خودتان را معرفی کنید؟

آیلین فرج الهی، متولد سال 1382 هستم و در رشته گرافیک دیپلم گرفتم.

  چرا رشته گرافیک را انتخاب کردید؟

از کودکی به کلاس نقاشی می رفتم و به این رشته خیلی علاقه مند بودم، به طوری که همیشه روی دیوارهای خانه نقاشی می کشیدم.(با خنده)

  در هنرستان به چه رشته های هنری پرداختید؟

آبرنگ، سیاه قلم و مداد رنگی را با «راپید» کار می کنم و در زمینه اَکلرولیک، پاستِل و کاشی شکسته به خلق اثر هم پرداختم.

  در خارج از هنرستان هم دوره آموزشی دیده اید؟

 در کودکی کلاس نقاشی می رفتم، بعد دوره آموزشی اَکرولیک را گذراندم و نقاشی با مداد رنگی و ماندالا را یاد گرفتم و آن را به عنوان طرح پته می کشم. با ماندالا می توان تذهیب و معرق نیز کشید. در تهران هم یک دوره کلاس نقاشی با خودکار رفتم و دوره تصویرسازی(نقاشی ذهنی) را گذراندم و هنوز هم در حال آموزش هستم. در شهرک، یک دوره آموزش ساخت گوشواره های تزیینی برگزار شد که در آن شرکت کردم و این نوع بدلیجات را هم درست می کنم.

  از این موارد، کدام حوزه علاقه تان است؟

به تصویرسازی علاقه دارم و در تکنیک هم به نقاشی با مداد رنگی علاقه مندم.

  موقع خلق این آثار چه حسی دارید؟

احساس آرامش می کنم.

  وقتی می بینید بر طرح بی جانی که شما روی شال پته کشیده اید، مادر و خواهرتان با هنر دستشان، به آن روح  بخشیده اند، چه حسی پیدا می کنید؟

 حس بسیار خوبی است. یک همکاری خانوادگی که ابتکار هنری دارد.

  به کدامیک از این موارد از منظر منبع کسب درآمد پرداخته اید؟

نقاشی روی لباس و پُرترِه (نقاشی چهره)

  در زمینه ورزشی هم فعالیت داشته اید؟

از کودکی ژیمناستیک می رفتم و در رشته های تیراندازی و دارت فعالیت داشته ام.

 خودتان را معرفی بفرمایید؟

آیناز فرج الهی هستم. متولد سال 1375. در رشته تربیت بدنی تحصیل کرده ام و به فکر ادامه تحصیل در این رشته هستم.

  از فعالیت های ورزشی تان بگویید؟

از کودکی در کلاس های ورزشی شهرک شرکت می کردم و از همان سن پایین، در رشته های مختلف ورزشی فعالیت داشتم. ابتدا با ژیمناستیک و کاراته آغاز کردم، بعد در دبستان به والیبال و بستکبال پرداختم و در مسابقات شنا، آمادگی جسمانی و شطرنج در سطح شهرستان مقام آورد. زمانی که وارد دوره راهنمایی شدم، در رشته تیراندازی با کمان و تفنگ آموزش دیدم و در حال حاضر هم رئیس کمیته تیراندازی با تفنگ و تپانچه (اهداف ثابت) بانوان شهرستان رفسنجان هستم و رشته تخصصی ام تیراندازی است.

  چه شد که تیراندازی را انتخاب کردید؟ مراحل پیشرفت در این رشته را توضیح دهید؟

پدرم در جوانی تپانچه کار می کرد و مادر هم تفنگ گازی. علاوه بر آن، پدر چون اصالت لَکی دارد، تیراندازی در خونشان است، کم کم به این رشته علاقه مند شدم. از سال 89 به عنوان کمک مربی در تیراندازی کارم را آغاز کردم و هم اکنون مربی این رشته برای دانشجویان و دانش آموزان و مربی تیراندازی و والیبال بانوان در شهرک هستم. در اولین و دومین نمایشگاه دستاوردهای تربیت بدنی، مسؤولیت غرفه تیراندازی شهرستان به عهده من بود. رشته ورزشی دارت را هم در شهرک آموختم و بعد مدرک مربیگری آن را گرفتم. مسؤولیت روابط عمومی کارگری دارت استان کرمان را به من پیشنهاد کرده اند که در مرحله تصمیم گیری هستم.

   لازمه پرداختن به رشته ورزشی شما چیست؟

داشتن دقت و تمرکز زیاد. در لحظه ای که ماشه را می کشیم، باید آنقدر دقت و تمرکز بالا داشته باشیم، تا ساچمه به هدف بخورد. از مزایای این رشته، ایجاد آرامش است و حواشی کمی در این رشته وجود دارد. به دانشجویانم می گویم موقع تیراندازی کسی را که دوستش ندارید، سیبل هدفتان تصورش کنید تا تیراندازیتان دقیق شود.(با خنده)

  برنامه آینده تان برای این ورزش چیست؟

می خواهم تیراندازی را تا رسیدن به ریاست فدراسیون این رشته ادامه بدهم؛ چون در این رشته می توان حجاب را کامل رعایت کرد و محدودیتی برای بانوان در این رشته وجود ندارد، بنابراین جای پیشرفت زیادی دارد؛ هر چند که ورزش گرانی است.

