کاهش تولید فوریه اوپک پلاس 7.125 میلیون بشکه
«مشعل» هنرمندانه از صنعت نفت بگوید
گشوده شدن افق تاریخ نفت با نشریه «مشعل»
خلاقیت، حرف اول طراحی مطبوعاتی را میزند
ميراثدار يكقرن فعاليت فرهنگی و اطلاعرسانی صنعت نفت
باوفاترین یار رسانه ای صنعت نفت و کارکنان
«مشعل» یک اثر فاخر است به بزرگی هزارها و هزاره ها
«مشعل» نماد خانواده بزرگ صنعت نفت است
«مشعل» اطلاع رسانی شفاف بدون جهت گیری دارد
مشعل؛ چراغی فرا روی خانواده بزرگ صنعت نفت
مکتوب یا الکترونیکی همــــراهی ادامه دارد...
«مشعل» مایه فخر و مباهات کارکنان است
صنعت نفت، ظرفیت بالایی برای درخشش در فوتسال دارد
رئیس جمهوری:
رئیسجمهوری گفت: نفت سرمایه ای بین نسلی است که برای همیشه نخواهد بود، سرمایه ای است که از زیر زمین خارج می شود و در اختیار ما قرار می گیرد، پول آن هم باید بین نسلی باشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، دکتر حسن روحانی، روز دوشنبه (۱۵ دی ماه) در نشست شورای اجرایی فناوری اطلاعات با تأکید بر اهمیت موضوع مالیات در کشور گفت: در این دولت بار تأمین منابع مورد نیاز برای اداره کشور از دوش نفت برداشته و بر دوش مالیات و عوارض گذاشته شده و این موضوع مهمی است که اداره کشور از طریق مالیاتی که خود مردم پرداخت می کنند، انجام می شود.
وی با تأکید بر اینکه درآمد نفت باید برای توسعه زیرساخت ها و به صورت بین نسلی هزینه شود، افزود: نفت سرمایه ای بین نسلی است که برای همیشه نخواهد بود. سرمایه ای است که از زیر زمین خارج می شود و در اختیار ما قرار می گیرد، پول آن هم باید بین نسلی باشد که مقرراتی هم در این زمینه وجود دارد. هم اکنون بخشی از پول نفت در واقع برای فعالیت های اقتصادی شرکت های غیردولتی به صندوق باز می گردد که آنها استفاده و بهره برداری می کنند، بنابراین مالیات هر روز اهمیت بیشتری می یابد و از جایگاه بسیار مهمی نیز برخوردار است.
استاندار تهران با اشاره به افزایش ۱۵ درصدی مصرف گاز در این استان، از شهروندان خواست در مصرف گاز صرفه جویی کنند.
انوشیروان محسنی بندپی در حاشیه نشست سوخت رسانی زمستانی که با حضور وزیران نفت، نیرو و کشور برگزار شد، با اشاره به مقدار مصرف گاز در استان تهران گفت: بر اساس بررسی انجام شده در مدت ۴۰ روز از یکم آذرماه امسال تا ۱۱ دی ماه با مصرف روزانه ۱۱۲ میلیون مترمکعب گاز، استفاده از گاز در استان تهران به ویژه در بخش خانگی ۱۵ درصد نسبت به پارسال افزایش داشته است.وی افزود: بیشترین مقدار مصرف گاز در روز هشتم دی ماه با ۱۲۲ میلیون مترمکعب بود به طوری که رکورد تازه ای در زمینه مصرف طی ۲۰ سال اخیر ثبت شد. استاندار تهران تصریح کرد: افزایش مصرف مشترکان خانگی سبب شده مقدار تحویل گاز به نیروگاه های استان تهران نسبت به پارسال ۲۶ درصد کاهش داشته باشد، از این رو از همه شهروندان درخواست همکاری داریم تا وسایل گرمایشی خود را ۱۸ تا ۲۱ درجه سانتیگراد تنظیم و با بهینه سازی موتورخانه ها به کاهش مصرف گاز کمک کنند.محسنی بندپی تأکید کرد: کاهش مصرف گاز ضمن کمک به کاهش آلودگی هوا به دلیل تأمین گاز مورد نیاز نیروگاه ها، زمینه را برای تأمین گاز در روزهای سرد فراهم می کند و در این زمینه مشارکت شهروندان و دستگاه های اداری و اجرایی همسو با ساماندهی استفاده از وسایل گرمایشی اثرگذار است.
معاون اول رئیس جمهوری:
معاون اول رئیس جمهوری گفت: در دوران فشارها و تحریم های ظالمانه، صنعت نفت بیشترین فشارها را در بخش تولید و صادرات متحمل شد، اما با اتکا به سیاست های اقتصاد مقاومتی و توانمندی کارشناسان و مدیران این صنعت، بخشی از این فشارها و کاستی ها جبران شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی معاون اول رئیس جمهوری، اسحاق جهانگیری، در نشست کارگروه رفع موانع جهش تولید، با اشاره به گزارش ارائه شده در این نشست از عملکرد وزارت نفت برای تحقق جهش تولید، این گزارش را مثبت ارزیابی کرد و گفت: بخش نفت، گاز و پتروشیمی اهمیت فراوانی برای توسعه کشور دارد، به گونه ای که می توان گفت توسعه کشور باید پیرامون صنعت نفت شکل بگیرد.وی افزود: در دوران فشارها و تحریم های ظالمانه، صنعت نفت بیشترین فشارها را در بخش تولید و صادرات متحمل شد، اما با اتکا به سیاست های اقتصاد مقاومتی و توانمندی کارشناسان و مدیران این صنعت، بخشی از این فشارها و کاستی ها جبران شد.معاون اول رئیس جمهوری با قدردانی از عملکرد وزارت نفت و برنامه های بلندمدت و کوتاه مدت صنعت نفت، گاز و پتروشیمی، از وزارت نفت خواست موانع اصلی پیش روی جهش تولید و تحقق برنامه های خود را احصا و در یکی از نشست های آینده ارائه کند تا تصمیم های لازم برای رفع این موانع گرفته شود.در این نشست بیژن زنگنه، وزیر نفت گزارشی از عملکرد و برنامه های این وزارتخانه برای تحقق جهش تولید ارائه کرد که افزایش ظرفیت تولید نفت خام و افزایش تولید و صادرات گاز طبیعی با تأکید بر برداشت از میدان های مشترک، افزایش تولید و صادرات محصولات پتروشیمی، افزایش تولید و صادرات فرآورده های نفتی، توسعه فناوری، تقویت ساخت داخل و حمایت از شرکت های دانش بنیان، بهینه سازی مصرف سوخت و انتقال تجارب و ریل گذاری برای آینده از محورهای اصلی گزارش ارائه شده ازسوی وزیر نفت بود.
سخنگوی دولت:
سخنگوی دولت گفت: ایران باید سهم خود را در بازار جهانی نفت پس بگیرد و طبق برنامه ریزی ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت می فروشیم و به جای بالا بردن نرخ تسعیر در بودجه از تلاش دولت برای فروش بیشتر نفت که حق مردم ایران است، حمایت شود.به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت، علی ربیعی، در نشست خبری که از طریق ویدئوکنفرانس برگزار شد، با تأکید بر اینکه دولت همچنان که به خنثی کردن تحریم ها ادامه می دهد، از پیگیری حق ملت ایران ذره ای کوتاه نخواهد آمد، گفت: مطالبه رفع تحریم از حقوق شهروندی است و از مطالبات بجایی است که مردم از دولت دارند. وی یکی از مهم ترین مسائل دولت تدبیر و امید را مسائل محیط زیستی عنوان کرد و افزود: دولت از دغدغه سلامت شهروندان استقبال می کند و محیط زیست بهتر، مسئله مهم دولت و مردم است که نیازمند تلاش همگانی است.
سخنگوی دولت با بیان اینکه کار دولت در بودجه براساس تعدادی مبانی با نگاه به شرایط سخت و غیرعادی دوران تحریم سال ۹۹ و حرکت به شرایط متعادل برای سال ۱۴۰۰ بوده است، ادامه داد: دولت واقعیت آینده را در مبانی لایحه دید و جهت گیری کمیسیون تلفیق در تغییر لایحه بودجه مغایرت هایی با لایحه تقدیمی دارد که می تواند آثار نامطلوبی بر زندگی مردم داشته باشد. ربیعی ابراز امیدواری کرد که مباحث کارشناسی بیشتری در مجلس انجام و همه جوانب عمیق تر بررسی شود تا بهترین تصمیم برای حفظ سهم ایران در بازار جهانی نفت و پایین آمدن قیمت ارز و کمک به معیشت مردم اتخاذ شود. وی کاهش حجم صادرات نفت را کمک به سهمیه سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) عنوان کرد و گفت: افزایش پیش بینی قیمت ارز که فشار بر قیمت هاست و افزایش درآمد مالیات بر ارزش افزوده منجر به فشار بر تولیدکننده و مصرف کننده می شود. مجلس با کاهش حجم صادرات نفت در بودجه، افزایش پیش بینی قیمت ارز در بازار، حذف حمایت از کالاهای اساسی و افزایش درآمد ناشی از مالیات ارزش افزوده آثارغیرقابل پیش بینی ایجاد می کند.
سخنگوی دولت افزود: در حالی که از نظر دولت این درآمد باید به طور کامل به مصرف کننده برگشت داده شود. موضوع نرخ ارز در بودجه اهمیتی ویژه دارد و به همین لحاظ در دولت ساعات زیادی درباره نرخ تسعیر درآمد ارزی با حساسیت ویژه بحث و بررسی شد. شاید در ظاهر این اقدام ناترازی بودجه ناشی از صادرات نفت را پاسخ دهد، اما براساس تجارب و نظر کارشناسان بانکی، تأثیر آن را در نقدینگی نمی توان نادیده گرفت.
ربیعی با بیان اینکه دولت منابع حاصل از فروش نفت را ۱۹۹ هزار میلیارد تومان پیش بینی کرده بود و با این تصمیم به ۲۳۰ هزار میلیارد تومان افزایش خواهد یافت، گفت: رسمیت دادن به این نرخ تسعیر در بودجه با توجه به توفیق های اخیر در صدور نفت و فرآورده های نفتی و خنثی کردن تحریم ها و احتمال کاهش تحریم در سال آینده به صلاح کشور نیست. وی تأکید کرد: دولت همچنان معتقد است که باید سهم ایران را در بازار جهانی نفت پس بگیریم و طبق برنامه ریزی باید ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت بفروشیم و به جای بالا بردن نرخ تسعیر در بودجه از تلاش دولت برای فروش بیشتر نفت که حق مردم ایران است، حمایت شود.
سخنگوی دولت تصریح کرد: البته این تصمیم با افزایش نرخ ارز مقدار ریالی حاصل از فروش نفت را بیشتر از پیش بینی دولت در بودجه قرار داده است. نظر دولت این است در بعضی از موارد دیگر هم پیش بینی ها غیرواقعی است.
رئیس سازمان برنامه و بودجه
رییس سازمان برنامه و بودجه با اشاره به پیشرفت فیزیکی مطلوب طرح ساخت پایانه نفتی جاسک گفت: این طرح بزرگ به عنوان ظرفیتی ملی در عرصه های جهانی، با وجود تحریم ها در حال انجام است.
محمدباقر نوبخت، در حاشیه بازدید از طرح در حال اجرای پایانه نفتی جاسک با بیان اینکه تا سال آینده شاهد بهره برداری از این طرح بزرگ خواهیم بود که مخازن عظیمی برای شرکت ملی نفت ایران و صادرات نفت ایجاد می کند، گفت: باید از بازارهای خود و سهمیه ای که در سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) داریم، استفاده و نفت را به دارایی های دیگر و زیربناها تبدیل کنیم.
وی افزود: مخازن در حال ساخت در جاسک با ظرفیت ذخیره سازی ۱۰ میلیون بشکه نفت طرحی راهبردی برای کشور است، به ویژه اینکه هم اکنون از خلیج فارس هم فاصله گرفته ایم و ذخیره سازی را در ساحل دریای عمان انجام می دهیم.
رئیس سازمان برنامه و بودجه تصریح کرد: خلیج فارس و تنگه هرمز برای کشور اهمیتی ویژه دارد، همچنین پایانه نفتی جاسک برای صادرات آینده نفت بسیار مهم تلقی می شود.
نوبخت با اشاره به اینکه طرح راهبردی پایانه نفتی جاسک با پیشرفت فیزیکی مطلوب در حال اجراست، گفت: این اقدام بزرگ با وجود تحریم ها درحال انجام است و این طرح به عنوان ظرفیتی ملی قابل رقابت در عرصه های جهانی خواهد بود.
رئیس سازمان برنامه و بودجه روز دوشنبه(۱۵ دی ماه) در سفری یک روزه به شهرستان جاسک استان هرمزگان، ضمن بازدید از مناطق سیل زده این استان، از طرح ساخت پایانه نفتی جاسک نیز بازدید کرد.
با تصویب کمیسیون تلفیق بودجه مجلس
سخنگوی کمیسیون تلفیق بودجه مجلس شورای اسلامی گفت: این کمیسیون، سهم نفت در بودجه را بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان کاهش داد و در حال جایگزینی منابع درآمدی دیگر به جای منابع نفتی یادشده است که به محض تصویب اطلاع رسانی می شود.
رحیم زارع، در نشستی خبری با اشاره به مصوبه های کمیسیون تلفیق بودجه ۱۴۰۰ گفت: در لایحه بودجه ۱۴۰۰، دولت فروش ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت را با قیمت ۴۰ دلار پیش بینی کرده بود، اما کمیسیون تلفیق به موجب قانون برنامه ششم توسعه تصمیم گرفت سهم صندوق توسعه ملی را ۱۸ درصد در بخش نفت و تا سقف روزانه یک میلیون بشکه فروش نفت در نظر گیرد. وی با بیان اینکه از طرف کمیسیون ممانعتی برای فروش نفت تا سقفی که دولت می خواهد، وجود ندارد، افزود: این کمیسیون تصمیم گرفت بالاتر از فروش روزانه یک میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه نفت برای معیشت، اشتغال، سلامت و بخش تولید توسط دولت هزینه شود. سخنگوی کمیسیون تلفیق بودجه مجلس عنوان کرد: این کمیسیون، اوراق مالی اسلامی درباره پیش فروش نفت را از تبصره یک به تبصره ۵ منتقل کرد تا در کنار آن، اوراق منتشرشده دولت قرار گیرد، همچنین این کمیسیون سهم نفت در بودجه را بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان کاهش داد و در حال جایگزین منابع درآمدی دیگر به جای منابع نفتی مذکور است که به محض تصویب اطلاع رسانی می شود.
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی:
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی با تأکید بر اینکه باید مصرف گاز خانگی و تجاری را به روش های مختلف کاهش داد، گفت: طبق گزارش وزارت نیرو، از سوخت مازوت در نیروگاه های اطراف کلانشهرها استفاده نمی شود.
سید جواد ساداتی نژاد، در تشریح نشست کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی که با حضور شهردار تهران، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و نمایندگانی از وزارت نفت، نیرو و پلیس راهور درباره مقابله با آلودگی هوا برگزار شد، گفت: این نشست به دلیل وضع ناسالم هوا در کلانشهرهای کشور با حضور متولیان اجرای قانون هوای پاک برگزار شد و هفته آینده نیز نشست دیگری در کمیته محیط زیست کمیسیون کشاورزی برگزار می شود.وی به نتایج این نشست اشاره کرد و افزود: باید میزان مصرف گاز خانگی و تجاری را کاهش داد، به همین دلیل وزارت نفت و نیرو در این نشست مکلف شدند با توجه به تجارب گذشته به صورت استانی این موضوع را به استان ها واگذار کنند و استان ها در زمینه فرهنگ سازی برای کاهش مصرف فعالیت کنند. البته صداوسیما نیز می تواند در این زمینه بسیار کمک کننده باشد.رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: در این نشست مقرر شد درجه حرارت همه سازمان ها و دستگاه های زیرمجموعه در سه قوه کاهش یابد و با فرهنگ سازی این اتفاق در حوزه خانگی و تجاری نیز مدیریت شود.ساداتی نژاد عنوان کرد: طبق گزارش پلیس راهور در بحث ترخیص موتورسیکلت های کاربراتوری نیز باید تجدیدنظر شود، همچنین مطابق گزارش ستاد سوخت، وظیفه اسقاط موتورسیکلت ها مطابق قانون انجام نشده است، زیرا براساس قانون باید به ازای هر موتورسیکلت کاربراتوری اسقاطی، یک موتورسیکلت جدید پلاک شود.وی با بیان اینکه سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان دستگاه ناظر حدود ۲۵۰ دستگاه سنجش آلودگی هوا در سراسر کشور دارد، گفت: تعداد این دستگاه ها باید افزایش یابد تا سازمان حفاظت محیط زیست بتواند نظارت خود را دقیق انجام دهد، همچنین این سازمان با توجه به افزایش آلودگی هوا، اندازه گیری های فصلی درباره استاندارد سوخت را به صورت هفتگی در مخازن، بخش های تولیدی و جایگاه های عرضه سوخت انجام دهد.رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس با بیان اینکه سالانه حدود ۴۰ هزار نفر بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند که این عدد تا حدودی مانند کشته شدگان کروناست، افزود: بسیاری از اتوبوس ها کاتالیست ندارند، از این رو درصد بسیاری از آلودگی هوا ناشی از این مسئله است، البته با توجه به اینکه شرکت های دانش بنیان در داخل کشور به این فناوری دست یافته اند باید از ظرفیت های آنها استفاده کرد.
ساداتی نژاد با اشاره به اینکه طبق گزارش وزارت نیرو، از سوخت مازوت در نیروگاه های اطراف کلانشهرها استفاده نمی شود، گفت: باتوجه به اینکه مصرف گاز نسبت به سال های گذشته افزایش یافته است، بعضی از نیروگاه ها و صنایع ناچارند از مازوت استفاده کنند.
اجماع سیزدهمین نشست وزیران نفت و انرژی کشورهای تولیدکننده عضو و غیرعضو اوپک چه بود؟
در سیزدهمین نشست وزیران نفت و انرژی کشورهای تولیدکننده عضو و غیرعضو اوپک که شامگاه سه شنبه (۱۶ دی ماه) با صدور بیانیه ای به کار خود پایان داد، ضمن ارائه مجوز مجموع افزایش تولید روزانه ۱۵۰ هزار بشکه ای به روسیه و قزاقستان برای ۲ ماه فوریه و مارس، بر سر رقم کاهش تولید روزانه ۷ میلیون و ۱۲۵ هزار بشکه ای برای ماه فوریه و ۷ میلیون و ۵۰ هزار بشکه برای ماه مارس به اجماع رسیدند.
۲۳ تولیدکننده عضو و غیرعضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک)، در سیزدهمین نشست وزیران نفت و انرژی تولیدکنندگان عضو و غیرعضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) موسوم به اوپک پلاس از طریق ویدئوکنفرانس ضمن ارائه مجوز افزایش تولید محدود برای روسیه و قزاقستان در ماه های فوریه و مارس ۲۰۲۱ بر سر رقم کاهش تولید روزانه ۷ میلیون و ۱۲۵ هزار بشکه ای برای ماه فوریه و ۷ میلیون و ۵۰ هزار بشکه ای برای ماه مارس به توافق رسیدند.
بر اساس این توافق قرار شد روسیه و قزاقستان در فوریه و مارس روزانه ٧٥ هزار بشکه به تولید خود بیفزایند؛ به آن معنا که مجموع افزایش تولید روزانه دو کشور در ماه های یادشده ۱۵۰ هزار بشکه خواهد بود، دیگر کشورها هم افزایش تولید را متوقف می کنند. سهم روسیه از این مقدار افزایش در دو ماه فوریه و مارس امسال روزانه ۶۵ هزار بشکه و قزاقستان ۱۰ هزار بشکه خواهد بود.
اعضای اوپک پلاس همچنین در این نشست تصمیم گرفتند نشست فوریه در سومین روز این ماه و در سطح کمیته مشترک وزارتی نظارت بر توافق کاهش عرضه اوپک پلاس و نشست آینده وزارتی اوپک پلاس در ماه مارس برای بررسی تازه ترین تحولات برگزار شود.
اعضای اوپک پلاس در نتیجه محدودیت ها و قرنطینه در بسیاری از نقاط جهان که کاهش تقاضا برای سوخت را به همراه داشته است، در سال ۲۰۲۰ عرضه نفت خود را به مقدار کم سابقه ای کاهش دادند.
کشورهای تولیدکننده عضو این ائتلاف در بازه زمانی مه تا ژوئیه سال ۲۰۲۰ میلادی عرضه نفت خود را روزانه ۹ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه در روز محدود کردند و سپس رقم کاهش عرضه روزانه آنها از اوت پارسال به ۷ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه و از یکم ژانویه ۲۰۲۱ به ۷ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز رسید.
وزیر نفت به افزایش تولید روزانه ۷۵ هزار بشکه ای کشورهای روسیه و قزاقستان در ماه های فوریه و مارس اشاره کرد و گفت: این مقدار تغییر در تولید، تأثیری در خروجی اوپک پلاس و بازار جهانی نخواهد داشت.
بیژن زنگنه درباره نتایج سیزدهمین نشست وزیران نفت و انرژی تولیدکنندگان عضو و غیرعضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) موسوم به اوپک پلاس اظهار کرد: تصمیم بر این شد که به دلیل مشکلاتی که روسیه و قزاقستان داشتند و توافقی که عربستان با آنها کرده بود، تولید این دو کشور برای ماه فوریه روزانه ۷۵ هزار بشکه و برای ماه مارس هم روزانه ۷۵ هزار بشکه دیگر (در مجموع دو ماه روزانه ۱۵۰ هزار بشکه) اضافه شود.
وی با اشاره به اینکه در واقع این افزایش روزانه ۷۵ هزار بشکه ای تأثیر قابل اندازه گیری در تولید ندارد و تولید کشورهای عضو و غیرعضو اوپک تغییر قابل ذکری نمی کند، افزود: این دو کشور هم شماری مشکلات داخلی داشتند، نه اینکه بخواهند عدد تغییری کند و می خواستند مراعاتشان هم درست باشد.
وزیر نفت تأکید کرد: با توجه به اینکه زمستان است، این کشورها مصرف داخلی بیشتری دارند و این تغییر در بازار جهانی و در مقابل تولید روزانه ۴۰ میلیون بشکه تأثیری ندارد.
زنگنه در پاسخ به این پرسش که آیا کشور دیگری قرار نشد داوطلبانه تولید خود را کاهش دهد تا این رقم افزایش تولید جبران شود، گفت: به صورت رسمی اعلام نشده، ممکن است در کنفرانس خبری اعلام شود.
وزیر نفت:
وزیر نفت در واکنش به برخی ادعاها مبنی بر افزایش آلودگی هوا ناشی از مصرف مازوت در نیروگاه ها گفت: هیچ محدودیتی در صادرات مازوت وجود ندارد و نه تنها در استان تهران، بلکه در نیروگاه های اصفهان، البرز و قم نیز مازوت مصرف نمی شود.
بیژن زنگنه در حاشیه افتتاحیه سیزدهمین نشست وزیران نفت و انرژی تولیدکنندگان عضو و غیرعضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) موسوم به اوپک پلاس در جمع خبرنگاران گفت: اینکه می گویند چون مازوت اضافه دارند، یا باید در بیابان بریزند یا در نیروگاه ها مصرف کنند، حرف درستی نیست؛ ما نه در صادرات مازوت و نه در صادرات هیچ فرآورده ای مشکلی نداریم.
وی با تأکید بر اینکه ایران در صادرات مازوت هیچ محدودیتی ندارد، کما اینکه در تابستان، تا حدودی همه مازوت تولیدی صادر شده است، افزود: آنچه قابل انتظار نبود، افزایش مصرف گاز است که احتمال دارد ناشی از رفتار مردم برای مقابله با کرونا باشد.
وزیر نفت با اشاره به آمار شرکت ملی گاز ایران که ازسوی استاندار تهران اعلام شد، گفت: بر مبنای این آمار، مصرف گاز استان تهران از ابتدای آذر تا ۱۲ دی ماه امسال حدود ۱۵ درصد و میانگین مصرف گاز کشور ۱۲ درصد افزایش یافته است.
زنگنه با بیان اینکه باز گذاشتن پنجره ها برای مقابله با کرونا می تواند از دلایل این افزایش مصرف باشد، ادامه داد: در نامه ای به ستاد ملی مقابله با کرونا این مسئله را یادآور شده ام که برای تغییر نگرش مردم در این باره اطلاع رسانی شود.
وزیر نفت گفت: ما نمی توانیم گاز خانگی را قطع کنیم، بنابراین مجبوریم ارسال گاز به صنایع و نیروگاه ها را محدود کنیم تا سوخت مایع مصرف کنند.
زنگنه تصریح کرد: در دنیا روزانه بیش از ۴ میلیارد لیتر مازوت در نیروگاه ها مصرف می شود و این موضوع تنها اختراع ما نیست، هرچند هم اکنون نیز در تهران مازوت مصرف نمی شود.
معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی خبر داد:
معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی از آغاز اجرای طرح های تولید پروپیلن از مسیر پروپان (PDH) در منطقه ماهشهر خبر داد.
بهزاد محمدی ضمن بازدید از طرح های پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر گفت: منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر، مرکز نخست توسعه صنعت پتروشیمی است، به طوری که یک سوم از مقادیر کل تولید و درآمد صنعت پتروشیمی به این منطقه اختصاص دارد. وی با بیان اینکه هم اکنون ۳۰ درصدصنعت پتروشیمی در ماهشهر مستقر شده است، افزود: یکی از اهداف و برنامه های شرکت ملی صنایع پتروشیمی در این منطقه، اجرای طرح های صنایع پایین دستی پتروشیمی و توسعه آن در منطقه است. معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی با تأکید بر اهمیت بازدیدهای میدانی از روند اجرای طرح های پتروشیمی، یکی از اهداف این بازدیدها را واکاوی مشکلات و چالش های پیش روی مجریان طرح های پتروشیمی به ویژه طرح های جهش دوم و سوم صنعت پتروشیمی دانست و ادامه داد: چهار طرح انیدریدمالئیک پتروکیمیای ابن سینا، طرح های PDH سلمان فارسی و هیرسا پلیمر سهند و نیز پتروناد آسیا برای نخستین بار در کشور در دست اجرا هستند.
رئیس هیئت مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی با تأکید بر اینکه یکی از برنامه های این شرکت در جهش سوم صنعت پتروشیمی تولید پروپیلن از مسیر پروپان است، گفت: پروپیلن از محصولات حیاتی صنعت پتروشیمی است که پروژه PDH سلمان فارسی آغازی برای افزایش تولید ظرفیت های این محصول گران و ارزشمند در این صنعت است.
وی با اشاره به اینکه پروژه پتروشیمی سلمان فارسی که نخستین طرح در زنجیره تولید پروپیلن از مسیر پروپان در سبد جهش سوم صنعت پتروشیمی است، تصریح کرد: این طرح با دانش فنی خارجی در حال اجراست، امیدواریم در سال ۱۴۰۱ با ظرفیت تولید سالانه ۴۵۰ هزار تولید پروپیلن به بهره برداری برسد.
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی درباره پروژه شرکت پتروشیمی پتروکیمیای ابن سینا گفت: طرح انیدریدمالئیک این شرکت پتروشیمی در سبد طرح های جهش دوم است که امیدواریم این طرح در بهار ۱۴۰۰ به بهره برداری برسد.
وی درباره اجرای طرح PDH پتروشیمی هیرسا پلیمر سهند، یادآور شد: این طرح پتروشیمی از دیگر طرح های تولید پروپیلن از مسیر پروپان و تکمیل زنجیره تا تولید پلی پروپیلن است که هم اکنون با تأمین شدن دانش فنی، پیش بینی می شود این طرح در سبد جهش سوم تا سال ۱۴۰۱ با ظرفیت تولید سالانه ۱۵۰ هزار تن به بهره برداری برسد.
محمدی با اشاره به اجرای طرح های صنایع پایین دستی در منطقه ماهشهر، درباره طرح پتروناد آسیا گفت: این طرح یکی از جذاب ترین طرح های پتروشیمی در بخش صنایع پایین دستی است که سال ۱۴۰۱ به بهره برداری می رسد و با بهره برداری از این طرح، صنعت پتروشیمی از واردات آمین های (MDEA) مورد نیاز صنعت بی نیاز خواهد شد.
معاون وزیر نفت پس از بازدیدهای میدانی از طرح های پتروشیمی، در نشست هایی که با حضور مدیران و مجریان این طرح ها برگزار شد، تاکید کرد: شرکت ملی صنایع پتروشیمی در بحث های تامین خوراک، دسترسی به امکانات، یوتیلیتی ها و زیرساخت ها، رفع چالش ها و موانع پیش رو اجرای طرح های پتروشیمی تلاش و اهتمام ویژه ای دارد، ولی در مقابل انتظار داریم که طرح های پتروشیمی نیز نسبت به اجرای تعهدها و برنامه های خود متعهد باشند.
دومین گوی شناور بارگیری و صادرات میعانات گازی پالایشگاه های سایت ۲ پارس جنوبی با موفقیت نصب شد.
این گوی شناور (SPM) با ظرفیت بارگیری ۷ هزار مترمکعب بر ساعت میعانات گازی، عصر دوشنبه (۱۵ دی ماه) با شناور سی مستر در خلیج فارس نصب شد. هم اکنون میعانات گازی فازهای منطقه پارس ۲ از طریق یک میترینگ مشترک و با یک خط لوله دریایی به گوی شناور فاز ۱۲ پارس جنوبی برای بارگیری ارسال و دومین گوی شناور نیز با یک خط لوله ۳۶ اینچ دریایی به طول ۶.۸ کیلومتر به این میترینگ مشترک متصل می شود.
این خط لوله در دو بخش اجرا شده است؛ در مرحله نخست، عملیات کشش خط لوله دریا از ساحل (Shore Pulling) به طول ۱.۳ کیلومتر برای نخستین بار با روش حفاری افقی جهت دار (HDD) در پارس جنوبی پایان یافت و مرحله دوم، لوله گذاری به طول ۵.۵ کیلومتر در مدت چهار روز کاری، با شناور لوله گذار سی مستر تکمیل شد.
ساخت این خط لوله و نصب دومین سامانه بارگیری و صادرات میعانات گازی سایت ۲ پارس جنوبی در شرح کار قرارداد بخش فراساحل طرح توسعه فاز ۱۹ پارس جنوبی اجرا و تکمیل شده است.
با توجه به تکمیل فرآیند نصب، در مرحله بعد گوی شناور با یک اسپول به خط لوله متصل می شود و پس از پایان فعالیت های پیش راه اندازی، گوی آماده بارگیری میعانات خواهد شد.
با بهره برداری از این گوی شناور که کار ساخت و انجام آزمون های کیفی آن ازسوی یک شرکت خارجی انجام و اردیبهشت امسال وارد پارس جنوبی شده بود، ظرفیت بارگیری میعانات گازی فازهای پارس جنوبی افزایش می یابد.
افزون بر بالا بردن ظرفیت بارگیری کشتی ها در پایانه صادراتی منطقه پارس ۲، افزایش انعطاف پذیری عملیاتی از طریق انجام تعمیرات دورهای تأسیسات، جلوگیری از فرسودگی تجهیزات اندازه گیری و بارگیری میعانات گازی، متعادل سازی سطح توان عملیاتی آنها و تولید پایدار گاز و میعانات گازی از نتایج مهم نصب و بهره برداری از گوی شناور فاز ۱۹ پارس جنوبی است.
