حضور در خانواده؛ دفاع از حقیقت
زندگی درخشان و پر از مبارزه دختر گرامی پیامبر اسلام(ص) سرشار از نکات تربیتی و اخلاقی است که می تواند برای بشر امروز و خصوصا زنان مسلمان یک الگو و اسوه کامل ایمانی باشد. زندگی پرفرازونشیب حضرت زهرا(س) از تولد تا شهادت درس هایی دارد که می تواند در کوره راه های زندگی و پستی و بلندی های آن سرمشقمان باشد. در سلسله مطالب پیش رو کوشیده ایم تا بخشی از نکات درس آموز زندگی آن حضرت را بیان کنیم. اینک بخش سوم را می خوانید.
از دیدگاه آموزه های اسلامی، انسان نسبت به سرنوشت فردی و اجتماعی خویش مسئول است و نمی تواند در رابطه با حوادث، جریانات و واقعیت های پیرامون خویش بی تفاوت باشد. یکی از مهم ترین موضوعاتی که تأثیری عمده بر سرنوشت بشریت دارد؛ رهبری و مدیریت سیاسی جامعه است که برخورد مسئولانه تمامی افراد جامعه را در قبال خود طلب می کند و در این رابطه جنسیت مطرح نیست. از این زاویه است که حضرت فاطمه(س) دختر پیامبر گرامی اسلام(ص) سزاوارترین افراد برای مشارکت سیاسی و حضور در صحنه سیاست است و علی رغم اشتغالات اجتماعی متعدد و خستگی های ناشی از کار روزانه و رسیدگی به امور خانه و سرپرستی چند کودک خردسال، خود را از سیاست دور نمی دارد و همچون سیاست مداری قهرمان در صحنه اجتماع حاضر می شود و در دفاع از حق و عدالت جان مبارک خویش را نثار می کند.
خانواده و فعالیت های سیاسی- اجتماعی
حضرت فاطمه(س) زندگی سیاسی و آشنائی با الفبای آن را از همان دوران خردسالی آغاز کرد و با فعالیت های سیاسی و اجتماعی پدر بزرگوار خویش و مشکلات و مصائب بی شمار از نزدیک مأنوس بود؛ حتی جبهه جنگ می رفت و در غزوه های متعددی همراه با پیامبر(ص) شرکت می کرد. بعد از ازدواج و زندگی مشترک باز هم در جریان زندگی اجتماعی همگام با حضرت امام علی(ع) به پیش می رود. اما پس از وفات پیامبر(ص) فصلی جدید از زندگی را آغاز کرد که برای تحکیم پایه های انقلاب نوپای پیامبر اکرم(ص) و حفظ و تداوم حکومت اسلامی، دست به احقاق حق و مبارزه گشود و در جریان سیاسی عظیمی حضوری آشکار یافت. حضرت فاطمه(س) خود را زنی مسلمان می دانست که باید به وظایف خویش آشنا بوده و تکلیف و وظیفه شرعی اش را شخصاً عمل کند، بدین خاطر در روزهای آتش و خون و شکنجه پس از وفات پیامبر(ص) و در روزهایی که سیاست روز آتش زدن به در خانه و بیعت خواهی از روی زور و اعمال قدرت بود، قد علم کرد تا تکلیف دینی و سیاسی خود را نیکو به انجام رساند.
