چطور ارتباط با والدین را در دوران کرونا حفظ و تقویت کنیم ؟

دوری و دلتنگی کرونا ادامه دارد

مشعل   اختلاف بین نسل ها همیشه به عنوان یکی از موضوعات چالش برانگیز بین والدین مطرح بوده و همچنان نیز وجود دارد. عمده والدین در سنین نوجوانی فرزندان، با آنها دچار اختلافاتی می شوند که گاه در سنین نوجوانی ترمیم می شود و گاه تا سال ها بعد باقی می ماند؛ اما از یک دهه گذشته تاکنون، تحولات و تغییرات در شرایط اجتماعی و فضای مجازی، فاصله بین والدین و فرزندان را بیشتر کرده و بسیاری از فرزندان، زمان زیادی را به دلیل تحصیل یا اشتغال و یا دلایل دیگر دور از خانواده خود هستند. از سوی دیگر، کرونا در یک سال و اندی گذشته، فاصله بین فرزندان و والدین را بیشتر کرده و فرزندانی که ارتباط و شرایط تعامل با خانواده و والدین را داشتند هم با محدودیت رو به رو شده اند. در این شرایط دو گزینه وجود دارد: یا فرزندان جدای از خانواده هستند یا با خانواده زندگی می کنند که در هر دو حالت، زندگی کرونایی که این یک سال و اندی گذرانده ایم، شرایط و محدودیت های خودش را اعمال کرده است.

    استرس تردد روزانه و همنشینی با والدین

در میان بسیاری از خانواده ها فرزندان محصل یا شاغل در سنین مختلف در کنار خانواده خود که عموما سالمند هستند، زندگی می کنند و این تعامل و همنشینی روزانه در دوران کرونا و در حالی که فرزندان یا والدین شاغل هستند، کار را بسیار سخت و پر استرس کرده است. بسیاری از مشاغل در دوران کرونا محدود یا دورکار کامل شده اند؛ اما بسیاری دیگر با شیفت بندی یا محدودیت زمانی کماکان فعال هستند و کارمندان باید چند روز در هفته در محل کار خود حاضر شوند و دوباره عصر یا شب به خانه برگردند و کنار والدین خود غذا بخورند و معاشرت کنند. حتی اگر هر دو طرف فاصله اجتماعی را رعایت کنند؛ اما در مدت زمانی بیش از یک سال زندگی در یک فضای مشترک و تنفس در یک فضا، نگرانی از انتقال ویروس بین فرزندان و والدین را افزایش داده است. بسیاری از افراد در همان روزهای ابتدایی شیوع کرونا، حتی در خانه و کنار والدین خود هم ماسک می زدند و شب ها با عذاب وجدان از اینکه مبادا عامل انتقال ویروس و بیماری و خدای نکرده فوت والدینشان باشند، می خوابیدند. این حساسیت و نگرانی هنوز هم وجود دارد و مراقبت و حساسیت خانواده هایی که والدین و فرزندان با هم زندگی می کنند، بیش از فرزندانی است که والدینشان همراه آنها نیستند. در عین حال این خانواده ها از امکان همراهی و ارتباط روزانه و مشترک بین والدین و فرزندان برخوردارند و دلتنگی دیدن فرزندان یا والدین به دلشان نمی ماند.

اما گروهی از فرزندان و والدین هم هستند که به دلایل مختلف از جمله ازدواج، تحصیل، مهاجرت و ... دور از هم هستند و اگر قبلا گاهی یکدیگر را می دیدند، حالا و در شرایط کرونا همان گاه به گاه هم وجود ندارد. بسیاری از خانواده ها در این شرایط، سختی و تلخی فاصله و محدودیت ندیدن یکدیگر و دلتنگی را با فضای مجازی و تماس های تصویری و دیدارهای دور از هم جبران کرده اند؛ اما هنوز هم بوسیدن و در آغوش کشیدن والدین و فرزندان، یکی از مواردی است که امکانپذیر نیست و باید تا پایان کرونا و تزریق واکسن جلوی آن را گرفت.

     اقدام هایی ساده؛ اما لازم در ارتباط با والدین

پیشنهادها برای دور زدن محدودیت های کرونایی و کاهش اثرات دوری و دلتنگی بین اعضای خانواده، قابل مقایسه با محدودیت ها نیست؛ اما مواردی وجود دارد که می توان در همین دوران به کار گرفت تا فشار عصبی و بی قراری را کمتر کرد. از جمله اینکه هر روز تماس تلفنی و تصویری داشته باشید. اگر ازدواج کرده اید و فرزند دارید، هر روز تماس بگیرید و بگذارید بچه ها با پدر بزرگ و مادربزرگشان صحبت کنند. معمولا ارتباط آنها با نوه ها زیاد است و دلتنگی زیادی برای نوه هایشان دارند. اگر هم سرتان شلوغ است، به همان تماس روزانه خودتان بسنده کنید تا هم خیال آنها از بابت سلامتتان راحت شود و هم شما خیالتان راحت باشد که آنها در خانه جایشان امن است.