نشريه "مشعل" در پي توقف انتشار ماهنامه "پيك نفت"، به عنوان نشريه داخلي کارکنان صنعت نفت جمهوري اسلامي ايران در اوايل دهه 70 متولد شد." مشعل" در طول قريب به سه دهه انتشار خود از مراحل و شرايطي مختلف عبور كرده و به دليل برخي تغييرات و ملاحظات مديريتي در وزارت نفت، دستخوش دگرگوني هاي عديده در شكل، محتوا و روال انتشار شده كه به هر تقدير انتشار آن تا به امروز تداوم يافته است. اين نشريه به هر شكل و محتوا و نحوه انتشار توانسته است تا حدودي ارتباط بين مسؤولان و كاركنان را در بخش هاي مختلف برقرار كند و ضمن معرفي واحدها و سازمان هاي مختلف صنعت نفت و آشنا كردن كاركنان با نوع وظايف و فعاليت آنها، ديدگاه ها و نظرات مديران ستادي و عملياتي اين صنعت را درباره نحوه انجام امور و ارتباط با ساير بخش ها بازتاب دهد. آنچه "مشعل" را صرف نظر از گرايش ها و نظرات مختلف دست دركاران و مديران آن ماندگار كرده و به هزارمين شماره رسانده است، بي شك ميزان دلبستگي و استقبال كاركنان در دوره هاي مختلف از آن بوده و باعث شده اين نشريه، مرجعی مورد وثوق و اطمينان بخش براي دريافت اخبار، اطلاعات و سير تحولات باشد و نام "مشعل" پيوسته نقطه تلاقي اتكا و همگرايي بين كاركنان و مديران بوده است.
در فصل جديد انتشار"مشعل" نيز سعي شده است با استفاده از امكانات و فناوري هاي نوين و روزآمد حرفه اطلاع رساني و روزنامه نگاري و بهره گيري از توان و خلاقيت همكاران مجرب و آشنا به مسائل صنعت نفت، ضمن به كارگيري شيوه هاي جذاب و چشم نواز در طراحي صفحات و گرافيك، اهالي صنعت نفت را در جريان پيشرفت ها، تحولات و مسائل اين صنعت بزرگ قرار دهد؛ هر چند تا رسيدن به نقطه مطلوب راهی دراز در پيش است؛ اما در حد توان و مقدورات، گام هاي مهمي برداشته شده تا همراهي و رضايت همكاران و خوانندگان اين نشريه بيش از پيش فراهم شود و بتوانند علايق و خواسته هاي صنفي و شغلي خود را تا حدودي در "مشعل "دنبال كنند. با آنكه مشكلات موجود، انتشار كاغذي نشريه را متوقف كرده، اما بنا به رسالتي كه بر دوش گرفته ايم، اين محدوديت ها نتوانسته است در كار انتشار منظم "مشعل" خلل ايجاد كند و نشريه با همان كيفيت و روال انتشار، اول هرهفته در قالب فضاي مجازي و اتوماسيون هاي اداري صنعت نفت در منظر نگاه هاي تيزبين كاركنان صنعت نفت در سراسر كشور قرارمی گيرد.
سخن آخر اينكه دست دركاران "مشعل" و همكاران شاغل در روابط عمومي هاي صنعت نفت، به عهدي كه در جهت اطلاع رساني، مفاهمه و ايجاد همبستگي و همدلي با مديران و كاركنان صنعت نفت بسته اند، وفادارند و در انجام اين مسؤوليت خطير از هيچ تلاش و حميتي فروگذار نخواهندکرد. انتشار هزارمين شماره "مشعل" را در اين فصل جديد كه به همت و پيگيري همكاران شما درروابط عمومي وزارت نفت و حمايت وزير محترم نفت و مديران ارجمند و استقبال و همراهي شما كاركنان خدوم منتشر مي شود، گرامي مي داريم وضمن تقدير از زحمات همكاران سختكوش اين نشريه، آرزومنديم به فضل پروردگار و تلاش همه جانبه كاركنان، صنعت عظيم نفت كشورمان، مرزهاي توسعه و پيشرفت را به سرعت درنوردد و به موقعيت و جايگاهي كه شايسته آن است، با اقتدار ارتقا يابد.
«مشعل؛ به هزارمین شماره خود رسید»؛ این جمله ای است که شما مخاطبان ارزشمند، تقریبا در تمامی صفحات این شماره آن را می خوانید و به حتم همانند ما معتقدید که شماره «هزار» برای یک نشریه، عددی نیست که براحتی بتوان به آن رسید، بخصوص برای نشریه ای درون سازمانی و آنچه با دیدن این رقم روی جلد نشریه به ذهن متبادر می شود، این است که براستی کدام ویژگی باعث شده «مشعل» با تمام پستی ها و بلندی ها و آمدن ها و رفتن ها همچنان با صلابت به کار خود ادامه دهد؟ در پاسخ به این پرسش، اعتقاد بنده برآن است که شاید مهم ترین و بارزترین ویژگی این نشریه، که همانا عجین و همراه بودن همیشگی آن با صنعت عظیم نفت و ایستادن در کنار کارکنان شریف و ارزش آفرین و نمایش گوشه ای از زحمات و تلاش شبانه روزی آنان در اقصا نقاط کشور از دریا و سکو گرفته تا خشکی و.... است، رمزمانایی و پابرجایی «مشعل» باشد و گواه آن، رسالتی است که این مجموعه، از روز نخست شروع فعالیت خود تاکنون بر آن متعهد بوده و انعکاس فعالیت های انجام شده در صنعت نفت و انعکاس زحمات تلاشگران این عرصه را از وظایف ذاتی خود دانسته و می داند. بی تردید افتخار انتشار «هزارمین شماره مشعل» تنها از آن گروهی نیست که اکنون در آن فعالیت دارند؛ بلکه ایستادن بر فراز این قله، نتیجه تلاش و زحمات تمامی عزیزانی است که از ابتدای شکل گیری «مشعل» تاکنون و در استمرار آن نقش و سهمی بسزا داشته اند. همکاران عزیز و مخاطبان گرامی، دو سال و اندی پیش و بر اساس بخشنامه وزیر محترم نفت در بحث صرفه جویی، تصمیم بر آن شد که «مشعل» به صورت الکترونیکی منتشر شود و از آن زمان تا به امروز، بازخوردهای متفاوتی از سطح مدیران تا کارکنان، دریافت کرده ایم که وجه مشترک همه آنها، لذت تورق نشریه و بردن نسخه چاپی آن میان اعضای خانواده است؛ موضوعی که همگان بر آن معتقد و معترفیم؛ اما با توجه به شرایط کنونی اقتصادی کشور، فعلا این امکان میسر نیست و امیدواریم با برطرف شدن مشکلات و بهبود شرایط، «مشعل» علاوه بر نسخه الکترونیکی، به صورت محدود نیز چاپ شود و در مقابل نگاه مهربان شما خوانندگان محترم قرار گیرد. بنده به عنوان عضوی از خانواده کنونی «مشعل» بر خود فرض و واجب می دانم که با افتخار، انتشار هزارمین شماره این نشریه را به دو گروه تبریک بگویم. گروه نخست؛ تمام کسانی هستند که طی سال های گذشته در شکل گیری، تداوم و پرورش نیروی انسانی متخصص و خلاق نقشی ویژه داشته اند تا «مشعل» به جایگاه کنونی خود دست یابد. همچنین تبریک و دست مریزاد می گویم به همکاران فعلی مجموعه که با وجود تمام مشکلات و محدودیت ها بویژه طی یک سال گذشته ودر پی شیوع ویروس کرونا، مشتاقانه و متعهدانه در حال انجام وظیفه هستند و نهایت تلاش و دقت را به کار بسته اند تا چراغ «مشعل» بی فروغ نگردد و همچنان تابان و درخشان بر فراز قله صنعت نفت بدرخشد. البته معتقدم که این همکاری و همراهی در شرایط فعلی، در پرتو مدیریت قوی و حمایت بی شائبه جناب آقای کسری نوری، مدیر کل محترم روابط عمومی وزارت نفت و سرکار خانم دکتر یونچی، سردبیر ارشد رسانه های اداره کل روابط عمومی شکل گرفته که فرصت را مغتنم شمرده و به سهم خود و از زبان اعضای مجموعه «مشعل» از این همه لطف و حمایت سپاسگزاری می کنم.
همچنین یاد می کنم از آقای ابوالحسن درویشی، معاون محترم انتشارات و مطالعات اجتماعی اداره کل و جناب آقای سیامک افشار از همکاران سابق نشریه «مشعل» که نقشی برجسته در راهبری و پرورش نیروی متخصص این مجموعه به عهده داشته اند.
در پایان، سلامت یکایک شما همکاران و همراهان عزیز را از خداوند منان خواستارم و امیدوارم همچون گذشته، با ارائه دیدگاه ها و نقطه نظرات سازنده خود ما را در ادامه این مسیر یاری بخشید.
نشريه "مشعل" در پي توقف انتشار ماهنامه "پيك نفت"، به عنوان نشريه داخلي کارکنان صنعت نفت جمهوري اسلامي ايران در اوايل دهه 70 متولد شد." مشعل" در طول قريب به سه دهه انتشار خود از مراحل و شرايطي مختلف عبور كرده و به دليل برخي تغييرات و ملاحظات مديريتي در وزارت نفت، دستخوش دگرگوني هاي عديده در شكل، محتوا و روال انتشار شده كه به هر تقدير انتشار آن تا به امروز تداوم يافته است. اين نشريه به هر شكل و محتوا و نحوه انتشار توانسته است تا حدودي ارتباط بين مسؤولان و كاركنان را در بخش هاي مختلف برقرار كند و ضمن معرفي واحدها و سازمان هاي مختلف صنعت نفت و آشنا كردن كاركنان با نوع وظايف و فعاليت آنها، ديدگاه ها و نظرات مديران ستادي و عملياتي اين صنعت را درباره نحوه انجام امور و ارتباط با ساير بخش ها بازتاب دهد. آنچه "مشعل" را صرف نظر از گرايش ها و نظرات مختلف دست دركاران و مديران آن ماندگار كرده و به هزارمين شماره رسانده است، بي شك ميزان دلبستگي و استقبال كاركنان در دوره هاي مختلف از آن بوده و باعث شده اين نشريه، مرجعی مورد وثوق و اطمينان بخش براي دريافت اخبار، اطلاعات و سير تحولات باشد و نام "مشعل" پيوسته نقطه تلاقي اتكا و همگرايي بين كاركنان و مديران بوده است.
در فصل جديد انتشار"مشعل" نيز سعي شده است با استفاده از امكانات و فناوري هاي نوين و روزآمد حرفه اطلاع رساني و روزنامه نگاري و بهره گيري از توان و خلاقيت همكاران مجرب و آشنا به مسائل صنعت نفت، ضمن به كارگيري شيوه هاي جذاب و چشم نواز در طراحي صفحات و گرافيك، اهالي صنعت نفت را در جريان پيشرفت ها، تحولات و مسائل اين صنعت بزرگ قرار دهد؛ هر چند تا رسيدن به نقطه مطلوب راهی دراز در پيش است؛ اما در حد توان و مقدورات، گام هاي مهمي برداشته شده تا همراهي و رضايت همكاران و خوانندگان اين نشريه بيش از پيش فراهم شود و بتوانند علايق و خواسته هاي صنفي و شغلي خود را تا حدودي در "مشعل "دنبال كنند. با آنكه مشكلات موجود، انتشار كاغذي نشريه را متوقف كرده، اما بنا به رسالتي كه بر دوش گرفته ايم، اين محدوديت ها نتوانسته است در كار انتشار منظم "مشعل" خلل ايجاد كند و نشريه با همان كيفيت و روال انتشار، اول هرهفته در قالب فضاي مجازي و اتوماسيون هاي اداري صنعت نفت در منظر نگاه هاي تيزبين كاركنان صنعت نفت در سراسر كشور قرارمی گيرد.
سخن آخر اينكه دست دركاران "مشعل" و همكاران شاغل در روابط عمومي هاي صنعت نفت، به عهدي كه در جهت اطلاع رساني، مفاهمه و ايجاد همبستگي و همدلي با مديران و كاركنان صنعت نفت بسته اند، وفادارند و در انجام اين مسؤوليت خطير از هيچ تلاش و حميتي فروگذار نخواهندکرد. انتشار هزارمين شماره "مشعل" را در اين فصل جديد كه به همت و پيگيري همكاران شما درروابط عمومي وزارت نفت و حمايت وزير محترم نفت و مديران ارجمند و استقبال و همراهي شما كاركنان خدوم منتشر مي شود، گرامي مي داريم وضمن تقدير از زحمات همكاران سختكوش اين نشريه، آرزومنديم به فضل پروردگار و تلاش همه جانبه كاركنان، صنعت عظيم نفت كشورمان، مرزهاي توسعه و پيشرفت را به سرعت درنوردد و به موقعيت و جايگاهي كه شايسته آن است، با اقتدار ارتقا يابد.
«مشعل؛ به هزارمین شماره خود رسید»؛ این جمله ای است که شما مخاطبان ارزشمند، تقریبا در تمامی صفحات این شماره آن را می خوانید و به حتم همانند ما معتقدید که شماره «هزار» برای یک نشریه، عددی نیست که براحتی بتوان به آن رسید، بخصوص برای نشریه ای درون سازمانی و آنچه با دیدن این رقم روی جلد نشریه به ذهن متبادر می شود، این است که براستی کدام ویژگی باعث شده «مشعل» با تمام پستی ها و بلندی ها و آمدن ها و رفتن ها همچنان با صلابت به کار خود ادامه دهد؟ در پاسخ به این پرسش، اعتقاد بنده برآن است که شاید مهم ترین و بارزترین ویژگی این نشریه، که همانا عجین و همراه بودن همیشگی آن با صنعت عظیم نفت و ایستادن در کنار کارکنان شریف و ارزش آفرین و نمایش گوشه ای از زحمات و تلاش شبانه روزی آنان در اقصا نقاط کشور از دریا و سکو گرفته تا خشکی و.... است، رمزمانایی و پابرجایی «مشعل» باشد و گواه آن، رسالتی است که این مجموعه، از روز نخست شروع فعالیت خود تاکنون بر آن متعهد بوده و انعکاس فعالیت های انجام شده در صنعت نفت و انعکاس زحمات تلاشگران این عرصه را از وظایف ذاتی خود دانسته و می داند. بی تردید افتخار انتشار «هزارمین شماره مشعل» تنها از آن گروهی نیست که اکنون در آن فعالیت دارند؛ بلکه ایستادن بر فراز این قله، نتیجه تلاش و زحمات تمامی عزیزانی است که از ابتدای شکل گیری «مشعل» تاکنون و در استمرار آن نقش و سهمی بسزا داشته اند. همکاران عزیز و مخاطبان گرامی، دو سال و اندی پیش و بر اساس بخشنامه وزیر محترم نفت در بحث صرفه جویی، تصمیم بر آن شد که «مشعل» به صورت الکترونیکی منتشر شود و از آن زمان تا به امروز، بازخوردهای متفاوتی از سطح مدیران تا کارکنان، دریافت کرده ایم که وجه مشترک همه آنها، لذت تورق نشریه و بردن نسخه چاپی آن میان اعضای خانواده است؛ موضوعی که همگان بر آن معتقد و معترفیم؛ اما با توجه به شرایط کنونی اقتصادی کشور، فعلا این امکان میسر نیست و امیدواریم با برطرف شدن مشکلات و بهبود شرایط، «مشعل» علاوه بر نسخه الکترونیکی، به صورت محدود نیز چاپ شود و در مقابل نگاه مهربان شما خوانندگان محترم قرار گیرد. بنده به عنوان عضوی از خانواده کنونی «مشعل» بر خود فرض و واجب می دانم که با افتخار، انتشار هزارمین شماره این نشریه را به دو گروه تبریک بگویم. گروه نخست؛ تمام کسانی هستند که طی سال های گذشته در شکل گیری، تداوم و پرورش نیروی انسانی متخصص و خلاق نقشی ویژه داشته اند تا «مشعل» به جایگاه کنونی خود دست یابد. همچنین تبریک و دست مریزاد می گویم به همکاران فعلی مجموعه که با وجود تمام مشکلات و محدودیت ها بویژه طی یک سال گذشته ودر پی شیوع ویروس کرونا، مشتاقانه و متعهدانه در حال انجام وظیفه هستند و نهایت تلاش و دقت را به کار بسته اند تا چراغ «مشعل» بی فروغ نگردد و همچنان تابان و درخشان بر فراز قله صنعت نفت بدرخشد. البته معتقدم که این همکاری و همراهی در شرایط فعلی، در پرتو مدیریت قوی و حمایت بی شائبه جناب آقای کسری نوری، مدیر کل محترم روابط عمومی وزارت نفت و سرکار خانم دکتر یونچی، سردبیر ارشد رسانه های اداره کل روابط عمومی شکل گرفته که فرصت را مغتنم شمرده و به سهم خود و از زبان اعضای مجموعه «مشعل» از این همه لطف و حمایت سپاسگزاری می کنم.
همچنین یاد می کنم از آقای ابوالحسن درویشی، معاون محترم انتشارات و مطالعات اجتماعی اداره کل و جناب آقای سیامک افشار از همکاران سابق نشریه «مشعل» که نقشی برجسته در راهبری و پرورش نیروی متخصص این مجموعه به عهده داشته اند.
در پایان، سلامت یکایک شما همکاران و همراهان عزیز را از خداوند منان خواستارم و امیدوارم همچون گذشته، با ارائه دیدگاه ها و نقطه نظرات سازنده خود ما را در ادامه این مسیر یاری بخشید.
سه دهه همراهی با نشریه کارکنان صنعت نفت
علی بهرامی: «به هزارمین شماره نشریه کارکنان صنعت نفت ایران رسیده ایم»، جمله ای که بسادگی بیان می شود؛ اما براستی به همین سادگی هاست؟ ما از میدان «مشعل» و زیر نور آن به شما می گوییم: «نه، به هیچ وجه». دوام یک رسانه و قوام یک نشریه، آن هم تا هزارمین شماره، اصلا به این سادگی ها نیست. شاید این حرف را تا همین چند هفته پیش با قاطعیت نمی توانستم بگویم؛ اما الان واضح و شفاف خدمت همه شما مخاطبان عزیز و کارکنان شریف صنعت نفت می گویم که هزاران «جهد» شده تا «مشعل» به هزارمین شماره برسد. «مشعلی» که می بینید، حاصل نزدیک به هفتاد سال آمد و رفت ها، خون دل خوردن ها، ایده خرج کردن ها، شب بیداری ها، عبور از خطرگاه ها، گذر از خون ها و آتش ها و ... است. «مشعلی» که پیش روی شماست، اسلافی داشته که اگر آنها نبودند، اصلا «مشعلی» نبود که حالا بخواهد به هزارمین شماره برسد. از «نفت بین خودمون»، تا «پیک نفت» چند دهه و چند گردنه تاریخی و پر پیچ و خم گذشته تا ابتدای دهه هفتاد، صنعت نفت ایران به «مشعل» برسد. «مشعل»، حاصلِ عمر بسیاری از کارکنان صنعت نفت است. نتیجه همبستگی ها، همدلی ها و ایثارهاست. خیلی ها با جان و دل در نشریه کارکنان صنعت نفت و برای کارگران و کارمندان شریف این صنعت، از دورترین نقاط خشکی تا عمیق ترین سرزمین های آبی این دیارِ باستانی کوشیده اند. بی ادعا و بی هیچ حرفی در میدان عکس و خبر و گزارش و طراحی و سیاستگذاری و.... حضور داشته و ایستاده اند. با غواص ها زیر آب رفته اند و با خلبانان روی آسمان. با خطبانان در بیابان ها بوده اند و با حفارمردان، مزه تیغ تیز آفتاب را چشیده اند. در عسلویه به شوق بازتاب یک موفقیت ملی، دویده اند و در خانگیران برای توفیق ها دلشاد شده اند. در نفت شهر به یاد عزت ایران و عظمت میهن بوده و در پارس جنوبی با دیدن آمارهای بالای استخراج، مغرورانه لبخند زده اند. «مشعلی»ها همیشه همراه صنعت نفت بوده اند و جهد کرده اند و مجاهدت کارکنان صنعت بزرگ و تاریخ ساز نفت ایران را نشان داده اند. آنها نشان داده اند که ایران و ایرانی می تواند. چنانچه توانست و نگذاشت در هشت سال جنگ، حتی یک روز صادرات نفت قطع شود، چنانچه توانست و از بیابانی خشک و برهوت، سرزمین صنعت و اقتصاد در کرانه های خلیج فارس را ساخت. چنانچه گاز را به بیشتر شهرها و روستاهای کشور رساند و چنانچه در پتروشیمی حرف های بسیاری برای گفتن و ثبت کردن در تاریخ دارد. چند هفته مانده به «هزارمین مشعل»؛ کوشیدیم که از خود «مشعل» و پیشینیانش با شما سخن بگوییم و بخش بسیار کوچکی از آنچه در «مشعل» گذشته را برای شما روایت کنیم. برای این منظور، تنها با برخی یاران و همراهان قدیمی تر نشریه کارکنان صنعت نفت همراه و هم کلام شدیم تا برای ما و شما از «مشعل» بگویند. اگر می خواستیم همه اهل «مشعل» را به میدان گفت وگو بکشانیم و با آنها گپ بزنیم، اصلا مجال نمی شد و شاید چند شماره را باید به این کار اختصاص می دادیم. باید یادی کنیم ازعبدالجواد طالقانی و مهران افخمی، از زحمتکشان «مشعل» که چندی است از دار دنیا رخت بربسته اند و نام نیکشان در ذهن و زبان «مشعلی» ها ماندگار است: ابوالحسن درویشی، سیامک افشار و بسیاری از تلاشگران عرصه روابط عمومی و نشریات وزارت نفت را ارج می نهیم؛ اما به هر حال باید تاکید کنیم که آنچه پیش روی شماست، صرفا بخشی از روایتِ برخی از «مشعلی» های قدیم است که در گپ وگفت هایی کوتاه و خیلی خلاصه تقدیم شما می شود.
«مشعل» آیینه کارکنان است
مهرداد امیرغیاثوند
سال های زیادی سکان دار نشریه کارکنان نفت بوده است. خونگرم و خوش صحبت است و البته بسیار نکته سنج. سال های پرفراز و نشیب و پر از تجربه های تلخ و شیرینی را پشت سر گذاشته است. هیچ کس به اندازه این کارمند بازنشسته وزارت نفت از دفتر تاریخ «مشعل» اطلاع ندارد. به سراغ او رفتیم تا تنها چند برگی از تاریخ نشریه کارکنان صنعت نفت ایران را برایمان ورق بزند و کمی در دوران حضورش در صنعت نفت گشت بزنیم:
سال 1351 خورشیدی در صنعت نفت استخدام شدم. البته سال 1349 نیز از دانشگاه ملی سابق(شهید بهشتی کنونی) در رشته علوم اجتماعی فارغ التحصیل شده بودم. آن سال ها هر کدام از شرکت های پتروشیمی، گاز و ... روابط عمومی داشتند و من وارد روابط عمومی شرکت ملی صنایع پتروشیمی شدم. در اداره روابط عمومی به همه کارکنان معرفی شدم و با کار و وظیفه هر کدام از آنها آشنایی پیدا کردم. ارتباط دقیق و مناسب، نخستین درسی بود که در روابط عمومی گرفتم و متوجه شدم در محیطی که می خواهم در آن کار کنم باید همه را بشناسم و همه نیز مرا بشناسند. صبح چند روز بعد دیدم برنامه ای روی میزم گذاشته شده است. متوجه شدم در سی قسمت از طرف اداره آموزش برای بنده برنامه ریزی شده بود که همه قسمت ها و واحدها بروم و بدانم و بشناسم که هر اداره ای چه وظیفه ای دارد و چه کاری انجام می دهد. به عبارت دیگر، طبق برنامه باید می دانستم که هر واحد چه نقشی در سازمان ایفا می کند. از هشت صبح به ادارات مختلف می رفتم، پای صحبت مسوول ادارات می نشستم چارت، شرح وظایف آنها و... را می شناختم. هفته اول پتروشیمی، هفته دوم، نفت، هفته سوم گاز و هفته چهارم مناطق نفت خیز جنوب و... متوجه شدم ستاد با میدان چه تفاوت هایی دارد. به همه جای صنعت نفت سر زدم و اطلاعات جمع آوری کردم، به طوری که پس از یک ماه 800 صفحه گزارش تهیه شد. گفتند 800 صفحه را به 30 صفحه گزارش تبدیل کن و تحویل بده. تهیه این گزارش نهایی 30 صفحه ای در عرض یک هفته، از نگارش پایان نامه کارشناسی ام برای من مشکل تر بود. بعد از تهیه گزارش و بررسی که انجام دادند به اداره انتشارات روابط عمومی معرفی شدم. این دومین درس من بود؛ درس استعدادیابی، درسی که بعدها در مجموعه روابط عمومی از آن برای شناخت استعدادها بهره بردم.
از سال 51 تا سال 59 در صنایع پتروشیمی بودم. تا این سال تمامی کارکنان روابط عمومی در همه صنعت نفت ایران شاید بیشتر از 60 نفر نمی شدند، اما با تشکیل وزارت نفت و وزارت مرحوم مهندس معین فر و با تجمیع روابط عمومی شرکت ها، روابط عمومی وزارت نفت تشکیل شد، بنابراین همه کارکنان به روابط عمومی وزارت نفت منتقل شدیم. من در سال های 58 و 59 سرپرست روابط عمومی پتروشیمی بودم و با این تغییر ساختار سازمانی به ریاست واحد انتشارات روابط عمومی برگزیده شدم. سابقه فعالیت های انتشاراتی به چند دهه قبل در حدود اردیبهشت1330 و به نفت جنوب بازمی گشت، سال هایی که بزرگانی چون محمدعلی موحد، نجف دریابندری و... در پی ملی شدن صنعت نفت در روابط عمومی نفت جنوب مشغول بودند. در آن سال ها نشریه ای به نام «مشعل آبادان» توسط این بزرگان منتشر می شد که بعدها پایه ای شد برای انتخاب نام نشریه «مشعل». سال های 36 و 37 خورشیدی، ابوالقاسم حالت نشریه ای به نام «نفت بین خودمون» را منتشر می کرد که بعد از دو، سه شماره به «آیینه» تغییر نام داد و تا حدود سال 1340 منتشر می شد. از اوایل دهه 40، نشریه ای به نام «یادداشت روز» آغاز به کار کرد و مرحوم ابوالقاسم حالت کار آن را تا اواخر دهه 40 انجام می داد. ضمن اینکه ماهنامه نفت نیز از اواخر دهه 40 منتشر می شد که عکس های رنگی داشت. کم کم «یادداشت روز» که با صفحات کم و به صورت روزانه منتشر می شد به دوهفته نامه تبدیل شد تا اینکه در سال 58 انتشارش متوقف شد. اندکی بعد این نشریه با نام «پیک نفت» منتشر شد. بنده که مدیر انتشارات شدم 10 تا 15 شماره از انتشار آن گذشته بود و پس از آن زیر نظر بنده به انتشار خود ادامه داد تا اینکه در سال 63 به صورت ماهنامه درآمد و مجلد شد.
اوایل دهه 70 به یاد «مشعل آبادان» که در دهه سی و بعد از ملی شدن صنعت نفت منتشر می شد، نام نشریه «پیک نفت» با تحولاتی به نشریه «مشعل» تغییر یافت. خوشبختانه با تغییرات پیش آمده و فضای مناسبی که از دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی و وزارت مهندس زنگنه پیش آمد، آزادی عمل بیشتری شکل گرفت. خواسته وزیر وقت نفت این بود که نشریه با محتوای غنی تر و در شکلی جدیدتر منتشر شود. طرحی جدید و چارچوب نوینی اتخاذ کردیم و کار «مشعل» را پیش بردیم. استقبال به حدی بود که نشریه «مشعل» به عنوان نشریه داخلی وزارت نفت در سال 80 در نخستین جشنواره شهید رجایی به عنوان بهترین نشریه درون سازمانی در بین 300 نشریه درون سازمانی برگزیده شد. این نتیجه اعتماد وزیر و فضای مناسب کاری بود که اجازه اعمال سلیقه می داد. همچنین حمایت مدیران باعث تقویت کار می شد. به عنوان سردبیر نشریه مشعل و مدیر واحد انتشارات روابط عمومی وزارت نفت، کارمند ملی نمونه نیز شدم و از دست معاون اول رئیس جمهور وقت تقدیرنامه گرفتم و در سازمان نیز تشویق شدم. «مشعل» آن سال ها را در شرایط ویژه ای منتشر می کردیم، همکاران فقط به تکالیف اداری و وظایف محوله بسنده نمی کردند، همه ورای این تعریف ها، فعالیت داشتند. در میدان و فرصت پیش آمده، کاری انجام شد که همه کارکنان صنعت نفت خودشان را در نشریه مشعل به عنوان رسانه صنعت نفت می دیدند. این مسیر و راهبرد اتخاذ شده، یکی از راه های اصلی توسعه منابع انسانی بود. این ارتباط با کارکنان موجب توازن سازمانی می شد و سوءتفاهم ها را از بین می برد؛ درحالی که می بینیم در سازمان های دیگر تلاش بر این است که در نشریه داخلی تنها یک هدف دنبال شود و آن ارائه تصویری خوب از مدیران است.
در طول مدت خدمتم در روابط عمومی و نشریه وزارت نفت به چهار کنفرانس اوپک و سه کنگره جهانی نفت رفتم و درباره هر کدام گزارش هایی تهیه کردم که به عنوان تنها گزارش هایی که از این رخدادهای بین المللی نفتی تهیه شده بود، مورد توجه واقع شد. این وضعیت همه را مجاب کرد که یک چهره روابط عمومی می تواند در صحنه بین المللی نفتی حاضر شود. همیشه گفته می شود که روابط عمومی در سازمان ها مظلوم واقع شده است، اما باید بپرسیم که دلیل چیست؛ پاسخ این است که برخی ها نه دوست داشتند، نه می خواستند، نه دانش آن را داشتند و نه حتی می خواستند زحمتی دراین باره متحمل شوند. یک کارمند روابط عمومی در درجه نخست باید عشق به کار داشته باشد و با روابط عمومی مانوس شود. کسی که کارش روابط عمومی است، نباید در ایجاد رابطه مشکل داشته باشد، چنین فردی نمی تواند یک عنصر و رابط عمومی قوی باشد. باید بکوشد تا دانش خود را افزایش دهد و همه را دوست داشته باشد.
سال 1385 بازنشسته شدم؛ درحالی که از بنده دعوت شد تا در صندوق بازنشستگان صنعت نفت برای نفتی ها نشریه ای را مدیریت کنم. ابتدا قرار بود در هفته چند ساعت حضور داشته باشم و بعد از بازنشستگی به استراحت بپردازم، اما کار به آنجا رسید که روزی 12 ساعت کار فشرده کردیم و 12 سال، یعنی تا سال 1396 نشریه ای به نام «زندگی نو» را برای بازنشستگان شریف صنعت بزرگ نفت تهیه و منتشر کردیم. بعد از سال 1396 دیگر استراحت می کنم و نزدیک به نیم قرن کار روابط عمومی و مطبوعاتی انجام داده ام.
غلامعلی رزاق پناه، سال ها در روابط عمومی صنعت نفت، کارهای تخصصیِ ارتباطاتی کرده است. از «پیام پتروشیمی» تا «اکتشاف و تولید» و از «پیک نفت» تا «مشعل» حرف های زیادی برای گفتن دارد. هنوز هم فعال و امیدوار است و «مشعل» را فرصتی برای کارکنان صنعت نفت می داند؛ فرصتی که می تواند برای ارتباط و مودت میان کارکنان صنعت نفت و خانواده هایشان با سیستم و مدیریت شود. گپ و گفت مشعل را با این مدیر با سابقه روابط عمومی صنعت نفت می خوانید:
سال ها پیش هر یک از چهار شرکت اصلی برای خودشان نشریه ای داشتند. برای مثال زمانی که پتروشیمی بودم، نشریه «پیام پتروشیمی» را منتشر می کردیم. نام نشریه شرکت گاز، «ندای گاز» بود و به همین صورت هر یک از شرکت ها نشریه ای منتشر می کردند. آن زمان نشریه وزارت نفت، «پیک نفت» نام داشت. معاون فرهنگی آقای آقازاده، وزیر وقت نفت اعلام کرد که همه نشریه های شرکت ها در یک نشریه تجمیع شود و در واقع، وزارت نفت تنها یک نشریه منتشر کند. کارهای فنی نشریه «مشعل» به ما محول و بنا شد مجوز نشریه ای به نام «مشعل» را با مدیر مسؤولی آقای آقازاده بگیریم. کارها انجام و بعد از چند وقت مجوز آن در سال 73 گرفته شد و پیش از عید سال 74 یک شماره از نشریه «مشعل» انتشار یافت. بعد از عید در عین اینکه پتروشیمی بودم، برای کمک به نشریه «مشعل» می آمدم و غروب روزهای سه شنبه تا صبح چهارشنبه کارهای فنی مختلفی را دنبال می کردم. صفحات را برای مشاور فرهنگی وزیر می بردیم، تاییدیه ها که گرفته می شد کارهای فنی شامل تفکیک رنگ و ...ادامه می یافت و بالاخره بعد از کلی جزئیات فنی دیگر شامل لیتوگرافی، آماده شدن فیلم و زینک و ... کار «مشعل» تا آنجا پیش می رفت که غروب جمعه چاپ می شد تا شنبه صبح به دست مخاطبان برسد.
