قرار گرفتن نام شرکت پالایش نفت تبریز در فهرست حامیان محیط زیست
اینجا مشعل ها خاموش است
مشعل امروزه در سایه توسعه مدیریت عملی در جهان، این موضوع به اثبات رسیده است که انسان های توسعه یافته، باعث ایجاد سازمان های توسعه یافته می شوند و سازمان های توسعه یافته کشوری توانمند و توسعه یافته را ایجاد می کنند. این موضوع به دلیل پیوستگی در توسعه همه جانبه است. به عبارت دیگر در صورت وجود گسستگی در ابعاد توسعه در واحدهای مختلف اجتماع (خانواده، محیط بیرون و سازمان ها) نمی توان توسعه همه جانبه ملی را در سطح کشور انتظار داشت. بنابراین برای تحقق توسعه ملی، لزوم تبدیل سازمان ها به دانشگاه های کشور به منظور تولید و انباشت تجربه و به منصه ظهور رساندن تمامی تئوری های جدید علمی ضروری به نظر می رسد؛ چرا که از این طریق چرخه منطقی تئوری- عمل بسته شده و باعث توسعه روز افزون خواهد شد. بدیهی است، تمامی سازمان ها از دیرباز در بطن خود توسعه اقتصادی و افزایش سود را دارند، اما لازم است ضمن پرورش انسان ها و انتقال فرهنگ اصیل سازمانی به محیط اجتماع، از رشد تدریجی محیط پیرامون و جامعه و همچنین از کاهش و کنترل آسیب های جانبی فعالیت های آن صنعت به محیط اطراف نیز اطمینان حاصل کنند. شرکت پالایش نفت تبریز با ترویج و استقرار فرهنگ سازمان یادگیرنده در شرکت قصد دارد ضمن برنامه ریزی برای توسعه سرمایه های اصیل سازمانی، یعنی همان سرمایه های انسانی، فرهنگ انسان های یادگیرنده و خانواده یادگیرنده را بر اساس مدل AMIF/MAMIF توسعه داده و با شناسایی نیازهای اساسی ذینفعان (جامعه، سهامداران، کارکنان، مشتریان و تأمین کنندگان) نقشی مؤثر در توسعه جامعه داشته باشد تا ضمن رعایت حقوق شهروندی و ضوابط زیست محیطی نسبت به کاهش هر چه بیشتر اختلافات فرهنگی و اقتصادی محیط اطراف و جامعه گام بردارد و از این طریق نسبت به توسعه پایدار در تمامی جوانب اطمینال حاصل کند. در گزارش پیش رو به برخی مسؤولیت های شرکت پالایش نفت تبریز پرداخته شده که در ادامه می خوانید.
شرکت پالایش نفت تبریز هم اکنون سهمی حدود 7 درصد از توان تصفیه نفت خام کل کشور را به خود اختصاص داده و تأمین بخشی از سوخت مایع مورد نیاز شمال غرب کشور (استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، زنجان و کردستان) را به عهده دارد. خوراک پتروشیمی تبریز نیز از سوی پالایشگاه تأمین می شود.
به گفته غلامرضا باقری دیزج، مدیرعامل شرکت پالایش نفت تبریز، «این شرکت مأموریت تأمین خوراک، تولید و عرضه فراورده های نفتی مورد نیاز مشتریان با استانداردهای کیفی روز را به عهده دارد و همواره سعی می کند تا ارزش های حاکم بر شرکت را در سه محور ارزش های اجتماعی، ارزش های سازمانی و نظام مدیریت شرکت که اهم آنها عبارتند از: بهبود و توسعه پایدار کسب وکار با تأکید بر ارزش آفرینی و مسؤولیت های اجتماعی پیش ببرد.»
شرکت پالایش نفت تبریز برای نیل به اهداف موجود در برنامه استراتژیک و اطمینان از تطابق با اصول کاری مسؤولیت اجتماعی، یک سیستم مدیریتی با رویکرد نهادینه سازی مسؤولیت های اجتماعی ایجاد کرده است.
باقری دیزج می گوید: «شرکت در اجرای فعالیت های مسؤولیت اجتماعی، به دنبال اصول کاری و پیروی از قوانین و مقررات بوده و هدف کمیته استراتژی و کمیته های فرعی آن، یکپارچه کردن پایداری و مسؤولیت اجتماعی شرکتی در درون کسب و کار روزانه شرکت است. شرکت پالایش نفت تبریز بر این باور است که این فرایند می تواند در میان مدت و بلندمدت موجب مزیت رقابتی برای شرکت شود و از منافع آن، هم پالایشگاه تبریز و هم جامعه بهره مند شوند. علاوه بر آن، ساختار کمیته استراتژی به گونه ای است که انتظارات ذینفعان به صورت به هنگام و مؤثر در کمیته ها مطابق مدل برنامه ریزی استراتژیک شرکت مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.
