قهرمان ملي فوتسال نفت در گفت وگو با مشعل:
نفت پتانسیل خوبی برای درخشش در فوتسال آقایان و بانوان دارد
مثل همه پسربچه هاي جنوب شهر فوتبال را از کوچه پس کوچه ها شروع کرد. روياي فوتباليست شدن او خيلي زود محقق شد و از 14 سالگي با حضور در تيم هاي پايه راه آهن دوران حرفه اي خود را شروع کرد و بعد از چند سال به تيم ملي رسيد، اما در رشته فوتسال و موفق شد که قهرمان آسيا شود و حضور در جام جهاني را تجربه کند. مسابقات جام رمضان و بازي تکنيکي مسير زندگي او را تغيير داد و باعث شد که او از فوتبال به فوتسال روي بياورد تا در زمره قهرمانان ملي قرار بگيرد. احمد پري آذر فوتباليستي که فوتساليست شد، از کارکنان شرکت ملي نفت ايران به شمار مي رود. او که در امور ورزش و تربيت بدني شرکت ملي نفت مشغول به کار است، هنوز هم از فوتسال جدا نشده و در عرصه مربيگري تجربيات خود را در اختيار بازيکنان جوياي نام اين رشته و نيز فرزندان و کارکنان نفت قرار مي دهد. به همين منظور با احمد پري آذر گفت وگويي داشتيم که باهم مي خوانيم.
با يک بيوگرافي از خودت شروع کن ؟
احمد پري آذر هستم. بيست ويک تير سال 54 در تهران و جنوب شهر به دنيا آمدم. من هم مثل تمام پسربچه ها که عاشق توپ گرد و فوتبال بودند، در کوچه پس کوچه ها با توپ پلاستيکي دنبال روياهايم بودم. البته پدر و مادر من هم مثل همه پدر و مادرها مخالف فوتبال بازي کردن من بودند و تأکيد داشتند که درس بخوانم و من هم آن ها را نااميد نکردم و در کنار فوتبال درس را هم ادامه دادم و موفق شدم که ليسانس تربيت بدني را از دانشگاه تهران بگيرم.
از چه زماني فوتبال را شروع کردي ؟
من عاشق فوتبال بودم و به غيراز اينکه توي کوچه فوتبال بازي مي کردم در زمين هاي خاکي محل هم دنبال فوتبال بودم تا اينکه به طور رسمي از سال 1370 از باشگاه راه آهن شروع کردم. 16 سالم بود که در مسابقات نوجوان و جوانان تهران با تيم راه آهن بازي مي کردم و تا سال 82 در فوتبال حضور داشتم و در تيم هايي چون فتح هم بازي کردم.
چه شد فوتساليست شدي ؟
اگر خاطرتان باشد و اگر اشتباه نکنم طي سال هاي 75تا 80 جام رمضان در تهران برگزار مي شد و رونق خيلي خوبي داشت. آن موقع ها فوتبال در ماه رمضان تعطيل مي شد، مسابقات فوتسال به مناسبت ماه رمضان و به نام جام رمضان برگزار مي شد و بيشتر فوتباليست ها هم در جام رمضان شرکت مي کردند. من هم مستثني از اين قاعده نبودم و در جام رمضان با تيم راه آهن فوتسال بازي مي کردم . آن موقع مي گفتند فوتبال سالني و هنوز اسم فوتسال نگرفته بود. همين باعث شد که در ادامه من فوتساليست شوم.
چرا فوتبال را انتخاب نکردي ؟
اگر اشتباه نکنم سال 82 بود. من آن موقع با تيم راه آهن هم فوتبال بازي مي کردم و هم فوتسال و در مسابقات هميشه يکي از تيم هايي بوديم که خوب مقام مي آورديم و يک پاي چهار تيم نيمه نهايي بوديم. براي همين من به تيم ملي فوتسال ايران دعوت مي شدم. در ادامه مربيان آن موقع به من گفتند اگر مي خواهي بازهم به تيم ملي فوتسال دعوت شوي وبتواني در تيم ملي بازي کني، بايد فوتبال را کنار بگذاري و فوتساليست شوي و براي همين من فوتبال را کنار گذاشتم و فوتسال را انتخاب کردم. همين شد که من رسماً فوتساليست شدم و تيم شن سا نخستين تيم رسمي من در فوتسال بود و به نوعي اين رشته را حرفه اي شروع کردم.