دفاع از حریم رسالت و امامت
در اوایل بعثت، حفظ جان پیامبر(ص) و دفاع و حمایت از آن حضرت از مهم ترین وظایف کسانی بود که علی رغم مشکلات و تنگناهای موجود در جامعه نوپای اسلام، به حقّانیت پیامبر(ص) و آیین او ایمان آورده بودند. تعداد انگشت شماری نیز با استفاده از موقعیت اجتماعی، سیاسی و دیگر توانایی های خود، بیشتر به این امر می پرداختند که ازجمله آنها حضرت زهرا(س) بود. رسول خدا(ص) از هنگامی که به رسالت مبعوث شدند، تا زمانی که به مدینه هجرت کردند در مکه مورد آزار و اذیت فراوان قرار گرفتند. بزرگان قریش و حتی عموهای پیامبر اکرم(ص) علاوه بر تشویق و تحریک مردم و کودکان جهت آزار و اذیت به پیامبر(ص)، خود نیز به طور مستقیم از هیچ تلاشی در این زمینه دریغ نداشتند. آن بانوی بزرگوار در مواردی علاوه بر اطلاع و پیش گیری از اقدام آنان، خود مستقیماً به صحنه می رفت و به حمایت و دفاع از پیامبر عزیز می پرداخت. زهرای مرضیّه(س) در اثبات حق و مقابله با انحراف در رهبری امت اسلامی از هیچ کوششی فروگذار نکرد و این امر را تکلیف خود می دانست. گاهی شب ها همراه امام علی(ع) به در خانه مهاجرین و انصار می رفت و حمایت از ولایت و وصیّت رسول خدا(ص) را در یادها زنده می کرد و آنان را به دفاع از حق همسرش در مسأله خلافت و حق خودش فراخواند؛ اگرچه چیزی جز کلام سرد و بی مهری نمی شنید. حضرت فاطمه(س) عنایت ویژه ای به مسأله دفاع از امامت و ولایت امام علی(ع) داشت و به عنوان یک وظیفه اجتماعی در قالب های مختلف روی آن اهتمام و جدیّت می ورزید.
اعتراض به سکوت مردم
دخت گرامی رسول خدا(ص) می دید که با خروج رهبری از محور خود چه بسا ممکن است امور مهم دیگر نیز دچار این آفت شود و هرگونه ساکت ماندن نوعی مهر تأیید بر کارهای ناروا باشد و چه بسا حتی برای همیشه کاری قانونی جلوه داده شود و نشانی بر حقانیت مدّعیان خلافت تلقی شود، بدین جهت آن حضرت در مواردی مخالفت خود را با اعتراض و انتقاد و شکوه به اثبات رساند و فرمودند: «ای انجمن بزرگان، ای بازوان ملّت، ای حافظان اسلام، این غفلت و سستی در مورد حق من چیست؟ و چرا در برابر دادخواهی من سهل انگاری می کنید؟»
افشای فتنه ها
حضرت زهرای مرضیه(س) حکومت امام علی(ع) را همان حکومت پیامبر(ص) و استمرار نبوت و رسالت می دانست. خانه امیرالمؤمنین(ع) را مهبط وحی و شخصیت آن حضرت را شخصیتی دانا به امور دنیا و آخرت معرفی می فرمود و کنار زدن آن بزرگوار را خسارتی بزرگ و روشن می شمرد. از اقدام های روشنگرانه آن حضرت افشای ماهیت سیاست ستیز با امام علی(ع) بود، او معتقد بود کسانی که حضرت علی(ع) را از صحنه بیرون کرده اند، از شدّت عمل او در برابر مخالفان دین و قاطعیتش در مقابل دشمنان اسلام و افزون طلبان بیم دارند؛ آنان می دانند حضرت علی(ع) در اجرای عدالت ذره ای کوتاهی نخواهد کرد و در راه تحقق احکام الهی از مرگ نمی هراسد، ازاین رو او را کنار زدند تا به آسانی به اهداف شخصی و خواسته های نفسانی شان دست یابند، شاید آن روزها بسیاری از اصحاب و تابعین و کسانی که تازه مسلمان شده بودند نمی توانستند باور کنند دست هایی که امام علی(ع) را کنار زده اند از سر هواپرستی چنین ظلمی را مرتکب شده باشند، چون آنها نیز ظاهراً سال ها در رکاب نبی اکرم(ص) شمشیر زده و به اسلام گرویده بودند، به علاوه برخی از آنها جزو دانشمندان جامعه به حساب می آمده اند، لذا کسی جرأت نمی کرد به آنان گمان بد برده و آنها را به بی دینی و خیانت متهم کنند، بنابراین مردم دو گروه بودند: یک گروه از ریشه دشمنی و مخالفت با امام علی(ع) خبر نداشتند و گروه دیگر شجاعت و شهامت بیان حقایق را نداشتند، ولی حضرت زهرا(س) با کمال شجاعت ماهیت کینه توزانه آنان را افشا کرد و ریشه های فاسد دشمنی با مولای متقیان علی(ع) را برملا ساخت.
