گپ و گفتی با پرستاران بیمارستان نفت تهران به مناسبت ولادت حضرت زینب (س) و روز پرستار
پرستاری با عشق معنا می شود
مشعل هرگاه سخن از سختی کار به میان می آید؛ ذهن به سمت کار در معدن و شرایط بد آب و هوایی می رود؛ اما واقعیت این است که برخی شغل ها با سختی و عشق در هم تنیده شده اند. نمونه بارز آن، پرستارانی هستند که از زمان شیوع ویروس کرونا تا امروز، حجم زیادی از سختی ها، نخوابیدن ها و دلداری دادن به بیماران را سر لوحه کار خود قرار داده اند تا بتوانند التیامی بر دردهای بیماران باشند. نشستن کنار بیمار، معاشرت دائمی با او، شکوه بیمار را شنیدن، با او مهربانی کردن، به او لبخند زدن و او را با عمل و رفتار از رنج های فراوان دوران بیماری رهاندن، تحمل پولادین می خواهد. رسیدگی به بیماری که درد می کشد، امید به زندگی در او کمرنگ شده و دسترسی به هیچ کس و هیچ جا ندارد؛ روح و جسم پرستار را تحت فشار قرار می دهد. برای تحمل این همه سختی، سرمایه ای عظیم از گذشت، تحمل، مدارا و اخلاق خوش لازم است تا پرستار بتواند با بیماران سر کند. گزارش پیش رو به بهانه روز پرستار نوشته شده تا از این طریق، گامی برای نمایان کردن سختی های پرستاران بخصوص در صنعت نفت برداشته باشیم. مشروح آن را در ادامه می خوانید:
«پرستاری شغلی است سراسر عشق و علاقه و کسی که عاشق خدمت کردن به مردم نباشد، به هیچ عنوان نمی تواند در این حرفه مقدس دوام بیاورد. پرستاران همیشه با صبوری در تمامی ساعات شبانه روز با مسؤولیت پذیری در راه خدمت به بیماران از هیچ تلاشی دریغ نکرده اند.» این بخشی از صحبت های سید مهدی هاشمی، مدیرعامل سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت همزمان با میلاد حضرت زینب (س) و روز پرستار است و از زحمات و خدمات تمامی پرستاران در مدت شیوع ویروس کرونا تقدیر و تشکر می کند.
به اعتقاد علی بهزادی، رئیس بهداشت و درمان صنعت نفت تهران، «بازار کار حرفه پرستاری نسبت به مشاغل دیگر بیشتر است، اما در میان رشته های دانشگاهی، متقاضی کمتری دارد؛ زیرا فردی که این رشته را انتخاب می کند، باید جزو آن دسته از افرادی باشد که خدمت کردن به مردم را یکی از لذت های زندگی می داند. شغل این افراد به گونه ای است که هیچ کس نمی خواهد جای آنها باشد، یعنی پزشک و پرستار به فردی که بیماری عفونی دارد و فلج است یا نمی تواند غذا بخورد و فعالیت های عادی خود را انجام دهد، خدمات ارائه می کنند.»
اورژانس همانند فصل بهار است
وضعیت بیمار از ابتدای ورود بیمار به بخش اورژانس، از سوی پرستار با سابقه که دوره های تریاژ و مهارت های دیگر را گذرانده است، مورد بررسی قرار می گیرد؛ این که آیا در سطح یک قرار دارد یا باید اقدام های اولیه احیا (CPR) برای او انجام شود یا خیر؟ اگر بیمار به احیا نیاز داشت، زنگ مخصوصی که برای اتاق احیا در نظر گرفته شده، به صدا در می آید و کسانی که باید اقدام های لازم را انجام دهند، در مدت یک دقیقه خود را به این قسمت می رسانند و خدمات احیا را انجام می دهند. این تیم باید اقدام صحیح را در سریع ترین زمان ممکن انجام دهند. به همین دلیل پرستاران دوره های مختلف آموزش تریاژ، تفسیر نوار قلب، احیا و... را گذرانده اند و در کنگره های مدیریت بحران و مدیریت تریاژ، برای به روز کردن دانش خود شرکت می کنند.
سیمین هاشمیون، سرپرستار بخش اورژانس بیمارستان نفت تهران است که 27 سال از عمر خود را صرف خدمت به بیماران کرده است. او اورژانس را اینگونه توصیف می کند: «اورژانس همانند فصل بهار است؛ زیرا زمانی آرام و زمانی دیگر پرتلاطم است و در تمامی رده های سنی از نوزادان تا سالمندان در این بخش بستری می شوند، از این رو باید پرستاران این بخش خویشتندار باشند. آنها با بیمارانی که احیا می شوند و گاهی اوقات فوت می کنند، در ارتباط هستند و این باعث تضعیف روحیه شان می شود؛ اما باید در این شرایط هم کارشان را بدرستی انجام دهند و هم به همراه بیمار آرامش بدهند.»
او با آرامشی که در چهره دارد، ادامه می دهد: «نوبت کاری، بخصوص در شیفت شب، فرسایشی است و باید 24 ساعته خدمات ارائه کنیم. به همین دلیل پس ازگذشت چند سال، بیشتر پرستاران درخواست کار در نوبت صبح دارند؛ اما وقتی نیروی جوانی نداریم که جایگزین آنها کنیم، نمی توانیم به درخواستشان پاسخ مثبت دهیم. از زمان شیوع کرونا نیز سختی کار پرستاران این بخش بیشتر شده است که امیدواریم با رعایت دستورعمل های بهداشتی از سوی شهروندان، روز به روز شاهد کاهش این بیماری و ریشه کن شدن آن در سطح کشورمان و جهان باشیم.»
کاهش استرس بیماران
بیماران قبل از عمل جراحی، استرس زیادی دارند و رنگ سبز که نماد آرامش است، برای اتاق عمل در نظر گرفته می شود. علاوه بر این، پرستاران باید در نخستین ارتباط خود با بیمار روی خوش داشته باشند تا بتوانند آرامش را به بیمار منتقل کنند. لیلا خلیلی، سرپرستار اتاق عمل جنرال و قلب بیمارستان نفت تهران است که 27 سال سابقه کار دارد و از این میزان نزدیک به 17 سال را در اتاق عمل بوده است. او می گوید: «ماهیت اتاق عمل با دیگر بخش های بیمارستان متفاوت است؛ زیرا بیمارانی که به این بخش می آیند، استرس خاص خود را دارند، از این رو نخستین ارتباطی که برقرار می کنیم، روی خوش است تا بتوانیم آرامش را به آنها انتقال دهیم. شغل پرستاری با فداکاری، وجدان کاری و همراه با عشق معنا می شود. امیدوارم به قشر پرستار بیش از پیش بها داده شود و خواسته ها و نیازهای آنها را در نظر بگیرند و امکانات کارکنان اداری را نیز برای پرستاران لحاظ کنند، ضمن آنکه سختی کار پرستاران هم در حقوق آنها و هم در دوران بازنشستگی لحاظ شود.»
زهرا کاظمی، سرپرستار بخش آی سی یو داخلی بیمارستان نفت تهران از سال 80 کارش را از شهرهای جنوبی کشور شروع کرده و از سال 84 در تهران مشغول به کار شده است. او می گوید: «بیماران بدحال یا کد خورده، بیشتر در بخش آی سی یو داخلی بستری می شوند، از این رو تعداد فوتی ها در این بخش زیاد است و این موضوع، تضعیف روحیه پرستاران را به همراه دارد. برای افزایش روحیه آنها بهتر است حق عفونی برایشان لحاظ شود.»