چند سال فوتسال بازي کردي و در چه تيم هايي بودي ؟
من کلاً اگر اشتباه نکنم 30 سال است که در ورزش هستم اما از سال 82 رسماً فوتساليست شدم و تا به الان هم در فوتسال حضور دارم که گاهي اوقات هم به عنوان مربي بازيکن حضور دارم.
و اينکه سابقه عضويت در تيم هايي همچون شن سا ساوه، علم و ادب مشهد، شهيد منصوري قرچک و تأسيسات دريايي را در کارنامه دارم.
چه افتخاراتي کسب کردي ؟
در بحث ملي بايد بگويم من همراه تيم ملي فوتسال ايران 5 قهرماني در مسابقات آسيايي را در کارنامه دارم. تجربه حضور در جام جهاني را هم در کارنامه دارم. در مسابقات داخلي هم مقام هاي قهرماني و نايب قهرماني زيادي دارم . حداقل در 20 تورنمنت مختلف با راه آهن ، فتح، شن سا و تأسيسات دريايي و نيز جام رمضان شرکت داشتم که قهرمان و نايب قهرمان شدم.
از چه زماني وارد نفت شدي؟ و چه پست هايي داشتي ؟
سال 83 بود که به عنوان قهرمان ملي به استخدام شرکت ملي نفت ايران درآمدم. البته آن موقع من در تيم ملي حضور داشتم و بازي مي کردم. ما چند بازيکن ملي پوش بوديم که به استخدام نفت درآمديم و در حال بازي کردن هم بوديم. شرکت ملي نفت مي توانست آن زمان يک تيم خوب با حداقل 5 ملي پوش داشته باشد تا باعث افتخارآفريني نام نفت شود، آن هم بدون هيچ هزينه اي و يا با کمترين هزينه که متأسفانه از پتانسيل بچه ها استفاده نکردند. آن موقع از ما در پست هاي اداري استفاده کردند. البته مشکلي براي کار کردن در پست اداري نداشتيم اما مي شد از ما بهتر استفاده کنند که فکر مي کنم سياست مديران آن موقع بود، نگذاشت بهره وري بهتري از ما داشته باشند.
به عنوان يک فوتساليست ملي و نيز مربي تجربه خودت را در اختيار نفتي ها قراردادي ؟
همان طور که گفتم در شروع کار به ما بهاداده نشد اما در ادامه رفته رفته از پتانسيل بچه ها در امر آموزش خصوصاً به فرزندان استفاده کردند. من هم به نوبه خودم هرچه تجربه داشتم در اختيار فرزندان و کارکنان گذاشتم. به طور مثال با حضور در المپيادها و مسابقات داخلي نفت کارکنان و فرزندان را به بهترين شکل براي مسابقات آماده مي کرديم.
فکر مي کني نفت پتانسيل حضور در فوتسال را داشته و دارد؟
بله. من به شما گفتم ما چند فوتساليست ملي پوش بوديم که به نفت آمديم و مي توانستيم بهترين تيم را تا چند سال داشته باشيم که متأسفانه نشد، درحالي که تيم فوتبال داشتند. اما در سال هاي بعد ما شاهد حضور تيم هاي فوتسال خوبي مثل نفت اميديه ، ملي حفاري اهواز و تأسيسات دريايي در فوتسال ايران بوديم که قهرمان باشگاه هاي ايران و حتي آسيا شدند. شما اگر دقت کرده باشيد در فوتسال بانوان نفت هم پتانسيل خوبي داريم مثل ملي حفاري يا پالايش نفت آبادان که قهرمان ايران هم شده اند.
در حال حاضر در نفت چه پستي داريد و مشغول به چه کاري هستيد ؟
من در حال حاضر به عنوان کارشناس و مربي مشغول به کار هستم. البته به دليل ويروس کرونا فعلاً مربيگري نمي کنيم چون مدارس فوتبال و آکادمي هاي نفت که مختص آموزش فرزندان بود، تعطيل هستند.
صحبت از مربيگري کردي. بازي کردن سخت تراست يا مربيگري ؟
مسلماً مربيگري سخت تر از بازي کردن است. شما زماني که بازيکن هستي فقط يک مسئوليت داري و آن هم بازي کردن به بهترين شکل است تا به تيمت کمک کني برنده شود. اما در مربيگري مسئوليت يک تيم و تمام بازيکنان با شماست. مربي بايد هم کوچ کند و هم مديريت و اگر نتيجه نگيرد، بايد به همه جواب بدهد.
