گپ وگفتی با فرزند یکی از کارکنان مجتمع گاز پارس جنوبی که رتبه برتر کنکور دکترا شده است

صعود  علمی در کنار دین و ورزش

علی بهرامی      ادامه تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی، بخصوص اقدام برای دوره دکترا هم پر چالش است و هم جذابیت های خاص خودش را دارد. پیگیری علم و افزایش دانش، راهی است که اگر کسی آن را برگزیند، بر سلامت نفس، متانت، ادب و اخلاق خود نیز افزوده است. این شماره با فرزند یکی از کارکنان مجتمع گاز پارس جنوبی هم سخن شده ایم. فاطمه ابراهیمی، فعالیت های علمی، فرهنگی و ورزشی زیادی دارد و البته امسال هم در کنکور دکترا رتبه بسیار خوبی به دست آورده است. در میان گفت و گو با او، با علیرضا ابراهیمی، پدر فاطمه نیز هم کلام شده ایم. مردی نفتی که او هم ادامه تحصیل داده و الگوی اصلی و مشوق خانواده و فرزندان خود در کسب موفقیت هایشان است. گپ وگفت ما را با این پدر و فرزند می خوانید:

  خانم ابراهیمی خودتان را برای خوانندگان «مشعل» بیشتر معرفی کنید، چه مراحلی را گذراندید تا به کنکور دکترا برسید؟

فاطمه ابراهیمی هستم، متولد مهر 1376 و ساکن شهر شیراز. سال 1394 رشته مهندسی مکانیک را در دانشگاه فسا آغاز کردم و سال 1397 آن را به پایان رساندم. سال 1398 وارد مقطع کارشناسی ارشد رشته مکانیک- گرایش طراحی کاربردی در دانشگاه یاسوج شدم و اکنون مراحل پایانی نوشتن پایان نامه را می گذرانم. در همین ترم بود که تصمیم گرفتم برای کنکور دکترا هم بخوانم و تقریبا از دی سال 1399 شروع و خودم را برای آزمون اسفند آماده کردم و رتبه 38 کنکور رشته مکانیک را به دست آوردم.

  مصاحبه های دکترا را رفته اید؟ فکر می کنید نتیجه نهایی چه باشد؟

بله مصاحبه ها تمام شده است. خودم فکر می کنم در دو سه دانشگاه تهران یا اصفهان شانس خوبی داشته باشم.

  در دوره های تحصیلی تان چه رتبه هایی داشتید و چه انگیزه ای باعث شد دنبال تحصیلات عالیه باشید؟

در مقطع کارشناسی، رتبه چهارم را به دست آوردم و در مقطع کارشناسی ارشد نیز حائز رتبه دوم شدم. به نظرم رسید هر چه قدر تحصیلات عالی داشته باشم، می توانم کارهای بزرگتری انجام دهم و در آینده شغل بهتری داشته باشم. دوست دارم در آینده استاد دانشگاه باشم؛ البته به کار در صنعت نفت هم علاقه زیادی دارم. کلا نگاهم این است که کارهایی انجام بدهم که کاربردی باشند و در صنعت از آنها بهره ببرند.

  چقدر با شغل پدرتان آشنا هستید؟

پدرم 14 سال در گاز استان فارس بودند و بعد به عسلویه و مجتمع گاز پارس جنوبی منتقل شدند. به طور کل من از دریچه شغل پدرم و توضیحات ایشان با صنعت نفت آشنا شدم. ایشان هم مکانیک خواندند، کارهایشان بسیار جذاب است و فعالیت هایشان خسته کننده نیست؛ اگر چه کار ایشان زحمت خیلی زیادی دارد. به نظرم می رسد که در شغل پدرم با بهره مندی از نرم افزارهای متنوع و جدید، بتوان پروژه ها را ارتقا داد.

  شما قطعا اهل مطالعه جدی هستید. غیر از رشته تخصصی تان، بیشتر چه کتاب هایی و در چه حوزه هایی مطالعه می کنید؟

غیر از کتاب های تخصصی رشته ام، در دو حوزه روانشناسی و مدیریت بازرگانی مطالعاتی دارم. روانشناسی را برای بهره مندی و استفاده از آن در زندگی می خوانم و مدیریت بازرگانی را برای رشد و توسعه کارهایم تا بتوانم در آینده در کنار رشته مکانیک از آن برای انجام برنامه های بزرگتر استفاده کنم.

