آش غذای مورد علاقه ایرانی ها
يکي از معروف ترين و لذت بخش ترين غذاهاي ايراني آش است. غذايي که معمولا با سبزيجات و حبوبات تهيه مي شود. آش يک غذاي کاملا ايراني است که حالا در ديگر نقاط جهان هم طبخ مي شود. اين غذاي خوشمزه آبکي را مي توان در شهرهاي مختلف با طعم هاي متفاوت ميل کرد و از خوردنش لذت برد. با وجود اينکه برخي آش را پيش غذا مي دانند، اما به دليل داشتن حبوبات، جزو غذاهاي سنگين محسوب مي شود که به اصطلاح يک کاسه آن، يک وعده غذايي کامل است. در گذشته، پختن آش به قدري مرسوم بوده که به کسي که آن را مي پخت، آشپز مي گفتند و کاري را که انجام مي داد، آشپزي مي ناميدند. اين خود گوياي اين است که آش از ديرباز يکي از غذاهاي سفره ايراني ها بوده است. در پخت آش حبوباتي همچون انواع لوبيا، عدس، نخود، ماش، جو و حتي گاهي گندم استفاده مي شود. براي خوشمزه تر شدن آن و گرفتن نفخ حبوبات هم معمولا آنها را از قبل خيس مي کنند. در شهرهاي مختلف ايران، آش مخصوص آن منطقه را مي توان ديد. آش محلي که با سبزيجات و مواد اوليه همان منطقه طبخ مي شود.
انواع آش
آش انواع مختلفي دارد که به برخي از آنها اشاره کرده ايم و در ادامه براي شما مخاطبان هميشه همراه، طرز تهيه يکي از آش هاي خوش رنگ و لعاب را آورده ايم.
آش دوغ: اين آش که آن را منتسب به اردبيل مي دانند، در شهرهاي همدان، اروميه، قزوين، شيراز و... نيز پخته مي شود. در آش دوغ اردبيل که اصلش براي سرعين است، از سير فراوان، دوغ ترش، نعنا داغ، تخم مرغ، نخود و برنج نيم دانه استفاده مي شود. آش دوغ قزوين را با لوبيا چيتي، آويشن، سبزي آش، برنج، دوغ، قلم گوشت، نعنا، پياز داغ، روغن و ادويه هاي مختلف مي پزند.
آش شله قلمکار: اين آش را در زمان ناصرالدين شاه مي پختند و يکي از غذاهاي مورد علاقه شاه بود. مواد لازم براي پختن اين آش، گوشت گوسفندي، سبزي، سير، پياز و حبوبات است.
آش کشک: يکي از غذاهاي سنتي استان کهگيلويه و بويراحمد است که دستور خاصي ندارد و بسيار آسان پخته مي شود. کشک، خرده برنج، نعناع، نخود و انواع ادويه مواد مورد استفاده آش کشک است.
آش خور: اين آش که به کاردين هم معروف است، در خوزستان، فارس و... پخته مي شود. براي پختن آن از سبزي خوره که چيزي شبيه به کاهو است، استفاده مي کنند.
آش آلو: مواد مورد نياز براي تهيه اين آش برنج، آلوي تازه، گشنيز، جعفري و تره است. در آش آلو مي توان از کوفته ريزه و نعنا داغ هم استفاده کرد. کوفته اين آش را از گوشت گوسفند، گوساله، شتر و مرغ درست مي کنند.
آش ترخينه: يکي ديگر از آش هاي محبوب ايراني ها که در بيشتر شهرهاي کشور طبخ مي شود، آش ترخينه است. اين آش را از جوشاندن بلغور در دوغ ترش يا شير به همراه نخود، لوبيا، اسفناج و همچنين زردآلو و آلوچه مي پزند.
آش جو: آش جو هم جزو غذاهاي بي حد و مرز ايران است. براي پختن اين آش از سبزيجات معطر (شويد، گشنيز و تره) و حبوبات (نخود و لوبيا) و البته خيار چنبر و همچنين پياز، کشک و نعنا داغ استفاده مي شود.
آش گوجه: اين آش، يکي از غذاهاي خوشمزه و معروف ايراني است که در شهرهاي تبريز، اردبيل، زنجان و تهران با دستورات مختلفي پخته مي شود. طعم انواع آش تا حدود زيادي به نحوه طبخ آن بستگي دارد که در تهيه آش گوجه فرنگي جا افتادن نکته مهمي است که نبايد آن را فراموش کرد.
