گزارش «مشعل» از درمانگاه هاي مناطق عملياتي آغاجاري

نفت در خدمت بومیان

سميه راهپيما - در گذر زمان، درمانگاه هاي تابعه و عملياتي بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاري، يکي پس از ديگري احداث و راه اندازي شدند و اکنون در مناطق عملياتي بيد بلند، ان جي ال 1000، تنگ پيرزال، پارسي کلاستر، کرنج و يونيت(4) به کارکنان صنعت نفت خدمات درماني ارائه مي کنند. حضور اين درمانگاه ها در مناطق عملياتي از اين منظر مهم است که هرگاه حادثه اي براي کارکنان اتفاق بيفتد، واحد درمان در کمترين زمان، خود را به محل حادثه مي رساند، ضمن اينکه کارکنان مي توانند مراجعه حضوري نيز داشته باشند. اين درمانگاه ها متشکل از پزشک يا پزشک يار، راننده آمبولانس و يک نفر نيروي خدماتي است و به صورت 24 ساعته در حال خدمات رساني هستند. براي اطلاع از روند اقدام هاي انجام شده از سوي اين درمانگاه ها، خبرنگار«مشعل» به برخي از اين مناطق رفته و از نزديک با شرايط کار و ارائه خدمات آنها آشنا شده است که در ادامه گزارش آن را مي خوانيد.

در ابتداي مسير، به بزرگترين مرکز تزريق گاز خاورميانه(مرکز تزريق گاز آغاجاري يا همان يونيت4) مي روم . اين مرکز با توجه به وجود گاز سولفيد هيدروژن()در آن از اهميت فوق العاده اي برخوردار است، از اين رو درمانگاه عملياتي به دليل حساسيت اين منطقه اهميت بسزايي دارد. حامد پوررحيم، پزشک درمانگاه عملياتي يونيت4 بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاري در اين زمينه مي گويد: «اوايل تابستان 95 به اين درمانگاه آمدم و در اين مدت سعي کردم مشکلات زيرساختي را برطرف کنم. اکنون اين درمانگاه به دستگاه دسي شوک، تخت مناسب درماني و سي پي آر و کپسول اکسيژن مجهز است، ضمن آنکه سعي کرده ايم با گلکاري محوطه بيرون درمانگاه، فضاي خوبي را از نظر روحي براي بيماران فراهم کنيم.»او ادامه مي دهد: «اين درمانگاه 600 تا 700 نفر را تحت پوشش دارد و به بوميان منطقه نيز خدمات رساني مي کند. تعداد مراجعه کنندگان نيز از روزي 7 بيمار تا 30 نفر متغير است که در برخي سوانح، اين تعداد به ويزيت روزانه 50 نفرهم مي رسد. همچنين در غربالگري فشار خون نيز همکاري داشته ايم و کساني که دچار مشکل بودند، اعلام شدند.»درمانگاه هاي مناطق عملياتي با کمبودهايي روبه رو هستند. در اين زمينه پوررحيم مي گويد: «سيستم گرمايشي، به صورت کولرهاي پنجره اي است که نمي توان دماي آن را کنترل کرد. براي رفع اين مشکل قرار شده چند کولر گازي در اين درمانگاه نصب شود، ضمن آنکه به دنبال جابه جايي اتاق درمان بيماران هستيم که با اين کار 5 تا 6 تخت درماني به اين بخش اضافه خواهد شد. براي نگهداري دارو نيز وضعيت مناسبي وجود ندارد که بهتر است اتاقي به داروخانه اختصاص يابد که فضاي خنکي داشته باشد. از ديگر مشکلات اين درمانگاه مي توان به فضاي نا ايمن دستگاه اتوکلاو اشاره کرد.»او ادامه مي دهد: «از يونيت يک تا پنج را تحت پوشش داريم؛ اما خط تلفن مناسبي در اين منطقه وجود ندارد که در شرايط ويژه يا اگر پرستاري به مشاوره نياز داشت، بتواند با ما تماس بگيرد.»پوررحيم مي گويد: «متاسفانه هر سال افت حقوق داريم و ماليات ها افزايش مي يابد.

