روزگاری رونق چشم گیری داشته و اکنون در سکوت به سر می برد. به سمت بیمارستان امام خمینی (ره) نفت مسجدسلیمان می روم. وقتی وارد محوطه آن می شوم، بافت قدیمی اش به چشم می خورد و با وجود بازسازی که بتازگی انجام شده، ترک های روی دیوار نشان از قدمت طولانی آن دارد.
«مشکلات نرم افزاری و سخت افزاری زیادی در بیمارستان نفت مسجد سلیمان وجود دارد که با نگاهی گذرا به بیمارستان می توان به برخی از آنها پی برد، از آن جمله می توان به فرسودگی و قدیمی بودن ساختمان های اداری اشاره کرد. برای حل این مشکل قرار شده بود که بیمارستان جدیدی در بیرون از شهر ساخته شود که اسکلت بندی آن انجام شده؛ اما بنا به دلایلی، کاری انجام نشده است.» این بخشی از صحبت های روح الله مدیح، رئیس سلامت کار و طب صنعتی نفت مسجد سلیمان در زمینه مشکلات پیش روی بهداشت و درمان صنعت نفت این منطقه است.
طاقت فرسا بودن کار در هوای گرم، از دیگر مشکلات فعالیت در این منطقه است، از این رو بسیاری از کارکنان به دنبال انتقالی هستند تا به شهرهای دیگر بروند. گرمای زیاد، یکی از دلایلی است که باعث شده پوشش معاینات طب صنعتی نسبت به شهرهای مجاور پایین تر باشد. همچنین نبود امکانات رفاهی و ورزشی، انگیزه کار را از کارکنان این منطقه می گیرد.
وقتی صحبت از تعطیلی جایی به میان می آید، حتی اگر زمزمه هایی از آن باشد، انگیزه کارکردن را از کارکنان می گیرد. اکنون بیمارستان نفت چشم و چراغ این شهر است و کارکنان مناطق عملیاتی و خانواده های آن ها می گویند که اگر حادثه ای در مناطق عملیاتی پیش آمد، این بیمارستان خدمات رسانی می کند.
بیمارستان 22 بهمن این منطقه، شهری ها را پوشش می دهد و بیمارستان شفا برای تامین اجتماعی است و امید خانواده های نفتی نیز به بیمارستان نفت است و اگر تعطیل شود، بهداشت و درمان این منطقه رو به نابودی می رود. بیشترین استرس کارکنان این است که مبادا اتفاقی که برای کارکنان ماهشهر افتاد و از خانواده صنعت نفت جدا شدند، برایشان پیش بیاید.
بهداشت محیط نیز زیر مجموعه سلامت کار و طب صنعتی است، اما در این زمینه نیز مشکلاتی وجود دارد. این قسمت سه کارشناس داشت که دو نفر از آن ها بازنشسته شدند و یکی دیگر نیز در آستانه بازنشستگی قرار دارد و اکنون در مرخصی پایان دوره است. با این اوصاف، دیگر کسی نیست که به مسائل بهداشتی رسیدگی کند.
بازنشسته شدن نیروهای قدیمی و نداشتن جایگزین برای آن ها ، از دیگر مشکلات کارمندانی است که باقی مانده اند؛ زیرا علاوه بر حوزه کاری شان، وظایف دیگری نیز از آن ها خواسته می شود که در دراز مدت، فرسودگی و کاهش انگیزه را به همراه دارد و نتیجه آن کم حوصلگی و کشمکش در کار می شود.

تقسیم وظایف در بین نوبت های کاری
کمبود نیرو در همه بخش های بیمارستانی وجود دارد؛ اما برخی قسمت ها توانسته اند با یک رویکرد جدید، این مشکل را حل کنند، در این زمینه نگین احمدی، مسئول آزمایشگاه بیمارستان امام خمینی (ره) نفت مسجد سلیمان می گوید: «در گذشته کمبود نیرو داشتیم که با یک راه حل ساده توانستیم آن را حل کنیم. سختی کار روی یک نوبت کار بود؛ اما شرایطی فراهم کردیم تا کار در بین شیفت ها تقسیم شود و سنگینی کار بر دوش یک شیفت نباشد.»
این آزمایشگاه اکنون با موضوع برون سپاری روبه روست؛ زیرا تعداد مراجعان کم است و هزینه ای که برای نگهداری آزمایشگاه می شود، بیشتر است.

ارجاع برخی گرافی های رنگی به بیرون
دستگاه رادیولوژی این بیمارستان، تنها گرافی های ساده را انجام می دهد و گرافی های مربوط به دهان و دندان، OPG، رادیوگرافی سینه و.... بر اساس سیاست بهداشت و درمان صنعت نفت، به بیرون ارجاع داده می شود؛ زیرا این سازمان خدمات را بر اساس تعداد خانوارهای تحت پوشش در هر منطقه تعیین می کند. در این زمینه شیدا حسینی، مسئول رادیولوژی می گوید: «آمار مراجعه کنندگان این بخش در ماه به 150 نفر می رسد، به همین دلیل برای این که هزینه های زیادی به بیمارستان تحمیل نشود، برخی گرافی ها را به مراکز درمانی دیگر ارجاع می دهیم.»
