روایتی از سخت کوشی دلاورمردان خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه تهران
گمنام ترین کارکنان در انتظار بهبود معیشت
مشعل خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، شرکتی است در دل مجموعه بزرگ وزارت نفت که شاید برای بسیاری از مردم ناآشنا باشد.این شرکت از زیرمجموعه های شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران است و از آنجا که فعالیت هایش از نظرها دور است و بیشتر نهفته در زیر زمین، می توان تلاشگران این عرصه را گمنانامانی خواند که بی هیچ ادعایی روزانه میلیون لیتر انواع فراورده را به نقطه نقطه ایران زمین انتقال می دهند. این شرکت معظم با بهره گیری بیش از14هزارکیلومترخط لوله و تاسیسات جانبی، با ایجاد 12 منطقه در12نقطه کشور، میلیاردها لیتر فراورده نفتی اعم از نفت خام، بنزین، نفت گاز و نفت سفید را به مبادی مصرف می رسانند تا هیچ خللی در روند تامین و توزیع ایجاد نشود و شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه تهران از آن جمله است. شرکتی درجنوب تهران، درجوار پالایشگاه این کلان شهر با مراکز انتقالی (ری و کرج) که روزانه چند میلیون لیتر فراورده برای رسیدن به مبادی مصرف را جا به جا می کنند. گزارش پیش رو، ضمن نگاهی اجمالی به فعالیت های مراکز انتقال نفت ری و کرج درگفت وگو با روسای این مراکز اشاره ای هم دارد به برخی موارد انگیزشی کارکنان که می تواند در افزایش بهره وری راندمان نهایی کار موثر واقع شود.
اواسط تیرماه است و گرمای هوا بیداد می کند. خورشید در شمایل گرمایی طاقت فرسا و بی مثال بر خاک تفته زمین رخ نمایانده و نظاره گر دلاورمردانی است که با از خودگذشتگی و تلاشی ستودنی در تکاپو هستند تا چرخ های تولید و توسعه صنعت نفت کشور از حرکت بازنایستد. سختکوشانی که به واقع با اتکا به سرمایه خودباوری، روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشتند و امروز دور از ذهن نیست اگر مدعی شویم که دستاوردهای صنعت نفت با وجود اعمال محدودیت های یکجانبه غربی ها به یک صنعت نام آشنا در دنیا مبدل شده است. با گرمای جانکاه تابستان همراه شده و وارد محوطه ستاد شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه تهران و مراکز انتقال نفت این منطقه می شویم. حجم عملیات و ویژگی های منطقه، پیچیدگی های کار انتقال فراورده و سختی های کار کارکنان این منطقه، ما را بر آن داشت تا گوشه ای از رادمردی های کارکنان خطوط لوله و مخابرات منطقه تهران را توصیف کنیم. مردانی از جنس فولاد که همه آمال و آرزوهایشان تنها در یک جمله خلاصه می شود؛ به بار نشستن بذر اعتلای صنعت نفت و رسیدن به مرز خودکفایی. این است که همه پیچیدگی ها و سختی های کار را تاب آورده و با صلابت و استوار، توانمندی های خود را به رخ غرب و شرق می کشانند.
حمایت از نخبگان نفتی
شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه تهران در جنوب تهران و شرق پالایشگاه تهران واقع شده است. منطقه ای که 2 هزار و 73 کیلومتر خطوط انتقال نفت و فراورده های نفتی را در دل خود جای داده و با مناطق مرکزی، اصفهان، شمال غرب، شمال شرق، شمال و جنوب شرق به طور مشترک عملیات انتقال فراورده های نفتی را انجام می دهند. در بدو ورود، به تاسیسات مرکز انتقال نفت ری هدایت می شویم. مساحت این مرکز حدود 20هکتار است که در ضلع جنوبی مرکز منطقه تهران واقع شده است. با عادل عاکفیان، رئیس مرکز انتقال نفت خام ری به گفت و گو نشستیم. وی ضمن اشاره مختصری به آخرین اقدام های انجام شده در حوزه پایانه های نفت خام ری، بر ضرورت توجه و حمایت حداکثری مسؤولان نفتی نسبت به نیروی انسانی، بویژه نخبگان نفتی تاکید می کند. عاکفیان که نزدیک به 24 سال سابقه کار در صنعت نفت ایران دارد، مرکز انتقال و پایانه های نفت خام ری را این گونه معرفی می کند: این مجموعه 3 مرکز انتقال نفت و 3 پایانه دریافت دارد. مراکز انتقال نفت شامل خط 16 اینچ ری- تبریز، خط 30 اینچ ری- ساری و خط 26 اینچ پالایشگاه تهران است و پایانه های این مرکز، خط 24 اینچ اصفهان-ری، خط 26 اینچ اهواز-ری و خط 30 اینچ نکا-ری را شامل می شود. 3 دستگاه توربوپمپ، 4 مخزن و 9 دستگاه الکتروپمپ از دیگر تجهیزاتی است که در این مرکز وجود دارد.