در چه تيم هايي مربيگري کرديد ؟
من سابقه مربيگري در تيم هاي ليگ برتري تأسيسات دريايي، دانشگاه آزاد رادارم. درتيم دانشگاه تهران هم مربيگري کردم. البته درنفت هم در مسابقات داخلي و المپيادها مربي بودم. در کويت هم هدايت يک تيم را به عهده داشتم.
پس لژيونرهم بودي ؟
بله من چند سال در کويت بازي و مربيگري کردم. البته حضورم در کويت بيشتر به زمان ماه رمضان برمي گردد، يا درزماني که ليگ ايران تعطيل است، به آنجا مي روم.
روز خوب نفتی ها در لیگ دسته دوم فوتبال ایران
هفته ماقبل پاياني ليگ دسته دوم فوتبال باشگاه هاي ايران، براي تيم هاي نفتي حاضر در اين رقابت ها با يک پيروزي و دو تساوي همراه بود تا دوتيم بقاي خود در ليگ دسته دوم را تثبيت کنند و يک تيم هم به بقا اميدوار شود. تيم فوتبال نفت و گاز گچساران، ملي حفاري اهواز و نفت اميديه که در گروه دوم ليگ دسته دوم فوتبال باشگاه هاي ايران قرار داشتند، فصل پرفراز نشيبي را پشت سر گذاشتند. تيم هايي که داعيه صعود در سر داشتند و حتي در مقاطعي چهر قهرمان به خود گرفتند ولي در ادامه با عملکرد سينوسي وار به جايي رسيدند که فقط به بقا راضي شدند!
اميدواري به بقا
تيم ملي حفاري اهوازدرهفته بيست پنجم در خانه ميزبان تيم ايرانجوان بوشهر بود. نفتي ها در يک بازي خانگي با يک گل مقابل ايرانجوان بوشهر به پيروزي دست يافتند تا با کسب اين سه امتياز به فرار از سقوط اميدوارتر شوند. تک گل تيم ملي حفاري را بهنام بنيادزاده به ثمر رساند. ملي حفاري اهواز در هفته آخر هم بايد مقابل تيم شهدا رزکان کرج 3 امتياز کامل را کسب کند تا در ليگ دسته دوم باقي بماند.
تساوي باارزش
تيم نفت اميديه که اوضاع به مراتب بهتري نسبت به ملي حفاري داشت، در بم به يک تساوي باارزش دست پيدا کرد تا خاطرش از بقا تقريباً راحت شود. البته هنوز خطر سقوط شاگردان جهانبخش جعفري را تهديد مي کند اما اين تيم شانس دارد تا هفته آخر در خانه با يک تساوي هم در ليگ باقي بماند . تيم فوتبال نفت اميديه در بم موفق شد با تساوي 2 بر 2 مقابل تيم شهرداري اين شهر يک امتياز حساس را کسب کند. گل هاي تيم نفت اميديه را در اين ديدار ياسر چکاره و احمد فدعمي به ثمر رساندند.
تضمين بقا با يک امتياز
تيم فوتبال نفت و گاز گچساران هم که به بندرعباس رفته بود، موفق شد تيم شهرداري اين شهر را متوقف کند تا بقاي خود را مسجل کند. شاگردان يوسف نادريان با ارائه يک بازي منطقي موفق شدند حريف خود را در خانه با نتيجه يک بريک متوقف کنند. محمد بختياري تک گل تيم فوتبال نفت و گاز گچساران را به ثمر رساند تا اين تيم 32 امتيازي شود و در ليگ باقي بماند.
تنها يک هفته ديگر به پايان فصل جاري ليگ دسته دوم فوتبال ايران باقي مانده است و با انجام بازي هاي هفته آينده تکليف تيم هاي صعودکننده به ليگ يک و تيم هاي سقوط کننده به ليگ سه مشخص خواهد شد. در پايان فصل، تيم اول هر گروه مستقيماً به ليگ يک راه پيدا مي کند و تيم دوم گروه به بازي پلي آف خواهد رفت تا در صورت پيروزي در بازي پلي آف به دسته اول صعود کند.