برای آقای غیاثوند مشکل جسمی پیش آمده بود و کسالتی داشتند، ما کار را پیش می بردیم و سردبیری بین مدیران روابط عمومی چهار شرکت اصلی به صورت گردشی انجام می شد. تا اینکه خرداد سال 75 آقای غیاثوند برگشتند و کار مدیریت و سردبیری «مشعل» را ادامه دادند و من به پتروشیمی بازگشتم.
از سال 76 آقای نعمت زاده گفتند که «پیام پتروشیمی» دوباره راه اندازی شود. با آمدن مهندس زنگنه بنا شد که هر شرکتی، یک نشریه فنی تخصصی داشته باشد؛ اما نشریه اصلی و خبری نفت همین «مشعل» باقی بماند و برای همه صنعت نفت منتشر شود. اردیبهشت سال 80 به شرکت ملی نفت آمدم و دستور دادند که مجله تخصصی نفت را راه اندازی کنیم. ما هم نشریه تخصصی «اکتشاف و تولید» را منتشر کردیم. سال 86 به اداره کل روابط عمومی وزارت نفت آمدم و ابتدای سال 87 مدیر شانا شدم. مدتی آنجا بودم تا اینکه سال 89 سردبیر «مشعل» شدم؛ نشریه ای که در قطع روزنامه و به صورت روزانه منتشر می شد. در آن زمان کارها را به کارکنان روابط عمومی سپردیم و با احترام به گذشته، شکل و محتوا را تغییراتی دادیم. سال 91 دوباره به شانا رفتم و دیگر ارتباط سازمانی و محتوایی با «مشعل» نداشتم.
«مشعل» یک نشریه داخلی و درون سازمانی است، از این رو باید تا جایی که ممکن است تلاش کند ارتباطش را با همکاران و خانواده همکاران توسعه دهد و کاری کند که مورد پسند و توجه آنها قرار گیرد. این نشریه، کانالی است که می توانید به واسطه آن در میان کارکنان و خانواده های آنها نفوذ پیدا کنید و تاثیرگذار باشید. بخصوص که الان با ظرفیت های جدید شبکه های اجتماعی، می توانیم بهره های بیشتری از این هدف ببریم. از مخاطبان بخواهیم که نظرشان را درباره «مشعل» بگویند و شما را واسطه ای بین سیستم مدیریت وزارت نفت و خودشان قرار دهند و به این ترتیب شما کار ارتباطی واقعی کنید. همه کارمندان، با هر نوع قراردادی را مورد توجه نشریه قرارداده و به آنها بها دهید. این نشریه می تواند زبان گویا و گوش شنوای همه کارکنان صنعت نفت باشد. «مشعل» با انتقال مشکلات و مسائلی که قابل بیان و حل شدن است، در قامت یک روابط عمومی کامل و فعال می تواند ایفای نقش کند. مطمئن باشید خیلی از کارهایی که در «مشعل» می کنیم، به نحو بسیار مطلوبی در رسانه های کشور در حال انجام است؛ اما اینکه شما بتوانید استعدادهای خوب فرزندان کارکنان را معرفی کنید، بیان کننده هنرهای آنها باشید یا عکس فرزندان با استعداد و ممتاز کارکنان را منتشر کنید، کار مهمتری کرده اید. اصلی ترین کار یک نشریه داخلی خوب و حرفه ای این است که باعث نزدیک شدن کارکنان و خانواده کارکنان به سیستم و مدیریت شود. «مشعل» می تواند فرصتی برای کارکنان باشد و همه کارکنان صنعت نفت در آن به طور مساوی مورد احترام و تشویق قرار گیرند.
سرزنده و خندان است و امیدوارانه از افق پیش روی جوانان و آیندگان صنعت نفت سخن می گوید. مشتاقانه از اهالی «مشعل» و روابط عمومی می خواهد که کارهای بزرگ صنعت نفت پس از انقلاب را بدقت شناسایی کنند و با زبان و شکلی هنرمندانه آن را برای مردم و کارکنان صنعت بزرگ نفت بازگو کنند. محمد طاهرزاده معتقد است که «مشعل» خودش یک روابط عمومی کوچک است و می تواند کارهای بزرگی انجام دهد. در ادامه گفت وگوی ما را با این پیشکسوت روابط عمومی صنعت نفت می خوانید:
7 فروردین سال 64 به عنوان گزارش نگار مجله «پیک نفت» وارد صنعت نفت شدم. مدتی بعد به عنوان خبرنگار معرفی شدم و پس از آن در سمت سردبیر نشریه «پیک نفت» کار را ادامه دادم. تا اواخر سال 66 در «پیک نفت» بودم و پس از آن رئیس امور فرهنگی روابط عمومی شدم؛ البته امور فرهنگی با تغییر چارت سازمانی تعاریف و نام های جدیدی چون «واحد ارتباطات رسانه ای»، «اداره ارتباطات» و ... یافت که همچنان من مسؤول آن بودم. تا اینکه «پیک نفت» از سال 74 به «مشعل» تغییر نام داد. در آن زمان، دبیر سرویس خبر «مشعل» شدم. مدتی هم آقای غیاثوند بیمار شدند و سرپرستی «مشعل» را به عهده داشتم. سال 76 آقای صحفی، رئیس روابط عمومی شدند و با گستردگی کارها، من دوباره به واحد ارتباطات برگشتم. کارهای بسیار زیادی در آن زمان وجود داشت و باید امور خبرنگاران بیرون نفت را سامان می دادیم.
تا سال 85 در امور فرهنگی و ارتباطات بودم تا اینکه به مدیریت اکتشاف منتقل شدم. آن زمان مشاور مدیر بودم و البته روابط عمومی رسمی در آن مدیریت وجود نداشت؛ اما کارهای روابط عمومی به بنده ارجاع داده می شد. سال 92 بازنشسته شدم و با بازگشت آقای زنگنه و آقای نعمت اللهی به وزارت نفت، از بنده دعوت به کار شد و از آن زمان تا الان مشاور مدیرکل روابط عمومی وزارت نفت هستم و خدمت می کنم. به صورت مستقیم با «مشعل» در ارتباط نبودم؛ اما در جلسات مشورتی، ارتباط غیر مستقیم با این نشریه داشته ام.
«پیک نفت» سلف «مشعل» است. آن سال ها در «پیک نفت» مسأله اصلی جنگ بود؛ اگر چه کارهای روی روال و اخبار و گزارش های معمولمان را مدنظر داشتیم و تهیه می کردیم؛ اما واقعا یکی از دغدغه اساسی مان جنگ بود. بالاخر تاسیسات ما را به طور مرتبط می زدند. برای مثال سال های جنگ با رئیس منطقه خارگ مصاحبه ای داشتم. در طول مصاحبه، شش بار رفتیم به پناهگاه و برگشتیم. هواپیماهای عراقی به طور مداوم خارگ را بمباران می کردند. همان شب نیز بمباران کردند و بچه های یکی از همکاران نفتی که آنجا کار می کرد، شهید شدند. به طور کلی دغدغه و دلمشغولی ما در دوران جنگ، حفاظت و حراست از تاسیسات نفتی بود؛ البته همان سال ها، طنزی به نام «نقاد وقاد» در نشریه تعریف کرده بودیم که می کوشیدیم به وسیله آن مشکلات و برخی مسائل کارکنان و ادارات را به زبان طنز و طوری که به کسی بر نخورد، بیان کنیم. کار «نقاد وقاد» در آن سال ها خیلی بالا گرفته بود. مثلا رفته بودیم پالایشگاه تبریز و با مدیرعامل وقت آنجا مصاحبه داشتیم. از کنار یکی از تاسیسات رد می شد که دیدیم یکی از بالای تاسیسات ما را صدا می زند. ایستادیم، آمد پایین گفت: شنیده بودم که گزارشگران «پیک نفت» اینجا آمده اند. آمده ام فقط بگویم خسته نباشید و دمتان گرم. همین را گفت و دوباره رفت بالا. می خواهم بگویم تا این حد نشریه در میان کارکنان نفوذ کرده بود. واقعا تنها رسانه نفت «پیک نفت» بود. ما هم سعی می کردیم که کارکنان خودشان را در نشریه کارکنان ببینند. بالاخره حضور کارکنان در نشریه خودشان به آنها انرژی می داد. ما این فضا را شکسته بودیم که نشریه صنعت نفت، فقط سخنگوی مدیریت باشد. ما معتقد بودیم کارگر و کارمند باید خودشان را در نشریه ببینند. برای این منظور تابو شکنی های زیادی کردیم. مثلا کسی به نام آقای انگوری، متصدی آسانسور همین ساختمان مرکزی نفت بود. با او مصاحبه مفصلی کردیم که با عکس در نشریه منتشر شد. باید می گفتیم که ما برای کارکنان کار می کنیم، آن هم در آن شرایط بسیار مشکل و سخت و خطرناک جنگ که زحماتشان چند برابر بود. یا مثلا درباره اخبار «مشعل» در جلسات تحریریه مشخص می شد که رویکردمان چگونه باشد و روی آنها خبر تولید می کردیم و مقاله و سرمقاله می نوشتیم. دقت کنید که هیچ اینترنتی نبود. تنها یک تلکس بود که گاهی خبرهایی از آن می گرفتیم و بیشتر خبرها تولید خود «مشعل» بود. می توانم بگویم 90درصد این طور بود. این در حالی بود که خبرنگاران «مشعل» بسیار کم تعداد بودند.
به نظر می رسد که نشریه داخلی صنعت نفت، باید پلی میان کارکنان و مدیریت باشد. کارکنانی که در دورترین نقاط صنعت نفت فعالیت دارند، باید خودشان را در «مشعل» ببینید. این نشریه، یک روابط عمومی کوچکتر نفت و مکتوب است. مهم ترین و ویژه ترین ابزار روابط عمومی است؛ چون به طور مرتب «مشعل» را می خوانم و می بینم، الحمدالله خیلی حرفه ای تر و بهتر شده است. افراد حرفه ای در آن مشغل هستند و خبرها، گزارش ها و مقاله ها بسیار قوی شده است و در مسیر تعالی و ایده آل قرار دارد.
در پالایشگاه تبریز در حال مصاحبه و تهیه گزارش بودیم که ناگهان پالایشگاه را زدند و مجبور شدیم کار خبری و رسانه ای مان را تعطیل کنیم. یک خاطره مهمی که دارم و شاهد آن بودم، سازندگی ها در اوج جنگ بود. یعنی در صنعت نفت، سازندگی در عین خرابی ها انجام می شد. خلاقیت ها بسیار بالا بود. افتخار بسیار بزرگی برای صنعت نفت در زمان جنگ بود که حتی یک لحظه هم جریان صادرات نفت قطع نشد. این را هم باید اضافه کنم که صنعت نفت کشور ما نقش بسیار پر رنگی دارد. باید عظمت این جایگاه را بدانیم. کارهای بسیار بزرگی در صنعت نفت انجام شده و اگر این کارها نبود، کشور با مشکلات بزرگی مواجه می شد و بیشتر این کارها به دست توانمند متخصصان و کارگران داخلی انجام شده است. برای مثال قبل از اینکه عسلویه از نظر صنعتی فعال شود، برای هماهنگی های حضور رئیس جمهور وقت، به منطقه نخل تقی رفته بودیم. موقع برگشتن مشکل کوچکی پیش آمد و دوستان ما مرا جا گذاشتند. مجبور شدم از نخل تقی تا جاده پیاده بروم و تازه از سر جاده اصلی، مدتی طول کشید تا خودرویی پیدا شود و مرا به شهر ببرد. این شرایط را با امروز مقایسه کنید؛ عظمت بسیار بالایی در عسلویه وجود دارد که حیرت برانگیز است. اینها همه نشان می دهد که چقدر کارهای بزرگ و تلاش عظیمی انجام شده است. «مشعل» و روابط عمومی باید بازتاب دهنده این کارهای بسیار بزرگ باشد. بسیاری از مردم و حتی برخی کارکنان صنعت نفت نمی دانند که در این صنعت تاریخ ساز ایران، چه اتفاقاتی افتاده است. ما باید اینها را هنرمندانه اطلاع دهید و منعکس کنیم. «مشعل» باید با بیان هنرمندانه و اشکال جدید و به شکلی زیبا و دلنشین، از عظمت این کارهای انجام شده بگوید.
سعید تاجبخش، با دیدن یک آگهی در شماره 156 «مشعل»، فعالیت خود را در این نشریه شروع کرد که این ارتباط کاری نزدیک به 14 سال دوام آورد. او که فارغ التحصیل رشته کارشناسی گرافیک است، به شوق انجام فعالیت هنری در صنعت نفت، وارد این نشریه شد؛ هنوز هم در روابط عمومی است؛ اما از سال 92 به بعد دیگر در «مشعل» فعالیت ندارد و در عین حال، روزهای کاری اش در نشریه کارکنان صنعت نفت ایران را از بهترین دوران 32 ساله خدمتش می داند.
به صورت خانوادگی سابقه حضور در صنعت نفت داشتیم؛ پدر و مادرم هر دو از کارکنان صنعت نفت بودند. پدرم در اکتشاف بود و مادرم از پزشکان صنعت نفت. سال 66 همکاری ام را آغاز کردم. از مهر 70 کارمند بازرسی انبارها شدم و بعد از هشت سال به شرکت اکتشاف رفتم. بعد در اداره ژئوفیزیک به عنوان نقشه کش کار کردم تا اینکه در سال 76 در رشته گرافیک فارغ التحصیل شدم. آن زمان ها نشریه نفت را که «پیک نفت» نام داشت و از سال 74 به «مشعل» تغییر نام داد را می خواندم و مخاطب آن بودم. سال 76 بود که در شماره 156 «مشعل» فراخوانی منتشر شد. گفته بودند کسانی که در زمینه هنری فعالیت دارند و سابقه ای هم در صنعت نفت دارند، می توانند برای همکاری اعلام آمادگی کنند. من درخواست دادم و آن زمان، آقای صحفی، مدیر وقت روابط عمومی نفت گفتند که برای مصاحبه بروم. در مصاحبه پذیرفته و از اکتشاف، مامور در «مشعل» شدم و زیر نظر آقای غیاثوند، سردبیر وقت نشریه، کارم را به عنوان دبیر عکس و طرح آغاز کردم. کار را از آقای افخمی تحویل می گرفتم و برای مطالب و گزارش هایی که فاقد عکس بود، عکس و طرح آماده می کردم. آن زمان نشریه 64 صفحه بود.
سال 80، دکتر نعمت اللهی به روابط عمومی آمدند. یکی از خصوصیات ایشان این بود که به جوان ها خیلی بها می دادند و کارها را به کسانی که داخل اداره بودند، می سپرد. ایشان گفتند که کار صفحه آرایی برون سپاری نشود و به عهده خود مجموعه «مشعل» باشد. از آن زمان بود که دیگر کار صفحه آرایی را هم انجام می دادیم. آقای وانسون فرهاد نیکچه، صفحه آرای نشریه بودند و از قدیم کار «پیک نفت» را هم انجام می دادند. من یک سال در کنار ایشان کار طراحی و صفحه آرایی در روابط عمومی را بسیار بهتر و بیشتر آموختم و جا دارد که از ایشان هم یادی کنم. یک هفته صفحه آرایی «مشعل» را داشتیم و یک هفته هم طراحی های روابط عمومی مثل بروشورها، کارت های دعوت، انواع نمایشگاه ها و پوسترهای مختلف و.... که نیاز به طراحی های متنوع و متفاوتی داشتند را انجام می دادیم.
وقتی ارتباط و تعامل در کنار احساس مسؤولیت باشد، کار خیلی بهتر پیش می رود. هر یک از ما به شکلی وارد صنعت شده بودیم. اینکه هر کدام چقدر عرق کاری داشتیم، چگونه آموزش دیده بودیم و چه کسانی کنار دست ما بودند و از همه بیشتر خودمان چه درون مایه ای برای کار داشتیم، خیلی مهم بود. ارتباطی که بین آقای غیاثوند و سایر همکاران بود هم تاثیر بسیار خوبی روی موفقیت کاری مان داشت. پس از انتشار هر شماره از «مشعل» جلسه می گذاشتیم و نقاط ضعف و قوتمان را بررسی می کردیم، ضمن اینکه واقعا هر کسی در کار خودش خبره بود. مثلا بخش «نفت در آئینه مطبوعات» را کسی مثل آقای راسخی لنگرودی قلم می زد که یک عمر کارش نویسندگی بود. یا بخش «اقلیم های نفتی» را آقای قطبی می نوشت و حضور میدانی داشت. او به مناطق نفتی می رفت و به طور مستقیم با اهالی صنعت نفت ارتباط داشت. یا مرحوم آقای افخمی با روحیه بشاشی که داشت، به همه همکاران کمک می کرد. همکاری و همراهی در کار، یک اصل اساسی برای همه تحریریه بود. از این بابت که می توانستم در جایی کار کنم که با رشته تحصیلی ام ارتباط زیادی داشت. خیلی خوشحال بودم و از اینکه توانستم در کنار بزرگان و افراد حرفه ای کار یاد بگیرم، هنوز هم خرسندم.
از سال 87 مسؤولیت بخش هنری و فنی به من سپرده شد. آن زمان نشریه «مشعل» مدتی به صورت روزانه و با قطع روزنامه ای منتشر می شد. آقای درویشی و بعد هم آقای رزاق پناه سردبیر بودند و چند حروفچین و صفحه آرا داشتیم و بنده هم مسؤول بخش فنی و هنری بودم تا سال 92 که کار را به جوانان محول کردیم. از آنجا که «مشعل»، یک تعریف درون سازمانی دارد، باید می توانستیم آن را از حالت صنعتی صرف، در بیاوریم. بنابراین تلاش می کردیم با طرح و رنگ و عکس های خوش منظره، فضایی هنری در یک مجله صنعتی ایجاد و نشریه را در عین صنعتی بودن، چشم نواز کنیم.
احمد راسخی لنگرودی از نسل فرهیختگان و اهل قلم صنعت نفت است. نسلی که در دهه 60 و از پی «نجف دریابندری»ها، «اسماعیل فصیح ها»، «منوچهر بزرگمهر»ها و... برآمد و بالید. او بیش از 17 کتاب در حوزه های مختلف فلسفه، تاریخ نفت، اندیشه سیاسی و اجتماعی و... به نگارش درآورده است و اکنون از صاحب نظران و خبرگان حوزه فلسفه در کشورمان محسوب می شود. او سال هایی نه چندان دور برای کارکنان صنعت نفت از تاریخ نفت می نوشته و نفت در «آیینه مطبوعات» را روایت می کرده است. سراغ او رفتیم تا از فعالیت های فرهنگی و نوشته هایش در نشریه «مشعل» آگاه شویم.
سال 1367 با حضور در شرکت ملی پخش، رسما وارد صنعت نفت شدم. رشته فلسفه خوانده بودم و در بخش مطالعات اجتماعی روابط عمومی مشغول به فعالیت شدم. هفت سال آنجا بودم و مطالعات بسیار زیادی داشتم تا اینکه ساختارهای اداری و سازمانی پخش و پالایش تغییر پیدا کرد و بعد از آن جذب امور سازمانی شدم. از همان زمان ها، اندک اندک و گهگاهی به «مشعل» مطالبی می دادم تا اینکه آقای مهرداد امیرغیاثوند مطلبی از من دیدند و با هدایت و راهنمایی ایشان، به صورت ثابت به مشعل دعوت شدم. دو سال در مشعل بودم و دوباره به امور سازمانی بازگشتم. در مدتی که به طور ثابت یا غیرثابت با نشریه مشعل همکاری می کردم دو وظیفه بر عهده ام بود؛ نخست «برگی از تاریخ» و دوم «نفت در آیینه مطبوعات». اولی را مدیون دقت و توجه آقای غیاثوند هستم و ایشان بود که مرا به کار در حوزه تاریخ نفت تشویق کرد و حالا که یکی از حوزه های تخصصی من «تاریخ نفت» است و کتاب های زیادی در این زمینه نوشته ام، این افق با «مشعل» به روی من گشوده شد و از این بابت خودم را مدیون ایشان و «مشعل» می دانم. در حوزه دوم کاری ام تلاش می کردم با بررسی مطبوعات وقت، مقالات و مطالبی را که درباره نفت نوشته می شد در روایتی جدید تنظیم کنم و ارائه دهم. بعد از اینکه به امور سازمانی رفتم، همکاری ام با «مشعل» ادامه داشت. کتاب«موج نفت» حاصل تلخیص مقالاتی است که در «مشعل» درباره تاریخ نفت نوشتم.
کتاب دیگرم «نفت و قلم» نیز حاصل کنجکاوی ام در تاریخ صنعت نفت بود. چون رشته ام فلسفه بود، می دیدم که بسیاری از اساتید فلسفه و مترجمان بزرگ آثار فلسفی و نویسندگان شهیر از کارکنان نفت بودند، بنابراین بر آن شدم تا این کتاب را به سرانجام برسانم. به مناسبت یکصدمین سال تاسیس صنعت نفت در ایران به کتاب «طنزهای نفتی» رسیدم و منتشر کردم. برای نوشتن این کتاب به کتابخانه مجلس می رفتم و مطایبات، اشعار طنز و کاریکاتورها را که موضوعشان نفت بود از لابه لا ی مطبوعات سال های ملی شدن صنعت نفت بیرون می کشیدم. «افسانه اقبال» کتاب دیگری است که سال 88 برای نخستین بار منتشر شد. این کتاب هم حاصل کنجکاوی های من درباره شخصیت دکتر منوچهر اقبال، مدیرعامل سال های دور شرکت ملی نفت است. کتاب های دیگری از جمله «مردان نفت»، «سارتر در ایران»، «غرب و قومیت»، «با سقراط در شهر گفت وگو»، «روزهای سودیانی»، «شریعتی؛ از شک تا یقین»، «افق های ناکجاآباد»، «مهر قدرت»، «سه دهه با صنعت نفت»، «منوچهر بزرگمهر»، «اندیشه و سیاست»، «در شعاع انس»، «عبارات در ادارات» و... . کتاب آخری که نوشتم «غربت علم» نام دارد که به زودی منتشر خواهد شد. البته نوشتن هر کدام از این کتاب ها شرحی و حکایتی دارد که در فرصتی دیگر به آنها خواهیم پرداخت.
سال های بسیار دور پیش از آنکه وارد صنعت نفت شوم در دبیرستان ها تدریس می کردم و باقی وقتم را کتاب می خواندم. با آمدن در نفت بر مقدار مطالعه ام افزوده شد. در پخش که بودم یک روز رئیس کتابخانه به من گفت موقعی که کتاب ها را جابه جا می کرده، نامه ای از لای یکی از کتاب ها بیرون افتاده که آن را کارگری در جنوب و در سال 1343 خطاب به رئیس وقت شرکت ملی نفت نوشته بود و ضمن بیان مشکلاتش درخواست وام کرده بود. نوشته آن کارگر در قالب نامه، یک نوشته بسیار ساده و ابتدایی بود، اما به دلیل ماهیت تاریخی که داشت مورد توجه قرار گرفت. نامه کپی شد، دست به دست چرخید و خوانده شد، همین مسئله برایم این سوال را مطرح کرد که نگاه تاریخی چقدر می تواند جذاب باشد و همین شد که هم به تاریخ نفت توجه بیشتری کردم و هم اینکه خاطرات خودم را نوشتم و در قالب کتابی به نام «سه دهه با صنعت نفت» در آخرین روز بازنشستگی ام منتشر شد. عرضم این است که ماهیت تاریخی نفت بسیار مهم و جذاب است. اساسا هر کسی باید در رشته ای که کار و فعالیت دارد، تاریخش را نیز بداند. لذا اگر در نفت کار می کنیم بد نیست که تاریخ آن را هم بدانیم. کارمندی که 30 سال در وزارت نفت کار می کند، لازم است که از تاریخ نفتی چیزی بداند، چراکه نفت مبدا تحولات و تاثیرات زیادی در تاریخ معاصر ایران بوده است.
هر چهار شرکت اصلی صنعت نفت ایران واحد آموزش دارند و اگر بیاییم در قالب دروس آموزشی دوره هایی برای آشنایی اجمالی با تاریخ نفت برگزار کنیم، بسیار مفید خواهد بود. همچنین برای افزایش سرانه مطالعه در میان کارکنان نفت پیشنهادم این است که تنها به خریدن و در قفسه گذاشتن کتاب های حوزه نفت اکتفا نکنیم، بلکه فکر می کنم اگر فراخوانی داده شود و با حضور نویسنده و کارکنان، جلسات نقد درباره کتاب برگزار شود، در افزایش سرانه مطالعه در صنعت نفت بسیار موفق خواهیم بود. هفته نامه «مشعل» می تواند در این زمینه متولی شود و هر واحدی بنا بر تناسب کاری اش جلسات نقد و بررسی کتاب با حضور نویسندگان و کارکنان صنعت نفت برگزار کند.
گوشه صنعت نفت عکس هایی است که اگر کمی چشم بگردانی، ذیل آنها نام «عبدالرضا محسنی» را به راحتی می بینی. عکس هایی دیدنی که زاویه نگاه هنری و زیبایی شناسانه عکاس اش را نمایان می کند. عکس های صنعت نفت، گویا روایتگر تاریخ، هنر و فرهنگ سازمانی و در بعدی دیگر تاریخ توسعه کشورمان هستند. با این عکاس پیشکسوت که هنوز هم در شرکت فلات قاره مشغول عکاسی است و گهگاهی عکس هایش در «مشعل» این روزها هم منتشر می شود گپی زده ایم، ساده و صمیمی وسط کار عکاسی اش از خاطرات و مخاطرات عکاسی در صنعت گفته است:
گوشه صنعت نفت عکس هایی است که اگر کمی چشم بگردانی، ذیل آنها نام «عبدالرضا محسنی» را به راحتی می بینی. عکس هایی دیدنی که زاویه نگاه هنری و زیبایی شناسانه عکاس اش را نمایان می کند. عکس های صنعت نفت، گویا روایتگر تاریخ، هنر و فرهنگ سازمانی و در بعدی دیگر تاریخ توسعه کشورمان هستند. با این عکاس پیشکسوت که هنوز هم در شرکت فلات قاره مشغول عکاسی است و گهگاهی عکس هایش در «مشعل» این روزها هم منتشر می شود گپی زده ایم، ساده و صمیمی وسط کار عکاسی اش از خاطرات و مخاطرات عکاسی در صنعت گفته است:
از سال 1364 ضمن دوستی و همکاری با آقای سیدمصطفی حسینی، عکاس پیشکسوت صنعت نفت کم کم وارد صنعت نفت می شدم تا اینکه اول بهمن ماه 1364 رسما به عنوان عکاس وارد روابط عمومی شدم. آن موقع نشریه کارکنان صنعت نفت، «پیک نفت» نام داشت. در اوج جنگ بودیم و من هم در بخش خبری بودم و هم در بخش عکاسی صنعتی. پس از جنگ، دوران سازندگی را نیز عکاسی کردیم و تا سال 1388 در شرکت ملی نفت و وزارت نفت بودم، اگرچه آن سال به شرکت نفت فلات قاره رفتم و هم اکنون در جزیره خارک هستم، اما هنوز هم با نشریه «مشعل» همکاری دارم.
کار عکاسی در صنعت نفت به طور طبیعی پر از خطر است. باید از جاهای صعب العبور گذر کنی، به ارتفاعات بروی و در عین حال عکاسی کنی. باید دقت داشته باشی که در ارتفاع وحشت نکنی. زمانی در جزیره خارک در هلیکوپتر برای «مشعل» عکاسی می کردیم. در هلیکوپتر که هستی باید در را باز کنی تا عکاسی مناسب و دلخواهی داشته باشی. من هم داشتم در چنین وضعیتی عکاسی می کردم. ناگهان قطعه ای از دوربین من جدا شد و به سمت زمین سقوط کرد، ناخواسته از جایم جدا شدم و به سمت قطعه ای که در حال دور شدن از من بود، دست و بدنم را دراز کردم. به این هوا بودم که کمربندم را بسته ام. وقتی قطعه از دست رفت و نتوانستم آن را بگیرم، برگشتم توی هلیکوپتر و دیدم اصلا انقدر غرق عکاسی بوده ام که کمربندم را نبسته ام. آن عکس ها عکس های ماندگاری شده بود. عکاسی با هلیکوپتر عکاسی بسیار خاصی است در آن وضعیت توجهت به هیچ جا نیست و فقط سوژه را می بینی. وقتی در انجمن عکاسان صنعتی خواستم عضو شوم، عکس هایم را نشان دادم گفتند که به جز شما کسی چنین عکس های صنعتی و هوایی ندارد. من، آقایان حسینی و دامی تام از عکاس هایی هستیم که عکس هایمان اورجینال هستند و دستکاری نمی شوند. در جنگ جوری عکاسی را یاد گرفتیم که با 12 فریم می توانستیم سوژه را بگیریم. فرصت در این گونه عکاسی اندک است و باید شاتر را بچکانی. هنوز دیجیتال شدنی در کار نبود که عکس دستکاری شود و از بین چندصد و بلکه هزار عکس، بتوانی عکس هایی را با برش زدن، رنگ آمیزی و قاب بندی، انتخاب کنی. آن زمان همه چیز آنالوگ بود. الان هم که با دوربین های دیجیتال کار می کنیم، یاد گرفتیم که مانند آنالوگ عمل کنیم و عکس و سوژه را به درستی درآوریم.
تمام دوران فعالیتم خاطره بود، خصوصا از دوران جنگ خاطرات بسیار زیادی دارم. در عکاسی خصوصا عکاسی نفت، سرعت عمل و شجاعت حرف اول و آخر را می زند. حالا در جنگ که این مساله چند برابر خواهد بود. در اوج جنگ از پالایشگاه آبادان فیلمبرداری می کردم و با آقایان حسینی و دامی تام همراه بودم. آنها تجربه بیشتری از جنگ داشتند و به من گفتند از ما جدا نشو. من که غرق فیلمبرداری از مخازن بودم، از آنها جدا شدم. همچنان غرق فیلمبرداری بودم و فقط گاهی متوجه می شدم چیزهایی به اطراف من می خورد. فکر کردم کسی از سمت مخازن به سمت من سنگ پرت می کند. همچنان به کارم ادامه می دادم. کار که تمام شد آرام آرام به سمت تیم رفتم و گفتم گویا موقع فیلمبرداری کسی به سمت من سنگ پرت می کرد. گفتند آقای عزیز شما داشتی دیدبانی ما را لو می دادی. اینها هم خمپاره بود. گفتم مگر نگفتید خمپاره صدا دارد، وقتی صدایش را شنیدی، روی زمین بخواب. گفتند این خمپاره زمان دار بود و سنگ ها تیرهایی بود که به سمت شما شلیک می شد. اصلا از جنگ نمی ترسیدیم؛ تیم سه نفره مان با آقای حسینی و دامی تام همه کار کردیم. غواصی کردیم دنبال عراقی ها افتادیم، تیراندازی کردیم، در باتلاق افتادیم و...، اینها همه خاطرات ماندگار عکاسی است. در حوزه فعالیت برای «مشعل» در دوران جنگ و غیر آن خاطرات زیادی دارم که در وقت مناسبی آنها را بازگو می کنم.