تخصص بدون انگیزه اثربخشی ندارد
ماهیت کار در صنعت نفت به گونه ای است که با مصائب زیادی همراه است و به جرات باید به تلاش، حمیت و غیرت کارکنان این صنعت دست مریزاد گفت. وزارت نفت دولت سیزدهم تمام عزم خود را برای بهبود معیشت این کارکنان جزم کرده و امیدوار است با تداوم تلاش های بی شائبه کارکنان سختکوش خود و در سایه همدلی و اتحاد، بتواند همچنان در مسیر تعالی و پیشرفت گام برداشته و درخشان تر از گذشته ظاهر شود. بر این اساس، رئیس مرکز انتقال نفت خام ری نیز بر این امر صحه گذاشته و معتقد است: شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه تهران با برخورداری از سرمایه انسانی متخصص، ظرفیتهای بیشماری دارد؛ اما نباید از این نکته غافل ماند که تخصص در کنار انگیزه و امید داشتن است که می تواند اثربخشی لازم را داشته باشد. بنابراین باید نسبت به رفع دغدغه های کارکنان و ایجاد عوامل انگیزشی، تصمیم های مقتضی را اتخاذ کرد. عاکفیان ظرفیت انتقال و دریافت نفت خام ری را 28 هزار بشکه در روز، معادل 4 میلیارد لیتر عنوان کرده و با بیان اینکه تامین خوراک پالایشگاه های تبریز، تهران و پایانه صادراتی نکا ازسوی این مرکز تامین می شود، می گوید: در مجموع 30 نفر عهده دار انتقال و دریافت پایدار و ایمن نفت خام پایانه های نفتی ری هستند که از این تعداد 21 کارمند رسمی و مابقی به صورت قراردادی و پیمانی فعالیت می کنند. شیوه کاری این مجموعه به صورت دو شیفت 12 ساعته صبح و شب تعریف شده و چهار روز استراحت در ماه است که با توجه به نیاز عملیاتی، کارکنان مجبور هستند در برخی روزهای تعیین شده برای استراحت هم در محل کار حضور داشته باشند. وی از پروژه بازسازی و احداث سیستم آتش نشانی تاسیسات و مخازن، پروژه اکسپوز و روکار کردن منیفلدهای تمامی مراکز به دلیل شناسایی و پایش مستمر خطوط، پروژه لایروبی و تعمیرات پیشگیرانه مخازن و پروژه تعمیرات و اصلاح خطوط به عنوان اقدام های در دستور کار مرکز انتقال و پایانه های نفت خام ری یاد کرد.
راز ماندگاری، علاقه مندی به کار است
رئیس مرکز انتقال نفت خام ری، تنها عامل بقا و ماندگاری در صنعت نفت را علاقه مندی به کار می داند و معتقد است: تا عاشق کار و حرفه ات نباشی، در صنعت نفت دوام نخواهی آورد. سالیان متمادی است که از رسانه های مختلف، دشواری ها و پیچیدگی های کار کارکنان نفتی سخن به میان می آید؛ اما تا در بطن کار قرار نگیری و از نزدیک چالش ها و مشکلات را لمس نکنی، باور سختی ها اتفاق نمی افتد. همه کارکنان نفتی، یک هدف واحد و مشترک دارند که شاید در کمتر حرفه و کسب وکاری بتوان یافت و آن هم عزت و افتخارآفرینی در سخت ترین شرایط تحریمی است که این باور همیشه در بین تلاشگران صنعت نفت زنده خواهد ماند. عاکفیان درباره سختی های کار در منطقه می گوید: آلودگی هوا، تلخ ترین بخش کار ما در این مرکز است. به قدری غلظت آلاینده ها و میزان پراکندگی آن در هوا زیاد است که احساس می کنیم هوا ابری است و هر لحظه امکان بارش باران وجود دارد، در حالی که اینگونه نیست. آلاینده ها مربوط به فلر پالایشگاه تهران است. ما درست زیر این فلرها مشغول به کار هستیم. مواد مازاد تولیدی پالایشگاه به داخل فلرها رانده شده و از طریق آن سوزانده می شوند که حجم آلاینده ها بسیار زیاد است و نفس کشیدن بسختی انجام می شود. وی از رفاقت و فضای صمیمی که بین همکارانش حاکم است، می گوید و معتقد است: هميشه يكي از دغدغه هايم در كار، رسيدگي به امور و درخواست هاي همكارانم بوده تا شايد بتوان گوشه اي از تلاش اين بزرگمردان عرصه توليد نفت و گاز را جبران كرد. خوشبختانه اینجا کار در یک محیط دوستانه پیگیری شده و مسائل و مشکلات هم براحتی میانمان حلوفصل می شود.