افسردگی  کرونایی  را دست کم نگیرید

مشعل      کارشناسان، افسردگی را به عنوان یکی از بیماری های خاموش قرن معرفی کرده اند؛ بیماری که ممکن است افراد بدون اطلاع از وجود آن، سال ها تحت تاثیر آن باشند و نتوانند از زندگی خود لذت ببرند. تغییرات در زندگی انسان امروز از تغییرات اقلیمی و مهاجرت تا توانسته در سبک زندگی و شرایط خانواده و اجتماع بر همه ما و نوع تعاملات و نیازهایمان تاثیر گذاشته و اثرات مثبت و منفی از خود به جا بگذارد. در حدود یک سال اخیر که با شیوع ویروس کرونا، همه انسان ها در شرایط کلی قرنطینه به شکل کامل یا مقطعی قرار گرفته اند هم فاصله های اجتماعی بیشتر شده و روابط انسانی در خانواده و میان دوستان و اطرافیان محدود یا حذف شده است. این شرایط می تواند به انسان ها که به ارتباط و حرف زدن و تعاملات عاطفی نیاز دارند، آسیب جدی بزند و در بلند مدت اثرات جبران ناپذیری را به وجود بیاورد. در عین حال ویروس کرونا همزمان با ایجاد بیماری با نشانه های مختلف در بدن بیمار که تا هفته ها ادامه دارد، افسردگی وشرایط جسمی و روحی طولانی مدتی را در فرد ایجاد می کند. بسیاری از افرادی که تاکنون به کرونا مبتلا شده اند، حین بیماری و بعد از آن روحیه خود را از دست داده و با احساسات تلخ و ناگوار و استرس و افکار آشفته رو به رو  شده اند. در شرایطی که افراد با این بیماری تنها هستند و در طول دوره درمان، حتی اعضای خانواده هم شرایط و امکان ارتباط نزدیک و دلداری و محبت کردن را ندارند ، شدت این آسیب روحی بیشتر هم می شود. به همین دلیل اگرچه آسیب های جسمی که کرونا بر بیمار می گذارد، بیشتر دیده می شود و مهم است؛ اما باید آسیب روحی و افسردگی که در فرد باقی می ماند را هم جدی بگیریم و متوجه باشیم که با توجه به نامعلوم بودن زمان پایان کرونا، لازم است برای این شرایط روحی نیز فکری کنیم تا نگذاریم افسردگی کرونایی ماندگار شود. در ادامه برخی از توصیه های کارشناسان حوزه روان درمانی را مرور می کنیم که می تواند برای همه ما مفید باشد.

میزانی از ترس و استرس خوب است تا حواسمان جمع باشد، اما نباید بگذاریم نگرانی، ترس و اضطراب تشدید و تبدیل به حس و حال همیشگی مان شود. اضطراب و استرس خیلی زود به واکنش های جسمانی، شناختی، عاطفی و رفتاری منجر می شود و می تواند بیماری جسمی را هم تشدید کند.

هیچ کس بهتر از خودمان نمی تواند به ما کمک کند؛ این باور را در درونمان ایجاد کنیم که میزان درد و راه تحمل و آرام شدن را خودمان بهتر می دانیم. لازم است برای کنترل استرس و افکار منفی و فشارهای عصبی از استرسی که منجر به کاهش توانایی فکری و تمرکز می شود، خودداری کنیم و یادآوری اتفاقات منفی را برای وقت دیگری بگذاریم.

هر کاری که باعث تخلیه ناراحتی، خشم، استرس و فشارهای عصبی دیگر می شود؛ اما آسیبی به خودمان و دیگران نمی زند را انجام دهیم؛ گریه کردن ، فریاد زدن یا خوردن چیزهای شیرین و غذا و ... گاهی با یک کار ساده مثل بستنی خوردن در زمان ناراحتی ، حس و حالمان را تغییر می دهد.

در شرایطی که بیمار هستیم یا تازه بهبود یافته یافته ایم ، به اندازه کافی شرایط روحی سخت را تحمل می کنیم و نیازی نیست اخبار منفی و استرس آور بیشتری را تحمل کنیم ، به همین دلیل بهتر است از تلفن همراه، تلویزیون و اخبار دور باشیم.

برای زمانی که مجبوریم تنها و دور از اعضای خانواده و دوستان باشیم و نمی توانیم کار خاصی هم انجام دهیم، یک سرگرمی برای خود  درست کنیم، مثل خواندن کتاب ، دیدن فیلم و سریال ، بافتنی یا درست کردن هر کار دستی دیگری که به نوعی ذهنمان را مشغول کند.

درست است که امکان ارتباط نزدیک و در آغوش کشیدن اعضای خانواده  را نداریم؛ اما می توانیم با انواع برنامه های تصویری در تلفن همراه خود از همین اتاق بغلی تا آن سوی دنیا با کسانی که دوستشان داریم، صحبت کنیم تا دلمان باز شود و احساس تنهایی و دلتنگی کمتری داشته باشیم.

