گفت و گو با همکار جانباز و مدیر تیم فوتبال باشگاه نفت و گاز گچساران:

دفاع مقدس رساترین واژه در قاموس ایستادگی ملت قهرمان است

 حسین آزادی     در اوج انقلاب، جنگی نابرابر به ایران تحمیل شد، درحالی که کشور از جانب استکبار جهانی تحت فشار بود و در داخل نیزجناح های وابسته به غرب و شرق با ایجاد هیاهوی و درگیری های نظامی درصدد تضعیف نظام بودند و نیروهای نظامی نیز به علت تبعات قهری انقلاب، هنوز مراحل بازسازی و ساماندهی را به طور کامل پشت سر نگذاشته بودند. در این میان ارتش عراق نیز قصد تصرف یک هفته ای ایران را در سر می پروراند و در روزهای نخست جنگ نیز بدون مانع در مرزها تا دروازه های اهواز و خرمشهر پیش رفت و جنوب کشور را به خاک و خون کشید و لحظات تلخ و جان سوزی را برای مردم غیور جنوب رقم زد، اما در این شرایط امام خمینی (ره) به خروش آمد و مردم غیور ایران ندای انقلابی اش را لبیک گفتند و با تمام وجود از کیان کشور حفاظت کردند. هشت سال پی درپی غروب های شهادت و طلوع های فتح در ذهن تمام دنیا حک کردند. ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ سرآغاز هشت سال جنگ، خون، مقاومت، شهادت، ایثار و رشادت های پیر و جوان بود، سرآغاز روزهایی که سربه سر، تن به مرگ می سپردند تا مبادا وجبی از کیان دین و وطن، به دست کفتاران حریص و متجاوز بیفتد؛ چراکه دفاع مقدس، رساترین واژه در قاموس ایستادگی این ملّت قهرمان است. مردان این دیار در پی تجاوز کفتار صفتان ننگ و نفرین، راه آزادگی را پیمودند و حماسه آفریدند.   در جنگ تحمیلی ورزشکاران و کارمندان نیز دوشادوش مردم عزیزمان با حضور در جبهه های نبرد حق علیه باطل حضور یافتند، یکی از افرادی که با حضور در جبهه به درجه رفیع جانبازی هم نائل شد، ابوالحسن غلامی از کارکنان شرکت نفت و گاز گچساران و ورزشکاران قدیمی است که در اوج جوانی ورزش را کنار گذاشت و به جبهه های حق علیه باطل رفت تا دوشادوش سایر رزمندگان از کیان کشورمان دفاع کند. به مناسبت گرامیداشت هفته دفاع مقدس با این فوتبالیست قدیمی که هم اکنون مدیرتیم فوتبال باشگاه نفت و گاز گچساران است گفت وگویی داشتیم که باهم می خوانیم.

      ابتدا با یک بیوگرافی از خودتان شروع کنید؟

سال ۱۳۴۹ در منطقه باشت روستای نارگ موسی متولد شدم، ۳۶ سال است که در نفت و گاز گچساران مشغول خدمت هستم. در رشته مدیریت دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد هستم. جانباز ۵۵ درصد و دو پسردارم و اینکه پدر من جانباز شیمیایی دفاع مقدس بودند که مرحوم شدند. البته باید این را هم اضافه کنم پدر مرحومم از کارکنان و کارگران و کارمندان قدیمی نفت و گاز گچساران بودند. در حال حاضر نیز به عنوان مدیر خدمات نفت گچساران و مدیرتیم های فوتبال نفت وگازگچساران مشغول فعالیت هستم.

    قبل از جنگ تحمیلی در چه رشته ورزشی فعالیت می کردید؟

من از کودکی مانند هر پسربچه ای به فوتبال علاقه داشتم و برای همین در رشته پرهیجان فوتبال به ورزش می پرداختم و در سطح نوجوانان و جوانان شهر و استان بازی می کردم. البته باید این را هم اضافه کنم در مدرسه آریوبرزن و۱۷شهریور بازیکن منتخب مدرسه در مسابقات آموزشگاه های گچساران بودم. سپس در تیم فوتبال نوجوانان دارایی گچساران بازی می کردم. جبهه هم که رفتیم معمولا از بازیکنان منتخب تیم گردان امام حسین بودم.

    چه شد راهی جبهه های جنگ شدید؛ چند سال داشتید که به جبهه رفتید؟

حدود ۱۳ سالم بود که پدرم در عملیات بدر جانباز شد، ازآنجا که فرزند بزرگشان بودم و با توجه به درسی که از پدر آموخته بودم، در ابتدای کلاس اول هنرستان بر اساس عشق و علاقه ای که داشتم و آن چیزی که عقل به من حکم می کرد، در ۱۴ سالگی عازم جبهه جنگ حق علیه باطل شدم.

