گيلان؛ سرزمين ملودي هاي گوش نواز باران
سربلندی گاز در بوران گیلان
سيد شريف فرحناک فر پس از عبور از دشت قزوين، وقتي که رطوبت هوا را حس مي کني و زمين نمناک و آسمان ابري، روحت را مي نوازند، بدان که به بهشت گيلان رسيده اي. از اين لحظه به بعد بايد فقط به تماشا بنشيني تا طبيعت، شاهکارهاي خلقت را پيش روي چشمانت به تصوير بکشد. اول بادهاي منجيل به استقبال مي آيند و سپس سد سپيدرود را مي بيني که پس از گذشت سال ها و تجربه زمين لرزه مهيب، همچنان محکم ايستاده و به مسافران درس استواري مي دهد. کمي جلوتر شهر شکوفه هاي زيتون رودبار است که با تمدني کهن و چشم اندازهاي دلچسب از مهمانان به گرمي پذيرايي مي کند. اندکي آن سوتر مقبره امامزاده هاشم در جوار سپيدرود هميشه پرآب به مسافران فرصتي براي آرامش و نيايش مي دهد. به برکت آب سپيدرود، شاليزارهاي سرسبز اين منطقه هميشه چشم اندازي دل انگيز دارند و استشمام عطر برنج و تماشاي جوش و خروش رودخانه و زحمات ماهي گيران و شاليکاران، خستگي را از تن هر بيننده اي به در مي کند. پس از گشت و گذار و تنفس در پارک جنگلي سراوان به شهر رشت مرکز استان مي رسي که به پايتخت غذاي ايران مشهور است و به عنوان شهر خلاق غذا در يونسکو به ثبت رسيده است. شهري اسطوره پرور که وجب به وجب خاکش زادگاه ستارگان و مفاخر برجسته علم، هنر و فرهنگ ايران زمين بوده است. از پروفسور سميعي، فخر ايران در دنياي پزشکي تا پروفسور بهزاد، پدر علم زيست شناسي کشور، هوشنگ ابتهاج، شاعر برجسته دوره معاصر، استاد معين، پديدآورنده يکي از گنجينه هاي ماندگار زبان فارسي و نيز مبارز آزاده ميرزا کوچک جنگلي همه و همه در شهر باران، شهر تاريخي رشت چشم به جهان گشوده اند.
انرژی پاک در کاشانه گیلانی ها
و اما در این میان سرگذشت گاز در پربارا ن ترین استان کشور بسیار جالب است؛ رطوبت و سرما در طول تاریخ، بخش لاینفک زندگی گیلانی ها بود و اهالی این دیار در مناطق کوهستانی و ییلاقی برای گرم کردن منازل خود ناچار بودند که به قطع کردن درختان روی بیاورند. در مناطق جلگه ای نیز شمالی ها به نفت پناه می بردند. بسیاری از گیلانی ها هنوز آن روزهای سرد زمستانی را در خاطر دارند که برای خرید نفت باید ساعت ها در صف های شلوغ می ایستادند. آن زمان در گیلان نفت فروشی شغلی پردرآمد محسوب می شد و صاحبان این شغل دارای شهرت و تشخص در جامعه بودند. گاز برای گیلک ها به معنای رهایی از همه این مشکلات بود و اهالی این استان سرسبز از گردنه حیران تا چابکسر استقبالی بی نظیر از انرژی پاک داشتند. برای گیلک ها، گاز یک موهبت آسمانی و پیام آور وداع با بخاری های نفتی و مشقت های حمل کپسول های سنگین گاز مایع بود. جالب است بدانیم که گاز، شمالی ها را از آن رطوبت وحشتناکی که در تار و پود خانه ها ریشه دوانده بود نیز رهایی بخشید و در روند کاهش روماتیسم بین گیلک ها نیز تاثیر مثبت داشته است. شرکت گاز گیلان در نزدیکی باغ محتشم، یکی از بوستان های تاریخی و زیبای شهر رشت واقع شده است. در شرایطی خدمت همکاران گاز گیلان رسیدیم که هنوز خسته از مواجهه قهرمانانه با برف سنگین بهمن ماه بودند. برفی که در حرارت اکسیر هوشمندی و دوراندیشی گازی ها ذوب شد و دولتمردان و مردم نجیب و با فرهنگ گیلان، کارکنان گاز را به واسطه این حماسه درخشان مورد تقدیر قرار دادند.
محبوبیت گاز نزد گیلانی ها
«هواپيما تا دقايقی ديگر در فرودگاه سردارجنگل رشت به زمين خواهد نشست». اعلام اين جمله كافی بود تا مسافرانِ مشتاقِ رسيدن، از پنجره هواپيما نگاهی به بيرون بيندازند. از فراز آسمان رشت، تمام شهر و شاليزارهای اطراف، پوشيده از برف بود. برفي كه سه شبانه روز بی امان باريد و رخت سپيد بر تن گيلان كرد. ريزش برف سنگين و بی سابقه اغلب راه های ارتباطی، دستگاه های خدمت رسان شهری و زيرساخت ها را مختل كرد و باعث مسدود شدن بزرگراه رشت - قزوين شد و ديگر بار صنعت گاز را در معرض محكی جدی و آزمونی سرنوشت ساز قرار داد. در مسير عزيمت به شركت گاز استان گيلان با چند تن از شهروندان بومی هم كلام شديم كه همه بر يك نكته اتفاق نظر داشتند: «گاز جان مردم را نجات داد». آری! به قول حضرت حافظ «بس نكته غيرحسن ببايد كه تا كسی / مقبول طبع مردم صاحب نظر شود» گاز اين بار ناجی ساحل نشينان خزر شد و مسؤولان و مردم ديدند كه پايداری گاز مانع از آن شد كه گيلان سرسبز زير برف كمر خم كند. اين موفقيت در سايه هماهنگی، همدلی و هوشياری سربازان گاز در ديار ميرزا کوچک خان به دست آمد و به اعتقاد مديرعامل گاز اين استان، اين سربلندی حاصل برنامه ريزی، پيش بيني درست و هوشياری همكاران با تجربه و كارآزموده بوده است. حسين اكبر از فارغ التحصيلان دانشكده نفت آبادان است كه پس از استخدام در وزارت نفت در سال 67، فعاليتش را در مناطق نفت خیز جنوب آغاز كرد و از سال 73 مسؤولیت های متعددی را در زادگاهش گيلان به عهده داشت تا اینکه درسال 96 به عنوان مدیرعامل گاز استان گیلان منصوب شد. آقاي اكبر در سال 73 با همسرش كه دبير رياضی بود، ازدواج كرد كه حاصل اين پيوند دختری فارغ التحصيل از دانشگاه و پسری دانشجو است.