آش گوجه
مواد لازم:
گوجه فرنگي: 500 گرم
سبزي آش (نعنا، جعفري، گشنيز، اسفناج و تره): 400 گرم
بلغور گندم: 250 گرم
لوبيا قرمز: يک پيمانه پلوپز
رب: يک قاشق غذاخوري سرصاف
پياز داغ: دو عدد
نمک، فلفل سياه و زردچوبه به مقدار لازم
طرز تهيه:
بهتر است لوبيا را از شب قبل خيس کنيم تا هم راحت تر پخته شود و هم نفخ آن از بين برود. پيازها را نگيني خرد مي کنيم و با زردچوبه تفت مي دهيم تا رنگي طلايي به خود بگيرد، سپس رب را به آن اضافه مي کنيم. بلغور گندم و لوبيا قرمز را درون قابلمه مي ريزيم و مي گذاريم تا خوب پخته شوند. سپس پياز داغ را به آن اضافه مي کنيم و منتظر مي مانيم که موادمان لعاب بيندازد. در اين فاصله پوست گوجه فرنگي را مي گيريم و آن را له مي کنيم. گوجه پوست کنده را هم مي توانيم رنده کنيم و هم با استفاده از غذاساز يا مخلوط کن به حالت پوره درآوريم. پوره گوجه فرنگي را هم به ديگر موادمان اضافه مي کنيم. حالا نوبت سبزي آش است، آن را هم درون قابله مي ريزيم تا با بقيه مواد پخته شود. سبزي بايد جزو آخرين موادي باشد که به آش اضافه مي شود، زيرا در اين صورت است که عطر خود را از دست نمي دهد. حالا بايد منتظر بمانيد تا آش کاملا جا بيفتد. بعد از آماده شدن غذا، مي توانيد آن را با پياز داغ و پوست گوجه فرنگي تزيين کنيد.
دسر شکلاتی
مواد لازم:
شير: 2 ليوان
پودر ژلاتين: 2 قاشق غذاخوري
شکر: 4 قاشق غذاخوري
خامه: 100 گرم
پودر کاکائو: 3 قاشق غذاخوري
وانيل به ميزان لازم
طرز تهيه:
ابتدا پودر ژلاتين را در کمي آب مي ريزيم و به روش بن ماري حل مي کنيم. سپس شير را در ظرفي مناسب ريخته، شکر و پودر کاکائو را اضافه مي کنيم و خوب هم مي زنيم تا کاملا حل شود. در اين مرحله ژلاتين را اضافه مي کنيم و خوب هم مي زنيم تا مواد يکدست شود. گاز را خاموش و کمي وانيل اضافه مي کنيم. وقتي موادمان از حرارت افتاد، خامه را مي افزاييم و خوب هم مي زنيم. در اين مرحله قالب را چرب مي کنيم و دسر را در قالب مي ريزيم و به مدت 4 تا 5 ساعت داخل يخچال قرار مي دهيم تا خوب ببندد. بعد از اين مدت با چاقو لبه هاي ظرف را از دسر جدا مي کنيم و در ظرف مناسبي برمي گردانيم. براي قسمت وانيلي، بهتر است کاکائو را حذف و رويش وانيل بپاشيد و شکرش را هم کم کنيد.
نکته: مقدار گفته شده براي دسر شکلاتي به صورت پايه اي است.
ژله خرده شیشه
مواد لازم برای ژله پایه:
پودر ژله آماده آناناس یا آلوئه ورا: یک بسته
بستنی وانیلی: یک لیوان
پودر ژله: چند رنگ مختلف هر کدام یک بسته(برای درست کردن این ژله از رنگ مورد نظرتان بیشتر استفاده کنید).
طرز تهیه:
پودر ژله را با یک لیوان آبجوش کاملا حل می کنیم. کمی شکر هم می توان اضافه و به صورت بن ماری آن را آب کرد. موادمان را روی شعله گاز می گذاریم تا شکر حل شود، بعد از روی شعله برمی داریم و نصف لیوان آب سرد اضافه می کنیم(می توانید آب سرد را استفاده نکنید تا ژله ها سفت تر شود و خوب برش بخورد) و هم می زنیم. حالا ژله آماده را در ظرف مورد نظر ریخته که البته بهتر است ظرفمان مکعبی شکل باشد. ژله های دیگر را هم طبق دستور آماده می کنیم و در ظرف های جداگانه می ریزیم و داخل یخچال قرار می دهیم تا کاملا ببندند. زمانی که ژله خوب بست، آماده برش است (اگه ژله شل باشد و خوب نبندد، زمان برش زدن خرد می شود). ژله های برش خورده را به صورت نامنظم در ظرف مدنظر می ریزیم و دوباره داخل یخچال قرار می دهیم تا ژله پایه را آماده کنیم. (تا جایی که می توانید سعی کنید رنگ های مشابه کنار هم قرار نگیرند). به ژله تنوع رنگ بدهید تا هم زیبا شوند و هم موقع برش از رنگارنگی اش سر ذوق بیایید.
برای قسمت پایه، ژله آناناس یا آلوئه ورا را با یک لیوان آب جوش حل می کنیم، سپس لیوان بستنی که کاملا آب شده را به آن اضافه می کنیم و آرام هم می زنیم تا کف ایجاد نشود. ژله پایه نباید به هیچ عنوان گرم باشد، چون خرده ژله ها را داخل خودش حل می کند. حالا خرده ژله هایی را که در یخچال گذاشته بودیم، درون ظرفمان می ریزیم و ژله پایه را هم اضافه می کنیم. سپس دوباره داخل یخچال قرار می دهیم و تا ۴ ساعت سراغش نمی رویم تا ژله به شکلی که مدنظرمان است، درآید. توجه داشته باشید که اگر پایه خوب نبندد، شکل ژله شما آنطور که باید زیبا نمی شود.