عبدالکریم خلقتی، جانباز دفاع مقدس از حوزه هنری وارد صنعت نفت شده است. کارش را از بخش آرشیو شروع کرد تا اینکه کارش به طراحی صفحات و جلد نشریه کارکنان صنعت نفت ؟؟؟ کشیده شد. عاشق هنر است و تقریبا مصداق بارز مثلی است که می گویند: «طرف از هر انگشتش یک هنر می ریزد». نقاشی، تذهیب، خوشنویسی، طراحی گرافیکی و ... هنرهایی است که او در سال ها فعالیت در نفت انجام داده است. گپ ما را با این هنرمند نفتی می خوانید.
وقتی در ابتدای دهه 60 در جنگ مجروح شدم، از نظر جسمی دیگر نتوانستم در جبهه ها حضور داشته باشم. از دوران جوانی و نوجوانی، بدون استاد و با ذوق شخصی و تمرین و ممارست در انواع هنرهای تجسمی خودم را آزموده و چیزهایی یاد گرفته بودم، بنابراین مدت کوتاهی به بخش هنری سپاه رفتم. پس از آن به حوزه هنری رفتم و آنجا به فعالیت های هنری ادامه دادم تا اینکه سال 1363 وارد شرکت ملی نفت شدم. اتفاقا نیاز به گرافیست داشتند و با آقای صحفی، مدیر وقت روابط عمومی صحبت کردم تا کار را شروع کنم، اما دوره استخدامی من، پنج تا شش ماه طول کشید و وقتی رفتم کار گرافیک را در روابط عمومی شروع کنم، کسی را به جای من آورده بودند. بنابراین به آرشیو رفتم. به آرشیو یک نظم منطقی دادم و آن را حسابی مرتبط کردم. ؟؟؟؟؟؟ باور نمی کنید که نقشه های حساس مناطق نفتی همین طور در دسترس همه بود، نقشه هایی که از نظر نظامی برای عراقی ها خیلی مهم بودند. ؟؟؟؟؟ بعد از مدتی مسوول امور نمایشگاه ها شدم. نمایشگاه های صنعتی و هنری بسیار زیادی برگزار کردیم. این نمایشگاه ها رویکرد مردمی داشتند و در همین نمایشگاه ها برخی کارهای خودم را نیز در معرض دید علاقه مندان قرار دادم. از همانجا مرا دعوت کردند که در «پیک نفت» طراحی کنم.
هفت سال شرکت ملی نفت بودم. بعد از آن نیز مدتی در پخش و چند مدتی نیز در پژوهشگاه صنعت نفت فعالیت کردم. آن زمان گرافیک مطبوعاتی این قدر دیجیتال نشده بود و امکانات به این اندازه زیاد و در دسترس نبود. تکنولوژی تا این حد دست ها را باز نکرده بود. ما هر کاری را باید با دست ها و ذهن خودمان انجام می دادیم. یک گرافیست باید از همه هنرها اطلاع داشت تا بتواند صنعت را کنار هنر بیاورد. هر طرحی برای جلد یا درون صفحات می زدم تخیلات خودم بود. مطلب را می خواندم و دست به طراحی می زدم. هیچ طرحی از پیش آماده ای نبود که ما بتوانیم بر مبنای آن در اینترنت کار کنیم. همه چیز دست طراح بود و بستگی به خلاقیت های او داشت. برای مثال قصه ای به من می دادند و با خواندن آن خودم دست به طراحی می زدم یا گزارش صنعتی می آمد که ما باید برای آن طراحی می کردیم. همه گزارش ها و مطالب عکس نداشتند و بنا بر تشخیص سردبیر، لزوما همه بخش های یک مطلب یا جلد نشریه به عکس ختم نمی شد.
در روابط عمومی نفت و نشریه «مشعل»، هنر می تواند در خدمت صنعت باشد. با حمایت مدیران و فضای آرامش بخشی که ایجاد می شود، می توان با خلاقیت های هنری، کارهای بزرگی کرد. گاهی یک طرح می تواند کارایی بسیار بالایی داشته باشد. روابط عمومی مغز متفکر و هسته فرهنگی یک سازمان است. با ایجاد ایده های خلاقانه می توانیم کارهای بزرگی کنیم و صنعت را در جامعه برجسته سازیم. به همین وسیله می توانیم از صنعت بزرگ نفت حراست کنیم.
چطور و چه زمانی وارد نشریه صنعت نفت شدید؟
سال 1365 به عنوان خبرنگار یکراست آمدم «پیک نفت». آن زمان تازه نام نشریه کارکنان وزارت نفت به «پیک نفت» تبدیل شده بود. کارم را پیش آقای طاهرزاده شروع کردم. کم کم فعالیت ها بیشتر می شد و پا می گرفت و تحریریه داشت قوام پیدا می کرد. آرام آرام صفحات از 8 صفحه به 64 صفحه رسید؛ این درحالی که بود که تمام کارهای نشریه را خودمان انجام می دادیم. سال های سال در پیک نفت و مشعل فعالیت داشتم تا اینکه سال 1381 خوزستان رفتم و رئیس روابط عمومی خطوط لوله و مخابرات منطقه خوزستان بودم.
آن زمان حتی چاپخانه هم دست خودمان بود. ناظر چاپ خودمان بودیم، توزیع هم با خودمان بود. با همدلی ها و دلگرمی هایی که داشتیم، فعالیت می کردیم. نشریه بسیار متنوع بود. مطالب پزشکی، طنز، تاریخی و... را مدنظر قرار می دادیم و بنده هم خبرنگار و گزارشگری بودم که بیشتر از هر کجا مناطق نفتی جنوب را پوشش می دادم. از لاوان تا خارک و از سیری تا آبادان همه جا می رفتم و کار خبرنگاری را انجام می دادم. البته من به تهیه خبر اکتفا نمی کردم، بلکه تمام تلاش من و همکارانم این بود تا گزارش های حرفه ای برای خوانندگان تهیه کنیم. مطالبمان فقط صنعتی نبود، بلکه برخی از آنها سمت و سوی فرهنگی و خانوادگی هم داشت. تلاش می کردیم ابعاد فرهنگ سازمانی و اجتماعی را نیز در صنعت نفت ببینیم و بازتاب دهیم. به بهانه صنعت، سری به مسائل فرهنگی هم می زدیم و ایستگاه به ایستگاه توقف کرده و گزارش تهیه می کردیم. حتی خیلی از کارکنان که مشکلاتشان را با ما در میان می گذاشتند، بعد از مدتی می دیدند که مرتفع شده است یا به شکلی مسوولان امر دنبال برطرف کردن آنها هستند. بالاخره طوری کار تهیه خبر و گزارش را انجام می دادیم که همه چیز در ابعاد صنعتی خلاصه نشود. این را هم بگویم که در آن سال ها ما بودیم که درج نام تهیه کننده گزارش و مطالب نشریه را در پای نوشته شان، باب کردیم قبل از آن مرسوم نبود.
خاطرات خبرنگاری و گزارشگری بسیار زیاد است. یادم هست یک بار در مسیری که برای تهیه گزارش به سمت خارک می رفتیم، ناگهان کشتی خراب شد. مدت زیادی زیر تیغ آفتاب و گرمای سوزان آن منطقه معطل شدیم، به طوری که چند بار پوست دست و صورتمان کنده شد و به شوخی می گفتیم که پوست اندازی کردیم. در دوران سازندگی برای تهیه گزارش صنعتی به همراه رئیس جمهور وقت(مرحوم هاشمی رفسنجانی) رفتیم. کار بازدیدها و افتتاحیه ها از روز اول نوروز آغاز شد و دقیقا روز چهاردهم، یعنی یک روز بعد از سیزده به در در فرودگاه مهرآباد تهران پیاده شدیم. تمام تعطیلات نوروز آن سال را در حال ماموریت کاری بودیم، اما آنچه به یادگار مانده دوستی ها، همدلی ها و همراهی هایی است که زیباترین و دلپذیرترین خاطرات سال های فعالیت من به عنوان خبرنگار در نشریه کارکنان صنعت نفت است.
21 ساله بودم، دانشجوی فلسفه و خبرنگار یک روزنامه ورزشی، تازه داشتم در پاسخ به این سوال دوستانم که «فلسفه چه ربطی به ورزش دارد، چه ربطی دارد به فوتبال»، مهارت پیدا می کردم که پیشنهاد کار در نشریه کارکنان «صنعت نفت» را دریافت کردم. سال 1385 بود، چیز زیادی از نفت نمی دانستم و همه اطلاعاتم در این خصوص محدود می شد به سه گزاره قابل اثبات: اول اینکه «نفت را بشکه ای می فروشند!»، دوم اینکه «اسماعیل فصیح، نویسنده محبوب خواهرم در روزهای دور، کارمند نفت بوده است!» و سوم اینکه نام «نشریه کارکنان صنعت نفت» که قرار بود در آنجا مشغول به کار شوم «مشعل» است. از آنجا که تصور می کردم گزاره سوم موقتا کارم را راه می اندازد، پیشنهاد کار در نشریه کارکنان صنعت نفت را پذیرفتم و تجربه حضور هفت ساله ام در «مشعل» آغاز شد. صبح ها مشعل، ظهرها روزنامه و عصرها دانشگاه. همه چیز خوب پیش می رفت؛ اطلاعاتم از بشکه های نفت دقیق تر شده بود، محل کار «اسماعیل فصیح» را پیدا کرده بودم. «خارک» و «عسلویه» را می شناختم، اصطلاحات مربوط به «پالایشگاه» و «پتروشیمی» را بلد بودم. می دانستم «سکو» یعنی چه، «اقماری» به کدام دسته از کارکنان اطلاق می شود و کار در «مناطق عملیاتی» چه شرایطی دارد. القصه که تجربه ام در نفت زیاد شده بود و در پاسخ به سوال جدید دوستان، یعنی «فلسفه چه ربطی به نفت دارد» هم تبحر پیدا کرده بودم. بعد از هفت سال فعالیت در «مشعل» به عنوان خبرنگار و دبیر و بعد از آن افتخار راه اندازی نشریه «مشعل خانواده» با راهنمایی و حمایت یکی از بهترین مدیرانم برای رفتن به واحد دیگری آماده شدم تا تجربیات جدیدی از کار در صنعت نفت را به تجربه شیرین سال های حضورم در مشعل اضافه کنم. حالا از آن روزها که تازه به نفت آمده بودم، 14سال می گذرد و مشعل هنوز «پا به توپ» است، هر هفته منتشر می شود و به هزارمین شماره اش رسیده است.
دارم فکر می کنم به هزارمین شماره «مشعل»، هزاران مصاحبه، هزاران سفر و هزاران گزارشی که دستپخت خبرنگارانی بوده که هفته ها، ماه ها و شاید سال ها کار در نشریه کارکنان صنعت نفت را تجربه کرده اند. خبرنگارانی که شاید شرح حضورشان در نشریه کارکنان صنعت نفت از خاطرات شیرین شان باشد.
گفتم خاطره، داشتم تعریف می کردم: آغاز کار من در «مشعل» به سال ها پیش بازمی گردد. 21 ساله بودم، دانشجوی فلسفه و خبرنگار یک روزنامه ورزشی، اطلاعات چندانی از نفت نداشتم، فقط می دانستم نفت را بشکه ای می فروشند! اسماعیل فصیح، نویسنده محبوب خواهرم در روزهای دور کارمند نفت بوده است و نام نشریه کارکنان صنعت نفت که قرار بود در آنجا مشغول به کار شوم «مشعل» است.
صنعت نفت از سال هاي آغازين فعاليت خود در جنوب و همزمان در تهران، تشكيلات فرهنگي، اطلاع رساني و مطبوعاتي خاص خود را داشته است؛ بي ترديد نشريات، هفته نامه ها و ماهنامه هاي منتشر شده در طول دهه هاي گذشته، به عنوان بخشي از توليدات رسانه اي اين تشكيلات فرهنگي و روابط عمومي، سهم و نقشي بسزا در همگرايي، بالندگي، توسعه اجتماعي و اعتلاي فرهنگ سازماني نفت ايفا کرده است. «مشعل» به عنوان پرتيراژترين و ديرپاترين اين نشريات، اكنون ارگان و رسانه رسمي صنعت نفت به شمار می رود و پنجره اي است كه خانواده بزرگ نفت از طريق آن، از حال و روز هم با خبر شده، در موفقيت ها و ناكامي ها، تجربه هاي تلخ و شيرين، خوشي ها و ناخوشي هاي هم سهيم مي شوند و افزون بر اين، بخشي از ارتباط ميان مديريت و كاركنان و صنعت با جامعه را به سامان مي رساند. «مشعل» تا قبل از فراگيرشدن شبكه هاي اجتماعي، تنها نشريه اي بود كه كاركنان صنعت نفت از طريق آن توانايي ها، دستاوردها، ايده ها، انتظارات و خواسته هاي خويش را مطرح يا در سطحي وسيع تر منعكس مي كردند؛ اما با آمدن شبكه هاي اجتماعي و توسعه شگفت انگيز فضاي مجازي، اين تمركز كمرنگ تر شد. با اين وجود، نشريه وزين «مشعل» به سبب رسميت، اعتبار و قدمتي كه دارد، همچنان صدا و زبان گوياي كاركنان و خانواده بزرگ صنعت نفت به شمار مي آيد. به همه دست دركاران فرهيخته این نشریه، خداقوت مي گويم و دستيابي به اين حدنصاب و نقطه عطف هزارمين شماره «مشعل» را تبريك و شادباش مي گويم. انتظار دارم در دوره كرونا، ضمن مراقبت از سلامت خود، با توجه به محدوديت ارتباط مستقيم و رودررو، به شيوه ها و روش هاي جايگزين، ارتباط خود را با كاركنان صنعت نفت حفظ و رشته علاقه خود را با كاركنان صف اول عمليات و خط مقدم توليد محكم تر کنند. در پايان اميدوارم كه «مشعل» به عنوان ميراث دار يك قرن فعاليت فرهنگي و اطلاع رساني صنعت نفت در ايران، پروفروغ تر از هميشه، چراغِ خانه كاركنان و خانواده بزرگ صنعت نفت ايران باشد؛ چراغِ كمپ هاي اقماري، اردوگاه هاي دور دست در خشكي و فانوسِ اميدبخش سكوهاي مستحكم ما در تلاطم درياها و موج ها! چراغي كه با نفت برآمده از اعماق مخازن اهواز،كرنج، بي بي حكيمه، گچساران، چشمه خوش، آغاجاري، مارون، مسجدسليمان، هفتكل، دارخوين، آزادگان سروش، نوروز و پارس جنوبي مي سوزد.
احمد محمدی، مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب
در آستانه هزارمین شمارگان نشر «مشعل»، نشریه كاركنان صنعت نفت ايران هستیم که جا دارد به همت بلند این مجموعه و فعالان رسانه وزین صنعت نفت تبريك گفت. رسانه ها، مهم ترین و مؤثرترین ابزار انتقال اطلاعات و آگاهي بخشی به جامعه محسوب مي شوند، به طوري كه برخي، عصر حاضر را «عصر ارتباطات» مي خوانند كه دستيابي به افق هاي روشن و توسعه، با پشتيباني و هدايت صحيح رسانه ها ميسر است. با توجه به نقش محوری رسانه در توسعه پایدار، تاكنون نشریه «مشعل» برای رسیدن به وحدت، همدلی و بسط فرهنگ سازمانی، جایگاه حائز اهمیتی در ميان كاركنان به خود اختصاص داده است. این نشریه طی سال ها انتشار، با اطلاع رسانی مناسب و پوشش شایسته از روند فعالیت های کارکنان خدوم صنعت نفت در جای جای ایران اسلامی و ایجاد انگیزه در میان کارکنان و خانواده های ایشان مؤثر واقع شده است. یکی از مهم ترین کارکردهای مهم نشریه «مشعل»، می تواند درك، شناخت و تبیین مؤلفه های فرهنگ سازمانی و تقویت ارکان و بنیان های آن باشد؛ نظام مشترکی که در صنعت نفت بر پایه کار و تلاش در مسیر تولید نفت و گاز، به عنوان پیشران توسعه اقتصادی همه جانبه کشور قرار گرفته و این مؤلفه مهم در تقریر این جریده قابل مشاهده است. رکن اساسي جامعه ایرانی- اسلامي، خانواده بوده كه پرداختن به اين بناي مقدس و حمايت از آن، همواره سبب توسعه فرهنگی و اجتماعی خواهد شد. براین اساس، یکی از بخش های مهم نشریه «مشعل» بر محوریت توجه به شان خانواده و جایگاه ویژه آن در تأمین آرامش روحی و روانی کارکنان و فرزندان آنها متمرکز است و در پاسخگویی به این مهم نيزکارنامه مثبتی داشته است. همچنین دقت به جایگاه زنان شاغل در صنعت نفت نيز از نکات قابل تأمل است، به طوری که این دسته از همکاران ضمن اداره امورخانواده، مسؤولیت های مهمي را در عرصه حرفه ای به عهده دارند كه زیبنده است خدمات علمي- تخصصي بانوان همکار نیز در این نشريه به طور ويژه منعكس شود. مقوله ديگر و بسیار مهم و اساسی در صنعت نفت، بحث اجرای سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی و تحقق جهش تولید با محوریت مباحث پژوهشی و نوآورانه در این صنعت است. تحریریه «مشعل» با اتخاذ رویکردی مناسب، در مسیر دستیابی به اين مهم گام برداشته كه جا دارد بخش ویژه اي به اين موضوع در نشریه اختصاص يابد. در پایان از مدیرکل روابط عمومی وزارت نفت، دست درکاران و تحریریه نشریه وزین «مشعل» که مطالبات، تلاش ها، عملکرد و مجاهدت کارکنان صنعت نفت را برای مخاطبان و خانواده بزرگ صنعت نفت منعکس می کنند، تقدیر و تشکر کرده و از خداوند منان برای این عزیزان سلامت و توفیق روزافزون آرزو کنم.
رامين حاتمی، مديرعامل شركت نفت مناطق مركزي ايران
نشریه «مشعل» در حالی هزارمین شماره خود را در کنار خانواده بزرگ صنعت نفت به رشته تحریر درآورده است که در طول سال های فعالیت خود، موفق شده به عنوان یک محصول رسانه ای و فرهنگی درون سازمانی، علاوه بر نفوذ و تأثیرگذاری بالا در بین سطوح مختلف کارکنان این صنعت از جمله مدیران، کارشناسان، صنعتگران، کارکنان، کارگران و... خانواده های ایشان را نیز با طیف وسیعی از فعالیت های صنعت نفت و گاز در اقصا نقاط کشور آشنا کند.
این نشریه اگرچه با عنوان دولتی شناخته می شود؛ اما توانسته در سال های پرتلاطم صنعت نفت، همواره در کنار کارکنان باشد و ضمن جلب اعتماد خوانندگان خود، دیدگاه ها، انتظارات و نقطه نظرات کارشناسی و تخصصی این حوزه را بازتاب دهد. همچنین در دورانی که این نشریه، به دلیل صرفه جویی در هزینه کرد نشریات کاغذی، به نسخه الکترونیکی تغییر ماهیت داده، بر خطی ممتد و تأثیرگذار حرکت کرده و با تکیه بر توانمندی خبرنگاران زبده و کادر باتجربه تحریریه، جایگاه شایسته خود را همچون گذشته حفظ کرده و ارتقا بخشیده است.
در این نوشتار کوتاه فرصت را مغتنم شمرده، به عنوان عضوی از خانواده پویا و کوشای صنعت نفت، به تمامی همکارانم در قطب انرژی کشور و پهنه آبی خلیج فارس که همواره بیشترین حجم اخبار، گزارش ها، تحلیل ها و مکتوبات حوزه صنعت گاز در نشریه وزین «مشعل»، به تلاش و حماسه سازی این عزیزان مزین بوده است، خداقوت می گویم.
محمد مشکین فام، مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس
اگر بخواهم به طور مختصر نقش نشریه «مشعل» را بیان کنم، باید بگویم که این نشریه، طی این سال ها، موثرترین منبع الهام بخش مفهوم یکپارچگی خانواده بزرگ صنعت نفت و کانون منسجم اطلاع رسانی اعضای این خانواده به حساب می آمده است. بازتاب موفقیت ها و دستاوردهای کارکنان این صنعت، نشر مصاحبه ها و بیان دغدغه مندی های شاغلان و خانواده های آنان، بیش از هر چیزی یک تَن واحد بودن و یکپارچگی را به ذهن مخاطب القا می کند. انعکاس افتخار آفرینی فرزندان کارکنان یا موفقیت های شغلی پرسنل، ضمن پیشگیری از بی خبر ماندن از همدیگر، حس غرور و شعفی وصف ناشدنی را برای مجموعه همکاران و خانواده آنان به همراه داشته است.
بدون شک در عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات، نقش بی بدیل و قدرت نفوذ رسانه در تنویر و شکل گیری افکار عمومی، تقویت فرهنگ به منظور امنیت پایدار بر کسی پوشیده نیست و رسانه فهیم و متعهد می تواند حرکت جامعه را به سوی امید و نشاط تسریع بخشد. بر این اساس، اصحاب رسانه ها نقش مهمی در فرهنگ سازی، همنوایی و هم سویی جوامع دارند. باور بنده بر این است که در شرایط حساس کنونی کشور و با توجه به آسیب های ناشی از محدودیت های اعمال شده، بیش از گذشته به این انسجام و همدلی نیاز داریم، از این رو تقویت و ترویج هویت مشترک خانواده های کارکنان به عنوان اعضای خانواده بزرگ صنعت نفت، پایداری سازمانی را در دراز مدت به همراه خواهد داشت.
یکی دیگر از شاخصه های نشریه «مشعل» پرداختن به موضوعات فرا تخصصی، در حوزه هایی همچون رویدادهای تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، ادبی، ورزشی و هنری و کلا ارتقای سطح آگاهی خانواده های کارکنان در زمینه های گوناگون بوده است. این تنوع موضوع موجب شده تا سلیقه های مختلف مخاطبان تأمین و «مشعل» جای خود را بخوبی در میان خانواده ها باز کرده و برای خود طرفداران پر و پا قرصی پیدا کند. پاسخ به این پرسش که هفته نامه «مشعل» توانسته زبان کارکنان باشد را با درنظر گرفتن شرایط چند سال اخیر حاکم بر کشور، بخصوص صنعت راهبردی نفت عرض خواهم کرد. اعمال تحریم های ظالمانه اگر چه موجب به بار آمدن مشکلاتی برای کشور شد؛ اما ضمن کمک به شناسایی نقاط ضعف و کاستی ها، انگیزه مضاعفی را نیز برای نیروی متخصص کشور فراهم آورد تا با تکیه بر توان ملی برای رفع چالش ها اهتمام ورزند. درست در این نقطه است که رسانه ها باید همسو با سیاست های کلان کشور، امید به آینده روشن را نزد افکار عمومی زنده نگه دارند؛ امری که تا حدودی در دوره های قبل مغفول مانده بود. نشریه «مشعل» نیز بنا به رسالت رسانه ای خود کوشیده است، در دورانی که ایران در تقابل با سیاست فشار حداکثری قدرت های جهانی قرار دارد، با انعکاس توانمندی ها و موفقیت های متخصصان داخلی صنعت نفت در تبلور خودکفایی این صنعت، امید را در دل مخاطبان خود زنده نگه دارد و کارگشا بودن تدابیر اجرا شده و اعتماد سازی لازم به توانمندی متخصصان وزارت نفت در سخت ترین شرایط را برای افکار عمومی بخوبی به تصویر کشد. این فرصت بهانه ای است تا قبل از هر چیز، صمیمانه به مجموعه دست درکاران این نشریه خداقوت عرض کنم و از این فرصت بهره برده و اعلام می کنم که این شرکت، همیشه و در هر موقعیتی آمادگی دارد نهایت همکاری را در حوزه اطلاع رسانی با همکاران نشریه «مشعل» داشته باشد. همان طور که اطلاع دارید، امروز شاهد گسترش روز افزون رسانه های مجازی بر بستر وب هستیم، به طوری که رسانه ها در عرصه اطلاع رسانی و ارتباطات به عنوان یک قدرت تاثیرگذار در روابط اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی سیاسی انسان هزاره سوم مطرح شده اند که این موضوع به نوبه خود موجب ارتقا و اهمیت بیشتر جایگاه اطلاع رسانی و ارتباطات رسانه ای در جوامع انسانی شده است.
هم اکنون با تنوع گسترده ای از رسانه های عمومی و تخصصی روبه رو هستیم، اما من هنوز هم بر این باورم که نشریه «مشعل» در مقام باوفاترین یار رسانه ای صنعت نفت و کارکنان آن، نماد تعامل و ارتباط این نفت و حوزه اطلاع رسانی است. از پروردگار منّان توفیق روز افزون مجموعه دست درکاران این نشریه را در عرصه های مختلف اطلاع رسانی و تقویت و تحکیم اهداف صنعت نفت مسألت دارم.
سید عبدالله موسوی، مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران
در عصرحاضر، یکی از ارکان اصلی رقابت بین سازمان ها کارکنان متعهد، متخصص و با انگیزه است و افزایش اشتیاق و انگیزه کارکنان، یکی از دغدغه های اصلی و مهم سازمان های پیشرو صنعتی محسوب می شود. از این رو یکی از ارکانی که باعث ایجاد این اشتیاق و تعهد در بین کارکنان می شود، نشریات و رسانه های داخلی هستند. امروزه نشریه «مشعل» توانسته پس از سال ها تلاش، به بلوغ کامل برسد و نقشی موثر را در ایجاد ارتباط متقابل و تعادل بین بخش های مختلف صنعت نفت که به عنوان بزرگترین بنگاه اقتصادی کشور مطرح است، ایفا کند و فرصتی مناسب را برای تشریح و تبیین اهداف سازمان و جلب مشارکت کارکنان برای اداره هر چه بهتر این صنعت معظم فراهم آورد.
نشریه وزین «مشعل» به عنوان یکی از قدیمی ترین و خاطره انگیزترین نشریات صنعت نفت، همچنان در اذهان کارکنان خدوم این صنعت از گذشته های دور تا امروز، ارزش و جایگاه خود را بخوبی حفظ کرده است.
به عنوان یکی از خوانندگان «مشعل»، به نظرم یکی از اهداف و رسالت های همیشگی این نشریه، اطلاع رسانی مناسب رویدادها و اخباری بوده که در گستره عظیم صنعت نفت از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب کشور را در برداشته که این مهم، ماموریتی بسیار دشوار و ارزشمند برای این نشریه بوده است.
در واقع «مشعل» ضمن انعکاس مطلوب اخبار و رویدادها، توانسته بخوبی زبان کارکنان صنعت نفت باشد و با سهيم كردن كاركنان در سرنوشت خود، از طريق تبادل افكار و آرا، تعامل بسیار خوبی بین مدیران،کارکنان و خانواده های عزیز کارکنان صنعت نفت ایجاد کند. پوشش این حجم عظیم از رخدادها و تعاملات موثر با شرکت های متعدد زیرمجموعه وزارت نفت در این گستره عظیم و از آن مهمتر رضایت کارکنان صنعت نفت و خانواده هایشان از این نشریه، نکته ای درخور توجه است که جا دارد به مناسبت انتشار هزارمین شماره آن، به نوبه خود، به تمامی بنیانگذاران و کارکنان این نشریه از جمله مدیران مسؤول، سردبیران، خبرنگاران و عکاسان عزیز «مشعل» از گذشته تا حال خسته نباشید و خدا قوت بگویم.
همانطور که در تمامی صحنه های انقلاب اسلامی از دوران هشت سال دفاع مقدس تا دفاع از حرم، خبرنگاران و اصحاب رسانه با عشق، ایثار و از خود گذشتگی صحنه هایی به یاد ماندنی را در تاریخ این مرز پرگهر ثبت و ضبط کرده اند، مدیران، سردبیران، خبرنگاران، عکاسان، گزارشگران و تصویربرداران نشریه «مشعل» نیز در طول 20 سال گذشته در نبرد اقتصادی و در دل تحریم های ناجوانمردانه، توانسته اند چراغ و نور امید را هر هفته بیش از پیش در دل کارکنان خدوم صنعت نفت روشن نگه دارند که این مهم، به عنوان یکی از ارزشمندترین اثرات معنوی این نشریه وزین در تقویت روحیه و همبستگی کارکنان به شمار رفته و بنده به عنوان یکی از سربازان صنعت نفت از خداوند متعال سلامت و اهتمام مسؤولانه شما را در تداوم انتشار شماره های بعدی در مسیر اعتلای صنعت نفت و میهن عزیزمان آرزومندم؛ هر چند که آرزو داشتم در هزارمین شماره نشریه، اعلام برافروختگی مشعل فروزان تولید زودهنگام نفت از میدان سردار جنگل، خطه دریای نیلگون خزر را داشته باشیم؛ اما امید است در شماره های آتی، این آرزوی دست یافتنی از سوی مهندسان و همکاران شرکت نفت خزر به رشته تحریر درآمده و مژده شادمانی و احساس غرور ملی و باور توانستن را در اذهان مخاطبان حال و آینده زنده کند؛ انشاا..
هفته نامه «مشعل» طی چند سال گذشته در همه مناسبت ها و رخدادهای صنعت نفت حضوری فعال داشته و خبرنگاران و دست در کاران این هفته نامه در حد امکانات سعی و تلاش کرده اند؛ اما واقعیت این است که با توسعه و نفوذ فضای مجازی در میان اقشار مختلف جامعه و طبیعتا کارکنان صنعت نفت، نباید انتظار داشته باشیم که تاثیر «مشعل» به اندازه اثرگذاری20 سال قبل باشد. با این حال معتقدم که این هفته نامه در حد امکانات و بضاعت خود، مثمر ثمر بوده است. تلاش خبرنگاران هفته نامه «مشعل» در ثبت رخداد های مهم نظیر بهره برداری از میادین جدید و انعکاس اخبار مربوطه و همچنین ثبت فعالیت های مرتبط با سیل سال 1398 را بخوبی به یاد دارم.برای همه همکاران این نشریه، آرزوی سلامت و موفقیت روز افزون دارم.
مهندس جهانگیر پورهنگ، مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره شرکت نفت و گاز اروندان
«مشعل» همواره در ذهن کارکنان، یک هفته نامه خانوادگی به شمار می آید؛ هفته نامه ای برای خانواده صنعت نفت. بنابراین مطالب آن که خوشبختانه به صورت کاملاً حرفه ای گردآوری، ویرایش و به استانداردهای زیباشناسانه ای طراحی و انتشار می یابد، توانسته است مخاطبانی جدی در میان کارکنان در هر سطح از سازمان را جذب کند. ارائه گزارش های متنوع از گستره زمینی و دریایی فعالیت های صنعت نفت و انعکاس اخبار و مسائل مرتبط با سرمایه های انسانی و اینکه مدیران ارشد وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران، از مخاطبان همیشگی این نشریه به شمار می آیند، می تواند گواهی بر این باشد که «مشعل» پل میان کارکنان و مدیران ارشد صنعت نفت است.
چند جـلسه گفت وگو و مصاحبه با خبرنگـاران این نشریه، در زمان تصـدی سمت های سازمانی مختلف را می توانم به عنوان خاطراتی معرفی کنم که در دوره خدمت به صنعت نفت رقم خورده اند. با توجه به شرایط خاص حاکم بر صنعت نفت، رسالت جامعه روابط عمومی صنعت نفت، اهمیت بیشتری پیدا می کند. رسانه های مختلف روابط عمومی که «مشعل» یکی از مهمترین و پرمخاطب ترین آنها به شمار می رود، باید در مسیر انعکاس تلاش های کارکنان در شرایط سخت کنونی و دستاوردهای امید بخش در حوزه های مختلف گام برداشته و بر استحکام بخشی بیشتر نقش خود به عنوان حلقه اصلی ارتباط میان سطوح مختلف سازمان و جامعه برون سازمانی اهتمام ورزند.