این بخش با توجه به ماهیت کارش با اشعه در ارتباط است، از این رو مسئله حفاظت محیطی و فردی مورد توجه است و هر 6 ماه برای رفتن به مسجد سلیمان، به اهواز می روم و از طریق زمینی به مسیر خود ادامه می دهم و از گردنه هایی رد می شوم که هر کدامشان زیبایی و نماد خاص خود را دارند، کوه نماد استواری و استقامت است و خبر از مردمانی سخت کوش با زندگی سخت را می دهد.
بعد از گذشت 2 ساعت و نیم به این شهر که روزگاری به شهر اولین ها معروف بوده و عنوان دارنده نخستین بیمارستان، فرودگاه، راه آهن و.... را از آن خود کرده، وارد می شوم؛ اما دیگر خبری از فرودگاه و راه آهن در این منطقه نیست و به دلیل فرسودگی زیاد، غیر قابل استفاده شده است.
در شهری هستم که روزگاری رونق چشم گیری داشته و اکنون در سکوت به سر می برد. به سمت بیمارستان امام خمینی (ره) نفت مسجدسلیمان می روم. وقتی وارد محوطه آن می شوم، بافت قدیمی اش به چشم می خورد و با وجود بازسازی که بتازگی انجام شده، ترک های روی دیوار نشان از قدمت طولانی آن دارد.
«مشکلات نرم افزاری و سخت افزاری زیادی در بیمارستان نفت مسجد سلیمان وجود دارد که با نگاهی گذرا به بیمارستان می توان به برخی از آنها پی برد، از آن جمله می توان به فرسودگی و قدیمی بودن ساختمان های اداری اشاره کرد. برای حل این مشکل قرار شده بود که بیمارستان جدیدی در بیرون از شهر ساخته شود که اسکلت بندی آن انجام شده؛ اما بنا به دلایلی، کاری انجام نشده است.» این بخشی از صحبت های روح الله مدیح، رئیس سلامت کار و طب صنعتی نفت مسجد سلیمان در زمینه مشکلات پیش روی بهداشت و درمان صنعت نفت این منطقه است.
طاقت فرسا بودن کار در هوای گرم، از دیگر مشکلات فعالیت در این منطقه است، از این رو بسیاری از کارکنان به دنبال انتقالی هستند تا به شهرهای دیگر بروند. گرمای زیاد، یکی از دلایلی است که باعث شده پوشش معاینات طب صنعتی نسبت به شهرهای مجاور پایین تر باشد. همچنین نبود امکانات رفاهی و ورزشی، انگیزه کار را از کارکنان این منطقه می گیرد.
وقتی صحبت از تعطیلی جایی به میان می آید، حتی اگر زمزمه هایی از آن باشد، انگیزه کارکردن را از کارکنان می گیرد. اکنون بیمارستان نفت چشم و چراغ این شهر است و کارکنان مناطق عملیاتی و خانواده های آن ها می گویند که اگر حادثه ای در مناطق عملیاتی پیش آمد، این بیمارستان خدمات رسانی می کند.
بیمارستان 22 بهمن این منطقه، شهری ها را پوشش می دهد و بیمارستان شفا برای تامین اجتماعی است و امید خانواده های نفتی نیز به بیمارستان نفت است و اگر تعطیل شود، بهداشت و درمان این منطقه رو به نابودی می رود. بیشترین استرس کارکنان این است که مبادا اتفاقی که برای کارکنان ماهشهر افتاد و از خانواده صنعت نفت جدا شدند، برایشان پیش بیاید.
بهداشت محیط نیز زیر مجموعه سلامت کار و طب صنعتی است، اما در این زمینه نیز مشکلاتی وجود دارد. این قسمت سه کارشناس داشت که دو نفر از آن ها بازنشسته شدند و یکی دیگر نیز در آستانه بازنشستگی قرار دارد و اکنون در مرخصی پایان دوره است. با این اوصاف، دیگر کسی نیست که به مسائل بهداشتی رسیدگی کند.
بازنشسته شدن نیروهای قدیمی و نداشتن جایگزین برای آن ها ، از دیگر مشکلات کارمندانی است که باقی مانده اند؛ زیرا علاوه بر حوزه کاری شان، وظایف دیگری نیز از آن ها خواسته می شود که در دراز مدت، فرسودگی و کاهش انگیزه را به همراه دارد و نتیجه آن کم حوصلگی و کشمکش در کار می شود.