همچنين به اين دليل که در چارت سازماني قرار نداريم، بيمه را خودمان پرداخت مي کنيم. سال گذشته به دليل شرايط نامناسب تعدادی پزشک عمومي از بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاري رفتند، از اين رو بهتر است شرايطي فراهم شود تا پزشکان انگيزه اي براي ماندن در اين منطقه داشته باشند. همچنين حقوق پزشکان در مناطق عملياتي بايد با حقوق پزشکي که در بيمارستان کار مي کند، متفاوت باشد که متاسفانه در اين زمينه کار زيادي صورت نگرفته است.»

تيم عمليات امداد رواني در منطقه حضور يابد

بعد از درمانگاه يونيت4 به سمت درمانگاه رگ سفيد يک حرکت مي کنيم. اين درمانگاه همزمان با وقوع حادثه رگ سفيد در آبان سال 96 احداث شد و از آن زمان تاکنون، فعاليت خود را ادامه داده است. مهدي زيداني، پزشکيار درمانگاه رگ سفيد يک است و 10 سال سابقه کاري دارد. او که چند سال است به صورت اقماري کار مي کند، مي گويد: « متوليان سازمان با مفهوم کار در درمانگاه هاي مناطق عملياتي و سختي کار در اين مناطق آشنا نيستند.»زيداني پيشنهاد مي کند، تيم عمليات امداد رواني در منطقه حضور داشته باشد و با مشکلات روحي رواني و کمبودهاي اين منطقه آشنا باشند تا بتوانند از نظر روحي به کارکنان مناطق عملياتي کمک کنند.او ادامه مي دهد: «با توجه به دستورالعمل سازمان بهداشت  و درمان صنعت نفت اکنون تنها دريافتي مان حقوق و 120 ساعت اضافه کار است. اين در حالي است که اگر در بيمارستان کار مي کرديم، حق هاي ديگري مانند عفوني و... به ما داده مي شد. متاسفانه امکانات رفاهي در منطقه نداريم و آنتن دهي اينترنت نيز ضعيف است. همچنين به دليل نداشتن کارشناس تغذيه، نمي توانيم روي طبخ غذا نظارت داشته باشيم.»

نداشتن امکانات رفاهي

حسن عليدادي، پزشک درمانگاه رگ سفيد يک نيز مي گويد: «در اين منطقه کمبودهاي رفاهي داريم و امکانات رفاهي اوليه مانند يخچال، تلويزيون و... با گذشت چند سال از احداث اين درمانگاه هنوز اختصاص داده نشده است، از اين رو زماني که دو هفته به اين منطقه مي آييم، نياز داريم از نظر روحي تامين باشيم تا فشار و استرس دوري از خانواده کاهش يابد .»او ادامه مي دهد: «نزديک به 4-3 ماه است که براي کپسول هاي اکسيژن درخواست داده ايم؛ اما هنوز براي سرويس نيامده اند.»به گفته عليدادي، « شرايط کاري اين منطقه روي سلامت کارکنان بسيار تاثير گذار است، از اين رو استرس و مشغله هايي که در محيط کار پيش مي آيد، باعث ايجاد فشار خون و به همراه آن بيماري هاي قلبي و عروقي مي شود. اگر شرايطي براي کاهش استرس کاري مهيا شود، بيماري هاي فشار خون، قلبي و عروقي کاهش مي يابد. سعي مي کنيم توصيه هاي تغذيه اي داشته باشيم و مواد غذايي با آنتي اکسيدان بالا مورد توجه قرار گيرد؛ اما متاسفانه نظر ما در زمينه تغذيه، بخصوص در محيط کار تاثيري ندارد؛ چون غذاهاي رستوران شرکت از پيش تعيين شده است.» او در ادامه با اشاره به راننده هاي آمبولانس مي گويد: «از درمانگاه تا شهر اميديه، بيش از يک ساعت راه است و جاده خطرناکي دارد، با اين شرايط راننده هاي ما نوبت کار هستند و به صورت 8 ساعته کار مي کنند و پيشنهاد مي کنيم که 24 ساعته باشند.»