حمید کاویان، مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون مشعل دار
صنعت نفت، به عنوان مهمترين مزيت اقتصادی کشور، رکن پويايي و پیشرفت اقتصاد و اصلی ترین منبع درآمد ملی است که با بیش از 110سال فعالیت در ایران و افتتاح پروژه های متعدد راهبردی و عمرانی در اقصا نقاط ایران اسلامی، کارنامه ای درخشان و موفق داشته است. در این خصوص، اهميت اطلاع رساني صحيح، هوشمندانه، اثرگذار و به هنگام، خطيرترين رسالت رسانه ها بویژه رسانه های سازمانی است که در این بین، نشریه «مشعل» به عنوان یکی از باسابقه ترین، منظم ترین و موثرترین نشریات صنعت نفت، مشعل دار رسالت اطلاع رسانی صحیح و آگاهی بخشی دقیق است كه در طول چند دهه فعالیت، جایگاه واقعی خود را در سطوح مختلف کارکنان تلاشگر این صنعت سُترگ ایجاد کرده و با آگاهی دقیق از انتظارات واقعی صنعت مردان و زنان، پیام خود را در پهنه گسترده این صنعت از سرخس تا خارک و از پارس جنوبی تا کرمانشاه، اهواز و مسجدسلیمان به گوش مخاطبان رسانده است. در برهه زمانی فعلی، بی شک برقراری تعادل بین نیاز مخاطبان، اطلاع رسانی شفاف از یک سو و رعايت مصالح نظام و صرفه و صلاح صنعت نفت، به عنوان خط مقدم جنگ اقتصادی و تحریم از دیگر سو، مهمترین مسؤولیت اصحاب رسانه درگذار از مقطع حساس كنوني است. در اين ميان خبرنگاران، به مثابه سنگربانان واقعي عرصه جنگ نرم در نبردی همه جانبه در حوزه های مهم صنعتی، فرهنگي و سياسي حضوری مستمر داشته و در تحقق اهداف بلند توسعه، نقشي تعيين كننده ايفا مي كنند که در این میان دست درکاران هفته نامه وزین «مشعل»، عملکردی قابل قبول و موفق داشته و دارند، که ضمن آرزوی توفیق و سربلندی در استمرار این رسالت خطیر، انتظار دارد در انعکاس اخبار و رویدادهای خوب شرکت های عملیاتی جنوب و سرمایه های انسانی فعال دراین حوزه، با توجه به موقعیت حساس جغرافیایی و شرایط طاقت فرسای آب و هوایی، اهتمامی بیش از پیش داشته باشند. انشاا...
غلامرضا مفیدی، مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون
دقیق به یاد ندارم آخرین نشریه کاغذی «مشعل» را که با دست لمس کردم و ورق زدم، چندمین شماره از این نشریه بود؟ و واقعاً هیچ تصویر ذهنی ماندگاری از مطالعه نسخ الکترونیک این نشریه طی چند سال گذشته به یاد ندارم... چرا که نشریه الکترونیک را فاقد روح و کشش لازم برای مطالعه می دانم؛ اما به جرات باید گفت که هفته نامه «مشعل» همیشه و از هر لحاظ خوب و قابل قبول بوده و طی چند سال گذشته، هم به لحاظ کیفیت محتوا و قالب بندی و هم به لحاظ جذابیت های بصری، شاهد تغییرات مثبت و بنیادین بوده است. به نظر بنده «مشعل» یک اثر فاخر است؛ چرا که در آن از تلاش، کوشش، تولید، خدمت رسانی، شکوفایی و امید می گوید و همه اینها یعنی فخر، غیرت و خودباوری... و چه چیزهایی بهتر از این!!!
اما واقعاً هدف از انتشار این نشریه ارزشمند چیست؟ انعکاس اخبار و رویدادهای مهم و دستاوردها و تلاش
خدمت رسانی به کارکنان خدوم صنعت نفت.
روزگاری را به یاد دارم که کارگران و کارکنان زحمتکش عملیاتی در گرما و رطوبت طاقت فرسای سکوهای نفتی در خلیج فارس، زیر سایه لوله ها و ظروف تفکیک در زمان استراحت خود، جای دنجی پیدا می کردند و با ورق زدن صفحات و خواندن مطالب جذاب یا دیدن یک تصویر آشنا خستگی در می کردند و دوباره مهیای کار می شدند. آن زمان می شد این نشریه را در دستان کارکنان ساعی در هر سطحی از مسؤولیت و سواد و تجربه دید؛ آنها خود را مالک این نشریه می دانستند و اینگونه تعلق خود را به صنعت نفت نشان می دادند. اگر عکس یا مطلب جالب و مرتبطی پیدا می کردند، حتماً پای این نشریه به منزل کشیده می شد و اعضای خانواده هم آن را می دیدند و می خواندند و به یادگار نگه می داشتند...
حال سوال این است با اینکه کیفیت این نشریه در ابعاد مختلف افزایش پیدا کرده، اما چقدر به هدف اصلی نزدیک تر شده ایم؟ ضریب نفوذ اطلاع رسانی به کمک این نشریه چه میزان افزایش یافته و آیا همچنان همه کارکنان، امکان دسترسی و مطالعه این نشریه را دارند؟ آیا آن کارگر در دورترین مناطق محروم عملیاتی هنوز می تواند در خلوت خود غرق در صفحات «مشعل» شود؟ خیر نمی شود. متاسفانه الان «مشعل» را فقط باید از پشت میز و صندلی در یک اتاق به مدد یک سیستم رايانه اي دید و خواند. اگر بتوان آمارگیری کرد، حتماً از تعداد خوانندگان نشریه کاسته شده است، یعنی به همان نسبت از هدفمان دور شده ایم... و به همان نسبت گرایش کارکنان به خبرگزاری ها و کانال های تلگرامی به اصطلاح نفتی بشدت افزایش یافته است. به عبارتی، ناخواسته، جایگزین های دیگری برای نشریه رسمی و استاندارد «مشعل» تعریف شده است. به هر حال تغییر شکل انتشار این نشریه حتماً مزایا و فوایدی هم داشته که از درک بنده خارج است؛ اما همانگونه كه گفتم، «مشعل»، نشریه بزرگی است به بزرگی هزار و هزاره ها، حتماً نسخ اولیه آن جزو اسناد تاریخی است و حتماً شماره هزارم آن هم در زمان چاپ دو هزارمین شماره آن، تاریخی و ماندگار خواهد بود... و حتماً تهیه و تدارک این محتوا به دست همکاران محترم نشریه، ارزشمند و هنرمندانه است و جای بسی سپاس و قدردانی دارد...
با آرزوی موفقیت و بهروزی برای شما
احسان رضايي نژاديان، مديرمنابع انساني شركت نفت خزر
در دنياي ارتباطات، تعاريف متنوعي براي رسانه ذكر شده؛ اما با توجه به ماهيت عمومي آن، مي توان رسانه را «ابزار يا فناوري قلمداد كرد كه پيام را به مخاطباني در نقاط مختلف منتقل می كند» زماني كه تعداد مخاطبان بي شمار يا پرشمار باشد، رسانه نيز به رسانه جمعي تبديل می شود. همچنين به ابزاري كه براي ارتباط فردي مورد استفاده قرار می گيرد، بالتبع رسانه فردي گفته می شود. كتاب، زبان (در ارتباط فردي) تلفن و... از اين دست رسانه است. به هر حال با توجه به تنوع تعريف رسانه، تعريف واحدي كه مورد اقبال همگان باشد، براي رسانه وجود ندارد. ضرورت وجودي رسانه دقيقاً به سبب نقش و تاثيرات آن است و مهم ترين نقش هاي رسانه، چنانكه در تعريف آن ذكر شد، انتقال پيام است از طرف فرستنده به گيرنده يا مخاطب كه براي آن نقش هاي مختلفي می توان تصور كرد؛ نقش اطلاع رساني، نقش آموزشي، نقش سرگرمي و... از مهم ترين كاركردهاي رسانه است. با توسعه رسانه هاي ديجيتالي و ايجاد درگاه هاي اختصاصي از سوي شركت هاي تابعه، بيشترين استفاده براي معرفي شركت ملي پالايش و پخش در رسانه هاي اختصاصي نظير سايت شركت، پورتال داخلي، شبكه هاي اجتماعي و همچنين همكاري جاري با رسانه هاي جمعي صورت مي گيرد. نشریه «مشعل»، یکی از رسانه های اداره کل روابط عمومی وزارت نفت است که بدو استخدام در وزارت نفت با اين نشريه آشنا شدم و معمولاً مطالب آن را پيگيري می كنم؛ هرچند از زمان ديجيتالي شدن، قدري كاهش داشته است. مهم ترين نقشي كه در كل براي رسانه می توان در نظر گرفت، نقش اطلاع رساني است؛ اما براي يك نشريه سازماني و داخلي، علاوه بر نقش اطلاع رساني به عنوان ارگان رسمي سازمان، نقش هاي آموزشي و سرگرمي بويژه براي خانواده ها و به عنوان وسيله اي براي ارتباط و شناخت بيشتر خانواده ها با محيط كار پدران و مادران اهميت پيدا می كند. علاوه بر اين تقويت ارتباطات داخلي از طريق ورود «مشعل» به اخبار كاركنان و خانواده ها می تواند از جمله انتظارات عمومي از از این نشریه باشد. مهم ترين مسؤوليت «مشعل» معرفی درست، شفاف و دقيق مجموعه وزارت نفت به منظور تقويت ارتباط مخاطبان با وزارت نفت است. به طور طبيعي، هر چقدر شناخت مردم از مجموعه اي مانند وزارت نفت بيشتر و درست تر باشد، اجراي سياست هاي اين وزارتخانه با چالش هاي كمتري مواجه خواهد شد. به عبارت بهتر «مشعل» با انتقال درست مطالب به مردم می تواند حجم حمايت هاي مردمي را از وزارت نفت تقويت كرده و افزايش دهد. به نظر بنده این نشریه مي تواند در شناساندن بخش هاي مختلف صنعت نفت و خانواده هاي كاركنان و همچنين معرفي كاركنان خلاق و موفق مناطق عملياتي به منظور ايجاد انگيزه در بين كاركنان زحمتكش صنعت نفت، فعاليت بيشتري داشته باشد. «مشعل» باید با توجه به ديجيتالي شدنش، به عنوان رسانه تخصصي وزارت نفت، در بين مخاطبان بيرون سازمان، به مطمئن ترين و قابل استنادترين منبع اخبار و اطلاعات نفت تبديل شود. با توسعه رسانه هاي ديجيتال و سهولت دسترسي مخاطبان به اطلاعات مختلف، به اعتقاد من «مشعل» هنوز نتوانسته جايگاه خود را در ميان مخاطبان به عنوان يك رسانه ديجيتالي پيدا كند. ويژگي هاي ظاهري و ماهيت رسانه هاي كاغذي موجب شده جذابيت آنها در مقايسه با نسخه هاي ديجيتالي بسيار بيشتر باشد. در اين بين عوامل رواني، خاصيت لمس پذيري و حتي حس مالكيت می تواند نقش مهمي داشته باشد. اين واقعيت را می توان در مقايسه نسخه هاي كاغذي با نسخه هاي ديجيتالي و حتي كتاب هاي صوتي بدرستي درك كرد. در پایان باید گفت؛ «مشعل» باید با انتشار مطالب خواندني و آموزشي در بين كاركنان نفت و خانواده ها، به عنوان پيك نفت شناخته شود و با موفقیت در ميان بيش از 400 هزار نفر از كاركنان نفت و خانواده هاي آنها موفقيت بزرگي به دست آورد.
مهدي اسماعيلي، رئیس روابط عمومی شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران
نشریه کارکنان صنعت نفت ایران سال هاست با این صنعت عجین شده و در این مسیر توانسته است به عنوان رسانه ای تخصصی و پیشتاز، ماموریتش را که همانا بازتاب دستاوردهای این صنعت معظم است، به گونه ای شایسته به انجام برساند.«مشعل» عنوانی است که با فعالیت همکاران تحریریه و فنی-هنری، جایگاهی ویژه در میان کارکنان صنعت نفت به دست آورده، ضمن آنکه در حوزه ارتباطات، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی نیز پیشرو بوده و به منبعی معتبر و رسمی در این عرصه بدل شده است.محدودیت های تحمیلی بر صنعت نفت در دهه های گذشته مسئولیت این رسانه را که زبان گویای کارکنان بود، خطیرتر کرد و در برهه های زمانی و شرایط خاص، با فائق آمدن بر چالش ها «ناممکن ها» را از ادبیات رسانه حذف کرد.الکترونیکی شدن مشعل، فصلی جدید بود از فعالیت نشریه ای قدیمی در عرصه اطلاع رسانی که توانست در دوران حکمرانی شبکه های اجتماعی؛ با تغییرات بنیادی در محتوا و گرافیگ در قالب وبسایت نیز، حرفی برای گفتن داشته باشد.انتشار هزارمین شماره «نشریه کارکنان صنعت نفت ایران» را به فال نیک می گیریم و امیدواریم در مسیر پیش رو، همچون گذشته پویا، فعال و ماندگار باشد.
محمد عسگری ، رییس روابط عمومی شرکت ملی گاز ایران
بی شک دنیای امروز، دنیای ارتباطات است و نقش اصحاب رسانه و نشریات تخصصی به عنوان مشعل داران توسعه آگاهی، نقشی بی بدیل است. رسانه ها با به کارگیری هنر، مهارت، تدبیر و دانش خود فضایی سالم را برای اطلاع رسانی شفاف و ارتباطات اثربخش بین مردم و سازمان را فراهم می کنند که قابل تقدیر است. «مشعل» نشریه داخلی کارکنان صنعت نفت ایران نیز از این امر مستثنا نبوده و با مروری بر تاریخچه این هفته نامه درمی یابیم که این نشریه قدمتی به بلندای تاریخ این صنعت دارد. خانواده بزرگ صنعت نفت در سالیان سال از طریق این رسانه از آخرین اخبار، رویدادها، موفقیت ها و دستاوردهای عظیم این صنعت در حوزه های گوناگون نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش و پخش آگاه شده اند. نشریه «مشعل» همواره به عنوان پل ارتباطی بین خانواده بزرگ صنعت نفت شناخته شده و به عنوان رسانه پیشرو در حوزه نشریات درون سازمانی در حوزه عظیم نفت با تعامل دوسویه بین کارکنان و مدیران این صنعت علاوه بر اطلاع رسانی، با ارائه گزارش های تحلیلی و میدانی و بیان مشکلات صنعت نفت، تلاش کرده وظیفه خود را به خوبی انجام دهد. اینجانب در آستانه انتشار هزارمین شماره از این نشریه ضمن تقدیر و تشکر از عموم تلاشگران این هفته نامه، برای همه عزیزان توفیقات روزافزون در جهت اعتلای امر خطیر اطلاع رسانی در صنعت نفت را آرزو می کنم.
ایوب بنوی - سرپرست روابط عمومی شرکت ملی صنایع پتروشیمی
رسانه، اصلی ترین عنصر در نمایش واقعیت های زندگی بشر است و در این میان، سهم رسانه های مکتوب،با توجه به قدمت و قرابت احساسی در آنها، به مراتب بیش از دیگر رسانه هاست.
در صنعت نفت کشورمان که از قدمتی بیش از یک قرن برخوردار است نیز از ابتدا، تمایل به ابزاری ارتباطی برای انتشار رویدادها و نمایش دستاوردها و حفظ انگیزش کارکنان احساس می شد و همین امر، مقدمه ای بر پیدایش نخستین نشریه ادواری مکتوب در صنعت نفت شد که با نام «مشعل» شناخته می شود.
نشریه «مشعل» از ابتدا با هدف انتشار اخبار صنعت نفت و بررسی و رفع مشکلات و خواسته های کارکنان این صنعت بزرگ و خانواده ایشان پایه گذاری شد و به عنوان نشریه ای تخصصی و درون سازمانی به فعالیت پرداخت.
این نشریه، طی سال های انتشار متمادی تا به امروز که در آستانه انتشار هزارمین شماره آن قرار گرفته ایم، به عنوان تریبون گویای صنعت نفت در داخل سازمان عمل کرده و نقشی بی بدیل در افزایش انگیزه کارکنان و ترغیب آنان به فعالیت های جمعی و رشد و شکوفایی صنعت نفت داشته است.
نقش کلیدی و اثرگذار این نشریه در میان کارکنان صنعت نفت، به عنوان سرمایه اصلی این سازمان، روشن و آشکار است و با بررسی بازخوردهای ناشی از میزان اثرگذاری آن در میان کارکنان که در دوره های مختلف ثبت و اندازه گیری شده است، می توان ادعا کرد که این نشریه حتی در عصر رسانه نیز که با رقابت سخت و فزاینده میان ابزارهای ارتباطی و رسانه های صوتی و تصویری و مجازی همراه شده، توانسته است به نحو شایسته ای در مسیر پیشبرد اهداف تعریف شده ذیل آن عمل کند.
اینجانب، انتشار هزارمین شماره از نشریه وزین «مشعل»، به عنوان نماد انگیزشی و خردورزی در صنعت نفت را به فال نیک می گیرم و امیدوارم با کفایت همکارانم در عرصه رسانه، شاهد رشد و شکوفایی روزافزون صنعت نفت کشورمان باشیم.
مجید بوجارزاده رئیس روابط عمومی شرکت ملی نفت ایران
مدیرعامل شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران:
نشریه مشعل به عنوان یکی از قدیمی ترین رسانه های فعال در صنعت نفت در میان کارکنان آن از جایگاه ویژه ای برخورداراست؛ اگرچه به لحاظ ملاحظاتی، شیوه انتشار آن از مکتوب به الکترونیک تغییر یافته است.این نشریه پیشکسوت در صنعت نفت، با رسیدن به شمارگان 1000و امیدواری به ادامه این روند با نگاهی جدیدتر به پاسخگویی زحمتکشان آن با قاسم عرب یارمحمدی مدیرعامل شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران و کرامت، ویس کرمی مدیر عامل شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران، سعیدستاری نائینی، مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران به گفت وگو پرداخته و دیدگاه آنها را درباره کارکرد «مشعل» جویا شده است.
شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران یکی از مهم ترین و گسترده ترین شرکت های تابعه صنعت نفت است؛غالب فعالیت های این شرکت برای انتقال نفت خام و فرآورده های نفتی با بیش از14هزار کیلومتر خط لوله عمدتا مدفون در زیرزمین انجام می شود؛ ازاین رو می توان این شرکت را به دلیل ماهیت فعالیتش(انتقال نفت و فرآورده های نفتی از زیرزمین) از گمنام ترین شرکت های تابعه صنعت نفت به شمار آورد.شرکتی که تاریخ تکنولوژی آن به ژرفای اکتشاف نفت در این سرزمین و مسئولیت اصلی آن انتقال ایمن، مستمروانبوه نفت خام و فرآورده های نفتی از مبادی استخراج به پالایشگاه ها و مبادی مصرف از سویی وتامین مخابرات صنعتی مورد نیاز کل صنعت نفت از سوی دیگراست. قاسم عرب یارمحمدی، مدیرعامل شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت که از سربازی در صنعت نفت و فعالیت در دورافتاده ترین مراکز انتقال نفت به سرداری رسیده و از مجربان این حوزه مهم به شمار می رود؛ دیدگاه های خود را بی پرده و بدون تعارف درباره «مشعل» مطرح کرده است.
به نظرم رسانه های امروزی، مدارس بلامنازع و بی رقیب دنیای ما هستند، مدارسی که بدون محدودیت زمانی و سنی و فارغ از همه تفاوت های فرهنگی و انسانی مشغول اقناع و آموزش افکار انسان ها هستند، درهر ساعتی از شبانه روز حجم انبوهی از اطلاعات قابل انتخاب برای یادگیری در دسترس همگان قرار می دهند، رسانه های متنوع صوتی، تصویری، مکتوب و به ویژه در دهه اخیر، رسانه های مجازی گوی سبقت را از همه ربوده و جهان امروز ما را به دهکده ارتباطات جهانی بدل کرده اند.
رسانه ها نیز همانند همه مجموعه های هدفمند می توانند رسالت و خط مشی حرفه ای برای خود تعریف کنند، گاه این رسالت می تواند از جانب یک رسانه متعهد حرفه ای اعتلای همه جانبه یک جامعه، مجموعه یا یک سازمان و قشر خاص را هدف بگیرد یا اینکه خدای ناکرده نسخه روزمرگی،مصرف گرایی، ابتذال و فقر فکری را برای جوامع ترویج کنند.
وسایل ارتباط جمعی با کارکردهای متنوعی که در جامعه دارند، همواره در تعامل طبیعی با جامعه و محیط اطراف خود هستند و در سازمان ها و شرکت های صنعتی همانند شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران که رسالتی عظیم در گستره ایران عزیز اسلامی دارد، می توان نقش ها و کارکردهای بزرگی را برای اقناع افکار عمومی و معرفی تلاش ها، اقدام ها،مسئولیت اجتماعی،حساسیتها و خطرات تعدی و دست اندازی به حریم خطوط لوله به عهده این رسانه ها گذاشت.
شاید شباهت بزرگ این دو را بتوان در «ارتباطی» بودن آنها دانست، در حقیقت همان طور که رسانه ها برای تشکیل ارتباط دوسویه با مخاطبان می کوشند، تمام تلاش شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران نیز ایجاد پل ارتباطی دوسویه و چند سویه از طریق لوله های نفتی از جنس آهن سخت و بستر مخابرات صنعتی با ضریب اطمینان نزدیک به 100درصد به وسعت تمام کشور است.
بله.رسانه های حوزه نفت نیز از این قاعده کلی مستثنا نیستند و رسانه هایی همچون مشعل، شانا و... مانند راههای حیاتی برای تبادل اخبار موثق صنعت نفت و پل ارتباط با خانواده بزرگ کارکنان شاغل در وزارت نفت فعالیت می کنند.
بله.همان طور که میدانیم بستر رسانه ها، فضایی دوسویه، تبادلی وتاحد زیادی رایگان برای معرفی بیش ازپیش خدمات، تلاش ها، دستاوردها و وظایف دوسویه سازمان ها و مردم(مجاوران مراکز و خطوط لوله نفتی) نسبت به یکدیگر و تشریح آنها برای مردم است.مهم ترین رسالت روابط عمومی ها نیز برای برقراری ارتباط و استفاده بهینه از این بستر مهیا شده است.
خوشبختانه در چند سال اخیر،به ویژه ماه های گذشته،با تلاش روابط عمومی شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران و بهره گیری از همکاران زبده در عرصه خبر و اطلاع رسانی، این ارتباط بیش ازپیش تقویت شده است.
مشعل همان طور که در تعریف کوتاه روی جلد آن نوشته، نشریه خانواده بزرگ صنعت نفت ایران است و به نظر من در این سال ها روند روبه رشد یک رسانه تخصصی را به خوبی طی کرده است و هرچه از عمر آن می گذرد، درخشش بیشتری از خود نشان می دهد.
شاید به طور دقیق نه، اما با توجه به سابقه و تداوم انتشار و تولید محتوا در آن به نظرمی آید که عدد شمارگان آن باید چهاررقمی یا در شرف آن باشد.
بله، تا جایی که حضور ذهن دارم و در خلال کارهای فشرده شرکت، گاهی موفق به مطالعه بخش های مهم آن می شوم، حوزه تخصصی و دستاوردهای صنعت نفت، معرفی افراد موفق، اخبار حوزه وزارت و سخنرانی های مهم مقام عالی وزارت، توجه به حوزه های ورزشی، خانواده، فرهنگی و اعتقادی،از بخش های این نشریه متنوع است.
قطعا در درجه نخست به عنوان یک سرباز متخصص در صنعت نفت جمهوری اسلامی ایران به دستاوردهای حوزه نفت و بازتاب موفقیت های دانشمندان و مهندسان این عرصه آن هم در شرایط تحریم سنگین دشمنان علاقه دارم، اما دیگر بخش های آن مانند دیدگاه های سلسله مراتب مدیران بالادستی این صنعت نیز برایم مهم هستند و آنها را پیگیری می کنم.
این رسانه همکار، امین و به نوعی عصاره روابط عمومی های موفق صنعت نفت است و به همین دلیل، آشنایی بیشتر و اشراف کلی بر موضوعات، تنگناها، موفقیت ها و به نوعی اشک ها و لبخندهای این صنعت دارد.
اینکه پل ارتباطی جذاب، خواندنی و اثرگذار در خانواده بزرگ صنعت نفت باشد.
همان طور که پیش تر اشاره شد، این نشریه به ویژه در چند سال اخیر،روند رو به رشدی را طی کرده اما تا رسیدن به نقطه مطلوب،به طور حتم نیازمند تداوم تلاش و کوشش دست اندرکاران آن است.
نشریه مشعل را یک بسته همگن و کامل، متناسب با نیازهای مخاطبان و جامعه هدف می دانم و به عنوان یک مخاطب در این لحظه هیچ خلائی از آن متصور نیستم اما قطعا تحلیل های تخصصی راهگشاتر خواهد بود.
فکر می کنم نسل من از بین روش های مختلف انتشار محتواها شامل چاپ کاغذی یا انتشار برخط و الکترونیکی، مدل چاپی همچون کتب و روزنامه ها و نشریات را بیشترمی پسندند اما برکسی پوشیده نیست که در جهان امروز برای حفظ طبیعت و صرفه جویی در هزینه های قابل پیشگیری،باید به سمت انتشار الکترونیکی نشریات برویم و علایق خود را با این حقایق همسو کنیم. در مورد پرسش دوم هم باید گفت، اگرچه در نسخه چاپی به دلیل بیشتر در دسترس بودن ناشی از بی نیازی به تجهیزات خاص برای خواندن، شاید تاثیرگذاری بیشتری برای آن به نظر برسد اما قطعا ماندگاری فایل های PDFنشریات در آرشیو و سیستم های رایانه ای بیشتراست و با انتقال راحت و سریع وازطرفی دسترسی آزاد و ماندگاری بالای این نسخه ها به نظرم انتشار الکترونیک ایده خوبی باشد.
به نظرم دیده شدن کارکنان موفق صنعت نفت در مناطق دورافتاده و کمتر شناخته شده کشور، به ویژه بازتاب تلاش ها و موفقیت های پرسنل و مهندسان خوش فکر، بادانش و باانگیزه شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران،کاری ارزشمند است که تداوم آن موجب تقویت پویایی و تحرک مثبت در این مجموعه ها می شود.
رسانه ها و آنهایی که در این عرصه فعالیت می کنند، کار بسیار دشواری به عهده دارند و شاید بتوان گفت روی لبه تیغ راه می روند چون باید به گونه ای عمل کنند که با اخبار و اطلاعات منتشره از سوی آنها، حق مطلب ادا شود؛ بنابراین در مقابل مخاطبان که افکارعمومی هستند، مسئولیت سنگینی به عهده دارند.
امیدوارم با نگاه و رویکرد جدیدی که در نشریه «مشعل» ساری و جاری است،هر روز برای نمایان تر ساختن تلاش های بی شائبه کارکنان صنعت نفت درهمه بخش های آن گام های رو به جلوی بیشتری برداشته شود و شاهد موفقیت های بیش ازپیش آن باشیم.
مدیرعامل شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران:
شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران، زیرمجموعه شرکت ملی پالایش و پخش ایران است. این شرکت با به کارگیری نزدیک به 14 هزارنفتکش جاده پیما متعلق به بخش خصوصی، روزانه بیش از 200 میلیون لیتر انواع فرآورده نفتی را با درنوردیدن هزاران کیلومتر جاده و گذر از مناطق سخت گذر، تامین و به مبادی مصرف ارسال می کنند.این مجموعه هم اکنون با مدیریت کرامت ویس کرمی راهبری می شود و مشعل افزون بر مسئولیت خود درباز تاب دادن اخبار و وقایع بخش های مختلف صنعت نفت، به مناسبت انتشاریم هزارمین شماره خود با وی گفت وگویی انجام داده تا دیدگاه های او را درباره این نشریه قدیمی نفت به عنوان رسانه ای در دل این صنعت نفت جویا شود.
رسانه ها يكي از ابزارهاي مهم اطلاع رسانی بر پایه فناوری های روز هستند که پیام های سازمان را به شیوه های مختلف مانند سایت و خبرگزاری ها، شبکه های مجازي اجتماعی، رادیو و تلویزیون، همچنین مطبوعات چاپی شامل مجله،روزنامه ،ماهنامه،هفته نامه و... به مخاطبان در نقاط مختلف کشور و حتی جهان، در کمترین زمان ممكن و حتی به صورت آنلاين منتقل می کنند.روابط عمومی هم به عنوان یک فرستنده و گیرنده همزمان است؛ به این معنا که با دریافت پیام از سازمان و انتقال آن به مخاطب خاص خود، بازخورد این پیام را به سازمان منتقل می کند.در این فرآیند است که سازمان ها می توانند با ارتباط موثر در تعامل با رسانه ها، از این ابزار ارتباطی در جهت دست یابی به اهداف خود بهره ببرند.
رسانه، مؤثرترين ابزار انتقال اطلاعات به شمارمی رود؛ در واقع امكانی بالقوه و مناسب ترین فرصت براي ارتباط با جامعه وافكارعمومي است.از طريق همين رسانه هاست که می توانیم مردم را با مجموعه فعالیت ها و عملیات و نحوه خدمت رسانی خود آگاه كنيم.از نگاه من،سازماني موفق است كه بتواند همراه با رسانه، افكارعمومي را به سمت خود جلب و هدایت كند. ازاین رو سعی می کنم در کنار مسئولیت و فعالیت روزانه،از مطالعه رسانه ها غفلت نکنم.
در این میان،نقش رسانه ها،شناخت اهداف کلی و جزئی سازمان های مرتبط با حوزه تخصصی خود است؛به این معنا که رسانه با موردتوجه قرار دادن منافع ملی، در تعامل و ارتباطی سازنده وموثر با مخاطبان قادر خواهد بود ضمن معرفی سازمان واهداف آن با رویکرد فرهنگ سازی، دستیابی به اهداف ملی را محقق سازد.
يكي ديگرازنقش هاي مهم رسانه ها نیز دريافت اطلاعات درست،به موقع و مناسب در زمینه های مختلف سياسي ،اقتصادي، اجتماعي و فرهنگی است كه بدون تردید، افزايش سطح آگاهی جامعه و افكار عمومي را در پی دارد.
قدیمی ترین رسانه ای که در صنعت نفت می شناسم، «نشریه مشعل» است که البته پیش تربا اسامی دیگری مثل «پیک نفت» منتشرمی شده است.
با گذر زمان و دگرگونی در فناوری های جدید ارتباطی،همچنین احساس نیاز حوزه اطلاع رسانی،رسانه های دیگری نیز در مجموعه صنعت نفت شکل گرفت که از آن جمله می توان به شبکه اطلاع رسانی نفت و انرژی(شانا)ماهنامه الکترونیکی ایران پترولیوم که تا چندی پیش مکتوب بود،همچنین مجله تصویری نفت و انرژی(متنا)، همچنین سایت رسمی وزارت نفت و دیگر شرکت های تابعه اشاره کرد.
همان طور که اشاره کردید، رسانه ها،پل های ارتباطی هستند؛ پل های ارتباطی میان سازمان با مخاطبانی که شمار آنها بسیار زیاد است و ضرورت ارتباط موثر با این خیل مخاطبان هم، رسانه ها هستند.
بنابراین،شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران نیز به منظور پیشبرد اهداف ملی خود ازجمله خدمات رسانی مناسب به مشترکان سوخت خانگی، تجاري و صنعتی، حمل ونقل و ...، اطلاع رسانی درباره نحوه توزیع الکترونیکی سوخت، نحوه ثبت نام برای گازسوز کردن خودرو،نحوه دریافت سوخت در شهرها، روستاها، مناطق سخت گذر و مرزی، همچنین نحوه دریافت سوخت شناورهاي دریایی و رفع مشکلات احتمالی مردم در زمینه های یاد شده از رسانه به عنوان ابزاری موثر و پلی برای ارتباط با مخاطب بهره مند می گیرد.
