جان و مال و آبرویم فدای ایران
تحریم پوچ
مشعل دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در روزهای پایانی دوره ریاست جمهوری خود، بار دیگر سراغ صنعت نفت آمد و این بار بیژن زنگنه، وزیر نفت را در لیست تحریم ها قرار داد تا به شکلی بی سابقه، برای نخستین بار نام یک وزیر نفت در این فهرست قرار گیرد.
دفتر کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا، همچنین چند نهاد و شخص مرتبط با وزارت نفت ایران را نیزدر فهرست تحریم ها قرار داده است. شرکت های تابع وزارت نفت ایران، شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران، شرکت خطوط لوله و ارتباطات نفتی ایران، شرکت ملی مهندسی و ساخت نفت ایران، شرکت پالایش نفت آبادان، شرکت پالایش نفت امام خمینی شازند و شرکت ملی صنایع پتروشیمی از شرکت هایی هستند که تحریم شده اند. بیژن زنگنه وزیر نفت ایران، مسعود کرباسیان، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران؛ نصرالله سردشتی، مدیرعامل شرکت ملی نفتکش ایران؛ علیرضا صادق آبادی، مدیرعامل پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران؛ بهزاد محمدی، مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی و علی اکبر پورابراهیم، مدیر عامل شرکت نیکو در فهرست تحریم های جدید آمریکا قرار گرفته اند. اگر چه پیش از این، ترامپ، تحریم ایران را با صنعت نفت آغاز کرده و صادرات و بخش های مختلف این حوزه استراتژیک ایران را نشانه رفته بود؛ اما به نظر از نتایج این اقدام خود چندان خرسند نبوده و دستاوردهای مدنظر از این تحریم کلان نفت ایران حاصل نشده است که حالا سراغ شخص در راس این صنعت رفته است. ممکن است برای شما هم این سوال مطرح شود که اهمیت این اقدام آمریکا چیست ؟ و این نکته پیش رویتان قرار گیرد که تحریم محمدجواد ظریف، با هدفگذاری تحدید سیاست خارجی و دیپلماسی ،برجام و ... ایران قابل درک است؛ اما در مورد وزیر نفت چه دلایلی را می توان متصور شد؟ در پاسخ به این پرسش ها دلایل مختلفی وجود دارد:
تحریم شخص وزیر نفت به این دلیل برای ایالت متحده آمریکا مهم است که با وجود سخت ترین تحریم ها، صنعت نفت ایران همچنان روی پای خود ایستاده وصفر شدن صادرات نفت همچنان آرزوی محال ترامپ در روزهای پایانی ریاست جمهوری او شده است.
ضمن اینکه تحریم شخص وزیر نفت به این دلیل برای ایالت متحده آمریکا اهمیت دارد که با وجود انسداد تعامل و روابط خارجی، پروژه های مختلف آن در حال انجام بوده و از این مسیر سازندگان داخلی را تقویت کرده است.
همچنین در ایام تحریم و غیاب شرکت های خارجی، توليد گاز ايران از منابع مشترک 2.5 برابر و توليد نفت حدود 6 برابر افزايش يافته و افزون بر آن، طرح نگهداشت و افزايش توليد نفت با هدفگذاری مهم و استراتژیک در حال اجراست.
یکی دیگر از دلایل اهمیت تحریم شخص وزیر نفت ایران برای ایالت متحده آمریکا این است که در حوزه گاز، ظرفيت توليد روزانه اين ميدان در سال 92 حدود 280 ميليون متر مکعب بود که اکنون با افزايش حدود 2.5 برابري به نزديک 700 ميليون متر مکعب در روز رسيده است. در اين مدت 26 سکوي بهره برداري، 228 حلقه چاه، 2160 کيلومتر خط لوله دريايي و 30 رديف پالايشي ايجاد شده که اين شاخص ها در مقايسه با دوره هاي پيش، افزايش قابل توجهي داشته و در یک جمله در برداشت از مخزن مشترک پارس جنوبی، کشور قطر را پشت سر گذاشته ایم.
ایالت متحده آمریکا به این دلیل دست به تحریم شخص وزیر نفت ایران می زند که در دوره تحریم، با مدیریت بیژن زنگنه، بخش پتروشیمی ایران تنها در هفت ماه امسال افزایش هشت درصدی تولید را نسبت به مدت مشابه تجربه کرده و در سطحی دیگر، پتروشیمی ها بیش از ۵۰ درصد ارز سامانه نیما را تأمین می کنند و طرح های پتروشیمی هم یک به یک در نوبت افتتاح قرار دارند تا این صنعت، جهش مهم دیگری را تجربه کند.
تحریم شخص وزیر نفت به این دلیل برای ایالت متحده آمریکا اهمیت دارد که با مختومه شدن پرونده واردات بنزین از مهر سال ۹۷ برگی تازه پیش روی صنعت پالایش کشور باز شد تا واحدهای پالایشی افزون بر تأمین نیاز داخلی، بتوانند پاسخگوی درخواست های صادراتی بنزین از کشورهای خارجی نیز باشند. در یک نمونه در حالی سابق بر این با وجود ۹ پالایشگاه نفتی در کشور، برای جبران کسری بنزین مصرفی در سال ۸۵ به طور میانگین روزانه حدود ۲۷ میلیون و ۳۰۰ هزار لیتر بنزین وارد می شد که امروز با توسعه صنعت پالایش کشور و تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس، ظرفیت پالایش نفت خام و میعانات گازی به رقم ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز رسیده و دیگر خبری از کنار گذاشتن هزینه برای واردات بنزین به کشور نیست.
تحریم شخص وزیر نفت به این دلیل برای ایالت متحده آمریکا مهم است که ایران همچنان موثر و سازنده و در مسیر بر هم زدن تاثیرگذاری نقشه های آمریکا در اوپک ظاهر شد.
اینها تنها بخشی از دستاوردهای صنعت نفت در سخت ترین روزهای تحریم هایی است که در 40 سال گذشته بی سابقه بوده است. جنگ اقتصادی نابرابر که اگر چه هزینه ها را افزایش داده؛ اما پاسخ ایران همان است که وزیر نفت دقایقی پس از تحریم وزارت نفت و مدیران نفتی از سوی وزات خزانه داری آمریکا از پایان دوران یکجانبه گرایی آمریکا نوشت و تاکید کرد: صنعت نفت ایران از پا نخواهد نشست. «تحریم من و همکارانم واکنش منفعلانه به شکست سیاست واشنگتن برای به صفر رساندن صادرات نفت است. دوران یکجانبه گرایی در جهان به پایان رسیده و صنعت نفت ایران از پا نخواهد نشست. هیچ دارایی هم در خارج از ایران ندارم که شامل تحریم شود.
جان و مال و آبرویم فدای ایران.»