متناسب با توانایی بدنی و شرایط بیماری برای فعالیت روزانه و میزان خواب برنامه ریزی کنیم تا خواب خوبی داشته باشیم. اگرچه بسیاری از افراد در این دوران دچار بی خوابی می شوند؛ اما خوب است که حتی با کمک قرص، خواب و استراحت خوبی داشته باشید.

بعد از بهبود اولیه و در شرایطی که بدنتان توانایی تحرک دارد ، لازم است فعالیت جسمی و ورزشی داشته باشید. برای کسب آرامش می توانید از ورزش هایی مثل یوگا، مدیتیشن و تای چی و ... استفاده کنید یا به طور کلی فعالیت بدنی  و نرمش های ساده را انجام دهید .

بسیاری از افراد در دوره بیماری نمی توانند آشپزی کنند و چون اشتهایی برای غذا خوردن ندارند ، تمایلی هم به درست کردن غذا نشان نمی دهند؛ اما لازم است غذای کامل ، سبزیجات، میوه ها و آب میوه و آب فراوان بخورند تا کالری های مورد نیاز بدن ضعیف شده از بیماری تامین شود.

اگرچه فکر کردن به همه گیری این بیماری تاثیری برشرایط ندارد؛ اما همین که می دانیم این بیماری در کل دنیا انسان های زیادی را تهدید کرده و حتی افراد زیادی تاکنون بر اثر آن فوت شده اند، درحالی که ما از این بیماری جان سالم به در برده ایم، می تواند انرژی و انگیزه خوبی برای بهبود بیشتر باشد.

 

شعر

 بگذار که درحسرت دیدار بمیرم

درحسرت دیدار تو بگذار بمیرم

دشوار بود مردن و روی تو ندیدن

بگذار به دلخواه تو دشوار بمیرم

بگذار که چون ناله ی مرغان شباهنگ

در وحشت و اندوه شب تار بمیرم

بگذار که چون شمع کنم پیکر خود آب

در بستر اشک افتم و ناچار بمیرم

می میرم از این درد که جان دگرم نیست

تا از غم عشق تو دگر بار بمیرم

 سیمین بهبهانی

 

شهرزاد

محسن چاوشی حسینی، خواننده سبک پاپ ایرانی است که فعالیت حرفه ای خود را در زمینه موسیقی در سال ۱۳۸۲ با آلبوم «نفرین» آغاز و پس از اخذ مجوز در سال ۱۳۸۷ آلبوم «یه شاخه نیلوفر» را منتشر کرد. او با ترانه فیلم سینمایی سنتوری، بیشتر به جامعه موسیقی و طرفداران خود معرفی شد و پس از آن تا به امروز محبوبیت خود را با آلبوم ها و قطعات بسیار حفظ کرده است. او همچنین با قطعاتی که روی سریال خانگی شهرزاد اجرا کرد، از جمله قطعه «شهرزاد» محبوبیت زیادی به دست آورد.

 

دانه زیر برف

کتاب «دانه زیر برف» اثر نویسنده ایتالیایی، اینیاتسیو سیلونه است. رمانی که سیلونه آن را مهم ترین کتاب خود می داند و درباره آن می گوید: «تنها کتابی است که جرات می کنم گاهی تکه هایی از آن را دوباره بخوانم. کتابی که باید با ذهنی آسوده و خیالی راحت آن را خواند.» فضای کتاب در زمان حکومت موسولینی اتفاق می افتد. یعنی زمانی که کافون ها – به زبان ایتالیایی یعنی دهقان بی چیز و فقیر – زندگی سختی دارند و به حدی ضعیف شده اند که توانایی انجام هیچ کاری را ندارند. قهرمان داستان – پیترو سپینا – در تلاش است تا به کافون ها کمک کند و در پی کارهای انقلابی است.

در «دانه زیر برف» می خوانیم که جسدی در کوه پیدا شده است. همگان فکر می کنند جسد پیترو سپیناست؛ چون کسی نمی دانست کریستینا نیز به دنبال سپینا به کوه رفته است. افرادی که از موضوع آگاه هستند، با پیدا نکردن جسد پیترو سپینا، حدس می زنند که او زنده باشد. از جمله این افراد، مادربزرگ او یعنی دنا ماریا وینچنزاست. رمان «دانه زیر برف» با جست و جوی مادربزرگ برای پیدا کردن پیترو سپینا آغاز می شود. مادربزرگ که خبرهای جدیدی شنیده است، در ابتدای کتاب سراغ پسرش و عموی پیترو سپینا می رود تا از او کمک بگیرد. این کتاب را مهدی سحابی ترجمه و انتشارات امیرکبیر منتشر کرده است.

 

تا ابد

اکران فیلم سینمایی «تا ابد» به نویسندگی امیرحسین دواتگر و امید امین نگارشی، کارگردانی امید امین نگارشی و تهیه کنندگی محمد نجفی زاده از ۱۵مرداد آغاز و با استقبال خوبی همراه شده و در حال حاضر هم اکران آنلاین دارد. داستان فیلم، درباره مشکلات ربا و نزول و دردسرهای آن است و محسن کیایی، مهرداد صدیقیان ، بهرنگ علوی ، میلاد کی مرام و ترلان پروانه بازیگران آن هستند.