این شرکت همچنین می تواند در جهت فرهنگ سازی مصرف بهینه سوخت در کشور، فرهنگ سازی لزوم جایگزینی سوخت پاک سی ان جی با بنزین، استفاده نکردن از سوخت های نامتعارف به عنوان سوخت خودروها و آگاه سازی از خطرات آن و...از رسانه ها بهره جوید و با تعامل و ارتباط موثر دراین باره به فرهنگ سازی در میان مردم به ویژه دانش آموزان و دانشجویان اقدام کند.
مشعل را از استخدام در صنعت نفت یعنی از1377می شناسم. آن زمان این نشریه به صورت مکتوب چاپ می شد.
مطالب این نشریه را تا حدی که زمان اجازه دهد، مطالعه و پیگیری می کنم واگراین فرصت پیش نیاید، همکاران من در روابط عمومی، حتما پیگیر مطالب هستند و من نیز از طریق آنها مطلع خواهم شد.
در این نشریه که هم اکنون به هزارمین شماره انتشار خود رسیده است، مطالب متنوعی وجود دارد و افراد به فراخورعلاقه آن را مطالعه می کنند.
برای من نیز مطالبی که در حوزه های صنعت پالايش و پخش، به ویژه شركت ملي پخش فرآورده های نفتي تهیه و منتشر می شود، جذابيت بيشتري دارد .
با توجه به اين مهم كه «مشعل» نشریه تخصصی در صنعت نفت است، به طورحتم وجود و کارکرد آن براي کارکنان و مدیران آن حوزه نفت اهمیت دارد.درج اخبار و گزارش هایی که از گوشه و کنار و بخش های مختلف اين صنعت عظيم تهیه و منتشرمی شود،از جذابیتی خاص برخورداراست و می توان از این نشريه که قدمت زيادی در صنعت نفت دارد، به عنوان يك نشريه خانوادگي نام برد؛ نشریه ای كه هر صفحه از آن،از اقدام ها و پروژه هایی خبرمي دهد که غرور ملی كاركنان صنعت را برمی انگیزد.
همانند دیگر رسانه ها، اطلاع رسانی شفاف، دقیق، به موقع و اطلاع همه جانبه، بدون نگاه جهت گرايانه در چارچوب اهداف و برنامه های وزارت نفت ازجمله مسوولیت های اين نشريه به شمارمی رود؛ به نظر من اين نشریه در مدت فعاليت و انتشار خود توانسته است براین طریق باشد و در انجام مسوولیت های پیش گفته موفق عمل کند.
توجه ويژه به منابع انساني صنعت نفت به عنوان بالاترين واصلی ترین سرمایه های سازمان و پیگیری رفع مشكلات و كاستي هاي كاركنان، همچنين نگاه ويژه به خانواده های اين عزيزان كه به یقین در پیشبرد اهداف كلي وزارت نفت مثمر ثمر خواهد بود، بخش هایی هستند که در این نشریه به آنها توجه شده است اما جا دارد که بیشتر به آنها پرداخته شود.
من شخصا مطالعه كتب ،نشريات و روزنامه را به صورت مكتوب و کاغذی بيشتر ترجيح می دهم و به نظرم می آید که الکترونیکی شدن این هفته نامه، مخاطبانش را كاهش داده است، اما در حال حاضر با توجه به شرایط کنونی ناشی از ویروس کرونا به دليل رعايت پروتکل های بهداشتي و محدودیت های كرونايي، همچنین صرفه جویی در مصرف كاغذ و حفظ محیط زیست، انتشار الكترونيكي آن، ارجح تر است .
رسانه ها می توانند بسیار تاثیرگذارعمل کنند و مخاطب را برای نیل به اهداف سازمان،همسو سازند؛ بنابراین،اهل فن و متخصصان علوم رسانه و ارتباطات بهتر می توانند نقدو بررسی را انجام دهند اما در بخش دوم یعنی پیشنهاد برای بهترشدن باید بگویم مکتوب شدن مشعل به عنوان نشریه قدیمی صنعت نفت،امتیازی است براي جذب و جلب مخاطب بیشتر برای آن.
حضور در مناطق عملیاتی و بازدیدهای ميداني از بخش های مختلف صنعت نفت با هدف نشان دادن سختي كار در محیط های سخت و شرایطی سخت و گفت وگو با نيروهاي باتجربه و عملیاتی،همچنین انتشار مجموعه اقدام ها و خدمات ارائه شده توسط كاركنان عملياتي، مواردی هستند که بیشتر پرداخته شدن به آنها می تواند عامل مهمی در ایجاد انگیزه کار و تلاش کارکنان در محیط های عملیاتی سخت باشد. البته شرایط کنونی کرونا انجام این مهم را تا حد زیادی محدود کرده است اما با بهتر شدن شرایط، انتظار می رود حضور در مناطق عملیاتی بیشتر شود.
در انتها آرزوي موفقيت و پیشرفت براي همه عزيزان دست در کار مجموعه خدوم مجله نفتي «مشعل» را دارم و امیدوارم دستيابي به اهداف مجموعه وزين و تلاشگر صنعت نفت از طريق رسانه های اين حوزه، امکان پذیرتر شود.
مدیرعامل شرکت ملی مهندسی ساختمان نفت:
شرکت ملی مهندسی وساختمان نفت ایران، شرکتی است زیرساخت که در مجموعه شرکت ملی پالایش وپخش ایران فعالیت می کند.این شرکت با انجام فعالیت های زیرساختی همچون مخازن و خطوط لوله، بستر انتقال ایمن انواع فرآورده نفتی و ذخیره سازی آنها رابرای استفاده مصرف کنندگان فراهم می سازد.سکان راهبری این شرکت را سعید ستارینائینی به عهده دارد و او نیزهمانند همتایان خود در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران و شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران، به مناسبت انتشار هزارمین شماره «مشعل»، دیدگاه کلی خود را درباره رسانه و به خصوص مشعل بیان کرده است.
من رسانه را یک ابزار ارتباطی می دانم که هر روز نقش و جایگاه آن در زندگی بشر بیشتر می شود. رسانه اکنون جزو نیازهای اولیه انسان شده و دیگر نمی توان دنیای بدون آن را تصور کرد. در زمان کنونی نیز داشتن رسانه تأثیرگذار، الزام راهبردی کشور و صنعت است.
به طور عمومی با رسانه های داخلی و خارجی آشنا هستم و با توجه به نوع مسوولیت و ضرورت آشنایی با اخبار و اطلاعات تخصصی، از ابتدای فعالیت علمی و کاری، مجله ها و سایت های علمی و تخصصی مرتبط با حوزه کاری ام را مطالعه می کنم.
همان طور که اشاره شد، نقش رسانه در زندگی بشر روز به روز عمیق تر و البته کاربردی تر می شود، بنابراین برای بهبود ارتباطات، ایجاد مفاهمه عمومی و توسعه فردی و اجتماعی باید این ابزار را شناخت و از آن به درستی بهره گرفت. ناآشنا بودن با رسانه و قواعد آن می تواند سبب آسیب و چالش در سطح فردی، سازمانی و حتی ملی و منطقه ای شود. اخیرا مفهومی با عنوان «سواد رسانه ای» بیشتر مطرح می شود که ناظر به شناخت فرصت ها و چالش های دنیای رسانه به ویژه رسانه های نسل جدید است که در بستر فضای مجازی فعالیت می کنند.
در زمان حاضر، آگاهی از سازوکارهای رسانه و شناخت روش هایی برای تشخیص اخبار مهم و صحیح، از جمله مسائلی است که هر فرد باید تا حدودی از آن آگاهی داشته باشد.
بارسانه های صنعت نفت از جمله هفته نامه «مشعل» و شبکه اطلاع رسانی نفت و انرژی (شانا) آشنا هستم و در طول دوره خدمتم در صنعت نفت، مخاطب جدی اخبار و گزارش های آنها بوده ام. در دوره مسوولیتم در شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران نیز این هدف را دنبال کرده ام تا از این ظرفیت های رسانه ای سازمانی در صنعت نفت (با رعایت ضوابط اطلاع رسانی، به ویژه در دوره تحریم های ناجوانمردانه دنیای استکبار و جنگ تمام عیار اقتصادی) برای معرفی و بیان دستاوردهای شرکت بیشتر استفاده شود.
با «مشعل» از بدو استخدام در صنعت نفت آشنا هستم. از زمانی که به صورت ماهنامه بود تا بعدها که به صورت هفته نامه منتشر شد. به نظرم وجود یک نشریه درون سازمانی که به صورت تخصصی اخبار و گزارش فعالیت های همکاران را روایت می کند، نقش مهمی در ایجاد همگرایی و ایجاد و تقویت روحیه تعلق سازمانی دارد.
بخش گزارش های میدانی که از پروژه ها و طرح های صنعت نفت تهیه می شود، همیشه برایم جالب بوده است. اخبار صنعت نیز برای اطلاع از آخرین روند فعالیت ها در نفت برایم همیشه خواندنی بوده است. در مورد سایر بخش های مجله مانند بخش فرهنگی و ورزشی نیز اهل خانواده بیشتر پیگیر بودند.
ویژگی مهم «مشعل» این است که به همان اندازه که برای مدیران و کارکنان اهمیت دارد، برای خانواده های همکاران نیز جذاب است، اما با الکترونیک شدن آن در این زمینه اثرگذاری کمتری پیدا کرده است.
ایجاد همگرایی، تقویت روحیه سازمانی و امیدبخشی به مخاطبان، مهم ترین رسالت «مشعل» است؛ ازاین رو این نشریه تخصصی باید طوری باشد که همه خانواده بزرگ صنعت نفت بتوانند خود را در آن ببینند. برای این منظور معرفی دقیق دستاوردها و توانمندی های همکاران در اجرای مسوولیت هایشان از جمله کارهایی است که مشعل باید با نگاه خلاقانه به آن بپردازد. به عقیده من در طول سال های گذشته مشعل توانسته است به خوبی از عهده این مسوولیت برآید، اما واضح است که همیشه فضا برای توسعه و خلاقیت هست و انتظار می رود این هفته نامه نیز با پویایی بیشتر، جایگاه خود را ارتقا دهد.
با تغییر فناوری های ارتباطی و رسانه ای و توسعه فضای مجازی، بسیاری از نشریات بین المللی نیز نسخه کاغذی را حذف کرده و به نشر الکترونیک روی آورده اند. به نظر من نشر الکترونیک، فرصت ها و چالش های خود را دارد و راه حل نهایی برای هر نشریه نیست. در دنیا نیز با وجود توسعه روزافزون نشر الکترونیک، هنوز نشریات کاغذی منتشر می شوند و مخاطبان پروپاقرص خود را دارند. نسخه کاغذی مشعل برای من در سال های گذشته دلچسب تر و راحت تر دست به دست می شده است، اما همان طور که گفتم، باید بتوانیم خود را با شرایط جدید تطبیق بدهیم.اکنون دیگر به نسخه الکترونیک مشعل عادت کرده ام اما برای خانواده ها به طور قطع نسخه کاغذی مناسب تر است.
امیدوارم گردانندگان «مشعل» با خلاقیت و انرژی بیشتر در راستای اهداف متعالی خود موفق باشند و بتوانند به عنوان یک رسانه درون سازمانی مورد اعتماد مدیران و کارکنان و خانواده های آنان باشند.
سال هاست با «مشعل» مانوسم. رسانه ای که خیلی زود جای خود را در صنعت نفت کشور باز کرد. هم اطلاع رسانی کرد هم فرهنگ و سبک زندگی را آموزش داد. هم از مدیران خدوم صنعت نفت کشور تقدیر و قدر دانی کرد. همدلی «مشعل» با خانواده های صنعت نفت، همراهی با پیشکسوتان ، ورزشکاران و تشویق به ورزش به عنوان راز سلامت و... از دیگر بخش های تاثیر گذار و آموزنده این رسانه وزین است.
هر چند «مشعل» باز هم جا دارد همانطور که طی این سال ها بالیده است، بالنده تر از قبل مسیر تعالی و ارتقا را بپیماید. اینجانب ضمن عرض خدا قوت به تمامی دست درکاران نشریه داخلی صنعت نفت آرزومندم چراغ دل همه عزیزان، همیشه روشن و کانون خانواده شان گرم باشد. برای مخاطبان این نشریه پر مخاطب آرزوی بهروزی و موفقیت روز افزون دارم.
سید حسین طاهری
«مشعل»؛ نگاهی فرابخشی دارد
رسانه ها با هدف ایجاد انگیزه و انجام رسالت خویش، متعهدانه به آگاهی بخشی جامعه و تنویر افکار عمومی می پردازند. از این منظر، به عنوان یکی از ارکان پراهمیت در جوامع مردم سالار محسوب می شود و کارکردی اثرگذار در مسیر توسعه و ترقی ملت ها دارند. در حوزه رسانه و اطلاع رسانی، نشریات جایگاه خاص خود را ایفا می کنند و می توانند در یک گستره قابل توجه تاثیرگذار باشند، به ویژه اگر این نشریات یک بخش یا حوزه تخصصی را پوشش دهند. اصولاً هدف از انتشار مجلات و نشریات تخصصی، بالا بردن آگاهی های متناسب با همان رشته و ایجاد ارتباط آن بخش با سایر حوزه های دیگر است که عمدتاً برای انجام اهداف سازمانی منتشر می شوند. مجلات اگرچه در یک برنامه زمانی مشخص و بر اساس موضوعات خاصی در اختیار خواننده قرار می گیرند؛ اما همین امکان، فرصت را برای گردانندگان آن فراهم می کند تا با دقت، درایت و نیازسنجی بهتر به درخواست های مخاطبان خویش پاسخ دهند. نشریه «مشعل» که در حوزه صنعت نفت و انرژی منتشر می شود، رسانه ای با همین ویژگی های ذکر شده است که به اطلاع رسانی در سازمان خویش بسنده نکرده و با نگاهی فرابخشی در طول دوران فعالیت توانسته علاوه بر انجام خدمت به عنوان یک نشریه اختصاصی و سازمانی و با ایجاد ارتباط با دیگر دستگاه ها، نهادها و سازمان ها در زمینه انعکاس اخبار و رویدادهای حوزه فعالیت خویش تا حد امکان اقدام کند. مجلس شورای اسلامی، به عنوان مهم ترین نهاد قانونگذاری و نظارت در کشور که همواره مورد توجه و عنایت رسانه ها بوده، از منظر و نگاه دست درکاران این نشریه دور نمانده و به طور مستمر نسبت به انعکاس اخبار و رویدادهای قوه مقننه اقدام کرده اند و بحمدلله طی این مدت، تعاملی مناسب با این رسانه و دیگر رسانه های وزارت نفت به وجود آمده که امیدواریم در آینده نیز شاهد گسترش این فعالیت باشیم.
ضمن تبریک انتشار هزارمین شماره نشریه «مشعل» به تمامی عزیزان خدمتگزار در این مجموعه، امیدوارم تمامی اصحاب رسانه در انجام وظایف خویش و خدمت به مردم موفق و سربلند باشند.
محمود صادقیان، رئیس اداره اخبار مجلس شورای اسلامی
اين نشريه، جهت اطلاع رساني عمومي بسيار مناسب است و از بررسي شماره هاي مختلف آن مشاهده مي شود كه بيشتر جنبه اطلاعات عمومي خانواده صنعت نفت و شرايط كاري در بخش هاي عملياتي، بخش عمده این نشریه را در برمی گیرد؛ البته بخش هاي تخصصي نیز در اين نشريه مشاهده می شود که قاعدتا نمي تواند جایگزین نشریات تخصصی شود، از این رو همان رسالت ارتباطي بين محيط هاي عملياتي و خانواده صنعت نفت، می تواند بهترين رسالت باشد. تا حد زيادي اين هفته نامه، زبان كاركنان صنعت نفت بوده و مشكلات آنها، بخصوص در بخش هاي اقماري و عملياتي را مطرح کرده؛ اما بسياري از گوشه هاي صنعت گسترده نفت ايران هنوز در اين نشريه ديده نشده است.
با خبر شدن از وضعیت برخی همکاران و دوستان و عمکرد آنها در سایر بخش های صنعت و نیز انتشار خبر موفقيت تحصيلي و ورزشي فرزندانم در اين نشريه، برايم بسيار جالب بوده است.
به كاركنان فرهيخته اين نشريه وزين خسته نباشيد عرض مي كنم و به استحضار آنها می رسانم که ارتقای كيفي و ارتباط موثرتر با کارکنان خدوم و زحمتکش در گوشه هاي صنعت نفت می تواند در افزایش ضریب نفوذ بهینه این نشریه خوب در بین خانواده ها و کارشناسان صنعت نفت تآثیری بسزا داشته باشد. با آرزوي توفيق
احمد شيرزادي، مديراكتشاف شركت نفت خزر
با توجه به اینکه در سال های اخير، نشریه «مشعل» به صورتی الکترونیکی منتشر می شود، به نظر بنده تعداد افرادی که مجله را مطالعه می کنند، کاهش یافته است؛چرا که اصل مطالعه، نشستن روی صندلی راحتی و ورق زدن صفحات نشریه و بهره برداري از مطالب آن است که این امکان میسر نیست. تنها نکته قابل ملاحظه، می توان به انعکاس افتخارات فرزندان کارکنان صنعت نفت، به عنوان انگیزه ای برای ارتقای تحصیلی آنها و وقايع ورزشي اشاره کرد. مصاحبه ها و بازدیدهای کلیشه ای و انتخاب آنها، گزینه ای است كه در صورت عمومیت بخشیدن به آن، هم تعداد مخاطبان بیشتر می شود هم تاثیر آن.بنده تعصب و علاقه خاصی به فعالیت ها در صنعت نفت که به طور مستقیم با منابع اقتصادی کشور در ارتباط است، دارم و علاقه مند هستم مدیران کارآمد و توانمند، عهده دار مناصب در شرکت شوند. یکی از بهترین خاطرات من، انتصاب دکتر اصولی به مدیریت عاملی شرکت نفت خزر بود، آنهم از این نظر که فردی کار آشنا و پیشکسوت در امور بالادستی نفت در استان های شمالی کشور و دریای خزر مسؤولیت را عهده دار شده اند که خبر انتصاب در «مشعل» شماره 626 شنبه 19 خرداد 1397 درج شد که تاکنون این شماره «مشعل» را نگهداری کرده ام. یکی دیگر خاطرات من، انتشار اسامی و عکس رتبه های ممتاز فرزندان در این نشریه است. دیدار چهره به چهره این عزیزان اگر چه ممکن است مشکلاتی برای آنها داشته باشد؛ اما در پر بار شدن مطالب این هفته نامه به لحاظ انتقال دیدگاه ها و نظرات به صورت مستقيم می تواند تاثیر زیادی داشته باشد؛ البته آن هم به صورت عمومی نه خاص و گزينشي.
اميرشهرام شهبازخاني، رئيس حراست شركت نفت خزر
به بهانه هزارمین حضور و همراهیمان با شما
مشعل: خانواده بزرگ صنعت نفت در بیش از یک قرن گذشته توانسته است در درون خود انسجام و همبستگی را حفظ کند و هر روز بیشتر از قبل نسبت به نیازها و خواسته های زیرمجموعه های اجرایی و عملیاتی و به خصوص نیروی کار خود که چرخ اصلی این صنعت هستند، توجه داشته باشد. خانواده های کارکنان صنعت نفت همواره در اولویت برنامه های شرکتهای مختلف در چهار شرکت اصلی بوده اند و نشانه های این توجه را می توان از مراکز اقامتی، مراکز درمانی و بهداشتی، مراکز تفریحی و فرهنگی و آموزشی، باشگاه ها و تیم های ورزشی و قهرمانی و یا جشنواره های دوره ای برای کارکنان و خانواده های آنان و ... دید.
نگاه صنعت نفت به نیروهای کار خود و خانواده های آنان چه آنهایی که بعد از کار در کنار خانواده هستند و چه آنها که شرایط کار اقماری و دور از خانواده دارند، این بوده که فشار سختی کار و دوری از خانواده و شرایط مختلف دیگر در این میان با ایجاد امکانات مختلف و همراهی بیشتر با خانواده ها کم شود. نیروی کاری که در شرایط سخت محیط صنعتی قرار دارد، باید در خانه و همراهی با خانواده به آرامش و شادی برسد تا بتواند انرژی و نیروی کافی برای ادامه فعالیت را داشته باشد. به همین دلیل در بسیاری از شرکت ها و زیرمجموعه های عملیاتی علاوه بر برنامه های تفریحی و ورزشی برای کارکنان، برنامه های سالانه مختلفی برای خانواده های آنان در نظر گرفته می شد. هرچند که بسیاری از کارکنان صنعت نفت جدای از آنچه نفت برایشان انجام می داد و پیش بینی می کرد، خودشان در تکریم و همراهی و ارتباطات صمیمی با خانواده خود کوشا بوده و هستند. اخبار موفقیت های بسیار کارکنان صنعت نفت و خانواده های آنها در سالهای گذشته بارها و بارها در رسانه های داخلی و خارجی منعکس شده و این خبرهای خوش از موفقیتها تا امروز بدون توقف ادامه داشته است.
اگرچه شرایط صنعت نفت و نیروهای آن در سال های اخیر به دلایل مختلف از جمله شرایط اقتصادی دیگر شبیه به گذشته نیست و امکانات ارائه شده نسبت به تعداد کارکنان و خانواده ها و شرایط جدید قابل مقایسه با هم نیستند اما تلاش برای ایجاد رضایت در میان کارکنان در همین شرایط هم ادامه دارد و یکی از تلاش های ما در «مشعل» نشان دادن بخشی از این اقدام ها و شرایط کارکنان و خانواده های صنعت نفت بوده است.
«مشعل» به عنوان نشریه داخلی کارکنان صنعت نفت از دهه های 20 و 30 که به صورت تک صفحه و سیاه و سفید منتشر می شد تا امروز که نشریه ای الکترونیک و رنگی است، در کنار کارکنان و خانواده های آنها بوده و تلاش کرده تا این پل ارتباطی بین مدیران صنعت و کارکنان و خانواده ها برقرار بماند. یکی از مهمترین اقدام ها در همین راستا هم انعکاس موفقیت های کارکنان و خانواده های آنها در زمینه های مختلف علمی و دانشگاهی، فرهنگی و هنری، ورزشی، موسیقی و ... بوده است. از نشان دادن و رسانه ای کردن تلاش های تخصصی برای بومی سازی یک قطعه تا کسب رتبه در المپیادهای ورزشی، از هنرهای دستی و بومی همسران و دختران کارکنان تا کارآفرینی و اشتغال زایی و ...کارکنان در کنار شغل اصلیشان.
توجه به بازتاب اخبار مربوط به کارکنان و خانواده های آنان در دوره های مختلف فعالیت «مشعل» تا آنجا بود که در دوره ای نه چندان دور «خانواده نفت» با عنوان «خانواده مشعل» به شکلی مجزا و در قالب نشریه ای مستقل منتشر می شد تا بتواند مفصل و بدون محدودیت این اخبار را پوشش دهد. اما از آنجا که شرایط اقتصادی و تغییرات مدیریتی در هر دوره و هر مجموعه ای وجود دارد، این برنامه ریزی هم دچار تغییر شد؛ با وجود این در این سال ها صفحه «خانواده نفت» در مشعل با قوت هدف قبلی خود را دنبال می کند و همراهی با خانواده ها در بخش های مختلف صنعت نفت را رها نکرده ایم.
هنوز هم راه ارتباطی ما با خانواده های مختلف در فاصله های دور و نزدیک برقرار است و اتفاقا در دنیای امروز که راه های ارتباطی افزایش یافته، به راحتی و در کوتاه ترین زمان ممکن می توان با یک تلفن با خانواده ای در آن سوی ایران گفت وگویی داشت و عکس و فیلم و جزئیات بیشتر را هم منتقل کرد. این مسیر ارتباطی بین ما و شما بدون فاصله و محدودیت کماکان برقرار است و ما خرسندیم که از دورترین نقاط، جریان زندگی و شادی و موفقیت ها را به نقاط دورافتاده کشورمان منتقل می کنیم و چه بسا که به گوش جهانیان می رسانیم.
به بهانه هزارمین حضور همراهیمان با صنعت نفت
مشعل 112 سال از اولین فوران نفت در ایران و خاورمیانه گذشته و دیگر چاه شماره یک مسجد سلیمان یک خاطره تاریخی است و در میان نقاط قابل بازدید در مرکز اسناد و موزه های نفت قرار گرفته است. صنعت نفت ایران در این یک قرن و یک دهه و اندی در فراز و فرودهای بسیار روزگار گذرانده و روایت های زیادی در سینه خود دارد. از تجربه های جدید و اولین بارها با این ماده جدید و خارجی ها در آبادان و مسجدسلیمان آن روز تا اولین شدن های صد سال بعد در خاورمیانه ! صنعت نفت در این سالها منشاء خدمات ارزنده و تحول در صنعت و اقتصاد و اشتغال و تامین درآمد برای کشور بوده است و در تلاشی خستگی ناپذیر و شبانه روزی نگذاشته تا خدمت رسانی در این صنعت چه در روزهای جنگ و موشک باران و چه در روزهای تحریم و فشار جهانی حتی برای ساعتی قطع شود و برای همه این تلاش ها علاوه بر مستندات بسیار ، شاهدان زیادی وجود دارند که یکی از آنها ما در نشریه مشعل بوده ایم. ما که می گوئیم مجموعه از نفرات است که روزها و شب های زیادی را همگام با نیروهای صنعت نفت ، در گرمای سوزان و شرجی مناطق عملیاتی و روی دکل های نفتی یا در خطوط انتقال مناطق مرکزی و ... گذرانده ایم.
صنعت نفت به عنوان نخستین سازمان دولتی در ایران از همان روزهای اول فعالیت خود تلاش کرده تا آنچه در این صنعت اجرا شده را برای کارکنان و مردم کشورمان تا جایی که مصالح ملی اجازه می دهند بازگو کند. برای همین از همان ابتدا نشریه داخلی کارکنان صنعت نفت به عنوان یکی از بزرگترین و فعالترین صنایع کشور فعال بوده است و سابقه بازگشایی اولین دفتر روابط عمومی در صنعت نفت به شرکت سهامی تصفیه نفت آبادان برمی گردد. تا قبل از شکل گیری نهضت ملی نفت، دو نشریه «خبرهای روز» و «اخبار هفته» اخبار و رویدادهای نفتی را در اختیار کارکنان و خانواده نفت قرار می داد که نویسندگان و مترجمانی چون ابراهیم گلستان، نجف دربابندری و محمد علی موحد با آن همکاری داشتند. این نشریه پس از مدتی متوقف شد تا اینکه در سال 1338 نشریه دیگری به نام « نفت بین خودمان» فعالیت خود را شروع کرد. در این نشریه هم بزرگانی همچون حمید نطقی و ابواقاسم حالت همکاری داشتند و علاوه بر پرداختن به رویدادهای صنعت نفت و بخشنامه ها به معرفی کارکنان، تسلیت، سپاسگزاری و ... هم می پرداخت. اما این نشریه در دهه 40 تغییراتی در عنوان و شرایط کاری خود داشت؛ «آیینه» و «یادداشت روز» دو عنوان دیگر این نشریه داخلی نفت بود که حاوی عناوینی چون گزارش، اخبار کوتاه، بررسی مطبوعات، معرفی دستگاه های فنی، نکته ها، و نیازمندی ها بود. این نشریه داخلی تا سال 1357 فعال بود و اما در همین دوران ماهنامه ای با عنوان «نامه صنعت نفت» هم منتشر می شد که به درج گزارش از مراکز علمی و فعالیت های جاری صنعت نفت و برخی مطالب علمی، آموزشی، سرگرمی و غیره نیز می پرداخت.
با پیروزی انقلاب اسلامی و همراه با تغییراتی که در صنعت نفت رخ داد ، نشریه داخلی صنعت نفت هم به «پیک نفت» تغییر نام داد و تقریبا از سال 1358 به صورت هفتگی و در 4 صفحه منتشر شد. این درواقع سرآغاز نشریه ای بود که امروز نشریه «مشعل» امروز ما است. با ادامه پیدا کردن جنگ این نشریه از سال 1362 به صورت ماهنامه، تک رنگ و سپس به صورت 4 رنگ و در بیش از 50 صفحه انتشار یافت. تقریبا از همان سالهای ابتدایی دهه 60 بسیاری از واحدهای صنعت نفت شروع به انتشار نشریه های داخلی با عنوان های مختلف کردند که گفته می شود تا سال 1373 تعداد آنها به بیش از 50 نشریه افزایش می باید و در نتیجه با ابلاغ مصوبه هیئت مدیره وقت شرکت ملی نفت ایران مبنی بر عدم انتشار نشریات متعدد در سطح وزارت نفت ، دستور انتشار یک نشریه به عنوان ارگان رسمی وزارت نفت صادر می شود. به این ترتیب از اواخر سال 1374 نشریه با نام «مشعل» در قطع A3 و در 8 صفحه به صورت 4 رنگ و هفتگی کار خود را آغاز می کند. مطالب نشریه مشعل شامل خبرها و مباحث اقتصادی، علمی، فرهنگی، اجتماعی، تحلیلی و بین المللی مورد توجه و نظر مثبت وزیر نفت قرار می گیرد و به مرور با تغییراتی در تعاریف و محتوا به شکل امروزی خود نزدیک می شود.
نشریه مشعل از همان ابتدا حضوری مستحکم و غیر قابل جایگزین در میان کارکنان و خانواده صنعت نفت پیدا می کند و رابطه ای دو سویه ای شکل می گیرد که کیفیت شرط اصلی آن است. آن طرف کارکنانی در سطوح مختلف ، تحصیلکرده و با توقعی در سطح کشورهای خارجی و این طرف نویسندگان و روزنامه نگارانی که در حوزه کاری خود زبانزد بوده اند و در برحه هایی نام آوران دنیای ادبیات فارسی اند. نشریه مشعل در سالهای همراهی با صنعت نفت ایران در قالب ها و با عناوین مختلف بارها در معرض تعطیلی و توقف کوتاه مدت و بیکاری نیروها و ... قرار داشته و تصمیمات مدیریتی و سلیقه ای زیادی را تجربه کرده است. به نحوی که در سال 1384 نشریه مشعل پس از وقفه چهار ماهه انتشار در 16 صفحه و در اندازه A3 منتشر شد که ضمیمه های متفاوتی همچون مشعلک(براي فرزندان کارکنان)، مشعل ورزشی، مشعل خانواده و مشعل های مناسبتی به همراه داشت. در سال 1392 و با توجه به نظرسنجی از کارکنان، نشریه مشعل مجددا به صورت مجله و با بیش از 48 صفحه در قطع A4 با جلد رنگي و صفحات رنگي و به صورت هفتگی درآمد. اما این روند هم تغییراتی مهم در پی داشت و با ابلاغیه مهم وزیر نفت در سال 97 در راستای صرفه جویی در صنعت نفت و اهمیت الکترونیکی شدن نشریات مکتوب ، نشریه مشعل هم پس از چندین دهه حضور مکتوب تا دورترین نقاط ، به شکل الکترونیکی منتشر شد و تا امروز این روند ادامه دارد. در مشعل امروز همه صفحات قبلی شامل خبر و نظر ، رویداد ، نفت ، گاز ، پتروشیمی ، پالایش و پخش، بهینه سازی ، بهداشت و درمان ، بین الملل ، باشگاه خبر ، فرهنگ و هنری، معرفت ، دانستنی ها، سلامت، آشپزی، ورزش ، نفت و زندگی و خانواده نفت و ... را می خوانید اما دنیای مشعل امروز دنیای جدیدی در فضای مجازی است و تلاش می کند خود را با صنعت نفت که هر روز جدید و جدیدتر می شود ، همرسانی کند و مطابق نیازها و خواسته های کارکنان صنعت نفت پیش آید. ما در مشعل و در رسانه های روابط عمومی وزارت نفت خوشحالیم و سرافراز که شما در هر نقطه ای از خاک ایران زیبا و خلیج همیشه فارس در میانه روز کاری سخت و هفته های مداوم و پر تلاش، مشعل را می شناسید و اخبار و گزارش هایی که با شما و برای شما تهیه شده را می خوانید.