  در رشته تیراندازی چه مقام هایی  کسب کرده اید؟

همیشه در مسابقات تیراندازی با تفنگ شهرستان، مقام اول را از آن خود کردم و عضو تیم استان هم هستم و به مسابقات تیراندازی کشوری نیز اعزام شدم. در دومین المپیاد ورزشی کرمانیان، مقام دوم را در استان کسب کردم، در دومین المپیاد ورزشی رفسنجان مقام دوم را به دست آوردم، در مسابقات ورزشی تیراندازی در سال 93 در رفسنجان به مقام سوم رسیدم، در مسابقات جام رمضان سال 93 مقام سوم را کسب کردم، در مسابقات دانشجویی سال 94 مقام اول شهرستان را به دست آوردم، در مسابقات بسیج دانشجویی سال 95 مقام اول را به خود اختصاص دادم و در مسابقات تیراندازی که بین شرکت های پالایش و پخش فراورده های نفتی برگزار شد، در دو سال متوالی مقام اول را به دست آوردم.

  به غیر از مربیگری رشته های تیراندازی و دارت، در چه رشته های دیگری دارای مدرک هستید؟

در همه رشته های ورزشی به غیر از کُشتی، مدرک مربیگری و داوری دارم. در کشتی هم چون در ایران مدرک مربیگری آن برای بانوان وجود ندارد، نتوانستم مدرکش را بگیرم، وگرنه مدرک مربیگری رشته های والیبال، بستکبال، آمادگی جسمانی، غریق نجات و شنا را دارم. در بدمینتون هم در سن 18 سالگی در دوره مربیگری شرکت کردم و با اینکه به سن قانونی نرسیده بودم، به خاطر مهارتم مدرک مربیگری آن را به من دادند. دوچرخه سواری را هم دنبال می کنم و هنوز فرصت نشده که به دنبال مربیگری این رشته بروم. در تنیس روی میز هم مدرک داوری و مربیگری دارم و یک دوره در تهران آموزش ماساژ دیدم و مدرکش را هم اخذ کردم.

  در شهرستان به غیر از تیراندازی، در چه رشته هایی صاحب مقام هستید؟

 در ایروبیک، بدمینتون، دوومیدانی، دارت، شنا، ناجی گری، تنیس روی میز، شطرنج و آمادگی جسمانی در سطح شهرستان مقام دارم و به مسابقات کشوری شطرنج هم اعزام شدم.

  دیگر فعالیت های ورزشی تان شامل چه مواردی می شود؟

علاوه بر مربیگری، برای اینکه اطلاعاتم به روز شود و در جریان آخرین دانش و اطلاعات حوزه تربیت بدنی قرار بگیرم، در کارگاه های ورزشی متعددی مانند کارگاه تغدیه ورزشی، نوشیدنی ها در ورزش، آناتومی حرکات کششی، ورزش برای بانوان باردار، آسیب های ورزشی، برنامه نویسی تغذیه ورزشی، تغدیه ورزشکاران و زمان بندی تمرین در ماه رمضان، استرس و مدیریت از طریق فعالیت های بدنی و ورزش، اشتغال در ورزش، تغذیه نوین ورزشی و... شرکت کردم و در حال حاضر به دلیل همه گیری کرونا، به صورت مجازی در کارگاه ها شرکت می کنم.

  مربی تربیت بدنی مدارس نیز بوده اید؟

در مدرسه زینب و مریم علوی شهرستان رفسنجان به عنوان کارآموز، معلم تربیت بدنی بودم و این کار را هم دوست دارم.

  می دانیم که دستی هم در زمینه های هنری دارید. هنر را از کجا آغاز کردید؟

از کودکی شاهد کارهای هنری مادرم بودم و جالب اینکه چون مواد پایه کیک و شیرینی را می دانستم، در سنین کودکی همسن های خودم را در شهرک جمع می کردم و در منزل به آنان آموزش کیک و شیرینی می دادم. آماده که می شد، می خوردیم و می رفتیم بازی. دوره آموزشی آشپزی و شیرینی پزی فانتزی را هم گذراندم و در رشته پته دوزی نیز فعال هستم. در زمینه بدلیجات و ساخت دستبند هم کار می کنم، ضمن اینکه مدرک قالیبافی هم دارم و به همین دلیل، توانستم در دوران راهنمایی، در مسابقات دانش آموزی هنرهای دستی در سطح شهرستان، اول شوم. همچنین زمانی که در شهرک، کلاس تئاتر برگزار شد، در آن شرکت کردم و مدرک بازیگری گرفتم.

  در پته دوزی ابتکار به خرج داده اید؟

آیلین خواهرم، طرح های مدرنی روی شال های پته می زند و بُته و جِقه کمتر به کار می برد. من هم همیشه با نخ مخصوص پته، نمی دوزم؛ بلکه گاهی با کامواهای نازک که در استان سیستان وبلوچستان استفاده می شود و رنگ های شاد دارد، پته دوزی می کنم و به این شکل تنوع رنگی به شال پته می دهم. برای اینکه پته را از رنگ های بی روح در بیاورم، این ایده را به خرج دادم و پته هایی که به این شکل دوختم، حالت گل دوزی پیدا کرده و بسیار جالب شده است.

  اگر صحبت پایانی دارید، بفرمایید؟

از خانواده خودم و همسرم که حامی ام بودند، تشکر می کنم. از مدیرانی که امکانات ورزشی را در شهرک مهیا کردند، سپاسگزارم و برای همه آرزوی خوشبختی و سلامت دارم و امیدوارم هرچه زودتر کرونا تمام شود تا بتوانیم مثل قبل، بدون ماسک به سالن های ورزشی برویم.