دشمن شناسی
شناخت دشمن و آگاهی از معیارهای دشمنی، اندیشه ای روشن در فراز و فرودهای زندگی فردی و اجتماعی به انسان می بخشد. حضرت صدیقه کبری(س) با سخن آسمانی خود نخستین معیار دشمن شناسی را دشمنی و مخالفت با اهل بیت رسول خدا(ص) معرفی می کند و با صراحت بسیار می فرماید: «هر کس با ما دشمنی کند، با خدا ستیز کرده است و آن کسی که با ما مخالفت کند، با پروردگار رودررو شده است و مخالف ما عذاب دردناک و مجازات شدید الهی در دنیا و آخرت بر او واجب می گردد». هرگاه در آیینه سخن و سیره آن حضرت بنگریم به خوبی درمی یابیم که ستایش دوستان و نکوهش دشمنان خط پایانی نخواهد داشت. حضرت زهرا(س) با ارائه تدبیری خردمندانه، عرصه ستم ستیزی و میدان مبارزه با دشمن را فراتر از زمان و مکان گسترش داده بود تا افراد از ارزش دوستی های الهی و زشتی دشمنی های شیطانی تا روز رستاخیز آگاهی یابند؛ ازاین رو در وصیتش به امیر مؤمنان(ع) فرمود: «تو را وصیت می کنم هیچ یک از آنان که به من ظلم کردند و حق مرا غصب کردند، نباید در تشییع جنازه من شرکت کنند، زیرا آنها دشمن من و دشمن رسول خدا(ص) هستند و اجازه مده فردی از آنها و پیروانشان بر من نماز بخوانند و مرا شب دفن کن، آن هنگام که چشم ها آرام گرفته و دیده ها به خواب فرو رفته باشند».
این وصیت ضربه سهمگینی بر پیکر دشمنان ولایت وارد ساخت؛ ضربه ای که تا قیام قیامت استمرار خواهد داشت و سندی زنده و ماندگار بر محکومیت حکومت و غیرعادلانه بودن آن از منظر زهرای مرضیه(س) به شمار می آید.
پالایشگاه ستاره خلیج فارس، میزبان پرچم مسجد مقدس جمکران
مسئول قرارگاه فرهنگی خلیج فارس صنعت نفت از اهدای پرچم مسجد مقدس جمکران به مدیرعامل شرکت نفت ستاره خلیج فارس خبر داد. حجت الاسلام و المسلمین حمید فلاحتی گفت: این مراسم آئینی با حضور خادمان مسجد مقدس جمکران، مسئول شورای اقامه نماز وامور روحانیون شرکت ملی پالایش و پخش، مدیر روابط عمومی شرکت ملی پالایش و پخش و مدیران شرکت نفت ستاره خلیج فارس برگزار شد. در ابتدای مراسم، محمد علی دادور، مدیرعامل ستاره خلیج فارس ضمن خوش آمدگویی به خادمان مسجد مقدس جمکران وجود این پرچم مقدس در پالایشگاه را مایه افتخار دانسته وابراز امیدواری کرد در سایه عنایت های حضرت صاحب الامر(عج) گام های بلندی در راستای خدمت به کشور و نظام مقدس اسلامی برداشته شود. سخنرانی، مداحی و مرثیه سرایی خادمان افتخاری مسجد مقدس جمکران و سخنرانی حجت الاسلام عباس ثقفی از دیگر برنامه های این مراسم بود. این مراسم با پرچم گردانی خادمان و توزیع تبرکی مسجد مقدس جمکران و اهدای پرچم به مدیرعامل شرکت نفت ستاره خلیج فارس پایان یافت.