به بهانه هزارمین شماره نشریه «مشعل» که بیش از دو سال است دیگر مکتوب نیست
مشعل دنیای جدید، دنیای رسانه های الکترونیک و فضای مجازی است و اطلاعات به شکلی سریع و در کسری از ثانیه می تواند به آن سوی دنیا مخابره شود. اگرچه بسیاری افراد در دنیا به شکل مکتوب رسانه و به خصوص روزنامه های مکتوب هنوز وفادار و وابسته اند، اما کمپانی های بزرگ خبری در دنیا در کنار رسانه های مکتوب خود سرمایه گذاری مالی و انسانی قابل توجهی را به سمت فضای مجازی و رسانه های الکترونیک و تصویری برده اند. رسانه های الکترونیکی که در هر لحظه، هر ساعت یا هر روز با اخبار جدید به روز رسانی می شوند و اخبار و اطلاعات را به تلفن همراه یا ایمیل شخصی افراد می فرستند، تبدیل به بخشی از الزامات زندگی امروز شده اند. افراد در ساعات اولیه صبح با گذری کوتاه در تلفن همراه خود آخرین اخبار را همراه با تیتر و عکس می خوانند و دیگر نیازی به خریدن و همراه داشتن و ورق زدن روزنامه های مختلف ندارند. در عین حال دیگر بسیاری از هفته نامه ها، ماه نامه ها و نشریات تخصصی هم قید هزینه های بسیاری که چاپ مکتوب برای آنها داشته، کنار گذاشته و به دنیای پر فراز و نشیب الکترونیکی شدن پا گذاشته اند و کاربران می توانند با ذخیره کردن صفحات این نشریات تخصصی در تلفن هوشمندشان در فرصتی مناسب آن را مطالعه کنند.
نشریات الکترونیکی همه شرایط نشریات مکتوب را باید رعایت کنند، با این تفاوت که خروجی آنها به جای رفتن به چاپخانه وارد فضای وب می شود. همه این نشریات چه روزنامه و چه ماهنامه تخصصی باید در شماره هایی پیاپی و منظم به صورت الکترونیکی تولید و به روز شود و در صفحه خود برای مخاطبان امکان جست و جو، بازیابی، چاپ و ذخیره سازی اطلاعات را بگذارد. کمتر شدن یا حذف هزینه ارسال مجلات برای مشترکین و افراد علاقه مند، کاهش هزینه های فرآیند تولید، حذف محدودیت زمانی و مکانی، دسترسی فوری به شماره های قبلی، امکان نگهداری شماره های قبلی و ذخیره سازی همه این نشریات، سرعت بالا در نشر و فراگیری اخبار، امکالن مناسب برای جست و جو در نسخه الکترونیکی از جمله ویژگی های مثبت نشریات الکترونیکی است، اما این نشریات الکترونیکی دنیای جدید معایبی هم دارند. یکی از مهمترین معایب از دست رفتن بخشی از مشتری ها و مخاطبان است که دسترسی به دنیای الکترونیک ندارند یا اصلا دوست ندارند خودشان را درگیر فضای مجازی کنند. حتی بسیاری از مخاطبان به دلایل مختلف از جمله نداشتن سواد ابزارهای جدید و ترس از رایانه از رسانه های الکترونیک استفاده نمی کنند.
فرایند تهیه و تولید و توزیع نشریات چاپی، محدودیت های فیزیکی دسترسی روزانه و حضور افراد در مراکز مختلف، دور از دسترس بودن و پولی بودن خرید بسیاری از ماهنامه های تخصصی و مهمتر از همه هزینه های این نشریات از تولید و توزیع تا قیمتی که خریدار برای آن می پردازد، هر کدام می تواند دیگر برای مخاطب فضای مجازی وجود نداشته باشد. در دنیای رسانه های الکترونیک در هر زمانی که وارد درگاه آن رسانه شوید، می توانید به اخبار دسترسی داشته باشید و از روی مبل و در حالی که دراز کشیده اید یا از پشت میز آشپزخانه به راحتی این نشریات را ورق بزنید و بخوانید و همه محدودیت ها و شرایطی را که دست و پا گیر بودند، دور بزنید.
اتفاق مهمی که در دنیای رسانه های الکترونیک رخ داده، فراگیری بیشتر داده ها و اخبار است. پیش از این و در رسانه های مکتوب، روزنامه و کتاب را یک نفر می خواند و ممکن است به نفر بعدی منتقل نشود اما در فضای مجازی و رسانه الکترونیک، نسخه روزانه یا ذخیره شده را هر فرد می تواند برای هزاران نفر به اشتراک بگذارد و به این ترتیب فراگیری خبر هزاران برابر می شود. از سوی دیگر در نشریات الکترونیکی می توان بسیاری از اخبار و موضوعات خبری را همراه با صدا و تصاویری از آن رویداد برای مخاطبان ارائه داد و به این ترتیب پوشش بیشتر و فراگیرتری را برای مخاطبان خواهیم داشت.
یکی از دلایل مهم در الکترونیکی شدن نشریات مکتوب جدای از کم شدن هزینه های مالی، صرفه جویی در مصرف کاغذ بوده است. آمارهای زیادی از مصرف سالانه کاغذ برای نشریات مکتوب تنها در ایران وجود دارد. آماری که با الکترونیکی شدن نشریات حجم زیادی از آن کاسته شده و این اتفاق کمک بیشتر به زمین و نفس کشیدن بیشتر درختان و حیات آنها خواهد بود. بیژن زنگنه، وزیر نفت در تیرماه 97 بخشنامه صرفه جویی و کاهش هزینه های بی تاثیر در کارایی وزارت نفت را ابلاغ کرد. در بخشی از این ابلاغیه دستور داده شد تا با توجه به فراهم بودن زیرساخت های الکترونیکی، انتشار هر گونه نشریه شامل نشریه مشعل، نشریات مناطق نفتخیز جنوب و دیگر موارد با هر عنوان (هفته نامه، ماهنامه و ...) به صورت چاپی و کاغذی ممنوع و در صورت لزوم تنها به صورت الکترونیک منتشر شوند. به این ترتیب هفته نامه مشعل با حفظ ترکیب و شرایط قبل و با تغییراتی در صفحات و ترکیب مطالب داخلی خود را برای انتشار الکترونیکی آماده کرد و همزمان خروجی این نشریه در سایت اطلاع رسانی نفت و انرژی (شانا)، پورتال وزارت نفت و چهار شرکت اصلی و کانال ها و صفحات مجازی منتشر شد تا مخاطبان قبلی هفته نامه مشعل جای خالی نشریه مکتوب را کمتر حس کنند. نشریه مشعل تنها رسانه مکتوب در صنعت نفت است که بدون توقف هر هفته تهیه و تا دورترین نقاط ایران و مناطق عملیاتی ارسال می شد و به همین دلیل خلاء حضور آن در ماه های اول بعد از این ابلاغیه و تغییرات در مناطق عملیاتی احساس شد. بسیاری از مدیران روابط عمومی شرکت های تابعه خواستار انتشار مکتوب این نشریه شدند اما در نهایت طبق دستور وزیر نفت مشعل به شکل الکترونیک تا امروز کار خود را ادامه داده است و خوشبختانه مشعل الکترونیک امروز بازتاب و خوانندگان خود را دارد. در این سال ها و انتشار در شرایط مختلفی که داشتیم تلاش شد تا منعکس کننده ابعاد مختلف صنعت نفت برای کارکنان و پل ارتباطی بین کارکنان و خانواده آنها با مدیران صنعت نفت باشیم و هنوز هم این ارتباط به شکلی قوی و مستحکم بین ما و شما برقرار است.
حوزه روابط عمومی در صنعت نفت، به عنوان نقطه عطف صنعت روابط عمومی در سطح کشور، همراه با قدیمی ترین نشریه این صنعت به نام «مشعل»، با تأثیرگذاری شگرف، مایه فخر و مباهات کارکنان بوده و است.
اطلاع رسانی شفاف، مؤثر و به هنگام در حوزه ورزش و تربیت بدنی صنعت نفت باعث شده، این نشریه وزین، سهم بسزایی در شناسایی نقش ورزش و فعالیت های بدنی در ارتقای سطح سلامت، شادابی و نشاط روحی و روانی کارکنان و خانواده های آنها داشته باشد و همسو با اهداف و سیاست های کلان صنعت نفت در ورزش، سبب افزایش رویکرد و میزان مشارکت آنان در فعالیت های ورزشی شود.
اداره کل سلامت و تربیت بدنی، ضمن تبریک به مناسبت انتشار هزارمین شماره «مشعل» به دست درکاران این هفته نامه وزین، موفقیت روز افزون این نشریه را در عرصه رسانه آرزومند است.
اسماعیل کبوتران- مدیر کل اداره کل سلامت و تربیت بدنی وزارت نفت
نشریه «مشعل» به عنوان یکی از قدیمی ترین نشریات وزارت نفت، نقشی مهم در بازتاب اخبار صنعت نفت و گاز کشور به عهده داشته و دارد وهمواره توانسته است ارتباط بسیار خوبی میان کارکنان این وزارتخانه، در گستره وسیع کل کشور ایجاد کند و حال که هزارمین شماره این نشریه وزین و تأثیرگذار منتشر می شود، عصاره قدمت و شکوه صنعت عظیم نفت و گاز و تلاش کارکنان پرتلاش و ایثارگر این صنعت را به نمایش می گذارد. آرزوی موفقیت و تداوم انتشار این رسانه پرمخاطب را در صنعت عظیم نفت دارم. از نکات برجسته این نشریه، به روز بودن آن است، بخصوص که اخبار رویدادهای ورزشی سراسر صنعت نفت در کوتاه ترین زمان ممکن به دست مخاطبان خود، از طریق این نشریه رسانده می شود و به بهبود ورزش نفت کمک می کند.
شاهرخ داودی- رئیس امور ورزش نفت و گاز گچساران
رسانه، به عنوان ابزاری مهم در تحولات امروز بشریت، می تواند نقشی اساسی در رشد تعاملات سیستم با دنیای اطراف داشته باشد.
وزارت نفت، به عنوان یکی از بازوهای مهم اقتصادی کشور، همواره موضوع رسانه را یکی از اولویت های کاری خود قرار داده که نگین فعالیت های رسانه ای این وزارتخانه، نشریه خبری_ تخصصی «مشعل» است. این نشریه، طی این سال ها جای خود را در میان مخاطبانش باز کرده و امروز که هزارمین شماره این نشریه وزین و تاثیر گذار منتشر می شود، باید گفت که کارکنان صنعت نفت، یکهزار هفته با این هفته نامه زندگی کرده اند و از اخبار حوزه کاری خود، بخصوص ورزش مطلع شده اند. در این سال ها «مشعل» یار و یاور ورزش بوده و با انعکاس اخبار ورزشی، کمک شایانی به بهبود و پیشرفت آن کرده است.این موفقیت بزرگ را به مدیرمسؤول، سردبیر و اعضای تحریریه تبریک عرض کرده و به عنوان یکی از مخاطبان همیشگی این هفته نامه، تداوم انتشار آن بخصوص به صورت کاغذی را آرزومندم.
امین دهقانی - مسئول رسانه باشگاه فرهنگی - ورزشی نفت و گاز گچساران
جهان ارتباطات كه دنياي امروز ما را شكل داده و تمامي آن بر تبادل اطلاعات پايه گذاري شده، بي شك مرهون تلاش شبانه روزي فرهيختگان و انديشمندان است. در اين ميان اهالي رسانه از شاخص ترين آنها به شمار می روند و سهم بسزايي در روشنگري، اطلاع رساني دقيق و بازتاب فعاليت هاي سازمان ها و حتي هدايت عموم مردم به سمت دانايي و روشنفكري دارند. اينجانب ضمن تبريك به مدير مسؤول محترم و تمامي كاركنان نشريه بسيار وزين «مشعل» به مناسبت انتشار هزارمين شماره اين نشريه، مراتب قدرداني و تشكر خود را به سبب پشتيباني، انعكاس اخبار و اطلاعات ورزشي شركت ملي نفت ايران در مسیر رشد و شكوفايي ورزش در بين خانواده بزرگ صنعت نفت ابراز داشته و براي تمامی مديران مسؤول عزيز، از گذشته تا كنون و دست دركاران مطبوعاتي آن مجموعه، از خداوند متعال توفيق روز افزون در عرصه رسانه و مطبوعات را مسألت دارم.
هادی افشار- رئیس امورورزش شرکت ملی نفت ایران
بيش از بیست ویک سال از انتشار اولين شماره نشريه «مشعل» می گذرد (يكم مهرسال 1378) و در تمامي اين سال ها، اين نشريه صداي خاموش نشدني صنعت نفت بوده كه الحق و الانصاف در انعكاس اخبار و رويدادهاي جاري در وزارت نفت به بهترين نحو عمل کرده است. همه عزيزاني كه به عنوان مدیرمسؤول و سردبير با هرگونه گرايش سياسي و ديدگاهي در اين نشريه وزين مشغول به کارشده اند و با استفاده از كادر مجرب كارشناس، تمام سعي و تلاش خود را به كار گرفته اند تا در عرصه های گوناگون تخصصي، فني، ورزشي، فرهنگي و... ايفاي نقش کنند، توانسته اند با بالاترين استانداردهاي اطلاع رسانی، فعالیت های جدي در صنعت نفت را كه اساس نظام سياسي و اقتصادي كشو، بر پايه آن استوار است، به تصوير بکشند و اين مهم حاصل نمی شد جز با كوشش بی دریغ و توان بالاي دست درکاران آن نشريه و اكنون به بهانه انتشار هزارمين شماره اين نشريه از خداوند متعال براي مجموعه دلسوز «مشعل» سلامت، طول عمر و سعه صدر آرزومندم تا بیش ازپیش درمسیر اهداف این نشريه گام برداشته و رسالت خود را به بهترين شكل ممكن به انجام برسانند.
خلیل الله آقايي- سرپرست روابط عمومي امور ورزش
رسانه، به عنوان ابزاری مهم در تحولات امروز بشریت، می تواند نقشی اساسی در رشد تعاملات سیستم با دنیای اطراف داشته باشد.وزارت نفت، به عنوان یکی از بازوهای مهم اقتصادی کشور، همواره موضوع رسانه را یکی از اولویت های کاری خود قرار داده که نگین فعالیت های رسانه ای این وزارتخانه، نشریه خبری_ تخصصی «مشعل» است. این نشریه، طی این سال ها جای خود را در میان مخاطبانش باز کرده و امروز که هزارمین شماره این نشریه وزین و تاثیر گذار منتشر می شود، باید گفت که کارکنان صنعت نفت، یکهزار هفته با این هفته نامه زندگی کرده اند و از اخبار حوزه کاری خود، بخصوص ورزش مطلع شده اند. در این سال ها «مشعل» یار و یاور ورزش بوده و با انعکاس اخبار ورزشی، کمک شایانی به بهبود و پیشرفت آن کرده است.این موفقیت بزرگ را به مدیرمسؤول، سردبیر و اعضای تحریریه تبریک عرض کرده و به عنوان یکی از مخاطبان همیشگی این هفته نامه، تداوم انتشار آن بخصوص به صورت کاغذی را آرزومندم.
سلیمانی، مسؤول روابط عمومی باشگاه فرهنگی - ورزشی مناطق نفت خیز جنوب
تیم های نفتی حاضر در لیگ برتر فوتبال باشگاه های ایران در فصل جدید این رقابت ها نتایج بسیار خوبی گرفتند، تا جایی که تنه به تنه بزرگان فوتبال ایران زده و باعث جذابیت بیشتر این رقابت ها شده اند. دو تیم صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان، فارغ از تغییرات مدیریتی و فنی بسیاری که در این فصل با آن مواجه بودند، نتایج قابل قبولی در مسابقات گرفته اند. صنعت نفت آبادان، چندهفته ای است که در میان بالانشینان جدول قرار گرفته و باید گفت که رقابت سختی با استقلال تهران در صدر جدول دارد. نفتی های آبادان با صدرنشین، امتیاز برابر دارند و فقط با تفاضل گل کمتر در جایگاه دوم قرارگرفته اند. نفت مسجدسلیمان شاید در جمع بالانشینان نباشد؛ اما به لطف نتایج خوبی که گرفته و نیز متوقف کردن و شکست دادن مدعیانی چون تراکتور و پرسپولیس، سپاهان و فولاد موفق شده در میانه جدول جا خوش کند. شاید اگر این تیم کمی خوش شانس تر بود، می توانست در صدر جدول شانه به شانه صنعت نفت آبادان حرکت کند. با این شرایط و گذر از روزهای خوب، دوتیم صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان در هفته دهم لیگ برتر به هم رسیدند تا شاهد دربی نفتی ها باشیم. شرایط جدول باعث شد که یک دربی جذاب و دیدنی را در ورزشگاه اختصاصی صنعت نفت آبادان شاهد باشیم. شاگردان سیروس پور موسوی که نمی خواستند رقابت در صدر جدول را از دست بدهند، از همان ابتدا بازی را بسیار تهاجمی شروع کردند و در همان دقایق ابتدایی به گل برتری رسیدند. خالقی فر در دقیقه 16 صنعت نفت آبادان را پیش انداخت و این نتیجه تا پایان نیمه نخست پابرجا ماند.
نیمه دوم هم مانند نیمه اول جذاب و دیدنی دنبال شد؛ چراکه نفت مسجدسلیمان برای فرار از شکست حمله می کرد و نفت آبادان هم ضمن دفاع از تک گل خود به دنبال ضد حمله بود تا نتیجه را دو برابر کند که درنهایت شاگردان پور موسوی موفق شدند در دقایق پایانی، گل دوم را توسط زبیدی به ثمر برسانند تا درنهایت با پیروزی دو بر صفر، برنده دربی نفتی ها در خانه باشند.
صنعت نفت آبادان با پیروزی در دربی نفتی ها 18 امتیازی شد تا با استقلال، به صورت مشترک در صدر جدول قرار بگیرد. نفت مسجدسلیمان، ضمن شکست، با 12 امتیاز در میانه جدول باقی ماند.
سرمربی صنعت نفت آبادان:
سرمربی تیم فوتبال نفت آبادان با اینکه تیمش، مشترک با استقلال در صدر جدول قرار دارد، می گوید که برای تیم شدن هنوز نیاز به زمان دارند؛ چون در بخش هایی با مشکل مواجه هستند. سیروس پورموسوی پس از پیروزی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان مقابل نفت مسجدسلیمان گفت: به بازیکنان تیمم تبریک می گویم که با تمام وجود بازی کردند. آنها به عشق هواداران، تمام سختی ها را تحمل می کنند تا 3 امتیاز شیرین را به مردم آبادان هدیه دهند. وی افزود: ما کارمان را خوب شروع کرده ایم؛ اما تا پایان فصل زمان زیادی داریم. همه باید صبوری کنند. برای تیم شدن به زمان نیاز داریم. می دانیم که در بخش هایی دارای ایراد هستیم؛ اما با چنین لیگ فرسایشی توانستیم تیم خوبی جمع کنیم. بومی و جوانی تیم ما، همه را به آینده امیدوار کرده است. سرمربی تیم فوتبال نفت آبادان اظهار کرد: همه ما باید به آینده امیدوار باشیم. این تیم، تنها عشق مردم آبادان است. ما اهل بیانیه صادر کردن قبل و بعد از بازی نیستیم و این موضوع را ثابت کرده ایم. بارها گفته ایم که ایرادها و اشتباهات بخشی از فوتبال است؛ اما تکرار آنها ما را نگران می کند. امیدوارم فدراسیون به خاطر دل هواداران نفت آبادان، دقت نظر بیشتری داشته باشد. پورموسوی در مورد کم گل زدن تیمش گفت: در نشست خبری قبل از بازی گفتم که ما مصدوم و محروم نداریم؛ اما 4 بازیکن ما به دلیل سرماخوردگی نتوانستند تیم را همراهی کنند. طالب ریکانی با شرایط سختی بازی کرد. به بازیکنانمان که روی نیمکت نشسته اند، اعتقادداریم و به آنها فرصت دادیم. حریف هم سرسخت بود و به حسینی و نفت مسجدسلیمان تبریک می گویم. بازی تیم حریف قابل پیش بینی بود، به همین دلیل فرصت های خوبی خلق کردیم. باید در زدن توپ های آخر هم بیشتر کارکنیم. سرمربی صنعت نفت آبادان در خصوص فاصله کم برگزاری مسابقات گفت: یکی از گلایه های من همین بود که فرصت ریکاوری نداریم. قبل از هر مسابقه تنها یک جلسه تمرین می کنیم. حالا بعد از بازی با نساجی ما 15 روز بازی نکردیم و با این شرایط، تیم ریتم خود را از دست می دهد. پورموسوی گفت: پیروزی در دربی شیرین است. نفتی ها هم رقابت خاص خود رادارند و ما با بازی برتر موفق شدیم برنده این بازی حساس باشیم. نمی خواستیم رقابت در صدر را از دست بدهیم. برای همین بردن در دربی و باقی ماندن در صدر، کار سختی بود.
سرمربی تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان:
سرمربی تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان عقیده دارد، از فرصت های خود استفاده نکردند و گل های بچگانه ای خوردند و درنهایت دربی نفتی ها را واگذار کردند. مجتبی حسینی، سرمربی تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان پس از شکست 2 بر صفر تیمش مقابل صنعت نفت آبادان در هفته دهم رقابت های لیگ برتر باشگاه های ایران گفت: بازی سختی بود. صنعت نفت آبادان را بخوبی می شناختیم. برای همین با وجود گلی که دریافت کردیم، شروع خیلی خوبی داشتیم و به نوعی نیمه اول کامل در اختیار ما بود؛ اما نتوانستیم از موقعیت های خود استفاده کنیم و هم اینکه گل خیلی بچگانه ای خوردیم. در نیمه دوم تاکتیک خود را تغییر دادیم. تعداد مهاجمان خود را زیاد کردیم و سراسر حمله شدیم؛ اما در ضربات آخر دقت لازم را نداشتیم و هم اینکه دروازه بان حریف، روز خوبی داشت. برای همین به نتیجه دلخواه نرسیدیم. حسینی که از نتیجه ناراضی بود و شکست را حق تیمش نمی دانست، گفت: فرصت های زیادی در نیمه دوم خلق کردیم و مستحق زدن حداقل یک گل بودیم؛ اما بازهم روی یک اشتباه فردی گل خوردیم و بازی 2 بر صفر تمام شد. سرمربی نفت مسجدسلیمان ادامه داد: شکست در دربی خیلی بد است؛ چون این بازی خاص است. بازهم تا کید می کنم که ما لیاقت کسب امتیاز از این دیدار را داشتیم و نتیجه مساوی، عادلانه تر بود.
مدیرعامل و اعضای جدید هیات مدیره نفت مسجدسلیمان معرفی شدند
پس از پایان کار اعضای هیات مدیره قبلی باشگاه نفت مسجدسلیمان، اعضای جدید هیات مدیره این باشگاه انتخاب و معرفی شدند. با پایان کار اعضای قبلی هیات مدیره باشگاه نفت مسجدسلیمان، وزارت نفت و شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب اعضای جدید هیات مدیره باشگاه نفت مسجدسلیمان را انتخاب و معرفی کردند. بر همین اساس روح الله بهمنی، رئیس امور ورزش شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان، بیژن دانش، کارمند شرکت ملی نفت، محتشم حاجی پور، مسئول امور حقوقی شرکت ملی نفت، محمد نظری، مشاور مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب و غلامرضا شاه کرمی، مشاور معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی وزارت نفت به عنوان اعضای جدید هیات مدیره انتخاب و معرفی شدند. این اعضا طی جلسه ای از روز دوشنبه، ۱۵ دی ماه به صورت رسمی معرفی و کار خود را شروع کردند. بعد از انتخاب اعضای هیات مدیره، مدیرعامل باشگاه هم انتخاب شد. بر همین اساس محمد نظری که قبلاً هم سابقه مدیرعاملی باشگاه نفت مسجدسلیمان را به عهده داشته است، برای دومین بار به عنوان مدیرعامل باشگاه انتخاب و معرفی شد.
هفته سوم رقابت های لیگ دسته دوم فوتبال ایران با انجام چند دیدار در گروه «ب» به پایان رسید که با یک پیروزی و یک مساوی برای نمایندگان نفت همراه شد. تیم فوتبال ملی حفاری اهواز این هفته میزبان تیم علم و ادب تبریز بود که در خانه با نتیجه تساوی یک بریک متوقف شد. تک گل ملی حفاری را در این دیدار بهنام بنیاد زاده(«61) به ثمر رساند. این سومین تساوی ملی حفاری بود. شاگردان امین جعفری از 3 بازی خود اکنون 3 تساوی کسب کرده اند تا در میانه جدول قرار بگیرند.
تیم نفت امیدیه دیگر تیم حاضر در این رقابت ها دومین پیروزی پیاپی خود را کسب کرد تا به رده دوم جدول برسد. شاگردان علیرضا آلبوغبیش که در خانه میزبان تیم شهید قندی یزد بودند، موفق شدند در یک بازی خانگی با تک گل دقایق ابتدایی نیما اسکندر زاده برابر حریف یزدی خود به پیروزی برسند و سه امتیاز شیرین دشت کنند. نفت امیدیه با کسب دو پیروزی و یک تساوی و 7 امتیاز در رتبه دوم گروه «ب» قرار دارد. مسابقات لیگ دسته دوم با شرکت 28 تیم شامل 3 تیم نفتی در دو گروه انجام می شود که در پایان فصل سه تیم جواز صعود به لیگ یک را دریافت می کنند.
مسابقات گلف قهرمانی کشور با درخشش و قهرمانی گلفر و مربی تیم نفت مسجدسلیمان به پایان رسید. مسابقات گلف آزاد قهرمانی کشور که در تهران و با حضور 60 گلفر از 12 استان کشور برگزار شده بود، با درخشش سعید براتی گلفر و مربی تیم نفت مسجدسلیمان به پایان رسید.تیم نفت مسجدسلیمان به عنوان قدیمی ترین و پرافتخارترین تیم گلف کشور با 4 بازیکن در این مسابقات حضور یافته بود که سعید براتی گلفر ملی پوش و مربی – بازیکن تیم نفت بااقتدار مقام قهرمانی را برای خود و تیم نفت کسب کرد.
گفت و گو با همکار نفتی و ملی پوش سابق فوتسال:
مشعل مثل پسربچه های جنوب شهر، فوتبال را از کوچه پس کوچه ها شروع کرد. روياي فوتباليست شدن او خيلي زود محقق شد و از سن جوانی با درست کردن تیمی در باقرشهر و سپس حضور در تیم های پايه بانک ملی و عقاب، دوران حرفه ای خود را آغاز کرد و بعد از چند سال تلاش، بالاخره به آرزوی خود یعنی حضور در تيم ملي رسيد و در رشته فوتسال توانست قهرمان آسيا شود. مسابقات جام رمضان و بازي تکنيکي، مسير زندگي او را تغيير داد و باعث شد از فوتبال به فوتسال روي بياورد تا در زمره قهرمانان ملي قرار بگيرد. عبدالله رضایی نژاد، فوتباليستي که فوتساليست شد، از کارکنان شرکت ملي نفت ايران به شمار می رود. او که در امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملي نفت مشغول به کار است، هنوز هم از فوتسال جدا نشده و در عرصه مربيگري، تجربيات خود را در اختيار بازيکنان جوياي نام اين رشته و نيز فرزندان و کارکنان نفت قرار می دهد. به همين منظور با وی گفت وگويي داشتيم که باهم می خوانیم.
عبدالله رضایی نژاد، متولد سال 1349 هستم. متأهلم و دو فرزند پسر به نام های متین و ماهان دارم. مثل خیلی از ایرانی ها، به دلیل علاقه وافری که به فوتبال داشتم، در سنین نوجوانی و جوانی این رشته ورزشی را انتخاب کردم و در ادامه هم فوتسالیست شدم. در کنار ورزش، تحصیل را هم ادامه دادم و مدرک تحصیلی کاردانی حرفه ای امور فرهنگی دارم.
من هم مثل همه پسربچه ها، از زمان کودکی و نوجوانی در کوچه پس کوچه ها و با توپ پلاستیکی، فوتبال را شروع کردم. رفته رفته با توجه به علاقه ای که به این ورزش داشتم، به سمت زمین های خاکی کشیده شدم، سپس با تیم فوتبال خانه جوانان باقرشهر که خودم آن را تشکیل داده بودم، در مسابقات شهرری شرکت کردیم. درواقع این آغاز فوتبال حرفه ای من بود و بعد از آن در تیم های باشگاهی مثل بانک ملی، عقاب دارایی، انتظام، بسیج الیاف و... که در باشگاه های تهران بازی می کردند، عضو شدم.
اگر خاطرتان باشد، در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 در ایام ماه مبارک رمضان که مسابقات فوتبال تعطیل می شد، اغلب فوتبالیست ها در مسابقات جام رمضان شرکت می کردند. من هم با توجه به این شرایط، یکی از فوتبالیست هایی بودم که در جام رمضان شرکت می کردم و بعد از چند سال حضور در این رقابت ها و علاقه ای که به فوتسال پیدا کردم، به جای فوتبال این رشته را به صورت حرفه ای و باشگاهی ادامه دادم.
اگر بخواهم اعتراف کنم، باید بگویم که پشیمان هستم و مطمئنا اگر الان به عقب برگردیم، قطعاً به دلایل مختلف مثل جذابیت بیشتر یا حتی بحث مالی، فوتبال را انتخاب می کردم؛ البته باید این را هم اضافه کنم که من با قهرمانی فوتسال در آسیا جذب نفت شدم که از این بابت ممنون فوتسال هستم.
بعد از بازی در جام رمضان، از سال ۱۳۷۵ به طور رسمی و از زمانی که لیگ فوتسال دایر و راه اندازی شد، تا پایان دوران ورزشی، حدوداً اگر اشتباه نکنم، تا سال 1383 فوتسال بازی کردم.
به عضويت تيم ملي هم درآمديد؟
بعد از بازی هایی که در جام رمضان و سپس ليگ انجام دادم، به تيم ملي دعوت شدم.
در مسابقات آسیایی سال 1999 در مالزی با تیم ملی ایران قهرمان آسیا شدم. در مسابقات داخلی، مثل باشگاه های تهران و نیز لیگ برتر، با تیم های استقلال، انتظام و راه آهن به مقام قهرمانی رسیدم. در مسابقات کشوری با تیم منتخب تهران و در مسابقات قهرمانی کارگران کشور هم با تیم تهران قهرمان شدم. یک دوره هم با تیم محور سازان ایران خودرو به قهرمانی دست یافتم؛ البته در فوتبال و فوتسال عناوین دیگری هم دارم.
از سال 1383 در طرح جذب قهرمانان ملی به استخدام شرکت ملی نفت درآمدم. با توجه به اینکه یک ورزشکار بودم، در امور ورزش شرکت ملی نفت و در واحد همگانی و اجرایی شروع به کارکردم و تاکنون هم در امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی نفت مشغول به کار هستم؛ البته طی این سال ها، در سمت های مختلفی مثل دبیر کمیته هیأت فوتسال و دبیر هیأت ورزش های همگانی مشغول به کار بودم.
در همان سال های ابتدای ورودم به نفت، کلاس های تئوری و عملی فوتسال را برگزار می کردم؛ هم برای کارکنان و هم فرزندان؛ اما متأسفانه این کلاس ها ادامه دار نبود. سپس به عنوان مربی در تیم های پایه نفت مشغول آموزش فرزندان نفتی شدم و بعد هم به مدت ۶سال مربی تیم فوتبال امیدهای نفت تهران بودم. به غیراز این در المپيادهاي مختلف نیز به عنوان بازیکن و مربي در تیم های گوناگون فوتسال شرکت ملي نفت در رده پايه و کارکنان و پيشکسوتان حضور داشتم و تجربياتم را انتقال داده ام. به طور مثال، موفق شدم با تیم های داخلي نفت، قهرمان المپياد فرزندان و نایب قهرمان مسابقات فوتسال المپياد پيشکسوتان شوم.