اگر در خانه با والدین خود زندگی می کنید، علاوه بر تلاش برای رعایت همه پروتکل ها، لازم است قبل از ورود به خانه و حین ورود، نسبت به ضدعفونی دست ها و تغییر دادن لباس و در صورت لزوم حمام کردن اقدام شود تا خیالتان بابت هر نوع احتماع انتقال ویروس راحت باشد؛ اما اگر والدین شما شاغل نیستند و زمان زیادی را در خانه می مانند، بهتر است زمانی را به معاشرت با آنها اختصاص دهید؛ چراکه در این یک سال و اندی آنها اعضای دیگر خانواده، فامیل، دوستان، آشنایان و همسایه های خود را ندیده اند و شما تنها افراد در تعامل با آنها هستید. در مورد هر دو گروه، یعنی خانواده های جدا از فرزندان یا همراه با فرزندان لازم است زمان هایی را برای حضور در فضای باز (حیاط خانه و پشت بام) و ورزش های سبک و همگانی ترتیب دهید. بی تحرکی برای افراد سالمند، خطرناک است، به همین دلیل اگر در خانه با آنها زندگی می کنید یا جدا از آنها هستید، بهتر است یا با آنها همراه شوید و یک پیاده روی امن و سالم داشته باشید یا آنها را هر روز با یک تماس به انجام این کار تشویق کنید.

اگر هم که با والدین زندگی می کنید و دورکاری دارید، بهتر است که محل انجام کار خود را 100درصد از خانواده جدا نکنید تا ارتباطتان با آنها قطع نشود. هم صحبتی و معاشرت روزانه برای افراد سالمند و حتی خود شما لازم است و از هر نوع افسردگی جلوگیری می کند.

 

در جاده

کتاب «در جاده» در سال ۱۹۵۱ نوشته شده است؛ اما تا سال ۱۹۵۷ هیچ ناشری حاضر نبود آن را چاپ کند. رمانی که در اصل روی طوماری بلند و ۱۲۰ فوتی (هر فوت حدود ۳۰ سانتی متر) تایپ شد؛ طوماری که هم اکنون در موزه لاوِل واقع در ایالت ماساچوسِت که زادگاه کِروآک است، نگهداری می شود و می توان آن را شمایلی از جاده در نظر گرفت. رمان «در جاده» به شکل زندگینامه است و بر اساس خاطراتی نگاشته شده که جک کِروآک به همراه دوست دیوانه اش، نیل کَسِیدی طی سفرهایی که در اواخر دهه ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ به سرتاسر آمریکا داشتند، خلق کردند.

کتاب «در جاده»، تنها یک رمان نیست؛ بلکه نقشه ای از جغرافیای آمریکاست؛ چرا که به جرأت می توان گفت در هیچ رمانی، به این اندازه از شهرها و مناطق مختلف آمریکا یاد نشده است؛ اما کروآک در این مسیر، همسفر مهم تری نیز دارد و او کسی نیست جز خواننده کتابش. راوی، روایتش را به صورت گفتمانی دو سویه با مخاطب نوشته و به شکلی تمام عیار او را در سفرها و چالش های ذهنی خویش شریک ساخته است. این کتاب را یاشین آزادبیگی ترجمه و انتشارات کوله پشتی هم آن را منتشر کرده است.

 

ستایش

شهاب مظفری، خواننده سبک پاپ کشورمان است که اولین آهنگش را با آهنگسازی خودش به نام «از وقتی رفتی» در سال ۱۳۸۷ منتشر کرد و در سال ۱۳۹۶ به یک خواننده مجاز تبدیل شد و کنسرت برگزار کرد. وی تاکنون چند تک آهنگ معروف و تیتراژ سریال های تلوزیونی داشته است. ترانه تیتراژ سریال هایی همچون «بوم و بانو»، «دل» و «ستایش 3» از جمله کارهای معروف شهاب مظفری است.

 

شرمنده ام كه همت آهو نداشتم

  شصت و سه سال راه به اين سو نداشتم

 اقرار می كنم كه من  اين های و هوی گنگ -

 ها داشتم هميشه ولی هو نداشتم

 جسمی معطر از نفسی گاه داشتم

   روحی به هيچ رايحه خوشبو نداشتم

 فانوس بخت گم شدگان هميشه ام

  حتی برای ديدن خود سو نداشتم

 وايا به من كه با همه ی هم زبانی ام

     در خانواده نيز دعاگو نداشتم

 شعرم صراحتی ست دل آزار، راستش

 راهی به اين زمانه ی نه تو نداشتم

 نيشم هميشه بيشتر از نوش بوده است

   باور نمی كنيد كه كندو نداشتم؟!

 می شد كه بندگی كنم و زندگی كنم

 اما من اعتقاد به تابو نداشتم

 آقا شما كه از همه كس باخبرتريد

 من جز سری نهاده به زانو نداشتم

 خوانده و يا نخوانده به پابوس آمدم؟

 ديگر سوال ديگری از او نداشتم

 محمدعلی بهمنی

 

خورشید

«خورشید» نام آخرین اثر ستاره دار مجید مجیدی است که در فضایی اجتماعی ساخته شده است. علی نصیریان، جواد عزتی و بازیگر نوجوان روح الله زمانی بازیگران اصلی این فیلم هستند. «خورشید» توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه را در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر از آن خود کند و به عنوان نماینده سینمای ایران در بخش مسابقه اصلی (رقابتی) شیر طلایی در هفتاد و هفتمین دوره جشنواره بین المللی فیلم ونیز انتخاب و برنده جایزه فانوس جادویی این جشنواره شود. این فیلم به عنوان نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۱ معرفی شد و روح الله زمانی بازیگر این فیلم توانست در جشنواره فیلم ونیز جایزه استعدادهای نوظهور این جشنواره را دریافت کند. داستان فیلم درباره علی - کودک کار 12 ساله ای است که به همراه دوستانش با دزدی قطعات و کار در یک انبار لاستیک، زندگیشان را می گذرانند تا اینکه با پیشنهاد جدیدی از سوی خلافکاران محل مواجه می شوند. این فیلم در حال اکران است و می توانید از سایت های اکران آنلاین آن را مشاهده کنید.