  برای درس خوان شدن و دنبال علم رفتن چه پیشنهادی برای خانواده ها و فرزندان آنها دارید؟

به پدرها و مادرها و فرزندان آنها پیشنهاد می کنم؛ اول از هر چیز به دنبال علاقه شان بروند؛ البته باید بین علاقه با آینده دار بودن یک رشته، تعادل برقرار شود. یعنی بعد از علاقه، آینده نیز مدنظر باشد. در طول مدت تحصیلاتم کسانی را دیدم که بدون علاقه و تنها برای آینده یک رشته وارد آن شده بودند و به سطح پایینی رسیدند. درس ها را فقط می خواندند تا مدرک بگیرند. به عنوان پیشنهاد دوم باید بگویم خیلی ها هم هستند که به کارهای عملی و به دست آوردن یک مهارت علاقه دارند. واقعا این اشخاص لازم نیست بروند و درس های تئوری را بخوانند. اگر روی مهارت و آینده آن تمرکز کنند، می توانند خیلی موفق باشند. گاهی هم پیش می آید که کسی مهارت مهمی داشته؛ اما درس که خوانده، مهارت را کنار گذاشته است. در نهایت و به عنوان پیشنهاد سوم می گویم که درس ها را باید مفهومی خواند و تنها به دنبال حفظ کردن آنها نبود. در روش حفظ کردن صرف درس ها، کاری از پیش نخواهد رفت.

  فکر می کنید در کنار درس خواندن، می توان کارهای دیگری هم انجام داد؟

بله حتما. اتفاقا در کنار تحصیل باید کارهای جانبی هم انجام داد تا انگیزه بالاتری برای درس خواندن پیدا کرد و از خستگی و بی حوصلگی دور شد.

  خودتان این روش را دنبال کردید؟

بله من در کنار تحصیلات، در دو حوزه قرآن کریم و ورزش والیبال فعالیت دارم. با تیم والیبال شرکت گاز استان فارس، توانستم مقام سوم کشوری را به دست آورم و البته چند بار هم در استان رتبه نخست را کسب کردیم. همچنین در بخش مفاهیم قرآن در سطح کشوری و استانی مقام های زیادی به دست آوردم که برخی از آنها عبارتند از: رتبه سوم مسابقات کشوری شرکت ملی گاز سال 1385، رتبه اول تمام مسابقات مجتمع گاز پارس جنوبی از سال 1392، رتبه چهارم مسابقات کشوری شرکت ملی گاز 394 و رتبه دوم مسابقات کشوری شرکت ملی گاز سال 1396.

  چه فعالیت های علمی دیگری را در پیش گرفتید؟

برای تکمیل نیازهای تخصصی رشته ام، در دوره های مختلف شرکت داشته ام و برخی از این دوره ها را مانند «اتوکد» و «سالیدورک» را در دانشگاه یاسوج تدریس کرده ام. دوره کارآموزی ام را نیز در یک شرکت صنعتی حوزه انرژی که تولید و طراحی تجهیزات پالایشگاهی را انجام می دهد، گذرانده ام. در مقطع کارشناسی در دو رشته مکانیک و منابع طبیعی هم تدریس داشته ام.

  چقدر و چگونه خانواده را در کسب موفقیت های علمی، فرهنگی و ورزشی تان دخیل و مؤثر می دانید؟

موفقیت های من وابسته به خانواده و پدر و مادرم بوده اند. از زمانی که آمادگی می رفتم، به کمک خانواده فهمیدیم که می توانم کلاس اول بروم. بعد از آن نیز کلاس دوم به چهارم را جهشی خواندم. خانواده من از همان شش سالگی مرا به بهترین مدارس فرستادند و دوره راهنمایی و دبیرستان را در مدرسه شاهد شیراز گذراندم. پدر و مادرم خیلی زحمت کشیدند تا از نظر اخلاقی، اعتقادی و علمی در جامعه نه تنها آسیب نبینم؛ بلکه پیشرفت داشته باشم. علاقه های من با راهنمایی خانواده ام به ثمر نشسته است. موقع کنکور خیلی کمکم کردند و با رفتارهای منطقی آنها، فضای بسیار مناسبی برای دنبال کردن فعالیت های علمی برایم فراهم شد.

  حرف پایانی اگر باقی مانده است؟

باید از صنعت نفت تشکر کنم. در حوزه های مختلف قرآنی و ورزشی و حالا هم علمی، همیشه تلاش کرده تا دیده شویم و فعالیت و رقابت کنیم.