در ابتدای استخدامم در شرکت ملی نفت، 100 درصد توانایی این را داشت که حداقل 2 تیم به صورت همزمان در مسابقات داشته باشد؛ چون بازیکنان خیلی خوبی که همه ملی پوش بودند را جذب کرده بود؛ مثل کاظمی، آهنگران، معینی، قهرمانی، پری آذر، محمدی، عبدالله نژاد، مولایی و.... اما نمی دانم به چه دلیلی آن موقع تیم داری نکردند؛ ولی در حال حاضر فکر می کنم بتوانند تیمی قوی و قدرتمندی داشته باشند؛ چون ظرفیت حضور در لیگ برتر را دارند؛ هرچند که هم اکنون تیمی مثل ملی حفاری اهواز در لیگ برتر حضور دارد یا تیم فوتسال نفت امیدیه که در لیگ دسته یک حضور دارد. فکر می کنم باید بیشتر به فوتسال اهمیت بدهند و تیم های نفتی را حمایت کنند؛ چون در بخش آقایان و بانوان نفت از ظرفیت بالایی برخوردار است.
بله همانطورکه گفتم، فوتسال در نفت از ظرفیت بالايي برخوردار است. ما در المپيادها و حتي مسابقات داخلي می توانيم استعدادها را کشف کرده و پرورش دهيم و از بين آنها بازيکنان خوبي را به فوتسال ايران معرفي کنيم. فرزندان نفتي، علاقه زيادي به فوتبال و فوتسال دارند، براي همين می توان با تشکيل آکادمي فوتبال و فوتسال، بهترین ها را انتخاب کرد و پرورش داد.
در باشگاه نفت تهرانسر به عنوان کارشناس برنامه ریزی ورزش همگانی مشغول به کار هستم؛ اما به دلیلی شرایط کرونا فعالیت ورزشی حضوری امکانپذیر نیست.به همین دلیل سعی داریم با برنامه های آنلاین، کارکنان را به ورزش کردن در خانه ترغیب کنیم.
صحبت از مربيگري کرديد. بازي کردن سخت تر است يا مربيگري؟
بازی کردن و مربی بودن، دو مقوله مجزا و جدا از هم هستند. شما وقتی بازیکن هستید، شرایطی به مراتب راحت تر نسبت مربی بودن دارید؛ چون فقط روی کار خودتان تمرکز می کنید و به نوعی فقط مسؤول کار خودتان هستید؛ اما در مربیگری باید هدایت یک تیم را به عهده داشته باشید. از این رو مسؤول همه هستید و باید عواقب کار همه را به گردن بگیرید. درواقع در مربیگری شرایط اصلاً راحت نیست. تمام مسؤولیت به عهده شماست. در ضمن استرس و فشار بالایی را هم باید تحمل کنید. بنابراین به جرات می توان گفت که بازی کردن به مراتب راحت تر از مربی بودن است.
بله همان طور که گفتم، در مقطعی، مربی تیم فوتبال امیدهای نفت تهران در مسابقات آسیاویژن بودم. سپس هدایت تیم فوتبال ساحلی نفت فلات قاره را به عنوان مربی به عهده داشتم. بعد از هدایت نفتی ها هم هدایت تیم فوتسال فرخی باقرشهر را در مسابقات استان تهران و لیگ دسته دوم کشور به عهده داشتم.
ورزش مساوی است با سلامت جسم و روح. حالا حتماً و لزوماً نباید شما به صورت حرفه ای ورزش کنید؛ بلکه می توانید برای داشتن روحیه ای شاد و بدنی سالم، روزانه بین 20 دقیقه تا یک ساعت ورزش کنید. مثل پیاده روی و تمرین های هوازی یا ورزش کردن در داخل خانه. شما وقتی سالم و بانشاط باشید، بهتر کار می کنید.
سرمربی تیم فوتبال نفت و گاز گچساران:
سرمربی تیم فوتبال نفت و گاز گچساران می گوید: با تمام قدرت و سراسر هجومی، به مصاف تمام حریفان می رویم و مطمئن باشید که به هیچ حریفی در گچساران باج نخواهیم داد. جهانبخش جعفری، سرمربی تیم فوتبال نفت و گاز گچساران در گفت و گویی کوتاه با «مشعل» در خصوص وضعیت این تیم گفت: متأسفانه ۴۸ ساعت سفر طاقت فرسا با اتوبوس تا رشت داشتیم و به دلیل خستگی، نیمه اول را به حریف واگذار کردیم؛ اما رفته رفته صاحب توپ و میدان شدیم. اگر کمی خوش شانس بودیم، بازی را به تساوی می کشاندیم.
به گفته وی، اما پس از بازگشت به گچساران، دو روزبه تیم و بازیکنان استراحت دادیم و سپس با آغاز تمرین ها فقط شروع به ریکاوری کردیم. ما اتفاقات دیدار با سپیدرود را فراموش کردیم و با اضافه شدن تمام بازیکنان به اردو، آماده دیدارهای بعدی هستیم.
جعفری تأکید کرد: با تمام قدرت به مصاف تمام تیم ها می رویم و مقابل تمام تیم ها، یک بازی سراسر هجومی به نمایش می گذاریم، بخصوص اینکه در خانه به هیچ تیمی باج نمی دهیم.
سرمربی نفت و گاز گچساران درباره قضاوت داوران در شروع لیگ دسته دوم گفت: خوشبختانه شاهد قضاوت باکیفیت داوران جوان در شروع لیگ دسته دوم بودیم. باید به مسؤولان کمیته داوران، بابت این جسارت و جوانگرایی تبریک گفت و برایشان در ادامه راه، آرزوی موفقیت دارم.
جعفری در خصوص جوانگرایی فصل اخیر نیز گفت: در تمام تیم هایی که فعالیت کردم، به جوانان توجه ویژه ای داشتم . در گچساران هم به دلیل داشتن بازیکنان فوتبال بلد، تیمی با میانگین سنی ۲۳ سال بستیم. با شرایط موجود مطمئناً شاهد نسل جدیدی از بازیکنان گچسارانی در فصل پیش رو خواهیم بود.
جعفری در پایان افزود: خوشبختانه باوجود مشکلاتی که داریم، همه مسؤولان بسیج شده اند بهترین شرایط را فراهم کنند که جا دارد از همه آنها و نیز تمام هواداران وکسانی که همه جوره از ما حمایت می کنند، تشکر کنم. مطمئن باشید نفت و گاز گچساران در میان مدعیان حضور خواهد داشت و برای صعود به لیگ دسته یک، تمام تلاشش را خواهد کرد.
آلودگی هوا؛ تهدیدجدی سلامت
شبنم اعماری - یکی از پنج عنصر(هوا، آب، غذا، گرما و نور) حیات بشریت هواست. هوایی که انسان در روز تقريبا به 15 کيلوگرم از آن نياز دارد. حالا تصور کنید این عنصر مورد نیاز انسان برای زندگی با چالشی به نام آلودگی همراه شود، اتفاقی که می تواند تهدیدی جدی برای سلامت انسان ها باشد.امروز در حالی همچنان بعد از ماه ها با کرونا این ویروس کشنده دست به گریبانیم که مشکل آلودگی هوا هم نفس مان را بند آورده است. انسان بدون آب و غذا می تواند زنده بماند، اما بدون هوا چند دقیقه بیشتر دوام نمی آورد. هوای آلوده که عوامل مختلفی در ایجاد آن نقش دارند، این روزها در کنار کرونا و هزار و یک مشکل دیگر زندگی مان را مختل کرده است. با این حال چاره ای نداریم جز اینکه بیش از گذشته به حفظ سلامتمان اهمیت دهیم.
سالمندان، کودکان، نوزادان، بیماران قلبی و عروقی و... افرادی هستند که بدن هاي حساس و ضعيف تري نسبت به ديگران دارند، از این رو آلودگي هوا می تواند بيشترين آسيب را به آنها وارد کند. بنابراین توصیه ها در این شرایط بر این است که افراد آسیب پذیر به هیچ عنوان از خانه خارج نشوند. علاوه بر عدم خروج از منزل، رعايت برخي نکات نیز مي تواند از اثرات نامطلوب هواي ناسالم بکاهد.
متخصصان علوم پزشکي بر این باورند که آلودگي هوا آثار مخربی بر جسم و روح افراد بجا مي گذارد، به طوري که عوارض آن را می توان تا سال ها مشاهده کرد. آلودگي هوا تاثیر زیانباری بر دستگاه هاي داخلي بدن مانند دستگاه قلبي و عروقي، تنفسي و اندام هاي خارجي مثل چشم و پوست می گذارد. آسم و آلرژي هاي پوستي و بيماري هاي صعب العلاجی مانند سرطان از جمله تاثيرات مخرب و غيرقابل جبران آلودگي هوا هستند. در کنار اینها، محروم شدن از هوای سالم می تواند بر روح و روان انسان هم تاثيرگذار باشد؛ افسردگي، پرخاشگري، خواب آلودگي و... از ديگر عوارض آلودگي هوا هستند که نمی توان به سادگی از کنار آنها گذشت.
یکی از روش های موثر مقابله با مشکلات و بيماري هاي ناشي از آلودگي هوا تغذيه مناسب است. آنتي اکسيدان هايی که در مواد غذايي وجود دارند، از بدن در برابر اثرات مخرب آلاينده هاي هوا محافظت می کنند.
* ميوه ها، سبزيجات و حبوبات از ترکیبات مفیدی تشکیل شده اند که مي توانند اثرات زيانبار آلودگي هوا را کاهش دهند. مصرف ميوه ها و سبزيجاتي مثل ليموترش، آلوخشک، مارچوبه، کلم قرمز، فلفل دلمه اي زرد، لوبيا، سيب زميني و... در این روزهای آلوده کرونایی می تواند به حفظ سلامت کمک کند.
* کلم سفيد و بروکلي، منبغ غنی سولفورافان هستند. این ماده در مقابله با آلودگی هوا موثر است و خاصیت سم زدايي دارد. با گنجاندن کلم سفید و بروکلی در برنامه غذایی تان، ریه هایتان را از هوای آلوده پاک کنید.
* نوشیدن شير و مايعات سالم مثل آب انار، چای سبز، چای سفید و قهوه را فراموش نکنید، چراکه این نوشیدنی ها به دلیل داشتن ترکیبات فلاونوئیدی می توانند با عوامل اکسیدکننده که از طریق آلودگی هوا وارد بدن می شوند، مبارزه کنند. مصرف دو ليوان شير در روز هم باعث دفع سموم از بدن می شود.
* مصرف ويتامين ها را هم در این روزهای آلوده که کرونا هم بخش مهمی از آن است، جدی بگیرید. استفاده از ويتامين C به دليل داشتن آنتي اکسيدان هاي فراوان سلامت ريه ها را به دنبال دارد. مصرف ويتامين E هم از آسيب رسيدن به بافت هاي بدن جلوگيري مي کند.
علاوه بر مواردی که به آنها اشاره کردیم، تقويت سيستم ايمني و بالا بردن مقاومت بدن نیز نقش زيادي در حفظ سلامت دارد و می تواند ما را از ابتلا به کرونا و همچنین مشکلات ناشی از آلودگی هوا در امان نگه دارد.
هنگام آلودگي هوا از محيط خانه هم نباید غافل شد. در فضای خانه نیز مانند بيرون ذرات آلاينده وجود دارد. اقدامات پيشگيرانه مختلفي که توصيه شده تا حدودی می تواند اثرات مخرب آلودگی هوا را کاهش دهد.
پلویی مجلسی و پرخاصیت
مه سیما شافعی برزی
کلم پلو، یکی از غذاهای سنتی خوشمزه است که طرفداران زیادی دارد. این پلوی مجلسی را علاوه بر گوشت چرخ کرده با مرغ یا حتی بدون گوشت هم می توان درست کرد. کلم پلوی تهرانی برخلاف کلم پلوی معروف شیرازی گوشت سبزی ندارد. همانطور که می دانید کلم دارای فواید زیادی است که از جمله آن می توان به افزایش عملکرد ذهنی و تمرکز افراد و تقویت سیستم ایمنی بدن اشاره کرد. علاوه بر این، کلم آرام بخش است و می تواند مانند یک مسکن برای سردردهای مزمن موثر باشد. کنترل فشار خون و کمک به کاهش کلسترول از دیگر خواص کلم سفید محسوب می شود.
مواد لازم
برنج: ۴ پیمانه
کلم برگ: ۵۰۰ گرم
پیاز: یک عدد
سیر: یک حبه کوچک
گوشت چرخ کرده: ۳۰۰ گرم
رب گوجه: ۲ قاشق غذاخوری
زعفران: یک قاشق غذاخوری
نمک، فلفل سیاه، کاری و دارچین: به میزان لازم
طرز تهيه
ابتدا برنج را شسته و از چند ساعت قبل با آب و نمک خیس می کنیم. سپس کلم را ریز خرد کرده، پیاز را نگینی و سیر را له می کنیم. درون تابه روغن می ریزیم و پیازها را تفت می دهیم، گوشت و سیر را اضافه کرده و مواد را کاملا سرخ می کنیم. سپس کلم ها را اضافه کرده و خوب سرخ می کنیم. بعد از سرخ شدن کلم ها، رب گوجه و ادویه ها را به موادمان می افزاییم و بعد از اینکه به طور کامل تفت خوردند، کمی آب اضافه می کنیم و اجازه می دهیم تا پخته شوند و آب اضافه شده نیز به طور کامل تبخیر شود. برنج را به روش آبکش آماده می کنیم. ته دیگ مورد نظرمان را کف قابلمه می گذاریم و مواد آماده شده را لابه لای برنج می ریزیم و می گذاریم تا دم بشکد.
نکات مهم
1) می توانید گوشت را با یک عدد پیاز ریز رنده شده، آب گرفته شده و نمک و ادویه قلقلی و سرخ کنید.
2) مواد و کلم را خوب سرخ کنید و به آن ادویه مخصوصا دارچین بزنید تا بوی بسیار خوبی بگیرد و بوی نامطبوعش از بین برود.
فاطمه عباسی
مواد لازم
آرد: نصف پیمانه (لیوان)
شکر: نصف پیمانه
مخلوط شیر و گلاب: یک پیمانه
روغن: یک چهارم لیوان
زعفران دم کرده غلیظ: یک قاشق چایخوری
هل: به میزان لازم
طرز تهیه
ابتدا آرد را کمی تفت می دهیم، 5 دقیقه آن هم با حرارت خیلی ملایم کافی است. سپس آرد را الک می کنیم تا گلوله هایش باز شود. آن را روغن کمی تفت می دهیم تا رنگش طلایی شود، از روی حرارت برمی داریم و اجازه می دهیم تا خنک شود. وقتی آرد خنک شد؛ شیر، شکر، هل و زعفران را اضافه کرده و خوب مخلوط می کنیم. حالا آن را روی حرارت قرار می دهیم و خوب هم می زنیم تا حلوا جمع شود. حلوای آماده را در ظرف مورد نظر می ریزیم و تا زمانی که گرم است، با قیف و ماسوره به آن شکل می دهیم. (اگر حلوا سرد شود، از ماسور برای شکل دادن بیرون نمی آید)
مواد لازم
پودر ژله: یک بسته
آب جوش: یک و نیم پیمانه
وانیل: نوک قاشق چایخوری
شکر: یک قاشق
سیب: یک عدد
طرز تهیه
یک بسته پودر ژله را با هر طعمی که دوست داریم با یک و نیم پیمانه آب جوش به روش بن ماری حل می کنیم، کمی وانیل به آن می افزاییم و یک قاشق شکر هم اضافه می کنیم. سپس یک عدد سیب را پوست می گیریم و به موادمان اضافه می کنیم. گهگاهی سیب را زیرورو می کنیم تا همه جای سیب کاملا رنگ ژله به خود بگیرد (بهتر است در ظرف را اوایل پخت بگذاریم). حرارتمان باید ملایم باشد. ۲۵تا۳۰دقیقه زمان می برد تا سیبمان کاملا رنگ ژله را به خود بگیرد وپخته شود. بعد از آماده شدن داخل ظرف مورد نظرمان کمی ژله آماده را می ریزیم و سیب ژله ای مان را داخل آن قرار می دهیم. این دسر را هم به صورت گرم و هم به صورت سرد می توانید میل کنید.
الگوی رفتاری حضرت زهرا(س) در خانواده (بخش دوم)
زندگی درخشان و پر از مبارزه دختر گرامی پیامبر اسلام(ص) سرشار از نکات تربیتی و اخلاقی است که می تواند برای بشر امروز و خصوصا زنان مسلمان یک الگو و اسوه کامل ایمانی باشد. زندگی پرفرازونشیب حضرت زهرا(س) از تولد تا شهادت درس هایی دارد که با دقت در آنها می توان در کوره راه های زندگی و پستی و بلندی های آن سرمشقمان باشد. در سلسله مطالب پیش رو کوشیده ایم تا بخشی از نکات درس آموز زندگی آن حضرت را بیان کنیم. اینک بخش دوم را می خوانید.
پیامبر اکرم(ص) فرموده اند: جهاد المرأة حسنُ التعبعّل؛ جهاد زن همسرداری نیکوی اوست. پیامبر(ص) این سخن را در جواب زنانی دادند که از ایشان سوال کردند: چرا همه فضیلت ها مخصوص مردان است و باب جهاد و شهادت به روی ما بسته شده است، ما چگونه می توانیم از ثواب این فضیلت عظیم بهره مند شویم؟
علت اینکه همسرداری نیکو برای زنان، مساوی و هم تراز با جهاد و از جان گذشتگی مرد دانسته شده است، عظمت و حساسیت موقعیت و نقش زن در خانواده و در برابر همسر است. کلید آرامش، انضباط، استحکام و صمیمیت خانواده به دست زنان است و به دنبال آن موفقیت و آسودگی خاطر مرد نیز، به نوع رفتار و برخورد زن درون خانه بستگی دارد. در ادامه به مواردی از آیین همسرداری در الگوی رفتاری حضرت زهرا(س) اشاره می کنیم.
از اهداف مهم در ازدواج، آرامش و رابطه محبت آمیز میان زوجین است، برقراری روابط عاطفی، نقش مهمی در استحکام خانواده و حسن رابطه و سازگاری زن و شوهر دارد. خداوند در آیه 21 سوره روم، به اصل وجود عشق و احساس محبت متقابل بین زن و شوهر اشاره فرموده است: «از نشانه های خداوند این است که از نوع خودتان، همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و میانتان دوستی و رحمت نهاد».
یکی از عوامل مهم در تحقق عشق و محبت میان همسران بیان و اظهار آن است. چه بسا کسانی که در قلب محبت فراوانی نسبت به همسرشان دارند، ولی توانایی ابراز آن را ندارند. درحالی که گفتن جملاتی که حاکی از محبت زوجین نسبت به هم است، در رفع بسیاری از تردیدها و سوءظن ها کمک می کنند.
از عوامل انس و الفت در خانواده و استحکام آن، شناخت حالات و روحیات یکدیگر و درک متقابل است. در صورت درک صحیح روش و رفتار همسر، طرف مقابل می تواند در برابر آن واکنش مناسبی نشان دهد و با شناخت موقعیت او راحت تر از خطاها و لغزش های احتمالی همسرش گذشت کند، زیرا بسیاری از اختلاف ها ناشی از بدفهمی ها و سوءتفاهم هاست. حضرت فاطمه(س) در مدت کوتاه زندگی خود با امام علی(ع)، حقیقت وجودی و روحیات حضرت علی(ع) را می شناخت و زمانی که دیگران از فهم و درک رفتار ایشان ناتوان بودند، حضرت فاطمه(س) آنها را راهنمایی می کرد و با خصوصیات رفتاری امام آشنایشان می ساخت.
ریاست اقتصادی و مسوولیت هزینه های خانواده، بر عهده مرد و او موظف است از نظر اقتصادی همسر و فرزندانش را تامین کند و این به دلیل نقش ویژه زنان در خانواده است. زنان باید بتوانند آسوده خاطر به پرورش کودکان و انجام وظایف همسری بپردازند. بنابراین درخواست لباس، زینت و لوازم منزل و امثال آن خواسته هایی است که معمولا هر زنی به خود اجازه می دهد تا از همسرش طلب کند، اما حضرت زهرا(س) همسرش را برای این تقاضاها و خواسته ها به زحمت نمی انداخت. فاطمه(س) از رسول خدا(ص) آموخته بود که «هر زنی با شوهر خود مدارا نکند و او را به چیزی بکشاند که قدرت و توان آن را ندارد، هیچ کار نیکی از او قبول نخواهد شد و در حالی خدا را ملاقات خواهد کرد که خداوند بر او خشمناک است».
وارستگی و ساده زیستی هم، از نقاط برجسته حیات فاطمی است که در زندگی کوتاه حضرت نمودهای زیبایی داشته است. زهد و ساده زیستی حضرت، همیشه به معنای فقر و جبر روزگار نبود. حضرت خدیجه(س)، مادر بزرگوارشان هم با اینکه زن ثروتمندی بود، همه اموالش را در راه خدا انفاق کرد و خود در کمال سختی، اواخر عمر را در شعب ابیطالب گذراند. زندگی ساده حضرت فاطمه(س) نیز حاصل انتخابی عارفانه و عاشقانه بود، گویی حضرت فاطمه(س) از همان آغازین لحظات ورود به خانه امیرالمؤمنین، با بخشش لباس عروسی این راه را برگزیده بود.
از ویژگی های خانواده متعادل و موفق، تقسیم کار مناسب و منصفانه مسوولیت های موجود در خانه و خانواده است. وقتی اعضای خانواده به طور مشترک در کارها و مسوولیت های خانه سهیم باشند، کارها با عدالت توزیع می شود. تقسیم کار در صورتی بر پایه عدالت است که به شئونات و استعدادهای تکوینی زن و مرد توجه شود. در مورد زن، مهم این است که لطافت و ظرافت روحیه او، پوشیدگی و دوری نامحرمان و توانایی وی در انجام امور مورد توجه قرار گیرد. در زندگی حضرت فاطمه(س) و امام علی(ع) این تقسیم کار به بهترین شکل صورت گرفته بود. تقسیم کار را پیامبر اکرم(ص) پیشنهاد دادند، تدبیر کارهای منزل بر عهده حضرت زهرا(س) و اداره بیرون منزل بر دوش حضرت علی(ع) قرار گرفت.
محدث و محدّثه (به كسر دال و تشديد آن) به معناى «سخن گوينده» است. محدث و محدّثه (به فتح دال و تشديد آن) هم به معناى كسى است كه با او سخن گفته می شود؛ در روایت امام صادق(ع) در تعریف محدث آمده است: وَ أَمَّا الْمُحَدَّثُ فَهُوَ الَّذِي يَسْمَعُ كَلَامَ الْمَلَكِ وَ لَا يَرَى وَ لَا يَأْتِيهِ فِي الْمَنَام؛ اما محدث کسی است که سخن فرشته را می شنود اما او را نمی بیند و در خوابش هم نمی آید.
حضرت فاطمه(س) بدين خاطر به اين نام خوانده می شود كه ملائکه با حضرت سخن گفته اند، چنانکه در روايات زيادى آمده است. سخن گفتن ملائكه با عده اى از مردان و زنان در امت های گذشته و در اين امت از جمله مطالب مورد اتفاق شيعه و سنى است، علامه امينى در كتاب ارزنده اش «الغدير» دراین باره می گوید: امت اسلامى همگى بر اين مطلب اتفاق نظر دارند كه در اين امت به سان ديگر امت های گذشته کسانی بوده اند كه به آنان حديث گفته شده و به اصطلاح «محدّث» (به صورت اسم مفعول و فتح دال) بوده اند. رسول خدا(ص) نيز به اين مطلب خبر داده، چنانکه از طريق سنی و شيعه در كتب صحاح و مجموعه هاى حديثى معتبر وارد شده است. محدث كسى است كه بدون اینکه پيامبر باشد و بدون اینکه صورت ملائكه را ببيند، ملائكه با او صحبت کرده اند و يا اينكه در دلش چيزى می افتد و به او الهام می شود و به صورت كشف و الهام از سوى خداوند متعال علمى به او آموخته می شود يا در دل او حقايقى كه بر ديگران پوشيده است، روشن می شود. بنابراين وجود چنين كسانى در امت موردقبول و اتفاق همه است، فقط اختلاف در مصداق چنين افرادى است که به عقيده شيعه، حضرت على(ع) و ديگر امامان معصوم از محدثين هستند.
در امت، افرادى محدث وجود داشتند، همان گونه كه در امت هاى پيشين بودند. امير المومنين و ائمه معصومين دانشمندانى محدث هستند، ولی نبى نیستند. اين خصوصيت از ويژگی هاى آنان و منحصر به آن بزرگواران نيست، بلكه حضرت فاطمه(س) دختر بزرگوار حضرت رسول(ص) نيز «محدثه» بود، همچنين سلمان محدث بود، آرى، تمام امامان از اهل بيت و عترت طاهرين محدث بودند، ولى هر محدثى امام نيست.
امام صادق(ع) در روایتی که نام های حضرت زهرا(س) نزد خدا را برمی شمارند، یکی از نام های ایشان را «محدَثه» معرفی می فرمایند، محدثه به معنای سخن گفته شده است. در حدیثی از امام باقر(ع) آمده است که امام صدای ملک را می شنود، اما او را نمی بیند، در روایات دیگر از شخصی که ملک را نمی بیند، اما صدای او را می شنود با عنوان« محدث» نام برده شده است. روایت دیگری بیان می کند که ائمه اطهار(ع) همان «محدثون» هستند، یعنی در واقع ائمه اطهار(علیهم السلام) نیز مخاطب فرشته و ملک قرار می گرفته اند.حضرت زهرا(س) نیز به لقب «محدثه» نزد خدا ملقب شده اند، چون مخاطب ملکی قرار می گرفته اند و آن ملک به وجود مقدس ایشان خبر هایی می داده است، در کتاب کافی روایتی موجود است که شخصی از امام صادق(ع) درباره مصحف فاطمه(س) سوال پرسید و حضرت در مورد چگونگی فراهم آمدن این مصحف فرمودند: «حق اين است كه فاطمه(س) پس از رسول خدا(ص) 75 روز زنده بود و اندوه فراوانى از مرگ پدرش در دل داشت و جبرئيل مىآمد و او را سر سلامتى می داد و در مرگ پدر تسليت می گفت و او را خوشدل می داشت و از پدرش و جايگاه وى به او گزارش می داد و از آنچه پس از وى براى ذريه اش پيش آيد به او خبر مى داد و حضرت على(ع) آنها را می نوشت، اين موضوع مصحف فاطمه(س) است».
از این گزارش مشخص می شود که حضرت زهرا(س) نیز مخاطب ملائکه قرار می گرفته اند و از آ نها خبر هایی را دریافت می کرده اند. از متن بعضی از روایات دیگر مشخص می شود که مصحف فاطمه(س) منبع علم ائمه(ع) در بعضی از علوم بوده است و آن ذوات مقدسه از آن مصحف استفاده می کرده اند. نکته لطیف در باب مصحف حضرت فاطمه(س) آن است که امام علی(ع) آنچه را بر فاطمه زهرا(س) نازل می شده، کتابت می فرموده اند. حضرت علی(ع) در زمان رسول خدا هم هنگام نزول وحی، آیات را برای پیامبر(ص) کتابت می فرمودند، پس علی بن ابیطالب هم کاتب وحی نبی بوده اند و هم کاتب دختر بزرگوار ایشان.
حدیث اول: امام صادق(ع) فرمود: مَنْ سَبَّحَ تَسْبِیحَ فَاطِمَةَ(س) قَبْلَ أَنْ یثْنِی رِجْلَیهِ مِنْ صَلاَةِ اَلْفَرِیضَةِ غُفِرَ لَهُ وَ یبْدَأُ بِالتَّکبِیرِ.؛ هر که بعد از نماز واجب و قبل از آنکه روی از قبله برگرداند، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه(س) مورد تقدیس قرار دهد و تسبیح را با الله اکبر آغاز کند، خداوند او را مورد عفو و بخشش قرار می دهد. (بحارالانوار، ج83، ص332)
حدیث دوم: امام صادق(ع) فرمود: تَسْبِیحُ اَلزَّهْرَاءِ فَاطِمَةَ(س) فِی دُبُرِ کلِّ صَلاَةٍ أَحَبُّ إِلَی مِنْ صَلاَةِ أَلْفِ رَکعَةٍ فِی کلِّ یوْمٍ؛ تسبیح فاطمه زهرا(س) بعد از نماز واجب نزد من محبوبتر است از هزار رکعت نماز در هر روز. (بحارالانوار، ج83، ص331)
حدیث سوم: امام صادق(ع) فرمود: مَنْ سَبَّحَ تَسْبِیحَ فَاطِمَةَ(س) فَقَدْ ذَکرَ اَللَّهَ اَلذِّکرَ اَلْکثِیرَ؛ هر کس خداوند را با تسبیح فاطمه زهرا(س) ذکر بگوید، ذکر کثیر گفته است.(بحارالانوار، ج83، ص331)
حجت الاسلام محسن محمدپور، مشاور فرهنگی مدیرعامل و رئیس شورای اقامه نماز شرکت ملی صنایع پتروشیمی به منظور سرکشی و آشنایی با روند فعالیت شرکت های پتروشیمی مستقر در ماهشهر و بندر امام خمینی(ره) از شرکت های پتروشیمی این منطقه بازدید کرد. در این بازدیدها، مدیران عامل، گزارشی از روند فعالیت ها در حوزه تولید و همچنین فعالیت های فرهنگی و مسئولیت های اجتماعی ارائه کردند. مشاور فرهنگی مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ضمن تقدیر از تلاش های مدیران عامل و کارکنان به ویژه عوامل فرهنگی، تعامل سازنده روحانیون و ائمه جماعت با مدیران و کارکنان را عاملی تاثیرگذار در روند تولید و ایجاد نشاط دینی و معنوی در آنان دانست و در زمینه توجه جدی به جایگاه سرمایه انسانی و همچنین اهمیت خانواده و توجه به معیشت آنها راهکارهایی ارائه کرد. توصیه و تاکید بر اجرای برنامه های مذهبی مانند اقامه نماز جماعت با رعایت پروتکل های بهداشتی با توجه به بهتر شدن شرایط منطقه از جمله خواسته های رئیس شورای اقامه نماز صنایع پتروشیمی از مدیران عامل و دبیران ستاد اقامه نماز بود. دیدار و گفت وگو با ائمه جمعه منطقه از دیگر برنامه های این سفر بود. حجت الاسلام محمدپور در این دیدارها، ضمن ارائه توضیحاتی از برنامه های شرکت های پتروشیمی منطقه در حوزه مسوولیت های اجتماعی و اهتمام مدیران عامل بر ضرورت انجام این مهم برای رفع محرومیت ها و گام های مهمی که تاکنون در منطقه برداشته شده مطلع شد. وی همچنین از ائمه جمعه خواست تا ضمن حضور در مجتمع های پتروشیمی و نشست با مدیران عامل، به میزان بیشتری در جریان روند فعالیت این شرکت ها قرار گیرند. شرکت در برنامه های مسابقات قرآنی کارکنان و خانواده ها و برخی محافل مذهبی و ایراد سخنرانی از دیگر برنامه های مشاور فرهنگی و رئیس شورای اقامه نماز صنایع پتروشیمی در این سفر کاری یک هفته ای بود.
راهنمای استفاده از صفحات نشریه مشعل
- بزرگنمایی یا کوچک نمایی تصاویر : Scroll (غلطک) ماوس
با امکان جابجایی پس از بزرگنمایی صفحات
- دسترسی به متن خبر: دابل کلیک روی تصاویر صفحات