ارائه خدمات به روستاييان منطقه

به سمت منطقه علمياتي ان جي ال 1000 حرکت مي کنم. اين منطقه در سال 57 و در فاصله 30 کيلومتري شهرستان اميديه با هدف بازيافت بيشتر نفت از مخزن نفتي مارون از طريق تزريق گاز سبک توليدي، طراحي و احداث و همزمان درمانگاهي نيز براي خدمات رساني به کارکنان اين منطقه راه اندازي شد. سعيد اطهري، رئيس درمانگاه عملياتي ان جي ال 1000 در اين زمينه مي گويد: «اين درمانگاه در زمان راه اندازي بهيار داشت و از 20- 15 سال گذشته پزشک نيز در آن مستقر شده است. متاسفانه پزشکان درمانگاه هاي مناطق عملياتي، پايين ترين رده سازماني هستند و به دليل ساعتي بودن، نمي توانند از هيچ امکاناتي استفاده کنند. پزشک و پرستار 15 تا 20 روز نوبت کار هستند؛ اما حقوق آنها با يک نگهبان در ماه که هفت و نيم ساعت در روز کار مي کند، برابر است، ضمن آنکه به پرستاران، برخي آيتم ها مانند حق پرستاري، حق عفوني، حق رفت و آمد، حق دوري جا و... تعلق نمي گيرد و حقوق آنها کم است.» به گفته او، «فعاليت هاي اين درمانگاه به دو بخش تقسيم مي شود؛ بخشي از آن شامل بيماران حاد(گرفتگي عضلات، نجات بيماران در موارد اورژانسي و...) مي شود، بخش ديگر به بيماري هاي مزمن باز مي گردد و شامل توصيه هاي بهداشتي مي شود، ضمن آنکه فشار خون کارکنان اين منطقه نيز کنترل مي شود. همچنين به ميان کارکنان مي رويم و براي استفاده از ماسک، احيا و... آموزش چهره به چهره داريم.»اطهري ادامه مي دهد: «اين درمانگاه قابليت امدادرساني به بيماران اورژانسي را نيز دارد؛ اما هنوز به نقطه ايده آلي که مي خواهيم، نرسيده ايم.»او مي گويد: «روزانه 15 مراجعه کننده داريم و بيشتر درمان ها سطحي است که بيماري هاي سطحي، در حين کار ايجاد مي شود، به عنوان مثال کارکنان اين منطقه با حساسيت ها، اگزماي مزمن و آسم روبه رو هستند، از اين رو به کارکنان تاکيد مي کنم تا از ماسک استفاده کنند.»پزشک درمانگاه عملياتي ان جي ال 1000 ادامه مي دهد: «به روستاييان اين منطقه نيز خدمات درماني مي دهيم و برخي از آنها شماره تماس ما را دارند و زمان بروز مشکل تماس مي گيرند و در کوتاه ترين زمان، آمبولانس اعزام مي کنيم. ما دست رد به سينه کسي نمي زنيم و اگر بيمار اورژانسي بومي مراجعه کند، به او خدمات مي دهيم.»

دستگاه اتوکلاو نصب نشده است

بعد از صحبت با پزشک درمانگاه، گفت و گوي خود را با مهدي رويين تن، پرستار درمانگاه عملياتي ان جي ال 1000 ادامه مي دهم. او مي گويد: «در کنار پزشکان، اقدام هاي درمان و بهداشتي را انجام مي دهيم و براي پايش فشارخون کارکنان اين منطقه در کنار پزشکان هستيم و اطلاعات را در سامانه ثبت مي کنيم. به عبارت ديگر، اقدام هاي اوليه درمان را انجام مي دهيم و اگر مشکل يک بيمار، با انجام اقدام هاي سرپايي برطرف نشد، او را به بيمارستان شهر اميديه آغاجاري ارجاع مي دهيم، مانند سوختگي هاي درجه2 که اگر به بررسي و درمان بيشتر نياز داشت، به اميديه مي فرستيم.»

او ادامه مي دهد: «دستگاه اتوکلاوه که در استريل کردن وسايل پزشکي مورد استفاده قرار مي گيرد، براي اين درمانگاه خريداري شده؛ اما هنوز نصب نشده است، از اين رو اگر بيماري براي درمان، احتياج به بخيه داشت، نمي توانيم اين کار را براي او انجام دهيم.»