انتشار کتاب «سردار مقاومت و سرباز ولایت» با حمایت شورای فرهنگی و ستاد اقامه نماز وزارت نفت
در نخستین سالگرد شهادت سردار مقاومت سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، با حمایت شورای فرهنگی و ستاد اقامه نماز وزارت نفت، کتاب «سردار مقاومت و سرباز ولایت» منتشر شد.
با توجه به اینکه روز شهادت سردار سلیمانی روز جهانی مقاومت نامگذاری شده است، دو فصل ابتدایی این کتاب به مبحث مقاومت از دیدگاه قرآن و اهل بیت و همچنین بیانات مقام معظم رهبری پرداخته و در فصل های بعد به مباحثی همچون مکتب حاج قاسم، نگرشی بر اندیشه های ایشان وگزیده ای از خاطرات سردار به زیور طبع آراسته شده است. این کتاب در پنج فصل شامل مفهوم مقاومت در آیات و روایات، مقاومت و مولفه های آن در کلام رهبری، سردار سلیمانی اسوه بارز مقاومت، نگرشی بر اندیشه های شهید سپهبد سلیمانی و همچنین خاطراتی از سردار شهید سپهبد سلیمانی در ۱۴۸ صفحه به چاپ رسیده است.
فاطمه زهرا(س) از نگاه رهبر معظم انقلاب
اگر شخصیت فاطمه زهرا(س) برای ذهن های ساده و چشمهای نزدیک بین ما آشکار می شد ما هم تصدیق می کردیم که فاطمه زهرا(س) سرور همه زنان عالم است، بانویی که در سنین کم و در عمر کوتاه به مقامات معنوی و علمی و معرفتی و به مرتبه ای برسد که برابر مرتبه انبیا و اولیاست. فاطمه زهرا فجر درخشانی است که از گریبان او خورشید امامت و ولایت و نبوت درخشیده است. آسمان بلند و رفیعی است که در آغوش آن ستاره های فروزان ولایت قرار گرفته است. همه ائمه(ع) برای مادر بزرگوار خود تکریم و تجلیل قائل بودند که برای کمتر کسی این همه احترام و تجلیل را از آن بزرگواران می شود دید. زنان مسلمان در زندگی شخصی، اجتماعی و خانوادگی خود باید زهرا(س) را از جهت خردمندی، فرزانگی و عقل و معرفت، الگو و سرمشق خود قرار دهند و از بُعد عبادت، مجاهدت، حضور در صحنه، تصمیم گیری های عظیم اجتماعی، خانه داری، همسرداری و تربیت فرزندان صالح از زهرای اطهر(س) پیروی کنند. اسلام فاطمه(س) را، آن عنصر برجسته و ممتاز ملکوتی را، به عنوان نمونه و اسوه زنان معرفی می کند. آن زندگی ظاهری او، جهاد او، مبارزه او، دانش او، سخنوری او، فداکاری او، شوهرداری او، مادری او، همسری او، مهاجرت او و حضور او در همه میدانهای سیاسی و نظامی و انقلابی و برجستگی همه جانبه او که مردهای بزرگ را در مقابل او به خضوع وادار می کرد. اصولاً درک نادرست از شخصیت زن، که میراث نامبارک فرهنگ های غیراسلامی دخیل در اندیشه مسلمانان است، باعث شده است که آن حضرت تنها از زاویه دختری برای پیامبر(ص) و مادری برای ائمه(ع) مطرح شود و آن شایستگی ها و گزینش الهی که در شکل گیری زندگی و شخصیت آن حضرت نقش برجسته داشته و زندگی و صفات فاطمه زهرا(س) را به عنوان اسوه ای برای همه زنان و همه انسان ها، به ویژه زنان، مطرح می سازد، مجهول بماند.
منبع: برگرفته از مجموعه «یک رهبر به تمام معنا»، بخشی از بیانات در سایت مقام معظم رهبری.