مجموعه شرکت پالایش نفت تبریز با محور قراردادن مفهوم توسعه پایدار به عنوان اصل اساسی برای ایجاد توازن بین توسعه اقتصادی کشور و حفاظت محیط زیست، نسبت به کنترل اثرات نامطلوب زیست محیطی فعالیت های خود را برنامه ریزی کرده است، به گونه ای که با احداث واحدهای کیفی سازی به منظور انطباق محصولات تولیدی خود با استانداردهای روز زیست محیطی و تکمیل زنجیره صنعت سبز گام برداشته و ابزارهای کنترلی پایش آنلاین را برای کنترل خروجی های محیطی در حدود استانداردهای ابلاغی سازمان محیط زیست اجرایی کرده است. مدیران و بدنه شرکت باور دارند که کیفیت محیط زیست به عنوان بستر پذیرنده توسعه و امانت نسل های آتی باید حفظ شود.
مدیرعامل شرکت پالایش نفت تبریز در این باره می گوید: «تمامی اقدام ها و پروژه های شرکت، همسو با این نگرش توسعه پایدار و محیط زیست طرح ریزی شده است. به منظور بهبود سیستماتیک عملکرد شرکت نیز سیستم مدیریت زیست محیطی براساس استاندارد ISO14001 در شرکت استقرار یافته است. همچنین، پروژه ترسیم فلودیاگرام های زیست محیطی با هدف به روزرسانی جنبه های زیست محیطی شرکت و به منظور شناسایی و اندازه گیری منابع بالقوه انتشار آلاینده های محیطی به اجرا درآمده است.»
شرکت پالایش نفت تبریز اقدام به تولید محصولات سبز کرده است، به گونه ای که بنزین یورو 4 و گوگرد گرانولی را در دستور کار دارد و می خواهد به تولید نفتگاز یورو 5 برسد.
به گفته باقری دیزج، «همسو با سیاست های ابلاغی وزارت نفت مبنی بر کیفی سازی فراورده های نفتی برای حفاظت از محیط زیست، شرکت پالایش نفت تبریز متعهد به تولید بنزین با استاندارد یورو 4 شد و پروژه ای به منظور احداث واحد بنزین سازی جدید تعریف کرد. این واحد با هدف افزایش درجه آرام سوزی بنزین تولیدی و بالا بردن اکتان بنزین ایجاد شده است. در این واحد کاتالیست به طور مداوم احیا می شود.»
خوراک این واحد، نفتای سنگین دریافتی از واحد تقطیر در جو است که پس از تصفیه هیدروژنی وارد بخش اکتان افزا شده و پس از واکنش های تبدیل کاتالیستی در سه راکتور به محصول هیدروژن با خلوص بالا، گاز مایع و محصول Reformate با عدد اکتان حدود 100 تبدیل می شود. محصول هیدروژن به شبکه هیدروژن پالایشگاه، گاز مایع به واحد استحصال گاز مایع و محصول Reformate برای جداسازی بنزن به واحد استخراج بنزن انتقال می یابد که با جداسازی بنزن از بنزین تولیدی، در نهایت بنزین یورو 4 به عنوان سوخت پاک تولید می شود. عرضه بنزین یورو 4 برای توزیع در کلانشهر تبریز، از تیر سال 1393 در شرکت پالایش نفت تبریز آغاز شده است.
بر اساس استانداردهای جهانی، تولید گوگرد باید به صورت دانه بندی (گرانول) یا پاستیل صورت گیرد. از سوی دیگر کلوخ های گوگرد بر اثر جابه جایی و سایش روی یکدیگر، خاک و غبار تولید کرده و فضای ناسالمی را ایجاد می کند. گوگرد دانه بندی شده این مشکلات را نداشته و با سرعت و سهولت بارگیری می شود و کاهش آلودگی محیط زیست را به دنبال دارد.
مدیریت آثار زیست محیطی تولید و عملیات
شرکت پالایش نفت تبریز، مدیریت پسماندهای تولیدی در داخل شرکت (پسماندهای فرایندی و غیرفرایندی) را براساس روش های اجرایی و دستورعمل مدیریت پسماندهای جاری اجرایی کرده است. در این زمینه، مطالعات اولیه در خصوص طبقه بندی تمامی ضایعات پالایشگاه براساس استاندارد EPA و کدهای کنوانسیون بازل و به تبع آن، جاری سازی قانون مدیریت پسماندها در این شرکت انجام شده است. براساس بررسی های صورت گرفته، می توان دسته بندی زیر را برای انواع پسماندها در شرکت پالایش نفت تبریز لحاظ کرد.
مهم ترین اقدام های صورت گرفته با هدف کاهش و مدیریت پسماند در این شرکت عبارت است از:
بهره برداری از پروژه آبگیری، هضم و تفکیک لجن های آهکی و نفتی- بیولوژیکی شامل تبدیل لجن های نفتی- بیولوژیکی به کود قابل استفاده در توسعه فضای سبز، ارسال پسماند آهکی به چرخه مصرف مجدد از طریق عقد تفاهم نامه با کارخانجات سیمان، استفاده از کوره زباله سوز شرکت پتروشیمی تبریز به منظور امحای اصولی پسماندهای قابل سوزاندن، اجرای پروژه خاک های آلوده به مواد نفتی و روغنی به روش بیولوژیکی، احداث واحد گرانولاسیون گوگرد تولیدی پالایشگاه، استفاده از جاذب های استاندارد برای جمع آوری ضایعات ناشی از ریخت و پاش مواد شیمیایی و نفتی، امکان سنجی استفاده از سیستم های لایروبی مکانیزه مخازن به جای روش های سنتی برنامه ریزی به منظور استفاده از نرم افزارهای معتبر مدیریت پسماند.