 

با هم بودن در خانواده عامل موفقیت است

   آقای ابراهیمی خودتان را معرفی بفرمایید. از چه زمانی و چگونه وارد صنعت نفت ایران شدید؟

علیرضا ابراهیمی، متولد سال 1353 در شهر شیراز هستم. کارشناسی رشته مکانیک، گرایش ساخت و تولید را به پایان رسانده ام و اکنون ترم آخر رشته مدیریت حمل و نقل دریایی بین قاره ای، مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه دریانوردی چابهار هستم. کارم را از سال 1378 از گاز استان فارس شروع کردم. سال 77 که خدمت سربازی را به پایان رساندم، با دیدن یک آگهی، آزمون دادم و مراحل مختلف مصاحبه های تخصصی را طی کردم و وارد صنعت نفت شدم. از سال 1392 به پالایشگاه (یک) مجتمع گاز پارس جنوبی در عسلویه منتقل شدم و اکنون به صورت اقماری مشغول به کارم. اینجا کارشناس ارشد تعیین مقادیر و برآورد در واحد خدمات پیمان ها هستم.

   چند فرزند دارید و همسرتان به چه کاری مشغول هستند؟

دو فرزند دارم، دخترم فاطمه و پسرم علی. همسرم اصالتا آبادانی و فرزند شهید عبدالرحیم رمزی است و سال ها بهیار بوده و اکنون بازنشسته علوم پزشکی شیراز است. ایشان مدتی از خدمتشان را نیز در مناطق جنگی گذرانده اند. همسرم از اصلی ترین عوامل در کسب موفقیت های من و فرزندانم بوده و است. بدون حمایت و از خودگذشتگی و فداکاری های ایشان، هیچ یک از ما در این جایگاه قرار نمی گرفتیم. ایشان دو دوره به عنوان کارمند منتخب در لیست کاروان پزشکی وزارت بهداشت و درمان قرار گرفته و در موسم حج تمتع در قالب کادر درمانی به حجاج خدمت رسانی کرده است. پسرم هم مکانیک می خواند و بزودی آزمون ارشد خواهد داد. او هم در مسابقات قرآن کریم دارای رتبه های مختلف در مجتمع گاز پارس جنوبی و کشوری است و در رشته ورزشی تیراندازی با تپانچه هم فعالیت دارد و دارای مقام دوم مسابقات استان های جنوب کشور است.

  خودتان چه فعالیت های جانبی دارید و اوقات فراغتتان چگونه می گذرد؟

در تیم کوهنوردی مجتمع عضو هستم و فعالیت دارم. تیم ما تا به حال قله هایی چون سهند، تفتان، سبلان و دنا را فتح کرده است. همچنین در رشته ورزشی تیراندازی با تپانچه نیز فعالیت دارم و در مسابقات مربوط به آن شرکت می کنم. همچنین در انجمن ادبی مجتمع پارس جنوبی هم فعال هستم و به خوانش اشعار، توضیح و نفسیر ادبی و گذراندن دوره های ادبی چون یادگیری عروض و قافیه مشغولم. همچنین دارای رتبه برتر مسابقات قرآنی کارکنان مجتمع گاز پارس جنوبی هستم.

  چه روش تربیتی را در پیش گرفته اید تا فرزندانتان در بستر خانواده موفق تر باشند؟

علاوه بر اینکه همسرم حساسیت های ویژه ای روی فرزندان دارد و مراقبت های مهمی در این باره انجام داده، رویه ما این است که بچه های مان را طوری حمایت کنیم که بار مسؤولیت به دوششان باشد و هنگامی که خروجی کارشان را ببینیم، راهنمایی های لازم را انجام دهیم. بچه ها باید حداقل 50 درصد یک کار را خودشان انجام دهند، 30 درصد هم ما کمک کنیم و در ادامه با توانایی خودشان مسیر را پیش بروند تا به پایان و یک خروجی مشخص برسد. تلاش کردیم خودمان سلامت زندگی کنیم و از نظر فرهنگی و اعتقادی فرزندانمان را از همان کودکی وارد فعالیت های قرآنی و ورزشی کردیم.

   و سخن پایانی؟

باید بگویم که اگر موفقیتی هر چند اندک حاصل شده، در مرحله اول به فضل الهی و پس از آن به دلیل در کنار هم بودن خانواده در تمامی مراحل زندگی بوده است. تلاش می کنیم و امیدواریم که زندگی خود را با تفکر ادامه دهیم؛ چرا که تفكر چراغ دل است كه به آن نيكي و بدي و سود و زيان دل، ديده مي شود.به نظرم تفكر باغي از درختان حقايق است و هر كه انديشه كند بر بيناييش افزوده خواهد شد. ساعتي تفكر مي تواند برتر از هفتاد سال عبادت باشد..