    در کدام عملیات یا عملیات های دفاع مقدس حضور داشتید؟

اولین باری که در جبهه حضور پیدا کردم ۱۴ سال و هفت ماه سن داشتم. در عملیات والفجر ۸ و کربلای ۴ حضور داشتم و در عملیات کربلای۴ از ناحیه پای راست مجروح شدم و پایم از بالای زانو قطع شد، پس ازآن پای مصنوعی گذاشتم و اواخر جنگ باهمان پای مصنوعی حدود دو ماه به جبهه رفتم.

     خاطره ای از جبهه دارید که برایمان بگویید؟

خاطره که زیاد است، اما خاطره ای که رنگ و بوی ورزشی و فوتبالی داشته باشد این است که من قبل از عملیات کربلای ۴ آمده بودم مرخصی، بعد از مرخصی که برگشتم، دیدم مسابقات ازفوتبال در گردان برگزارمی شود. یکی از تیم ها حالا با توجه به اینکه من بازیکنان ریزنقش و سرعتی بودم، فوری من را صدا زدند که وارد مسابقه شوم. یک نفر هم سن و سال خودم به شوخی گفت این عادلانه نیست شما که تازه آمدی، بروی داخل بازی! من بچه سید هستم، اما اینجا هرچقدر خواهش می کنم من را بازی نمی دهند. خلاصه باحالت شوخی آمد که بازی کند دیدم پشت کمرش با خودکار نوشته ورود تیر و ترکش ممنوع، یا زیارت یا شهادت،این گذشت و بعدازاینکه چند ماه بعد من مجروح شدم، بعدها پرس وجو کردم، دیدیم ایشان که اسمش هم آقاسید مختار بود، مفقودشده و بعد از مدت ها جسد مطهرشان پیدا شد و نکته جالب توجه اینکه همه بدن این نوجوان داخل اروند توسط ماهی ها آسیب دیده بود ولی کمرایشان سالم مانده بود.

    بعد از جبهه و جنگ ورزش را ادامه دادید؟

من بعد از جنگ پای مصنوعی گذاشتم. با توجه به شرایط جسمانی خیلی دلم می خواست فوتبال قطع عضو بازی کنم اما چون در این رشته در شهر ما فعالیتی نبود، رفتم به سمت شنا و کوهنوردی و بخصوص والیبال نشسته که در ادامه عضو تیم والیبال نشسته جانبازان نفت و گاز گچساران شدم و در این تیم بازی می کردم تا اینکه به لیگ زیرگروه و در ادامه تا لیگ برتر ایران صعود کردیم. به رشته شنا هم که علاقه دارم و برای همین خیلی به این رشته می پردازم. کوه هم زیاد می روم ازجمله اینکه یک بار موفق شدم با سایر دوستان قله ۳۸۰۰ متری سهند را فتح کنم.همین الان فرصت داشته باشم با بچه ها فوتبال بازی می کنم و یا گاهی هم در سالن فوتسال بازی می کنم . به پینگ پنگ هم علاقه زیادی دارم و گاهی اوقات بازی می کنم.

    گویا به غیراز ورزش کردن در کار مدیریت ورزش هم دستی بر آتش دارید در این مورد هم توضیح می دهید؟

بله من در این سال ها از ورزش جدا نبودم و همیشه سعی کردم بهترین شرایط برای ورزشکاران نفتی فراهم باشد تا بتوانند در مسابقات کشوری و نیز بین المللی بدرخشند. برای همین دورانی هم که مسئول ورزش شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران بودم، در کارنامه من نایب قهرمانی آسیا در واترپلو، چهارم هندبال آقایان در آسیا، صعود با تیم فوتبال نفت و گاز به لیگ یک وجود دارد. همچنین قهرمانی پینگ پنگ با تیم بزرگ سالان و تیم نوجوانان و جوانان، صعود تیم والیبال نشسته به لیگ برتر باشگاه های کشور، نایب قهرمانی تیم هندبال بانوان در لیگ برتر ایران، سه سال قهرمانی هندبال آقایان در لیگ برتر ایران و معرفی حدود ۴۳ ملی پـوش در رشته های مختلف ورزشی ایران از دیــگر عناوینی است که به همراه تیم های ورزشی نفــت و گـــاز گــچساران بـه دست آورده ام.