شهری روشن در دل خلیج فارس
مرجان طباطبایی - با اين گزارش مي خواهيم به روزگار قبل از کرونا سفر کنيم، ايامي که کار و زندگي با آسودگي خاطر، بدون ماسک و دستکش در جريان بود. هنوز پاي اين ويروس به ايران باز نشده بود که به بازديد از سکوي نفتي بلال در 93 کيلومتري جنوب غربي جزيره لاوان در نقطه صفر مرزي با کشور قطر رفتم.
ساعت، ظهر را پشت سر گذاشته که کشتي با نام «چارلي» از جزيره به سمت سکو روانه مي شود. اگرچه در ابتدا گرما بيداد مي کند، اما در ميانه هاي خليج فارس، خنکاي هوا و همنشيني دريا و آسمان ميزباني دلنشيني دارد تا سختي زمان بر مسير کمي رنگ ببازد.
در هواي نيمه روشن رو به غروب، آنچه در وسط دريا پيش رويمان قرار مي گيرد، اسکله اي سياهرنگ است که با نزديک شدن کشتي به آن، نماي رنگ زردش نمايان مي شود. اينجا سکوي نفتي بلال در موقعيتي با عمق تقريبي 67 متري آب و ارتفاع 40 متري قرار دارد.